ทำไงดี..เราพึ่งเข้ารร.มัธยมแต่ไม่มีเพื่อนเลย นี้มันมันนรกชัด!!!! !
ตั้งกระทู้ใหม่
วันนี้เราไปรร.วันแรกค่ะ เราก็แอบดีใจหวังว่าจะได้มีเพื่อนใหม่ เจออาจารย์ใจดีๆ แต่เราก็รู้ซึ้งเลยล่ะค่ะว่ารร.มัธยมนี้มันต่างกับรรยากาศรร.ประถมที่เราเคยอยู่มาก...เราพึ่งขึ้นม.1มาเอง เราเลือกที่จะเข้ารร.ที่มันอยู่ใก้ลบ้านเพราะว่ามันเดินทางสะดวกดี และอีกอย่างรร.นั้นเป็นรร.ที่เพื่อนในรร.เก่าของเราเข้าเยอะมากกกก ตีเป็น50:50ของจำนวนนักเรียนม.1ปีนี้เลยก้ได้...แต่เราว่าน่าจะเยอะกว่า50%นั้นแหละ ในวันที่มาเรียนปรับพื้นฐานมันก็ไม่ค่อยมีอะไรมาก เรียนชิลๆไปวัน แต่พอวันที่เรามาดูห้องเราดันได้อยู่ห้องม.1/1ซึ่งไม่มีเพื่อนสนิทเราอยู่เลย...อันที่จริงห้องที่เราอยู่เราก็มีคนที่รู้จักเยอะอยู่อ่ะค่ะ แต่ไม่มีคนที่สนิทบ้างเลยซักคน..เพื่อนเราไปอยู่ห้องอื่นกันหมด...แต่ว่าที่เราท้อใจสุดก็คือ วันนี้เราเรียนวันแรกชม.แรกอาจารย์ที่ปรึกษาก็มาแนะแนวเรื่องรร.ว่าเข้ามีระเบียบอะไรนู้นนี้นั้น ซึ่งเราเป็นพวกช้าๆอยู่ด้วยเราเลยได้ที่นั้งหลังๆค่ะ เรายิ่งเป็นพวกสายตาสั้นๆอยู่ด้วยเลยกะจะขอพึ่งเพื่อนคนที่นั้งข้างๆหน่อย ปรากฏว่าในห้องมีที่นั้งข้างๆเราเท่านั้นที่ว่าง...ชิบไก่เลยค่ะงานนี้ ไม่มีเพื่อนค่อยพึ่งเลย:v... แล้วก็ชม.ที่2 เรียนอังกฤษค่ะ โชคดีที่เราได้นั้งแถวหน้า เพื่อนที่นั้งข้างๆเราเป็นผช. ถือว่าเป็นคนที่เฟรนลี่มากค่ะ ชอบปล่อยมุข แต่สุดท้ายเราก็ไม่ได้คุยกันเลย...ชม.3 เรียนภาษาไทย ซึ่งมันก็อยู่ห้องประจำของเราเอง อันนี้ไม่มีปัญหาค่ะ แต่พอพักกลางวัน เราก็ทานข้าวคนเดียวปรกติ...แต่เราก็นึกขึ้นมาได้ว่า'ทำไมเราไม่มีเพื่อนเลยล่ะ?'
... การไม่มีเพื่อนเลยซักคนนี้มันเป็นเรื่องที่โคตรลำบากสำหรับเรามากเลยค่ะ เพราะเราเป็นพวกหลงทิศสุดๆตึกเรียนอยู่ทางไหนก็ไม่รู้ เพื่อนก็ไม่มีต้องแอบเดินตามหลังเพื่อนเข้าห้องเรียนแบบเนียนๆเพราะเราไม่รู้จริงๆว่าห้องมันอยู่ตรงไหน เวลานั้งเราก็ต้องไปนั้งหลังห้อง เพราะว่าคนที่มีเพื่อนเขาชอบจองที่นั้งหน้าๆไว้ให้เพื่อนที่ยังไม่มาอ่ะค่ะบางทีคนนึงจองที่นั้งให้เพื่อน4-5คน แล้วเราก็ต้องนั้งหลังๆโดยปริยาย... สายตายิ่งสั้นๆอยู่ สะเทือนไตค่ะ.. :v และอีกอย่างเพื่อนที่นั้งข้างเราส่วนใหญ่เขาก็มีเพื่อนสนิทอยู่แล้ว...เวลาหมดชม.เขาก็แยกไปก็เพื่อนเขา จะให้ไปบอกเขาว่า'ขอไปด้วยคนสิ'มันก็กระไรอยู่----เลยต้องเป็นสโต๊กเกอร์เงียบๆไป...จริงๆเรามีเพื่อนที่ชอบคุยด้วยกันอยู่น่ะค่ะ...จะเรียกเพื่อนได้รึเปล่าก็ไม่รู้..มีวิชานึงค่ะที่เราได้นั้งด้วยกัน...แต่ว่าตอนหมดชม.ปุ๊ปเขาก็เดินไปกับเพื่อนเข้าแบบไร้เยื่อใยกับเราเลยค่ะ:v ไม่เคยรอ... จริงๆวันนี้เราหลงทางด้วยล่ะ...คนก็เยอะทำให้เรามึนหัวแทบเป็นลมไปหลายครั้งเลย....ยิ่งเป็นพวกหลงทิศขั้นโคม่าอีก...การไม่มีเพื่อนเนี้ย...มันทำให้รร.เป็นนรกสำหรับเราไปเลยค่ะ...ไม่รู้ว่าเราจะไปเป็นลมอยู่คนเดียวตอนไหนเหมือนกัน ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปมีหวังเราได้เป็นแน่ๆ เราเป็นพวกความดันต่ำด้วยค่ะ เห็นคนเยอะไม่ได้:w:มันจะมึนหัวตาลายคล้ายจะเป็นลม...จริงๆเราก็อยากหาเพื่อนสักคนน่ะ..แต่ไม่มีโอกาสเท่าไรเรียนชม.นึง50นาที ไม่มีเวลาคุยกันเลยค่ะ...ใครพอจะมีวิธีอะไรแนะนำในการตีสนิทเพื่อนแบบเนียนๆบ้างค่ะ ช่อยแนะนำด้วยเถอะค้าาาาาาา//พรีสสสส
มีเรื่องอยากจะข้อร้องแค่นี้แหละค่ะ..จริงเรื่องยังมีอีกยาวววววมาก..แต่ขี้เกียจพิมจริงๆ----....
Lo-li-con
14 พ.ค. 58 เวลา 20:24 น.
17,432
views
264 ความคิดเห็น
น้องลองปรับตัวให้เข้ากับเพื่อน ไม่ใช่ให้เพื่อนมาปรับตัวกับเรา
พี่เข้าใจความรู้สึกนะ พี่ผ่านช่วงเวลานั่นมาแล้ว 55555555
สู้ๆนะครับ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ จะพยายามให้ถึงที่สุดค่ะ
เคยเจอเหตุการณ์แบบ จขกท.นะคะ แต่เราเจอตอนปรับพื้นฐาน พอขึ้นชั้นเรียนจริง จขกท ลองมองหาเพื่อนที่คิดว่ายังไม่มีกลุ่ม แล่วนิสัยพอเข้ากันได้ซิคะ น่าจะมีเหลือสักคนน้า เอาใจช่วยค่ะ
ก็มีอยู่เหมือนกันค่ะ..เขาเป็นคนเหมือนกับเราเลย...จริงๆเรารู้จักเขาน่ะค่ะ...ตอนเด็กเคยเล่นด้วยกันอยู่เพราะบ้านอยู่ใกล้ๆกัน แต่ดูเหมือนว่าเขาจะจำเราไม่ได้เลยค่ะ ถึงกับถามว่าเราชื่ออะไรด้วย:v
นึกถึงสมัยพี่อยู่ม.4 สอบเข้ารร.ใหม่เลยค่ะ ไม่รู้จักใครสักคนเลย
แย่กว่านั้นคือ80%ของนักเรียนม.4ที่รร.นี้เป็นเด็กเก่าที่ขึ้นมาจากม.3ทั้งหมด
นึกภาพออกแล้วใช่มั้ยว่าเด็กเก่ากับเด็กเก่ามาอยู่ด้วยกัน เค้าก็ต้องรู้จักกันหมดแล้ว
มีกลุ่มกันหมดแล้ว เด็กใหม่อย่างเราจะไปแทรกก็ยาก
แถมเด็กใหม่ที่สอบเข้าก็มีอยู่แค่8คน เลยจับกลุ่มกับเด็กใหม่ด้วยกันนี่แหละ จากนั้นก็กลายเป็นเพื่อนสนิทมาจนถึงตอนนี้้เลย :)
แต่อยู่ไปอยู่มาเอาเข้าจริงๆ พึ่งมาซี้มาปึ้กกับเพื่อนในห้องตอนม.6เทอม1 =-=
เราให้ฟังเฉยๆนะ 555 คือเอาสั้นๆ รีบเข้าหาเพื่อนก่อนเลยค่ะ
มองหาคนที่คิดว่าโอเคและเค้าอยู่คนเดียว-สองคนก็ได้ แล้วพุ่งเข้าชาร์จเลย
สู้ๆค่ะ :D
แนะนำว่าให้ลองไปทักทายดูก่อนค่ะ คือเราเห็นเพื่อนคนไหนที่น่าจะเข้ากับเราได้ลองเข้าไปทักแนะนำตัวเองก่อนดูค่ะ คือทุกคนก็เข้ามาใหม่ๆเหมือนกันใครจะมีเพื่อนมาก่อนถ้าไม่ได้สนิทกันมากก็ไม่คุ้นเคยทั้งนั้นแหละค่ะ ถ้าน้องไม่มีเพื่อนไปกินข้าวคาบก่อนพักเที่ยงลองถามเพื่อนที่นั่งข้างๆว่า"พักเที่ยงไปกินข้าวด้วยกันมั้ย" หรือไม่ก็ "เรายังไม่ค่อยสนิทกับใครขอไปกินข้าวด้วยคนได้หรือเปล่า" ค่อยๆปรับตัวเข้าหาคนอื่นก่อนนะ สมัยพี่นี่ไม่มีคนรู้จักในห้องเลย เริ่มจาก0ล้วนๆ น้องยังมีคนรู้จักอยู่บ้าง พี่เชื่อว่าไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ เดี๋ยวอยู่ไปสักพักเดี๋ยวเราก็รู้เองว่าคนไหนที่จะสนิทด้วย
พยายามเข้านะคะ ^^
เอาจริงๆเลยนะคะเราเคยเป็นพวกกลัวสังคม(ฮิคิโคโมริ)//เราติดบ้าน เล่นเกมส์ อ่านมังงะ ดูอนิเมะ เสพโดวา---5555 เราจึงไม่ค่อยทักใครเขาก่อน มีแต่รอให้เพื่อนทักก่อนซึ่งมันไม่ดีเลย.....แต่แล้ววันนึงมันเป็นจุดพลิกชีวิตเลยค่ะ เราเริ่มลองพยายามสนิทกับเพื่อนที่นั่งข้างๆคนนึง แล้วพอรูว่าชอบอะไรเหมือนๆกันจึงกลายเป็นเพื่อนสนิทในที่สุด โดยที่เพื่อนเป็นคนเฟรนลี่อยู่แล้วเลยไปทำความรู้จักกับคนอื่น จนกลายมาเป็นกลุ่มใหญ่ประมาณ 10 กว่าคน คะ จากนั้นเราก็กลายเป็นคนกล้าแสดงออก พูดคำหยาบแบบสุดๆ เหมือนปลดปล่อยตัวเอง5555
เพราะฉะนั้นน้องต้องรวบรวมความกล้าแล้วพูดออกไปเลย จะผิดจะถูกยังไงก็ช่างคะ อย่างน้อยเราก็พยายามแล้ว
สู้ๆน้าาาาา555555
ลองเข้าหาเพื่อนก่อนนะ ลองชวนคุยเรื่อยเปื่อย (แต่ต้องไม่ทำให้เพื่อนรำคาญนะ T^T) เล่นมุขไปให้เพื่อนขำอะไรอย่างนี้ ช่วงแรกๆตอนเข้า ม.1 เราก็เป็น แต่ดีหน่อยที่มีเพื่อน (ที่เคยอยู่ห้องเดียวกันตอนประถม) เลยไม่เหงาเท่าไหร่
แต่ก็.. สู้ๆน้า
เมื่อวานนี้เราเผลอลบคอบเม้นตัวเองค่ะ:v... ยังไงๆวันนี้เราก็จะพยายามหาเพื่อนให้ได้!!! ไม่สิ... เราเป็นพวกหลงทิศสุดกู่ คงจะต้องพยายามจำตึกให้ได้ด้วยค่ะ แหะๆ---
พี่เพิ่งผ่านมันมาปีก่อนเองค่ะน้อง-*- วิธีเลยปรับตัวหาเขาตามความคิดเห็นต่างๆเลย ต่อมาคือ เนียนๆไปถามว่านั่งด้วยได้ไหมแล้วพอเริ่มคาบก็ชวนคุยแล็กๆน้อยๆว่าย้ายมาจากไหนไรงี้ พอพักก้เเบบเราไปด้วยได้ไหมไม่มีเพื่อนเลย ใช้ได้ผลค่ะเพราะพี่ย้ายมาหลายร.ร ใช้วิธีนี้เลย
ป.ล. อย่าพูดเพราะมากถ้านิสัยการพูดเราป่าเถื่อน ตอนแรก เรา เค้า ต่อมา - กู เพื่อนหนีชัวร์เพราะบางคนเค้าไม่ชอบอาจจะเปนเด้กเรียน เข้าไปก้แก ฉันไปก่อน แล้วค่อยๆปรับการพูดอย่าปรับทีเดียว
แต่อย่าเหมือนอย่างผมล่ะกว่าจะคุยกันสนิทจริงๆล่ะตอนจะจบม.2 = =
เนื่องจากชอบเก็บตัว
ตอนแรกพี่เองก็เป็นเหมือนน้องเลย
พี่มีกลุ่มเพื่อนสนิทแต่บางทีก็รู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกิน (แค่บางครั้ง)
เพราะส่วนตัวเป็นคนไม่ชอบพูดและไม่เข้าหาใครก่อนถ้าไม่จำเป็น
ตอนม.ต้นนี่ถ้าไม่มีเพื่อนกลุ่มนี้ พี่คงโดดเดี่ยวเลยน้องเอ้ย
กับเพื่อนคนอื่นๆ ในห้องจะคุยกันก็เฉพาะเวลามีงาน
จนม.3 พี่เพิ่งจะเริ่มเข้ากับเพื่อนคนอื่นได้นอกจากกลุ่มเพื่อนของตัวเอง
เพราะมีกิจกรรมที่ทำร่วมกัน เลยทำให้สนิทกันมากกว่าเดิม
พี่ไม่รู้จะแนะนำน้องยังไง จริงๆ ตอนนี้ก็เพิ่งเปิดเรียนเอง
น้องไม่ต้องรีบ ค่อยๆ ปรับตัวเข้าหาคนอื่น
หรืออาจจะดูว่ามีใครที่ชอบอะไรเหมือนๆ เราหรือเปล่า
แล้วลองใช้จุดนั้นเข้าหาเค้าดู พี่ก็สนิทกับเพื่อนมากขึ้นเพราะจุดนี้แหละ
พี่เป็นกำลังใจให้นะ พี่เคยผ่านมาแล้ว แอบนั่งร้องไห้คนเดียวก็บ่อย ฮ่าๆๆ
ให้ลองไปทักเค้าก่อนเลยค่ะ ดูท่าทางใครที่จะพอเข้ากับเราได้ให้ลองไปทักเค้าเลย สู้ๆๆๆๆๆๆ
เราเพิ่งขึ้น ม.1 เหมือนกันเลยยยย คือมีเพื่อนอยู่แล้ววว แต่ว่าอยากได้เพื่อนใหม่อีก พอดีเพื่อนนั่งอยู่ใกล้ๆกันก็เลยชวนคุยไป สรุปตอนนี้เป็นเพื่อนสนิทกันแล้วค่าาา
ปล. ช่วงปรับพื้นฐานจย้าาาาา
เราเข้าใจน้าาา คือ... เราเป็นนร.คนเดียวที่สอบเข้ารร.มัธยมที่นึงได้ วันแรก.. เราไม่มีเพื่อนเลยสักคน แม้แต่เพื่อนเก่าก็ยังไม่มีเลย เหมือนจะไม่มีไคสนใจด้วยซ้ำแหละ :( แต่มีอยู่วันนึง เราลองรวบรวมความกล้าแล้วไปทักเพื่อนคนนึง ซึ่ง...มันทำให้เราเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยล่ะ จากที่ขี้อาย เงียบๆ ไม่กล้าทำอะไรเลย เรากลายเป็นคนกล้าไปแล้วล่ะ แล้วนั่น..มันก็ทำให้เรามีเพื่อนเพิ่มขึ้นอีก ตอนนี้ก็...รู้สึกดีขึ้นน้ะ แต่ยอมรับว่าโดนเมินค่อยข้างบ่อย มันเป็นอะไรที่แย่กว่าการไม่มีเพื่อนอีกค่ะ
สู้ๆนะ เราเป็นกำลังใจให้ :)
เข้าใจความรู้สึก แรกๆพี่ก็ไม่มีเพื่อนแบบนี่ละไม่ค่อยพูด กินข้าวคนเดียว
เพื่อนที่ รร เก่าเข้ามาก็กะจัดกะจายอย่างกะดราก้อนบอล
แต่พอผ่านไปซักพักก็เริ่มคุยๆถามนู้นถามนี่ พอมีเพื่อน 1 คน
ก็มีเพื่อนเยอะขึ้นเรื่อยๆ ถ้าเราไม่คุยมีเพื่อนยากนะ มีไม่กี่คนหรอกที่ ทักเราก่อน
สู้ๆ 55555
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?