เป็นผู้หญิงโก๊ะเกรียนกวนคงผิดมากสินะ

[Wr_Nkbz]

คือเรื่องนีี้เกิดขึ้นตอนประถม แต่ตอนนี้เราอยู่มัธยมแล้ว นับว่าเป็นนรกขั้นสุดยอดที่สุดเท่าที่เราเคยเจอมาเลยแหละ เรื่องมันก็มีอยู่ว่า เรามันอวบนิดๆ หน้างั้นๆ (แต่ตอนนี้ผอมแล้ว)เป็นผู้หญิงที่ทั้งโก๊ะ ทำอะไรเกรียน แถมพูดกวนพูดมากอีก เลยเข้ากับผู้ชายได้มากกว่า ตอนประถมต้นก็เข้ากันได้ทั้งหญิงชายดีๆอยู่นะ แต่ตอนมาประถมปลาย กลับกลายเป็นหลักสูตรแบบอยู่ห้องเดิม3ปีอ่ะ(คล้ายคู่ขนานแต่ไม่ใช่นะ) แล้วเพื่อนในห้องก็แบ่งกันเป็นกลุ่มๆ คนที่เคยสนิทก็ไปอยู่ห้องอื่นหมด โอ้ยยย!!! ตายล่ะทีนี้ เวลาจับกลุ่มอะไร เราก็จะเป็นเศษตลอดเลย พอจับคู่ก็ได้คู่กับเพื่อนเด็กออคนนึง(โชคดีโชคร้ายไม่รู้ นร.ในห้องเป็นเลขคู่พอดี)

PART1 จนถึงครั้งนึงครูให้จับคู่ทำกิจกรรม(ขอไม่เปิดเผยนะว่าอะไร) แล้วคราวนี้รู้สึกโชคดีหน่อยได้คู่กับเพื่อนอีกคน แต่...พอถึงวันสอบ เพื่อนคนนั้น! กลับหนีไปสอบคู่กับคนอื่น!! โดย-คนอื่นคนนั้นมันก็รวมหัวกับคู่ของเราว่าเดี๋ยวขอสอบคู่กับมันก่อน แล้วค่อยให้คู่เรามาช่วยเราสอบอีกที!! ...และแล้วทุกคนสอบเสร็จหมดเหลือแต่เรา  (แม้กระทั่ง-เด็กออคนนั้น) อาจารเลยบอกถามว่าใครจะมาช่วยเราสอบ?   และแล้วไงล่า ... ไม่มีใครยกเลย วินาทีนั้น ทุกอย่างมันหยุดนิ่ง เหมือนโดนกดไปทั้งตัว  มันแย่มากจ้อส!! สุดท้ายน้ำตาก้เริ่มคลอ ทั้งๆที่เราเป็นคนร้องไห้ยากมาก แต่พออาจารบอกใครช่วยเราสอบจะให้คะแนนเพิ่ม คราวนี้ยกตรึม แต่!! สังเกต-คู่เรา มันไม่ยกตั้งแต่แรก พอเพิ่มแนนให้ ก้ออออยางม่ายยก สสสสส. เพื่อนชั่ว บอกเลยนะรู้งี้ยอมคู่กับ-เด็กออด
กว่า ฟฟฟ. แล้วไงต่อล่า ก็น้ำตาไหลสิคับ แล้วหนีไปร้องไห้อยู่มุมเสานู่นนนน หลังจากตอนนั้นก็มีเพื่อนอีกคนมาช่วยสอบ นับว่าคนดีอย่างยิ่งนะ บอกไม่เอาคะแนนด้วย เฮ้อ~..

PART2 ครั้งต่อมา อย่างที่บอกเราเข้ากับผช.ได้มากกว่า จนงานงานหนึ่งของรร.(ม่ายบอก55) เรากับพวกเพื่อนผู้ชาย(เราผญ.คนเดียว)ก็แอบหลบการซ้อมอ่ะนะ หลบไปหลบมา มีหลายคนถอดใจเข้าไปซ้อม แต่เราไม่อ่ะ หนีต่อไป(เลวว่ะเรา55) จนสุดท้ายแล้วเนี่ย เหลือกัน3คน คือเรา กับเพื่อนผู้ชายอีก2คน หนีไปเรื่อยๆทั้งไป โรงอาหารก้แล้ว โรงยิม สนามเด็กเล่น ห้องเรียน ฝั่งมัธยม ห้องดนตรี ก้แล้ววววว.. สุดท้ายผู้ชายสองคนก็ถูกคุมตัวให้ไปซ้อม เหลือเราอยู่คนเดียว แล้วผช.หนึ่งในนั้นก้หนีออกมาได้อีก มาเจอเราที่ห้องเรียน เวลาซ้อมหมดพอดี กลับบ้านได้ล้าว ...อาจดูว่าไม่มีอะไรนะแต่ คราวนั้น มันทำให้เราหวั่นไหว จนสงสัยว่าเราจะชอบผช.คนนั้น(ที่หนีมาได้อีก) แล้วพอผ่านไปไม่กี่วันเราเป็นไข้อยู่ที่รร.แต่นั่งเรียนอยู่เราเลยฟุ้บโตะแต่มันไม่หลับอ่ะ พอดีเรามันคนหลับยาก แล้วตอนนั้นไม่รู้เลยนะว่าหันหน้าไปทางผช.ที่เราชอบพอดี แล้วเพื่อนสังเกตเห็นเราหน้าแดงเว้ยย ก็แหงล่ะเป็นไข้หน้าก็ต้องแดงสิครับ เป็นไข้ตัวร้อนหน้าคงฟ้าล่ะมั้ง เพื่อนก็ทักเราว่า เอ้ย! มองใครอ่ะ แต่ที่จริงมันแอบดูแล้วล่ะว่ามองใคร เพื่อนบอกอีกว่า หน้าแดงเชียว เบ้ยๆๆๆๆ ชอบเหรอ เบ้ยพมส เราเลยตอบไปว่า เอ้ยไม่ได้ชอบเว้ย แล้วมันต่ออีกว่า ก้ยังไม่ได้พูดเลยว่า-(ชื่อเรา)-ชอบ-(ชื่อผช.คนนั้น)- ตึ่ง!!!! พูดซะดังเชียวนะ เอาซะมันได้ยินเลย แล้วช่วงนั้นก็มีกระแสคู่จิ้นผช.คนนั้นกับเพื่อนห้องเดียวกัน แล้วก็มีแนวว่าผช.คนนั้นจะชอบคู่จิ้นของมันด้วย แล้วตอนนั้นหน้าตาพวกเขาหนะ ระดับดาว แล้วiหละ โธ่!! แล้วเราก็..

.ไม่กล้าสู้หน้าเขาอีกเลย...

จนตอนนี้เราขื้นมัธยมแล้ว เราก็มีเพื่อนแท้ที่ดีกว่าเดิม My bff  ถือว่ามันดีขึ้นจากเดิมมากนะ^^ แต่ก้ยังไงตอนนี้ก้ยังคิดถึงเขาคนนั้นเสมอ คิดถึงเรื่องราวความประทับใจในครั้งนั้น เก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดี ...ตลอดไป

ปล.1ขอบคุณที่อ่านจบหมดค่ะ
ปล.2ถ้ามีเขียนผิดบ้างขออภัยนะคะ
ปล.3ตอนนี้คงคิดแค่เพื่อนกับเค้าคนนั้นแล้วหละ
ปล.4ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่รับฟังเรื่องเหล่านี้

Comments

[♡stxqplus;s']

แอร๋... ตอนเห็นชื่อกระทู้ก็น่าจะเป็นกระทู้ที่เข้ามาตอบได้ พออ่านไปอ่านมา อ่อเจ้มาเล่าชีวประวัติตัวเองสินะ คือบับ... หื้มมมมม โอเคค่ะ ตกลงก็คิดจะเป็นแค่เพื่อนกับเขาสินะ.

[กระเต็น]

ที่เข้ามานี่กะตอบคำถามโดยเฉพาะเลยนะ แต่คือแบบ...มาเล่นประวัติชีวิตก็เลยอดตอบเลยยยยย
แต่ก็ดีนะค่ะ