[ระบาย]ความรู้สึกของนักเขียนเมื่อมีคนบอกว่าพล็อตซ้ำคนอื่
ตั้งกระทู้ใหม่
เราเป็นแค่นักอยากเขียนคนหนึ่ง
เริ่มแต่งนิยายมาตั้งแต่สมัยป.5 จนตอนนี้ม.4แล้ว
ปกติจะชอบเขียนลงสมุด เอาไว้อ่านเอง
แต่วันหนึ่งเราก็รู้สึกว่าเราอยากจะลงนิยายให้คนอื่นอ่านบ้าง อยากลองสัมผัสความรู้สึกเวลามีคนมาอ่านนิยายของเราบ้าง ก็เลยมาแต่งลงเด็กดี
นิยายเรื่องปัจจุบัน เราเริ่มวางพล็อตมาตั้งแต่ช่วงต้นปี58 วางเอาไว้คร่าวๆก่อน ว่าจะให้ตัวเอกเข้าไปเกิดใหม่ในนิยาย เขียนบทนำกับเนื้อหาเอาไว้บางส่วน
แต่ติดสอบเข้าม.4 กับปรับตัว เลยได้มาพิมพ์ก็ช่วงปิดเทอมเล็กแล้ว
จนมาอัพนิยายลงเด็กดี มีคนมาทักว่าคล้ายกับอีกเรื่อง ซึ่งเราก็ไม่เคยอ่านมาก่อน(ไม่ใช่เรื่องที่เราอ่านตอนปิดเทอมนะ)
เราก็ตามไปอ่าน
เห็นแล้วต้องตกใจ เฮ้ย เกิดในนิยายเหมือนกัน แถมยังรับบทฝ่ายเดียวกันอีก
ฝ่ายนู้นเขาลงก่อนเสียด้วย ก็รู้สึกหวั่นๆบ้าง แต่เราคิดว่าอาจจะแค่แนวเดียวกันเฉยๆ
ก็เลยแต่งนิยายของตนเองต่อ ส่วนคนที่บอกว่าอ่านแล้วคล้ายๆเราก็ชี้แจงไปว่าเราได้ความคิดมาจากไหน นู่นนี่
ทุกอย่างก็ปกติ จนมีคนเม้นมาอีก ทำให้เราเสียความรู้สึกอยู่บ้าง แต่ก็ได้แต่บอกว่าไม่ได้ลอกค่ะ ไม่เหมือนค่ะไปเท่านั้น
เราอาจจะอัพนิยายทีหลัง
เราอาจจะสำนวนสู้ไม่ได้
เราอาจจะแต่งสนุกไม่เท่า
เราอาจจะแฟนคลับน้อยกว่า
แต่เราก็อยากบอกว่า เราก็แต่งนิยายเราด้วยความตั้งใจและจริงใจเสมอนะ ไม่เคยคิดจะลอกใครเลย
บางทีเคยคิดอยากเลิกแต่ง แต่เห็นใจนักอ่านที่อ่านนิยายเราอยู่ ก็เลยฮึดสู้แต่งต่อ
ถึงจำนวนคนที่พูดว่าคล้ายจะน้อยเมื่อเทียบกับคนที่เข้ามาอ่าน แต่คนเหล่านั้นมักจะไม่อยู่ฟังคำอธิบาย พวกเขาแค่เข้ามาบอกว่าเหมือน แล้วก็จากไป
แล้วคนที่อยู่อย่างเราจะทำอะไรได้ คงได้แต่เก็บความรู้สึกแย่เอาไว้เท่านั้นเอง...
ปล.ไม่ได้จะมาเรียกร้องอะไรค่ะ เราแค่มาระบายความอัดอั้นในใจเฉยๆ
เดี๋ยวหายเฟลก็จะไปแต่งนิยายตัวเองต่อแล้ว
Arkari Yumi
3 ธ.ค. 58 เวลา 19:31 น.
916
views
17 ความคิดเห็น
เป็นกำลังใจให้ค่าาา
พล็อตมันมีอยู่แค่ไม่กี่แบบ
ถ้าเรามั่นใจว่าไม่ได้ลอกเลียนแบบใครก็แต่งไปเรื่อยๆเลยค่าาาา
ถ้าอ่านนิยายมาเยอะจะเห็นได้ว่ามันค่อนข้างซ้ำกันมาก แล้วแต่ใครจะบรรยายได้ดีกว่ากัน
คิดเสียว่าเราแต่งเพื่อความสบายใจของเราก็แล้วกันนะค่ะ
มั่นใจซะอย่างอย่าไปกลัวค่าาาาา สู้ๆ
เรามั้นใจว่าไม่ได้ลอก แต่พอมีคนพูดมันก็อดเฟลไม่ได้อยู่ดี
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ^^
ไม่ต้องใส่ใจครับ เป็นเรื่องปกติที่พล็อตจะซ้ำหรือคล้ายกันมาก
การดำเนินเรื่องต่างหากที่จะบอกว่าเราไม่เหมือนใคร
ขอบคุณค่ะ เราจะพยายามไม่คิดมาก ผลงานจะพิสูจน์ว่าเราไม่ได้ลอกเขา
ไฟท์ติ้ง//ให้กำลังใจตัวเอง^^;
ลึกซึ้งยิ่งนัก เห็นภาพง่ายดีค่ะ
แม้เส้นทางอาจจะคล้าย แต่วิวยอมแตกต่าง
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
ไม่เป็นไรครับ เรื่องวิวต่างกันนี่ผมเจอมากับตัวเองเลยกล้าพูด ทั้งๆที่นิยายของเราเหมือนนิยายของเขาทุกตารางนิ้ว ตั้งแต่เสื้อผ้าหน้าผมของตัวละครไปยันปริมาณฝุ่น แต่วิวไม่ถึงหนึ่งเปอเซ็นของเขาเลยครับ (คนละวิวกันป่าววะ)
3-2คนละวิวกันแล้วค่าาาา
หนทางแห่งนักเขียนยังอีกยาวไกล สู้ต่อไปนะคะกับการเป็นนักเขียน^^
พล็อตซ้ำซ้อนมีเยอะแยะครับ เขียนในแบบ
ที่เป็่นตัวเองก็พอ ยังไงความเป็นเราก็จะทำ
ให้มันแตกต่างได้เอง
เราย่อมมีความเป็นเอกลักษณ์ของเราสินะคะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ^^
ถ้าเป็นนิยายรักหวานแหวว พล็อตจะซ้ำกันง่าย หากซ้ำ ก็ไม่ต้องเครียดไป และไม่ถือว่าผิดด้วยที่จะแต่ง(ขออย่าให้ลอกเขาก็พอ) พล็อตซ้ำ ก็ทำให้แตกต่างด้วยตัวละคร การเขียน และลำดับเหตุการณ์
เรื่องนี้เราอาจเทียบกับนิยายเรื่องอื่น(ที่มีพล็อตคล้ายๆกัน)ยังไม่ได้ แต่ถ้าแต่งแบบนี้ไปเรื่อยๆ โดยพยายามแต่งให้จบหลายๆเรื่อง รับรองว่าอนาคตเก่งแน่นอน และคราวนี้จะเป็นเราบ้าง ที่อยู่เหนือกว่านิยายเรื่องอื่น(ที่พล็อตคล้ายกัน)
ถึงจะไม่ใช่รักหวานแหวว แต่ก็เป็นนิยายที่เน้นไปที่ความรักซะส่วนมาก
พล็อตของเรากับเขา เริ่มต้นคล้ายๆกันอยู่ แต่หลังๆคาดว่าคงไม่เหมือนเพราะดูท่า จุดมุ่งหมายของตัวละครนั้นต่างกัน
ส่วนเรื่องฝีมือ คงต้องฝึกกันต่อไปค่ะ นี่เป็นเรื่องแรกที่เอาลงเว็บและจะเป็นเรื่องแรกที่เขียนจบด้วย เราสู้ต่อไปแน่นอน
ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆนะค่ะ
เข้าใจเลยความรู้สึกนี้ คิดอะไรใหม่ๆมาได้แต่ดันมีคนทำก่อนแล้วเนี่ย ทำเอาเฟลใช้ได้เลย
แต่มองในมุมคนอ่าน เราก็ไปว่าเขาไม่ได้อะนะ
เพราะนิยายมันคือสื่อบันเทิง ก็เหมือนกันขนม ใครเคยกินอะไรมาเยอะบางทีมันก็แอนตี้
บางทีเจอขนมที่ต่างกันแทบทุกอย่างทั้งรูปร่าง สีสัน ความหยุ่น ความกรอบ
แต่เหมือนกันแค่รสสตรอเบอร์รี่ก็รู้สึกไม่อยากกินแล้ว
ฯลฯ
คนอ่านไม่ได้มีเวลามากมาย จะเอาเวลาในชีวิตไปแลกกับความสนุกก็ต้องเลือก
เมื่อเขารู้สึกไม่โอเคเขาก็ไม่อ่าน นั่นก็เป็นเรื่องของเขา ไม่จำเป็นต้องไปง้อเพราะคนเรามีความต้องการต่างกัน
ส่วนกรณีที่เขามาโพสต์ คิดว่าเราลอก เรื่องนั้นแค่อธิบายไปก็พอ เพื่อให้คนอื่นๆเข้าใจ
แล้วก็กลับมาสนใจเรื่องของเราต่อ อย่าไปเสียเวลามากไปกว่านั้นเลย
เขียนต่อไปให้จบ หลังจากนั้นก็จะมีพล็อตใหม่ๆ เพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ เองเมื่อเราฝีมือพัฒนาขึ้น
สู้ๆ นะ
ยังไงเราก็จะสู้ต่อค่ะ เพื่อนักอ่านกลุ่มที่ยังติดตามนิยายเราอยู่ ไม่อยากให้พวกเขาต้องผิดหวัง
ขอคุณสำหรับกำลังใจดีๆค่ะ^^
การเขียนนิยายมีมาเป็นพันปี ประชากรมนุษย์ที่ผ่านมาในช่วงนั้นมีกี่พันกี่หมื่นล้าน
โอกาสที่พล็อตจะไม่ซ้ำมีน้อยระดับเกินหนึ่งในล้าน อย่าใส่ใจนัก คนอ่านเขาดูที่วิธีการนำเสนอ
ขนาดวิธีเดินวิธีวิ่งหลายๆ คนยังเหมือนกันได้ นับอะไรกับเขียนนิยายล่ะ
นั่นสินะคะ เราก็นำเสนออกมาให้มีความเป็นเอกลักษณ์ของตนเองก็พอแล้ว
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ^^
หนมปังเองก็เคยมีคนทักว่าพล็อตเหมือนคนอื่นค่ะ ^^
สิ่งที่หนมปังทำคือ หนมปังหยุดทันที เอามาทบทวนว่ามันเหมือนขนาดไหน ตรงไหน เพราะอะไร(คำถามนี้สำคัญมาก) และทำการรีไรท์ใหม่ ปรับเปลี่ยนจนอารมณ์ในนิยายมันหลายเป็นของเรามากขึ้น
ที่หนมปังบอกแบบนี้ ไม่ได้จะบอกว่าที่หนมปังทำมันดี มันถูก ทำอย่างนี้เถอะ แต่หนมปังจะบอกว่า การเขียนงานออกสื่อ เราก็น่าจะเปิดใจกับฟีดแบ็คหลายๆแบบ เขาอ่านในฐานะนักอ่าน เขารู้สึกยังไงเขาก็บอกตรงๆ ซึ่งความเห็นที่มาจากใจจริงนั้นมีประโยชน์มาก เพราะมักจะสะท้อนอะไรบางอย่างให้เราคนเขียนเห็น ซึ่งๆหลายๆครั้ง สิ่งที่เขาทักนั้นเป็นสิ่งที่เรามองข้ามแต่แรก
การยึดมั่นในตัวเองของคนเขียนเป็นเรื่องที่ดีค่ะ แต่ก็ต้องระวังด้วยนะ อย่าให้มันมาปิดมุมมองบางมุมที่เรามองไม่เห็น
เอวัง
ถ้าพูดถึงความเหมือน
-เรากับเขาเป็นแนวเกิดใหม่ในนิยายเหมือนกัน(ทั้งๆที่คิดว่าไม่น่าซ้ำใคร เพราะส่วนใหญ่เกิดในจีบโบราณกับโลกเวทย์มากกว่า)
-ฝ่ายในนิยายรักสักเล่มก็คงมี ฝ่ายพระเอก ฝ่ายนางเอก และฝ่ายตัวร้าย เรากับเขาก็เลือกฝ่ายตัวร้ายซ้ำกันอีก
ข้อแตกต่าง
-จุดมุ่งหมายหลักของตัวเอก
-ลักษณะนิสัยตัวละคร
-อดีตและปมต่างๆ เท่าที่ดูก็ไม่ซ้ำ
-ลักษณะการดำเนินเรื่องค่อนข้างต่างกัน
ส่วนที่คล้ายนั้น เราแก้ให้ไม่ได้ค่ะ มันเหมือนเป็นแกนหลักของเรื่อง ไม่อย่างนั้นก็ต้องลบเรื่องทิ้งแล้ว
ส่วนเรื่องของมุมมอง เราพร้อมรับฟังคะ หากมีโอกาสชี้แจงแก่เขาได้ เราก็อยากจะชี้แจง แต่ส่วนมากเขาแค่เข้ามาอ่านตอนสองตอนแรกแล้วก็บอกว่าเหมือน ตอนหลังๆของเราและเขานั้นต่างกันมากพอควร ทว่าคนเหล่านั้นก็ไม่ได้อ่านตอนหลังๆเสียด้วย
ขอบคุณสำหรับเรื่องมุมมองค่ะ^^
แต่งนิยายหลุดโลก เท่าที่อ่านๆมาก็ซ้ำกันทั้งหมดล่ะครับ
เกิดใหม่มีความทรงจำของชาติก่อน เกิดใหม่มีความสามารถพระเจ้าประทาน
อืม...เยอะอ่ะครับ
แต่ะถ้าจะบอกว่าเหมือนกันจนแยกนิยายแต่ล่ะเรื่องไม่ออกนี่...
ก็น่าคิดนะครับ
ผมว่า ลองหามุมที่มันต่างกันดูครับ แล้วเขียนให้ของเราดีกว่าสิครับ
เคยมีคนบอกเอาไว้ว่า นิยายทั้งโลกมีพลอตแค่ 8 พลอตหลักๆเองครับ (ผมว่าหลักกว้างเกิน)
สู้..สู้..ต่อไปครับ เพราะถ้าเป็นความคิดของเราเอง สุดท้ายการดำเนินเรื่องจะต่างออกไปเองล่ะครับ
นอกจากใจของคนสองคนจะเกิดดันไปตรงกัน (พลอตนิยายสุดคลาสสิคเลยนะเนี่ย)
มีคนที่อ่านสองเรื่องแล้วบอกว่ากลิ่นอายคล้ายกันก็มี บางคนก็บอกว่าเป็นแค่แนวเดียวกันก็มี
มันแล้วแต่คนอ่านอ่ะค่ะ
แต่ยังไงเราก็จะแต่งต่อไป เพราะรักเรื่องนี้มาก
ขอบคุณสำหรับกำลังใจคะ
เป็นเหมือนกันเลยอ่าาาา สำนวนไม่เก่งเท่่า แฟนคลับก็ไม่มี 5555 แต่เราพยายามนะ
เราว่าการเขียนมันคือความสุขอย่างนึ่ง เหมือนมีคนมาอ่านสักคนสองคน เราก็ยิ้มหน้าบานละ
แบบดีใจมาก ๆ
เวลาได้คอมเม้นทีนี่รู้สึกดีมากจริงๆค่ะ ยิ้มหน้าบานเลย
เราก็จะพยายามแต่งของเราต่อไป//มุ่งมั่นๆ
เป็นผมจะทบทวนเรื่อง พล็อตของเราเหมือนหรือต่างเรื่องของคนอื่นที่ซ้ำอย่างไร
จากนั้นก็ปรับเท่าที่ทำได้ ส่วนที่ไม่ได้ก็ต้องมีเหตุผล สามารถอธิบายต่อนักอ่านที่ทักท้วงได้
พล็อตคล้ายไม่แปลก แต่ถ้ามีไอเดียที่คล้ายคลึงกันแล้วเรามาทีหลัง ยังไงก็โดนหาว่าลอกครับ
เพราะฉะนั้น ทบทวนเรื่องดูสักครั้งก็น่าจะมองความต่างออก
แล้วก็เน้นมุ่งไปที่ความต่าง แล้วทั้งสองเรื่องก็ไม่เหมือนกันอย่างแน่นอน
เราจะพยายามเน้นที่ส่วนต่างให้มากขึ้นนะคะ เพื่อจะไม่ให้ดูคล้ายกัน
เสียดายที่คนเขียนฝั่งนู้นแต่งไปไม่กี่ตอน เราเลยเดาไม่ได้ว่าอนาคตจะมีตอนไหนคล้ายกันอีกรึเปล่า
ตรงชี้แจงนักอ่านที่ทักท้วงคงยาก เพราะหลายคนเข้ามเม้นไว้ว่าเหมือน แล้วก็ไม่กลับมาอีก แถมยังไม่ใช่เมมเบอร์สักครึ่งนึง
ส่วนคนที่เป็นเมมเบอร์เราก็ไม่กล้าส่งข้อความชี้แจงไปหา กลัวเขาว่า
ที่ตอบไปในเม้น ถ้าเขาไม่เข้ามาอีกคงไม่เห็น เพราะมันไม่แจ้งเตือนเวลาคนตอบเม้นในนิยาย
ยังไงก็ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ^^
ถ้าเราเขียนด้วนความคิดเราเอง ต่อให้พล็อตหรือบางฉากเคยมีคนเขียนไปแล้ว แต่บริบทของมัน สาเหตุที่ทำให้เกิดฉากๆ นั้นๆ ผมว่ายังไงมันก็จะมีเอกลักษณ์มีความต่างในตัวมันนะ ยกเว้นว่าสิ่งที่เราหยิบมาเขียน เอามาจากต้นแบบที่ที่มีอยู่แล้ว โดยที่เราไม่ได้ปรับต้นแบบมันเลย
สาเหตุที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ เราคิดว่าไม่น่าเหมือนกันค่ะ เราคิดไว้ได้แหวกแนวอยู่พอควร เราเก็บสาเหตุไว้เฉลยทีหลัง
เสียแต่ว่าคนที่บอกว่าเราเหมือน เขาไม่ได้อยู่รับรู้ด้วยTT
พึ่งจะมีคนถอนเฟบไป
หลังเขาถามว่าเราใช่คนแต่งอีกเรื่องที่เราเหมือนรึเปล่า เราก็บอกว่าไม่ใช่
เขาก็ถอนเฟบ หายไปเงียบๆเลย
พล็อตเหมือนกัน ๆ มีอยู่เยอะแยะไป เพียงแต่รายละเอียดในเรื่องที่มันต่างกัน แต่ถ้าอยากให้เรื่องของเราฉีกออกไปไม่เหมือนใคร เราก็ต้องปรับเนื้อหาหน่อย แค่นั้นเองนะ
อย่าให้คำพูดของคนไม่กี่คน มาทำลายคนที่รออ่านนิยายของน้องอยู่ที่มีมากกว่าคนที่พูดอย่างนั้นเพียงไ่ม่กี่คนเลยนะ เขาบอกเรามันก็ดีเหมือนกันนะ ทำให้เรารู้ เราจะได้ปรับปรุงแก้ไขให้ดีกว่าเดิมเนอะ ^^
ขอบคุณค่ะพี่ริ
ยูจะเลิกคิดมากเรื่องคำพูดของคนพวกนั้น และหันไปมุ่งมั่นตั้งใจเขียน ให้นิยายออกมาดีที่สุดเพื่อคนอ่านที่รออ่านนิยายยูอยู่^^
ยังไงก็ขอบคุณมากๆค่า~
เขาอุตส่าห์บอกก็ดีแล้วเนอะ
ไม่งั้นเราจะรู้ได้ไงว่า พล็อตมันซ้ำกัน
เราจะได้พัฒนาแต่งให้มันดีขึ้น^^
เราต้องทำวิกฤตให้เป็นโอกาสนะ
ยูจะพัฒนาฝีมือให้เก่งๆเลย จนไม่มีใครว่าได้อีก//มุ่งมั่นๆ
ขอบคุณพี่ริมากค่ะ^^
เหมือนกันเลยค่ะ
วันก่อนๆเลย พึ่งมองนิยายตัวเองแล้วรู้สึกว่าพล็อตซ้ำ (แต่ดีเทลต่างกัน ตัวละครก็ไม่เหมือน)
คือมันเป็นพล็อตที่คิดไว้นานมาก...แล้วค่อยๆเขียนๆไป
//สายใจเย็น +ตัน + เวลาไม่ค่อยมี ก็เลยไม่จบซักที
ทีนี้ระหว่างกำลังแต่งเอื่อยเฉื่อยอยู่ก็มีละคร มีนิยาย มีหนัง ผุดขึ้นมาเรื่อยๆ
บางเรื่องดูแล้วนี่แบบว่า เฮ้ยย พล็อตเหมือนของเราเลย
เช่น
1 เรื่องสลับร่าง อันนี้มันต้องเยอะแน่ๆ ว่าไหม แต่เราชอบแนวนี้เลยอยากแต่งแนวนี้ แต่ก็เตรียมใจไว้แล้ว กลัวไปซ้ำกับของใครเข้าเหมือนกัน
2 เรื่องนึงที่เราแต่งไว้ตั้งแต่ 4-5 ปีก่อน (ยังไม่จบอ่ะนะ)
นางเอกเป็นนร.ม.ปลาย พระเอกเป็นวิญญาณ
แล้วนางเอกจะเผลอพูดกับพระเอกในห้องเรียน จนโดนครูว่า
ไปดูหนังเรื่องรุ่นพี่มาเมื่อวาน...ฉากนี้คล้ายกันมากเลย
เห็นไหมว่าบางทีมันก็มีโอกาสซ้ำกันได้
คือมันมีข้อจำกัดของพล็อตเช่น ถ้าเรื่องผี เล่นแบบนี้จะฮานะ อะไรแบบนี้
แต่ดีเทลเราไม่เหมือนกันอยู่แล้ว (รุ่นพี่แต่งดีกว่าเยอะ #โดนตบ 5555)
3 อาทิตย์ก่อนไปร้านหนังสือ แล้วเจอนิยายเรื่องนึง มีกฏว่าอย่าอยู่โรงเรียนหลัง6โมงเย็น เรานี่ขนลุกวาบ เพราะประโยคนี้เราเคยให้พระเอกพูดกับนางเอกด้วย ในนิยายที่แต่งเมื่อ ประมาณ 7-8 ปีก่อน (แม่พระเอกเป็นผี) //ถามว่าปัจจุบันจบไหม ก็ไม่...แต่งเรื่องใหม่ไปเรื่อย55
ปล.ขนาดแนวที่เจ้าของกระทู้ว่า นอกจากเรื่องของจขกท.กับเรื่องที่มีคนว่าซ้ำ เรายังเจอเรื่องของอรพิมเรื่องนึงที่แนวๆนี้นะ คนเรามันมีโอกาสคิดพล็อตเหมือนกันได้ แต่รายละเอียดยิบย่อยมันไม่มีทางเหมือนกันอยู่แล้ว
สู้ๆค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
ความจริงก็เคยคิดเหมือนกัน ว่าคงมีคล้ายๆกันบ้าง เพราะแนวเกิดใหม่ช่วงนี้มีเยอะ แต่ไม่คิดว่าจะเจอที่คล้ายกันขนาดนี้
แถมเขายังแต่งก่อน สำนวนดีและแฟนคลับเพียบอีกต่างหาก
ช่างเถอะ เราก็เป็น วางแผนไว้แล้วแต่ดันไปคล้ายๆอีกเรื่อง เรื่องนั้นเก่ากว่าแต่เรายังไม่เคยอ่าน ก็เฉยๆอ่ะ บนโลกนี้นิยายมีแค่ไม่กี่พล็อตเอง ซ้ำกันก็ไม่แปลก
นั่นสินะคะ พล็อตมันซ้ำกันได้ ถ้าเสพอะไรคล้ายๆกัน ก็อาจจะคิดแบบเดียวกันได้
ขอบคุณที่มาตอบค่ะ^^
เคยเป็นเหมือนกันค่ะ(แต่เป็นอีกแบบ)...ตอนนั้นแต่งไปลงในเฟส
เขียนเกี่ยวกับวิญญานกับมนุษย์ ตอนนั้นคือลงไปแล้วเรียบร้อย
มีทั้งไลค์ทั้งเม้นแล้วด้วย
ผ่านไปพักใหญ่ๆ(เลิกอัพเรื่องนี้แล้ว...)
เราก็เข้าไปอ่านนิยายคนอื่น เพจนี้เค้าอัพลงเรื่อยๆ
คือ ตกใจมากเลย อ่านไปแล้ว เฮ้ย!!! นี่มันเนื้อเรื่องของฉันเลยนี่หว่า...
แต่เราอัพลงก่อน เค้าลงหลัง ไม่มีใครบอกซ้ำ เเต่มันเหมือนดัดแปลงจากของเราไป
เป็นฉากที่นางเอกมาโผล่ที่ห้องนอนของพระเอกในร่างของดวงจิต แล้วมีคนมาเห็นเหมือนพระเอกพูดคนเดียว ทำนองว่า...คุณเป็นบ้าเหรอพูดคนเดียว
ก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็ความคิดมันเป็นของใครของมัน...
ไม่ว่ายังไง ความรู้สึกที่เสียไปมันก็เอากลับคืนมาไม่ได้แล้ว
ขอบคุณค่ะ^^
เราก็ยังเคยเจอคนที่พล็อตเหมือนเราเลย แต่เรายังไม่ได้พิมพ์ ToT เราก็เลยต้องเก็บพล็อตใส่ลิ้นชักไป จนจะเขียนอีกเราก็ไปเสิร์ชหาข้อมูลว่าเรื่องแบบนี้มันมีหรือยัง ปรากฏว่ามันก็มีอีกแหละ เราก็เลย...เอาวะ มันคงจะเหมือนกันหมดทั้งเรื่องไม่ได้หรอก เราก็ใส่ตัวเราลงไป เขาก็ใส่ตัวเขาลงไป สู้ๆ นะคะ ยังไงจขกท.ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแกนหลักของเรื่องได้ ฉะนั้น ก็เขียนชี้แจงเขาไปเลยว่ามันมีข้อแตกต่างดังนี้ แล้วก็พยายามอ่านคอมเมนต์ที่ให้กำลังใจเราเอาไว้ เพื่อให้ฮึดสู้ ไม่ได้ลอกก็คือไม่ได้ลอก นักอ่านของเราต้องเข้าใจค่ะ
ขอบคุณมากๆค่ะ
เราจะพยายามแสดงความเป็นเอกลักษณ์ของตนเองให้คนอ่านเห็นมากที่สุด
ขอบคุณมากๆค่ะสำหรับกำลังใจดีๆ^^
ยินดีจ้า ^^
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?