ดราม่าชีวิตผม#admission58

สู้ๆนะ เราก้เด็กแอดเหมือนกัน ยังไงมันก้ต้องมีคณะที่เหมาะกับเรารออยู่แล้ว เราก้เครียดเหมือนกัน คะแนนที่หวังไว้ก้ไม่ได้ตามหวัง ทำให้พลาดรับตรงไปหลายๆที่ ตอยนี้ก้ได้แต่รอเหมือนกัน สู้นะ เป็นกำลังใจให พวกเราจะผ่านไปด้วยกัน

ขอบคุณครับ โชคดีครับผม

อย่าคิดมากนะ ถ้าเราเรียนอะไรที่ไม่ใช่ยังไงมันก็ไม่ได้หรอก อย่าฝืนเลย เอาที่ใจชอบนั้นแหละ สู้ๆน้ะ แอดมินชั่นยังไงก็ติด เลือกคณะดีดีนะ เอาใจช่วยๆๆ

สู้ๆนะค่ะ

ซิ่วมั้ย ครับและทำให้ดีกว่าเดิม 5555555 ล้อเล่นหนะครับ สู้ๆนะครับเป็นกำลังใจให้น้า ผมก็เหมือนคุณแหละ บนโลกนี้มีคนที่เหมือนคุณอีกเยอะหนะ

เราเชื่อว่าทุกคนต้องมีทางไปเป็นของตัวเองนะคะ อย่าคิดมากเลย
รอคะแนนโอเน็ตออก ยังไงซะคุณก็จะมีช่องทางที่พอทำอะไรได้แน่ๆ
อย่ายอมแพ้ สู้ๆ นะ

เจอเหมือนกัน ไม่ชอบมากๆอะ เหมือนกดดันเอาๆ โดยเฉพาะ มนุษย์ป้าเพื่อนบ้าน

แต่แม่จะไม่ทักท้วงนะว่า วิชาหลักได้น้อย จะเข้าที่ไหนได้ คือแบบ เรามีวิธีเรียนรู้ไม่เหมือนกันอ่ะ ไม่รู้ตอนนี้ อนาคตเราก็จะได้รู้ แล้วแต่ละคน มันต้องสักวิชาที่อ่อนมาก และสักวิชาที่เก่ง ลองถามบางคนที่ทำงานแล้วดิ บางคนเก่งวิชาเดียว นอกนั้นตก แต่ก็ยังมีงานมาทำได้

เรามีคณะที่ชอบ สอบเทสก็ติด แต่ไม่มีตังค์เรียน แถมเป็นคณะที่มีแค่สองที่ในไทย เอกชนทั้งคู่อีก เจ็บปวดใจ แม่บอกว่า ถ้าเทยแลนด์นี้ไม่เป็นหนี้หัวโตอยู่นะ ให้เรียนไปละ

ตอนนี้เราก็อยู่ในช่วงสอบคัดเลือกอยู่ เป็นการสอบที่เหนื่อยหนัก โดยเฉพาะสอบปฏิบัติ เวลาสอบไม่พอสักที สอบจนเมื่อยหลังอะ 555

เราก็เรียนศิลป์ภาษาจีนเกรด3.55รอแอดเหมือนกันก็เคยเจอเรื่องแบบนี้มาเหมือนกันโดยเฉพาะเรื่องคณิตแต่เราก็ต้องอดทนและแกล้งเป็นเหมือนไม่ได้คิดอะไรกับคำพูดของแม่ที่เคยว่าเราเรื่องคณิตแต่เราก็พยายามแล้ว เราต้องพิสูจน์ให้เห็นว่าสิ่งทึ่เราเลือก. เราเลือกถูกแล้ว เพราะนี่คือสิ่งที่เรารัก

สู้ๆนะคะ ตอนนี้คงไม่มีใครเข้าใจเราเท่ากับตัวเราเอง พยายามเต็มที่แล้วยังไงมันก็ต้องออกมาดีค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ^-^

ผมจบมาเกรด2.31นี่ไม่โคตรดราม่าเลยเหรอครับ อย่าไปคิดมากครับ ตอนแรกๆผมก็โดนกดดันเหมือนกัน แต่ด้วยความที่ผมไม่ยอม ก็เลยได้สอบคณะที่อยากสอบจริง บอกพ่อแม่ไปเลยครับ จะให้ทำอะไรก็ดูความสามารถของลูกตัวเองมั้ง ไม่ใช่อะไรก็ยัดเยียดใส่ให้ทำตามอย่างเดียว มันไม่ใช่อ่ะ ลองไปแอดคณะที่อยากสอบเลยครับ ทุกอย่างมันได้อยู่ที่เราคนเดียวเลย เลือกให้เหมาะสมกับตัวเราเลย

หนูลูก ฟังพี่นะ พี่จบ mep. มาจากตอนม.ปลาย ตอนนี้พี่รู้สึกนะ ว่าเสียดายเวลาที่ม.ปลายพี่เรียนคณิตที่พี่เกลียดมากที่สุด เพียงเพราะตอนนั้นคิดว่า สายวิทย์น่าจะเลือกได้หลากหลาย แต่ความจริงมันไมใช่หรอก คณะที่พีเรียนอยู่ คณิต ไม่จำเป็นแม้แต่นิดเดียว หนูคิดถูกแล้วที่ทำแบบนั้น อะไรที่ไม่ชอบอย่าไปฝืนเลย ส่วนเรื่องเรียนต่อพี่เข้าใจนะว่าหนูเครียด แต่สนามสุดท้ายมันยังไม่มานี่ อีกอย่าง หลังแอดก้มีรับตรงอีกหลายที่ มันมีเยอะนะที่ไม่ใช้คณิต หนูลองดูดี ๆ ตอนนี้หนูสนใจคณะไหน ถ้าหนูรู้ตัวเองก้มีชัยไปกว่าครึ่งแล้ว อย่าพึ่งท้อ อย่าเพิ่งตัดกำลังใจตัวเอง พอเข้ามหาลัยแล้วมันจะมีอะไรให้ท้ออีกเยอะ สู้ ๆ นะลูก

สู้ๆนะ

ครับ...เเล้วจะมานั่งเล่นเด็กดีทำไมหละ อยากมีที่เรียนเค้าก็ต้อวแข่งขันกันทุกคน ดิ้นรน เพื่อให้เหนือกว่า ปิดคอม ปิดมือถือ ไปนั่งอ่านหนังสือสิครับ หลังรอบแอดอาจจะยังมีโอกาศรอให้คุณอีก หรือถ้าคุณไม่ได้เข้ามหาลัยจริงๆก็ยังมีปีหน้าครับและยังมีพ่อเเม่ที่ยังไม่ทิ้งคุณอยู่(พี่เรียนจุฬานิ ได้ทุนด้วย ให้พี่ช่วยสิครับ)คุณมีเครื่องมือดีๆเยอะดีกว่าที่จะมาระบายไรโง่ๆอย่างนี้


ฮือๆๆชีวิตผมมืดมนมากเลยยย

ถถถ.

เอาหน่า นายก็เป็นเหมือนเรานี่หล่ะ เราก็ไม่ติดรับตรงมา 2 ที่แล้ว (สงสัยหวังสูงเกินไป )......
แต่ยังไงก็อย่าพึ่งท้อนะ เราจะพยายามไปด้วยกัน รอบแอดต้องติดแน่ อนาคตเราไม่ได้อยู่แค่นี้นะ สู้ๆ

Never give up! FIGHTING!! ^0^

สู้ๅนะน้อง เรียนในสิ่งที่เราชอบ เราจะมีความสุขมากๆๆ พยายามนะคะ

สู้ๆนะคะ สักวันหนึ่งต้องสำเร็จแน่ค่ะ

สู้ๆนะครับ เราเข้าใจนะ ปีที่แล้วเราก็รู้สึกแบบนี้ ทุกปัญหามีทางออก ค่อยๆคิด ค่อยๆตัดสินใจ มันยังไม่สายเกินไปหรอกครับ เดี๋ยวเราจะเจอทางที่เหมาะกับเราเอง เลือกในสิ่งที่เราถนัด เลือกในสิ่งที่เหมาะกับเรา มันจะช่วยให้เราไปถึงเป้าหมายได้ง่ายขึ้นนะ สู้ๆนะครับ

อีกนิดๆ ตอนผมไปสอบที่ราชมงคลรัตนโกสินทร์ วิทยาเขตเพาะช่าง ที่ต้นเดือนที่ผ่านมาเนี่ย เขาไม่สอบวิชาคณิตนะ แต่เน้นไปทางวาดเส้น ร่างภาพ อะไรทำนองนั้นอ่ะ แต่ก็ยากเหมือนกันถ้าไม่เคยวาดเลย เดี๋ยววันนี้ผมก็จะเช็คดูผลสอบแล้วเนี่ย ว่าสอบผ่านเปล่า ลงสาขาศิลปะภาพพิมพ์เอาไว้เนี่ย

อย่าเครียดไปเลย เราก็ยังไม่ติดอะไร เราหวังรอรอบแอดแล้วทีนี้ พวกเราจะสู้ไปด้วยกัน อย่ยอมแพ้หละ สู้ๆนะ เกรดเราห่วยกว่านายอีกนะ คณิตเราก็ไม่ไหว แต่ถ้าไม่ยอมแพ้ ยังไงความหวังก็ไม่ทิ้งเราแน่นอน

ไม่ชอบให้พ่อแม่เอาเรื่องของลูกคนอื่นมาพูดให้ฟังเลยอ่ะ
ไม่ชอบเลย เราก็โดน ที่หนักกว่านั้นคือ คนๆนั้นก็ไม่ได้ดีไปกว่าเรานึกออกป่ะ
รอแอดเป็นเพื่อนกัน เลือกคณะดีๆก็ติดแอดอ่ะ ถ้ามันเลวร้ายกว่านั้นก็ มีรอบรับตรงหลังแอดอีก คิดบวกเข้าไว้นะ

ต้องถามก่อนว่า อนาคตอยากทำงานอะไร และตอนนี้ปิดกั้นอะไรไว้บ้างหรือเปล่า ถ้าปิดกั้นแล้วเปิดใจยอมรับ ไม่มีอะไรผิดหรือถุก อยู่ที่จะยอมรับและเดินหน้าไปกับมันหรือไม่จะดีกว่านะ เรียนที่ไหนก้เรียนได้ จำเป็นไหมต้องจุฬา ต้องธรรมศาสตร์ สถาบันเหล่านี้บางทีก็ไม่ใช่คำตอบที่ดีที่สุดหรอกน้อง เพราะศักยภาพเราไปไม่ถึง ราชมงคล ราชภัฏ ปัญญาภิวัฒน์ ก้ไม่เลวนะ เปิดใจดู บางทีอาจจะชอบก็ได้

สู้ๆๆนะ จขกท. เราก็เป็นแบบนั้นเลย ทั้งพวกวิทย์คณิตอะไรแบบนี้เราก็ทำได้ไม่ดีสักอย่าง คะแนนแกทรอบแรกก็ห่วยแตก รวมถึงที่บ้านของเราก็กดดันเรามากด้วย ตอนนี้เราก็คิดนะ ว่าแอดเราจะติดมั้ยๆ ครอบครัวทั้งๆญาติๆก็พากันมาจ้องเราซะหมด กดดันเราหมด
จขกท. ไม่ต้องหมดกำลังใจนะ มีเราอีกตั้งคนฮ่าๆๆๆ สู้ๆๆนะ สู้ๆๆไปด้วยกันนะะะะะ ติดแน่นอน!

ทำตามที่ตัวเองต้องการเถอะครับ อยากเข้าคณะไหนก็เข้าเลย ไม่ต้องสนใจเสียงนกเสียงกา อนาคตยังไงก็ต้องเป็นชีวิตของเรานะครับ ไม่ต้องให้ใครมาบอกหรอกว่าต้องเรียนนู่นนี่ เอาที่ใจเรารัก ผมเองตอนนี้กำลังจะขึ้นม.6แล้ว ผมเรียนวิทย์คณิต เกรด
2นิดๆเอง ไม่ถึง2.5ด้วยซ้ำ แต่สิ่งที่ผมอยากทำ อยากเป็น มันไม่ได้ใช้วิทคณิตเลย ผมก็เป็นคนนึงนั่นแหละครับ ที่เพิ่งรู้ตัวว่าเรียนผิดสาย แต่ก็ช่างมันเถอะ เรียนมาแล้วนิ อนาคตเราเอง เรากำหนดเองนะครับ เป็นกำลังใจให้ จขกท.นะครับ ถึงอย่างไร ชีวิตเรา สุดท้ายก็ไม่ได้ใช้สิ่งที่เรียนเลย ประสบการณ์ล้วนๆ

สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้ อย่าพึ่งท้อนะ เราเป็นคนหนึ่งที่เรียนต่อมหาลัยไม่ตรงกับสายที่เรียนมาตอนมัธยม (ม.ปลาย เราเรียนสายวิทย์-คณิตห้องท็อปของโรงเรียน เกรด สามจุดสามกว่า) ซึ่งยอมรับเลยว่าเรียนมาสามปี อ่านหนังสือสอบทุกครั้ง ในหองก็ตั้งใจเรียนบ้างไม่ตั้งใจบ้าง เรียนพิเศษวิชาสายวิทย์มาตลอด แต่เกรดเราก็ไม่ขึ้น ทำไงก็รู้สึกว่ามันยังไม่เข้าใจจริงๆ เราเลยเบนสายตอนเลือกคณะ ตอนนั้นก็ทะเลาะกับแม่นะ ครอบครัวญาติผู้ใหญ่ก็ขัดกัลเราบ้างเรื่องคณะ แต่เราก็ไม่ยอม เพราะเราอยากพิสูจน์ให้หลาายๆคนเห็นว่าถ้าเราตั้งใจกับสิ่งที่เราชอบจริง ทุกอย่างมันเป็นไปได้
"มีโอกาสไม่ใช่ว่าจะประสบความสำเร็จเสมอไป ไม่มีโอกาสไม่ใช่ว่าจะล้มเหลวเสมอไป" สู้ๆนะค่ะ ^^

อย่าท้อเลยครับ ถ้าแค้นพ่อเเม่ที่พูดอย่างงั้นก็จงแก้แค้นด้วยความสำเร็จของคุณในแบบที่คุณเลือก ทำใจให้สงบเดียวก็เจอทางออกเองแหละครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ

เราก็ยังไม่ได้ติดที่ไหน แต่เราอาจจะต่างจากนายตรงที่พ่อแม่เราส่งเราเรียนมอเอกชนได้แต่ อย่าพึ่งหมดหวังเหลือรอบแอดมิชชั้นอีกอย่างนะ สู้ๆ อย่าเอาคำพูดของพ่อมาคิดน้อยใจเพราะที่เขาพูดไปเพราะอยากให้เราได้ดีนะ แต่อาจจะไม่พูดตรงๆแค่นั้นเอง

สวัสดีจ้า ลองมาดูคณะสังคมของม.เกษตรมั้ย มีไม่ใช้คณิตนะ อย่างตัวพี่เองพี่เรียนประวัติศาสตร์ :) ลองยื่นมาดูนะ พี่ไม่เจอคำนวนเลยจ่ะ จริงๆ

ยินดีต้อนรับนะจ๊ะ พี่ก็เกลียดคณิตเหมือนกัน. สู้ๆ นะ

    เอกชนบางที่ก็มีให้สอบทุนนะคะ ลองหาดู ถ้าคุณหรือพ่อกับแม่ไม่ติดชื่อมหาลัย เพราะมีเอกชนที่นึงที่เราอยากเรียน มีสอบทุนม หรือกยศ.ก็ได้ ไม่ได้แย่ค่ะ

    แล้วถ้าพ่อแม่คุณถามว่าคุณจะเป็นหนี้ทำไม ถ้าคุณตั้งใจเรียนให้จบแล้วได้งานดีจริงคุณพูดกลับไปได้เลยค่ะว่า -หนี้นั้นเป็นหนี้ของผมจะไม่ทำให้พ่อแม่เดือดร้อน-

    เราโชคดีครึ่งนึงค่ะที่พ่อแม่ไม่ติดชื่อมหาลัย เลยทำให้เลือกเรียนได้ไม่เครียด แต่ก็เครียดอยู่ดีเพราะ พ่อกับแม่ไม่ให้เรียนไกล เลยลำบากหนักกว่าเก่าอีกค่ะ (แถวบ้านมีมหาลัยตรงสายน้อยมาก เราเรียนสายภาษาเหมือนกันค่ะ คณิตก็ห่วยติดดิน แกทแพท เน่ามากค่ะ)

บางทีคนเราก็ต้องการที่ระบายนะในภาวะกดดันมากๆ จะเอะอะให้อ่านหนังสืออย่างเดียวไม่ได้หรอก มีท้อก็พักบ้าง เค้าอาจจะแค่เล่นเพื่อที่จะระบาย ไม่ได้หมายความว่าเค้าเล่นตลอดเวลา ไม่อ่านหนังสือ มันไม่ใช่...

เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ^^
ส่วนตัวเราเป็นคนที่ไม่ชอบคณิตเลย พ่อกับแม่เราก็คะยั้นคะยอให้เรียนคณิตเพิ่มเอาไปสอบ แต่เราก็ หึ!ไม่อ่ะ เราไม่ชอบอันนี้อ่ะถ้าให้เรียนไปลำบากใจเปล่าๆ เราเรียนสายศิลป์ ภาษามาค่ะ แต่เราก็ได้คะแนนPATห่วยนะคะ ได้84เต็ม300เอง ^^
ส่วนรับตรง คะแนน7วืิชาสามัญยิ่งไม่โอเคเลยค่ะ แต่เรามองว่าโชคชะตาได้ช่วยเหลือเราไว้ให้ติดที่นึง(ที่ประกาศผลเมื่อวานนี้)ได้ แค่นี้ก็ดีใจมากๆค่ะ

ขอให้เจ้าของกระทู้ได้เรียนในคณะที่ใช่นะคะ ไม่จำเป็นหรอกค่ะว่าคะแนนสูงๆจะมีโอกาสเสมอ เราต้องมีความหวังค่ะ ไม่ต้องมองไม่ต้องสนใจคนอื่นมากนะ เรามองดูที่ตัวเราค่ะ อยู่ในพื้นที่ที่เรายืนค่ะ ที่สำคัญยิ้มค่ะ แฮปปี้เข้าไว้ทุกๆอย่างจะดีขึ้นเอง เราต้องผ่านไปด้วยกันนะคะ

สู้นะ เราก็พลาดเหมือนกัน แต่ยังมีที่เปิดรับแบบสอบตรงอยู่นะ ลองไปสอบเลย มันก็มีคณิตอ่ะแหละ แต่ไม่เอาคณิตเลยมันก็ไม่ได้ คนหลายคนที่มั่วมาก็ได้คะแนนเยอะนะ คือเราว่าอย่าไปสนใจใครเลย เราอยากทำอะไรก็ทำเถอะ มีปัญหาก็ปรึกษาพี่สาวบ้าง อย่าเก็บไว้คนเดียว

พูดก็พูดนะ ถ้าจขกท.เตรียมตัวมาไม่พร้อมจริงก็ลองดับเครื่องชนยื่นคะแนนคณะที่คะแนนต่ำๆไปก่อน แล้วไปซิ่วปีหน้า(ที่เราแนะนำแบบนี้เพราะตอนนี้การสอบของส่วนกลางก็หมดไปแล้ว ถ้าจขกท.ไม่เลือกสอบตรงก็ต้องพุ่งเป้าไปที่แอดแทน) เด็กมหาลัยซิ่วกันเยอะแยะ ไปเตรียมตัวให้พร้อมดีกว่า ไม่ก็หยุดเรียนไปเลย 1 ปี ไปเตรียมตัวให้พร้อม หากกังวลเรื่องเงิน สมัยนี้ก็มีพาร์ทไทม์ให้ทำเยอะแยะ เชื่อเถอะ ถ้าคนเราตั้งใจ ยังไงมันก็ต้องได้ : )

ไม่ว่าจะเรียนสายไหนโอกาสติดก็ยากทั้งนั้น
เราเองเป็นเด็กสายวิทย์ก็ไม่ได้ติดง่ายดายอะไร

สิ่งที่เจออยู่มันเป็นปัญหาใหญ่ในตอนนี้ แต่ถ้าผ่านไปได้มันจะกลายเป็นเรื่องเล็กๆแค่นั้นเอง รับผิดชอบต่อสิ่งที่เลือกเอง ทำมันให้ดี ดียิ่งขึ้นไปอีก

รอบแอดมิชชันทุกคนมีโอกาสติด ขอแค่เลือกให้เป็น และรับให้ได้ เพราะคะแนนที่สั่งสมมามันจะเป็นใบเบิกทางให้เราค่ะ อย่าหมดหวังนะ 

เรื่องค่าเล่าเรียนถ้ามีปัญหาก็สามารถคุยกับทางมหาวิทยาลัย เรื่องการขอทุนการศึกษา หรือขอทุนต่างๆ ทั้งนี้ก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนคือความขยันขันแข็งไม่ยอมแพ้ของเธอ สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้ (':

ถ้าถาม น้าสำหรับน้าการเรียนไม่ใช่ทุกอย่างที่จะทำให้เราดำเนินชีวิตได้ พ่อแม่จะว่าอะไรก็ฟังอย่าเก็บเอามาคิด ถามตัวเองเราชอบอะไร แล้วตั้งใจทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด แล้วสักวันพวกท่านจะเห็นในความสำเร็จที่เอ็งตั้งใจทำ

สู้ๆนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ 

อย่างน้อยชีวิตคุณก็ไม่ได้แย่มากอ่ะ มีพี่เรียน ฬ เราสิเป็นพี่คนโตกดดันกว่าคุณอีก แอดเหมือนกัน

เคยคิดเคยรู้สึกแบบนั้นเหมือนกันแต่หลังๆมาไม่ฟังใครละครับเลือกที่จะเชื่อตัวเอง แต่ต้องสู้ด้วยจะก้าวข้ามสิ่งแย่ๆที่คุณได้ยินมา ให้กำลังใจตัวเองเยอะๆนะครับให้ความเชื่อมั่นกลับมาไวๆ

เปนเหมือนกับผมเรย
ชีวิตดราม่ามาก แบบว่าจะเปนเด็กเก็บกรดแร้วอ่ะ
ชีงิตไร้ค่ามากกกกก T^T

ซิ่วเลยค่ะ ถ้าเป็นหนู หนูจะซิ่ว เวลาว่าง 1 ปีนี่เยอะนะคะ เอาเวลาไปอ่านหนังสือไรงี้ 55555

สู้ๆนะค่ะน้องเป็นกำลังใจให้ พี่ก็เพิ่งผ่านเหตุการณ์มาพึ่งปีที่แล้วเอง ต้องถามตัวเองด้วยนะว่าที่เราหวังน่ะเป็นคณะที่ใช่ หรือสถาบันที่ดีในอุดมคติ เอาจริงๆในความคิดพี่ไม่มีว่าที่นี่เจ๋ง ที่นี่ห่วยแตกแบบที่ว่ามาหรอกนะ จริงอยุ่ชื่อเสียงของสถาบันอาจจะเป็นใบเบิกทางในอนาคต แต่ก็ไม่เสมอไป อยุ่ที่เราเป็นหลักมากกว่า มอที่พี่อยุ่ก็ไม่ได้มีชื่อเสียงอะไร แต่รุ่นพี่ที่จบไปก็มีคุณภาพดีมีงานดี เงินดีทั้งนั้น

เข้าใจอารมณ์น้องนะคะ ช่วงเวลานี้เราก็เครียดมากอยู่แล้ว ยิ่งได้รับคำที่พ่อแม่พูดมาด้วย มันยิ่งทำให้เราเครียดแล้วเราจะกดดันตัวเองว่าเราเป็นแบบนั้น ช่วงนี้พี่อยากให้น้องรับฟังอย่างเดียว อย่ารับมาคิดว่าเราห่วยนะ พี่เองจบวิทย์คณิตมาก็จริง แต่เกรดพี่ก็ไม่ได้ดี เพราะพี่ไม่ชอบ ช่วงนี้ก่อนแอด เรายังมีเวลาคิดว่าเราชอบอะไร พี่ติดรอบแอดเหมือนกัน แม่พี่พูดกรอกหูพี่ทุกวัน ว่าต้องลงรามไหม(ไม่ใช่ว่ารามไม่ดีนะคะ) แอดไม่ติดนี่จะต้องทำไง 4อันดับ น้องเลือกดีๆนะ เข้าเด็กดีนี่ก็ช่วยได้เยอะ แต่พี่ขอแค่ให้น้องมีความเชื่อ ช่วงนี้ก็อย่าเครียดมากนะคะ ถ้าเครียดๆลองหากิจกรรมอย่างอื่นทำเนอะ เพราะเราย้อนอดีตไม่ได้เนอะ สู้ๆนะคะ

พิสุตร ไปเลยครับ ถึงผม เป็น สาย ปวช. ไปใหนเวลามีคนถาม....(จิงๆมันรู้ยุแล้ว แต่ถามให้เราอาย) ก็บอกว่าเรียนไปก็เป็นแรงงาน...คนเรียนไม่เก่งเค้าชอบเรียนสายนี้ กัน นะ คนในครอบครัว ก็ชอบเปรียบเทียบจัง....น้อยใจนะบางที แต่ก็ยังมีความโชกดียุ คือเค้าไม่ ขัดขวาง ครับ...ผมว่าแค่นี้ก็ ช่วยได้มาก แล้วครับ

ที่บ้านก็ชอบพูดเหมือนกันว่าไม่เรียนสายคณิต มันจะมีตัวเลือกคณะให้เรียนน้อยนะ
ก็ฟังหูไว้หูนะ

แต่ถ้าเรารู้ว่าตัวเองต้องการอะไรจริงๆ ก็ทำไปเลย ไม่ต้องสนใจคนอื่น
เพราะคนอื่นไม่ได้มานั่งเรียนกะเรา
เราเอาคำพูดเขามาเป็นส่วนประกอบในการตัดสินใจแต่อย่าเอามาทั้งหมด

น้องรุ้ตัวมั้ยล่ะว่าอยากเรียนอะไร ทำอะไร
ถ้ารุ้แล้วก็มุ่งไปเลย
ถ้ายังไม่รุ้ ก็ลองเลือกสายงานที่ตัวเองสนใจมากที่สุด เอามาหาข้อมูลเพิมเติม
แนะนำให้ลองคุยกับคนที่กำลังเรียนมหาลัย หรือจบไปไม่นานมาก และไม่ความคิดแคบๆแบบผู้ใหญ่รุ่นพ่อรุ่นแม่เขาเป็นกันด้วยล่ะ (พี่สาวที่เรียน ฬ เขาให้คำแนะนำเราได้มั้ยลองคุยดู)

ส่วนเรื่องเงิน ถ้าพ่อแม่บอกไม่มีปัญญาส่งอินเตอร์
ก็ไม่ต้องเข้าคณะอินเตอร์ หรือม.เอกชน เข้ามหาลัยรัฐฯนี่แหละ ไม่ได้จุฬา ก็ยังมีอีกตั้งหลายที่
แถมพอเข้าไปแล้วก็มีให้ทุนยิบย่อยเต็มไปหมดเลย ต้องติดตามข่าวสารของมหาลัยเอา

ที่น้องคิดว่า แอดมิดชั่นจะไม่ได้ มันเป็นทุกคนแหละ เป็นเรื่องธรรมดามากๆ
เกรดน้อง 3.40 กว่าๆ นี่มีโอกาสเยอะกว่าใครหลายคนมากๆ

*เอาแน่ๆคือหาตัวเองให้เจอ ช่วงนี้ปิดเทอมลองหากิจกรรมใหม่ๆทำ
กิจกรรมพวกจิตสาธารณะก็ดี มันเปิดมุมมองให้เราได้มากมายกว่าที่คิด*

เราเดกวิทก็จริงอยู่ แต่คะแนนแย่ก็ตัดทางเลือกเหมือนกันนะะะ555555
สู้ๆๆ ยังไงก้ติดรอบแอดอยู่แล้ววเลือกคณะดีๆลำดับดีๆก็ไม่หลุดดด เกรดเธอเยอะนะไม่ได้น้อยเลย #เปนกำลังใจให้น้า

ไม่เก่งคณิตแล้วสอบแอดฯไม่ติด พี่พูดเลยว่าไม่จริง
3ปีก่อนพี่สอบแอดมินชั่นเลือกแต่คณะมนุษยศาสตร์ฯทั้ง4อันดับเลยค่ะ แถมคะแนนสอบวิชาคณิตที่พี่ใช้ยื่นเข้ามหาลัยก็ห่วยแตกด้วย ได้แค่10กว่าคะแนนด้วยซ้ำ แต่ปัจจุบันพี่ได้เรียนสาขาบรรณารักษ์ปี3แล้วค่ะ เตรียมตัวรอทำงานเป็นบรรณารักษ์อย่างเดียวค่ะตอนนี้
การจะสอบเข้ามหาลัยไหนไม่ใช่เรืองสำคัญ สิ่งสำคัญมันอยู่ที่น้องอยากเรียนคณะอะไร สาขาไหนมากกว่า เพราะ4อันดับที่พี่เลือกแอดฯน่ะ คณะเดียวกันแต่คนละสาขา คนละมหาลัยทั้งนั้น อย่ายึดติดที่มหาลัย แต่จงยึดติดคณะไว้จะดีกว่าค่ะ พ่อน้องอาจจะคิดว่าความฝันกินไม่ได้ ก็จริงค่ะ ความฝันกินไม่ได้แต่มันสุขใจ การเรียนมหาวิทยาลัยอาศัยความรู้ความสามารถอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ ต้องอาศัยความพอใจของผู้เรียนด้วย ถ้าผู้เรียนไม่ได้ชอบมันก็เครียดค่ะ การเรียนมันก็เครียดพอแล้ว อย่าให้ต้องเครียดเพราะความไม่ชอบในวิชามาเพิ่มเลยค่ะ ถ้าน้องฝืนเรียนในสิ่งที่ไม่ชอบโอกาสที่น้องอยากจะซิ่วใหม่มันมีสูงค่ะ ยืนกรานเรียนตามที่ฝันไว้ครั้งเดียวยังดีกว่าทนเรียนในสิ่งที่ไม่ชอบแล้วต้องเสียเวลาเรียนเพิ่มอีกรอบเพราะความไม่ใช่นะคะ

น้องต้องสู้ก่อน
ให้คิดซะว่าเขากดดันเรา ดังนั้นเราต้องชนะความกดดันทั้งจากตัวเองและคนรอบข้างให้ได้
เราต้องมุ่งมั่น เต็มที่ มีเป้าหมายให้ชัด
เป้าหมายที่ 1 ไม่ได้ ก็ไปที่ 2
ที่ 2 ไม่ได้ก็ไปที่ 3

ขอเพียงแค่ใจน้องสู้ น้องต้องมีกำลังใจให้ตัวเอง
อย่าหลงหรือมัวรอให้ใครมาชื่นชม เยินยอเรา
น้องแข่งกับตัวเอง ไม่ต้องแข่งกับพี่น้องหรือใคร

เราห้ามคนทั้งโลกให้คิดให้พูดดังที่ใจเราต้องการไม่ได้
แล้าเราก็เลือกพ่อแม่ไม่ได้ เพราะที่มีอยู่ก็ดีที่สุดแล้ว

แต่เราเติมไฟ เติมกำลังใจให้ตัวเองได้นะครับ...

เราก็เหมือนกัน แต่เราผ่านจุดนั้นมาได้ เพราะเราเป็นคนความอดทนต่ำมั้ง
เราเลยบอกับพ่อแม่ไปว่า เราเลือกเรียนอะไรเพราะเรารู้ความสามารถตัวเองดี ดีกว่าการที่เราไปลงเรียนสิ่งที่เราคิดว่าเราทำไม่ได้ เพราะถ้าเรียนไปก็เหมือนฝืนใจตัวเรา  เราว่านะ ส่วนตัว จขกท. ต้องลองคุยกับพ่อแม่แบบเปิดอก ให้รู้ไปเลย เกรด จขกท. ดีกว่าเราตั้งเยอะ เรายังชิวอยู่เลย เราว่าเลือกทำในสิ่งที่เราคิดว่านั่นคือตัวตนแบบที่ไม่ได้ไปทำอะไรผิดดีที่สุด การเลือกเรียนต่ออ่ะ มันเป็นจุดเริ่มของเรา ว่าตัวเราจะไปทางไหน ก็เหมือนกันกับ เรากำลังจะไปทางสองทาง ทางแรกเป็นทางที่ทุกคนบอกว่าดีแต่เราไม่ชอบ หรือ อีกทางคือทางที่เราชอบ แต่เขาบอกไม่ดี  เป็นเรา เราจะเลือกทางที่เราคิดว่าเราไปรอด สู้ๆนะ เราขอเป็นกำลังใจให้ 

สู้ๆนะครับ พี่อยู่ปี1คณะวิศวะ มันไม่สำคัญนะน้องว่าน้องจะเรียนคณะอะไรในมหาลัย แค่น้องเลือกในสิ่งที่น้องคิดว่ามันมีความสุขสำหรับตัวน้อง อนาคตเราไม่อาจรู้ได้ว่าจะเป็นอย่างไร บางครั้งพี่ก็แอบอิจฉาพวกสายภาษานะ ถึงแม้ว่าจะมีคณะให้เลือกเรียนน้อย แต่จบมา สายงานมันกว้างนะ ทั้งเปิดสอนภาษาระหว่างเรียนก็ได้ มีเวลาไปทำงานก็เยอะ เป็นต้น พี่รู้จักพี่คนนึงตอนนี้แกเป็นไกท์นำเที่ยวรายได้แกอะ เดือนนึงซื้อรถบิ๊กไบค์ได้ตั้ง 2 คัน ถ้ามาเปรียบเทียบกะคณะที่พี่เรียน เรียนจบก็คือ วิศวะ มีหน้ามีตาให้กับพ่อแม่ได้ชื่นใจ ตอนนี้น้องอาจคิดและโทษตัวเองนะว่าทำไมไม่เลือกสายวิทย์ทั้งที่มีงานเยอะกว่า มีคณะให้เลือกเยอะกว่า แต่อย่างไรก็ตามถ้าน้องชอบอะไร ทำมันแล้วมีความสุขก็ทำเลย ตอนนี้พ่อกะแม่อาจไม่เข้าใจ ลองหันหน้าเข้าและเปิดใจคุยกันนะ
สู้ๆครับน้อง ^_^

สู้ๆนะคะต้องมีสักที่ที่เป็นของเราคะ ฟ้าเขาลิขิตมาแล้ว

ขอพูดบางอย่างจากใจ ต่อให้ไม่เรียนมหาลัยก็ไม่ตายหรอกครับ
ถ้าน้องยังไม่อยากเรียนก็นอนคิดซักครึ่งปีก็ได้ เรามีชีวิตอีกทั้งชีวิต ค่อยๆค้นหาตัวเอง
แต่ก็อย่าเกิน 2 ปีละกัน ส่วนใหญ่เด็ก ม.ปลาย การเข้ามหาลัยเป็นเรื่องใหญ่มากกก
ซึ่งผมก็ยอมรับว่าทุกสมัยก็เป็นเหมือนกัน เพราะสังคมพยายามตีกรอบให้เราเดินตาม
เพื่อเป็นมดงานให้กับพวกเขา
อย่าไปสนใจปากหอยปากปู ส่วนที่พ่อแม่บ่นก็ทนๆฟังไป อันไหนดีก็ฟัง อันไหนที่กดดันมากก็อย่าไปสนใจมาก แกก็มีความเครียดของแก ไหนจะหาเงินใช้จ่ายในครอบครัวแล้วยังมาคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้อีกก็ปล่อยๆไป ส่วน-มนุษย์ป้า หรือญาติพี่น้อง -พวกนี้ตัวดีเลย จะชอบโม้ลูกตัวเองดียังงั้นยังงี้ จริงๆอาจจะกากกกหมาก็ได้ เผลอๆแม่งอยู่ในกลุ่มนัด- เด็กเสี่ย อย่าได้แคร์ มันโม้ๆอยู่นั่นมันช่วยหางานหรือพาเราไปหาเงินหน่อยก็ปล่าว พูดสวนแม่งแรงๆไปเลยถ้าไม่ไหว มันจะได้สะอึก มันจะได้ไม่มายุ่งกับเรา เต็มที่ก็ได้แต่นินทาลับหลังแต่ก็ชั่งมันเราไม่ได้ยิน 555

ถ้าบ้านไม่ได้มีฐานะ ช่วงที่ออกค้นหาว่าอยากทำอะไรแน่ อยากเรียนอะไร ก็ทำงานพาสไทม์ไปด้วยนะจะได้ไม่ว่างจนฟุ้งซ่านมากเกินไป ค่อยๆคิด จะทำการใหญ่ใจต้องนิ่ง
จบมหาลัยไหนก็เหมือนกัน ไปทำงานก็สอบแข่งขันกันหมด มันจะมีแต่พวกปัญญาอ่อนยังไม่เข้าใจโลกแค่นั้นแหละที่ดูถูกคนอื่น เพราะ ป.ตรี ส่วนใหญ่มันเป็นแค่พื้นฐาน พอให้มีความรู้พอได้ไปต่อหรือหางานทำได้ ป.โท ป.เอก ถึงจะอัพเวลขึ้นเรื่อยๆ
แต่ย้ำ การเรียนมหาลัยหรือไม่เรียน ไม่ได้บ่งบอกความสำเร็จ
คนไม่เรียนมหาลัย แต่เอาดีซักอย่างได้เขาก็รวย พวกทำอาหารจีน พวกทำข้าวออแกนิคขาย พวกเปิดร้านนวดสปาเขาก็รวยกันได้ เผลอๆหาเงินได้เยอะกว่าพวกที่เรียนจบสูงมาซะอีก
อาชีพในสังคมมีอีกเยอะ งั้นแม่งคนเรียนมาน้อยตายห่ากันหมดละ ลองเข้าไปศึกษาดูก็ได้ เขาทำยังไงทำไมเอาตัวรอดได้ ลองไปตลาดศึกษาการขายของดูก็ได้ เขาซื้อขายกันแบบไหนพ่อค้าคนกลางกับพ่อค้ารายย่อย พวกตัวแทนนายหน้าที่ดินก็หน้าสน ทำอะไรก็ทำไปเถอะ พี่บอกเลย จบป.ตรีมาทำห่าอะไรกันไม่ค่อยเป็นหรอก ตอนเริ่มงานต้องโดนสอนงานตั้งหลายเดือนกว่าจะเป็น แล้วไหนกว่าจะมีประสบการณ์อีก

แต่มีเรื่องอยากฝาก ตอนนี้น้องอายุยังน้อยยังมีเวลา พี่ว่าทำงานไปด้วยเก็บเงินก็ดี
พอจบอะไรมาก็จะได้มีทุนพอได้คิดต่อว่าจะทำอะไรดี และโดยเฉพาะสเตทเม้นเงินฝากธนาคารแต่งให้มันสวยๆ เข้าๆออกๆเป็นประจำ มากมั่งน้อยมั่งก็ยังดี เวลากู้ธนาคารจะได้กู้ได้ เพราะธนาคารมันปล่อยกู้ยากบัดซบทุกธนาคาร ต่อให้มีทรัพย์สินก็ยาก ทำอะไรก็ต้องใช้ทุน ยกเว้นพวกไม่ต้องใช้ทุนเช่นพวกอาชีพขายไอเดีย ขายฝัน พูดเก่ง พวกนี้มันพรสวรรค์และโลกมันกว้างพวกนี้ส่วนใหญ่จะคิดนอกกรอบ คนจำพวกนี้จะเป็นพวกรวยมากกกเพราะมันบ้าและกล้าที่จะลอง หาเพื่อนแบบนี้คบดูค่อยๆซึมซับความเก่งของมัน เราอาจจะไม่เท่าออริจินัล แต่ก็ดีกว่าพวกทั่วไปมากกโขอยู่ ยังไงก็ค่อยๆค้นหาตัวเองนะ เราอยากเรียนอะไรแน่ หรืออยากทำอะไรกันแน่ ขอให้น้องหาให้เจอนะ (โทดทีนะที่พาออกทะเล)

อย่ายอมแพ้นะ เราไม่มีอะไรจะแนะนำ
แต่เราเป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ

ผมว่าในช่วงเวลานี้แล้วคนที่อ่านหนังสือมาอย่างดีเเล้วไม่ควรที่จะต้องมาเครียดหรือระบายอะไรเช่นนี้อล้ว ที่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นมันคือผลของอดีต ผลสำริดว่าคุณทำตัวอย่างไรที่ผ่านมาถึงต้องมาลงเอยด้วยการต้องระบายเช่นนี้ อ่อเเล้วผมก็ไม่ได้ว่าเค้าเล่นตลอดด้วยนะครับ

ทัศนคติของผมไม่มีไรหรอกอยากให้คนที่มาระบายคิดได้เเล้วมีที่เรียนตามความปรารถนาจองตนเองพอ

หาคณะที่เป็นตัวเอง แล้วลองดูค่าใช้จ่าย
1.จากนั้นปรึกษาผู้ปกครอง
2.ดูความเป็นไปได้ของ กยศ.
3.ไม่พอหางานพิเศษทำ
สู้ๆครับ
ชีวิตหลังจบ ยากกว่าที่น้องโดนตอนนี้เยอะแยะ

ถ้าน้องเก่งภาษา พี่แนะนำ เรียน สายอาชีพ ก็ได้นะ ถ้าสอบไม่ติดมหาลัย เอาประสบการณ์ไปก่อน ซัก 2 ปี ได้ วุฒิ ปวส.ด้วย แล้วค่อยเข้า มหาลัย ก็ยังไม่สาย หรือ จะทำงานเลย ก็ได้ ยิ่งถ้าเก่งภาษาด้วย แค่ ปวส. ทำงานเขต อุตสาหกรรม รายได้ที่ได้ ก็พอๆ กับพวกที่จบ ป.ตรี มหาลัยดังๆ หรือ  อาจ ได้มากด้วยนะ พี่อยากให้มอง ว่าอนาคตอยากทำอะไร ทำในสิ่งที่ชอบ แต่มันต้อง สามารถ หาเลี้ยงตัวเอง และ ไม่เดือนร้อน พ่อแม่ ก็พอแล้ว พี่ไม่ได้เรียน ม.ปลายนะ พี่เรียน ปวช ปวส พึ่งจบ ได้ 3 ปี เรียนรู้งานเล่นๆหาสิ่งที่ชอบ ไป 1 ปี พึ่งทำงาน จริงจัง แค่ 1 ปี 10 เดือน เงินเดือนก็มากกว่า ป.ตรี จบใหม่ 2 เท่าแล้ว *** ไม่จำเป็นต้องจบ มหาลัย แต่ก็มีงานดีๆทำได้ แค่เรียนสายอาชีพ ***
 สู้ๆๆ นะน้อง

มีคนอื่นที่เป็นยิ่งกว่าเราอีกนะ
ผมก็เคยเจอมา ผมจบ ม.ต้น ไม่มีทางเลือกอะไรเลย ทางบ้านจนมาก ๆ ผมต้องจำใจเรียนต่อสายอาชีพ กะว่าจบมาก็ทำงานเลยแต่อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอน ผมจบแล้วแต่ผมอยากเรียนต่อ ตอนนี้ผมส่งตัวเองเรียนและหาเลือกคณะที่รักและพอที่จะเรียนได้ ผมกำลังจะเข้าเรียนต่อ ป.ตรีครับ ความจริงตั้งแต่เริ่มเรียนมาทั้งชีวิต เกรดเฉลี่ย ผมดีมาโดยตลอด ชีวิตหนอชีวิด มันก็เป็นซะอย่างเนี้ย
ไม่เป็นไรนะเพื่อนมีคนอื่นอีกตั้งมากมายนะที่ ลำบากยิ่งกว่าเรา เราไม่รู้หรอก
เราอาจจะมีชีวิตที่ดีกว่าใคร หลาย ๆ คนก็ได้ สู้ต่อไปนะ

สู้ๆนะค่ะ
เป็นกำลังใจไง
...สำหรับฉันแล้วฉันคิดว่า ตัวเราก็คือตัวเรา จะไปเป็นเหมือนคนอื่นได้ยังไง ก็นั้นมันเป็นตัวเขา ความคิด ทัศนคติของแต่ละคนก็แตกต่างกัน"
*สักวันโอกาสของเรามันต้องมาถึงค่ะ ขอเพียงเราเชื่อมั่นในตัวเองค่ะ เราต้องทำได้แน่ๆ"
สู้ๆค่ะ

อะไรคือมหาลัยห่วยเเตก?

สูๆค่ะ เราก็แอดเหมือนกัน เราไปสอบตรง รับตรง โควตา เราไม่ติดสักอย่าง คะแนนก็ห่วย เกรดเราแย่กว่าเธออีก แต่เราก็สู้น๊ะ เราก็โดนกดดัน ทั้งจะได้มั้ย คนอื่นติดนุ้นติดนี่เต็มไปหมด แต่ทำไมตัวเองไม่ติด เราก็เครียดน๊ะ แต่ว่าเราจะเรืรองในสิ่งที่ชอบ ใครจะติดรัยเราไม่สนหรอก เพราะเรามีทางเปนของตัวเอง เราเคยท้อน๊ะ แต่ท้อไม่นาน และเราไม่คิดจะถอย ถ้าเราไม่คิดมาก ไม่ใส่ใจ ทำของเราให้ดีที่สุดแค่นี้ก็ดีแล้ว คิดซ่ะว่าสิ่งที่เราเจอตอนนี้มันก็แค่อุปสรรคระหว่างเส้นทางสู่ความสำเร็จของเรา ถึงแม้ว่าจะไม่เห็นทางข้างหน้า ไม่รู้ว่ามันไกลแค่ไหน ขอแค่ใจสู้ และเดินต่อไปยังไงๆก็ไปถึงปลายทางความสำเร็จ สู้ๆน๊ะ ยังมีอีกหลายคนที่ประสบปัญหาแบบเธอ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เรียนในสิ่งที่ตัวเองรัก ตัวเองสนุก จะดีกว่า.... อย่าได้เหมือนผมเลย ถูกบังคับให้เรียนสายวิทย์ แม้ทำงานยังต้องเลือกงานที่ทางบ้านต้องการ แต่ผมก็ต้องยอม จนมาแตกหักที่เรื่องแต่งงาน ผมไม่ได้เลือกหญิงที่ทางบ้านเลือก เพราะผมถือว่า ทำให้มาเยอะแล้ว ทั้งๆ ที่กู้เรียนมาตั้งแต่ ม.ปลาย ไม่พอใช้ก็หางานทำเพิ่ม... ตอนนี้ผมกับทางบ้านเริ่มห่างๆ กันไปบ้าง เพราะผมย้ายมาอยู่ กทม.

สู้ๆนะค่ะน้อง เท่าที่พี่สัมผัสเด็กที่เรียนทั้งสายวิทย์สายศิลป์มันไม่ได้แต่ต่างกันหรอกค่ะ เข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยแล้วปรับพื้นฐานกันใหม่หมด คนที่เรียนเก่งสู้คนที่ขยันไม่ได้หรอกค่ะ ยังไงพี่ก็เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆๆๆๆๆๆๆ

สุ้สิค่ะะเราเลือกเดินตามที่เราอยากเรียน อาชีพที่เราจะทำมันต้องมาจากใจรักนะค่ะมันถึงจะอยากทำมันเเล้วเวลาทำมันมันจะออกมาดีที่สุด ถ้าพ่อเเม่พี่เลือก พี่ลองคิดดูนะค่ะ #หนูไม่ได้เเช่งนะ ถ้าพ่อเเม่พี่เกิดเป็นไรขึ้นทาอาชีพนี้มันยังติดอยู่กับพี่ไปตลอดชีวิตเลยนะ พี่ก็จะไม่มีความสุขกับงานที่ทำ พี่จะทำมันได้ไม่ดี พั่ค้องสุ้ๆนะค่ะ อีกนิดเดียวพี่ก็จะผ่านมันไปเเล้ว เเต่กนูเชื่อนะค่ะว่า มันต้องมีสักที่ทุ่เป็นที่ของเราา สุ้ๆๆค่ะะ ✌✌

3.4 นี่มันเยอะกว่าเราอีกนะ เราก็ภาษา
ญาติๆ เพื่อนๆ ก็ติดกันหมดแล้ว เงินเราก็ไม่พอส่งเอกชนเหมือนกัน
เราไม่เคยเรียนพิเศษด้วยซ้ำ ตั้งแต่เกิดมา
ใจเย็นๆ แอดมิชชั่นมันยังไม่จบ อย่าเพิ่งเครียดมาก 
เรารู้ว่ามันกดดัน แต่มันต้องติดสักที่แน่นอน สู้ๆ

เข้าใจนะค่ะ เพราะบางทีการไม่ชอบคณิตก็ทำให้ไม่อยากทำสิ่งนั้น มันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเราค่ะ เพราะการที่เราทำอาชีพอะไรอาชีพหนึ่ง เราจะอยู่กับมันไปตลอดชีวิต ยังไงก็สู้ๆค่ะ

เลือก ภาษา ถูกแล้วนะ เวลาทำงานจริง ๆ คำนวณก็ใช้จริง แต่มันมีสูตรกับเครื่องคิดเลขนะน้อง อีกอย่างเก่งคำนวณภาษาไม่ได้ ก็แย่นะ เอาหน่ะ ถ้าโดนมาหนัก ออกไปดูโลกกว้างบ้างนะ

สู้ๆนะอย่าเพิ่งคิดมาก เราก็เหมือนเธอนะแต่เราเรียนศิลป์คำนวณ ใจอยุที่ศิลป์ภาษาอะ ที่ต้องเรียนสายนี้เพราะทางบ้านกดดันเหมือนกัน. เราไม่ชอบคณิต เราชอบภาษาแล้วเราก้อลงมนุษย์การท่องเที่ยวการโรงแรมของม.เกษตร ที่ผ่านมาเราไม่ติดไปแล้ว2ที่ คือมช กับมศว. ตอนนี้ยังไม่มีมี่เรียนเหมือนกัน ถ้าไม่ติดม.เกษตรก้อจะแอด เราก้อโดนกดดันเหมือนเทอนั่นแหละตอนนี้เพื่อนๆเค้าก้อติดกันหมดแล้ว แต่เราพยามไม่เครียดนะใจเย็นเทอสักวันต้องเป็นของเราสิ สู้ๆไปพร้อมกัน :)

ตอนนี้อาจจะยังไม่มองไม่เห็นหนทาง แต่ถ้าผ่านมันไปได้ในที่สุดแล้วมองย้อนกลับมา เรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องเล็กๆที่ทำให้นึกแล้วตลกตัวเองได้นะ 
เพียงแต่ไม่ใช่ตอนนี้

คำพูดของคนอื่นอาจจะทำให้เรารู้สึกแย่ แต่การหมดความเชื่อมั่นในตัวเองเป็นสิ่งที่แย่ที่สุดนะ อย่าเพิ่งยอมแพ้ ตราบใดที่มีกำลังใจให้กับตัวเอง เธอต้องผ่านมันไปได้แน่ๆ พอทำได้แล้ว พ่อแม่อาจจะเข้าใจเธอมากขึ้น
เราก็เป็นคนนึงที่เลือกสายศิลป์เพราะไม่ชอบคณิต แต่ดันเลือกศิลป์คำนวณ ซึ่งเจอเต็มๆ555555 แต่ก็ทำได้ไม่ดีนักหรอกเลยมาพยายามกับภาษา สละสิทธิ์โลจิสต์ไปแล้วเพราะไม่ไหวกะคณิตจริงๆ และจริงๆก็แอบเสียดายนะถ้าได้คณิตคงได้เรียนคณะนี้ไปแล้ว แต่ในเมื่อใจไม่รักเราก็ไปทางอื่นดีกว่า
จริงๆคณิตก็ไม่จำเป็นเลยนะ เวลาแอดคณะภาษาอ่ะ เอาแกทล้วนหรือไม่ก็แพท7สู้เลย 
สู้ๆอย่าเพิ่งยอมแพ้ ยังไงก็มีเพื่อนๆในบอร์ดเป็นกำลังใจให้นะ เจอกันที่แอดมิดชั่น

 

เราก็เด็กแอดปีนี้เหมือนกัน เราเป็นเด็กวิทย์คณิต เกรดออกมาก็แค่พอดูได้ 3.1 กว่าๆเท่านั้น ตอนนี้ยังไม่มีมหาลัยเหมือนกัน เพื่อนๆก็ติดรอบรับตรงไปเกือบหมดแล้ว เราเป็นคนนึงที่ชอบเรียนภาษานะ แต่ดันมาลงเรียนสายวิทย์ คณิต ตอนนี้เราก็รู้สคกเสียดายที่ทำไมตอนนั้นไม่เลือกเรียนสิ่งที่ตัวเองชอบ แล้วยิ่งเพื่อนแม่เคเาติดคณะดดีๆกันทั้งนี้นทั้งวิศวะ พยาบาล ฟิสิกส์ประยุกต์ เรานี่เฟลมากเลย แล้วที่ยื่นสมัครรับตรงไปแต่ละที่ไม่มรแม้แต่สิทธิ์สมัภาษณ์เลย

เราก็โดยมาเหมือนกันนะ...แต่เราคือมีที่เรียนแล้ว ตอนติดนี้อยากบอกว่าดีใจมากกกกกก จนสกรีนหน้าจอที่มีชื่อเราส่งไลน์ไปให้พ่อดูบอกว่า 'พ่อติดแล้ว คณะวิศวะสื่อสาร' พ่อเราอ่านแต่ก็ไม่ตอบ ไม่พูดอะไรเลย พอผ่านไปอาทิตย์กว่าเราก็ถามว่าพ่อไม่พอใจอะไรรึเปล่า มาเป็นชุดเลยค่ะ
'ทำไมไม่เรียนหมอ'
'ทำไมไม่เรียนนิติศาสตร์ รัฐศาสตร์ก็ได้'
'ทำไมต้องเป็นวิศวะ จบมารู้รึเปล่าว่าทำงานอะไร'
'เพื่อนพ่อสอบได้หมอ สอบได้นิติ ทำไมลูกไม่สอบ'

คือแบบ...เราเสียใจมากอ่ะ ทำไมพ่อไม่ยอมรับความฝันเราบ้าง พ่อเอาความฝันของพ่อมายัดเหยียดให้เรา ไม่ได้นึกถึงใจเราเลย TT พอวันรักเกรด เราไปเจอน้าสองคนซึ่งเป็นผู้ปกครองของเด็กที่มาแก้0 เขาก็นั่งคุยกันเราเข้าไปนั้งทีหลังเพราะแถวนั้นไม่มีที่ว่าง เราต้องสรุปใบจบเพื่อนให้ครู เขาเห็นเราอยู่ม.6ก็ถามว่าติดที่เราหรือยัง เราก็บอกว่าติดวิศวะสารสนเทศค่ะ น้าเขาก็แบบ ดีจังพ่อแม่ต้องภูมิใจมากแน่ๆเลย ตั้งใจเรียนนะลูก อะไรแบบนั้น แต่สิ่งที่น้าเขาบอกมันตรงข้ามกับสิ่งที่เราเจอมามาก บอกตรง ณ จุดนี้คือเสียใจ

สู้ๆ นะค้ะ เป็นกำลังใจให้ ^^ ''  เราเป็น Dek59 ตอนนี้เครียดจริงๆ TT

เด็กแอดสู้เว้ยย !!

เรียนวิทย์คณิต เด็กหาที่เรียนไม่ได้เยอะแยะ เด็กวิทย์คณิตซิ้วยังมีเลย อย่าเครียดเรียนในสิ่งที่รักหาว่าตัวเองชอบอะไรก้อเรียนนะ สู้ๆ

สู้ ๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจนะค่ะ

เรียน วิท เกตรห่วย ยิ่งเรียนยิ่งโง่ ยาวชิบหาย ถ้าไม่เก่งจริง รอดยาก

ค่านิยมของคนบางจำพวกครับ หมาลัยไหนดังก็คือดี ไม่ดังก็ห่วย

เราคนหนึ่งแหละเจ้าของกระทู้ ที่ย้ายมาจากวิทย์คณิต คือเรามีความรู้สึกว่ายิ่งเรียนเกรดยิ่งตกแน่ๆ คือคำนวณไม่ถนัด เลยย้ายไปศิลป์คำนวณเจอสังคมแย่อีก เราเลยย้ายโรงเรียนก็เลยได้ไปเรียนศิลป์ภาษา ทุกวันนี้จะแอดอะไรพ่อแม่เราก็จะบอกว่าถ้าเราเลือกเองเดี๋ยวจะเป็นแบบวิทย์คณิตอีก ไม่ใช่เราเรียนไม่ไหว คือเรียนได้แต่เกรดไม่สวย ตอนนี้รอประกาศสอบตรงถ้าได้ก็ดีถ้าไม่ได้ก็ไปแอดค่ะ ที่แน่ๆถ้าคะแนนเราไม่ถึงคณะที่พ่อแม่จะให้เข้าคือเราต้องเรียนควบ2ที่ค่ะ พ่อเราก็พูดทำนองแบบเจ้าของกระทู้แหละค่ะแต่กลัวไม่จบเพราะเราเถียงค่ะและคือแม่ก็จะมาบ่นด้วย ทะเลาะเถียงกันแบบนี้มาสิบรอบละค่ะเรื่องคณะนี้ ขอมหาวิทยาลัยรัฐบาลไปก่อนแหละค่ะ ส่วนสายภาษาที่ย้ายไปนั้นบอกเลยไม่ได้ค่ะ เราลงบาลีแทนภาษานั้นไปเลย