Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

กำลังใจในการเขียนนิยาย ของทุกคนมาจากไหน

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
สำหรับผมนะ กำลังใจมาจากเพื่อนๆที่คอยสนับสนุน ช่วยเหลือกันมาตั้งนานจนออกมาเป็นเรื่องราวได้ 

เเล้วเพื่อนๆล่ะ กำลังใจที่อยากจะเขียนต่อคืออะไร...

แสดงความคิดเห็น

>

33 ความคิดเห็น

Mckinley 9 พ.ย. 58 เวลา 00:22 น. 3
มาจากความรักที่มีต่อตัวละครหลักล้วนๆ
รักแบบหลงรัก อยากเป็นคนรักของคนๆ นั้นด้วยซ้ำ
มันเลยคล้ายเป็นกำลังใจให้อยากยืนหยัดเขียน
เหมือนอยากขอเข้าไปอยู่เป็นคนสำคัญในโลกนิยายให้ได้

ถ้าไม่ได้มีใจรัก คงยืนหยัดจนป่านนี้ไม่ได้แน่


0
KutuR™ 9 พ.ย. 58 เวลา 01:18 น. 5

สำหรับเรานักอ่านก็มีส่วนนะคะ คือปกติเราจะเป็นคนแต่งนิยายตามใจฉัน อยากแต่งก็แต่งบางทีสามเดือนกว่าจะอัพสักตอน ที่ดองเป็นปีก็มี แต่เมื่อเห็นคอมเม้นท์ของนักอ่านมันจะมีแรงจูงใจให้แต่งตอนต่อไปนะ ฮ่าๆ

0
ศศิวิมาน 9 พ.ย. 58 เวลา 01:42 น. 6

ไม่รู้ว่า 'กำลังใจ' กับ 'เป้าหมาย' มันคืออันเดียวกันไหม

แต่ทุกวันนี้ที่ยังเขียนนิยายอยู่ก็เพราะมีเป้าหมายอยากจะเป็นนักเขียนในสนพ. สถาพร(ก็ยังหวังต่อไป) พี่ในกลุ่มที่สนิทกันเข้าไปอยู่กับสถาพรหมดแล้ว เหลือเราคนเดียว T__T

0
เจ้า(แมว)ขาว 9 พ.ย. 58 เวลา 10:16 น. 8

มาจากตัวเองล้วนๆ เพราะไม่มีใครช่วย  ตอนนี้ไม่พึ่งคนอื่นแล้วใครมายุ่งถีบกระเด็น
 
เราเคยท้อ  ท้อจนหงุดหงิด  หงุดหงิดจนพานโกรธคนอื่น  โกรธจนเบื่อ  เบื่อจนรำคาญตัวเอง  
ก็เลยขี้เกียจท้อแล้วเสียเวลาเปล่า  

1
HyoNeal 9 พ.ย. 58 เวลา 11:35 น. 9

เมื่อเราเปิดเรื่องมา เราก็จะรักตัวละครรักทุกอย่างในตัวนิยาย อยากสร้างให้มันไปถึงจุดฝั่งฝันค่ะ ถึงแม้ระหว่างทางจะต้องเจออุปสรรคมากมาย ทั้งช่วงพล็อตตัน ภาระหน้าที่ในโลกความจริง
ส่วนนักอ่านจะชอบหรือไม่นั้น ก็แล้วแต่ความชอบส่วนตัวของนักอ่านค่ะ 


0
K.NITA♡ 9 พ.ย. 58 เวลา 11:56 น. 10
มาจากที่นี่'บอร์ดนักเขียน'ค่ะ  555
นักอ่านก็มีส่วนอย่างมากทีเดียวค่ะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ แต่ตอนนี้ไม่(อยาก)คิดอะไรแล้ว
แม้จะมีคนๆ เดียวที่แสดงความเห็นเราก็จะเขียนมันต่อไป 



ว่าแล้วก็ไปปั่นต่อ ฮึบๆ 


0
WOOd 9 พ.ย. 58 เวลา 18:28 น. 12

แต่งเพราะต้องการเสนอความคิดบางอย่าง
ถ่ายทอดความรู้สึกของตัวเองออกไป
ที่สำคัญสุดคืออ่านและดูหนังมาเยอะ

0
ไข่มุกแสนหวาน 9 พ.ย. 58 เวลา 19:30 น. 14

กำลังใจจากตัวเองล้วนๆเลยค่ะเวลาเราอารมณ์คงที่หรือที่เรียกว่าอารมย์ดีก็จะเริ่มแต่ง ถ้าไม่มีอารมย์ก็ทำสมาธิ หรือฟังเพลงเคยมีนิยายเรื่องหนึ่งแต่งไปจนจบ คือหลายตอนแต่เราก็ฟังเพลงที่เราชอบซ้ำๆ ฟังเพลงไปแต่งไปมันลื่นสุดๆเลย  ขำ

0
toaudition95 9 พ.ย. 58 เวลา 19:31 น. 15

กำลังใจในการแต่งของผมมาจากการฟังเพลงครับ 

เวลาเราฟังเพลงสนุกๆมันส์ๆ มันจะคิดโครงเรื่องแบบบู๊ หรือแนวแฟนตาซีออกได้

พอฟังเพลงหวานๆ มันจะคิดฉากน่ารักๆออกนะครับ

//ความเห็นส่วนตัวน่ะ หุๆๆๆ^^

0
Lablejung 9 พ.ย. 58 เวลา 22:42 น. 16

เราว่าสำหรับเราคือตัวเราเองค่ะ เพราะนิยายที่เรากำลังเขียนนั้น base on true story มาจากชีวิตจริงเราเลยค่ะ มันสะท้อนมาจากจิตใจเราน่ะค่ะ คือไม่ใช่แค่หยิบยืมนิสัยของตัวละครมาจากแค่ตัวเองกับคนที่รู้จัก แต่เหตุการณ์ ความคิด อารมณ์และความรู้สึกนี่มาจากชีวิตจริงเราค่ะ

แล้วมันทำให้เราได้รู้ว่า อดีตก็คืออดีต ปัจจุบันก็คือปัจจุบัน อนาคตก็คืออนาคต อะไรผ่านมาแล้วก็ปล่อยมันไป แต่ให้เอามาใช้เตือนสติตัวเองให้ก้าวต่อไปค่ะ เป็นคนที่มีอดีตไม่ค่อยดีเท่าไหร่ 555 แล้วเราก็อยากถ่ายทอดออกมาเตือนสติคนอ่านเหมือนกันน่ะค่ะ แต่ไม่น่าจะมีใครรู้ว่าตรงไหนมาจากเรื่องจริง ตรงไหนมโน

#มาซะคมเชียว....

0
Kawinny 10 พ.ย. 58 เวลา 13:14 น. 17

เพราะมีความฝัน และอยากไปให้ไกลที่สุด แม้ว่าความฝันจะไม่เป็นจริง ก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย 
ขอแค่ได้เดินไปเฉียดมันก็พอ ><

0
nalen.t 10 พ.ย. 58 เวลา 17:02 น. 18

ใช้คำสัญญาที่เคยให้ไว้เป็นทั้งแรงผลักดันและกำลังใจค่ะ
เคยสัญญากับเพื่อนเอาไว้ว่าถ้าเขียนนิยายจบแล้วได้ตีพิมพ์ เราจะให้มันฟรีเล่มนึง 555 แถมยังเคยบอกกับไอดอลของเราคนนึงเอาไว้ว่า "สักวันหนูจะเป็นนักเขียนแบบพี่ให้ได้" พี่เขาก็บอกว่าสู้ๆ นะ
เพราะงั้น...เราจะไม่ยอมผิดคำพูดเด็ดขาด 'ทุกสิ่งเป็นไปได้ หากเราไม่ละความพยายามค่ะ' :)

0
Whiteflower Ri 10 พ.ย. 58 เวลา 17:11 น. 19

คอมเม้นท์จากแฟนคลับที่น่ารัก ที่มาอ่านประจำค่ะ ที่คอยให้กำลังใจ ให้คำแนะนำ หรือแม้แต่ปรึกษาว่าเอาไงต่อดี ฮา... คิดไม่ออกถามคนอ่าน ^^

ทำให้รู้สึกว่า  ยอดวิวไม่เยอะก็ไม่เป็นไร คอมเม้นท์ไม่มากก็ไม่ไม่เป็น  ขอคนอ่านตัวจริงไม่กี่คนก็พอแล้ว  แบบว่า มันโดนใจ ประทับใจในมิตรภาพมากกว่าค่ะ

ทำให้เข้าใจมากขึ้น  และเราจะรอ คนที่ชอบเหมือนกันมาอ่านค่ะ 

0
Devil Slayer 10 พ.ย. 58 เวลา 17:39 น. 20

ไม่รู้เราจะตอบตรงคำถามไหม... แต่ถ้าจะให้บอกว่าทำไมถึงเขียนไปเรื่อยๆ ก็เพราะชอบค่ะ รู้สึกสนุกที่ได้เขียนในสิ่งที่อยากเขียน เหมือนได้ระบายออกไป 5555555 นี่คือเหตุจากเรา

แต่ถ้ากำลังใจจากภายนอกของเราคือคอมเมนต์จากนักอ่านน้าาา สำหรับเราคอมเมนต์มันมีกำลังใจมากจริงๆ เพราะมันเหมือนคนอ่านเขาโลดแล่นไปกับเรา (?) คือถ้าถามว่าไม่เมนต์ยังจะเขียนต่อไหม ก็เขียนนะ เพราะเราชอบ แต่มันอาจจะช้า หรือทำได้ไม่ดีพอ เพราะเราก็ไม่รู้ว่ามีใครที่อยากจะอ่านต่อหรือเปล่า อะไรทำนองนี้ค่ะ -3-

0