วิจารณ์ภาพยนตร์เรื่อง...สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก...

[Pim300137]

บทวิจารณ์ตามทฤษฎีการเล่าเรื่อง
ภาพยนตร์เรื่อง สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก
ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างโดยบริษัท สหมงคลฟิล์ม/เวิร์คพอยท์
กำกับโดย พุฒิพงศ์ พรหมสาขา ณ สกลนคร และ วศิน ปกป้อง
นำแสดงโดย มาริโอ้ เมาเร่อ,พิมพ์ชนก ลือวิเศษไพบูลย์,ตุ็กกี้ ชิงร้อยชิงล้าน,พีรวัชร์เหราบัตย์,พิจิตตรา สิริเวชชะพันธ์,อัครณับอริยฤทธิ์วิกุลและ กชมาศ พรหมสาขา ณ สกลนคร
 
เรื่องย่อ

น้ำ(ใบเฟิร์น-พิมพ์ชนก) สาวน้อย ม.1 วัย 14 หน้าตาธรรมดาๆกระเดียดไปทางไม่สวยหรือเรียกง่ายๆขี้เหร่นั้นแหละ แต่เธอดันไปแอบชอบพี่โชน(มาริโอ เมาเร่อ) พี่ม.4ที่หล่อ เที่ ที่สุดในโรงเรียน แล้วยังใจดีอีกตะหาก ทำให้น้ำมีคู่แข่งเป็นสาวๆทั้งโรงเรียนที่มีแต่คนสวยๆเต็มไปหมด แตน้ำก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆเธอพยายามลุยทำทุกอย่างสู้ทุกรูปแบบเพื่อที่จะเก่ง และสวย แล้วเด่นขึ้นในโรเรียนให้ได้ เพราะแอบหวังในใจเล็กๆว่าถ้าทำสำเร็จพี่โชนอาจจะหันมามองเธอสักครั้ง น้ำทำตั้งแต่ เอามะขามเปียกมาขัดผิว สมัครเป็นนางรำแม้จะถูกคัดออก หัดเป่าคาริเน็ตแล้วสมัครเข้าวงโยธวาทิตเพื่อที่จะได้อยู่ใกล้ๆพี่โชน ด้วยความช่วยเหลือของเพื่อนๆ แก๊งหน้าแย่ ในที่สุดน้ำก็ได้เป็นดัมเมเยอร์มือหนึ่งของโรงเรียน จนตอนที่เรียนอยู่ม.3 เธอได้เป็นดางโรงเรียนจริงๆ น้ำตกเป้าสายตาของหนุ่มๆทั้งโรงเรียน มีคนเข้ามาจีบเป็นสิบๆคน ยกเว้นคนที่เธอรอคอยอยู่คนเดียว โชน
โครงเรื่อง
เป็นโครงเรื่องที่พบบ่อยที่สุดสามารถเข้าถึงกลุ่มผู้ชม ผู้ฟังในวงกว้างได้อย่างมาก ัวละครเอกของเรื่องมักจะต่อสู้กับอุปสรรคที่เกิดขึ้นกับชีวิต โดยเน้นความเรียบง่ายในการเล่าเรื่อง ตัวละครไม่ได้มีชิวิตที่พลิกผลันจนน่าเหลือเชื่อ และมีอุปสรรคภายในจิตใจของเค้าเองโดยการทำทุกวิธีทางให้พระเอกมาสนใจตัวเธอ แต่ยังมีแบบแนวคลาสสิคเพื่อสร้างความพอใจให้กับคนดูได้เป็นอย่างดี รวมทั้งมี การจบเรื่องเป็นการเปิด มีการใช้นักแสดงนำที่โด่งดังมาเป็นจุดดึงดูดเพื่อให้เห็นสภานที่ของเหตุการณ์ที่กำลังเปิดขึ้นในเรื่อง โดยมีการถ่ายให้เห็นภาพตึก และบ้านช่องบริเวณที่อยู่ของตัวละครในช่างเวลาที่ต่อเนื่องเป็นเหตุเป็นผลเชื่อมโยงกัน สอดคล้องกันไปจนถึงบทสรุปตอนจบที่ทำให้ชีวิตของตัวละครเปลี่ยนไป
ความขัดแย้ง
ความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ด้วยกันคือ หลังจากที่นางเอกเรื่องสนิทสนมกับพระเอก จึงทำให้นางเอกต้องห่างเหินกับเพื่อนฝูง เพื่อนเกิดความไม่เข้าใจและเกิดการทะเลาะกัน
ความขัดแย้งระหว่างหนุษย์กับตัวเองคือ พระเอกรักนางเอกมากแต่ไม่สามารถที่จะบอกรักนางเอกได้ เพราะติดที่ว่ารักคนเดียวกับเพื่อนของตัวเอง
ตัวละคร    
ตัวละครแต่ละตัวมีบุคลิกที่ชัดเจนตัวดีก็ดี ตัวร้ายก็ร้าย และตัวละครแต่ละตัวมีการแสดงที่สมบทบาทแสดงออกให้เห็นถึงบุคลิกของมนุษย์จริงๆ อารมณ์และความรู้สึกออกมาอย่างชัดเจน ทำให้ผู้ชมเข้าใจและสัมผัสได้ถึงอารมณ์ของตัวละครตัวนั้น 
แก่นเรื่อง
แนวคิดหลักของภาพยนตร์เรื่องนี้อยู่ที่เกี่ยวกับธรรมชาติของมนุษย์มีการ มุ่งเสนอเรื่องราวของความรักและความโกรธ ระหว่างตัวละครของแต่ละตัว โดยผู้ชมทุกคนสามารถเข้าถึงได้ เช่น ความรักระหว่างนางเอก พระเอก และเพื่อนพระเอก รวมทั้งปัญหามิตรภาพระหว่างนางเอกกับเพื่อนนางเอก ที่ต้องเกิดขึ้นระหว่างความรัก และเนื่องด้วยเป็นเรื่องราวความรักในวัยเรียนและเป็นแบบมองโลกในเชิงอุดมคติ เป็นเรื่องราวที่ให้ความหวังมองโลกในแง่ดีจบลงอย่างมีความหวังจากที่ทั้ง 2 ได้พรากจากกัน ต่างคนต่างไปสร้างอนาคตให้กับัวเอง 9 ปี แห่งการรอคอย การซื่อสัตย์ต่อหัวใจตนเองของทั้งคู่ ทำให้ลงเอยกันได้ในที่สุด
ฉาก
เป็นฉากที่เกี่ยวกับโรงเรียน บ้าน และชุมชนใกล้เคียงเป็นส่วนใหญ่ ฉากโดยรวมมันจะเกิดขึ้นใรสถานที่ภายในโรงเรียนโดยมีนางเอก พระเอก และเพื่อนนางเอกเป็นผู้ดำเนินเรื่องราว
สัญลักษณ์
สัญลักษณ์ทางภาพที่ผู้กำกับต้องการสื่อความหมายอย่างชัดเจนในภาพยนตร์เรื่องนี้ คือ มีการใช้สัญลักษณ์พิเศษทางภาพ เกิดจากไดอารี่ของพระเอกและนางเอกของเรื่อง ไดอารี่ของพระเอก พระเอกจะค่อยถ่ายรูปนางเอกเก็บไว้ในทุกๆกิจกรรมหรือทุกๆอริยาบทที่นางเอกทำทั้งที่นางเอกไม่รู้ตัว และจะค่อยเขียนคำกำกับความในใจใต้ภาพเอาไว้เสมอส่วนไดอารี่ของนางเอก นางเอกจะค่อยเก็บของที่พระเอกให้ไว้หรือของที่เป็นของส่วนตัวของพระเอกเอาไว้พร้อมเขียนข้อความไว้เช่นกัน
มุมมองในการเล่าเรื่อง
มุมมองการเล่าเรื่องของภาพยนตร์เรื่องนี้ เป็นบุคคลเดียว คือ นางเอกเป็นคนดำเนินเรื่องเอง ทำให้ผู้ชมรู้สึกใกล้ชิดและมีความรู้สึกของตัวละครที่ต้องเผชิญปัญหาไปพร้อมๆกับตัวละครอื่นๆ
การวิจารณ์ตามแนวคิดรูปแบบนิยม
      ภาพยนตร์เรื่อง สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก มีเนื้อหาโดยรวมบอกเล่าเรื่องราวชีวิตของเด็กวัยรุ่นที่กำลังมีความรัก การดำเนินเรื่องเป็นไปอย่างเข้าใจง่ายและชัดเจน ไม่ติดขัด ด้านนักแสดงสามารถถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้อย่างสมบทบาท ทำให้ผู้ชมคิดว่าตัวละครนั้นมีอยู่จริง เพลงประกอบมีเนื้อหาและทำนองเพลงเข้ากับอารมณ์ของตัวละครในแต่ละช่วงของเวลานั้นๆ เช่น "ฉากที่พระเอกนำสมุดที่เก็ยภาพและเรื่องราวของนางเอกไปวางไว้หน้าบ้านนางเอก แล้วมีการตัดภาพย้อนให้เห็นเรื่องราวความเป็นไปของภาพที่ถ่ายแต่ละรูป พร้อมกับบรรเลงเพลงประกอบที่ชวนให้ผู้ชมมีควารู้สึกและอารมณ์คล้อยตาม และรับรู้ได้ถึงความรักที่พระเอกมีต่อนางเอก แต่ไม่สามารถที่ะแสดงออกมาให้นางเอกได้รับรู้"

      มุมมองในการเล่าเรื่องของภาพยนตร์เรื่องนี้เกี่ยวกับ ความรักของวัยรุ่น โดยทีนางเอกของเรื่องแอบชอบรุ่นพี่และต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อให้สมหวังในความรัก เธอจึงพยายามทำทุกอย่าง สู้ทุกรูปแบบเพื่อที่จะเก่งและสวย เพื่อทำให้ตนเองเด่นขึ้นในโรงเรียนให้ได้ เพราะแอบหวังในใจเล็กๆ ว่าถ้าทำสำเร็จพี่เขาอาจจะหันมามองเธอซักครั้งาเรื่อง
การจัดลำดับการเล่าเรื่องโดยมีการเล่าเรื่องตามลำดับเหตุก่ารณ์ที่เกิดขึ้นตามลำดับเวลาในสถานการณ์นั้นๆ

      ในด้านเทคนิคการนำเสนอนั้นโดยที่จะใช้เทคนิคต่างๆ ดังนี้
1. ขนาด (ระยะ) ภาพ
- มีการใช้ขนาดภาพครบถ้วน เรียงจากภาพระยะไกลไปจนถึงภาพระยะใกล้ ELS,LS,MS,CU,ECU แต่ในบางฉากจะมีการนำเสนอภาพที่โดดเด่น จะเป็นการนำเสนอภาพในระยะใกล้ที่จะแสดงให้เห็นถึงรายละเอียด แสดงถึงอารมณ์ของนักแสดงทำให้ผู้ชมรู้สึกผูกพันกับเนื้อหาที่กำลังนำเสนอ
2. มุมกล้อง
- มักจะใช้มุมกล้องแบบซับเจ็คทีฟเป็นมุมกล้องที่จะดึงดูดคนเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์ด้วยทำให้ผู้ชมมีความรู้สึกคล้อตามไปกับตัวละคร
3. การเคลื่อนไหวกล้อง
- มีการใช้เคลื่อนไหวของกล้องแบบ Pam มีการเคลื่อนกล้องในแนวระนาบจากซ้ายไปขวาหรือจากขวาไปซ้าย หรือการรักษาการเคลื่อนไหวของตัวละครให้อยู่ในกรอบ
4. องค์ประกอบภาพเพื่อสื่อความหมาย
- มีการใช้องค์ประกอบของภาพแบบจุดเด่น จุดเด่นรอง ส่วนใดเป็นจุดเด่นหลักจะอยู่หน้า ส่วนฉากหลังและจังหวะความห่างและความสัมพันธ์ต่อเนื่องที่สม่ำเสมอหรือไม่สม่ำเสมอทำให้เกิดความเคลื่อนไหวและความสวยงาม
5. การตัดต่อ
- มีการตัดต่อเพื่อสร้างความต่อเนื่องของเหตุการณ์ เพื่อกระตุ้นอารมณ์ให้ผู้ชมคล้อยตาม อาทิเช่น ฉากที่แสดงอารมณ์ของพระเอกแและนางเอกเพื่อสื่ออารมณ์ของนักแสดงให้ผู้ชม เห็นได้อย่างชัดเจน ตัวอย่างเช่น ฉากนางเอกร้องไห้ เป็นต้น
6. การจัดแสงและการใช้สี
- มีการจัดแสงแบบ High Key อยู่ในส่วนของแสดงที่สว่าง แสงนุ่มนวล ให้ความรู้สึกสดใส สนุกสนาน
7. การใช้เสียง
- มีการใช้เสียงในการสนทนาระหว่างตัวละครเพื่อดำเนินเรื่องและการนำเสียงเพลงมาใช้ประกอบในฉากที่สำคัญของเรื่องเพื่อดึงดูดความสนใจ
8.ฉาก เครื่องแต่งกาย และอุปกรณ์ประกอบฉาก
- สะท้อนถึงยุคสมัย สภานที่ของเรื่องราวและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เรื่องราวเกิดขึ้นที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง เครื่องแต่งกายจะเป็นชุดเครื่องแบบนักเรียน ฉากก็จะเป็นยรรยากาศภายในโรงเรียนและห้อง
9. นักแสดงและการแสดง
- นักแสดงมีการแสดงที่สมจริง เขาถึงบท ตียทแตก สามารถถ่ายทอดเรื่องราวและความรู้สึกนึกคิดที่มีอยู่ในบทละครมาสู้ผู้ชมได้ และทำให้ผู้ชมเชื่อว่านักแสดงที่กำลังแสดงอยู่เป็นตัวละครนั้นจริงๆ ทำให้ผู้ชมคล้อยตามไปกับตัวนักแสดงที่กำลังแสดงอยู่
10. การออกแบบตัวอักษรและงานกราฟฟิก
- เป็นแบบบุคลิกของตัวละคร การเลือกใช้ตัวอักษรแบบปกติหรือหากต้องการเน้นความสำคัญอาจใช้ตัวเอียง ตัวหนา รวมถึงการใช้ตัวอักษรแคบ กว้างมีแสงเงา

Comments

[Wryj]

สุดยอดด