มีใครรู้สึกเหนื่อยกับการต้องมาแต่งนิยายบ้างครับ...!?
ตั้งกระทู้ใหม่
เพราะผมต้องบอกตามตรงเลยว่า บางครั้งเมื่อกลับมาจากงานที่เหนื่อยยากแถมเจอลูกค้าเรื่องมากอีก แต่พอมานั่งหน้าคอมคิดจะเขียนนิยายบทต่อไป มันก็เรียนไม่ออก บอกไม่ถูก เขียนแล้วลบ แล้วก็เริ่มต้นเขียนใหม่อีกครั้ง
บางครั้งมันก็เลยรู้สึกว่า...
เอะ เรากำลังทำอะไรอยู่เนี่ย..!?
เฮ้อ...!!!
แต่พอไปนั่งอ่านคอมเมนต์ กับข้อความที่ส่งมาให้ทางเฟส ก็ถึงกับยิ้มออกมาได้ในเวลาที่เรากำลังเศร้า หรือ โมโหใครมาก็ไม่รู้
แต่เอามาลงกับนิยายที่มันไม่ได้เกิดมาจากความรู้สึกนั้นเลย
แต่จะถามว่าจริงๆผมเหนื่อยกับการแต่งนิยายไหม...คงต้องบอกว่ามีบางเวลาที่เป็นแบบนั้นครับ
แต่ผมก็ยังเชื่อว่า...มีอีกหลายคนที่รอเรื่องราวดีๆจากสิ่งที่เราคิดและแปลงมันออกมาเป็นตัวอักษรที่โลดแล่นไปตามจินตนาการอยู่
เพราะฉะนั้น ถ้าผมท้อ ผมจะเริ่มกลับไปอ่านคอมเมนต์ดีๆจากนักอ่านที่ส่งมาให้ และกลับไปอ่านรอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่ผมสร้างเอาไว้ในรูปแบบตัวละครของเรื่อง
อ๋า...แล้ววันนี้ ผมมาตั้งกระทู้ทำไมครับเนี่ย...!!!
โอเค...ไม่กวนแล้วครับ แค่อยากมาปรับอารมณ์นิดหน่อย
สวัสดี...
17 ความคิดเห็น
จริงค่ะ 55555555555555
คือเราเขียนบทความอีกไอดีหนึ่งเกี่ยวกับการเขียนอะไรทำนองนี้ ต้องหาข้อมูลมาก เหนื่อยมากๆ เอาเป็นว่าค่อนข้างเสียเวลาชีวิตเลยแหละ 555555
แล้วบางทีนั่งทำไปทำมา ก็ถามตัวเอง เราจะทำไปขนาดนี้ทำไม? เราจะทำให้คนอื่นๆ ขนาดนี้เพื่ออะไร? ทั้งที่ไม่ได้อะไรกลับมาเนี่ยนะ?
แต่พอย้อนกลับไปอ่านข้อความในเพจ ข้อความลับ ในหน้าบทความ ก็รู้สึกประทับใจ รู้สึกเหมือนได้เติมพลัง รู้สึกว่าความหวังดี ความปรารถนาดีของเรา ความเหนื่อยเปล่าของเราไม่ได้เสียประโยชน์เลย อย่างน้อยยังมีคนที่ได้รับอะไรดีๆ จากสิ่งที่เราทำอยู่
ส่วนนิยาย จะไม่พูดถึง เพราะรู้สึกกดดันกว่าเยอะ รู้สึกกระหายคอมเมนต์ กระหายแฟนคลับ จนแทบไม่มีความสุขกับการแต่งเลย 55555555555555555555555555555
เศร้า
เห็นสไตล์การเขียนแล้วรู้เลยครับว่าคนแต่งนิยายเรื่องอะไร 55+
/จากนักอ่านเงาผู้ไม่เคยปรากฏตัว
จริงสิครับ...
ขอบคุณที่ติดตามครับ
ก็คิดนะ งานหนัก เครียด กลับมาก็ดึก ยังจะมานั่งเขียนอีก แต่เหมือนเราได้สละเวลาบางส่วน มานั่งเขียนนั่งฝึก มันคุ้มค่าแน่นอน เป็นความรู้ติดตัวไปยันแก่ ได้ฝึกสมอง แทนนั่งเล่นsocialไปวันๆ โดยคนเราไม่ได้ตระหนักคิดถึงเวลาที่เสียไป วัฏจักรวนเวียนเดิมๆ เวลาเท่ากัน วันไหนไหวก็ทำ ไม่ไหวก็นอน ตามนั้น
ถ้าเครียดก็ต้องหาอะไรแก้เครียด เช่นออกกำลังกาย ดูอนิเมะ อ่านนิยาย แต่งนิยาย
เวลาเบื่อๆ ก็ไม่ต้องฝืน หยุดพักก่อน ค่อยกลับมาเขียนใหม่ เมื่อเรารัก เราเชื่อว่าไม่มีทิ้ง จะมีเพียงหยุดพักบ้างเท่านั้นเอง ใจรักมันจะอดไม่ได้ที่จะแต่งต่อ 555 ห้ามล้มเลิกนะ อนาคตมันอาจทำเงินให้เราได้นะ
ไม่เหนื่อย ถ้าเหนื่อยก็ไม่เขียน ทำเป็นงานอดิเรก ไม่มีเหตุผลจะต้องทำลายตัวเอง
เหนื่อยมากกก คิดอยู่เหมือนกันว่ากำลังนั่งทำอะไรไร้สาระอยู่เนี่ยย
มันมีเรื่องต้องเล่า จำเป็นต้องเขียนไปให้ถึงจุดนั้น
เหนื่อยก็จริง แต่ลึกๆอยากให้นิยายมันไปถึงจุดที่เราหวังเอาไว้ ก็เลยต้องเขียนต่อ
แต่ถ้าเหนื่อยจริงๆ แนะนำว่าพักผ่อนยาวๆไปเลยครับ แล้วพอรู้สึกอยากเขียนเมื่อไหร่ก็มาจับงานเขียนอีกครั้ง
เป็นความเหนื่อยที่มีความสุขค่ะ
เคยคิดจะหยุดไปเลย แต่ก็ยังทำไม่ได้ เลยทำเท่าที่พอจะไหว
แต่ทำไปทำมาก็แอบทุ่มแรงที่เหลืออยู่น้อยนิดไปสุดตัวตลอด
เหนื่อยและเสียเวลาก็จริง แต่หากเป็นสิ่งที่รักและทำแล้วมีความสุข มันก็คุ้มค่านะคะ
บางทีนั่งหาข้อมูลไปแต่งเป็นชั่วโมงๆก็มี บางทีก็เหนื่อยจนอยากเลิกแต่ง
แต่พอกลับไปอ่านคอมเม้นต์ของแฟนคลับแล้วก็มีความสุข ยิ้มได้และมีกำลังใจมากขึ้นจนกลับมาแต่งนิยายต่อได้
ถ้าเหนื่อยก็พักค่ะ จากนั้นก็กลับสู้ต่อ คนเราท้อได้ แต่ต้องไม่ยอมถอยนะคะ^^
กลายเป็นคนนอนดึกเพราะแต่งนิยาย ( จัดเวลาไม่ดีเอง 5555 )
แต่ก็เต็มใจทำอยู่ดี
ผมเขียนเป็นงานอดิเรก ดังนั้นถ้าผมคิดออกก็จะพยายามเขียนมันลงไป ถ้าคิดไม่ออกก็จะ ไม่เขียนพยายามไม่ฝืนตัวเองมากนัก(ขี้เกียจ) ด้วยเหตุนี้ก็นำมาสู่การดองอันยาวนานครับ
ส่วนท่านก็สู้ๆเข้านะครับ ผมก็อ่านนิยายท่านอยู่
ตอนแรกๆ ผมเป็นนะ รู้สึกเหนื่อยมาก เคยเขียนแบบเล่าเรื่องไปเรื่อยๆ จนจบ พอมาเขียน
แบบจริงจัง ต้องบรรยายให้เห็นภาพ ทั้งฉาก ลักษณะตัวละคร สีหน้า ท่าทาง และอื่นๆ
รู้สึกว่ารายละเอียดมันเยอะแยะไปหมด แต่พอแต่งไปนานๆ ก็เริ่มชินไปเอง ตอนนี้ไม่รู้สึก
แบบนั้นแล้ว
ส่วนเวลาเราไปทำอะไรมาแล้วเหนื่อย(จนถึงมึน) ไม่ควรรีบมาแต่งนิยายทันทีครับ
อย่างที่คุณเจ้าของกระทู้บอกแหละ คิดไม่ออกติดขัด เขียนแล้วลบลบแล้วเขียน เปลี่ยนไป
เปลี่ยนมา จริงอยู่วันมันจะได้อะไรขึ้นมาบ้างสักนิดก็ยังดี แต่ผมคิดว่าถ้าเราพักก่อน
ให้ตัวเองค่อยๆ ปรับตัวจนพร้อมแล้วค่อยลงมือทำ ปัญหาดังกล่าวจะน้อยลงและใช้เวลา
ในการแต่งนิยายน้อยกว่าด้วยครับ
ก็เคยนะคะ แต่ส่วนใหญ่จะเกิดตอนหาข้อมูล บางทีเวลายุ่งยากมากๆ ก็จะคิดว่าหาเรื่องใส่ตัวให้ปวดหัวทำไม แต่พอได้เขียนนิยายแล้วมันก็หยุดไม่ได้อะค่ะ
ไม่เคยเหนื่อยนะ แค่ง่วงงงงงงงงงงงง ฮา....
เขียนไปหลับไปประจำ เราก็ทำงานเหมือนกัน ^^
จริงค่ะ เหนื่อยมากเลย หนูอายุ 10 ปี เขียนนิยายแฟนตาซีอยุ่ คอมเม้นกำลังใจแทบไม่มี... แต่มีของขวัญส่งมาชิ้นนึง เพียงข้อความสั้นๆ "สู้ๆนะครับ" แค่นี้ก็มีกำลังใจละค่ะ
ถ้าไม่มีงั้นผมเชียร์เองครับ
อ๋า...ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะครับ
แค่อยากหาที่ระบายความคิดเฉยๆนะครับ
ขอบคุณจริงๆครับ
เรื่องเเต่งผมไม่เท่าไรน่ะ เหนื่อยที่ต้องเขียนลงทุกวันนี่สิ TwT เป็นคนไม่ค่อยมีเวลาว่าง ตอนนี้กำลังหาคนช่วยเขียนลงอยู่ เรื่องมีเหลืออีก8เรื่อง ขอคนเขียนหนึ่งตำเเหน่ง ใครสนใจช่วยมาคุยที่หน้าหลักผมหน่อยนะ TT พร้อมจะยื่นเนื้อเรื่องให้
วันนี้เพิ่งวาดรูปนางเอกของเราเสร็จ (เอามาฝาก 555)
เหนื่อยก็พักกันนะ ^^
อย่าทำให้ความสุข กลับกลายเป็นความทุกข์ (ค่อยเป็นค่อยไป)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?