ใช้เวลาในการสร้างตัวละคร
ตั้งกระทู้ใหม่
ปล. กระทู้แรก ! ><
Pui_sama
31 พ.ค. 59 เวลา 17:19 น.
627
views
15 ความคิดเห็น
ก็ต้องถูกใจที่สุดก่อนนั่นล่ะถึงจะปล่อยออกมาโลดแล่นในนิยายได้
เพียงแต่สำหรับผมแล้วก็ไม่ค่อยได้ลงรายละเอียดยิบย่อยอะไร แค่พอดูเอกลักษณ์หลักๆแล้วบ่งบอกได้ว่าเป็นใครในบรรดาตัวละครหลายตัวที่ยืนคุยกันก็ถือว่าใช้ได้แล้ว
ที่เหลือก็ว่ากันที่นิสัยกับภูมิหลังมากกว่าว่าเข้ากับพล็อตไหม และจะมีพัฒนาการไปยังไง
ส่วนนี้ผมเน้นจริงๆ ถ้าไม่พร้อมก็ยังไม่ดันเรื่องออกมาครับ
ซึ่งจากที่แต่งๆมาช่วงหลังนี่รู้สึกว่าแฟนๆชอบดูพัฒนาการหรือแอ็กชั่นจากตัวละครไม่แพ้เนื้อเรื่องเลย
เรื่องนี้ผมไม่เครียดนะ ไม่ค่อยดีไซน์ให้มันเวอร์วังอะไร แต่เป็นพวกชอบดีไซน์ทรงผมแปลกๆ เอาตามที่จินตนาการไว้ว่าอย่างให้ตัวละครออกมาเป็นอย่างไรเท่านั้นเอง
อย่างเช่น เอ
ผมสีแดง ตาสีดำ หน้าตาหล่อเหลาสไตล์เกาหลีสาวติดตรึม แต่แต่งตัวออกแนวเพี้ยนหลุดโลก สีเสื้อกับกางเกงเป็นสีตัดกัน
นิสัยตัวละคร จูนิเบียวสุดๆ ชอบคิดว่าตัวเองเป็นเทพลงมาจุติบนโลกมนุษย์ ทำตัวติงต๊อง แต่ว่า ถึงจะติงต๊อง แต่ความจริงแล้วนั้นเป็นพวกที่โลกสวยอย่างสุดซึ้ง ไม่ชอบทำให้ใครเดือดร้อนและชอบสร้างเสียงฮาจากคนอื่น
ปมชีวิต เพราะในตอนเด็กนั้นเคยเกิดอุบัติเหตุรถคว่ำคร่าชีวิตพ่อแม่เขาไป เขาเชื่อว่าพ่อแม่ของตัวเองเป็นเทพเพราะท่านตายไปแล้ว เขาไม่ยอมรับความจริง จึงไม่อยากอยู่กับมันพราะโลกมันโหดร้ายทำให้ต้องอยู่แต่ในจินตนาการของตัวเองต่อไป
พริมจะร่างไว้ประมาณนี้ค่ะ และร่างไว้ทีละตัวทีละตัว ก่อนจะเอามาผูกกับตัวละครตัวอื่น
ไม่ค่อยคิดมากค่ะ คิดมากกลัวจะไม่ได้เขียนค่ะ อิอิ ไม่ใช่อะไร คิดไม่ค่อยออก ฮา...แต่จริง ๆ นักเขียนที่ได้รับรางวัล มักจะต้องเข้าใจตัวละครของตัวเองมากที่สุด ดุจราวกับมีชีวิตอยู่จริง ๆ นะ
เคยถามแฟนคลับว่า ตัวละครแต่ละตัวของเราเป็นคนยังไง แฟนคลับตอบมา เรางี้อึ้งเลย แบบว่า รู้ดีกว่าคนเขียนอีกอ่ะ เราเลยต้องเขียนตามน้องเขาบอกเลย ฮา...^^
ถ้าว่างมามโนตัวละครให้หน่อยนะค้า...................^^
เราชอบเสียเวลากับการสร้างคาแร็กเตอร์เหมือนกันค่ะ สร้างนู่นสร้างนี่ แต่งโน่นแต่งนี่ เนื้อเรื่องหลักไม่ได้เขียน รู้ตัวอีกทีก็ลงไหดองไปอีกเรื่องละ
ปกติจะคิดคร่าวๆไว้ก่อนว่า ตัวนี้มีหน้าที่อะไรในการเดินเรื่อง มีผลกับเนื้อเรื่องยังไง ประโยชน์ใช้สอยของตัวละครนั้นๆ แล้วค่อยไปกำหนดธีมจะให้เป็นเพศอะไร หน้าตา ส่วนสูง ปมชีวิต ทัศนคติอะไรก็ว่ากันอีกที ประมาณนี้น่ะงิ ปกติจะช้าเร็วขึ้นกับตัวละครนั้นๆ รายละเอียดเยอะแค่ไหนและมีผลกับเนือ้รเือ่งมากแค่ไหนแปรผันตรงตัวเลยฮะ
ของเราไม่ค่อยซีเรียสค่ะ ให้ดูดีก่อนตามปกติ ส่วนอื่นๆ ค่อยงอกออกมาเรื่อยๆ เน้นที่นิสัยเป็นหลัก แล้วคนอ่านจะมโนเอาเอง
เริ่มจากคิดนิสัยตัวละครและปมอดีตก่อนเลย (เราว่ามันทำให้ตัวละครมีมิติ)
เรื่องรูปลักษณ์ ค่อยเปิดหาในเน็ตแบบไหนที่โดนจริตก็เอาเลย
#สายชิล
ชิลสุด ๆ
ปกติเราชอบวาดรูปไปเรื่อยเปื่อยอยู่แล้ว พอจะสร้างคาแรกเตอร์ใหม่ก็จะหยิบสมุดวาดมาดูๆ แล้วเลือกให้เข้ากับพล็อต อาจจับมาดัดแปลงนิดหน่อยให้เข้าที่เข้าทางมากขึ้น
ถ้าเปนตัวประกอบง่ายๆ ก็จะเอาคนใกล้ตัวมาใช้เป็นต้นแบบครับ
เพราะงั้นเลยใช้เวลาน้อยมากในการงอกตัวละครใหม่ บางทีก็งอกเพลินจนเกือบออกทะเลก็หลายรอบอยู่ครับ 555
ฮ่า ๆ แอบอิจฉาคนคิดตัวละครแบบไม่เรื่องมากเหมือนกันแฮะ
ชอบสร้างตัวละครดาร์คๆ ปมชีวิตน่าเศร้าจนคิดว่า...มันเกิดมาทำไมเนี่ย!
มีสมุดวาดรูปประจำตัว เวลาคิดอะไรออกจะวาดหน้าแล้วนึกอะไรได้ก็จดๆๆๆๆๆ เพ้อไปเรื่อยจนเป็นนิยายออกมา
ชื่อก็ชอบให้เป็นเสียงแปลกๆแบบไม่อิงความหมาย แต่ปกติเรามีปัญหา วาดตัวละครบางครั้งหน้ามันคล้ายกันไปหมดดดด แต่จะกำหนดนิสัยก่อน ว่าอยากให้เป็นแบบนี้ๆ แล้วค่อยย้อนไปคิดปมให้มันสมเหตุสมผล ว่าทำไมมันจึงเป็นแบบนี้
เราเอง ก็เรื่องมากไม่เบานะจ๊ะ
ฮ่า ๆ เราเองก็ชอบสร้างปมชีวิตแบบ เฮ้ย เกิดมาทำไม ไปตายแล้วเกิดใหม่มาเถอะเเอ็ง
ผมสร้างตัวละครง่ายครับ
ตัวละครของผม มักไม่มีอดีต (มีแต่นิดหน่อย ไม่เกินสามบรรทัด) ไม่มีปม มีแต่นิสัย และความสามารถ ส่วนนิสัย ก็มักจะยืมมาจากเรื่องเก่า ๆ ของตัวเอง รวมถึงดึงมาจากอนิเมะเรื่องต่าง ๆ
ที่ยากของการสร้างตัวละคร คือเอกลักษณ์ ที่จะทำให้คนอ่านจดจำ และมันจะยิ่งยากเข้าไปใหญ่ เมื่อตัวละครในนิยายมีเยอะอยู่แล้ว
อย่าง นิยายของผม สาว ๆ ในเรื่องปาเข้าไป 30 คนแล้ว ต่อจากนี้คือความโหดหินล้วน ๆ ยิ่งเพิ่มขึ้นก็ยิ่งคิดไม่ออก เพราะสร้างมาลอย ๆ ไม่ได้ ต้องมีนิสัย มีเอกลักษณ์ ซึ่งต้องใช้เวลาพอสมควรสำหรับบางตัว
แต่โดยรวมแล้ว ถือว่าสร้างตัวละครเร็วมากครับ
ตัวละครชายคิดได้เยอะแต่พอตัวละครหญิงดันหัวตันไปหมด แบบมีตัวเลือกมากจนเลือกไม่ถูกฮิ ๆ สรุปคือดองไว้ในหัว
สำหรับมี้คิดว่าสำคัญนะ การออกแบบตัวละคร คาแร็กเตอร์อะไรพวกนี้ มากด้วย นี่ถึงกับคำผังเอาไว้เลย ใครมีลักษณะนิสัยอะไรยัง ชอบเกลียด บลาๆ จะได้ไม่หลุดออกทะเล และเพิ่มความสมเหตุสมผลของตัวละครตามเนื้อหาได้เป็นอย่างดี ยิ่งตัวละครมีปมในอดีตไรงี้ ก็ยิ่งเพิ่มเติมความน่าสนใจได้นะ
เมื่อก่อนไม่ทำหรอก มันละเอียด ขี้เกียจ ใช้เวลาเยอะ แถเอาตลอด ก็จะมีถูกติงบ้างไรบ้างว่าตัวละครนี้ๆ ไม่น่าเป็นคนแบบนี้นะ ไม่น่าพูดแบบนี้นะ T^T เดี๋ยวนี้ก่อนเขียนไรจำต้องทำการบ้านมาในระดับหนึ่งเลยล่ะ เดี๋ยวนี้นักอ่านชอบความเรียลกันมาก ตายค่ะตาย
ส่วนมากเรามักจะสับสนกับคาแร็คเตอร์ของตัวละครค่ะ บางทีแต่งๆไปก็เริ่มจะงงผสมกันมั่วจนต้องเริ่มแต่งใหม่ 5555555
ใช่เลยค่ะ อยู่ ๆ ก็แว๊ป อยากให้มีตัวละครแนวนี้ ๆ ไป ๆ มา ๆ ต้องเริ่มใหม่ แต่ตัวละครยังคงอยู่
ปกติจะคิดตัวละครก่อนเลยค่ะ คิดแบบละเอียดยิบ ยิบเสียน่ากลัวว่ามันจะยิบกว่าพล็อตซะอีก----ส่วนถ้าถามว่าทำไม? สาเหตุวง่ายๆ เลยค่ะ...
'ปม' อยู่ที่ตัวละครล้วนๆ เลยค่ะ ถถถถถว์---
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?