แต่งนิยายไม่จบ!!!!
ตั้งกระทู้ใหม่
EQUFAN
12 ม.ค. 59 เวลา 21:01 น.
5,223
views
16 ความคิดเห็น
ผมก็มีนิยายที่เขียนสนองความไบร์ทของตัวเองอยู่มากมายเลยครับ และก็เช่นเดียวกับ จขกท คือ แต่งไม่จบนั่นแหละ อารมณืมันแบบว่า เขียนๆอยู่แล้ว -ง! โอ๊ พระเจ้า พล็อตใหม่บรรเจิศ เนื่องจากความที่มันสด มันจึงน่าสนใจ และน่าสนุกกว่า เมื่อเป็นเช่นนี้เรื่องที่เขียนอยู่จึงถูกบันทึกและปิดไปอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นก็เริ่มพิมพ์เรื่องใหม่
วันเวลาผ่านไป ในโฟลเดอร์ "นิยาย" ก็เต็มไปด้วยนิยายหลากหลายแนวที่เกิดจากความไบร์ทของเรา โถ ชีวิตนักเขียนของฉัน...
โดนเหมือนกันเลยคะ 555
เป็นเหมือนกันครับ บางทีพลอตมาแบบแรงๆเลย อยากเขียนสุดๆ แต่ผมก็จะพยายามบอกตัวเองเอาไว้ว่า "เฮ้ย! -เรื่องที่***แต่งน่ะ ยังไปไม่ถึงไหนเลยนะเฮ้ย นี่***จะทิ้งเค้าแล้วมาเขียนใหม่ เหมือนคนเปลี่ยนแฟนเป็นว่าเล่นได้ไงวะ"
อาจจะเป็นเพราะผมเพิ่งเคยลงนิยายเป็นเรื่องแรกด้วยมั้งครับ ผมเลยอยากลองเขียนให้มันสุดๆไปเลย แต่บังเอิญว่าพลอตที่กำลังเขียนอยู่นี่ดันยาวมากซะด้วย T^T กว่าจะแต่งเรื่องที่กำลังเขียนนี้จบบางทีผมอาจจะลืมพลอตที่เคยคิดๆไว้ไปแล้วก็ได้ครับ
เป็นเพราะเบื่อง่ายรึเปล่าครับ
คือพอเขียนๆ ไป เริ่มไม่ตื่นเต้นเหมือนตอนที่เพิ่งคิดได้ใหม่ๆ แล้วหันไปคิดพล็อตเรื่องอื่นต่อ เพราะมันสดกว่า ตื่นเต้นกว่า
ถ้าเป็นแบบนี้ และยังอยากเขียนให้จบละก็ ต้องทำแบบนี้ครับ
(1) ตอนคิดพล็อตจะสวยหรูอลังการยังไงก็ได้ แต่พอจะลงมือเขียน ให้หั่นกิ่งก้านใบออกให้หมด เหลือแต่ลำต้นที่เป็นโครงเรื่องหลักจริงๆ แบบที่หั่นต่อไม่ได้อีกแล้ว เวลาจะเขียนจริง ให้ตั้งเป้าเขียนแค่นี้ครับ ห้ามเขียนกิ่งก้านใบ มันจะเยอะแยะและไม่จบ
(2) เมื่อเหลือลำต้นที่จะเขียนแล้ว กำหนดจำนวนหน้าของเรื่องให้อยู่ในขนาดที่เราพอจะเขียนจบไหว บางทีคนเขียนใหม่ๆ คิดเรื่องไว้อลังการมาก 600 หน้ายังไม่จบ เลยไปไม่ถึง 600 หน้าซักทีครับ ถ้าเราเป็นคนเบื่อง่าย ลองสำรวจดูว่าสิบเรื่องที่เขียนไม่จบนั้นเราเขียนไว้ได้ไกลสุดกี่หน้า ซึ่งมันอาจจะสั้นเกินไป เวลาตั้งเป้าจริงก็อาจจะต้องตั้งอย่างน้อย 80-100 หน้าเอสี่ มันถึงจะพอเป็นนิยายได้
(3) พอได้ลำต้น (โครงเรื่อง) แล้ว ได้จำนวนหน้าแล้ว คราวนี้เอาลำต้นหรือโครงเรื่องมาแบ่งเป็นท่อนๆ ซัก 4 หรือ 5 ท่อนก็พอครับ แต่ละท่อนตั้งเป้าไว้ว่าเรื่องต้องดำเนินไปถึงแค่ไหน แล้วก็ตั้งเป้าหน้ากระดาษให้แต่ละท่อน เช่น อาจจะแบ่งเป็น 5 ท่อน ท่อนละ 15-20 หน้า รวมกันได้ 75-100 หน้า เป็นต้น
(4) ลงมือเขียน โดยเขียนให้จบทีละท่อน ถ้าเขียนแล้วจำนวนหน้าเกินก็ช่างมัน ไม่เป็นไร แต่จำไว้ว่าท่อนต่อไปพยายามอย่าให้เกิน บางทีเกินเพราะน้ำเยอะ เรามัวไปเขียนน้ำ เลยทำให้หมดแรงไปกับน้ำก่อนจะจบเรื่องครับ
ท่อนผม...
สงสัยเราเป็นมหาสมุทรเลยมั้ง เขียนพันหน้าพึ่งครึ่งเรื่อง
ถ้าความคิดเห็น2เป็นมหาสมุทรเราคงเป็น บ่อน้ำมั้ง เขียนเท่าไหร่ก็ไม่ถึงร้อยหน้าสักที
ลองตั้งเป้าหมายให้ชัดเจน กำหนดจำนวนตอนที่จะเขียน
ตัดสิ่งที่จะทำเรื่องออกทะเลหรือยืดเยื้อไปก่อน มุ่งสู่ฉากจบตามที่ตั้งไว้
หรือเขียนตอนแรก พร้อมตอนจบไว้เลย
จะได้รู้ว่าควรดำเนินเรื่องไปถึงฉากจบได้อย่างไร
ช่วงกลางจะเขียนประมาณกี่ตอนก็กำหนดไปเลยครับ
// ทั้งหมดทั้งมวล ผมก็ทำอยู่ครับ แต่ช่วงกลางดันยาวมาก จนไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะไปถึงฉากจบ (อ้าว)
แนะนำว่า ลองเขียนพล็อตให้จบดูก่อนดีไหมครับ
พูดง่ายๆคือเอาพล็อตมารวมกันแล้วร่างโครง เริ่มต้นยังไง ตัวละครเอกโผล่มายังไง ตัวละครรองโผล่มาแบบไหน นางเอกล่ะมาจังหวะใด ตัวร้ายคู่แข่งล่ะ ฉากปะทะ ฉากดราม่า ฉากไคลแม็กซืล่ะ ส่วนสนุกที่สุดของเรื่องจะเอายังไง สุดท้ายจะจบยังไง
เอาพล็อตมาเรียบเรียงแล้วกำหนดโครงการเรื่องละเอียดให้จบก่อน จากนั้นจึงค่อยเริ่มแต่งครับ
แนะนำตามนี้ครับ เพราะถ้าโครงเรื่องร่างไม่ครบ แต่เบื่อแล้ว มันก็มีโอกาสสูงที่จะแต่งนิยายไม่จบครับ
นิยายตอนยาวของผมนี่โครงเรื่องหลายฉากคิดซ้ำแล้วซ้ำอีกหลายรอบก็ยังไม่เบื่อเลยครับ มันกระตุ้นเราเรื่อยๆว่าอยากแต่งให้ถึง มันเป็นการจุดไฟให้ตัวเองวิธีหนึ่ง
ถ้าทำแล้วรู้สึกแบบนี้ได้ ผมมั่นใจว่ามีโอกาสสูงจะแต่งจบครับ (ถ้าไม่ติดปัญหาปัจจัยภายนอกเช่นเรื่องงาน เรื่องเรียนซะก่อน)
เราก็เปนเหมือนค่ะ คือแปปๆคิดออก แปปๆคิดออก คือตอนอยู่ในหัวนี่เป็นเรื่องเป็นราวเลยนะแต่พอเอาเข้าจริง เห้ยท้อแล้วอ่ะขี้เกียจแต่งละ555 แต่ตอนนั้นเราไปถามพี่คนนึงดู พี่เขาแต่งนิยายเก่งเหมือนกันเราเองก็ชอบอ่านเรื่องของพี่เขามากๆ เราก็ถามไปว่า
"พี่xxxคะ อยากแต่งนิยายให้จบทำยังไงดีคะ คิดต่อไม่ออกเลย"
พี่เขาก็ตอบกลับมาว่า 'คิดต่อให้ออกค่ะ'
เราก็แบบงงๆ นึกว่าพี่แกไม่ใส่ใจที่จะตอบเลยตอบมาแบบไม่อยากตอบ เราก็เลยไม่ได้ตอบพี่แกกลับไปหลังจากนั้น แต่พอมาสักพักนึงเราก็เห็นพี่แกโพสไว้ว่า
'ถ้าเราคิดพล็อตได้ เราก็ต้องแต่งได้ ถ้าเราคิดพล็อตเป็นเรื่องเป็นราวได้ นิยายของเราก็ต้องเป็นเรื่องราวขึ้นมา ถ้าเริ่มเขียนแล้วก็ต้องพยายามแต่งให้จบ คุณคิดขึ้นมาแล้วแต่จะยอมง่ายๆ คุณก็ไม่ควรเขียนตั้งแต่ทีแรก เพราะนั่นแสดงถึงความยังไม่พร้อม ถ้านึกอยากจะคิดก็คิดอยากจะเขียนก็เขียน ก็อย่าถามหาตอนจบให้กับเรื่อง' - M. -
เขียนพล็อตต้น กลาง ปลาย จบ ให้ได้ก่อนค่อยลงมือเขียนดีกว่าค่ะ แต่ไปเน้นหนักที่เนื้อเรื่องตอนกลางให้มากๆ หน่อย มันจะได้ไปได้เรื่อยๆ
ตอนนี้เขียนมาเกือบพันหน้าเอสี่แล้วยังไม่จบภาคแรกเลยค่ะ (เรื่องเดียวนี่ล่ะ อยู่มาจะครบปีละ) -*- มีหลายครั้งที่เขียนก็เริ่มเบื่อเริ่มเซ็งเหมือนกัน แต่พอรู้ว่ามีคนรอนิยายอยู่ มันก็เกิดความรู้สึกที่ว่าเราต้องเขียนมันขึ้นมา และถ้าไม่จบคนที่อ่านมาตลอดคงเสียใจแย่เลย เพราะงั้น เราควรจะตั้งเป้าว่า ต้องจบให้ได้เรื่องหนึ่งก่อน ถ้าไม่ไหวก็ฝึกเขียนเรื่องสั้นก่อนก็ได้ ให้รู้วิธีเขียนเริ่ม เนื้อ และสรุปมัน คิดว่าน่าจะเวิร์กอยู่มั้ง ยังไงก็สู้เค้านะคะ!
เหนื่อยเหมือนกันนะ กว่าจะจบได้ การเป็นนักเขียนไม่ได้อยากแต่ก็ไม่ง่ายเลยจริงๆ ถ้าไม่มีความอดทนพอไม่มีหัวใจที่รักในตัวละครที่ตัวเองสร้างขึ้นมามากพอก็ทำไม่จบเหมือนกัน เราเองก็ทิ้งมาสองเรื่องแล้ว
จนวันนี้รู้สึกเหนื่อยมานั่งจ้องหน้าword แล้วต้องถอนหายใจเลย
ท่านอื่นๆแนะนำกันไปหมดแล้ว ก็ตามนั้นแหละขอรับ
เพิ่มเติมอีกนิดคือ ท่านต้องฝึก "ตัดใจ" ให้เป็นขอรับ
ไม่ว่านักเขียนคนไหน ต่างสามารถคิดเรื่องใหม่ๆได้เสมอแหละท่าน แต่จะมีสักกี่คนที่เขียนเรื่องเหล่านั้นได้จบ แต่ที่มันจบได้เพราะคนเขียนมีวินัย ทู่ซี้เขียนเรื่องที่มีทั้งที่พล็อตเกิดในหัวมากมาย แต่ต้องตัดใจจากสิ่งใหม่เหล่านั้น พักมันไว้ก่อนจนกว่าเรื่องปัจจุบันจะเรียบร้อย แล้วเรื่องใหม่ค่อยตามมา
อีกเรื่อง อาจจะเหมือนขู่นิดๆ แต่คิดว่าควรบอกไว้ ตอนเขียนเริ่มต้น จินตนาการจะสดใหม่ สนุกมาก แต่นิยายมันมี norm ของมัน นั่นคือปมขัดแย้งที่ต้องเกิดขึ้นในเรื่อง
เมื่อไรที่ปมขัดแย้งเริ่มขมวด จะเป็นเวลาที่คนเขียนต้องเผชิญหน้ากับนิยายของตนเองอย่างแท้จริงขอรับ มันไม่ได้สนุกสนาน สวยงามเหมือนตอนต้นที่คนเขียนสร้างโลก สร้างตัวละครอีกต่อไป และคนเขียนมือใหม่ไปต่อไม่ได้ เพราะยังไม่สามารถเผชิญหน้าและข้ามผ่านกับปมขัดแย้งเหล่านั้นได้ดีพอ
นั่นเป็นที่มาว่าทำไมหลายคห.ข้างบนพยายามให้ท่านวางพล็อตให้ดี เพราะพล็อตที่ดี คือแผนที่สำหรับคนเดินทาง คือแผนรบสำหรับสนามรบ ถ้าท่านทะเล่อทะล่าบุกเข้าไปแบบมีจุดอ่อนในแผนเต็มไปหมด จะบาดเจ็บกลับมาก็ไม่แปลก
เข้าใจว่าเขียนเรื่องใหม่หลายครั้ง แปลว่าบาดเจ็บมาแล้วหลายรอบ ลองเรียนรู้กับประสบการณ์ของตัวเองดู แล้วลองทำตามคำแนะนำของหลายๆ คห.ในที่นี้ อันไหนหยิบมาทำได้ก็ทำ อันไหนไม่ใช่ท่านก็ปล่อยมันไป
สำหรับข้าน้อย มีแค่ 2 อย่าง 1. ตัดใจกับพล็อตใหม่ให้เป็น 2. วางแผนการเขียนให้ดี
เบื้องต้นมีแค่นี้แหละขอรับ
วิธีการง่ายๆคือการไอเดียที่จะใช้ในเรื่องใหม่ให้มาใส่ในเรื่องที่กำลังแต่งอยู่ให้หมดเลยครับ สร้างความอยากในการอย่างเห็นตัวละครของเราเก่งขึ้นเอาไว้ด้วยน่าจะช่วยได้
ท่าเป็นผมเวลาแต่งปกติจะใช้วิธีการสร้างเรื่องราวเป็นตอนๆอะครับ คือแบ่งเป็น Episode ไป แล้วใน EP นั้นก็มีตอนย่อย 25-26 ตอน ระหว่างนั้นผมใส่ประเด็นเอาไว้ว่าใน EP นั้นจะมีจุดไคลแมกอยู่ที่ตรงไหน มีประเด็นไหนที่เชื่อมต่อกับ EP ที่แล้วและ EP ต่อไป และมันช่วยให้ตัวละครเอกของเราเรียนรู้อะไรบ้าง นึกซะว่ากำลังพิมพ์บทหนัง 1 ภาคมันก็ช่วยได้ครับ มีประเด็นในภาคจะให้ค้างไปภาคต่อหรือให้จบในภาคก็ได้
แนะนำอะไรท่านมากไม่ได้ เพราะรันก็มาแนวเดียวกันเลยค่ะ เคยแต่งเรื่องสั้นจบ แต่เรื่องยาวไม่เคยจบเลย
แต่ถ้าให้พูด รันจะใช้แบบ พอคิดพลอตได้ก็เขียนเอาไว้คร่าวๆ แล้วกองสุมมันเอาไว้ตรงนั้น แล้วพออันไหนแล่นก็แต่งอันนั้น ไม่ก็อันไหนเร่ง ก็หักห้ามใจ ท่องพุทโธไป แล้วนั่งแต่งด้วยสปีดไฮเปอร์ เพื่อจะได้ไปแต่งอีกอันต่อ แล้วค่อยมาปรับอีกรอบ เพื่อให้ได้งานที่โอเค จากนั้นเอาไปให้เพื่อนอ่าน แล้วก็ปรับใหม่ ให้เป็นงานที่เกือบสมบูรณ์ แล้วนั่งรอคอมเม้น(สำหรับที่ลงเว็บ) เพื่อนำมาปรับปรุง ระหว่างเดียวกันก็แต่งอันอื่นไปด้วยค่ะ
แลดูเป็นแผนงานที่ยุ่งเหยิงมาก ไม่ขอแนะนำนะคะ แต่ถ้าทำตามแล้วมันไปรอดนี่จะเซอร์ไพรส์มาก 555
รันทำแบบนี้มาจะครึ่งปีละค่ะ เรื่องที่ไม่ได้เอาลงเว็บ ตอนนี้ ใกล้จะจบ แล้วสองเรื่อง ถือว่าประสบผลสำเร็จอยู่หน่อยนะ //พยายามไม่มองกองนิยายอีก10กว่าเรื่องในมุมห้อง
เรายิ่งกว่าจขกท.อีก ดองไว้เป็นยี่สิบกว่าเรื่อง (ปกติจะแต่งลงในสมุดเปล่าๆก่อน ค่อยพิมพ์ในเวิร์ดแล้วเอาลงเว็บน่ะนะ)
อาจจะแนะนำไม่ค่อยได้เท่าไหร่ แต่นี่ก็ถือเป็นแนวทางที่เราจะเอาไปปรับใช้เองด้วย
1.วางพล็อตเรื่องนั้นๆตั้งแต่ต้นจนจบให้เรียบร้อยก่อน (คิดพล็อตของทุกเรื่องให้จบก่อน)
2.ถ้าพล็อตมันเยอะเกินไป(แบบ คิดไว้ได้หลายเรื่องเนอะ) ก็ให้เอาทุกพล็อตมารวมกันในเรื่องเดียวเลย (ในกรณีที่แนวเรื่องเดียวกัน พล็อตคล้ายๆกัน) แต่ปรับพล็อตเก่าๆที่คิดไว้ให้สอดคล้องกับพล็อตหลัก
3.ลงมือแต่ง
ประเด็นที่เราจะสื่อคือ...แต่งให้จบไปก่อนสักเรื่องอ่ะ <<กำลังบอกตัวเองอยู่ 555
สู้ๆนะคะ
คือเอาจริงๆ แล้วเป็นคนนึงที่มีจินตนาการค่อนข้างสูงนะคะ คือคิดได้แต่แบบระบายออกมาเป็นตัวหนังสือไมได้อ่ะ 5555+
ของเรารวมๆแล้วนิยายทั้งหมด 35 เรื่องแต่งไม่จบสังเรื่องมีแม่งทุกแนวๆจริงๆแต่พอคิดไม่ออกก็ แต่งเรื่องใหม่ไปด้วยย้ำว่า ปิ๊งอะไรแล้วความสดมันก็มานี่ดำดิ่งสู่มหาสมุทรแอนแลนติกแล้วโดนหินถ่วงขายังขึ้นไม่ได้เลยหลังจากที่เรือไทเทนิกจม (เรือไทเทนิกคือสมองเราเอง)
บางทีแม่งก็-เขียนชื่อตัวละครสลับเรื่องกัน 35 เรื่องคิดดูดิ หนักใจมากเว่ออ 555 รีดเดอร์บางคนมาทำว่า เอ้าา อีคนชื่อนี่คือใครอะ พอเราไปดูเอ้าา อีชื่อนี้มันอยู่อีกเรื่อง นั้นแหละไม่เคยเขียนจบขี้เกียจบรมมากเว่อ 555
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?