หัวหมากับหางราชสีห์อะไรดีกว่ากัน
ตั้งกระทู้ใหม่
คือถ้าตอนนี้คะเเนนคาบเกี่ยวมากๆเราเลือกมหาลัยAไว้อันดับ1คิดว่าคะเเนนน่าจะติดเเต่เป็นฐานเพื่อนเเน่ๆเเค่รอบเเอดยังเป็นฐานซะเเล้วไม่อยากจะนึกถึงพวกรับตรงหรือโควต้าเลยคงมีเเต่เทพๆทั้งเข้าไปคงหวังเกียรตินิยมยากหรือหวังเกรดสูงยากเพราะเกือบทุกคนในคณะพื้นฐานดีกว่าเราหมดสังคมมีเเต่คนเก่งการตัดเกรดคงโหดน่าดู ขณะที่มหาลัยBคะเเนนเราจะอยู่โซนบนของคณะหมายความว่าคะเเนนจัดอยู่ในกลุ่มเก่งของคณะการเรียนคงไม่กดดันมากการตัดเกรดคงไม่โหดเท่าที่เเรก คือยังมีโอกาสได้เกียรตินิยมตอนเเรกเราไม่เครียดเลยนะเเต่ผู้ใหญ่หลายคนบอกเป็นหัวหมาดีกว่าหางราขสีห์ตอนนี้เราเริ่มเครียดละ
เพื่อนๆคิดว่าเรียนที่ไหนน่าจะโอเคกว่า หรือมีความสุขกับชีวิตมหาลัยมากกว่า?
ปล.ทั้งAและB มีชื่อเสียงด้านวิศวกรรมทั้งคู่
43 ความคิดเห็น
เรียนเพื่อเอาความรู้ไปทำงาน เลือกที่เดินทางสะดวก ยกเว้นถ้าจะเรียนถึง ป.เอกก็เลือก ป.ตรีที่ B แล้วค่อยมาต่อโทเอกที่ A
คะแนนเข้าเป็นคนสุดท้ายของคณะ ก็เคยมีคนที่ได้ที่หนึ่งของคณะมาแล้ว
ของอย่างงี้ขึ้นอยู่กับความขยัน มุมานะ
พอเข้าไปแล้วทุกคนก็ เริ่มต้นที่ "ศูนย์" หมด
อันนี้เรื่องจริง หรือเรื่องเล่าตอกไข่ใส่ต่อกันมา
ปีแรกๆ จะเรียนคล้าย ม.ปลายใครมีพื้นฐานดีจะเรียนได้สบายกว่า
แต่คนพื้นฐานอ่อนจะเรียนลำบากหน่อยต้องอ่านหนังสือมากหน่อยก็แค่นั่นเอง
แต่ถ้าพื้นฐานตั้งแต่ ม.ปลายไม่ดีต้องขยันมากๆ อ่านหนังสือมากแค่นั่น
//คำว่าเริ่มจาก "ศูนย์" ทุกคนใช้ไม่ได้นะจ๊ะ ไม่บอกเหตุผลละกันนะ คิดเอาเอง
ที่บอกว่าไม่เริ่มจากศูนย์คือพวกสอวน ครับ
สำหรับเรา เราคิดว่าเราเลือกมหาลัย A ดีกว่านะ
ถ้ามีแต่ตัวเต็งๆแบบที่เจ้าของกระทู้ว่ามามันก็ดีนะ ถือเป็นการกดดันตัวเอง เราจะได้ผลักดันตัวเองให้เรียนเก่งเท่าๆกับคนอื่นๆ
อันนี้ความคิดเห็นเรานะ เราชอบกดดันตัวเอง555555
เอาที่ใจรักนะครับ ไม่มองที่ชื่อมหาลัยนะครับ พี่ขอย้ำ
เป็นเรา เราคงเลือกหางราชสีห์ (A)
เรารู้สึกว่ามันนาตื่นเต้นกว่า ตื่นตัวกว่า ท้าทายกว่า หน่ะ
เป็นเราเราเลือกAนะ
เพราะว่าเราเข้าไปเจอคนเก่งๆเยอะๆ
ถึงจะมีการแข่งขัน แต่การแข่งขันมันก็เป็นแรงจูงใจอะ
ในการพัฒนาตัวเองให้เก่งๆขึ้นเรื่อยๆอะ
เหมือนแบบว่าเราต้องขยันนะเพื่อให้เก่งเหมือนคนอื่น
ซึ่งมันก็เป็นผลดีต่อเราอยู่แล้วใช่ไหม
แต่ถ้าเราอยู่ในที่ที่เราเก่งสุด เราก็ไม่ต้องแข่งขันกับใคร
ก้อเหมือนเท่ากับว่าเราอยู่อยู่ที่เดิมอ่ะ
ความเห็นส่วนตัวนะ
ต่อให้เป็นสุนัขจ่าฝูงยังไงก็ยังกลัวลูกราชสีห์โดยสัญชาตญาณ ที่คห 2 พูดถูกแล้วค่ะ ทุกคนเริ่มจากศูนย์หมด ขึ้นอยู่กับความเร็วในการเรียนรู้กับความขยัน
เราเชียร์ให้เลือก A ด้วยคน ไปตายเอาดาบหน้า สู้ๆๆๆๆๆๆ
เราก็เข้าไปด้วยคะแนนเกือบต่ำสุดเหมือนกันค่ะ T_________T
เพื่อน ๆ ในคณะมีแต่เทพทั้งนั้นเลย คนธรรมดาอย่างเราก็คงต้องเป็นฐานให้เค้าเหยียบ
ซะเมื่อไหร่!
ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ว่าการได้อยู่ท่ามกลางคนเก่ง ๆ ก็น่าจะทำให้เราพัฒนาตัวเองได้มากกว่านะคะ
เชียร์ ม.A จ้าา
เชียร์หางราชสีห์ เพราะถ้าเราพยายามอย่างน้อยเราก็อาจจะปีนขึ้นไปอยู่บนหัวราชสีห์ได้ ^_____^
เราเเนะนำน่ะ หัวหมายังไงก็ขึ้นชื่อว่าเป็นหมาอยู่วันยั้นค้ำ เเต่หางราชสียังไงก็เป็นราชสีอยู่วันยั้นค้ำ หัวราชสีจะไม่ช่วยหางหรอ? คิดดีๆๆ น่ะ
อยากเรียนที่ไหนก้เรียน ไม่ต้องคิดก่อนหรอก เอาที่ใช่ที่สุด พอวันนั้น ไปยืน ณ จุดนั้น มันจะรู้เอง
หัวหมาก้เป็นได้แค่หัวหมา เดินไปไหนอาจจะไม่มีคนสนใจ แต่หางราชสีห์ยังไงก็เป็นราชสีห์ เดินไปไหนทุกคนเกรงใจและให้ความเคารพ แม้เราจะเข้าไปเป็นที่สุดท้ายของคณะ แต่ถ้ามีความพยายามก็อาจจะเป็นที่ 1 ได้ แต่หากเรายืนอยู่ที่เดิมที่เราอยู่ เราก็จะไม่มีการแข่งขันกับผู้อื่นเลย อาจจะทำให้เสียเปรียบได้
แต่ประเด็นทั้งหมดไม่ได้อยู่อย่างที่กล่าวมาเลย เลือกมหาลัยที่คิดว่า จขกท. ชอบที่สุด ลองศึกษามหาลัยดูนะคะว่าชอบที่ไหน แล้วเลือกที่ จขกท. ชอบที่สุด นั่นน่าจะสบายใจกว่าเยอะค่ะ
บอกเลยครับ
เข้าเป็นที่สุดท้ายของคณะ แต่พอจบได้เกียรตินิยม
เพราะฉะนั้น เลือกตามความฝันและทำให้เต็มที่
เมื่อเจ้าไปศึกษาแล้ว ทำมันให้ดีที่สุด
เลือกที่ชอบไปเลยคับ แล้วจะบอกว่า มันเริ่ม 0 ใหม่จริงๆ
แต่ปีแรก เรียนเหมือน ม.ปลาย อันนี้คือใช้บุญเก่า แต่พอเรียนวิชาคณะที่ลึกขึ้นในปีที่สูงขึ้น บุญเก่ามันใช้ไม่ได้แล้วคับ สู้เองล้วนๆ
สู้ๆคับ เราเองตอนแอดก็ไม่ได้คะแนนดีอะไร เข้ามาแล้วสามารถอยู่ท้อป10คณะได้ คนที่สอบรอบตรงได้ก็ไม่ได้เก่งกว่าเราทุกคนหรอกคับ
ถ้าเข้าม.Aอาจจะเข้าไปแบบหางสิงห์ แต่พอเรียนไปเราอาจจะเรียนได้ดีในสาขานั้นๆก็ได้ บางทีคนเข้าไปด้วยคะแนนต่ำไม่ได้แปลว่าเราไม่เก่งแต่อาจจะเป็นเรื่องความพร้อมตอนสอบก็ได้
เลือกอันที่คะแนนสูงอ่ะ เพราะเราก็เลือกอย่างนั้น ระหว่างเรียนก็ต้องอัพให้ได้เท่าเพื่อน
จบมาแล้วก็มีเพื่อนดีๆ คอนเนคชั่นดีๆไว้
อย่างน้อยคะแนนปานกลางแต่ชื่อเสียงมหาลัยก็บวกได้ระดับนึง อันนี้ตอนสัมภาษณ์งานเค้าคิดเรื่องแบรนด์มหาลัยจริงๆ
เอาจริง ๆ นะน้อง เลือกที่ตัวเองอยากได้จริง ๆ
ตอนพี่เรียนหลายคนที่เรียนได้ดี ตอนเอนท์เค้าก็ไม่ได้คะแนนสวยเลย
กลาง ๆ ค่อนข้างล่างด้วยซ้ำ สู้ ๆ
เราเคยเจอคำพูดนั้ตั้งแต่ม.ปลายนะ แถมคนที่พูดก็ออกแนวดูถูกว่าอย่างเธอน่ะ เป็นได้แค่หางราชสีห์เท่านั้นล่ะ แรกๆเราก็เป็นอย่างที่เขาว่า เรียนไม่รู้เรื่องเลย แต่พอเราปรับตัวได้ เราก็ขึ้นมาอยู่ลำดับต้นๆของสายชั้น
เลือกAเถอะจ้า ราชสีห์กับหมามันก็ต่างกันเนอะ ในเมื่อเป็นด้านเดียวกัน สู้ๆ มาให้กำลังใจ
ตอนพี่แอดก็โดนอาจารย์ให้เลือกเหมือนกันระหว่างเป็นหัวหมาหรือหางสิงห์
สุดท้ายพี่ยอมเป็นหางสิงห์ เพราะอะไรรู้มั้ย เพราะพี่อยากอยู่ว่าสิงห์เขาอยู่กันยังไง ทำไมเขาถึงเป็นสิงห์ หมาอยู่ยังไงอะพี่รู้หมดเเล้ว ถึงได้เป็นหัวให้หมาได้ไง พี่เลยตัดสินใจเสี่ยงยอมเป็นหางสิงห์
สุดท้ายพี่เเฮปปี้มากกับการตัดสินใจวันนั้น ถึงเเรกๆจะโคตรเครียด จากที่เคยเป็นคนเก่ง เเล้วเราไปอยู่ท่ามกลางคนที่เก่งกว่า มันกดดันมาก ด่าตัวเองทุกวันว่าทำไมไม่เก่งเเบบเขา ทำยังไงถึงจะเก่งเเบบเขา อายตัวเองเวลาออกหน้าชั้นเเล้วพูดอิ้งไม่คล่องเหมือนเขา จากเด็กเกรดเอสมัยม.ปลายกลายเป็นเด็กเกรดบี มันเสียความรู้สึก เสียศักดิ์ศรีอย่างบอกไม่ถูก เเต่พี่ก็มาคิดได้ว่ามานั่งเครียดทำไม สิ่งที่ต้องทำคือยอมรับความสามารถตัวเองให้ได้ เเล้วพัฒนาตัวเองต่อไปสิถึงจะถูก
ตอนนี้พี่เลยเปลี่ยนทัศนคติตัวเองได้ว่าคนเรามันต้องพัฒนาตัวเองต่อไปเรื่อยๆ อย่ายึดติดว่าตัวเองเก่ง เพราะเอาเข้าจริงเราก็เก่งเเค่ในโรงเรียนเรา ออกไปข้างนอกคนเก่งมาก เก่งโคตร เก่งเทพยังมีอีกเยอะ สิ่งที่เราต้องทำให้ได้คือพัฒนาตัวเองอย่าได้หยุดต่างหาก
ออกไปเรียนรู้วิถีชีวิตสิงห์เถอะ ถึงจะเป็นจ่าฝูงไม่ได้เเต่น้องจะได้ความคิดเเบบสิงห์กลับมา นั่นต่างหากสำคัญที่สุด
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?