เราจะคิดถึงวันที่สวยงามเมื่อเวลาผ่านไป (ประสบการณ์ สับสนหัวใจตัวเองมา7ปีกับคนคนเดิม)
ตั้งกระทู้ใหม่
จริงๆเราก็แก่แล้วนะ ปีสี่แล้ว ตอนเรามอสี่มีเพื่อนผชคนนึงย้ายมาอยู่ห้องเดียวกับเราค่ะ เป็นเด็กใหม่ สมมติชื่อ หนึ่ง ละกัน
เราเป็นเด็กเก่าของ รร. นั้น แล้วเพื่อนในห้องส่วนใหญ่ก็เป็นเด็กเก่าซึ่งสนิทกันอยู่แล้ว วันแรกที่เปิดเทอม หนึ่งนั่งหลังเรา
เราไปทำความรู้จักชวนคุยไรงี้ ตอนนั้นรู้สึกว่าหนึ่งเป็นผชเรียบร้อยค่ะ เพื่อนบางคนเรียหนึ่งว่า น้องหนึ่ง ด้วยความที่เค้าดูเด็กๆ ใสๆ
เราก็เริ่มสนิทกับหนึ่งค่ะ รู้สึกว่าหนึ่งเนี่ยสุภาพดี ไม่เหมือนผชในห้องคนอื่นๆ เราชอบวางตัวเป็นพี่ค่ะ แล้วก็โอ๋หนึ่ง ทำเป็นปกป้องไรงี้
แค่เล่นๆกันค่ะ เราก็สนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนมีอยู่ช่วงหนึ่งเราเล่นเป็นแฟนกัน
เราจะเรียนหนึ่งว่าที่รัก หนึ่งก็รับมุกตลอด เล่นกันขำๆค่ะ ไม่ได้คิดอะไร แต่เราสนิทกับหนึ่งมากเลยนะ
หนึ่งชอบโทรมาตอนกลางคืนเราก็คุยด้วยเป็นชั่วโมงๆเลย สมัยนั้นยังไม่มีไลน์ เฟสบุ๊ค มีแต่ hi5 ก็เล่นบ้าง
ไม่ค่อยมีใครมาคุยกับเราหรอกค่ะ เราก็คุยกับหนึ่งนี่แหละ เพพราะเป็นแค่คนเดียวที่มาชวนเราคุย
แต่หนึ่งก็ไม่ได้คุยสนุกอะไรนะ เค้าก็เล่าๆนู่นนี่ แต่เราจำได้ว่าเรามีอารมณ์แบบ เมื่อไหร่มันจะวาง 5555555
ตอนปลายๆมอสี่ เราคุยกับพี่คนนึง พี่เค้ามาจีบเรา ซึ่งเราคลั่งพี่เค้ามากๆๆๆ เราก็หยุดคุยกับหนึ่งไปค่ะ แต่ที่ผ่านมาก็คุยเป็นเพื่อนเฉยๆนะ
ไม่ได้คุยแบบจีบกัน ก็แค่คุยๆไปแบบเพื่อนสนิทอ่ะ หลังจากนั้นเราก็เป็นแฟนกับพี่เค้า
ซึ่งในระหว่างนั้น ที่เรากำลังเป็นแฟนกับพี่เค้าอยู่เนี่ย มีคนๆหนึ่งส่งของ พวกขนม อมยิ้ม พวงกุญแจ ของขวัญเล็กๆมาให้เราตลอดค่ะ ประมาณสัปดาห์ละครั้ง ผ่านเพื่อนผชอีกคนนึง ขอเรียกว่าอ้วนละกันเพราะมันอ้วน อ้วนก็จะเอาของมาให้เราค่ะ บอกว่ามีคนฝากมาให้ ไม่ยอมบอกว่าใคร เราก็รับไว้ พยายามถามอ้วนตลอดแต่อ้วนไม่เคยหลุดปากบอกเราเลย จนเราขี้เกียจถาม เรื่องนี้เราก็ไม่เคยเล่าให้พี่ที่เป็นแฟนเราฟัง แล้วเราก็ไม่สนใจด้วยว่าคนที่ส่งของมาให้เราจะเป็นใคร เพราะตอนนั้นเรารักแฟนเรามากก ช่วงนี้เรากับหนึ่งห่างๆกันไปบ้าง แต่ยังคุยกันเล่นกัน แค่ไม่ได้คุยโทรศัพท์กันแล้ว ก็ถือว่าสนิทกันเหมือนเดิม
จนมอห้าเทอมสอง เราก็เลิกกับพี่เค้า อกหักมากๆ เศร้ามากๆ เราเพิ่งเลิกกับแฟนมาประมาณ 2 เดือน ยังคิดถึงแฟนเก่าอยู่ ส่วนคนที่ส่งของมาให้ก็ยังส่งมาอยู่ อ้วนก็มาบอกเราค่ะ ว่าคนที่ส่งของมาให้เราคือหนึ่งนั่นเอง เราแอบผิดหวังนิดหน่อย แอบนิสัยไม่ดีค่ะ แอบคิดอยากให้เป็นใครซักคนที่เราอาจจะชอบเค้ากลับได้ จะได้มีแฟนใหม่ประชดแฟนเก่าไปเลย ปรากฎว่าเป็นหนึ่ง ซึ่งเป็นเพื่อนชายแสนน่ารักของเรา อดค่ะ เราไม่มีทางชอบหนึ่งแบบแฟนแน่นอน
แต่เราก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ค่ะ บอกอ้วนว่าอย่าบอกหนึ่งนะว่าเรารู้แล้ว ตอนไป รร. เราก็เจอหนึ่งเหมือนเดิม หนึ่งก็ยังเล่นเฮอากับเราเหมือนเดิม
วันที่ 15 กพ ปีนั้น หนึ่งเอาช็อกโกแลตมาให้เรากล่องนึง เป็นของขวัญวาเลนไทน์ค่ะ เพราะวันที่ 14 ตรงกับเสาร์อาทิตบ์ เราก็กลับมาแกะกับเพื่อนค่ะ เจอกระดาษเล็กๆแผ่นนึง เขียนว่า "เราชอบแก"
ความรู้สึกตอนนั้น อันดับแรกเลยอายเพื่อน เพราะเพื่อนอยู่ด้วยเยอะมากก เพื่อนก็แซวเลยค่ะ คือหนึ่งเนี่ยไปใช่ผชที่สาวๆจะกรี๊ด เราเหมือนกลายเป็นตัวตลกมากกว่าที่หนึ่งมาชอบเรา เราอายเพื่อนมากกก แต่ไม่ได้โกรธอะไรหนึ่งนะ แต่ในใจตอนนั้นไม่มีความลังเลอะไรเลย มั่นใจว่ายังไงก็ไม่เอาแน่ เราคิดกับหนึ่งแค่เพื่อนจริงๆ แล้วหนึ่งก็ไม่ใช่ผชแบบที่เราชอบด้วย เราชอบคนที่แก่กว่า ดูเป็นผู้ใหญ่ หนึ่งดูเป็นเด็กๆไปวันๆ เราไม่ชอบหนึ่งแน่ๆ
วันนั้นทั้งวันเราไม่เจอหนึ่งอีกเลย คืนนั้นเราก็ไม่โทรไปหาหนึ่ง ไปทำอะไรทั้งนั้น เอากระดาษโน้ตเก็บไว้ ช็อกโกแลตก็แบ่งกันกินกับเพื่อนหมดแล้ว พอวันต่อมาเราไป รร เจอหนึ่งแต่หนึ่งก็หลบหน้าเรา เพิ่งคิดได้เมื่อเร็วๆนี้เอง ว่าคินนั้นเราควรโทรไปหาหนึ่ง ไม่น่าปล่อยไว้แบบนั้น เราเพิ่งรู้ว่าการรวบรวมความกล้ามาบอกชอบคนที่ตัวเองแอบชอบมันยากมมากก มันต้องสู้กับอะไรมากมาย ทั้งความกลัวต่างๆ หนึ่งต้องผ่านการตัดสินใจอะไรมามากมาย ที่เราไม่เคยรู้ คิดแล้วก็อยากจะกลับไปตีหัวตัวเอง ทำไมไม่คิดถึงใจเค้าบ้าง ตอนนั้นคิดแค่ว่าก็เราไม่ชอบเค้าอ่ะ แล้วจะโทรไปทำไม ไม่รู้คืนนั้นหนึ่งจะทำอะไรบ้าง จะนั่งรอโทรศัพท์รึเปล่า ที่แน่ๆหนึ่งคงไม่มีความสุข เพราะสารที่ส่งไปไม่เคยได้รับการตอบกลับไปเลย
หนึ่งหลบหน้าเราในวันนั้น และอีกหนึ่งปีต่อมา เราเสียเพื่อนผชที่เราสนิทที่สุดไปแล้ว จากคนที่เคยสนิทกันมากๆ รู้ใจเราตลอด เราเป็นตัวของตัวเองมากนะเวลาอยู่กับหนึ่ง แต่เราก็เสียหนึ่งไปแล้ว แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้เศร้าอะไรมากนะ แค่รู้สึกเหมือนโดนโกรธ บรรยากาศมันตึงๆเวลาเราเจอกัน แต่เราไม่ได้รู้สึกอะไรมากมายหรอก
จนวันปัจฉิมตอนจบมอหก เราก็เข้าไปคุยกับหนึ่ง แต่ไม่เคยพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ไม่มีใครพูดถึงมันอีกเลย แต่เรากับหนึ่งก็กลับมามองหน้ากันติด สนิทน้อยลงกว่าเดิม แต่ก็ได้กลับมาเป็นเพื่อนกัน
ยังไม่จบนะคะ
pinkie
4 ต.ค. 58 เวลา 22:03 น.
3,209
views
14 ความคิดเห็น
มีต่อด้วยอ๋อ เราว่าตอนนี้จขกท.เป็นคล้ายๆเราเลย
มาต่อแล้วนะ เล่าเรื่องของเธอได้นะ เราอยากฟัง
เราได้เข้ามหาลัยเดียวกับหนึ่ง หนึ่งติดโควต้าไปก่อน เราได้รอบรับตรงทีหลัง ไม่ได้ตั้งใจจะไปอยู่ที่เดียวกันนะ เราอยากเรียนที่นี่มาตั้งนานแล้ว ห้องเรา มีแต่เรากับหนึ่งแล้วก็พื่อนอีกสองสามคนที่มาเรียนที่นี่ คือมาอยู่ภาคเหนืออ่ะ มันก็ไกลบ้าน เราก็ต้องหาหออยู่ เรากับหนึ่งก็เรียนกันคนละคณะ แต่สำหรับที่นี่ หนึ่งคือเพื่อนที่เราสนิทและคุ้นเคยที่สุดแล้ว เราก็จากบ้านกันมาทั้งคู่ เรามีอะไรก็เรียกหาแต่หนึ่งตลอด เราไม่มีรถกันทั้งคู่เลย ขี่มอไซค์ไม่เป็นทั้งคู่ ก็นั่งรถสองแถวเอา ไปนู่นไปนี่ด้วยกันตั้งแต่ปี 1 ห่างๆกันบ้าง ตอนที่เราเริ่มมีเพื่อนสนิทกลุ่มใหม่ๆแล้ว แต่เวลาเราเหนื่อยๆ คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ อยากทำอะไรบ้าบอตามใจตัวเองเราก็จะเรียกหาหนึ่งตลอด หนึ่งก็มาบ้างไม่มาบ้าง แล้วแต่เวลาจะว่างตรงกันรึเปล่า
เรากับหนึ่งไม่เคยมีใครพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นอีกเลย เราทำตัวปกติ เป็นเพื่อนสนิทกัน แกล้งๆกันไปเรื่อย กัดกันบ้างดีกันบ้าง แต่ลึกๆเราไม่เคยลืมว่าหนึ่งเคยชอบเรา เราคิดว่าหนึ่งเองก็คงไม่ลืมเหมือนกัน แต่ก็นั่นแหละ ไม่มีใครพูดถึงเรื่องนั้นอีก
กิจกรรมส่วนใหญ่ที่เรากับหนึ่งชอบไปด้วยกันคือไปดูหนัง แล้วก็กินจิ้มจุ่ม คือเราชอบกินจิ้มจุ่มมากกกก จะชวนเพื่อนคนอื่นก็เกรงใจ ชวนหนึ่งนี่แหละง่ายดี ไปกับเราตลอด จะว่าไป หนึ่งก็เป็นผชคนเดียว ที่เราไปไหนมาไหนกันสองต่อสอง ดูหนัง กินข้าว ก็เป็นหนึ่งเนี่ยแหละ แต่สำหรับหนึ่งนะ เค้าไม่ค่อยมีเพื่อนผชมาตั้งแต่เด็กอยู่แล้ว เหมือนนิสัยจะเข้ากับพวกผญได้มากกว่า พอมาอยู่มหาลัย หนึ่งมีเพื่อนผญเพิ่มขึ้นอีกเป็นเข่งเลยจ้าา
มีอยู่ครั้งนึง ที่เรารู้สึกว่าเราแอบหวั่นไหวรึเปล่านะ คือตอนที่มีกิจกรรมที่มหาลัยแล้วเลิกดึก หนึ่งมาพาเราไปส่งหอ แล้วตอนเลิกงานคนมันเยอะมากๆ ที่ก็แคบ หนึ่งก็เดินนำเราไปแล้วจับมือเราไว้ เรารู้สึกเหมือนไฟช็อต มันอบอุ่นแปลกๆ เราไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับหนึ่งมาก่อนเลย
จริงๆมีอีกหลายโมเมนท์ ที่เรารู้สึกแบบนี้ คือเรากับหนึ่งก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ปีหนึ่ง จนตอนนี้ปีสี่แล้วอ่ะ สนิทกัน เป็นเพื่อนกัน ไม่เคยพูดเรื่องความรักกัน ได้แต่สนุกเฮฮาไปเที่ยวกัน หนึ่งก็ดูแลเราบ้างแล้วแต่โอกาส เช่น จูงมือข้ามถนน ช่วยถือของไรงี้ เราไม่รู้หรอกนะว่าหนึ่งคิดอะไร
จริงๆเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเราคิดอะไร
เราไม่ได้โทรคุยกันเป็นชั่วโมงๆเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ไม่ได้แชทคุยกันด้วยซ้ำ
เราจะเจอกันก็ต่อเมื่อเราขอให้เค้ามาหา
แต่เค้าก็มาทุกครั้งที่เราขอ
เรานั่งดูหนังข้างๆกันมาเป็นสิบๆเรื่อง
นั่งกินข้าวตรงข้ามกันไม่รู้กี่ร้อยครั้ง
เราอาจจะเป็นแค่เพื่อนสนิทกันจริงๆ
ทุกครั้งที่ได้เจอกันมันก็มีความสุข
แต่พอกลับมาเราก็ต้องคอยถามตัวเองตลอดว่า
นี่เรารู้สึกอะไรกับหนึ่งรึเปล่า
แล้วหนึ่งล่ะรู้สึกอะไรกับเราบ้างมั้ย
ไม่รู้หนึ่งจะสัมผัสได้บ้างมั้ยว่าทุกครั้งที่เรามาเจอกัน มันมีบรรยากาศแบบที่คนเป็นพื่อนกันมันไม่ควรเป็นแบบนี้
หนึ่งไม่ใช่คนในสเปคของเรา ถ้าเป็นแฟนกันคงตลกๆ เรานึกภาพไม่ออก
เราไม่ได้อยากเป็นแฟนกับหนึ่ง
แต่เราก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเรารู้สึกดี อบอุ่น มีความสุข เป็นตัวของตัวเองได้ทุกครั้งเวลาอยู่กับหนึ่ง
เราไม่ได้ชอบหนึ่งหรอก เราว่าทุกอย่างมันเกิดจากความผูกพัน
แต่เราเป็นคนเห็นแก่ตัว
เพราะเราเอาแต่คาดหวังว่าหนึ่งจะกลับมาชอบเรา
จะมาสารภาพรักกับเราอีกครั้ง
แกจะได้อยู่กับเรา ดูแลเรา
แต่นั่นไม่ใช่ความรักหรอก
เป็นแค่ความเห็นแก่ตัว
อยากให้แกมาอ่านจังแต่แกคงไม่ได้อ่านหรอก
แกไม่เล่นเฟสบุ๊คด้วยซ้ำ เว็บเด็กดีจะรู้จักรึเปล่ายังไม่รู้เลย ฮ่าๆ
วันนี้เราแค่อยากบอกแกว่า
แกมีดีนะ แกไม่ได้ด้อยไปกว่าใครที่ไหน
แกเข้มแข็งแล้วก็เป็นสุภาพบุรุษมากกว่าใครๆที่ชั้นเคยเจอ
แกเกือบจะชนะใจชั้นได้แล้ว
ถ้าแกยังต้องการมันอยู่นะ
เมื่อวานเราเพิ่งเจอกันอีกครั้ง
แกจับมือเราข้ามถนนตั้งสองครั้ง
แต่แกก็คุยไลน์กับเพื่อนผู้หญิงแกตลอดเลยว่ะ น่าเบื่อ 5555
เรามาตั้งกระทู้นี้ไว้เป็นหลักฐานว่าหลังจากกลับมาเมื่อวานจนถึงตอนนี้เรายังไม่หยุดคิดถึงแกเลยว่ะ
แลวก็เพิ่งได้เข้าใจความจริงว่าการรวบรวมความกล้าไปบอกความรู้สึกที่มีคนอื่นนี่มันยากแค่ไหน
ยังไงแกก็ไม่มีทางได้รู้จากชั้นตรงๆหรอก เพราะชั้นมันขี้กลัว ขี้อายด้วย
ปีหน้าเราจะเรียนจบกันแล้ว
คงถึงเวลาแยกย้ายจริงๆแล้ว
อยากให้แกรู้ความรู้สึกชั้นจัง
ถ้ามีใครได้อ่านกระทู้นี้ แล้วสงสัย ว่าจะเป็นเรื่องของตัวเองรึเปล่า
ไม่ต้องกลับไปถามคนที่คุณสงสัยนะ ว่าเค้ามาตั้งกระทู้อะไรไว้มั้ย
เค้าไม่บอกคุณหรอก
แต่ถ้าคุณยังรู้สึกดีกับเค้าอยู่บ้าง
ไปบอกให้เค้ารู้หน่อยนะ
เผื่อเค้าจะมีความมั่นใจ
และทำให้ความรู้สึกที่เค้ามีต่อคุณมันชัดเจนขึ้นมาได้บ้าง
แค่นั้นก็พอ
มีเรื่องมาแนะนำนะค่ะ ถ้าคุณรู้ดีๆกับเค้า คุณต้องพูด คุณกลัวเราเข้าใจ ให้คิดว่าพรุ่งนี้เราอาจจะไม่มีโอกาสที่จะพูดมันอีกก็ได้ อ่านเรื่องนี้สิค่ะ
(เดี๋ยวมาส่งลิ้งให้นะค่ะ บังเอิญเล่นกับมือถือเลยลำบากหน่อย 5555)
http://m.pantip.com/topic/34237462?
เรื่องคล้ายๆกันเลยค่ะ อ่านดูนะค่ะ แล้วคุณจะเข้าใจทำไมเราถึงบอกว่าคุณควรบอกความรู้สึกกันเค้าไป ก่อนที่มันจะสายไป
มะม่วงกับหมวยเล็ก ฮือออออออ
ตอนนี้เรายังอยากได้ยินข่าวจากพวกนางอยู่เลย
อ่านแล้วร้องไห้เลยค่ะ แต่มันก็ต่างกันนะ ผชคนนั้นเค้าชัดเจนมากเลยนะว่าเค้ารักจขกท.
แต่เรื่องของเรา ไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีกแล้ว บางทีเค้าอาจจะลืมเราไปแล้วจริงๆ
ถึงเขาจะลืมไปแล้ว ก็อยากให้จขกท.มองโลกในแง่ดีนะ อย่างน้อยๆ เราก็เจ็บอยู่ฝ่ายเดียว ถ้าเขาจะไปน่ะนะ
อย่าน้อย จขกท ก็ยังมีโอกาสนะค่ะ อย่าลืม ถ้า จขกทไม่รู้สึกดีๆกับเค้า ก็คงไม่มาพิมอะไรแบบนี้หรอกค่ะ คิดให้ดีนะ อย่างเรื่องเรา เรายังเสียดายเลย เพราะ สุดท้ายแล้ว เค้าจำเราไม่ได้ นั้นมันเจ็บปวดยิ่งกว่าอีก
ไปบอกความในใจกับเค้าเลยค่ะ หรือไม่ถ้าอายก็เขียนจดหมายไปหาเค้าก็ได้แล้วก็ส่งไปในช็อกโกแลตเลยค่ะ ไม่แนะนำให้เขียนทางแชตน่ะค่ะและก็ห้ามฝากเพื่อนไปบอกเด็ดขาด ผลจะเป็นยังไงเราต้องรับมันให้ได้
รีบบอกเถอะค่ะ พี่มีโอกาสที่อะไรๆมันจะดีขึ้น หนูยังแอบอิจฉาพี่เลย เพราะหนูไม่เคยมีโมเม้นแบบนี้เลยค่ะ ขอให้โชคดีนะค่ะ
อันนี้แค่แนะนำนะ ให้เชื่อไว้สักจึ๋งนึงก็พอ เรามันคนไม่มีประสบการณ์
ถ้าวามรู้สึกจะชัดเจนขนาดนี้ รออะไรอยู่ค้าาาาาา
รีบเดินไปหาหนึ่งแล้วบอกความรู้สึกเลย ด่วน!
เราจขกท.เองนะ ขอบคุณทุกคนที่มาอ่านค่ะ เราไม่กล้าไปบอกหนึ่งจริงๆนะ จะให้เราไปบอกว่าอะไรอ่ะ
เรายังสับสนตัวเองอยู่เลย คือความรู้สึกมันชัดเจน แต่ไม่รู้จะบอกเพื่ออะไร คือเราไม่ได้อยากพัฒนาความสัมพันธ์ไปเป็นอย่างอื่น
แล้วถ้าวันนี้หนึ่งไม่ได้คิดอะไรกับเราจริงๆแล้ว การที่เราบอกไปมันอาจทำให้เราต้องห่างกันอีกครั้ง
ซึ่งเราไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นอีกแล้ว ให้เรามีหนึ่งไปเรื่อยๆอย่างนี้ดีกว่า
อีกอย่างเราไม่แน่ใจว่าเค้าชอบคนอื่นไปรึยัง เค้ามีเพื่อนสนิทผู้หญิงที่เค้าคุยอยู่บ่อยๆ หนึ่งอาจจะไปชอบคนนั้นแล้วก็ได้
แปลกดีเราไม่ได้รู้สึกหึงหวงอะไร แต่ถ้าให้คิดว่าเราจะมองหน้ากันไม่ติด แล้วหนึ่งจะต้องห่างเราไป
แล้วเราจะเสียเพื่อนสนิทคนนี้ตลอดไป แบบนั้นเราทำใจไม่ได้จริงๆ
เราเข้าใจ จขกท นะ เรื่องแบบนี้มันพูดยาก จขกท บอกว่าทุกอย่างก็ดีอยู่แล้ว แต่ใครจะไปรู้ (แม้กระทั่งตัว จขกท เอง) ว่าวันหนึ่งถ้าเกิด จขกท ได้เป็นแฟน ได้มีโมเม้นต์พิเศษน่ารักๆ กับหนึ่ง จขกท อาจจะชอบมันมากๆ เลยก็ได้ ก็ จขกท จินตนาการไม่ออกไม่ใช่หรอคะ เพราะงั้น ก็ไม่มีทางรู้หรอกว่ามันจะดีหรือไม่ดี แอบกระซิบว่าจากประสบการณ์ส่วนตัว ^^
ในเมื่อวันนี้ จขกท ได้หวั่นไหวไปแล้ว เราแค่อยากแนะนำว่าก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป (เพราะฉะนั้น ไม่จำเป็นที่จขกท ต้องทำในขณะนี้ แค่ทำในขณะที่ จขกท คิดว่ายังไม่สาย) เราว่าจขกท ควรจะบอกความรู้สึกจริงๆ ให้หนึ่งรู้นะคะ ไม่ต้องบอกว่าชอบก็ได้ แค่บอกว่า เรารู้สึกหวั่นไหว รู้สึกดี รู้สึกอะไรตามที่จขกท รู้สึกนั่นแหละค่ะ บอกไปตรงๆ เลย ถ้าหนึ่งไม่ชอบ จขกท จะได้รีบตัดใจไงคะ ดีกว่าปล่อยไว้จนความรู้สึกของ จขกท ถลำลึก แล้วก็มาเจ็บในวันที่รู้ว่าหนึ่งเขาแคร์คนอื่นมากกว่า จขกท ไปแล้ว
แต่เราก็รู้นะว่ามันเสี่ยงจะเข้าหน้ากันไม่ติด ถ้าคุยกันได้ว่า ถ้าความรู้สึกของจขกทกับหนึ่งไม่ตรงกัน แต่จะยังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เราก็อยากแนะนำให้บอกให้คุยกันตรงๆ ไปเลยค่ะ
สู้ๆ นะคะ เอาใจช่วย
เรื่องราวคล้ายๆเราช่วงมอ3-4เลยค่ะ ตอนนั้นเหมือนเราสร้างกรอบสร้างทิฐิให้ตัวเอง ทั้งที่พอมาทบทวนแล้วรู้สึกดีโคตรๆกับคนนี้ เขาทุ่มเทให้เราทุกอย่างเลย
แต่ตอนนี้เขามีแฟนไปแล้วค่ะ555555555555555
แฟนคนล่าสุดเค้าดูรักกันดี
ไม่เคยรู้เวลาที่เรามีกัน นั้นดีเท่าไร
ไม่เคยรู้ว่าความคิดถึงมันทรมานแค่ไหน
https://www.youtube.com/watch?v=v0UvOsCi8mc
T T
มันไม่ทันแล้วแหละ เราพยายามแล้ว
พูดแล้วเหรอค่ะ
เกิดอะไรขึ้นคะ??
คงเป็นสิ่งที่ดีแล้วค่ะ ถึงจะบอกหรือไม่ ยังไง จขกท ก็เข้มแข็งน่ะค่ะ. [[เหมือนหนูแก่เลย^^]]. http://m.youtube.com/watch?v=mDa8FfZkntA
เศร้าอะ ไม่เหมือนเรา ห่างทั้งตัว ห่างทั้งใจ เห้อ..
บอกไปเลยค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?