นิยายเรื่องแรกในชีวิต!!!เป็นยังไงกันบ้าง?

นิยายเรื่องแรก...

อย่าไปพูดถึงมันเลยค่ะ T_______T (ห่วยสุดกู่ เน่าสุดติ่ง อนาถสุดฤทธิ์)

เขียนไม่จบและไม่กล้าขุดขึ้นมาครับ TT

เป็นยังไงเหรอครับ....
ถ้าความรู้สึกตอนเริ่มหัดแต่ง(ม.1)ก็สนุกดีครับ พอกลับไปอ่านตอนนี้แทบจะลบไฟล์ทิ้งเลยทีเดียว

....ไม่คิดว่าตัวเองในตอนนั้นจะตรรกะป่วยบัดซบขนาดนี้

ถ้าฟิกล่ะก็เคยเขียนเหมือนกัน

แต่ถ้านับเป็นนิยายเรื่องแรกล่ะก็ ตอนนี้ก็กำลังเขียนอยู่

ผลตอบรับดีไหม? ก้ำกึ่งระหว่างพอใช้กับไม่ค่อยน่าพอใจ คงต้องพัฒนาปรับปรุงแก้ไขกันต่อไป

มันก็ยังอยู่กับผมจนถึงทุกวันนี้แหละ รีไรท์รอบที่ล้านแปด
เพราะคิดจะเขียนเรื่องอื่น มันก็ตัดใจจากเจ้านี่ไม่ลงสักที
ก็เลยว่าจะเอาเรื่องนี้ให้สมบูรณ์ให้ได้ เอาให้จบให้ได้เลยครับ

นิยายเรื่องแรก... รีไรท์อ่วมครับ...

เรื่องแรก
'โคตร'จะคล้ายบารามอสเลยค่ะ
โดนรังสีอิทธิพลไปเยอะ = ="
มันก็คล้ายจริงๆ ยอมรับเลย 5555
แต่ก็เขียนมาโอเคพอสมควรค่ะ(คิดว่านะคะ)


เรื่องปัจจุบัน ก็ดีนะคะ รักมาก เขียนดีกว่าเรื่องแรกเยอะ
และก็FCค่อนข้างเยอะ(สำหรับเรา)
พระเอกโดนทักว่าคล้ายหลานเซ่อ+เลจี้ของคุณแบงค์บ่อยมาก
(จริงๆก็ไม่เหมือนหรอกนะคะ=w= ..มั้ง)
จริงๆก็คล้ายพระเอกของชินโจ มายูแทบทุกเรื่องด้วย งิงิ

มันช่วยไม่ได้นะเค๊อะ เพราะเสป็คหลักๆของเรามีสามแบบ
 
แบบแรก เย็นชา เงียบ ยิ้มยาก แต่อย่าให้เฮียแกแสดงออกถึงความรัก(คือกำเดาไหล ฟินเกิน >///<)

แบบสอง ซึน ปากไม่ตรงกับใจ ปากว่าไม่แต่ใจนี่..>///<

แบบสาม เกือบจะยันเดเระ คือ..ไม่ซึน แต่เรียกว่าคลั่งรักเลยดีกว่า 555

แต่พระเอกของเราจะมีสูตรสำเร็จดังนี้
- ผมยาว
(เพราะเราไปปิ๊งโทโมเอะจาก kamisama เลยรักผู้ชายผมยาวมากๆ)
- หล่อ
- ขี้หึง

และเราเป็นคนที่ชอบปีศาจจิ้งจอกมาก เป็นไปได้จะยัดจิ้งจอกเข้าไปทุกเรื่อง (หึ หึ)


ส่วนพระเอกที่ไม่ได้ตามสูตรด้านบนคือ...
เป็นตัวละครจากเรื่องก่อนค่ะ 5555+
ซีรีย์เดียวกัน จะให้ผมยาวกันหมดก็กระไรอยู่นะ


ทุกวันนี้ก็เขียนไปปวดหมองไปค่ะ แล้วก็มีความสุขด้วย
ตอนนี้มันอยู่ในฉากช่วงที่หน่วงๆพอควร เลยปวดตับนิดหน่อย ฮาาา

อืม.. เรื่องแรกหรอ ก็อร่อยดี ครับ 

นิยายเรื่องแรกหรอ...เป็นอันว่า"เละ"ค่ะ

เรื่องแรกหรอ   ?    ดีเยี่ยมไปหมดเลยค่ะ ถึงขนาดต้องลบทิ้งกันเลยเชียว.  55555

เรื่องแรกเหรอครับ  ผมชอบนะ.. ไม่สิรักเลยแหล่ะ

แต่มีความเป็นจริงอยู่ข้อนึงที่ต้องทำใจ
ยอมรับให้ได้  นั่นก็คือ

" มันมีแค่เยื่อบางๆ ที่คั่นกลางระหว่าง
นิยายสุดห่วยกับขยะกระดาษ "

#มิตรสหายท่านหนึ่ง

นิยายเรื่องแรกเหรอครับ? ก็แรกๆ ออกมาดีครับ แต่สำหรับผมคือเนื้อเรื่องเป็นอะไรที่ "เละ" มากเลย 555 (แนวสืบสวน - สอบสวน)

ตอนนี้ปัจจุบันก็เลยลองหันมาแต่งแนวแฟนตาซีดู ก็ถือว่าใช้ได้นะ 

เรื่องแรก...เป็นไปตามยถากรรมค่ะ //อ้าวไม่ใช่เหรอ XD

เคยคิดไหมครับว่านิยายเรื่องแรกที่คิดได้คือผลงานที่ดีที่สุดของเราแล้ว?

นิยายเรื่องแรกครับ วางพล็อตเอาไว้ดิบดีตั้งแต่การต่อสู้ปกป้องโลกกับการล้างเผ่าพันธุ์ แล้วไปๆมาๆก็มีการดัดแปลงจนหลุดจากโครงเรื่องที่คิดเอาไว้ครั้งแรกจนหมด พล็อตใหม่ที่ได้มานั้นทำให้ผมอยากจะเปลี่ยนจาก "นิยายแฟนตาซี" ไปเป็น "นิยายวิทยาศาสตร์" ใจจะขาด

ตอนนี้กลายเป็นผลงานชิ้นโบว์ดำที่กำลังรอรีไรท์ครับ

แบบว่ามันแย่มากอ่ะแกรรร 555
เป็นนิยายรักหนักๆ+สยองขวัญ+ย้อนยุค แต่งตอนป.3ฮับบบ
เขียนในกระดาษที่ไม่ได้ใช้ที่ที่ทำงานแม่ช่วงปิดเทอม ถ้าจำไม่ผิดจะยาวประมาณ 15 หน้า A4 ค่ะ สั้นมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เอามาเย็บเป็นเล่มแล้วแม่ก็เอาไปเป็นที่รองจานข้าวค่ะ
 เหอๆ
แต่ว่าหลังจากนั้นเราก็ได้อ่านนิยายหวานแหววของแจ่มใส นักเขียนคนแรกที่อ่านคือ "แสตมป์เบอรี่" ค่ะ เรากรี๊ดนางม๊ากมาก
แต่หลังจากได้อ่านสารคดี + ประสบการณ์ชีวิต + นิยายแนวอื่นๆ +แต่งนิยายอีกหลายๆเรื่อง ทำให้เราได้สไตล์ในการเขียนเป็นปัจจุบันค่ะ พัฒนาขึ้นประมาณสิบห้าเท่าได้ 555 

อืม...ช่างมันเถอะ อย่าไปขุดมันขึ้นมาเลย

-0-

นิยายเรื่องแรก รีไรท์แก้คำผิดอยู่หลายรอบค่ะ
แต่ก็เป็นนิยายที่ลงเว็บเด็กดี แล้วมียอดวิวมากที่สุด FC มากที่สุด
สำหรับเรา มันค่อนข้างเกินคาดนิดนึง

เรื่องแรกหรอ ... เรายังยืนอยู่ตรงจุดนั้นอยู่เลย 

ก็ไม่คิดว่าจะมีคนอ่านนะ .. เพราะเป็นนิยายลักษณะคล้ายบันทึกการเดินทาง มันอาจจะไม่หวือหวา

อืมมม ก็ มีคนเข้ามาอ่านก็ดีใจล่ะ

ตั้งใจมาก
รักมาก
ชอบมาก
ปลื้มมาก
เละมาก
งงมาก
เน่ามาก
เศร้ามาก

หลายๆอย่างรวมกัน เป็นความประทับใจที่ลืมไม่ลง

เรื่องแรก คืออย่าเรียกมันว่าเรื่องแรกเลยเพราะมันต่อจากหลายเรื่องมากกกกก แต่มันเป็นเรื่องแรกที่เราเอาลงอ่ะ นะ ตอนนี้มันจอดสนิทอยู่บนทางด่วน คาดว่าสักวันคงจะถูกตำรวจหามลงจากสะพาน
แต่เราก็เริ่มๆขุดๆคุ้ยๆมันแล้วล่ะ แต่ก็ไม่ค่อยมีเวลาเหมือนกัน เพราะติดเขียนเรื่องใหม่ =[]= มันเป็นคนแบบนี้เองแหละ 55555 บ่นยาวเหมือนกันนะนี่ แต่เราภูมิใจนะที่อย่างน้อยมันก็เป็นก้าวแรกของเรา อุ้ยอย่าทำซึ้ง 5555 ตัวเองก็สู้ๆล่ะ

เรื่องแรกนี่เป็นอะไรที่...เจ็บปวดใจค่ะ จากที่แต่งให้เจ้าหญิงรักเจ้าชายอยู่ดีๆ ด้วยความที่มึนเผลอพิมพ์ผิดไปแค่นิดหน่อย(ใส่คำสลับค่ะ ฮือ) กลายเป็นอะไรที่แบบ......เจ้าชายอยากขึ้นครองราชเป็นเจ้าหญิงแทนซะงั้น (นึกละอย่างขำ5555555)

ถามดีกว่าจะว่า รีไรท์กี่รอบ =___=

สำนวนกิ๊กก๊อก พล็อตโหว่มาก ไม่สมเหตุสมผล อิโมติค่อนพรึ่บ แทบจะมีแต่บทสนทนา

ปัจจุบันเรื่องนี้ยังดองค้างอยู่ในมายไอดี ไม่ได้ลบทิ้ง กะเก็บไว้เปรียบเทียบการพัฒนาของตัวเอง แต่ตัวไฟล์ต้นฉบับในคอมลบทิ้งไปนานแล้ว 55555

เรื่องแรกเหรอคะ....คงเป็น..
"นี่เราแต่งอะไรลงไป..." อารมณ์นี้แหละ
แต่ตอนนี้ฝีมือก้าวหน้าขึ้นมาหน่อยแล้ว (มั้ง) ก็เลยเอาตัวละครจากเรื่องที่เคยแต่งมารวมกับเรื่องปัจจุบันที่กำลังแต่งอยู่ค่ะ (แอบขี้เกียจ)  

แต่เรื่องปัจจุบันก็ดองอยู่ล่ะนะ 

นิยายที่ดีต้องดองนานๆมันถึงจะได้รสชาติที่กลมกล่อม เหมือนไวน์ที่ยิ่งนานก็ยิ่งอร่อย 

เรื่องแรกจริงๆเหรอคะเนี่ยยย
เก่งมากๆค่ะ ^^

บทความแรก

โดนคนทั้งประเทศด่า ทั้งๆ ที่ผมเขียน มันเรื่องจริงนี้หว่า (ก็ วิจารณ์โดเรมอน แฮรี่พอตเตอร์ นิดๆ หน่อย)

บทความสอง (ไม่ห่างจากบทความแรก เพราะเขียนพร้อมๆ กัน)
โดนคนทั้งบอร์ดด่า เพราะก็อป ผมก็ตอบว่าแค่ลอกนิดหน่อย ผิดตรงไหน ใครๆ ก็ทำกัน ดราม่า จนเว็บมาสเตอร์ออกมาให้ผมขอโทษในบอร์ด)

เรื่องแรก เป็นอะไรที่แบบ "นี่เขียนอะไรไปวะ แล้วครูให้คะแนนมาได้อย่างไร" ฮ่า ๆ เรื่องแรกน่าจะประมาณมัธยมต้น แต่งส่งอาจารย์ เขียนประมาณสี่หน้ากระดาษรายงาน สั้นมาก และไม่มีบรรยายใด ๆ ทั้งสิ้น หึ ทุกวันนี้ยังตำหนิงานตัวเองอยู่ ถึงขนาดไปค้นในกรุมานั่งอ่าน แล้วก็บ่น ๆ ฮ่า ๆ

อยู่ม.1ค่ะ แล้วตอนนี้กะลังแต่นิยายเรื่องแรกอยู่ ยากมากกก นี่เป็นก้าวแรกค่ะ เรื่องแรกไม่ได้แปลว่าคิดจะแต่งครั้งแรกนะคะ ฮรึกกกT[]T

เรื่องแรกแต่งกับเพื่อนสนิทในสมุด แต่แต่งไม่จบ เพราะเพื่อนทำสมุดหาย ถ้าเรื่องที่แต่งเองจำไม่ค่อยได้ว่าเรื่องไหนเป็นเรื่องแรก แต่น่าจะแต่งไม่จบ แต่แต่งมาเป็นเป็นยี่สิบสามสิบเรื่องแต่เคยแต่งจบแค่2-3เรื่องเองแล้วเป็นจบแบบตัดจบด้วย

นิยายเรื่องแรก ..... ห่วยแตก - -

เรื่องต่อมาก็ยังห่วยแตก

นิยายเรื่องแรกแต่งตอนป.6 ปั่นกันไม่ทันเลยที่เดียว(ตอนนี้ ม.1) ไม่รู้ด้วยว่าต้องพิมใส่เวิร์ดก่อน ปั่นสดในเด็กดีเลย พล็อตเพลิดไม่ต้องมี พวกแอดเฟบไปมันก็ขึ้นทุกวันสิคะ วันละสามบรรทัดยังมีเลย นิยายนี่แทบหาบรรยายไม่เจอ มีแต่บทพูด

รีไรท์มาสามสี่รอบละ เพลียจิต-..-

นิยายเรื่องแรก....

ดอง...

ไม่จบ...

ไม่ได้ความ....   เย่

นิยายตอนป.5ป.6เลยค่ะ ตอนนั้นนิยายเกมอนนไลน์บูมมาก เขียนบ้าง ตอนเขียนแรกๆนี้บทพูดเยอะมาก พอไปอ่านของคนอื่นเลยรู้ว่าต้องใส่บรรยายเยอะๆ ตอนหลังนี้ใส่เยอะจนไม่มีบทพูดเลยค่ะ5555

แถมเรื่องนั้นไม่มีพล็อตด้วย อยากให้ตัวเอกเป็นยังไงใส่เพิ่มตลอดด จากลูกคนเดียวเป็นลูกแฝด จากในเกมเป็นลูกมังกรดันกลายเป็นโจรสลัดซะงั้น555 

ออกทะเลค่ะจบเลย จะไปรีไรท์ก็เริ่มไม่ถูกว่าตั้งพล็อตหลักยังไงให้ดี5555 

โชคดีมั้งครับ เขียนแล้วก็ผ่านการพิจารณา

หลังจากนั้นเรื่องยาวที่เขียนก็ได้ตีพิมพ์ทุกเรื่องเลย

ความรู้สึกที่มีต่อนิยายเรื่องเเรกเหรอ ตอนเเรกที่เราแต่งและก็เอาลงเว็บนี่เพราะเราอยากแต่งเล่นๆ ไม่คิดอะไรมาก คนดูคงประมาณ 10 กว่าคน (คิดนะ) อะไรประมาณนี้ 555 ไปๆมาๆ เฮ้ย! มีคนเข้ามาดูนิยายเราเกินสิบคน ตอนนี้สองร้อยกว่าแล้ว ไม่อยากจะเชื่อ


เพราะนิยายเรามันค่อนข้างแต่งยากและก็เป็นแนวอิงประวัติศาสตร์ด้วย มันก็เลยยากที่จะเเต่งให้จบในเล่มเดียว เราก็เลยพยายามที่แต่งให้จบ ณ เวลานี้ก็จบเล่มแรกแล้ว ตอนแรกเราแต่งแบบไม่ดูหลักฐาน ทำให้เสียเวลาต้องมาแก้ใหม่ แต่การแต่งนิยาย และก็มีคนเข้ามาดู และก็คอยแนะนำว่า ต้องแก้ตรงไหน มันรู้สึกว่า อย่างน้อยก็มีคนเห็นว่าเราเก่งมีความสามารถ พึงพอใจกับนิยายของตนเองมากถึงมากที่สุด

คุณ nonichan ค่ะ ไม่เป็นไรนะค่ะ การแต่งนิยาย แรกๆก็ยากแบบนี้ละค่ะ อย่าท้อนะค่ะ ฉันอยู่มอสอง เพิ่งเริ่มแต่งนิยายจริงๆจังๆ ก็ตอนนี้ อยากให้พยายามแต่งตามสามารถของเรา ไม่ต้องฝืนมากก็ได้นะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ!

เกริ่นก่อนว่าเราไม่ได้มีความรู้เรื่องการแต่งนิยายมาก่อนเลยค่ะ 

เรื่องแรกของเรา ยอมรับเลยว่าเขียนสนองนี๊ดตัวเอง เขียนเพราะอยากเขียน พอเขียนไปสักพักเริ่มรู้สึกตันแล้วค่ะ รู้สึกเนื้อเรื่องวนไปวนมา แล้วก็เน้นตัวหลักมากจนลืมตัวรองไปหมดเลยค่ะ 

เสียใจที่แต่งได้ไม่ดีพอ หลังจากเรื่องแรกก็พยายามมากขึ้นค่ะ 
พยายามพัฒนาตัวเองต่อไปค่า 

เรื่องแรกเหรอคะ อืม...พูดยากเหมือนกันค่ะ 
น่าจะเริ่มขึ้นหลังจากที่เราอ่านแจ่มใสได้เกือบปีมั้งคะ ประมาณป.6 พอดีเราอยากได้แบบใหม่ๆแต่มันไม่มีแบบที่ตรงกับใจเราซะที ก็เลยจับปากกาเขียนเองซะเลย แล้วเราก็วางแผนว่าจะเขียนเป็นเซ็ทแต่ เราขี้เกียจเกินไปก็เลยรวมทั้ง5เรื่องกลายเป็นเรื่องเดียวเลยค่ะ ตอนนี้เราก็เขียนบ้างหยุดบ้าง แต่บางทีก็เอาแฟนตาซีมาเขียนคั่นนะ มันนึกไม่ออกอ่ะ ใช้เวลาวางตัวละครและฉากเกือบ6เดือน และอีกเดือนจึงคลอดบทนำออกมา แต่ตอนนี้ก็ยังไม่จบเลย 555  

เรื่องแรกของเราก็ยังไม่จบเลย เอิ่กๆ^0^
ตอนนี้แต่งมาอาทิตย์กว่าๆแล้วยังไม่ไปถึงไหนเลย เนื่องเราขี้เกียจ เอิ่กๆ

เหมือนการ์ตูนโดราเอมอนครับ (จบในตอน แยกต่างหากจากกัน) มาเป็นตอนๆ ยังไม่มีวี่แววว่าจะจบ

เพิ่งกลับไปเจอค่ะ แต่งเมื่อปี 52 มั้งคะ แบบ เยิ่น เวิ่นเว้อ เพ้อมาก ภาษาแบบสุดๆ ไม่สามารถอ่านอีกรอบจนจบได้ แต่รู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่น่าภาคภูมิใจแม้ไม่ใช่นิยายที่ดีเท่าไหร่สำหรับนักอ่าน แต่สำหรับคนที่เขียนมันขึ้นมา มันมีค่ามาก มันคือพัฒนาการของเด็กคนนึง เวลาเห็นตัวหนังสือพวกนั้น เหมือนเห็นเด็กคนหนึ่ง เห็นความคิดของเด็กคนนั้น เห็นฉัน(ตัวเอง)ในตอนนั้น 

ดองจนใกล้จะย่อยสลายได้แล้วค่ะ
เรื่องแรกที่แต่งนั้นแทบไม่มีอะไรเลยค่ะ บรรยายไม่ดีอย่างแรง บทพูดเยอะเกินจำเป็นค่ะ เนื้อเรื่องกลวง ไม่มีการวางพล็อตไว้ก่อน 

เรื่องแรกน่ะหรอ...
"เละ" มาก... TTwTT

เรื่องแรกของเราแต่งใส่สมุดน่ะ แต่งไปแต่งมาขี้เกียจชะงั้น สรุปคือไม่จบแถมยังสมุดหายชะงั้

ตอนนี้ยังอยู่ในขั้นตอนรีไรท์เรื่องแรกอยู่เลยค่ะ รีไรท์มาตั้งแต่สองปีทีแล้ว รีไรท์ไปหลายรอบแล้ว ลบไอดีเก่าเปิดไอดีใหม่ทีก็ขุดมารีไรท์ที

นิยายเรื่องแรก...แต่งไม่จบ
นิยายเรื่องที่สอง...แต่งไม่จบ
นิยายเรื่องที่สาม...แต่งไม่จบ
นิยายเรื่องที่ ฯลฯ...แต่งไม่จบ
นิยายปัจจุบัน...แต่งไม่จบ

นี่แหละครับ ความรู้สึกต่อนิยายเรื่องแรก (และเรื่องต่อ ๆ มา) ของผม...

อ้ากกกกกกกกกกก ;w;

 เรื่องแรกเหรอคะ อืมม ตอนแรกเราเขียนในสมุด(ทำเอง)ก่อนค่ะ มันก็ใช้ได้อยู่นาาา แต่มันตัดจบเร็วเกินไปเท่านั้นเอง 

 พอต่อมา ได้โน้ตบุ๊คปุ้บ แต่งนิยายปั๊บ เลยค่ะ 555555 แน่นอนว่าต้องเป็นเรื่องสยองขวัญ + สืบสวน ของเด็กม.ต้น (คิดไว้แต่แรก) ปัจจุบันยังไม่จบเลยค่ะ ฮาาา

 ก็คิดตอนแรกว่านิยายเรื่องแรกน่ะ ไม่มีวันจบหรอกค่ะ อายุเท่าเดิมนี่แหล่ะ 555 (พูดแล้วนึกถึงโนบิตะ กับ โคนัน 5555)

 ส่วนเนื้อเรื่องก็เอามาจากชีวิตจริงที่เสริมเข้าไปให้ดูน่าสนใจเท่านั้นเอง 

เรื่องแรก....
ถ้าเปิดไปดูจะเห็นรอย ขีดฆ่าไปสองรอบครับ(เขียนในสมุด ตอนนั้นใช้คอมพ์ไม่เป็น OTZ) 
ตอนนี้กลับไปอ่านก็ไม่รู้เรื่องแล้วครับ เป็นอะไรที่ก้ำกึ่งระหว่าง ขยะกับสมุดใช้แล้วเลยครับ
โพลตช่องโหว่เยอะมาก ออกทะเลมาก อีโมเยอะมาก อะไรอีก...

นิยายเรื่องแรก.....แต่งไม่จบและปล่อยร้างค่ะ! (ฮา)ปัจจุบันลบไปแล้ว (รู้สึกเสียดายนิดๆ//แล้วลบทำไม)

แต่งนิยายเรื่องแรกหรอครับ...
มันเป็นนิยายที่แต่งไม่รู้เรื่องเป็นไงมาไงยังงงเลยกูแต่งไปได้ยังไง(ฟระ)
มั่วซั่วเมือนเอามายำเลย ฮ่าๆนึกแล้วฮาใครแต่ง!!ผมไม่ได้แต่งนะนิยายแอ็กชั่น เดาเนื้อเรื่องได้ก๊อปเขามาผมไม่เคยแต่ง!!

มีคนคิดเหมือนเราเลย 555555555

ผมเป็นนิยายวายครับ

นิยายเรื่องแรก แต่งในสมุดตอนม.ต้น ปัจจุบันหายสาบสูญ

นิยายเรื่องแรกเหรอคะ? ตอนนี้วิวเป็นสูตรคูณแล้วค่ะ! (212ไงว์) แต่เรื่องเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่สอง ตอนแรกแต่เล่นๆ มีคนมาโพสต์สองสามคน แฟนคลับไม่กี่คนเอง~ ตอนนี้แฟนคลับห้าคนแล่ววว ดีใจมากถึงกับเอาหัวชนโต๊ะเลยทีเดียว~ จะว่าไปก็เข้าไปอ่านได้นะคะ มีสองเรื่อง #โฆษณาจนได้ #๏~๏ ปัจจุบันเป็นอิโมติคอนประขำตัวไปแล้วว

เดี๋ยวแวบไปดูนะคะ ๏~๏

นิยายเรื่องแรกเหรอคะ ลอกเขามาเขียนทั้งดุ้นแถมใช้เวลาเขียนจบเพียงแค่สัปดาห์เดียวเท่านั้นเอง(ก็มีแค่12ตอนเองนี่) ปัจจุบันนี้นึกแล้วก็อยากจะตบตัวเอง แต่งนิยายได้ห่วยมาก! ขนาดเรื่องที่แต่งในเว็บเป็นเรื่องที่9-10แล้วยังเขียนบรรยายได้ห่วยเช่นเดิม

ยินดีจ้า

แต่งได้ 12 ตอนแล้ว ยอดวิวเป็นหมื่น กะจะแต่งเล่นๆ ไม่เน้นเนื้อหาเท่าไร เอาเนื้อเรืองสนุก เจอยอดวิวเยอะกดดันไม่กล้าแต่งต่อ(เพราะไม่คิดจะแต่งให้เนื้อหาครบเท่าไรกะเอามันแค่นั้นเอง มีนักอ่านมาบอกว่า เพิ่มการอธิบายหน่อย น้ำเยอะอีกหน่อย555 มันก็จริงอย่างเขาบอกนั้นแหละ แต่มันเป็นเจตนาของเรา ก็เลยพักก่อนอิอิ)(โม้)

นิยายเรื่องแรกเหรอค่ะ   ตอนนี้กำลังแต่งอยู่  เริ่มทะยอยลงล่ะค่ะ  
ตอนแรก็คิดว่าลงๆไปเหอะ  คงไม่มีใครมาอ่าน  แต่แค่เห็นยอดวิว  ยอดแฟนคลับแล้ว  ว่้าววววว......มีคนอ่านด้วย  (ถึงแม้มันจะน้อยนิด ก็เหนอะนะ 55555)  น้ำตาจิไหล

ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะค่ะ   



ปล. นิยายเรื่อง  ทวงรักสัญญาใจ  ค่ะ  

แต่งนิยายเรื่องแรกลงในสมุดค่ะ เหมือนจะแต่งลงอีกในไอดีนึง  จนตอนนี้ลงไปสองตอนแถมปล่อยร้างไว้อีก ดองมาหลายปีมาก ฮ่าๆๆ  ปัจจุบันก็ไม่รู้ว่าจะแต่งจบรึเปล่า ยอดวิวยอดเฟบอะไรก็ไม่เท่าเรื่องที่ดองไว้ แอบท้อบ้างบางที  แต่เรามาสู้(กับความขี้เกียจ)กันเถอะค่ะ ! XD

ตอนแต่งใหม่ๆก็สนุกนะคะ แต่ผ่านมา2-3ปีพอกลับมาอ่านใหม่ มัน.......อย่าให้พูดเลยค่ะ ประทับใจในฝีมือตัวเองจนไม่กล้าอ่านเลยทีเดียว555555555

55555 
เลิกคบอ่ะค่ะ ใครถาม 

คิดเหมือนกันนะค่ะว่าจะแต่งดีไหมเพราะตอนประถมไม่มีใครอ่านิยายขนาดการ์ตูนอนิเมะยังไม่ดูเลยพอเข้าโรงเรียนมัธยมก็ช๊อบชอบ><เพราะมีคนคุยถูกปากถูกคอเยอะเรื่องการ์ตูนกับนิยาย 
  จากนั้นเลยติดนิยายมาเลยลองแต่งดูนิยายเรื่องแรกของเราคือ "มหาลัยป่วนก๊วนองชาย"เป็นเรื่องราวของผู้หญิงที่เกียจมาเฟียเอามากๆเพราะคิกว่ามาเฟียฝ้ายพระเอกเป็นคนฆ่าแต่ความจริงคือมาเฟียฝ่ายร้ายที่เป็นคนฆ่าพ่อแม่ของนางเอกเธอจึงพยายามสืบหาการตายของพ่กับแม่แต่มันไม่ใช่แนวสืบสวนนะค่ะมันเป็นแนวรักตลกคอมเมดี้><

เรื่องแรกอ๋อ กลับไปอ่านก็ห่วยแตกสุดๆ 5555
ภาษาเขียนของเราก็เปลี่ยนตามเวลาอะเนอะ
คือมันเป็นฟิคแต่ก็มีคนติดตามพอสมควร
ที่จริงแต่งไว้ทั้งหมด3เรื่องยาว พอขี้เกียจแต่ยาวก็มาแต่งสั้นอีก4-5เรื่องแล้วก็หยุดเรื่องยาวไป2ปี ตอนนี้ก็กลับมาต่อเรื่องยาวเรื่องที่สอง รีไรน์ใหม่ก็อยากให้มันดีที่สุดอะนะ
บอกตามตรงเรื่องแรกห่วยจริงๆอยากลบแต่มันยังมีคนอ่าน....

ไม่จบ เน่าเฟะ เละสุดๆ ธีมก็ลงไม่เป็น เพลงนี่ไม่ต้องพูดถึง แฟนคลับแสนจะน้อย คอมเมนท์นี่ต้องกราบตีนมาเมนท์เถอะค่ะเรทติ้ง.....0%จ้าา ตอนนั้นแบบ "กูจะตั้งใจแต่งๆๆ" พอลองกลับไปอ่านก็อยากรู้ว่าคนอ่านนี่อ่านรู้เรื่องป่าววะ สรรพนามนี่ก็แปลกๆ สกิลการแต่งแย่สุดๆ อีโมทุกบรรทัด ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามอยู่ที่นั่น ความสำเร็จไม่สำคัญ เท่ากับประสบการณ์ที่ได้มา ทุกคนจงภูมิใจนิยายเรื่องแรกของตัวเองนะTT

ทุกวันนี้ยังอัพลงไม่จบเพราะ เอ่อ 
ไม่อยากจะว่านะ แต่ห่วยอ่ะค่ะ 555+
ใช่ว่าปัจจุบันจะเก่งนะ แต่เมื่อก่อน
ยังไม่ค่อยรู้เรื่องจริง ๆ ว่าจะบรรยาย
อะไรยังไง ปัจจุบันแค่เขียนรู้เรื่องขึ้น
แต่ก็เสียดาย plot นะ ส่วนใหญ่วาง
plot ไว้โอเค แต่การบรรยายเรา
ภาษายังไม่สวยสักที

นิยายเรื่องแรกในชีวิตลงในเด็กดีค่ะ แต่เป็นเรื่องที่ไม่ดีเลยจริงๆ เป็นเรื่องแรกที่ลองแต่ง และเราก็ไม่ได้ลงจนจบค่ะ (ถึงลงก็ไม่มีใครตามอ่านหรอก 555)

จากนั้นเราก็ไปแต่งเก็บไว้อีกเป็นสิบเรื่องแล้วกลับมาลงฟิคจีริ

คนอ่านกับคนเม้นต์ไม่เยอะเท่าไหร่ แต่มีความสุขมากเวลานั่งอ่านคอมเม้นต์แต่ละคน
ตื่นเต้นสุดๆ ตอนนี้ในเครื่องเรามีนิยายที่แต่งไว้เต็มไปหมด แต่จะลงทีนึงมันคิดหนักเลยอ่ะเราว่า เพราะเราก็กลัวลงแล้วแต่งไม่จบ  5555555

ลบทิ้งแล้วครับ การบรรยายดูฝืดๆ ตัวละครไร้มิต ไม่สมเหตุสมผล
หลังๆ มานี้ก็ บรรยายฝืดอยู่ดี ตัวละครมีมิติซะโคตรน่ากลัว แถมสมจริงจนอย่างกะดูหนังฆาตกรรม 4 มิติ

เม้นต์ 69 พอดี 5555

ฮวกกกกกกกกกกกก
 
นี่ไม่อยากจะบอกว่าเพิ่งลบไป...ไว้อาลัยให้นี่ด้วย คือเกิดอะไรขึ้นไม่รู้ จู่ๆตอนย่อยความก็หายไปแล้วก็ขึ้นว่าโดนแบน ผมนี่ขาก่ายหน้าผากเลยฮะ

แนวแฟนตาซี ฮาๆนี่แหละคำหยาบก็ไม่มีเล๊ยยยย ไม่รู้ว่าแบนตรงไหนแก้ไปแล้ว แล้วก็ลบเลยค่าาาา แบบลอยแพแฟนคลับด้วย
โชคดีที่แจ้งว่าจะลบแต่ไม่ได้ส่งลิงค์ใหม่ไปให้5555 เวทนาตัวเอง
แต่ก็เปิดอีกเปลี่ยนชื่อด้วย ยังใจเสียไม่หาย

เอามายำๆจนเละแล้วก็ยัดไส้ที่ตัวเองชอบเข้าไป ไม่รู้ว่าใครจะชอบไหม โธ่ววว
แต่สนุกดี แบบเขียนไปบ้าไป คิกๆ

เป็นตัวหนังสืออยู่ในสมุดสมัยมัธยมค่ะ ซึ่งนั่นก็ผ่านมากว่าสิบปียังไม่เคยได้ปรากฎสู่สายตาใคร 55

เรื่องแรก สุดยอดมากครับ สนุกจริงๆ