หนูเกลียดพ่อที่สุด

พี่ว่ามันยังเร็วไปนะ การที่เราไปเรียนที่ต่างประเทศพี่ว่ามันต้องใช้จ่ายเยอะนะ ไม่ใช่แค่ค่าเทอมยังมีค่าใช้จ่ายประจำวันอีก นี่แค่แม่น้องจะส่งไปเรียนยังต้องถึงกับขายตึก แล้วค่าเทอม ค่าใช้จ่ายต่างๆอีกล่ะ พี่ว่าเรียนที่ไหนก็เหมือนกันนะแค่ตั้งใจเรียน เราต้องเข้าใจแม่ด้วยนะเพราะที่เราบอกมาแม่เป็นคนจ่ายเงินทุกอย่าง แล้วพี่น้องไปเรียนต่างประเทศด้วย พี่ไม่รู้นะว่าแม่จ่ายค่าเทอมให้พี่สาวด้วยรึเปล่า แต่พี่ว่าคงเป็นเงินที่เยอะอยู่นะ
##แค่อยากให้น้องเข้าใจแม่ หาเงินมาได้แต่ละบาทไม่ใช่ง่ายๆ
###พี่ว่าน้องรอให้คุณแม่พร้อมก่อนดีกว่าน้า

จขกท.คะ เงินแต่ละบาทแต่ละสตางค์ไม่ได้หากันมาง่ายๆนะคะ การที่จขกท.อยากไปเรียนเมืองนอกก็ไม่ใช่เรื่องผิดค่ะ แต่ความต้องการของจขกท.ตอนนี้ดูไร้เหตุผลมาก เหมือนเด็กที่กวนพ่อแม่จะเอาของเล่น พอไม่ได้ก็ลงไปแดดิ้นบนพื้น จขกท.ควรจะมีเหตุผลมากกว่านี้ค่ะ ถึงตอนนี้ไม่ได้ไปทำไมไม่ลองเก็บเงิน ขยันตัังใจเรียนแล้วลองสอบชิงทุนดูคะ ? แบบนี้จะช่วยเชฟเงินทางบ้านได้เยอะเลยนะคะ น่าภูมิใจอีกด้วย อีกอย่างเมืองนอกไม่หนีไปไหนหรอกค่ะ ไม่ต้องรีบไปก็ได้ ^^

ความคิดยังดูเด็กมากเลยนะ ทำไมถึงอยากไปเรียนต่างประเทศขนาดนั้น เราอยากถามตรงๆว่าที่อยากไปเรียนต่างประเทศเนี่ยอยากไปหาความรู้หรือแค่อยากไปแค่ไปอวดคนอื่นได้ว่าเคยไปเรียนต่างประเทศมาแล้ว?

ถ้าทางบ้านไม่พร้อมเราก็ไม่ควรรบเร้า ยิ่งคุณแม่ของจขกท. ทำงานหาเงินคนเดียวขนาดนี้แล้วยังอยากไปอยู่หรอคะ รับได้มั้ยถ้าวันหนึ่งที่บ้านจะไม่เหลืออะไรเลย เพราะส่งให้เราไปเรียนต่างประเทศ เราอยากจะบอกว่าโลกเองก็ไม่ได้สวยงามขนาดนั้น เพราะใครๆต่างก็รู้คนที่จบนอกไม่ใช่ทุกคนหรอกค่ะที่จะได้ทำงานได้เงิน ถึงจะทำได้เมื่อไหร่กว่าจะได้กลับมาคืนค่าเรียน 

ดูจากที่จขกท. คิดก็คือฉันเรียนจบมหาลัยแล้วก็ได้งานที่ดี ในต่างประเทศ แต่อย่าลืมสิคะว่าคนในประเทศนั้นก็มีไม่ใช่เราคนเดียวสะหน่อยที่เรียนจบ การแข่งขันในต่างประเทศนั้นสูงมากจนเราแทบจะคิดไม่ถึงเลยทีเดียว

แต่ละเม้นทำร้ายจิตใจจขกท.มากแน่เลยอะ= =;;; เราอาจจะไม่เข้าใจจขกท.นะคะ แต่อยากเป็นกำลังใจให้ค่ะ เราก็เคยคิดอยากตายนะ แต่ก็ยังมีชีวิตอยู่จนทุกวันนี้ ต่อสู้กับความรู้สึกทั้งหมดแล้วพยายามมีชีวิตอยู่ต่อไป มันก็ไม่ง่ายนะแต่ใช้เวลาหลังจากผ่านเหตุการณ์พวกนั้นไปสักปีสองปีมันก็จะค่อยๆดีขึ้นเองค่ะ

จขกท.คะ เราอยากจะบอกว่าไม่ต้องรีบก็ได้ค่ะ จขกท.ก็คงเด็กอยู่ เข้าใจค่ะว่าอยากไปจริง ๆ แต่จขกท.ต้องรอให้ทางครอบครัวพร้อมกันก่อนนะค่ะ เงินแต่ล่ะบาทหายากมากนะค่ะ ถ้าจขกท.คิดว่าทำไมล่ะ ศัพท์เราก็พร้อม ภาษาเราก็พร้อมแล้ว วัฒนธรรม ความเป็นอยู่ก็ดีแล้ว ศึกษามครบแล้ว
ให้คิดใหม่นะค่ะ ที่นั่นมันไม่เหมือนที่บ้านเรานะค่ะ

เหนื่อยใจใช่ไหม เเต่เชื่อสิ พ่อเเม่เหนื่อยกว่าอีก 

ที่นั่นมันมีสามีน้องเหรอครับ?

สองแสนนะคะไม่ใช่สองร้อย พ่อแม่คุณต้องรอเก็บเงินอีกปีไง เข้าใจท่านบ้างสิคะ

ไปเมืองนอกนะ ท่านก็อยากให้คุณสบาย อดทนรอสิ ถ้าไปตอนนี้คงได้แต่ตั๋วเครื่องบิน ไปทำงานส่งตัวเองเรียน ค่าขนมคงได้กินแต่มาม่า นอนห้องเล็กๆโทรมๆ ทำให้เจอสังคมไม่ดี

รู้มั้ยคุณโชคดีแค่ไหน ที่มีโอกาสได้ไปตปท บางคนยังไม่อาจแม้แต่จะคิดเลย

จขกท อาจจะยังเด็ก แต่ขอให้เข้าใจ โลกใบนี้ไม่ได้สวยงามเหมือนที่คุณวาดฝันเอาไว้นะคะ

อย่าทำตัวเอาแต่ใจค่ะ

อยากไปมากก็ลองหาทุน หาเงินค่าใช้จ่ายส่วนตัวเองดู เดี๋ยวสักพักจะรู้ทำไมพ่อแม่ไม่ให้ไป ฮิฮิฮิ

ไปชิงทุนที่เกาหลีดีกว่าครับสอบผ่านไม่เสียตังค์

มันเร็วไปไหมครับ ต้องมีเหตุผลซะบ้างนะครับ ไปตอนที่โตกว่านี้ดีกว่า
แล้วใช้คำว่าเกลียพ่อกับไอเรื่องแค่นี้มันไม่สมควรนะครับ อยู่ม.2แล้วก็น่าจะคิดได้บอก
ผมได้ไหมว่าทำไมถึงอยากไปเรีนต่างประเทศ

ถ้าพูดแรงไปก็ขอโทษด้วยครับ

เราว่าแม่เค้าอาจจะต้องเสียเงินให้พี่เยอะแล้ว ถ้าเสียค่าใช้จ่ายให้ทั้งสองคนนี่เยอะมากเลยนะคะ และอีกอย่างเค้าเป็นห่วงเรารึเปล่าคะ ที่จะต้องไปใช้ชีวิตไกลหูไกลตาพ่อแม่ แต่เราว่าเรียนที่ไหนก็ได้นะคะ ถ้าจะเรียนเพื่อแสวงหาความรู้เรียนที่ไทยไม่ได้หรอคะ? หรือถ้าอยากไปเที่ยวก็ไปแค่ครั้งคราวอะไรแบบนี้ดีไหม? ทุกคนมีเหตุผลของตัวเองค่ะ พ่อแม่ก็คือพ่อแม่ถ้าเค้าไม่รักเราเค้าจะเสียเงินเลี้ยงเราทำไมตั้งนาน อย่าเกลียดท่านเลยค่ะท่านยากลำบากเพื่อเรามามามากแล้ว

ถ้าน้องคิดว่ามันไม่ได้ยากเล้ยยย เนี่ย...น้องก็สอบชิงทุนไปสิคะ

เห็นใจนะคับ เห็นเม้นอื่นมากเตือนอะไรนั้น เห็นด้วยคับแต่ พอแม่ ถ้าทำไม่ได้อย่าให้สัญญากับลูกคับ พ่อแม่บางคนสัญญาว่าจะให้อะไร แต่ลืมครับ ลูกก้รอไปเรื่อยๆยังนั้นล้ะคับ เห้อออ พูดไปมันก้เป็นเหมือนผมแฮะ