ระบาย เบื่อสังคมในมหา'ลัย

ไมไม่อยู่หอในล่ะ มีเพื่อนเป็นร้อยเป็นพันเลยไม่มีเหงาไม่มีเบื่อ เพื่อนในคณะไม่ต้องสนก็ได้

มองมุมมนี้ก็เข้าใจน้องนะครับ บางทีน้องอาจยังไม่เจอเพื่อนที่ใช่หรือเปล่า พี่ไม่มีกลุ่มเพื่อนเลยตอนอยู่ปีหนึ่งพี่มามีเพื่อนตอนปีสอง ส่วนใหญ่คนที่พวกนั้นจะเป็นพวกที่อยู่ที่โรงเรียนเขาคื  ดาวเด่นในการเรียน เรียนเก่งและชอบเหยียบหัวคนอื่น แต่ พอมามหาวิทยาลัยกลับเจอคนที่เก่งกว่าเลยออกอาการรับไม่ได้เป็นธรรมดา แนะนำอย่าไปใส่ใจครับ เพราะ ถ้าเราอยู่เฉยๆนิ่งไม่เก็บอะไรมาคิด คนที่ร้อนเเป็นไฟคือคนที่ด่าน้องครับเพราะพอเราไม่ดิ้นหรือไม่เล่นตามเกมเขา เขาก็ยิ่งร้อนหาวิธีสารพัดให้เรามาดิ้นตามไปกับเขา

ฝากอีกเรื่องไม่เกี่ยวกับหัวข้อกระทู้

หลายๆคนบอกว่าเพื่อนมหาวิทยาลัยไม่จริงใจ อยากให้มองมุมมกลับนะ เพราะ พอเราได้ยินคำนี้เข้าพอเริ่มมีเพื่อนก็ระแวงเขามั่ง ไม่จริงใจกับเขาพอเขาทำผิดนิดหน่อยก็จะพูดล่ะ เพื่อนมัธยมดีสุด แต่อย่าลืมว่ากว่าเราจะผ่านการสนิทกันมาขนาดนี้เราทะเลาะอะไรกันมาบ้าง เพื่อมหาวิทยาลัยหากเราสนิทกันเป็นเพื่อนกันมันก็เป็นธรรมดาที่จะทะเลาะกันบ้าง เราต้องมองว่า หากเราไม่จริงใจกับเขาก่อนแล้วพอเขาไม่จริงใจกลับเราจะโทษเขาฝ่ายเดียวไม่ได้

เราก็คล้ายๆจขกท. ตอนนี้เลยอยู่คนเดียว เหงาบ้างแต่สุขใจ
นี่ขนาดเราเรียนวิศวะนะ แต่ภาคเราผู้หญิงเยอะ
แบบพอคนนึงไม่ชอบ แล้วเป็นกลุ่มใหญ่ก็ดึงเพื่อนคนอื่นให้ไม่ชอบเราตาม เราก็กลับมาคิดตลอดนะว่าเป็นเพราะตัวเราเองรึป่าว

เราเข้าใจนะ ท้อ เหนื่อย ทั้งเรื่องเรียนเรื่องเพื่อน
สู้ๆนะจขกท. เรามีหน้าที่เรียนก็ไปเรียนอย่างเดียว
ถ้าอยากมีเพื่อนก็ไปห้องสมุดหาเพื่อนต่างคณะดูเนอะ

คนที่แบนคนอื่น คนที่พูดจาแย่ๆใส่คนอื่นได้โดยไม่รู้ร้อนรู้หนาว ที่บ้านเขาก็คงเป็นแบบนั้นแหละ จบนะ

ถ้าคิดว่าเราทำดีแล้ว พยายามปรับตัวเข้าหาคนอื่นแล้ว แต่ยังไม่เจอคนดีๆในสังคมแคบๆนั้น บางทีมันไม่ใช่ความผิดเราเลยที่เราแค่ไม่เหมาะกับสังคมนั้น

คนที่เข้าสังคมไม่ได้เป็นคนขี้แพ้หรอ? ไม่ใช่เลย คนที่ไม่ยอมโอนอ่อนตามเรื่องเ-้ยๆในสังคมและเป็นตัวเองต่างหากที่เข้มแข็ง

ที่เหลือก็หาความสุขให้ได้ในช่วงเวลาสั้นๆนี้ ให้คนที่เกียจเราเขายิ่งร้อนเป็นไฟ หาเพื่อนในคณะไม่ได้ ก็หานอกคณะ

ขอให้ในอนาคตเจอสังคมที่ดีนะ มันมีอยู่แล้ว โลกตั้งกว้าง เราเลือกได้ที่จะอยู่ที่ไหนแล้วสะบายใจ

เราก็ไม่ค่อยมีเพื่อนเหมือนกันนนอยู่คนเดียวเเล้วสบายใจจิงค่ะแต่เหงาสุดๆคิดถึงบ้านด้วย

พยายามเข้าครับ
ดีมาก็ดีตอบ
ร้ายมา ถ้าไม่แรงมาก ก็เฉยๆ ไปซะ //สงบสยบเคลื่อนไหว
อดทนไห้เป็นครับ แล้วมันจะผ่านไป

เราเข้าใจอารมณ์ของน้องนะ เพราะพี่เคยเป็น เป็นตั้งแต่ปี 1 เลย นี่ก็ปี 4 แล้ว พี่อดทนกับสังคมแบบนี้มานานเหมือนกัน แรงบันดาลใจที่พี่อยู่ได้ก็คือ เพื่อครอบครัวและคนที่เรารักนะ
สู้ๆๆนะ เป็นกำลังใจให้น้องอีกแรงนะ ทุกอย่างมันจะผ่านได้ไปแต่ละวันนะ

เจอเพื่อนเเบบนั้นเหมือนกัน เราพยายามปรับตัวเข้าหาเขา เเต่สุดท้ายก็เป็นเหมือนเดิม เเถมเป็นเมทเเล้วก็เพื่อนในกลุ่มด้วย เหนื่อยมากเเต่โดนเเบบนี้  เลยทำใจว่าต้องสู้ต่อไปเพื่อพ่อเเม่  คิดถึงบ้านมากอยากกลับบ้านทุกอาทิตย์เเต่ก็ทำไม่ได้ 

ไม่เป็นไรนะเพื่อนในเอกเราก็ไม่มีใครรักเราหลอกแถมจะรุมตบเราด้วยซำ้เพราะแค่เห็นเรามีตัวคนเดียว คนใจร้าย สวดมนต์เยอะๆนะ เราเข้าใจเธนึกถึงพ่อแม่มากๆเราอยากรู้จักเธอจัง เราอยากเป็นเพื่อนกับเธอ เราจะได้ปกป้องกันเเละกันไง

ทางบ้านเขาไม่ดีด้วยแหละครับ เลยสื่อออกมาทางวาจา บางทีอาติดละครมากเกินไป อาจโรคจิตอ่อนๆ 555 เอาใจช่วย จขกท. ครับ สู้ๆ

เราก็เหมือนกันเป็นแบบนี้ตั้งแต่ปีหนึ่งละ(มีแต่คนไม่ชอบหรือคงรังเกียจเรามั่งและโดนเอาเปรียบตลอด) จนตอนนี้ปีสามก็ยังเหมือนเดิม ได้แต่บอกตัวเองทนต่อไปอีกหน่อยใกล้จบละ

จขกท.โคตรสตรองค์ค่ะ เก่งจังเลย เป็นเด็กต่างจังหวัด เข้ามหาลัยชื่อดัง
เอาใจช่วยนะคะ ;___; อ่านแล้วเศร้าใจแทน กลัวจะเป็นเหมือนกัน เราเข้าสังคมไม่เก่งเลย เราว่าพวกนั้นเขาเป็นคนขี้อิจฉาแน่นอน ชอบอวดเบ่งใส่คนอื่น ไม่มีปัญญาทำอะไรได้เองหรอกค่ะ จขกท.be stronggg !!

"มีคนหนึ่งในกลุ่มนั้นไม่ชอบเรามากๆคะ จะชอบดึงเพื่อนในเอกไม่ให้มายุ่งกับเรา" นิสัยแบบนี้ส่วนมากจะเจอในเด็กอนุบาล-ปฐม ที่นิสัยขี้เหวี่ยงเอาแต่ใจ ไม่คิดว่าจะมีในมหาลัย นิสัยแย่มากค่ะ

ที่มหาลัยของ จขกท มีชมรมมั๊ยคะ แนะนำให้เข้าชมรมทำกิจกรรมถ้าเบื่อๆ เราอาจหาเพื่อนได้จากที่นั่นค่ะ มีชมรมนึงที่ดีมากเลย ไม่ทราบว่าที่มหาลัยของ จขกท มีมั๊ยคะ ถ้าสนใจ ถามได้นะคะ ไม่ใช่การขายอะไรทั้งนั้นนะคะ

เข้าใจจขกท.เลยค่ะ==
แต่เรายังดีกว่าตรงที่มีเพื่อนสนิทสมัยม.ปลายมาเรียนด้วยกัน 
ความเฮียมันอยู่ที่เราไม่ค่อยร่วมกิจกรรม
แต่เรามีเหตุผลนะ คือเราอยู่บ้านไม่ได้อยู่หอไป-กลับต้องนั่งรถถึง3ต่อ มันแย่ตรงที่เราร่วมกิจเช้าไม่ได้และกิจเย็นก็ต้องกลับก่อน พ่วงกับเราต้องทำกิจของชมรมด้วย เลยโดนแอนตี้นิดหน่อย ก็มีมาแขวะบ้าง แซะบ้าง แต่เรามีเพื่อนอยู่เลยไม่ค่อยแคร์เท่าไหร่ค่ะ แต่รำคาญสุดๆ อีกเรื่องที่โดนหมั่นไส้คงเป็นเพราะเพื่อนสนิทเราเป็นผช ค่อนข้างป็อบเหมือนกัน แต่เค้าไม่ค่อยเอาใครสักเท่าไหร่ ผญที่คุยแบบเป็นกันเองมากที่สุดก็คือเรา เลยโดนหมั่นไส้มั๊งคะ5555

เราเจอคะ เข้าไปไม่ถึงเดือนเลย เจอใส่ร้ายคะ ซึ่งเรางงมากแบบ พึ่งรุ้จักกันแค่นั้น เราไปทำอะไรให้ ทำไมถึงต้องใส่ร้ายเราไม่ชอบเรา เราก็เข้ากับเพิ่อนในเอกไม่ได้ แอบอึดอัดอะค่ะ เราไม่รุ้ว่าเราทำไรให้พวกเขาอยุ่ดี เราเบือกที่จะปลงๆคะจบๆก็แยกกัน พยายามเฉยค่ะ สู้ๆนะคะ ปีสองเหมือนกัน เดะก็จบละ

เด็กตจว.มาเรียนกรุงเทพคนเดียวเหมือนกันค่ะ พยายามเข้าชมรม หรือหาเพื่อนที่มาจากตจว.เหมือนกัน ช่วยได้เยอะค่ะ ถ้าเข้ากับเพื่อนในรุ่นไม่ได้ ลงไปคุยกับรุ่นน้องดู หรือ ลองลงวิชาเลือกเสรีที่เรัยนกับคณะอื่น จะได้เพื่อนตอนทำงานกลุ่มค่ะ

คือจะบอกว่าไม่ใช่แค่น้องที่เป็นนะ พี่ปีสี่โดนเพื่อนที่อยู่กลุ่มเดียวกันนี่ล่ะ หักหลังเลยจ้า
คือพี่ไปอยู่ข้างหลังตอนสองนางไม่เห็น แล้วพี่ก้อได้ยินที่นางว่าพี่หมดเลย อย่าให้อธิบายความรู้สึกเลย
คือแบบสุดๆอ่ะ จะเลิกคบมันก็ไม่ได้เพราะตอนนั้นยังต้องพึ่งมันเวลาทำงานกลุ่มอยู่ไง ทุกวันนี้ก็มาเจอเพื่อนที่ดีนะเค้าก้อมาชวนไปอ่านสือบ้าง คือพูดคุยได้แต่ว่าพี่ก็ไม่สนิทไรมาก คือเขาดีแต่เราอาจมีบางสไตล์ที่ไม่ตรงกับเขา สรุปแล้วคืออยู่คนเดียวแต่ดีตรงที่พี่กลับบ้านทุกวันอ่ะ มันเลยแบบยังมีพ่อแม่ มีญาติที่รักเราเป็นกำลังใจให้เราเลยไม่เครียด
โดนมาเยอะเหมือนกันเรื่องเพื่อนกับรุ่นพี่ไม่ชอบ อาจารย์ชอบเด็กที่มาจากโรงเรียนที่ดังกว่า บลาๆๆๆๆๆ
แต่คิดในแง่ดีคือมันดีนะ เราเข็มแข็งขึ้น อยู่ได้ด้วยตนเอง พี่ถือคติที่ว่า มีเพื่อนไม่ดีไม่มีดีกว่า
เพราะนอกจากจะทำร้ายจิตใจเเล้วยังมา take benefit จากเราด้วย สู้ๆนะน้อง