เอาความฟินของรุ่นพี่ขี้อายมาฝาก

[198989118989]

สวีดัส! สวัสดีค่า! เราก็มารีวิวการคุยกับรุ่นพี่ขี้อาย นิ่งๆคนนึงมาฝากกก(ใจจริงก็แอบกลัวพี่เขารู้อยู่นะ--; แต่ช่างเถอะ) ...ซึ่งความฟินนี้มันเป็น'อดีต'...ไปแล้ว... ,_,...  เอ่ออ เราจะไม่มาม่า เริ่มกันเลยย!

....เย็นวันหนึ่ง ซึ่งเราก็จำไม่ได้(เอาเป็นว่าเกิดขึ้นตอนต้นเดือนกุมภาแล้วกัน--;//เราเปนคนส่ายยจายย)เราเดินมาจากโรงเรียน ซื้อแซนด์วิชมาจากเซเว่นแห่งหนึ่งเพื่อกลับบ้านน้า(พ่อแม่ไปทำธุระต่างหวัดเลยได้มาอยู่กับน้าสักพัก)เราเดินเข้าซอยบ้านน้า...มันเป็นเพราะความโชคดีหรืออะไรก็ไม่รู้ทำให้เราได้พบกับพี่คนนั้นน>///< เราก็เดินไปมองพี่เขานิดหน่อย(พี่เขาก็มองเรานะ)

เราก้ยกมือขึ้นไหว้//เหล่มอง....พี่เขาไม่รับไหว้เราค่ะ._. แถมหันหน้าหนีด้วย ตอนนั้นเราก็..เออ..ไม่เป็นไร เพราะพี่เขาก็เป็นคนแบบนี้อยู่แล้ว (ในที่นี้พี่เขาเป็นคนเงียบๆด้วยน้า อยู่กับคนไม่สนิทรึสนิทนางก็ไม่พูดจ้ะ--;) เราก็เลยก้มหน้ากัดแซนด์วิชแทน ตอนนั้นขอแค่ผ่านไปได้ก็พอ

พี่: สวัสดีค้าบบ

เรา: //มอง!//อึ้ง!//สตั้ร!(คือ หน้าพี่เขานิ่งมากแต่เสียงนี้ค่อนข้างตรงข้ามนะ--;)

พี่: ไปไหนเหรอ

เรา: กลับบ้านค่ะ

พี่: บ้านอยู่ทางนี้เหรอ

เรา: ค่ะ

.....สารภาพ...เรามองแต่หน้าพี่เขาไม่ฟังคำถามเลย...

พี่: ฿@@฿!(

เรา:คะ?

พี่:฿@฿฿@

เรา: //น่าจะทำหน้างงอ่ะนะ...พี่เข้าก้เลย..."ก้มหน้าเข้ามาใกล้>//////////<  มันห่างกันประมาณ 10 เซนเอง

พี่: มา จาก โรง เรียน ?

เรา: ค่ะ //พยักหัวรัวๆ พี่เขาก็เลยยื่นหน้าออกไป เราเลยเดินหนีเลยยย>///< พอกลับมาคิด? ยิ้มทั้งวันค่ะ กรี๊ดทั่วบ้าน ไม่สนใคร เหมือนฝันน>//////< เราไม่ได้หันกลับไปมองพี่เขาเลย(พี่เขามากับเพื่อนอีกหนึ่งคนยืนมองอยู่ด้วย//เราเบลอจนไม่รู้ว่าใครอ่ะ;_;) ตอนนี้เรากับพี่เขาไม่รู้เป็นอะไรกันค่ะ การที่พี่เขาเป็นคนเงียบๆอยู่ดีๆก็ทักมาแบบนี้คือเขาชอบเรารึเปล่าคะ

#เราทัก(inbox)เขาไปก่อนตลอด2ปีเค้าไม่เคยทักเราเลย

#เขิลลลลลลล