พี่ชายเป็นเกย์ แต่ประเด็นไม่ใช่เรื่องนั้น

ให้ ญาติที่แม่ไว้ใจ เปนฝ่ายพูดให้ สิครับ

กล่อมๆมา ไม่นาน เดะเค้า คิดถึงเรา ก้อยากให้กลับเอง

ไม่มีแม่คนไหนหรอกที่ไม่รักลูก แค่ยังรับไม่ได้เฉยๆ

บอกข้อมุลเยอะจัง ถ้านี่เรื่องจริง แล้วพี่คุณได้มาอ่านกระทู้จะอึดอัดขึ้นมั้ยอะคับเนี่ย?

ก็รอค่ะ รอจนกว่าแม่จะเข้าใจ เดี๋ยวเวลาผ่านไปนานเข้าเค้าก็เข้าใจ หรือไม่ก็ไปคุยด้วยเหตุผลอีกทีทุกๆวันเผื่อใจอ่อนบ้าง แม่ไม่เคยเกลียดลูกตัวเองหรอกค่ะ

ผู้ใหญ่ก็เหมือนกับวัยรุ่ยเนี่ยแหละค่ะ ตอนนี้ยังคิดอะไรไม่ได้ แต่พอเค้าคิดถึงจิตใจเราเมื่อไหร่ เค้าก็มาคุยกับเราเองค่ะ รอให้เวลาเป็นตัวตัดสินจิตใจนะคะ สู้ๆค่ะ อย่าท้อแท้น้า เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ค่อยๆพูดกันสิครับ ตอนนี้แม่ยังอาจจะรับไม่ได้เพราะมันอาจจะดูกะทันหันไปเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาพี่เป็นผู้ชาย 100% มาตลอดนิแต่พอเวลานี้พี่กลับมาชอบผช.เหมือนกัน เราก้ไม่ใช่ผช.100% นะ^^แต่เราเป็นมาตั้งแต่เด็กแล้วแม่อาจจะยอมรับได้แต่พี่ของจขกท.พึ่งมาเป็นแม่อาจจะรับไม่ได้แต่เดี๋ยวแม่คงเข้าใจเองแหละครับ
สู้ๆนะครับบบ

สู้ๆนะคะ อ่านแล้วอึดอัดแทนเลย ขอให้ช่วงเวลานี้ผ่านไปไวๆ ขอให้แม่รับได้นะคะ

ให้เวลาแม่เค้าหน่อย จู่ๆมาเจอเรื่องแบบนี้ ใครก็ทำใจรับได้ลำบากทั้งนั้นแหละ
พี่ชายก็ให้ใช้ชีวิตตามปกตินั่นแหละ แต่ต้องพิสูจน์ให้แม่เค้าเห็นว่าถึงจะเป็นแบบนี้ แต่เขาก็ไม่ได้ทำความเดือดร้อนให้ใคร

รอให้แม่เข้าใจ ระหว่างนี้ก็คิดไว้ว่าแม่เค้ายังรักแต่ขอแม่ปรับตัวก่อน จะได้ไม่ท้อครับผม^^

เป็นแม่เป็นลูก ยังไงก็แยกกันไม่ออกหรอกคับ ก็พูด อธิบายไปอีก ตื้อจนกว่าแม่จะยอมเปิดใจ

โอ๊ ปัญหาใหญ่นะนี่

แม่คงรับไม่ได้กับการที่พี่ชายชอบผู้ชายด้วยกันเพราะที่ผ่านมาก็ชอบแต่ผู้หญิงล่ะนะ อีกเหตุผลนึงก็คงเพราะแม่ไปรู้มาจากคนอื่นด้วย ลองคุยกับแม่ดูนะว่า พี่ชายเป็นแบบนี้ สังคมยอมรับ เพื่อนๆยอมรับ แต่แม่ไม่ยอมรับ ขนาดแม่เป็นแม่ ควรจะเป็นคนที่เข้าใจลูกมากที่สุด ควรเป็นคนที่คอยอยู่ข้างลูก แต่ถ้าลูกชอบผู้ชายแล้วแม่ยังรับไม่ได้ แม่อยากให้ลูกเป็นคนยังไงในสังคมล่ะ

ทุกคนไม่รู้จักแม่คุณหรอก แต่ก็คงอยากช่วยเท่าที่แนะนำได้ เรื่องแบบนี้ต้องใช้เวลาด้วย พยายามคุยกับแม่เอานะ สู้ๆ เป็นกำลังใจให้

ท่านคงหวังไว้เยอะมั้ง พอไม่ได้ตามหวังเลยเสียใจ

แต่เสียใจขนาดไหนก็ไม่ควรไล่ลูกออกจากบ้านนะ ในความคิดเรา 

ส่วนใครจะเข้าใจแม่จขกท.และรู้นิสัยแม่จขกท. ในที่นี้ก็เห็นจะมีแต่ จขกท. เท่านั้นแหละ 

ตื๊อคุณแม่เข้าไว้ อะไรที่ท่านชอบก็ทำๆไปก่อน ถ้าท่านหายงอน จขกท.เมื่อไหร่ ก็ค่อยง้อให้พี่ต่อ

ปล. เราว่าใช้นามสมมติก็ดีนะ เพราะเดี๋ยวคนรอบข้างในชีวิตจริงจะมาเห็นเอา 

เรื่องแบบนี้ต้องใช้เวลาครับ
ไม่มีพ่อแม่คนไหนเขาอยากให้ลูกเป็นแบบนี้
ต้องให้ระยะเวลาให้เขาทำใจ
ส่วนพี่ชายคุณก็ต้องใจเย็นๆ เดี๋ยวปัญหานี้ก็ผ่านไป สู้ๆครับ

ขอเฟสพี่ชายหน่อยได้มั้งส่งมาทางเมลก็ได้ อยากเห็นหน้าอะ 55555

ค่อยๆพูดสิค่ะสักแม่ต้องเข้าใจ คนเป็นแม่รักลูกอยู่แล้ว

แรกๆๆ อาจจะโกรธครับ เพราะแม่รับไม่ได้แต่พอนานๆๆ ไปแม่ก็จะเข้าใจเองครับลองพิสูตไห้เขาเหนว่า การที่ ช รัก ช ก้อมีความสุขเหมือนกัน ทางที่ดีนะครับอยู่ห่างๆแม่รอให้แม่อารมดีๆๆก่อนๆ ด้วยความเป็นแม่ไม่ว่าลูกจะผิด จะเป็นอะไร แม่ก็ยังรักลูกครับ

เชื่อผมครับ อยู่อย่างนี้ไปก่อน ถ้าแม่หายโกรธแม่จะโทรมาเอง

แม่คงตั้งตัวไม่ทัน ใจเย็นๆ ก่อนนะ เราต้องทำตัวดีๆ ถ้าเรามีการงานทำที่ดี วางตัวเหมาะสมกัน เวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นเพราะแม่เธอจะเห็นว่าการเป็นเกย์มันไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น เพราะต้องยอมรับว่าทัศนคติลึกๆของผู้ใหญ่จะเห็นว่าเกย์จะเป็นกลุ่มคนที่มีภาพลักษณ์ไปในด้านลบ ย้ำว่าสำหรับผู้ใหญ่ ด้วยสื่อต่างๆ เอง เราก็ต้องเข้าใจผู้ใหญ่เนาะ สรุปว่าวางตัวให้เหมาะสม อย่าสำมะเลเทเมาที่ไหน เรียนให้ดี ดำเนินชีวิตให้ดี แล้วค่อยๆ ปรับความเข้าใจกัน เอาใจช่วยนะ

ปล่อยไปก่อนเถอะ ครับ แล้วรอให้แม่อารมณืดีแล้วค่อยบ่นว่าคิดถึงพี่นณัฐ เอารูปหรืออะไรก็ได้ ที่พี่แกอัพลงแล้วดูมีความสุขมาคุยกับแม่เลื่อยๆครับ ถึงช่วงแรกๆแม่เค้าจะทำเป็นไม่สนใจแต่พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆ แม่เค้าก็จะยอมใจอ่อนเองครับแล้วถึงเวลานั้นบอกให้พี่เค้ามาขอโทษแม่อีกทีครับ เพราะบนโลกนี้ไม่มีแม่คนไหนหรอครับที่เกลียดลูกที่ตัวเองอุ้มท้องมา 9 เดือนได้ ไม่มีแม่คนไหนหรอกครับที่เกลียดลูกตัวเองที่เลี้ยงมาแต่อุ้มแต่เล็กได้หรอกครับ แล้วไม่มีแม่คนไหนโกรธลูกของตัวเองได้ตลอดชีวิตหรอกครับ แต่แค่ตอนนี้แม่เค้าแค่รู้สึกผิดหวังแล้วเสียใจเล็กน้อยอะครับ แล้วสักวันแม่เค้าก็หายเองครับ แม่ยังไงก็รักลูกอยู่วันยังค่ำครับ


#คุณนิ่มเรียนอยู่ รร ใกล้ รร ผมเลยครับ ^^

ลองไห้เวลาแม่หน่อยมั้ยครับ ตอนนี้อาจจะยังอารมเสียยุ แยกกันยุแบบนี้ก่อนดิสักพกแล้วแม่ก้ทำใจได้ รอไห้แม่อารมดีก้ลองเข้าไปคุยดีๆดูไหม่ แม่คงตัดลูกไม่ขาดหรอกครับบบบบ สู้ๆน่ะครับเปนกำลังใจไห้

ใจเย็นๆค่ะ ไม่ใช่เธอคนเดียวที่เคยมีประสบการณ์แบบนี้

เราก็เป็นเหมือนกันค่ะ... :3

เรามีเคยแฟนเป็นผู้หญิง 7-8 คน แต่มีแฟนเป็นผู้ชาย 2 คนเอง

พี่เราก็เป็นเกย์ มีแฟนอายุห่างกันประมาณ 2-3 ปี

เรารู้ตอนที่ไปค้นโทรศัพท์พี่แล้วเห็นเขาคุยไลน์กัน

แม่สังเกตพี่เราตอนพี่เขาคุยกันผ่านไลน์งี้ แม่เราก็เลยถามไปตรงๆเลยว่าเป็นเกย์รึเปล่า

พี่เราก็ตอบว่าใช่ แต่แม่ได้ไม่ได้พูดอะไรมากมาย แค่ถามเหตุผลเฉยๆ

แม่เราไม่ได้เห็นด้วยแต่ก็ไม่ได้ต่อต้านค่ะ

แต่เนื่องจากเราเป็นสาววาย เราก็เลยพยายามเกลี้ยกล่อมแม่ว่าเรื่องพวกนี้ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด

ใช้เหตุผลค่ะ ผู้ใหญ่จะฟังเหตุผลเราอยู่แล้ว

เป็นกำลังใจให้นะคะ

พี่ชายจองพี่ก็เป็นเกย์ค่ะ พี่ก็รู้ก่อนที่พ่อแม่จะรู้เช่นกัน แต่หลังจากพ่อกับแม่รู้ พ่อก็อึ้งไปเลย เงียบไปอยู่นาน แต่โชคดีหน่อย บ้านพี่เข้าใจกันทุกคน พี่ว่าให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ค่ะ ให้พี่ชายน้องเอาแรงผลักดันนี้พิสูจน์ให้แม่เห็นว่าถึงเค้าจะเป็นหรือไม่เป็นก็ยังอยู่ในสังคมได้ ไม่ทำให้แม่หรือครอบครัวอับอาย พี่เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ประเด็นนี้ มันมีเยอะนะ
เราก็ต้องเข้าใจแม่ด้วยว่าเขาคาดหวังอะไรจากลูกชาย
เราต้องเข้าใจว่าภาพแทนของเกย์โดยส่วนรวมของคนรุ่นแม่ต่างกับเรานะ เขาจะมองว่าเกย์เป็นเรื่องไม่ดี ต่างๆ
แต่ คนเป็นแม่ ก็ควรเปิดใจนะ ไม่มีใครเข้าใจลูก เป็นกำลังใจ และให้ความรักแก่ลูกได้เท่าแม่ ที่คลอดและเลี้ยงมานะ
แม่ต้องลองปรับมุมมองดูนะ ว่าเป็นเกย์มันไม่ได้เสียหายอะไรอ่ะครับ
แม่เราเคยบอกกับเรานะว่า "ไม่ว่ายังไงก็ลูกแม่เนาะ แม่รักเสมอ"
ส่วนตอนนี้อะนะ ลูกๆคงจะรู้นิสัยแม่ดีนะ รอจังหวะที่เหมาะสม อธิบายด้วยเหตุผลให้แม่ฟัง สร้างความรู้สึกดีๆให้กับแม่ เราเชื่อว่า ถ้าแม่เปิดใจ แม่จะเข้าใจ
ยังไงเราก็เชื่อว่า คนเป็นแม่ ไม่ทิ้งลูก ไม่เกลียดลูกหรอก
สู้ๆนะ เราเป็นกำลังใจให้
เราต้องเป็นเรา ให้แม่รัก
มันจะมีความสุขทุกๆฝ่าย

ให้เวลาคุณแม่ทำใจคับ ลองดู คนเปนแม่ไม่มีทางเกลียดลูกหรอกคับ สู้ๆ คับ✌✌

เราก็ต้องบอกแม่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิดขึ้นได้ทั้งนั้น หากว่าแม่ยังคิดว่าลูกเป็นคนดีของสังคม ก็ไม่ต้องสนใจเรื่องอื่น เพราะสังคมยอมรับคนเพศที่ 3 ที่เป็นคนดี เข้าใจน่ะว่ารักเพศเดัียวกันมันผิด หัวใจใครจะห้ามได้

มันต้องใช่เวลาค่ะ 
เพราะ ใช่ว่าพ่อแม่ทักคนจะรับได้ 
แต่ถ้าลูกของเราเป็นแบบนี้ก็ดีกว่าเค้าไปติดยา คบเพื่อนไม่ดี ยิ่งถ้ามีแฟนด้วย ยิ่งเห็นลูกเรามีความสุขอีก คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็ค้องมีความสุขตามนะค่ะ บอกให้แม่เปิดใจเรื่องเพศที่สามเถอะรเพราะว่าเรื่องเพศที่สามเดียวนี้พ่อแม่บ้างคนก็รับได้เราเป็นกำลังใจให้นะค่ะสู้ๆๆๆนะค่ะ

สู้ๆนะครับ สักพักเดี่ญวก็ดีขึ้น ผมเชื่อว่ายังไงแม่ก็ไม่มีทางทิ้งลูกหรอกครับ เพียงแต่มันกระทันหันไปหน่อย ท่านเลยอาจยอมรับความจริงไม่ได้ แต่ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจธิ์ เหตุการแบบนี้ผมก็เคยเจอกับตัวเองมาก่อน ช่วงแรกๆไม่มีพ่อแม่คนไหนหรอกครับที่จะรับได้ว่าลูกชายเป็นเกย์ เพราะผมเองยังใช้เวลาตั้งปีนึง พ่อกับแม่ถึงจะยอมรับ เราจะเป็นอะไรไม่สำคัญหรอกครับ ขอแค่เราเป็น "คนดี" ก็พอ...

#สู้ๆนะครับเป็นกำลังใจให้อีกแรงนึง

ลองถามแม่ดูดิ...ว่าคาดหวังอะไรในตัวพี่ชาย...??????

เหมือนแบบเค้าเลย ก็ชอบผู้ชายแล้วก็ผู้หญิง จริงๆ เราชอบหมดอ่ะ ผู้ชาย ผู้หญิง ดี้ เกย์ กระเทย ทอม ชอบหมด เคยแอบชอบมาหมด แต่ถ้าเคยคบก็ เคยคบกับผู้หญิงด้วยกันอยู่ 4-5 คน คบกับผู้ชายก็ 3-4 คน ตอนนี้คบกับผู้ชาย เรา 18 เค้า 14 ก้เหมือนอย่างพี่ของน้องเลย ก็เลือกคบกับคนที่คบด้วยแล้วมีความสุข แฟนจากทั้งหมดทั้งมวล เคยบอกเลิกอยู่แค่ 2 คน เป็นผู้หญิงทั้งคู่ คนแรกนะตอนนั้นคือพี่ก็ไม่ได้ชอบผู้หญิงมากซักเท่าไหร่ก็เลยบอกไปตรงๆ ก็เป็นพี่น้องกับเค้า ส่วนคนที่ 2 พี่รับนิสัยนางไม่ไหว ชอบคิดเองเออเอง โกรธงอลแบบไม่ฟังเหตุผล ( เหตุผลจริงๆ ไม่ใช่ข้อแก้ตัว) จนวันนึงนางถามว่ายังอยากจะคบกับนางอยู่มั้ย ก็บอกไปว่า พอแล้วหล่ะ ไม่ไหวแล้ว ทนไม่ได้กับการที่ต้องโดนเธองอลทุกๆวันทั้งๆที่ฉันควรจะเป็นฝ่ายงอลไม่ใช่เธอ ทนไม่ได้ที่ต้องมานั่งฟังเธอเพ้อถึงแฟนเก่าอยู่ทุกวัน ไม่อยากต้องร้องไห้ให้เธออีกแล้ว ฉันขอไปหาคนที่ฉันอยู่ด้วยแล้วมีความสุขเหอะ จนคนปัจุบันนี้ก็ ^ ^ มีความสุขนะ จริงๆจะรักใครมันก็อยู่ที่ตัวเราจะเลือกเนี่ยแหละ เพศเดียวกันก็ไม่แปลกหรอก ^ ^ 

ตอนนี้อาจยังร้อนอยู่ รออีกหน่อย เราก็เป็นคนกล่อมก็ได้+คนพี่ด้วย บอกประมาณว่า แม่ค่ะเหมือนแม่ได้ลูกสาวมานะค่ะแม่ คุยเฮฮา พยายามเข้าไกล้ +พาไปทานข้าวนอกบ้าน พาแม่ไปนู้นนี้นั้น ถ้าท่านว่าง
ยังไงเดี้ยวก็ใจอ่อน ไม่มีแม่ที่โกรธได้ตลอดไปหลอกครับ ยิ่งเป้นความสุกของลูกแล้วด้วย //พยายามเข้านะครับ ยังไงก็ยอมสักวัน อาจใช้เวลาหน่อยครับ สู้ๆ

ผมก็เจอเหตุการณ์แบบนี้อยู่เหมือนกัน...มันเคลียดดดมากที่สุดดดด

รอให้เขาหายโกรธก่อนแล้วค่อยอธิบายดีกว่าค่ะ อธิบายตอนเขากำลังโกรธคงไม่ช่วยอะไร อาจจะพาลมาโกระเราด้วยก็ได้ ไม่ว่าลูกจะเป็นอะไรแม่ต้องรับได้อยู่แล้ว ไม่มีแม่คนไหนไม่รักลูกหรอกค่ะ สู้ๆ ค่ะ

 

ก็คงต้องให้เวลามันผ่านไปสักหน่อย เพราะแม่รู้แบบกระทันหันก็อาจจะรับไม่ได้บ้าง ให้แม่ใจเย็นลงก่อนแล้วค่อยคุยกันอีกทีแม่ไม่ใจร้ายจะฆ่าเราหรอก   ระหว่างที่รอก็ให้พี่ชายพิสูจให้แม่เห็นสิ ว่าสิ่งที่พี่ชายเป็นเนี่ยมันไม่ผิดอะไรเป็นเกย์ไม่ได้ไปทำไรผิดซะหน่อยนิ
แล้วก็คอยดูแลเอาใจใส่แม่เยอะๆนะ

แม่อาจจะคาดหวังกับพี่ชายหลายๆๆอย่างแม่เสียใจจึงไม่ย่อมคุยกับพี่ชายก็ได้ควรให้เวลากะบแม่และครอบครัวถ้าต่างคนต่างใจเย็นขึ้นแล้วทุกอย่าอาจจะดีขึ้นก็ได้กาลเวลาาจช่วยได้นะสู้ๆๆ

พิสูจให้แม่เห็นว่าถึงเราจะผิดเพศแต่สามารถเลี้ยงดูแม่ได้ทำหน้าที่ลูกที่ดีก็พอคับสักวันแม่ก็จะต้องเข้าใจเราเพราะยังไงแม่ลูกก็ตัดกันไม่ได้หรอกคับ

เรื่องราวนี้ผมแนะนำนะไปปรึงษารายการของพี่อ่อยพี่ฉอดนะนะ  ถ้าไม่โกหกพี่คุณจะสบายใจมากๆเลยนะ ผมพูดจริงๆ คุณบอกให้พี่ชายคุณเป็นคนคุยนะ  พี่คุณจะมีกำลังใจมากขึ้น จริงๆ

เรื่องนี้ต้องใช้เวลาละครับ
เพราะว่าครอบครัวหลายๆครอบครัว จะหวังไว้กับลูกชายไว้มาก
ตอนนี้ คงต้องปล่อยให้แม่ใจเย็นก่อนครับ เพราะท่านมารู้แบบกระทันหัน แถมรู้จากคนอื่นอีกต่างหาก
พอท่านใจเย็นก็ค่อยๆอธิบายครับว่า เพศที่สามไม่ได้เสียหาย
ตั้งใจเรียน หางานทำให้ดี อย่าทำตัวนอกลู่ทาง และประคองความรักของพี่ชายและก็แฟนเขาให้ดีครับ
เป็นกำลังใจให้พี่ชาย จขกท. นะครับ
[จากเกย์คนหนึ่งที่กว่าที่บ้านจะรับได้ นานมาก :) ]

ต้องใช้เวลาอย่างเดียวเลยครับ ค่อย ๆ พูดให้ท่านเข้าใจ เป็นเกย์แล้วสามารถให้ความภูมิใจในด้านอื่นได้นะ

ผมแนะนำว่าค่อย ๆ พูดให้ท่านเข้าใจ รวมถึงให้ญาติที่สนิท ๆ ช่วยพูดครับ ตอนของผมป้าเป็นคนฟาดฟันกับพ่อ ก็เลยผ่านมาได้พอสมควร

สู้ ๆ ครับ เป็นกำลังใจให้ครับ

เอางี้ ลองให้พ่อคุยดูสิ เราว่าตอนนี้ผู้ใหญ่เค้าคงช็อคและโกรธอยู่ปล่อยไปสักพัก แล้วเราลองเข้าไปคุยทีละนิด ว่าเป็นเพศอะไรไม่สำคััญถ้าพี่เราเรียน เปนคนดีของพ่อแม่ก้พอแล้ว ยังไม่ต้องรีบง้อหรอก ใจเย็นๆ ลองแบบแม่ทำไรอยู่ก้ถีบพี่ไปช่วยแม่เลย(ดูรุนแรง) แต่เอาจริงๆใช้เวลาสักนิด ปรับความเข้าใจนิดหน่อย อีกสักพักเค้าก้จะดีกันนะ เหมือนรุ่นพี่เราอะ เป็นทอม พ่อแม่พี่แกบอกว่า ดีจะได้ใช้งานได้555555555
  

อย่าซีเรียสนะ ถ้าซีแล้วจะคิดไรไม่ออก ทุกอย่างมันอยุ่ที่เวลา

เชื่อเถิดครับไม่นานก็ดีขึ้นเอง ผมก็พึ่งบอกกับแม่แต่แม่ผมเป็นคนทันสมัยก็ไม่เคยด่าเรื่องนี้เลย ดขาอาจจะแค่ประชดบอกพี่นะว่าเดี๋ยวมันคงดีขึ้น มันต้องใช้เวลาหน่อยเพราะพ่อแม่เขาอาจจะยังรับไม่ได้เดี๋ยวเวลาผ่านไปก็ดีขึ้นเอง

เอ่อ เราเข้าใจนะเรื่องพ่อแม่รับไม่ได้เนี่ย เอาจริงๆเราเองก็รับไม่ได้เหมือนกันถ้าเกิดอยู่ๆวันนึงพี่ชายเราเกิดเป็นเกย์ขึ้นมา เราคงจะเกลียดมันมากแน่ๆ คือยังไงอ่ะ เราไม่ได้แอนตี้เกย์นะ แต่คือเข้าใจมั้ย ว่าเราเห็นว่าเค้าเป็น ผช มาตั้งแต่เด็กๆ ชอบ ผญ มาตลอดไรงี้ แล้วจู่ๆมาเห็นว่าไปชอบไปรักกะ ผช ซะแล้ว มันก็เกิดความรู้สึกทำใจยอมรับไม่ได้อยู่แล้วล่ะ เราชอบเกย์นะขอบอก อ่านฟิค อ่านวาย บลาๆๆ แต่เรื่องนี้มันต้องไม่เกิดขึ้นกับพี่ชายเราค่ะ! เป็นกำลังใจให้ จขกท. นะคะ เรื่องนี้กว่าพ่อแม่จะเข้าใจคงต้องใช้เวลาหน่อย

คืออย่างที่หลายๆความเห็นบอกมานะ เราว่าเวลาและการพูดคุยบ่อยๆคือสิ่งที่ดีที่สุด คือเราก็เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้นะ (แต่ไม่รุนแรงเท่านี้) ตอนแรกที่เราเป็น พ่อแม่ก็เหมือนรับไม่ได้ แต่เราก็พูด อธิบาย พ่อแม่เราก็โอเคกับเรา ทุกวันนี้เลยแฮปปี้ 

ยังไงเราก็ขอเป็นกำลังใจให้นะ อย่าท้อแท้ เข้มแข็ง พยายามชวนพี่เค้าคุยบ่อยๆนะ เค้าจะได้มีกำลังใจเพิ่มมากขึ้น สู้ๆ 

บอกได้คำเดียวว่ารอ ทำตัวดีๆ อย่าพยายามโต้เถียง เราเคยเจอ แต่เจอกับน้า  น้าเลี้ยงดูเรามา พอรู้ว่าเราคบ ญญ.ก็โกรธ ด่า ไม่พูดกันอยู่หลายวัน อึดอัด เลยส่งขค.ไปขอโทษแก แล้วขอโอกาส ไม่รู้ว่ามันจะยั่งยืนหรือลำบากแค่ไหน แต่ขอโอกาส ให้เราได้ลองก่อน บอกรักน้าด้วย ตอนนั้น แกเหมือนจะเคือง แกบอก ถ้าถอยได้ให้ถอย พอหลายเดือนต่อมา เราไปเที่ยวบ้านแฟน น้ารู้นะ แต่น้าไม่ได้ว่าอะไรเลย แล้วยังเป็นห่วง ใครไปส่งที่สนามบินไรงี้ แต่ระหว่างที่อยู่ที่บ้าน ทำตัวดีมาก ช่วยเหลือน้าทุกอย่างเลย ตอนนี้น้าดีกับเรามาก เหมือนแกจะให้โอกาสเราแล้วล่ะ 

แต่เป็นกรณีของตัวเอง เราเป็นกำลังใจให้นะ เพราะ น้าและแม่ตัวเอง นิสัยไม่เหมือนกัน
แต่เวลาที่ช่วยตอบคำถามเหล่านี้ ตัวสู้ๆนะ เอาใจช่วย 

แม่เราเคยบอกกับเราอย่างเปิดใจว่า เลี้ยงลูกมาตั้งแต่เกิด เห็นอยู่ว่าเราเป็นเพศอะไร ผู้ชายก็คือผู้ชาย หญิงก็คือหญิง เลี้ยงมาแบบนี้มาตั้งยี่สิบกว่าปี อยู่ดีๆจะให้ยอมรับว่าลูกเป็นแบบที่คาดไม่ถึง แม่บอกว่าคงทำใจยากและมีความรู้สึกชั่วหนึ่งที่อายคนรอบข้างมากๆ ที่ลูกมาเป็นแบบนี้ แต่แม่บอกว่าจะพยายามยอมรับถ้ามันเกิดขึ้นกับเรา อาจใช้เวลา เยอะเลยแหละ 


ป.ล. เราโลกไม่สวยนะ ทุกคนยอมมีความคิดแตกต่างกัน

ส่วนแม่ของ จขกท คงต้องใช้เวลาพอควรเลยล่ะ 

ความเห็นนี้อาจจะช่วยอะไรไม่ได้มากนะคะ เเฮร่
ลองถามเเม่พี่ดูว่า ทำไมรับไม่ได้ ใช้เหตุผลคุยกับท่านอ่ะค่ะ
คือเเบบ ทำไมเค้าถึงรับไม่ได้ หรือลองบอกเเม่พี่ว่า เเล้วเเค่การรักใครสักคนมันผิดหรอคะ เเค่รักเพศเดียวกันถึงกับไม่เป็นคนเลยหรอ หรือว่าเเค่นี้ก็ไม่่ใช่ลูกเเล้ว
เเต่เราคิดว่านะคะ พ่อเเม่อาจจะมีอดีตเรื่องพวกนี้หรือเปล่า ก็ลองถามดูอ่ะเนอะ
เค้าอาจจะทำใจรับเรื่องนี้ได้ยากเพราะว่าเราเกิดกันคนละยุค ความจริงที่พ่อเเม่ของจขกท.ทำอาจจะเเค่ช๊อคก็ได้นะคะ
เพราะไม่มีใครคิดว่าลูกตัวเองจะเป็น..หรอกค่ะ ให้เวลา เเล้วคุยกันด้วยเหตุผลจะดีที่สุดนะคะ
ยังไงก็สู้สู้นะคะ ฝากกำลังใจไปให้พี่ของจขกท.ด้วยค่ะ

เป็นที่มาของคำว่า "ช่างแมร่งงงง!!"  ค่ะ

ทำไมถึงรู้ตัวเองช้าขนาดนี้ ที่จริงไม่ต้องทำอะไรมากหรอก เปนตัวของตัวเอง เข้าไปหาแกปกติ
แกไม่คุยด้วย ก้อไม่เปนไร เราจะคุยซะอย่าง คุยไปเรื่อยๆ แต่ต้องเปนตัวของตัวเองนะ
นานๆ ไปก้อจะชินเอง 5555 ลองดูเป็นกำลังใจให้นะ เราสอบผ่านตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ 55555

มันยากจะอธิบายนะ เรื่องอารมณ์พวกนี้มันซับซ้อน หลายคนอาจเคยอ่านเรื่องของคนที่พอเปิดตัวแล้วคนรอบข้างรับได้ แต่ในหลายบ้านมันไม่ง่ายขนาดนั้น ยิ่งเท่าที่ดูจากกระทู้พูดอย่างตรงๆคือผมว่าแม่คุณผิดหวังและกลัวว่าจะต้องอับอาย
ผมอาจคิดผิดก็ได้นะแต่ผมตั้งสันนิษฐานเบื้องต้นไว้ตรงนี้
ปัญหาคือทำไงให้แม่ยอมรับว่า การเป็นเกย์ของคุณณัฐจะไม่ทำให้ความคาดหวังของแม่ต้องผิดหวัง ทางแก้ที่คนส่วนใหญ่ทำคือต้องสร้างความภาคภูมิ ความสำเร็จให้แม่เห็น ต่อมาต้องทำให้แม่คุณยอมรับ พยายามใส่ใจและให้ความสำคัญกับแม่ค่อยๆปรับจูนอย่างอดทน (อดทนมากๆ แต่ไงเรามีสายสัมพันธ์แม่ลูกช่วยไงก็ตัดกันไม่ตายขายกันไม่ขาดหรอก) และพยายามชี้ให้เห็นว่าสังคมยอมรับเรื่องนี้ได้คุณณัฐไม่ใช่สิ่งแปลกปลอมในสังคม แค่เป็นคนที่มีรสนิยมเฉพาะเท่านั้นเอง

ปล.อดทนนะครับเรื่องนี้อาจลำบากแต่คุณต้องผ่านมันไปได้แน่
ปล2.ผมเชื่อว่าคุณน่าจะเอากระทู้นี้ให้พี่คุณอ่าน

เหมือนกันเลยค่ะ พี่เราก็เป็นเกย์ พ่อแม่ก็ไม่ยอมรับ มีแต่เรากับน้องชายเท่านั้นที่เข้าใจพี่เขา T^T อธิบายเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง

ทำตัวให้ดีขึ้น ทำให้แม่เห็นว่าถึงเป็นเกย์ ก็ยังรักแม่ที่สุด ถึงเป็นเกย์ก็มีงานดีๆทำ ถึงเป็นเกย์เราก็คือคนดีคนนึง เราเชื่อว่าต้องแม่เธอต้องเข้าใจ และยอมรับเรเรื่องนี้.เชื่อเรา พยายามเข้านะ

เเนะนำให้บอกคุนเเม่อีกครั้งนะค่ะ ถึงเราไม่เคยจะมีเเฟน เเต่เราดูหนังอยุ่เรื่องนึง ชื่อเรื่องเลิฟซิก เราก้เข้าใจทันทีเลยว่ารักไม่เคยเเบ่งเพศ เรารักใครเรารักที่หัวใจ ให้พี่ชายสร้างความมั่นใจกับเเม่ให้ได้ว่าจะประคองความรักครั้งนี้ไ ไม่ลังเล ยืนยันว่าจะรัก เเละจะไม่พูดคำว่าเสียใจให้ได้ยินอีก อนาคตจะเป้นอย่างไรมันก้เป้นเรื่องของอนาคต เราจะทำวันนี้ให้ดีที่สุดก้พอ เเม่เเค่อยากให้เราสร้างความเชื่อมั่น ทำให้เเม่เชื่อมั่นว่าเราเลือกคนไม่ผิด ลองดูนะค่ะ อาจจะได้ผลก้ได้ อย่าท้อนะ ความรักไม่มีเส้นระหว่างเรานะค่ะ

อย่างแรกเลยคือทำให้ท่านเห็นว่าเราเป็นแต่เราก็ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนนะแต่คงต้องใช้เวลานานมาก+กับต้องทำอะไรซักอย่าง(ซึ่งผมก็ไม่รู้)ที่ทำให้ท่านๆเข้าใจว่าเป็นแบบนั้นแล้วสามารถอยู่รอดในสังคมได้(ท่านคงเป็นห่วงนะคับ) ^_^

น่าจะหาคนให้คำแนะนำแม่ที่อายุเยอะๆหน่อยค่ะ 
หรือไม่ก็ส่งปัญหาไปทางคู่สร้างคู่สมขอคำแนะนำ แล้วให้แม่อ่านเลยค่ะ
สู้ๆค่ะ ความเป็นแม่น่ะ ยังไงก็ตัดความรักที่มีต่อลูกไม่ขาดหรอกค่ะ

สู้ๆนะคะๆๆๆๆ

น้าเป็นคุณแม่ที่มีลูกชายอายุ 18 ปี ค่ะ ลูกชายไม่ได้เป็นเกย์แต่อ่านเรื่องของหนู น้าอึ้งค่ะ คิดถึงหัวอกคนเป็นแม่ น้ำตาจะไหล ถ้าเป็นลูกตัวเองจะทำไงดีละ
ถ้ารู้เรื่องอันดับแรกคือ อึ้ง เสียใจ งง สับสน แล้วก็โกรธค่ะ (แต่น้าไม่รุนแรงเท่าแม่ของหนู คงไม่ไล่ลูกออกจากบ้าน เชื่อเถอะเค้าเสียใจที่ทำอย่างนั้นค่ะ)
คุณแม่ของหนูกำลังเสียใจอยู่ค่ะ เสียใจมากๆ ด้วย ให้เวลาเค้าทำใจ เรียบเรียงความคิดก่อนนะค่ะ แนะนำให้พี่ชายหนูเอามาลัยไปกราบเท้าคุณแม่ ขอโทษที่ทำให้ท่านเสียใจ สัญญากับท่านว่าถึงเป็นเกย์แต่จะเป็นคนดี รับผิดชอบชีวิตและทำให้ชีวิตประสบความสำเร็จ สำคัญว่าถ้าท่านยังโกรธอยู่ก็อย่าละความพยายามนะค่ะทำต่อไปเรื่อยๆ สักวันท่านต้องเข้าใจ

ปล.คนเป็นเกย์ไม่ใช่คนไม่ดี แต่คุณแม่ก็โกรธและเสียใจอยู่ดีค่ะ เข้าใจคุณแม่หน่อยนะคะ

เราว่าถ้าจะให้ยอมรับได้เลยคงจะต้องใช้เวลาอ่ะ ตอนนี้คงทำได้แค่รอคุยกับแม่ตอนที่ท่านใจเย็นๆลงก่อน เราต้องต้องให้กำลังใจพี่เขามากๆแล้วก็ให้เขาพี่สูจน์ตัวเองว่าถึงเราจะเป็นเกย์เราก็เป็นคนดีได้ ไม่ได้ไปทำร้ายใคร สามารถประสบความสำเร็จได้เหมือนกับคนอื่นๆ หรืออาจจะมากกว่าคนที่ปกติทั่วไปด้วยซ้ำ ถึงมันอาจจะต้องใช้เวลานานหน่อยแต่ยังไงสักวันคุณแม่จะต้องเข้าใจแน่นอนค่ะ

สู้ๆน่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้

อันนี้เราไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหายังไงนะ เพราะเราเองก็ไม่เคยเจอปัญหาแบบนี้ แต่เราพอมีวิธีนั่นก็คือ อธิบายให้เข้าใจหรือไม่ก็ยกตัวอย่างกับบอกไปเลย ว่าสมัยไม่มีใครเขามาแบ่งแยกเรื่องเพศกันแล้ว ดูอย่างอเมริกาที่ประกาศให้พวกรักร่วมเพศแต่งงานกันได้แล้ว ไม่ก็บอกแม่อย่าอคติหรือยึดติดกับกฎเดิมๆ เพราะทำอย่างนั้นไปสุดท้ายก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา มีแต่จะแย่ลงซะเปล่าๆ

เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ!

เราก็เป็นตอนแรกแม่เรารับไม่ได้เหมือนกัน แต่พอนานๆไปท่านก็จะรับได้เองแต่เราก็เห็นแม่เราแอบร้องไห้ อยู่บ้างครั้ง