มีปมเรื่องจิ้งจกค่ะทำยังไงก็ไม่หายกลัวㅠ ㅠ

ใช้กับดักกาว (ไม่แนะนำ มันตายทรมาน ไว้เป็นทางเลือกสุดท้าย) กับตีมันให้ตายค่ะ TT__TT

เข้าใจความรูสึกเลย  เราใช้วิธีนี้นะ พยายามไม่ให้มียุงฉีดยากกันยุงตลอด บางที่ก้อเอาลูกเหม็นไว้ที่มุมอับของห้อง แต่ลูกเหม็นไม่ค่อยได้ผล ฉีดยากันยุงพอไล่ได้แต่พวกตัวเล็กๆมันตายเลยต้องเก็บซากอีก

คุณต้องมองหลักความเป็นจริงครับ ว่าจริงๆแล้วจิ้งจกเป็นสัตว์ที่ไม่มีพิษมีภัยอะไรทั้งสิ้น เต็มที่ถ้าเราจับมันจริงๆก็แค่กัดเล็กๆน้อยๆอ่ะครับ ไม่สร้างบาดแผลหรือหนังทะลอกสักแอ่ะแรงน้อยมาก แต่ส่วนใหญ่มันแทบไม่กัดเลย จิ้งจกเป็นสัตว์คู่บ้านครับ แค่กำจัดอคติในใจคุณทิ้งไปก็ไม่มีอะไรต้องกลัวครับ

นึกว่ามีเราเป็นคนเดียวตอนนั้นเรานั่งเรียนพิเศษอยู่ค่ะเเล้วอยู่ดีมันหล่นใส่ใหล่อ่ะค่ะ กรี้ดเสียงดังเเล้วร้องไห้ด้วยค่ะจนห้องข้างๆเดินมาถามว่าเป็นอะไร

เราก็กลัวจิ้งจก แต่เรื่องของเจ้าของกระทู้น่ากลัวมากอ่ะ เราก็เคยมีเหตุการณ์แต่ไม่น่ากลัวเท่า คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนเราเป็นเด็ก(เด็กมาก ประมาณ ป.1) เรานั่งเล่นของเล่นอยู่ตรงมุมห้อง และไฟมันติดกลางห้อง มุมห้องมันเลยมืดๆ เราก็นั่งๆเล่นอยู่ก็สังเกตุเห็น อะไรดำๆอยู่ที่กระโปรง เราก็ลองไปแตะดูมันเย็นๆ จากนั้นก็เลยเดินไปส่องไฟดู แน่นอนว่าหลังจากที่เห็นว่ามันคือจิ้งจก เราก็วิ่งๆๆและโวยวาย จากนั้นก็กลัวมาโดนตลอด ถ้าเห็นจิ้งจกในห้องนอน เราก็ไม่กล้านอนอ่ะ เอาสเปรย์มาฉีดๆไล่ วิธีที่หายกลัวของเราก็คือ พยายามคิดว่ามันไม่มีอันตราย มันแค่น่าขยะแขยง แล้วก็คิดว่ามันคงไม่ตกมาจากเพดานง่ายๆหรอกตามธรรมชาติของมัน และก็มีเรื่องที่จะบอกเจ้าของกระทู้ คือหางของจิ้งจกมันจะหลุดเองก็ต่อเมื่อคิดว่าอยู่ในอันตราย ขอให้หายกลัวได้นะ ถ้าพยายามแล้วไม่หาย ก็คงต้องหลอกตัวเองแล้ว

เราก็มีปมเกี่ยวกับจิ้งจกเหมือนกัน!!
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนนั้นเราอยู่แค่ป.1 เองนี่แหละ แล้วเรานั่งทำการบ้านหรือระบายสีอยู่ก็ไม่รู้ ทีนี้เราก็เบื่อไงเลยอยากเดินไปข้างนอก แล้วทีนี้จิ้งจกมันก็ตกลงมา! แล้วคือแบบเราไม่เห็นอ่ะ เหยียบหางมันจังๆ เลย แล้วเราก็ก้มมอง ปรากฏว่าหางมันดิ้นไปดิ้นมา แล้วจิ้งจกมันไม่ตายอ่ คือช็อคมาก! ตอนนั้นเด็กจริงๆ คิดว่าเหยียบตรงไหนของสัตว์มันก็จะตาย แต่จิ้งจกมันไม่ตายค่ะ พอเราเห็นนี่ก็ร้องไห้ลั่นบ้านเลย นี่คือปมที่หนึ่ง

   ยัง! ยังไม่หมด ตอนเราอยู่ป.3 หรือ ป.4 นี่แหละ พ่อเราทะเลาะกับแม่เลยพาเราไปอยู่บ้านย่า (บ้านที่ฉันค้นพบว่าเหยียบหางจิ้งจกแล้วมันไม่ตาย) แล้วทีนี้ตอนจะกินข้าวเรากำลังจะเอาช้อนเข้าปากเลย จู่ๆ จิ้งจกมันก็ตกใส่มือเราพอดิบพอดีเลย เรานี่แบบแหกปากร้องลั่นเลยทีเดียวแล้วก็ไม่ยอมกินข้าวต่อ พอวันรุ่งขั้น พ่อก็มาเล่าให้ฟัง ว่าเราละเมอลุกขึ้นบอกจิ้งจกตกใส่มือ เอาออกไปที แล้วก็ร้องไห้ใหญ่เลย เรานี่แบบชัดแล้วว่ากลัวจิ้งจกจริงๆ

   มันเป็นสัตว์ชนิดเดียวที่เราไม่อยากอยู่ใกล้ เพราะเกลียดและกลัวมากๆ

เราก็ไม่ชอบมันเหมือนกันอะถึงขั้นเกลียด ขยะแขยงมันมากๆเวลาเจอนี้ต้องให้แม่บ้านมาจับให้ตลอดเลยอะ คือตอนเราอาบน้ำอยู่อะมันเคยตกลงมาใส่เท้าเรา เราเลยไม่เข้าห้องน้ำห้องนั้นไปอีกนานเลย เกลียดแรง

เราเลี้ยงจิ้งจก.. 

เราก็กลัวนะแต่ไม่เคยจับหรือโดนตัวมันแต่เรานิกลัวมากเลย ตอนเรียนในห้องเรานั่งหลังสุดติดกำแพงเลยมันลงมาจากมุมห้องไกลกับเราปะมาณ1เมตรได้มั้งเรายิ่งกลัวๆอยู่ก็เลยวิ่งไปหน้าห้องแล้วน้ำตาก็ไหลมาเองเลย(กลัวมากกว่างูอีก)แล้วเพื่อนในห้องเราก็ไปจับมันมาแกล้งเราจนตอนนี้เราโดนเพื่อนๆเรียกว่า จิ้งจก!!! 5555 
แต่เรื่องของ จขกทโหดกว่ามากกกเปนเรานิกรี้ดลั่นละแหละ สู้ๆกับสัตว์ตัวสีเหลือง เล็กๆ น่าตาพิลึกๆ ด้วยเป็นกำลังใจให้ที่ยังมีสติ (เราขอตัดขาดจากสิ่งมีชีวิตชนิดนี้)

อาการเดียวกันเลยจ้า แต่เราเป็นกับแมงมุมอ่ะ กลัวยิ่งกว่าแมงป่อง หรือตะขาบอีก

เราก้เคยอ่ะ เราหยิบกล่องขนมปังสังขยาออกมาจากตู้เย็น พอเปิดปุ๊ปนี่ช็อคอ่ะ ในกล่องมีจิ้งจก(ตาย)อยู่ตัวนึง แล้วระยะห่างของหน้าเรากับจิ้งจกห่างไม่ถึงฟุต เรากรี๊ดลั่นบ้านแล้วโยนกล่องขนมทิ้งเลย กลัวมากๆ T^T

ของเรา แมลงสาบ จิ้งจก ตุ๊กแก และ ทาก หลอนมากก
แมลงสาบมันบินมาเกาะขาเราอ่ะ ตอนนั้นเด็กมากก ยึ้ยย กลัวโคตร เจอแมลงสาบนี่แบบ..

จิ้กจก คือเราขยะแขงเฉยๆอ่า วีรกรรมก็คือมันวิ่งไล่เรา เรานี่วิ่งไปร้องไห้ไป ไอเอี้ยย

ตุ๊กแก ตอนนั้นน้ำท่วมเราเลยไปอยู่ที่ สระบุรี เราเจอตุ๊กแกอ่ะ มันวิ่งไล่เราอีกแล้วง่าา วิ่งไปร้องไห้ไปเหมือนจิ้งจกเลย

พีคสุดๆคือ ทาก!!! เกลียดมากๆ เกลียเอี้ยยๆ

เราไปริมแม่น้ำอ่ะค่ะแล้วทีนี้มันชื้นมันจะมีพวกทากช่ะ มันมาเกาะขาเราเราก็รู้สึกแบบ อะไรเนี่ยรำคาญจัง ก็เอานิ้วแตะๆ มันนิ่มๆ.. พอมองเป็นทากกรี้ดแตกค่ะ กรี้ดดังมากกก โดดไปโดดมา และก็กรี้ดๆๆๆๆๆ คนวิ่งมามุงเต็มเลย พ่อเลยเอาออกให้ เกียจที่สุดแล้วทากอ่ะ

ปล.เราอยู่ กทม. น้ำท่วมหนักเฟร่อ เลยต้องย้ายไปค่ะ

เราก็กลัวค่ะ ทำยังไงก็ไม่หาย เพื่อนแกล้งทีมีร้องไห้หรือไม่ก็ขาอ่อนจะทรุดแน่ๆ

เคยกลัวจิ้งจกมากๆค่ะ แต่พอวันนึงโมโหเพราะมันมาขี้แหมะไว้ทีโน้ตบุ๊คคู่ใจของเรา หาไม้มาไล่ฟาด หลังจากนั้นก็กลาบเป็นคนไม่กลัวจิ้งจกค่ะ555555 ทุกวันนี้ไล่จับแล้ววิ่งไล่เพื่อน

เราเข้าใจค่ะความรู้สึกนี้ T T เราก็เป็นเหมือนกัน ในกรณีของเราคือเรานอนดูหนังอยู่ค่ะ เเล้วเราไม่ทันสังเกตุว่าพื้นบ้านในตอนนั้นมีจิ้งจกอยู่ พูดง่ายๆคือไม่รู้เรื่องอะไรเลยค่ะตอนนั้น เเล้วสักพัก เราจั๊กจี้ที่ขาเเต่เราไม่ได้สนใจนะคะ นึกว่าอยู่ดีๆมันก็จั๊กจี้ เเต่พอผ่านไปสองสามนาทีเราตะหงิดๆเลยยกหัวไปมองที่ขา ภาพที่เห็นคือลูกจิ้งจงมันไต่ขาเราค่ะตัวประมาณกลางๆไม่ใหญ่มากค่ะ เเล้วมีลาย คืออยู่พ้นเข่าเราเเล้ว เราเลยช๊อคเลย แบบลุกเเล้วกระทืบพื้นบ้านเลยค่ะกรือทืบจนหลุดเลย แบบ จากตอนเเรกที่เราไม่กลัวนะ เราฝังใจจากเหตุการณ์นั้นเลยค่ะ วิธีเราคือเลี่ยงค่ะอยู่ให้ห่างๆ เเค่เราได้ยินเสียงก็กลัวเเล้วค่ะ

แค่วิ่งผ่านเท้าก็จะตายแล้ว นี่เข้าไปในเสื้อ โอ้ยยยย ใจไม่ดีเลยค่ะ 

นึกว่าตัวเองมาตั้ง กท นี่ก็มีปมค่ะ เข้าใจเลย ของเรามันเข้ามาในเสื้อด้านหลังแล้วเราจับมันมันก็กัดเราค่ะ คือแบบตั้งแต่ ป3 แล้วเรื่องนี้นานมากก แต่ฝังใจมากค่ะ กลัวมาตลอดตั้งแต่ตอนนั้น T^T ใครมีวิธีแก้ให้หายกลัวนี่กราบเลยค่ะ มันไม่หายจริงๆ หลายปีแล้ว ตั้งแต่ ป3 ตอนนี้ จะขึ้น ม6 ละ 

เราเป็นคนนึงที่กลัวจิ้งจกมาก หลอนขึ้นสมอง โดนเเกล้งร้องไห้ตลอดเลย ฟังจขกท.ละหลอนมาก นึกภาพออกเลยอ่ะ บรึ๋ยยยยยยยยยย

เราเป็นคนนึงที่กลัวจิ้งจกมาก หลอนขึ้นสมอง โดนเเกล้งร้องไห้ตลอดเลย ฟังจขกท.ละหลอนมาก นึกภาพออกเลยอ่ะ บรึ๋ยยยยยยยยยย

เหมือนเราเป๊ะเลย นี่ตั้งแต่เด็กยังไม่หายเลย เข้าใจว่ามันก็อยู่คู่บ้านเราอยู่แล้ว แต่ก็ยังไงล่ะ รู้สึกเห็นเกาะไกลๆ ได้ แต่ภายในระยะหนึ่งเมตรนี่เราหนีเลยอะ T__T
ปล ตุ๊กแกไม่ค่อยเพราะไม่ค่อยเจอ ไม่ค่อยกลัวสัตว์เลื้อยคลานเกือบทุกชนิด งูก็ไม่อะ แต่ขจิ้งจกนี่ไม่ไหวจริงๆ ค่ะ TT

ของเราก็คล้ายๆ จขกท. นะแต่ว่าของเราดูหนักกว่าอะ คือแบบตอนนั้นเราอยู่ประมาณป.5
เรากลับต่างจังหวัดแล้วมีวันหนึ่งเราเดินเข้าน้ำคือเราใช้มือตักน้ำมาล้างอะค่ะ
แล้วเราก็รู้สึกว่ามีอะไรดิ้นๆที่มือเราก็ก้มดูมือตัวเองก็เห็นจิ้งจกมันดิ้นอยู่ที่มือคือแล้วมันเปียกน้ำ
แถมยังไส้ทะลักอีกตอนนั้นคือเราตกใจมากเลยค่ะ เราก็กรี๊ดแล้วก็สะบัดมือไปมาค่ะ แล้วมันก็หายไปไหนไม่รู้แล้วเราก็รีบวิ่งออกมาจากห้องน้ำค่ะ หลังจากนั้นเราก็กลัวจื้งจกตลอดมาค่ะ
สัตว์อื่นเราไม่กลัวเลยนะกล้วแค่จิ้งจกนี่แหละ
คือตอนนี้เราอยู่ม.1แล้วคือเราฝังใจมากๆค่ะ

เป็นเหมือนกันเลย คือตอนนั้นเราก็นั่งอยู่ในห้องเรียน แล้วครูยังไม่เข้า อีพวกเพื่อนผช.ก็เจอจิ้งจกแล้วก็เอามาเล่นหลอกผญ.กัน เอามาโยนใส่คนนู้นคนนี้ แต่เราก็นั่งคุยอยู่กับกลุ่มเพื่อนนั้นแหละ พวกผช.มันโยนมากลางหลังเราเลยจ้าาา เราก็กรี๊ดแล้วนั่งร้องไห้ พวกมันก็เอาไปทิ้ง คือพวกมันเล่นจนจิ้งจกตายอ่ะ น่างสานนน แต่อีกครั้งนึงนี่เป็นปมฝังใจเลยคือเรากำลังจะเดินไปส่องกระจกแล้วเท้ามันก็ไปเหยียบคือความรู้สึกมันแบบนิ่มๆเย็นๆอ่ะ เราก็สะดุ้งเท้ามันก็กระตุกออกมาเองโดยอัตโนมัต55555แล้วก็กรี๊ดลั่นบ้าน ตอนนั้นคือรีบวิ่งไปซุกตัวนอนคุมโปงอ่ะ แล้วก็ร้องไห้จนไข้ขึ้น คือกลัวมันนะแต่ก็สงสารด้วยT.T

มาแท๊กมือด้วยคนค่ะTT เรานี่กลัวมากจริงๆ ตอนเด็กๆมันเคยตกลงมาในแก้วน้ำมะพร้าวที่เรากำลังจะยกดูด ละมันฟืดอ่ะ ดูดไม่ขึ้น มองลงไป โอโหหหหหหหห จิ้งจกตัวเท่านิ้วโป้งTTTTT แล้วก็อีกหลายเหตุการณ์เลยค่ะ อย่างมันเดินตัดหน้าแล้วไปเหยียบมันตายแบบตัวเละอ่ะ ขาดครึ่ง เคยใส่หมวกคลุมผมอาบน้ำแล้วมันอยู่ในนั้น ตอนถอดออกมันก็ตกมาเกาะตรงสายเสื้อใน ขนลุกแบบฮืออออออออ เราเป็นโรคกลัวจิ้งจกขึ้นสมองมากอ่ะ แมงมุม หนู งู ไส้เดือน กิ้งก่าอะไรงี้กล้าจับนะ แต่จิ้งจกกับตุ๊กแกนี่ไม่ไหวจริง กลัวขนาดมันตายแล้วก็ไม่กล้าเก็บซากอ่ะ อ่านเรื่องของจขกท.แล้วจะร้องไห้แทนค่ะ น่ากลัวT____T

เราก็เป็นค่ะ แค่เป็นมันในห้องน้ำก็ไม่กล้าเข้าไปแล้ว จนเรียกพ่อมาไง่ออกไปให้ คือไม่ได้กลัวแต่มันรู้สึกแปลกๆ เราไม่ชอบพวกตัวนิ่มๆอ่ะ 

แต่ก่อนเราไม่กลัวนะ มันตกใส่ก็สะบัดๆออก แต่มีวันนึงอ่ะ มันอยู่ในห้องน้ำแล้วทีนี้เรายืนจ่องมัน
แล้วเราเห็นเครื่องในมันอ่ะะ ตัวมันใสๆมองแล้วเราจะอ้วก เราก็เลยฉีดน้ำใส่มัน แล้วมันก็หนีไปแล้วมันก็กลับมาอีกที แต่มันไม่ใสแล้วอ่ะ มันสีดำๆ โอ้ยยยๆๆๆ หลอนน 

ถัดมาอีกวัน จิ้งจกมันตาย แม่ก็เลยให้เราไปเก็บแล้วแบบ.. เข้าใจมั้ยว่ามันไม่ชอบแล้วอ่ะ ให้ไปจับมันก็ยังไงๆ ตอนจับเรานี่ทิชชูห่ออย่างหนาา ตอนจับนี่แทบร้องไห้ แล้วเช้าอีกวันก็มีจิ้งจกเข้าไปในห้องเราอ่ะ แทบร้องไห้ ไล่เกือบชั่วโมง ไล่ไปด่าไปอ่ะ5555 ทุกวันนี้เรากลายเป็นคนขี้ระแวงแล้วอ่ะ ได้ยินเสียงอะไรหน่อยก็สะดุ้ง คือถ้าเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยงอ่ะ สยองมากก

จะจิ้งจกหรือตุ๊กแกสัตว์เลื้อยคลานกลัวหมดค่ะ ไม่ถูกโรคอ่ะ

เคยโดนพี่ที่รู้จักแกล้ง คือหยิบจิ้งจกมาให้ดู(ตอนนั้นยังประถมอยู่เลย)แล้วทีนี้หางมันก็ขาดมันไม่ได้ขาดเฉยๆอ่ะมันดิ้นอีกแล้วพี่เขาก็ยังจะหยิบหางมาใกล้อีก เราก็วิ่งหนีสิคะ555
 
อีกตอนนึงคือตอนจะอาบน้ำ กำลังจะเข้าไป พอจะปิดประตูเท่านั้นแหละ มันอยู่ด้านหลังประตู...
สิ้นสติในตอนนั้นแล้วรีบวิ่งออกมาอย่างรวดเร็ว
วีรกรรมของเราและจิ้งจกน้อยมันเยอะจนเหลือจะกล่าว

เข้าใจค่ะ เราก็เป็น
สมัยก่อนเป็นคนเฉยๆเวลาเจอจิ้งจกนะ จนช่วงมอต้นอ่านหนังสือสอบดึกๆ เกรงใจพ่อแม่เลยย้ายห้องไปนอนอีกห้องที่ไม่ค่อยใช้งาน เราก็เปิดแอร์อ่านหนังสือไปสักพัก//แบบโต๊ะหนังสือเราอยู่ใต้แอร์นะ มันก็มีเสียงกึกๆ เราก็งงว่าอะไรแต่ก็ไม่ได้สนใจ แล้วอยู่ๆก็มีเสียงแปะ(แบบดังมาก) คือจิ้งจกตัวใหญ่มากตกอยู่ตรงหน้าเรามันวิ่งเปะปะไปหมดเลย ทีนี้ก็ช็อคสิคะ แบบกรี้ดลั่นเลย ตอนนั้นเริ่มกลัวแล้วค่ะ
จนเจอแบบนี้อีกรอบ(ณ จุดเดิม แอร์ตัวเดิม ถถถ)แต่คราวนี้แอดวานซ์กว่า เหมือนจิ้งจกนางตกลงมาด้วยความเร็ว จึงทำให้นางสลบ คือแม่เจ้า นอนหงายคาโต๊ะหนังสือ เจ้นี่ทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ นั่งช็อคเงียบๆ อยู่ตรงมุมห้อง พีคไปอีก
อันที่จริงเรื่องแบบนี้บางคนมันก็ดูเล็กน้อยนะ แต่ว่าแต่ละคนก็ไม่เหมือนกันอ่ะนะ เราว่ามันไม่แปลกที่จะกลัวหรือไม่กลัว แวดล้อมแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน บางคนคุ้นเคยมาตั้งแต่เด็ก จับมาเล่นในมือได้แบบไม่กลัว แต่บางคนแค่เห็นเกาะอยู่ก็ไม่กล้าเดินเฉียดก็มี ดังนั้นไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะ

เธอ~
เราเป็นหนักกว่าาาา
"จิ้งจกปลอม"เรายังไม่กล้าจับเลย 

แต่เราไม่อยากเลิกกลัวนะ
ลองคิดดูสิว่าเราเลิกกลัว
เราจะกล้าจับจิ้งจกได้
ถ้าเกิดวันนึงเรากลับมากลัวใหม่
คงขยะแขยงน่าดู


ปล. สตอรี่ของเธอน่ากลัวจริง
ขอโทษที่เราทนอ่านจนจบไม่ได้ ฮืออออ สงสารเธอมาก T_T

เราก็มีปมกับจิ้งจก คือปกติก็กลัวอยู่แล้วด้วยอ่ะ แล้วมีคืนหนึ่ง ประมาณเที่ยงคืนมั้ง กลับจากเซเว่นกับแม่ แล้วคนในบ้านเราคือนอนหมดแล้ว ปิดไฟมืด เราก็เข้าบ้านไปจะเปิดไฟ คือสวิตซ์ไฟมันอยู่ใกล้ๆประตูบ้าน แล้วหน้าสวิตซ์ไฟมีลิ้นชักอยู่อันนึง อย่างที่บอกคือมันมืด เราก็เดินเข้าไปเปิดไฟ รู้สึกเหยียบโดนอะไรนิ่มๆเมือกๆ พอเปิดไฟเดินถอยออกมาถึงรู้ว่าตัวเองหยิบจิ้งจกไปเรียบร้อยค่ะ TT เรากริ๊ดลั่นบ้าน แล้วก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปล้างเท้า แล้วเข้าห้องเลย สักพักแม่เราเดินมาบอกว่า ตอนที่เราเหยียบมันยังไม่ตายดี แล้วคือมันค่อยๆคลานออกไปตายข้างนอกบ้าน ตอนนั้นรู้สึกผิดและกลัวมาก // ตอนเราเหยียบรู้สึกจะมีเลือดด้วยมั้ง TT