มาเเชร์ประสบการณ์ผีๆกันเถอะ
ตั้งกระทู้ใหม่
นะคะจะเป็นของตัวเองหรือคนในครอบครัวก็ได้หรือใครจะแต่งก็ได้นะ 555><
ปล. ตอนนี้อยากอ่านเรื่องผีๆมากๆเลยใครจะแต่งหรือยังไงเอาให้เต็มที่เลยค่า
เริ่มเลยนะคะ คือ เราเป็นคนที่ไม่ค่อยมีเซ้นสัมผัสเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ค่ะ แต่ถ้าเจอจริงๆนี่คงจะ
มาเป็นเงา เป็น ภาพ เสียง อะไรประมาณนี้มากกว่าค่ะ
เรื่องนี้ของเราเองค่ะ เรื่องนี้ น่าจะเกิดประมาณ 3-4 ปีได้เเล้วค่ะ (ปัจจุบัน เราอายุ 13ย่าง
14 ปี) คือเราต้องกลับไปหาพ่อที่ต่างจังหวัดทุกปี เราไปเราก็ต้องไปนอนพักอยู่กับบ้านอา พ่อ
เราก็พักอยู่ที่บ้านอาเหมือนกัน ที่บ้านอาจะเป็นบ้านปูนชั้นเดียวมีห้องนอน2ห้องอาเรานอนห้อง
ที่ติดกับห้องน้ำส่วนพ่อเรานอนห้องติดกับห้องอาค่ะถัดจากห้องอามานิดหน่อยแล้วจะติดกับ
กำแพงฝาพนังบ้านค่ะ บ้านอาเราเลี้ยงนกหัวจุกแล้วตอนนั้นตอนที่เจอเราเจอกับน้องค่ะคือเห็น
กันทั้ง2คนเลย ตอนนั้นเราจะเข้าไปห้องพ่อก็เลยชวนน้องไปด้วย(ตอนนั้นตอนกลางวันนะคะ
ประมาณ บ่าย 2-บ่าย3) ตอนเข้าไปก็ไม่มีอะไรเราเข้าไปแล้วก็ปิดประตูห้องอะไรตามปกติ เรา
ก็นั่งคุยบนที่นอนกับน้องเราค่ะ แล้วสายตาเราก็หันไปทางประตูก็เจอเงาข้างล่างประตูค่ะ เงา
ประมาณว่ามีคนเดินผ่านจากนอกห้องอ่ะค่ะ (ประตูห้องมันจะมีช่องเล็กอยู่ตอนสร้างประตูมัน
ยาวไม่ถึงพื้นก็เลยเหลือช่องนิดหน่อย) เเล้วตอนนั้นนกหัวจุกก็ร้องค่ะร้องดังมากอาเราหรือพ่อ
เรานี่แหละค่ะเอานกมาเเขวนไว้หน้าห้องพ่อเรามันร้องดังมากดังลั่นบ้าน เราก็เรียกให้น้องดูเงา
ตอนนั้นใจคอไม่ดีเลย(คือเป็นคนกลัวผี55)และ น้องหันไปก็เจอเหมือนกัน เงานั้นมันเดินไป
เดินมาหน้าห้อง ตอนนั้น
อยากตะโกนร้องมากอ่ะเรากับน้องนี่กอดกันเลย บ้างครั้งก็หยุดอยู่ตรงหน้าห้อง แล้วก็เดินไป
เดินมา รอบสุดท้ายคือเดินไปทางที่มีกำแพงเเล้วไม่เดินย้อนกลับมา ตอนเเรกเรากับน้องก็กลัว
นะแต่ก็พยายามคิดว่าเป็น พ่อน้อง(อา) หรือพี่ชายน้อง หรือน้องชายน้อง หรือพ่อเรา แต่พอ
ตอนที่เดินไปทางกำแพงที่ไม่มีทางเดินได้เเล้ว ตอนนั้นเรากับน้องคิดเลยว่า เฮ้ย ใครเขาจะบ้า
เดินไปทางนั้นวะ มันจะเดินไปได้หรอนั่นมันกำแพงเลยนะเว้ยใครเขาจะเดินทะลุไปวะ เราถาม
น้องน้องถามเรา สุดท้ายเงานั้นเดินหายไปเราก็ค่อยๆเปิดประตูออกดู นกก็หยุดร้อง ประตูห้อง
อาก็ปิดอยู่ประตูบ้านก็ปิด มันไม่มีวี่แวว ว่ามีคนเลย เรากับน้องเลยไปถามดูว่า อา กับพ่อเรา
และคนอื่นๆเขาก็บอกไม่ได้เข้าไปในบ้าน ณ จุดๆนั้นคือ สตั๊นและช็อค ค่ะ ทั้งคู่เลยเราและ
น้องด้วย
(ครอบครัวเรานี่ต้องเจอกันทุกคนถ้าใครไม่เจอนี่แปลกมากๆเลย เดี๋ยวเรามาเล่าเรื่องของคน
อื่นต่อนะ ใครมีเรื่องอะไรก็ช่วยเราหน่อยน้า อยากอ่าน55)
larida
2 มิ.ย. 58 เวลา 20:04 น.
5,798
views
36 ความคิดเห็น
แหม่.. ช่วงนี้นี่ ทู้ผีพีคจริงๆ
กระทู้ผีมาถึงเด็กดีแล้วหรอ
ตอนนี้กระทู้ผีมันส์ที่สุด
ขอยกให้กระทู้ผีฟีเวอร์ ฮ่าๆ
ของเราเนี่ย เจอผีอำ ตอนป.5
คือตอนนั้น เพิ่งกลับจากเข้าค่ายลูกเสือ
มาถึงบ้านก้อ. บ่ายๆ เพลียมากๆ
รีบกินข้าว อาบน้ำนอนเลย
จำได้ว่านอนตั้งแต่บ่าย. มารุสึกตัวอีกที ประมาน. สองทุ่ม แม่ก้อเรียกกินข้าว
เลยตอบไปไม่หิว เลยนอนต่อ เอื้อมมือไปเปิดวิทยุก่อนนอนด้วย เพราะเป็นคนขี้กลัว
ต้องเปิดวิทยุ ฟังเพลงทุกคืน ไม่งั้นนอนไม่ค่อยหลับ สักพักก้อหลับ เป็นคนที่ถ้าเหนื่อยจะหลับไวมาก เพราะปกติ จะหลับยาก ชอบหลับๆตื่นๆ
เวลาก้อผ่านไป จนถึงตี2 ได้มั้ง เพราะ วิทยุเริ่มจะไม่มีเพลงละ (จะรุสึกตัว. มาทำไมไม่รุ้ น่าจะหลับต่อ) สักพัก มันก้อดัง เหมือนเสียงช้อต เหมือนเขากำลังจะปิดสถานีมั้ง. มันก้อเริ่มเงียบลง. เงียบลง
พอเงียบได้สักพัก ก้อมีเสียงครึกๆๆๆ บวกกับเสียงช้อต ดังมากๆ เราก้อรำคาญ จะเอื้อมไปปิดวิทยุ
(คือถ้าจะมาเป็นเสียงงี้ ปิดดีกว่า มันหลอน)
เท่านั้นแหละ รู้สึก จุกที่อก ขยับตัวไม่ได้ ตอนแรกคิดว่า นอนมากไป แถมไม่ได้กินข้าว คงไม่มีแรงลุก
ก้อเลยรอสักพัก จะลุกใหม่ ก็ยังลุกไม่ได้
เสียงช้อต. ก้อเริ่มเบาลง. เบาลง
สักพักทุกอย่างก้อเงียบไป ก้อเลยคิดว่าจะนอนต่อ
แต่มันจุกอก เหมือนโดนอะไรทับ
หายใจก้อลำบาก ส้กพักเริ่มร้อน เหงื่อตก
พยายามจะเรียกแม่ แต่ปากไม่ขยับ
เราก้อสงสัยว่า มันเป็นอะไรเนี่ย
คิดไปคิดมา นึกขึ้นได้ ว่าอาการคล้ายๆ. ผีอำ
ที่เพื่อนเคยเล่า เริ่มกลัวสิ ทีนี้ จะร้องไห้
เท่านั้นแหละ. วิทยุ อยู่ดีๆ. ก้อดังขึ้นมา
เป็นเสียงหัวเราะ ของหลายๆคนเลย
ขนลุกเลยตอนนั้น หน้าอกก้อจุก ร้อนเหงื่อท่วม
นึกถึงแม่ แม่จ๋า แม่ๆๆๆๆๆๆๆ TT
สักพัก มีเสียงเคาะประตูห้อง คือเราอยู่ชั้นสอง
เป็นบ้านพักทหารนึกออกปะ
ข้างบนเป็นพื้นไม้ ข้างล่างเป็นปูน
ปังๆ มาเคาะประตู แล้วเรียกชื่อ เรา
เราได้ยินเป็นเสียงแม่ ดีใจมาก ตอนนั้น
พยายามจะขานตอบ ก้อยังพูดไม่ได้อยู่ดี
ด่าผีที่มาอำในใจ ออกไปได้ละ หนัก
ฉันไม่เคยลบหลู่ สิ่งที่เรียกว่าผีนะ
มาหลอกกันทำไม สักพักร่างกายเริ่มขยับได้
เสียงเรียก ของแม่ก้อยัง คงดังอยู่
เลยตั้งใจขานสุดเสียง จ๋าาาาาาา แม่ช่วยด้วย
อยู่ๆเสียงที่เคาะประตูพลันเงียบไป
มาเป็นเสียงหัวเราะแทน หัวเราะดังมาก
เราตกใจสะดุ้งตื่น ตื่นมาก้องง
เอ้า.. มะกี้ฝันหรอทำไมเหมือนจิงมาก
มันไม่น่าจะฝันนะ วิทยุก้อยังดังอยู่
ดังแบบหมดรายการให้ถ่ายทอดอะ เลยปิดวิทยุ
แล้วรีบวิ่งลงไปหาแม่ ถามแม่ว่ามะกี้ มาเคาะห้องหนูปะ แม่บอกดึกละนอนๆ ค่อยถามตอนเช้าอย่ากวน (แสดงว่า ไม่ใช่แม่สินะ)
ก้อเลย นอนกะแม่กะน้องข้างล่างเลย
ตั้งแต่นั้นมา.. เวลาเพลียจัดๆ ไม่กล้านอนอีกเลย
เพราะผีอำ มันจะอยู่ในสภาวะ กึ่งหลับ กึ่งตื่น
แต่มั่นใจว่า ไม่ได้ฝันนะ รุ้สึกตัวตลอดเวลา
แหะๆ เล่ามาเยอะมาก ไม่รุ้ มันน่ากลัวไหม
แต่สำหรับเราในตอนนั้น. กลัวมากก
ขอบคุณคนที่อ่านจนจบค่ะ
ปล. ตอนนี้อายุ27แล้ว
เกิด 2531 ค่ะ
ขออภัยถ้าข้อความมันไร้สาระ. T.T
หุยยย น่ากลัวอ่ะ อ่านไปกลัวไป
ถ้าคิดในแง่ดีอาจจะเป็น Sleep Paralysis ก็ได้นะครับ อาการมันคล้ายๆกัน ปัจจัยการเกิดก็ครบถ้วนพอดีด้วย หรือไม่ก็อาจจะฝัน แต่ถ้าฝันนี่ก็ไม่รู้ว่าฝันไปเรื่อยรึว่าของจิงมาเข้าฝันละนะ เหอๆๆๆๆๆ - -
เอาซะไม่กล้านอนเลย .
ของเรานี่เมื่อวันศุกร์เลยค่ะ เราไปเล่นดนตรีไทย(เพื่งหัดนะคะ)แล้วเพื่อนก็สอนเล่นซอสามสาย ตอนนั้นไม่ได้ไหว้ครูด้วยก็หยิบมาเล่นเลย นั่งหัดไปหัดมามีคนเดินผ่านวูบไปเลยค่ะ ตอนนั้นก็เริ่มตกใจละเพราะอยู่กับเพื่อนแค่สองคน แล้วเพื่อนก็มาบอกว่าเมื่อกี้มีคนเดินผ่านหน้าห้องไป เรานี่สตั้นไปสามวิเลย
ของเราไปปฏิบัติธรรมที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมแห่งหนึ่งค่ะ คืนแรกนี่ไม่มีไรมาก เรานอนใกล้ๆประตู ก็เตรียมจะเข้านอนนี่ล่ะ จู่ๆได้ยินเสียงร้องว่า "แม่จ๋าา" ไม่คิดไรค่ะ เพื่อนที่นอนห้องเดียวกันท้วงว่า พึ่งคืนแรกทำไมคิดถึงแม่เร็วจัง เราก็หัวเราะค่ะ ไม่คิดไร พอคือที่4 เป็นวันพระ มีคนขโมยโทรศัพท์ไปแล้วไม่มีคนรับ พระอาจาร์ยเลยให้สาบานค่ะ ขนลุกมากกก พอเข้านอนนี่ไม่มีไรนะ พอประมาณตีหนึ่งนี่ล่ะ ตื่นขึ้นมา ไม่ลืมตานะ เสียงกระดิ่งวิ่งรอบห้องเลยค่ะ
ของเราซักประมาณ ป.5-6 นี่แหละ ( ตอนนี้ ม.4แล้ว )
เรากำลังนอนดูรายการนึงอยู่ ( ป้าหลับอยู่ข้างๆ ) พอดีมันโฆษณา เราเลยหันไปทางประตู แต่ประตูตอนนั้นมันเป็นไม้ แล้วมีช่องโหว่ๆพอประมาณ
อยู่ดีๆ เราก็เห็นเป็นดวงตาอ่ะ แบบ ดวงตาแข็งกร้าวมองมาทางเราอยู่ เรานี่ตาค้างเลย พอเรากระพริบตา ดวงตานั้นก็หายไปแล้วเรานี่ปิดทีวี ปิดไฟ ไปนอนกอดป้าเลยยยยT^T
ดวงตาเลยหรอคะ?
.......................................น..น่ากลัว...
ใช่ค่ะ คือจำติดตาจนถึงณบัดนี้ T__T
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เล่าบ้างแต่เป็นเรื่องที่คนใกล้ตัวเล่าให้ฟังโอยยคิดแล้วขนลุกเบาๆ
ไม่ต้องเตรียมป๊อปคอร์น ไม่ต้องเตรียมน้ำอัดลม อ่านอย่างเดียวพอ เล่าทีเดียวจบ...
เตรียมอย่างเดียวคือ จักรยานในการเสพ (เสพเพื่อความบันเทิงไม่ต้องต้มน้ำรอนะครัส)
เริ่มเลยละกัน...
แม่เรามีอบรมที่ ตจว. โดยที่เค้าจัดโรงแรมไว้แล้ว คืนแรกไม่มีอะไรจนมาคืนที่ 2 หลังจากไปอบรม และเดินเที่ยวให้เหนื่อยจะได้นอนหลับเหมือนคืนแรก
ห้องนี้เป็นเตียงเดี่ยว 2 เตียง
โดยที่เตียงฝั่งนึงจะอยู่ติดหน้าต่าง ไม่มีระเบียง ระหว่างสองเตียงมีโต๊ะที่วางโทรศัพท์ของโรงแรม
แม่เรานอนตรงริมฝั่งหน้าต่าง ซึ่งเพื่อนแม่นอนอีกเตียง
แต่คืนนี้ไม่เหมือนคืนแรกตรงที่ว่าแม่นอนไม่หลับ ปิดไฟหมดแล้วเหลือไว้แค่ไฟในห้องน้ำ
ส่วนเพื่อนแม่หลับอย่างว่องไว
ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าเดินจากฝั่งที่เป็นหน้าต่าง(ไม่มีระเบียง) อ้อมมาระหว่างเตียงแล้วย้อนกลับ กลับไปกลับมาอยู่อย่างนั้น
แม่เราไม่กล้าลืมตาเลยสวดมนต์แทน ได้ผลจ้า เสียงหยุดไปทันใด แม่เราเลยสบายใจขึ้นมาหน่อย ลุกมาเปิดโคมไฟ แต่แล้วยังไม่ทันหลับตา...
ปึง ปึง ปึง ปึง
เสียงเคาะจากหัวเตียงดังขึ้นเรื่อยๆ ได้ยินเพียงเสียงไม่มีภาพอะไรใดๆ แม่หันไปมองเพื่อนอีกเตียง เธอหลับอย่างสงบ
แม่เลยตัดสินใจสวดมนต์อีกครั้ง เงียบไปเหมือนเดิม แม่เลยคิดว่า คงไม่มีอะไรแล้ว แต่พอกำลังจะหลับตา...
มีเสียงดนตรีไทยดังมาจากโทรศัพท์ของโรงแรม ค่อยๆดัง ค่อยๆดัง
เท่านั้นล่ะ แม่ทนไม่ไหวเลยไปปลุกเพื่อนขอนอนด้วย เพื่อนแม่ไม่ว่าอะไร เสียงนั้นก็หยุด พอตอนเช้า ทั้งแม่และเพื่อนรีบกลับเลยทั้งๆที่ต้องค้างอีกหนึ่งคืน
จนเพื่อนแม่พูดประโยคนึงขึ้นมา "เมื่อคืนดีนะที่เธอมานอนด้วย ฝันร้ายมากเลย ฝันเห็นผู้หญิงคนนึงเดินไปมาตรงเตียงเธอ แล้วมีเสียงดนตรีไทยด้วยนะ"
*แก้ไขคำผิด
อึ้งเลยค่ะ
ขอตั้งชื่อเรื่องว่า มีคนชวนไปอยู่ด้วย แต่เจ้าที่ไม่ให้ไป (ความฝัน)
เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องแต่งนะคะ แต่มันเป็นความฝันที่จำติดสมองได้ดีเลย เพราะคิดว่าถ้าตอนนั้น ถ้าไปกับเค้าแล้ว ก็คงจะไม่ได้ตื่นมาเล่าให้ใครฟังแน่ๆ
เรื่องนี้ประมาณเมื่อเรา 14 อยู่ ม.3 ตอนนี้ 18 อยู่ ปี.1 ถึงแม้ฝันนี้จะผ่านมาได้ 4 ปีกว่าๆแแล้ว แต่ก็ยังจำได้
คืนนึงรู้สึกง่วงมากๆ หลับไปตั้งแต่ 1 ทุ่มกว่าๆ รู้สึกหลับๆตื่นๆประมาณ 5 ทุ่มครึ่ง แล้วก็หลับต่อ หลับได้สักพัก ก็ฝันเห็น หญิงคนนึง ผมยาวบังหน้าบังตา ใส่ชุดสีขาวยาวๆ มายืนอยู่ข้างเตียง ฝั่งขวามือ เพราะว่าฝั่งซ้ายมือติดกับกำแพงเลย เค้าก็พูดว่า...
เธอๆ ตื่นไปส่งเราเข้าห้องน้ำหน่อย (ตื่นในที่นี้คือ ตื่นในความฝัน)
ไอ่เราก็คิด โตป่านนี้ยังจะให้ไปส่งเข้าห้องน้ำอีก อะไรวะเนี่ย 555
เราก็ตื่นขึ้น
ผู้หญิงคนนั้นก็รีบจับมือเรา แล้วพาเราเดินออกไปจากห้องนอนของเรา
คือในชีวิตจริงห้องน้ำอยู่หน้าบ้าน เราก็เลยเดินไปหน้าบ้านกัน แต่เค้าไม่ได้ไปเข้าห้องน้ำอ่ะ พาเดินเลยไปซะงั้น อะไรวะเรียกให้ตื่นส่งไปเข้าห้องน้ำ แต่นี่จะไปไหนเนี่ย
อยู่ดีๆก็ วาร์ปไปอยู่ที่ตลาดได้ไงก็ไม่รู้ แถมก็ไม่รู้ว่าตลาดอะไร ที่ไหน จังหวัดไหน แต่เราอยู่ลำพูน ตลอดทางนางจำมือเราไว้ตลอด ไม่ยอมปล่อยมือเลย
จากอยู่ตลาดดีๆ ภาพตลาดก็ค่อยๆเลือนหายไป กลายเป็นทุ่งหญ้ากว้างไกลสุดลูกหูลูกตา มีดอกไม้หลากหลายสีสันเต็มไปหมด มันสวยมากๆ (สวยจริงๆนะคะ) แล้วเราก็พูดว่า...
ที่นี่สวยมากๆเลย ไม่อยากจะตื่นเลย อยากจะอยู่ที่นี่ตลอดไป (ความรู้สึกเหมือน หลงไหลที่นั่นแบบมากๆ จนแทบไม่รู้ตัวว่าได้พูดแบบนั้นออกไป)
ผู้หญิงคนนั้นก็เลยพูดว่า...
งั้นก็มาอยู่กับเราสิ (เอาแล้วไง 0.0)
จากก้มหน้าก้มตา ชมความงามของที่นั้น ก็รีบเงยหน้าขึ้น เพื่อที่จะได้คุยกับผู้หญิงคนนั้น เค้ายืนห่างออกไประยะ 3-5 เมตร หันหน้ามาทางเรา ด้านหลังของเค้ามีประตูบานใหญ่ ข้างในดำมืดสนิท ไม่อาจจะเห็นแสงใดๆได้ ผู้หญิงคนนั้นก็ค่อยๆยื่นมือซ้ายออกมา แล้วพูดว่า...
เธออยากอยู่ที่นี่ไม่ใช่เหรอ?
มันสวยมากใช่มั้ยหล่ะ?
งั้นมาอยู่ด้วยกันสิ
แล้วเธอกับฉันจะได้อยู่ด้วยกันที่นี่
จะมีแค่เธอกับฉัน
มีแค่เรา 2 คน ตลอดไป ในที่ๆสวยงามแบบนี้
อยู่ดีๆเหมือนไร้สติ เรายื่นมือขวาออกไป ค่อยๆเดินไปหาผู้หญิงคนนั้นแบบช้าๆ ควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้ แต่สิ่งที่ตาจ้องอยู่ มันคือประตูสีดำบานใหญ่บานนั้น ในหัวก็คิดว่า มันคือประตูอะไร? เข้าไปแล้วจะเป็นยังไง? ทำไมมันมืดจนไม่เห็นอะไรเลย หรือผู้หญิงคนนั้นเค้าอยู่ที่นี่? อีกแค่ไม่กี่ก้าว มื้อขวาของเรา เกือบจะแตะกับมือซ้ายของผู้หญิงคนนั้น เกือบแตะจริงๆค่ะ อีกเซ็นหรือสองเซ็นแตะแน่ๆ อยู่ดีๆผู้หญิงคนนั้นก็กรีดร้อง
ภาพทุกๆอย่างกลับมาที่ห้องนอน แต่ยังคงอยู่ในฝันอยู่ เห็นผู้ชายตัวสูงใหญ่ยืนอยู่ข้างเตียง ใส่ชุดมีชฎาเหมือนเจ้าที่ บนบ่าขวาแบกร่างของผู้หญิงคนนั้นไว้ ตอนนั้นในฝันเรานอนอยู่ มีผ้าห่มปิดจนถึงหน้อก อยู่ดีๆผู้ชายคนนั้นก็โยนร่างของผู้หญิงคนนั้นลงบนเตียงเรา เหมือนอารมณ์คนกำลังโกรธ แขนขวาของผู้หญิงคนนั้นพาดลงบนผ้าห่มเราตรงขาขวา จนรู้สึกได้ว่ามันยุบลง แล้วดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นจะสลบอยู่ แล้วผู้ชายคนนั้นก็ชี้นิ้วไปที่ผู้หญิง แล้วพูดเสียงโกรธเกรี้ยวและดังก้องว่า... (ขอใช้คำพูดตามที่ได้ยินในฝันนะคะ)
-มายุ่งกับคนของกูทำไม???!!! เค้าไปทำอะไรให้-!!! กูดูแลพวกเค้าอยู่!!! -อย่ามายุ่งกับคนของกูอีก!!! กลับไปในที่ของ-ซะ!!! แล้วอย่ามาบ้านหลังนี้อีก!!!
อยู่ดีๆก็สะดุ้งตื่น เฮือก เหงื่อท่วมตัว รีบเปิดไฟ หันไปดูที่ผ้าห่ม มีรอยยุบลงไปเด้ะๆกับที่เห็นในฝันเลย 0.0 ขนลุกซู่... เปิดไฟทิ้งไว้เลยหลังจากนั้น ไม่กล้าหลับเลย แถมมันเป็นวันเสาร์ พรุ่งนี้ไม่ได้ไปโรงเรียน ก็คงจะเล่าให้ใครฟังไม่ได้ ก็เลยลืมเรื่องนี้ไปซะงั้น ผ่านไปหลายเดือนถึงจะนึกขึ้นได้ แล้วเล่าให้เพื่อนๆฟัง หลายคนบอกเลย -เกือบไปละอีมิม ถ้าเค้าไม่มาช่วย- -ก็ไปละ ก็จริงอ่ะเนาะ แต่บางครั้งก็คิดว่ามันอาจจะเป็นแค่ฝัน แต่หลังจากนนั้นก็ไม่ฝันเห็นผู้หญิงคนนั้นอีก คือคนเราถ้าเคยฝันอะไร มันก็น่าจะฝันเห็นได้อีก แต่นี่ไม่เลยตลอด 4 ปีที่ผ่านมา หลังจากผู้ชายคนนั้นตะโกนด่าไป
แล้วมีอีกเรื่องนะคะ แต่จะมาเขียนต่อให้ทีหลังค่ะ อันนี้พิมพ์ในมือถือ มันลำบากมากๆ รอไว้ใช้คอมเมื่อไหร่ จะมาเล่าเรื่องต่อไปให้ฟังค่ะ เป็นความฝันเหมือนกัน แต่คนนี้เค้ามาขอให้ช่วย รออ่านเอานะคะ เอาหัวเป็นประกันได้เลยว่า นี่เจอจริงๆ ไม่ได้แต่ง แต่แค่เจอในฝัน จริงๆในชีวิตจริงก็เจอหลายครั้งค่ะ แต่มันเจอแค่ระยะสั้นๆ ไม่กี่นาที แต่ก็พอทำให้ขนลุกได้อยู่ แต่ความฝันนี่ บรื๋อ เสมือนจริงซะยิ่งกว่าจริง
รอ ค่ะ รอ อ่านมานี่ขนลุกเลยค่ะ น่ากลัวมากกก
ชอบคห.นี้อ่ะ แนะนำตั้งกระทู้ในพันทิปเลยค่ะ55
นี่จขคห.เป็นไรท์เตอร์ป่าวเนี่ยครับ ใช้คำบรรยายซะสละสลวยจนสับสนเลยว่าตกลงที่เรื่องจิงใช่ป่าว "- -
ที่โรงเรียนเราอ่ะ ในห้องดนตรีไทย ตอนนั้นมันเป็นคาบสุดท้ายของชมรม ครูก็ให้เล่น เพื่อนทุกคนตีมั่วหมดเล่นมั่ว เราไม่กล้าเล่น เพราะว่ากลัวประมาณสิ่งสักสิทธิ์ไม่ให้เล่น แล้วสักพักนึงเราก็ได้ยินเสียงขู่ เราก็ตกใจเพราะในห้องมีผู้ใหญ่เลย น่ากัว
เล่ามั้ง เรื่องนี้เราไม่ได้หลอนไปคนเดียวเเน่ เกริ่นสักนิด โรงเรียนเก่าเราที่พิจิตรเคยเป็นป่าช้าของวัด....มาก่อนที่จะมีการขอที่เพื่อสร้างโรงเรียน โรงเรียนเราค่อนข้างเก่าพอตัวที่ที่เก่าที่สุดคืออาคารไม้ใกล้โรงอาหาร ตรงนั้นจะมีห้องสมุดที่ไม่ได้เปิดใช้บริการแล้วทั้งๆที่หนังสือหนังหาก็เพียบ ไม่รู้จะบ่อยให้ฝุ่นเกาะทำไม(มีคนเล่าว่า ตอนที่ห้องสมุดเปิดเคยมีคนเห็นเด็กใส่ชุดเก่าๆนั่งห้อยขาอยู่บนคานกลางห้อง//อันนี้เราไม่รู้นะ ไม่เคยเจอ) เรื่องเล่าในรั้วโรงเรียนเราก็พอจัวตามประสาโรงเรียนเก่า เอาเถอะ เล่าเรื่องเราดีกว่า เรื่องมีอยู่ว่าตอนเข้าค่ายป.5 โรงเรียนเราจะเข้าที่โรงเรียน3วัน2คืน ช่วงกลางวันวันเเรกก็ทำกิจกรรมไปเรื่อยๆ พอช่วงกลางคืนก็เข้าฐานตามที่ต่างๆ สักพักก็ได้ยินเสียงกรี๊ดดังจากห้องน้ำฝั่งตึกใหม่ พอไปดูก็เจอเพื่อนคนนึงนอนหมดสติอยู่ ส่วนอีกคนนั่งร้องไห้อยู่หน้าทางเข้าอันนี้ฟังจากเพื่อนที่เจอ มันบอกว่ามันปวดท้องจะไปห้องน้ำเลยชวนเพื่อนสนิทไปด้วย ระหว่างกำลังทำธุระก็ได้ยินเสียงเคาะประตูก็นึกว่าเพื่อนแกล้งมันเลยด่าออกไปตามเรื่องพอทำธุระเสร็จมันก็เห็นเพื่อนนั่งสั่นชี้นิ้วไปต้องมุมห้อง มันเลยหันไปดู มันบอกว่าเห็นเด็กผู้ชายใส่กางเกงเก่าๆ ไม่ใส่เสื้อมองอยู่มันกรี๊ดเเล้วก็สลบไป ตื่นมาก็เจออาจารย์เเล้ว เรื่องวันแรกผ่านไป แต่ล่ะคนเริ่มกลัวการเข้าห้องน้ำไปทีนี้เเทบจะไปทั้งหมู่คณะ เรื่องผ่านไปจนกระทั่งกิจกรรมรอบกองไฟ คราวนี้เจอกับตัวเเต่ไม่ใช่ห้องน้ำเพราะเราเจอเด็กผู้ชายที่ว่านั่งอยู่ริมระเบียงชั้นสอง ตอนแรกก็นึกว่าตาฝาด คิดมากจนหลอนพอมองอีกที มายก็อด เล่นเราเเล้วไง ยังนั่งอยู่เหมือนเดิม คราวนี้เลยสะกิดเพื่อน(คนที่เจอนั้นเเหละ)พยักพเยิดไปทางระเบียงชั้นสอง เพื่อนเรามันก็ดันบ้าจี้มองตามและสงสัยมันจะเห็นเพราะมันนั่งตัวสั่นหน้าซีด เราเลยกระซิบถามมัน ใช่มะ? มันพยักหน้ารับ เท่านั้นล่ะ รู้เรื่อง! พอมองไปอีกที อ้าว หายไปล่ะ จากนั้นเราก็ย้ายไปเข้านอนไม่ได้เล่าอะไรให้ใครฟัง กะรวบยอดมันทีเดียงหลังออกค่าย เช้ามาก็กลับบ้าน พอเล่าให้เพื่อนที่ไม่ได้เจอฟังมันก็บอกกับเราว่า เออ กุก็เห็น พร้อมกับคนอื่นๆ ที่พยักหน้ารับว่าเห็นเหมือนกัน เราไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นเป็นใครเพราะไม่มีใครบอก เราออกจากโรงเรียนที่ว่ามาหลังจบป.5 เเต่ก็ยังได้ยินว่า มีรุ่นน้องเคยเจออยู่เหมือนกัน
ปล.มันนานมาเเล้ว ถ้าตกหล่นขออภัย เรื่องก็ประมาณนี้ ขอบคุณค่ะ
คือแบบเราเป็นคนเจอพวกนี้บ่อยอยู่แล้ว
แต่อันนี้โดนหนักจิงเอางงเลย
คือตอนเข้าค่ายป.6 เนี่ยครูเค้าจะให้นอนรวมกันแยกห้องชายหญิงมันจะมีห้องน้ำอยู่หน้าประตูทางเข้า
คือแบบตอนนั้นตื่นมากะว่าจะไปเข้าห้องน้ำตอนนั้นประมาณเที่ยงคืน พอลืมตาขึ้นมาพอลุกขึ้นก้อเห็นผู้หญิงคนนึงเดินผ่านปลายเท้าเราแล้วเลี้ยวเข้าห้องน้ำ
ตอนแรกก้อคิดในใจว่า...เออดีมีคนเข้าห้องน้ำด้วย
เลยลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ
พอเข้าห้องน้ำมองไปก้อไม่เห็นมีใครห้องน้ำว่างหมด
ตรงที่อาบน้ำก้อไม่มีใคร เอางงเรยครัช เพราะประตูก้อล็อกแถมกุญแจอยู่ที่ครู(ครูจะนอนอีกห้องนึง)
ก้อเริ่มคิดละอ้าวๆๆเห้ยโดนผีหลอก หลอกว่าจะเข้าห้องน้ำด้วย...ก้อเลยพูดไปลอยแบบพูดคนเดียวอ่ะว่าคุณพี่คะ อย่างมาหลอกกันอย่างนี้สิ.งงนะ
แล้วก้อไม่มีรัยเกิดขึ้นทำธุระเสร็จก่อนอื่น ตื่นเช้ามาชิวิตดี๊ดีเหมือนเดิม
ปล.ไม่กลัวผีเพราะเห็นจนชินแล้วอาะ
อยากเล่าบ้าง
เข้าเรื่องเลย บ้านเรามีคลองคั่นกลางบ้านกับวัดอยู่
หน้าบ้านพอมองออกไปจะเจอกับเมรุวัด(มันหลอนตรงนี้แหละ)
ตอนนั้นก็ดึกละเราล้างจ้านอยู่เเล้วเเม่ก็เรียกเรา
ให้ออกมาพอออกแม่บอกว่ามาดูอะไรนี้
เรากับแม่ก็มาหน้าบ้านเราเห็นลูกไฟสีแดง
แดงมากแดงเหมือนเลือดเลยลอยอยู่หน้าบ้าน
แม่กับเราก็พยายามมองหาว่าไฟนี้มันคือ
ไฟอะไรมาจากไหน แต่ตอนนั้นคนข้างบ้านเขาก็
ปิดไฟนอนกันหมดเเล้วเหลือเเค่บ้านเราเนี้ยแหละ
ที่ยังไม่นอน ขอย้ำว่าไม่มีใครเปิดไฟสักดวง
หลังจากพยายามอยู่นานก็ไม่รู้ว่าคือไฟอะไร
แม่เราเลยลองปิดไฟดูแต่ดวงไฟมันก็ยังอยู่
แม่เห็นว่าดวงไฟยังอยู่เลยเปิดไฟ
แต่ปรากฏว่า! ดวงไฟมันก็หายไปแล้ว
แม่เลยปิดไฟใหม่แล้วเรากับแม่ก็ช่วยมองหาดวงไฟ
แต่ก็ไม่เห็นอะไรเลย หลังจากนั้นก็ไม่เคยมาให้เห็นอีกเลย
ของเรานี่เหมือนกับความคิดเห็นที่ 3 เป๊ะเลย
คือโดนผีอำ สมัยประถมนี่แหละ (ตอนนี้ ม.6) ป.ไหนก็จำไม่ได้แล้ว
เรานี่เล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนสนิทเราฟังกันทุกคน
เรื่องมีอยู่ว่า เวลานอนเราจะนอนห้องเดียวกับแม่ตลอด
วันนั้นไม่มีอะไรก็หลับปกติ สักพักก็ตื่นมากลางดึก
จะลุกไปกินน้ำ แต่รู้สึกว่าตัวเองขยับตัวไม่ได้ รู้สึกแน่นๆหน้าอก หายใจไม่ทั่วท้อง
คือตอนนั้นทรมานมาก เหงื่อออกเต็มตัว หัวใจเต้นแรงมากๆ
พยายามที่จะเรียกแม่ที่กำลังนอนอยู่ข้างๆเรา แต่ไม่มีเสียงออกมาจากปากเราเลย
ตะโกนก็แล้วแต่แม่ก็ไม่ได้ยิน ขยับตัวก็ไม่ได้อีก
คือตอนนั้นร้องไห้เลยอ่ะ เราคิดในใจว่าเราต้องตายแน่ๆ
สักพักเราก็ได้ยินเสียงเด็กผญ.คนนึง อายุน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับเราในสมัยนั้น
พูดว่า "ช่วยด้วย ช่วยด้วย" นี่แหละถ้าฟังไม่ผิด เราก็ฟังไม่ถนัด
เราก็รีบตอบไปว่า "ปล่อยเราไปเหอะเรายังไม่อยากตาย เดี๋ยวเราทำบุญให้นะ"
เราก็พูดประโยคนั้นวนไปวนมาอยู่หลายรอบ
เท่านั้นแหละเหมือนรู้สึกว่าตัวเองเริ่มจะขยับตัวได้แล้ว รู้สึกโล่งๆตัว
หายใจได้ทั่วท้อง แต่เหงื่อแตกเต็มเลย
หันมองหน้าต่างก็เช้าแล้ว "นี่เราฝันหรอเนี่ย" (เหมือนกับความคิดเห็นที่ 3 เลย) แต่ฝันเหมือนจริงมากๆ ตัวเราก็ยังมีเหงื่ออยู่เต็มตัว
แปลกมาก แต่เรามั่นใจว่าตอนนั้นเรารู้สึกตัวตลอดเวลานะ
เรานี่รีบวิ่งไปกอดแม่แล้วร้องไห้เลยอ่ะ มันน่ากลัวจริงๆ
แล้วเราก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้แม่ฟังทุกอย่าง
แล้วครอบครัวเราก็พาไปทำบุญกัน เรานี่หาพระมาคล้องคอเลยอ่ะ
หลังจากเกิดเหตุการณ์นั้น เราก็ไม่กล้าเข้าห้องนอนคนเดียว ไม่กล้าอยู่บ้านคนเดียว
เวลาอาบน้ำนี่เรากลัวสุดๆอ่ะ ต้องรีบอาบให้เสร็จๆ
คือตอนนั้นเราจิตตกมากๆอ่ะ
วันหนึ่งไปเก็บของป่ากะน้องเดินไปได้สักพักก็ได้ยินเสียงใครเดินตามมา
หนูเเนใจว่ามีเเค่2คน ไม่มีใครตามมา ก็ครั้งเเรกก็ไม่ได้สนใจมากคิดว่า
กระรอกป่า เเต่เดินไปอีเจอตุ๊กตาผูกไว้กับต้นไม้
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคืออะไร ทันใดน้ันก็มีเสียงคนเหยียบใบไม้เเห้ง
เเต่มองไม่เห็นตัว พอเดินไปข้างหน้าอีกเจอคลอง น้ำเเห้ง ไม่มีอะไรเลย
เราจึงเก็บของป่าต่อ ใกล้ค่ำเเล้ว ก็เดินกลับบ้านคณะน้ันก็ได้ยินเสียง
คนเดินตามตลอด ตอนนี้น้องเริ่มกลัว จึงรีบกลับบ้านเราก็เจอ
รอยบางอย่าง เขียนว่า CL ก็ไม่รู้เหมือนว่าคืออะไร ตอนนั้นกลัวมาก
รีบเดินกลับบ้านได้
~~~~หลอนมากกก
จากเหตุการณ์จริงนะครับ
ปกติเวลากลับบ้าน จะนั่งรถเมล์กลับ
แต่ครั้งนี้ รอรถนานมาก แล้วนั่งรถ2แถวกลับ
แต่รถ2แถวมันไปไม่ถึงบ้าน ต้องลงที่วัดแห่งหนึ่ง แล้วเดินผ่านวัดไป
เดิมทีผมก็เคยเรียนโรงเรียนที่ติดกับวัดนี้นะ เดินกลับก็ผ่านวัดประจำ
แต่คราวนี้มันกลางคืน
ก็เดินไป ไม่คิดอะไร
แต่แล้ว ผมก็ได้ยินเสียงฝีเท้ามาจากข้างหลัง
พอหันไปดูเท่านั้นแหละ !!!
ไม่เจอใครซักคนเลย !!!!!!!
เจอแต่หมาเดินตามมา
............................
เล่าบ้างๆ
ตอนเราม.5 ไปเข้าค่ายที่ ธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์
ก็รู้ๆอยู่แล้วใช่ปะ ที่นี้มีคนเสียชีวิตเยอะ
เราไป 3วัน 2คืน ตอนอาบน้ำก็ยืนรอต่อแถวกัน
แต่ละชั้นมีห้องน้ำ 6ห้อง ช3 ญ3
แต่เปิดทั้งชั้นให้ผู้หญิงเข้าหมดเลย
เราก็ยืนรออาบน้ำกัน 3ห้อง 3แถว เข้าไปอาบทีละคน
ทีนี้ห้องแรกอะ แบบรอนานมากกก แถวที่เรารอพอดี
ก็ยืนรอเรื่อยๆจนเฮ้ย ห้องอื่นได้เข้าไป 4-5 รอบและ
ห้องนี้ไม่ออกสักที ก็รอต่อไป
เพราะแต่ละแถวยาวมาก
ระหว่างที่รอ ในห้องนี้ก็มีน้ำไหลออกมาตลอด
เหมือนคนอาบน้ำปกติ แบบรอนานโคตร เริ่มเมื่อย
เลยก้มไปดูก็ไม่เห็นไร มันมืดๆ สักพักมีรุ่นพี่เดิน
แล้วพูดว่า ห้องน้ำนี้มันล็อกตั้งแต่เมื่อวานละนะ
แบบ ขนลุกเลย วิ่งกันทั้งพุทธทั้งมุสลิมที่ต่อแถวกัน
คือเหมือนจะไม่มีอะไรน่ากลัวนะ
แต่น้ำไหลออกมาจากห้องนั้นได้ไง
เพื่อนเอาหูไปแนบประตูก็ไม่ได้ยินเสียงอะไร
คือ วิ่งกันจ้า ต่างศาสนาแต่วิ่งกันโดยไม่ได้นัด 55
อีกเรื่อง ลิฟต์แดง เราไปเข้าห้องน้ำที่คณะนั้น
พอได้ยินเสียงลิฟต์เปิดดัง "ดริ่ง" ต้องรีบเดินทุกที
ไม่รู้ทำไม เย็นแล้วด้วยและ ไม่มีใครเรียนละ กลัว
วิ่งไว้ก่อน 5555
เหตุเกิดที่บ้านของเราค่ะ เราเป็นคนเจอเองเลยค่ะ
ก็เมื่อประมาณป.5 ตอนนั้นอยู่บ้านคนเดียว แล้วเราก็นั่งดูทีวีอยู่ข้างล่าง แล้วคือกำลังดูทีวีไปเรื่อยๆ ละตอนแรกก็ได้ยินเสียงประตูข้างบนปิดดัง ปัง! ตอนนั้นก็ไม่คิดอะไร เพราะคิดว่าลมมันแรงประตูก็เลยปิดเอง พอดูไปเรื่อยๆ ก็เหมือนได้ยินเสียงคนเดินลงบันได้มาค่ะ(ที่บ้านเป็นบันไดไม้) แล้วเราเลยหันไปดู ก็เห็นเป็นแบบว่าเงาดำลางๆ เป็นคนผู้ชายเลยค่ะ ก็เลยพยายามไม่คิดมาก
เมื่อหลายปีก่อนนั้นสมัยเราเด็กๆ ตาเราตายที่บ้านด้วยโรคเส้นเลือดสมองแตกค่ะ
เราก็คิดว่าที่เห็นน่าจะเป็นคุณตานั่นแหละค่ะ
บ้านเราเปิดร้านเสริมสวย เป็นประตูเลื่อนกระจกปิดผ้าม่าน อยู่ติดถนน
ผมกำลังนั่งดูคนอวดผีอยู่ บรรยากาศกำลังได้เลย
ดูจนไปถึงตอน ล่าท้าผี
ได้ยินเสียงคนเคาะประตู "ปึกๆ"
เราก็ "ฮึ้ย! ใครเคาะวะ" (มันดึกนะตอน ล่าท้าผี มาอะ)
สงสัย ก็สงสัย แต่ก็ปวดขี้กระทันหัน เลยเปิดทีวีทิ้งไว้แล้วไปเข้าห้องน้ำ
นั่งขี้อยู่ ได้ยินเสียงคนเคาะประตูบ้าน "ปึกๆ"
ก็กะว่าจะขี้ให้เสร็จก่อนแล้วค่อยไปเปิด
สักพัก
"ปึง! ปึง! ปึง!"
เคาะดังมากๆ เหมือนกับว่า คนเคาะกะจะให้ประตูหลุดมาเลยหรอ
่
ขี้หลุดไปก้อนนึงแล้ว แมร้งมุดกลับเข้าไป
"ตายห่า นี่สินะ กลัวขี้หด" เราก็นึกในใจ กลัวก็กลัว ปวดขี้ก็ปวด สงสัยก็สงสัย
เลยล้างตูดทั้งๆที่ยังขี้ไม่เสร็จ สงสัยมาก
"ปึง! ปึง! ปึง! ปึง!"
ห่าร์~~~ เคาะดังกว่าเก่าอีก เสียงเหมือนทุบสองมือเลย
"เหยดดดด~~~~~~ เข้ ทำไมเคาะดังจังว้าา"
เปิดไฟทั้งบ้านเลย กลัว ตัดสินใจเปิดผ้าม่านดู
พั่บ!
เห็น
เห็น
แม่เอามืดปิดตูดอยู่บอก "เร็วๆ ปวดขี้ว้อยยยยยย"
ปุ โธ่! เอ้ย! เปิดประตูแปปเดียว แม่ก็พุ่งพรวดวิ่งเข้าห้องน้ำ
ดีนะที่บ้านมีห้องน้ำสองห้อง
"แม่นะ แม่ เล่นซะกรูขี้หดเลย"
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?