ว่าด้วยการถึงฤดูรีไรท์งาน

[คุโรนี]

ตอนแต่งไม่รู้นักเขียนท่านอื่นเป็นเหมือนกันไหม แต่เรามีอารมณ์ร่วมทุกฉาก สนุกทุกตอนที่เขียนไป มีความสุข แต่.......................................พอแต่งจบเราคนนึงที่ไม่อยากรีไรท์งาน เป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบย้อนอ่านนิยายตัวเองเพราะเมื่อเราอ่านหรือรีไรท์เราจะแก้เยอะมาก แทบจะเขียนใหม่ อีกอย่าง ยิ่งอ่านยิ่งรู้นิยายตัวเองไม่สนุก ยิ่งอ่านยิ่งตินิยายตัวเอง ยิ่งอ่านเรายิ่งคิดว่า งานแม่งห่วยยยยยยยย แตก

ไม่มีไร ระบายเฉยๆ ถึงฤดูรีไรท์งานเป็นแบบนี้ทุกปีทุกชาติ ขี้เกียจ ฮี่ๆ แต่ชอบแต่งนะ มีความสุขกับจินตนาการ
พอๆ จบๆ
ไปละ
แล้วนักเขียนท่านอื่นล่ะคิดยังไงกับการรีไรท์งานตัวเอง
สนุกมั้ย มีความสุขป่าว
(อย่าแอบถามนะว่าคำผิดเยอะไหม แทบจะไม่มีใครอ่านเพราะผิดเยอะ คำมั่วไปหมด อิอิ)

Comments

[น.ส. ศรัทธาวลี(เลิกสวยแล้วค่ะ)]

เมื่อก่อนเป็นเหมือนกัน

แต่ตอนนี้ใช้วิธีตั้งใจแบบสุดๆ อ่านทวนสามรอบก่อนจบตอน  ออกเสียงประโยคที่พิมพ์ในใจทุกครั้ง รู้สึกว่างานดีขึ้น จะไม่รีบเขียนเด็ดขาดนอกจากมีสมาธิ

 แปลกใจว่าพอทำอย่างนี้แล้วเขียนจบไว ใช้เวลารีไรต์น้อย แค่อ่านทวนตรวจคำผิด ใช้เวลาสองวันเหมือนอ่านนิยายปกติเลย

ลองทำตามดูนะ เผื่อดีขึ้น