ขอคำปรึกษาหน่อย แนะนำคนโง่ๆ แบบเราที

[คนต้องการคำปรึกษา]

ขอเล่าก่อนว่า ตอนนี้ได้ คือเราออกจากงานเก่า ยอมตกงาน 3 เดือน มีปัญหาเรื่องเงินกับครอบ ตัดสินใจมาหางานตามที่ฝัน ว่าอยากทำงานเป็นนักเขียน ไม่ก็ กองบรรณาธิการ ที่ไหนสักที่ ไกลจากบ้านไม่เป็นปัญหา ผ่านมา3 เดือน จะ 4 เดือน เราถึงพบว่า

คิดน้อยเกินไป.....

แม่ง ขอสบถแรงๆ ว่า เ--ีย

เราได้เข้าทำงานใน สนพ. เล็กๆ แห่งหนึ่ง ตัวเราขอบอกก่อนว่าเป็น กบในกะลา เคยคิดว่าตัวเองเก่งในระดับหนึ่ง รีไรท์ คำผิด (เพื่อนสปอยด์เยอะไง) เราก็คิดว่าทำได้ ออกจากงานมาก หางานยากมาก เงินเก็บใช้เกือบไม่เหลือ แม่ก็ว่าทำไมไม่หางานใกล้บ้าน ไม่ต้องเป็นงานที่ชอบก็ได้ ซึ่งแน่ละ เราก็ไม่ฟัง อยากลองทำงานในตำแหน่งที่ฝัน หวงัว่าสักวันจะได้เป็น บก.

คือเราคิดใหญ่ แต่สมองเรา เท่าถั่วเขียววค่ะ ยอมรับเลย ว่า-ที่ชมมาทั้งงหมด เมื่อเจอของจริง ประสบการณ์จริง เรานี้เขางอก นั่งกินหญ้าทุกวันเลยค่า

เราว่าเราไปเริ่มเรียนใหม่จะง่ายกว่า ภาษาเราไม่แตกฉาก หัวไม่ใส พอ

ถ้าสงสัยว่าเขารับเรามาง่ายจัง บอกเลยว่า คงเพราะเราเรียกเงินไปน้อย /ไม่เกิน 14000/ คือ เพื่อให้ได้งานละนะ เลยทำทุกอย่างคิดว่าตัวเองจะทำได้อะ

แต่พอรู้ว่าทำไม่ได้ บอกเลยว่าท้อใจมาก แต่เราไม่อยากแพ้ค่ะ

เราอยากเก่งกว่านี้ แม้ว่าตัวงานนี้ งานเขียน หรืองานที่เขาจะให้เราทำเพิ่มอย่าง AE ด้วยก็ตาม

(คือบ. เราเน้นคนน้อยแต่งานคุณภาพ เงินตามสามารถ ทุกอย่างต้องสู้ เป็นบ. เล็กๆ )

ยังไง เราอยากเก่ง เราเลยอยากขอคำแนะนำ แม้ว่ามันต้องใช้เวลาก็ตาม เราไม่อยากเสียโอกาสไป อุตส่าห์เดินตามฝันแล้วแท้ๆ ถ้าพลาดก็ไม่รู้จะหางานใหม่ได้มั้ย ที่เป็นงาน สนพ

เราอยากถามพวกพี่ๆ กับเพื่อนว่า

1. เราจะหางานเขียน อ่าน งานแนวบทความ นิตยสาร ยังไงดี (หาจากในนิตยสารเล่มอื่น?) แต่เราไม่รู้ว่าจะเลือกอ่านยังไง นี่สิ พี่ๆ พอมีนิตยสารแนะนำมั้ยคะ

2. เป็น AE ต้องทำยังไงบ้าง

3. งาน สนพ . เหมือนกันทุกที่มั้ย

อะ.. เราเป็นฝ่ายธุรการงานทั่วไป มาก่อนค่ะ TT TT ไม่เคยเรียนด้านนี้มาหรอกนะ

ขอบคุณค่ะ

Comments

[DiaYa.DiaRy]

เราไม่รู้จะให้คำปรึกษาอย่างไรเลยค่ะ เราเองก็ออกจากงานเพื่อมาตามความฝันตัวเอง แต่ไม่ได้ทำงานกับบริษัท เราทำงานอิสระอยู่บ้าน อยากเป็นนักวาดการ์ตูน อยากเป็นนักเขียน แต่นี่ก็ออกมา ปีกว่าแล้ว อะไรๆ ก็ยังดูยุ่งเหยิง ยังไม่ลงตัว ก็คงเพราะเรายังพยายามไม่เต็มที่ เล่นบ้างทำบ้าง ทำไปครึ่งๆ กลางๆ แล้วก็หยุด เราก็อยากจะหางานที่ชอบทำเหมือนกัน แต่เพราะเราไม่ได้อยู่ใน กทม. แถวบ้านไม่มีงานพวกนี้เลย แต่เรายังอยากพยายามเดินทางนี้ต่อ พ่อกับแม่เราเพิ่งจะยอมให้โอกาสให้เราได้ทำสิ่งที่ชอบ ถึงเพิ่งจะยอมให้ตอนนี้ก็เถอะนะ อายุเรามันก็มาไกลแล้ว เราเริ่มช้ากว่าคนอื่นเยอะมาก จนบางทีเราก็รู้สึกท้อที่สู้เด็กสมัยนี้ไม่ได้
ขออภัยจริงๆ เหมือนเราจะระบายความทุกข์ตัวเองมากกว่าให้คำปรึกษา
ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับความรักความอดทนความใฝ่รู้ ถ้ารักทางนั้นก็ต้องอดทนและพยายามศึกษาหาสิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ น้อยคนจะได้ทำงานในสิ่งที่รัก สู้ๆ นะคะ เราเองก็เคยเป็นฝ่ายธุรการมาก่อนเหมือนกันค่ะ

[Yasashiiegao Murasaki]

เราก็ไม่รู้จะให้คำปรึกษายังไงดีค่ะ
เมื่อตัดสินใจแล้ว คงไม่สามารถย้อนเวลากลับไปเปลี่ยนตัวเลือกใหม่ เป็น "ทำงานไปเขียนนิยายไป เฉลี่ยเวลาให้เหมาะสม" ได้
คงบอกได้แค่ โปรดใช้สติปัญญาและเรี่ยวแรงที่ยังเหลืออยู่จัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[vanaya]

เราอยากทำงานแบบเดียวกับคุณมากๆ แต่ยังไม่มีโอกาส เอาใจช่วยนะคะ

[katharina]

"ฝันให้ไกล แล้วไปให้ถึง"
ขอตอบในฐานะผู้มีประสบการณ์การทำงานด้านอื่นน๊ะ ไม่ได้เกี่ยวกับสายงานที่คุณทำอยู่  การทำงานในบริษัทเล็กๆ คุณจะได้ประสบการณ์มากมาย เพราะคุณต้องทำงานตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ เงินได้น้อย แต่ได้ประสบการณ์เยอะ

การทำงานบริษัทใหญ่ๆ พวกนี้จะค่อนข้างมีระบบระเบียบมากกว่า งานแต่ละส่วนจะมีคนรับผิดชอบอยู่แล้วไม่ก้าวก่าย ข้ามงานกันทำสะเปะสะปะ ผลคือคุณจะเรียนรู้แต่งานที่คุณรับผิดชอบเท่านั้น  ฐานเงินเดือนสูงกว่าบริษัทเล็ก แต่ประสบการณ์ได้น้อยกว่า

คุณอายุยังน้อยประสบการณ์ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของชีวิตการทำงาน  คุณสามารถนำมันไปเป็นฐานเพื่อไปสมัครงานบริษัทใหญ่ๆ ได้ เรียกเงินเดือนได้เยอะกว่าที่จะไปไต่เต้าจากตำแหน่งเล็กๆ ในบริษัทใหญ่ๆ (นอกเสียจากคุณจะมีเส้นหรือเก่งมาก)

AE เป็นงานที่ต้องประสานงานกับลูกค้า  ผู้บริหารงานลูกค้า ประสานงานระหว่างลูกค้ากับทีมงาน

ส่วนที่ว่าจะอ่านนิตยสารไหนนั้น  ไม่ได้ทำงานทางด้านนี้คงตอบไม่ได้  แต่ตอบได้ในฐานะนักอ่าน เพราะเป็นคนที่ชอบอ่านมาก  ขอแนะนำว่าให้อ่านทุกนิตยสารคุณจะได้เรียนรู้ข้อดีและข้อเสีย เมื่อคุณอ่านมากๆ ประสบการณ์จะบอกคุณเองว่าเล่นไหนดี ไม่ดี อย่างไร "ในเลวมีดี  และในดีมีเลว"

สู้ๆ และเป็นกำลังใจให้กับการสานฝันของคุณ อย่าท้อถอย ชีวิตคุณเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น

[อัจฉราโสภิต]

อายุเท่าไหร่แล้วล่ะครับ

ถ้ายังน้อย ยี่สิบต้นอะไรแบบนี้ คุณยังพอลองผิดลองถูกได้ ถ้าแน่ใจว่าทนกินมาม่าไปได้ทั้งเดือน และทนเสียงบ่นจากทางบ้านได้

แต่ถ้ายี่สิบปลายหรือสามสิบแล้ว คุณต้องเลือกแล้วครับ จะทำตามฝันแต่อดอยากไม่มีเงินเก็บ ใช้ชีวิตอย่างที่้องการไม่ได้ หรือจะทำงานที่อาจจะไม่ค่อยตรงกับฝัน แต่มีเงินเหลือพอให้ใช้และเก็บสะสมได้ สองทางนี้ไม่มีอันไหนผิดอันไหนถูกเพราะถ้าคุณใช้ชีวิตได้มันก็โอเคแล้ว แต่ต้องถามตัวเองให้แน่ใจว่อยากจะได้ทางไหน

สิ่งที่ผมอยากบอกคือ หนึ่ง ความฝันไม่ได้แปลว่าจะเป็นจริงเสมอไป ถ้าโอกาสมันไม่มา ทำให้ตายเก่งยังไงคุณก็ไม่ได้เป็นบก. หรือตำแหน่งที่ใฝ่ฝัน

สอง ความฝันไม่ได้แปลว่ากินได้ เป็นบก. ก็ไม่ได้แปลว่าจะสบายหรือทำงานที่ชอบได้ตลอดเวลา คุณอาจจะโดนโยนงานเบ็ดเตล็ดให้ทำ หรือถ้าโตหน่อยอาจจะโดนโยนงานบริหารไปทำควบคู่ด้วยก็ได้ เรื่องเงินเดือนก็อีก เป็นบก. เงินเดือนอาจจะไม่สูงอย่างที่หวง ใช้ชีวิตได้ไม่สะดวกเท่าที่ควรก็ได้

สาม สิ่งที่ชอบทำเป็นงานอดิเรก ไม่ได้แปลว่าพอทำมันเป็นงานแล้วจะมีความสุขไปด้วยครับ

ลองคิดดูดีๆนะครับ

[InDreamz]

เราเชื่อว่าอดทนค่ะ ลองมองหางานดูเซิสจากเน็ตเอา เราเข้าใจนะ เพราะเราก็ตัดสินใจเรียนต่อ โท. เกี่ยวกับด้านนี้โดยตรงจนมีปัญหากับที่บ้าน แต่ลองๆนึกดูแล้วมันไม่ได้เสียหายค่ะ เพราะถ้าถึงเวลาเราไปเริ่มตอน 40 นั้นคงไม่ทันแล้ว ตอนนี้ก็ทำได้แค่ต้องคุยกับคนในครอบครัวให้เข้าใจ > <

[Earendel Gilmirath]

จริงๆแล้ววิธีคิดตามความฝันของคุณยังค่อนข้างเห็นแก่ตัวอยู่เลยค่ะ

เห็นแก่ตัวในที่นี้คือ คุณสนใจแต่ผลสำเร็จที่ยังจับต้องไม่ได้

มากกว่าจะมองรอบด้านอย่างที่เป็นจริงๆ

ว่าง่ายๆ ก็ดันทุรังแหละค่ะ อยากได้งาน แต่ไม่ศึกษาพื้นเพของงานที่จะทำเลย

รวมถึงไม่ได้คิดเผื่ออนาคตด้วย ว่าจะอยู่อย่างไร 

ไม่แปลกที่จะได้งานที่อยากทำ

แต่ดันเหมือนไม่เข้าใจพื้นเพงานตัวเองเลยว่าต้องค้นคว้าเพิ่มอย่างไรค่ะ

การสมัครเข้าทำงานบริษัทเล็ก บอกเลยว่างานจะแน่นแน่นอน

(ส่วนตัวเราชอบนะ ได้ทำอะไรหลายอย่างดี) 

ข้อแนะนำในฐานะผ่านๆตากับงานนิดหน่อยนะคะ งานบรรณาธิการเป็นงานจับฉ่าย

แต่ละที่มีความยืดหยุ่นในภาระงานไม่เท่ากัน บางที่บก.ทำควบหลายอย่าง

บางที่ควบคุมแต่กระบวนการทำหนังสือเพียงอย่างเดียว หรือบางทีเฉพาะเจาะจงไปมากกว่านั้น

ทำไมตอนสมัครงานไม่ถามว่าต้องทำอะไรบ้างคะ? นั่นคือการตกลงงานกันก่อน

แล้วเราก็ศึกษาเพิ่มเติมในส่วนนั้น และไม่มีใครเกิดมาเก่งเลยค่ะ ต่อให้เราเก่ง ก็จะมีเก่งกว่า

การอ้าปากถามรุ่นพี่ หรือเจ้านายว่าเราควรต้องทำอะไร ยังไงบ้าง ไม่ใช่แค่โชว์โง่

แต่เป็นส่วนหนึ่งของการเรียนรู้งานค่ะ ถามให้เยอะ ให้ละเอียด ไม่ต้องกลัวเค้าว่าโง่

เวลาทำจะได้เข้าใจ ทำได้ มีประสบการณ์เพิ่มเติมจากผู้รู้ต่อไป

ทีนี้เราจะตอบคำถามทีละข้อแบบสั้นๆนะคะ

1. เราจะหางานเขียน อ่าน งานแนวบทความ นิตยสาร ยังไงดี (หาจากในนิตยสารเล่มอื่น?) แต่เราไม่รู้ว่าจะเลือกอ่านยังไง นี่สิ พี่ๆ พอมีนิตยสารแนะนำมั้ยคะ 
ตอบ แล้วสนพ.คุณทำงานแนวไหนล่ะคะ? ขอบเขตความรับผิดชอบงานคืออะไร แค่นี้คุณก็จะรู้แล้วค่ะว่าต้องอ่านอะไร อ่านที่ไหน คำถามแบบนี้คนช่วยตอบให้ยากค่ะ เพราะสนพ.หรือนิตยสารก็มีหลายแบบ แต่ละแบบก็มีแนวทางที่ต่างกัน แล้วคุณทำแบบไหน? แนวไหนล่ะ?

2. เป็น AE ต้องทำยังไงบ้าง 
ตอบ เป็นงานติดต่อลูกค้า ซึ่งเอาจริงๆบางทีบก.บางที่ก็ต้องทำนะ คือดีลงานกับลูกค้า รับบรีฟงานมาประสานให้ฝ่ายผลิตที่ต้องทำงานนั้นๆ จริงๆข้อนี้เสริชกูเกิ้ลเจอเยอะแยะนะคะ...

3. งาน สนพ . เหมือนกันทุกที่มั้ย
ตอบ ไม่เหมือน แล้วแต่นโยบายของแต่ละที่ค่ะ

แนะนำอีกอย่าง เวลาสมัครงาน ขอให้แฟร์กับบริษัทด้วยค่ะ

ทำอะไรได้แค่ไหน เคยทำอะไรมาบ้าง ตอบตรงๆแบบมีศิลปะหน่อย

อย่าหมกเม็ด เพราะพอเข้ามาแล้วพอเค้าเห็นว่าทำไม่ได้อย่างที่ว่า เสียนะคะ 



ป.ล.ทำไมเรากลับคิดว่าเจ้าของกระทู้ดูเหมือนเด็กแอ๊บผู้ใหญ่มาถามยังไงไม่รู้ = =
วิธีคิดเหมือนคุณลำดับความสำคัญอะไรไม่เป็นเลย 

[Hiller...]

ในฐานะที่คร่ำหวอด(เหรอ?) ในวงการนี้มาได้สักระยะหนึ่ง ขอตอบดังนี้ครับ

1. เราจะหางานเขียน อ่าน งานแนวบทความ นิตยสาร ยังไงดี (หาจากในนิตยสารเล่มอื่น?) แต่เราไม่รู้ว่าจะเลือกอ่านยังไง นี่สิ พี่ๆ พอมีนิตยสารแนะนำมั้ยคะ 
หาจากเว็บไซต์หางานได้เลยครับ งานบรรณาธิการ, พิสูจน์อักษร, Copy Writer, สิ่งพิมพ์ และเว็บไซต์หางานก็มีมากมายหลายเว็บ ลองเสิร์ช Google ดูนะ

2. เป็น AE ต้องทำยังไงบ้าง 
AE เป็นคำที่กว้างมาก ไม่แน่ใจว่าในวงการโฆษณานั้น AE ทำหน้าที่อย่างไร แต่สำหรับนิตยสาร AE นั้นคล้ายๆ เซลล์ คือการหา AD จากลูกค้ามาลงโฆษณากับนิตยสารเรา แล้วก็จะได้ค่าคอมมิชชั่นจากตรงนี้ด้วย ซึ่งต้องมีทักษะการสื่อสาร และเจรจาต่อรองที่ดี และต้องออกไปพบปะลูกค้าบ่อยๆ ควรมีรถ หรือเดินทางได้อย่างคล่องแคล่ว

3. งาน สนพ . เหมือนกันทุกที่มั้ย
สโคปงานก็คล้ายกันทุกที่ และจากที่สัมผัสมา ขอบอกไว้เลยว่า "ไม่ธรรมดา" สักที่ ผมมีเพื่อนอยู่หลายหัวหนังสือ แต่ละรายจะเจอความไม่ธรรมดาที่แตกต่างกันออกไป (แต่ที่ดีๆ ก็ยังมีอยู่นะ) ยิ่งหัวดังๆ อย่าคิดว่าจะได้งานชิลๆ หรือต่อให้คุณทำงานได้ดี แต่สภาพแวดล้อมรอบด้านอาจทำให้คุณปวดหัวได้ แต่ถ้าคุณทนได้ และไม่สนใจเรื่องเหล่านี้ ก็ถือว่าดีไปครับ

ปล.จขกท.อายุเท่าไหร่ครับ หากมีโอกาสลองดูข่าวการเปิดรับค่ายนักเขียนจากโครงการต่างๆ ซึ่งจะทำให้เราได้พบปะกับวิทยากรผู้ทรงคุณวุฒิอย่างคับคั่ง และได้พูดคุยกับเพื่อนๆ ที่มีความฝันคล้ายกันกับคุณด้วย นอกจากนี้อีกวิธีที่จะฝึกปรือการเขียนของเราได้คือการลงสนามประกวดงานเขียนต่างๆ โดยเลือกงานประกวดที่ชอบ ที่ใช่ แล้วค่อยๆ ฝึกฝนไปครับ

สู้ๆ นะ เป็นกำลังใจให้

[Whiteflower Ri]

อยากบอกว่า  การทำงานทุกที่มันคือประสบการณ์ค่ะ อยากให้อดทนทำต่อไป เพื่อเรียนรู้และฝึกฝนตนเองให้มีความรู้มากขึ้น  ถ้าคุณท้อคุณก็จะไม่ได้อะไรเลย ฉะนั้นให้อดทนทำต่อไปและฝึกฝนตนเองไปเรื่อย ๆ ค่ะ

นี่เป็นประสบการณ์  เวลาจะทำอะไร  ต้องคิดให้กว้าง ๆ หลายแง่  หลายมุมด้วยนะคะ  เพราะชีวิตไม่ได้ง่ายอย่างที่เราคิดไว้  แต่ไม่ยากเกินความพยายามค่ะ  ^^