[แชร์ประสบการณ์]จากวันที่นิยายแทบไม่มีคนอ่าน
ตั้งกระทู้ใหม่
ช่วงนี้เวลาเล่นบอร์ด ก็มักจะเจอกระทู้ที่ว่าด้วย"นักอ่านเงา"ซะเยอะ(ตั้งแต่กระทู้ครั้งแรกก็เจอมาสามสี่รอบแล้ว) เอาเป็นว่าผมจะลองมาเล่าเรื่องของนิยายผมบ้างดีกว่า
ขโมยธรรมดากับถุงมือมหาเวทเป็นเรื่องที่ผมได้แต่ไว้ตั้งแต่ปี57และก็ได้ใส่ไหดองมาจนถึงปี58ปลายๆ(เป็นตัวอย่างที่ไม่ดี อย่าเอาเยี่ยงอย่าง) ในตอนแรกที่กลับมารีไรท์ใหม่ก็จำต้องลบตอนเก่าๆทั้งหมด เลยเรียกว่าเป็นการนับหนึ่งใหม่เลยก็ว่าได้
ทีนี้ พอผมลงนิยายตอนแรกไป.....ผมก็คือ เงียบครับ สงัดเลยครับ คนเม้นท์นี่ไม่มี วิวแทบไม่ขยับ แฟนเพิ่มมาแค่คนสองคนเองครับ..
แต่เนื่องจากพล๊อตที่วางมาดีทำให้แต่งง่าย ประกอบกับที่ผมเข้าใจว่าการเลือกอ่านนิยายของนักอ่าน(ไม่ว่านักอ่านเงาหรือไม่)ขึ้นอยู่กับจำนวนตอนส่วนหนึ่ง เลนแต่งและอัพไปเรื่อยๆ...
แต่!ถึงอัพไป8ตอนก็ยังโนคอมเม้น!!(ยกเว้นท่านเคลที่รู้จักกันมาก่อนแล้วและมาเม้นให้กำลังใจ)แถมแฟนคลับยังขึ้นๆลงๆอีกด้วย ทำเอาผมเฟลมากเลยครับ
ผมเลยเริ่มหาต้นตอที่ทำให้มันเป็นแบบนี้ และก็พบว่ามันอยู่ที่คุณภาพนิยายแต่ละตอนครับ เนื่องด้วยในตอนนั้นผมจะรีบแต่ง รีบอัพ และแต่งต่อเลย ทำให้ไม่มีเวลามาเกลาเนื้อหามากนัก คงตะเป็นเหตุผลหลักของปัญหานี้ ผมเลยตัดสินใจประกาศเลยว่าผมจะอัพนิยายแค่วันพุธและวันอาทิตย์เท่านั้น
ประกอบกับการที่ผมได้รู้จักกับท่านนุ๊กและท่านลยาในช่วงนั้น ทำให้ทั้งสองท่านช่วยมาคอมเม้นท์ติติงนิยายให้อีกแรง ก็เลยนับได้ว่าเป็นช่วงที่เยี่ยมมากจริงๆ(อ้อ คอมเม้นท์เพิ่มขึ้นมานิดหน่อยด้วย)
หลังจากนั้นผมก็ได้แต่งนิยายอัพเรื่อยๆ และโปรโมทให้บ่อยขึ้น แต่ผลก็คือ.....still silentครับ...
ยอมรับว่าเฟล แต่ไม่ยอมแพ้ครับ
ตอนนั้นสิ่งที่ผมคิดคือ ถ้าไม่มีคอมเม้นท์อะไร ก็แปลว่านิยายเรายังไม่มีความดึงดูดพอที่จะทำให้เขาเม้นท์ได้ เลยทำให้แต่งต่อมาเรื่อยๆ รักษาวินัยในการแต่งและลงมาตลอด(สำคัญมากข้อนี้)
และแล้ว ในวันที่10มีนาคม 2559ผมก็ได้ปิดซีซั่นแรกไปอย่างงดงาม..แต่! มันเป็นจังหวะเดียวกับที่ทั้งน้องเคลและท่านโคลเข้ามาวิจารณ์นิยายให้ ผมเลยเห็นถึงข้อบกพร่องทั้งหมดที่มี(ที่เห็น)จนได้
และถ้าเห็น ก็จำต้องรีไรท์...
มันเกิดขึ้นเร็วๆนี้เองแหละ กับฤดูโหมรีไรท์ สิบตอนในสี่วัน(เพื่อให้ทันต่อการอัพซีซั่นสอง) แต่สุดท้ายผมก็รอดมาจนได้ และอัพจนครบเป็นที่เรียบร้อย...
ผลปรากฎว่าเริ่มมีคอมเม้นแล้วครับ!! แฟนคลับก็ไม่ลดลงเลย!! ทำให้ผมรู้สึกภูมิใจกับมันมาจนถึงตอนนี้ครับ
นั่นก็คือเรื่องราวการเดินทางของนิยายเรื่องหนึ่ง ก็อยากให้นักเขียนมือใหม่หลายๆคนได้อ่าน เพราะหลายคนจะท้อเพราะนักอ่านเงากันมาก... สิ่งที่ควรทำคือมีวินัยในการแต่งครับ! ที่ตามมาก็คือความพยายาม ถึงแม้จะไร้คอมเม้นท์ก็ต้องสู้ต่ออย่าท้อถอยนะครับ! แล้วก็อย่าเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล ลองเปิดใจฟังคอมเม้นท์ติบ้าง ถ้าดีก็เอามาใช้ แต่ถ้าไม่ก็ปล่อยไปครับ
สุดท้ายนี้ ผมก็อยากจะขอบคุณที่ทนอ่านกระทู้ยาวๆมาขนจบ และอยากให้นักเขียนมือใหม่สู้ต่อไปครับ เป็นกำลังใจให้เน้อออออ
25 ความคิดเห็น
สั้นๆ ง่ายๆ นักเขียนหน้าใหม่ ส่วนใหญ่ถ้าไม่ผ่านการรีไรต์ ยอดเม้นท์และแฟบจะไม่กระเตื้องค่ะ
และสำหรับบอร์ดนักเขียน ช่วงนี้ปิดเทอม เด็กๆ มีเวลาว่างแต่งนิยายกันเยอะ ทำใจกับกระทู้ นักอ่านเงาหรือคอมเมนท์ เถอะค่ะ "ปลงเถอะน้องเอย ชีวิตจะได้สุขี~"
สุดท้าย ขอแสดงความยินดีกับท่านสีฟ้าด้วยค่ะ สู้ต่อไป ทาเคชิ!(?)
ขอบคุณขอรับ^^
คืออยากจะสนับสนุนนักเขียนรุ่นใหม่ให้มากที่สุดเท่านั้นแล อย่างน้อยก็อยากให้เขาอ่านกระทู้นี้แล้วมีไฟแต่งต่อบ้างก้ยังดี
จะว่าไป...พอพูดถึงเรื่องคอมเมนท์ทีไร นี่ใจหล่นลงตาตุ่มทุกครั้งเลยครับ...
นิยายเรื่องปัจจุบันลงไป 21 กว่าตอนแล้ว คอมเมนท์ยังแค่ 9 (ส่วนใหญ่จะเป็นขาประจำที่นานๆ ทีจะมาคอมเม้นท์แค่ครั้งสองครั้ง) กับแฟนคลับกว่า 6 คน (ต่างกับเรื่องแรก มาตั้งเก้าสิบกว่า กับคอมเมนท์แค่ 25 อัน... // แลดูน้อยเนอะ 555)
จริงๆ ทุกวันนี้ก็ยังเขียนอยู่นะครับ ไม่ได้กังวลเรื่องคอมเมนท์หรือแฟนคลับอะไรละ ตราบใดที่ยังไม่มีใครมาวิจารณ์ผลงาน ยังไง๊ยังไงก็เขียนต่อไปจนกว่าเนื้อเรื่องจะจบอยู่ดี เพราะตั้งเป้าหมายไว้แล้วว่า "แค่เขียนให้จบ ชีวิตGuก็มีความสุขแล้ว"
ส่วนเรื่องรีไรท์นี่ คงจะทำหลังจากเขียนจบไปรอบหนึ่งก่อนน่ะครับ เพราะส่วนตัวแล้วเป็นคนที่ขี้เกียจมากถึงมากที่สุด (มั้งนะ) ก็เลยคิดว่า ไหนๆ เขียนจบไปแล้วสองเรื่อง แฟนคลับก็น้อย คอมเมนท์ก็น้อย ไม่เป็นไรๆ แก้ตัวตอนช่วงรีไรท์เลยแล้วกัน
ยังไงก็ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยนะครับ ส่วนตัวแล้วอยู่บอร์ดนี้มาก็น่าจะปีนึงได้ละ แต่เรื่องการเขียนนี่ ทุกวันนี้ยังคิดว่าตัวเองเป็น "มือใหม่" อยู่เลย ฟฟฟ+
โห สู้ๆครับท่าน
เอาจริงๆส่วนหนึ่งผมก็แต่งนิยายเรื่องนี้เพราะอยากจะเผยแพร่เรื่องราวที่เราสรรสร้างออกมาให้คนอื่นรู้หมือนกัน(ถึงจะอยากได้คอมเม้นท์ก็เถอะ)
เป็นคนช่างสังเกตสินะครับเนี่ย นับถือๆ
นอกจากช่างสังเกตแล้วยังมีการปรับปรุงผลงานตามอีก คารวะๆ
เหนือสิ่งอื่นใดคือความขยันมุ่งมั่นไม่ยอมแพ้ กราบงามๆ
ปล.ทีหลังเอาจขกท.เป็นตัวอย่างบ้างดีกว่า นิยายผมลงไป6-7ตอน ได้มา 5-6 เมนท์ แต่ดันใจร้อนลบทิ้งเตรียมรีไรท์ไปแล้ว
ฮ่าๆ สู้ๆขอรับท่าน มีล้มบ้างลุกบ้างเป็นธรรมดา
แต่งจบแล้วก็ลองส่งให้สนพ. พิจารณาดู(หาที่ๆ มีคอมเม้นให้)
100 คอมเม้นของคนอ่านในเวบ ก็ไม่มีอำนาจเท่า 1 คอมเม้นของ บก. สนพ. คนเดียวหรอก
(ถ้าไม่ได้นึกอยากส่ง สนพ. ก็อย่าไปใส่ใจคำพูดเรา)
เรากดเฟบงานคุณไปแล้วนะ
คุณมีความขยัน มีทัศนคติกับการเขียนที่ยืดหยุ่นดี แบบนี้จะทำให้พัฒนางานได้ง่าย
ต่างกับนักเขียนบางท่าน (ส่วนตัวนะ) ที่มั่นใจสุดๆ อีโก้สูงมาก เพราะมีแฟนคลับเป็นหลายร้อย แต่ทักษะเล่าเรื่องภาษาเขียนพอๆ กับเด็กอ่านรายงานหน้าชั้นเรียน เหอๆ
เล่าสู่กันฟัง
สู้ต่อไป ^^
โอ้ ขอบคุณมากขอบรับท่านโคล ^^
เข้ามาปรบมือรัวๆกับกระทู้นี้ ถ้าคนส่วนใหญ่มีแนวคิดแบบนี้คงลดปัญหาท้อใจไปได้เยอะค่ะ ของแบบนี้มันต้องใช้เวลาและความอดทน ไม่มีทางที่มันจะเห็นผลได้ในเร็ววัน เป็นการแชร์ประสบการณ์ที่ดีค่ะขอบคุณที่แบ่งปันแง่คิดดีๆให้อ่านนะคะ ^^
สู้ๆค่ะ จขกท. พวกเราเป็นพวกเดียวกัน 555 มาพยายามกันต่อไป
จริงครับ ผมอยากให้คนเห็นว่าถ้าพยายามเต็มที่และพร้อมจะพัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ สักวันก็จะต้องประสบผลสำเร็จแน่นอนครับ^^
เป็นนักเขียนที่ยอมรับในข้อผิดผลาดของตัวเอง และพยายามปรับแก้ให้ดีที่สุด ชื่นชมครับ
และยิ่งชื่นชมกับ "ทัศนคติ" ที่มีต่อยอดวิว ยอดเม้น ของท่าน ที่ไม่ย่อท้อเมื่อยามที่มันน้อย และไม่โหยหามากจนเกินไปยามที่มันเริ่มจะมา
ผมในฐานะที่เขียนมานานแสนนาน ผมเห็นคนที่มีความคิดแบบนี้อยู่ได้ยาวนานที่สุดครับ
แต่งนิยายไปเรื่อยๆ ลองเขียนหลายๆแนว
บางโอกาส... นิยายของท่านอาจดังปัง ปัง ปัง ขึ้นมาก็ได้
เคยเห็นคนที่เขียนนิยายเรื่องแรกๆ ยอดติดตามไม่กี่ร้อย เขียนไปหลายปี เขียนเรื่องใหม่ ยอดติดตามทะลุหมื่นก็เคยเห็นมาแล้ว
เขียนนิยายให้สนุกครับ
น้อมรับด้วยความเต็มใจครับ^^ จะแต่งไปเรื่อยๆนี่แหละ
สู้ๆ ค่ะ งานเขียนก็เหมือนการค้นหาตัวเองอย่างหนึ่ง พอถึงจุดๆ หนึ่งคนเราจะพบในสิ่งที่คัวเองชอบที่สุด
ยอดวิวขึ้นนิดนึงน้ำตาก็จะไหลแล้วค่ะ ยิ่งอยู่ในหมวดที่การแข่งขันสูงถ้าพลอตไม่เป็นกระแสนิยมก็ขึ้นยากมากๆ เพราะฉะนั้นอย่าเลิกเขียนกลางคันมันจะทำให้ต่อไม่ติด สู้สุดใจเหมือนกันค่ะ ^^
จริงครับ ตอนที่ห่างไปสองปีกลับมานี่ก็แบบ.... ภาษาช้านนนนนนนนน
สู้ๆ ค่ะ อ่านเยอะๆ ฮู่ๆ
สู้ๆ ต่อไปค่ะ! 55555 แอบรู้สึกดีที่มีส่วนร่วมเล็กๆ น้อยๆ ><
แง่ม ขอบคุณมากจริงๆขอรับท่านลยา><
ดีจริงๆที่มีคนเล่าประสบการณ์แบบนี้ค่ะ ได้ข้อคิดในการแต่งนิยายจริงๆ
เคยมีปัญหาแบบนี้เหมือนกันที่ลงนิยายแล้วมันไม่มีคนอ่านเลยต้องลบทิ้ง T^T
ตอนนี้มีคนอ่านก็มีแต่ฟิค ซึ่งเป็นฟิคการ์ตูนจะมีแฟนคลับเป็นฐานรองรับอยู่แล้วค่ะ
แต่เป็นเรื่องแรกที่แต่ง ฝีมือไม่คงที่ แกว่งไปแกว่งมามาก
อยากจะรีไรท์เหมือนกันค่ะ แต่แต่งถึง40ตอนแล้ว ถ้าจะรีไรท์ตั้งแต่ตอนที่1ถึงตอน40คงจะไม่ไหว ในใจก็อยากแต่งเรื่องอื่นต่อสักทีค่ะ ยกเว้นว่าไม่มีอะไรทำจริงๆแล้วค่อยรีไรท์ใหม่ค่ะ
อืม...ผมว่าพยายามจดจ่อกับเรื่องใดเรื่องหนึ่งจะดีกว่านะครับ ให้จบไปเป็นเรื่องดีกว่าเปิดหลายไหแล้วดองทุกไหนะ ส่วนการรีไรท์ทำไปเรื่อยๆก็ได้ครับ ถ้ากระทบโครงเรื่องหลักก็ปักป้ายรีไรท์ไปยาวๆ รีไรท์เสร็จค่อยแต่งต่อจะดีกว่า
เข้าใจครับ ผมก็เพิ่งแต่ง ยอดวิวไม่ขยับสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ท้อครับ เข้าใจว่าจำนวนตอนยังน้อยคนก็เลยอาจจะไม่ค่อยสนใจ T__T
อยากจะรีบเขียนรีบลงเหมือนกัน คิดว่าจะให้อัพเดทบ่อย ๆ จะได้อยู่หน้าแรก ๆ แต่ก็ไม่ง่ายอย่างที่คิด เพราะหมวดแฟนตาซีไหลไวมาก บวกกับแต่งนิยายแนวที่ไม่ใช่กระแสอีก
เลยตัดสินใจว่า ตั้งใจทำแต่ละตอนออกมาให้มันมีคุณภาพบ้างน่าจะดีกว่า แล้วก็อัพต่อไปเรื่อย ๆ
เป็นกำลังใจให้นะครับ เดี๋ยวผมจะแวะไปอ่านของท่านสีฟ้าด้วย
เป็นกำลังใจให้เช่นกันครับ สู้ๆ! >0<
เป็นกำลังใจให้ครับ
ขอบคุณมากครับ^^
เราผ่านจุดนั้นมาแล้ว เอาจริงๆ เราไม่คาดหวังอะไรมากกับงานเขียนเรื่องแรก เราเขียนเพราะแค่ชอบระบายออกเป็นตัวหนังสือเท่านั้นเลยค่ะ ชื่นชมไรท์มากนะ เราก็แนวเขียนไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก แต่คนมาติดตามมากตอนเขียนนิยายเรื่องที่สองนะคะ สงสัยอาจเพราะเป็นนิยายตลาดรึเปล่าก็ไม่รู้...ยังไงก็อย่าท้อนะคะ เราเขียน เพราะมันคือหนึ่งในความสุขของเรา เพราะฉะนั้น อย่าทิ้งไปนะคะ สู้ๆค่ะไรท์[bb-001]
ไม่ท้ออยู่แล้วครับ แฮ่
เราก็เคยผ่านจุดนี้มา แต่ก็พยายามเข้าถึงตัวละครให้มากที่สุด ดึงความรู้สึกของตัวละครออกมา เมื่อนั้นคนอ่านจะรู้สึกได้ถึงสิ่งที่เราพยายามสื่อ สู้ๆค่ะ
ฮ่าๆ นั่นสินะครับ ตอนแต่งไปก็เริ่มรู้สึกส่ายหัวเบาๆกับหนูไคลน์ของตัวเองเหมือนกัน
เลยรู้สึก ตลก ส่วนที่เศร้าก็อินไปกับเนื้อเรื่องด้วย ไม่รู้ว่าจะช่วยทำให้นิยายดูดีขึ้นไหม...
แต่ก็จะพยายามให้ดีที่สุดครับ
โดยส่วนตัวแล้วเราไม่ค่อยสนเรื่องวิว เรื่องเม้นสักเท่าไหร่...เราคิดว่าเราแต่งนิยายให้ตัวเองอ่านมากกว่านะ เพราะเราคือคนที่เข้าใจโลกในจินตนาการของเราเองดีที่สุด สู้ต่อไปนะ
โอ้ คนที่อ่านนิยายผมก็มา><
หวังว่าจะสนุกกับนิยายนะครับ ทางนี้เองก็จะผลิตผลงานดีๆมาให้อ่านจนจบเล๊ยยย><
เราเองก็เพิ่งลองแต่งนิยายลง แต่ไม่มีใครมาอ่านมาเม้นเลย ยอมรับว่าท้อนะ แต่ก็จะพยายามต่อไปนะ จขกท.เองก็สุดยอดมาก สู้ต่อไปค่ะ
โอ้ส! สู้ๆครับ ซักวันเราจะประสบความสำเร็จเอง
ผมดีใจครับที่ตัวผมยังไม่หยุดเขียนนิยายตั้งแต่วันที่โดนด่า ครั้งแรกที่เขียนจบซีซันแรกน้ำตาแทบไหล ถ้าผมมัวแต่ผลัดวันประกันพรุ่ง ผมก็จะไม่มีวันเขียนจบครับ
และวันนี้นั่นเอง ผมเขียนซีซันสองเสร็จไปที่เรียบร้อนเหลือแค่รีไรท์555 ถึงผมจะเขียนไม่เทพแต่ก็ได้รับแรงสนับสนุนจากนักอ่านหลายท่านที่เข้ามาคอมเมนต์ สำหรับคนท้อแท้ใจก็อย่างเพิ่งหมดหวังครับ ทำให้เขาเห็นว่าเราตั้งใจแล้วทุกอย่างมันจะดีเอง
เป็นกำลังใจให้ทุกท่านสู้ๆ
ปรบมือให้เลยครับบบ ท่านเก่งมากๆเลย
สักวันผมก็ต้องเขียนจบแบบท่านแน่นอนครับ^^
เป็นกำลังใจให้ครับ
ไมย่าเคยดองไปเกือบ3ปีได้555 คือตอนลงนี่ก็เงียบ......เงียบ......วังเวงมาก
แต่ก็เคยคิดไว้แล้วนะว่าแบบก็เราเล่นดองไปขนาดนั้น คงไม่มีใครอยากจะมาตามอ่านต่อแล้ว
เม้นก็ไม่ค่อยมีเหมือนกันค่ะ แต่หลังๆโชคดีที่ได้แฟนคลับน่ารัก มาช่วยเม้นท์ให้อยู่เรื่อยๆ(ถึงจะแค่สามสี่ตอนครั้งก็เถอะ)
แต่ไมย่าก็คิดว่า ก็เราตั้งใจแต่งลงให้คนเข้ามาอ่านเฉยๆ แค่มีคนคนเดียวอ่านก็ดีใจแทบตายแล้ว ><
ว่าแล้วก็ฝากนิยายเลย ...จบแล้วนะ ^^
ปล.อิจฉาคุณสีฟ้าที่มีคนช่วยวิจารณ์ให้ด้วย TT
http://writer.dek-d.com/aimmy_338/story/view.php?id=652437
แหะๆ ต้องขอบคุณพวกเขามากเลยล่ะครับ
ลองขวันขวานหาร้านวิจารณ์ ไม่ก็ลองเกาะๆบอร์ดดูอาจจะเจอนะครับ
ทัยก็เป็นค่ะ แต่เดี๋ยวนี้ดีขึ้นมาหน่อยที่มีแฟนประจำมาเม้นต์ มันเลยมีกำลังใจ ถึงแม้จะน้อย ทัยลงในเพจค่ะ เห็นวิว...อย่างเช่นมีคนเห็นโพสต์ไปแล้วเท่าไหร่ บางที เห็นเกือบร้อย แต่ ไลค์น้อยมากๆค่ะ 3-4ไลค์ นักอ่านเงาทัยไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ แต่เ้าใจค่ะ นักเขียนใหม่ ต้องทำใจ (เขียนมาได้ 6-7เดือนแล้วค่ะ) ก็นะคะ...ยังไม่สิ้นความคิดก็ทำไป
แหม ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นต่อไปครับ สู้ๆ!
จากวันนั้นที่ไม่มีคนอ่าน วันนี้ก็ยังไม่มีคนอ่าน (เอ๊ะ ยังไง??)
น่า เดี๋ยวก็มีเองเนาะ^^ อย่าท้อครับ สู้ๆ
นับถือในความขยัน และไม่ย่อท้อ =w= ครับ
ทางด้านผมเองนี่ติดปัญหาเรื่อง สุขภาพจิตไม่ค่อยอยู่กะร่องกะรอยอยู่ประจำ จนเริ่มพาลหมดไฟไปเลย ในช่วงหลังๆ มานี้นิยายก็ออกช้าลงไปมาก
อ่านกระทู้ของท่านแล้ว ก็รู้สึกดีขึ้นมาหน่อยนึง
กดแอด Fav ของท่านไว้แล้ว ว่างๆ จะไปลองอ่านของท่านดูนะครับ
โอ้ จริงหรอครับ ขอบพระคุณมากครับ^^
แล้วก็...ดีใจด้วยนะครับที่กระทู้นี้ทำให้ท่านรู้สึกดีขึ้นได้ครับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?