จะผิดมากไหมถ้าไม่ตั้งชื่อตอน#เครียดมาก

ไม่ผิดนะ แล้วก็ไม่ต้องไปซีเรียจด้วย นิยายที่ได้ตีพิมพ์มีหลายเรื่องที่ไม่ได้ตั้งชื่อตอน ถ้าเจ้าของกระทู้ไม่อยากตั้งชื่่อตอน ง่ายๆเลย เราแนะนำ ให้แบ่งตอนเช่นแบบนี้ บทนำ บทที่1 บทที่2 ....ไปยันตอนจบ โดยที่ไม่ต้องตั้งชื่อตอนได้ เพียงแค่เราแยกบทอย่างที่แนะนำไป ยังไงก็สู้ๆน้า หยุดเครียดได้แล้ว

ไม่ใส่ชื่อตอนเช่นกัน และจะไม่ใส่เด็ดขาด เพราะไม่อยากให้คนอ่าน "เตรียมตัว" ผมชอบให้คนอ่าน "จู่ ๆ ก็เจอ"

การใส่ชื่อให้ตอนโดยไม่สปอยมันเป็นเรื่องยากพอควร การอ่านนิยายมันก็เหมือนเดินทางในป่า เดิน ๆ อย่างระแวดระวัง อยู่ ๆ ก็เจอป้าย
"งูเก็งกอง"
"หน้าผาแห่งความตาย"
"หมอกพิษ"
"น้ำตกสีรุ้ง"
ฯลฯ
อะไรแบบนี้ คือคนอ่านเขารู้เลยว่าต่อไปจะเจอกับอะไร 
บางคนก็ใส่ชื่อตอนแบบเนียน ๆ ไม่ให้สปอยได้ แต่มันก็สปอยอยู่ดี จะเล็กน้อยก็สปอย
ยิ่งเป็นแนว adventure แนว พล็อตทวิสต์ แนวเรื่องยาวเนื้อหาเข้มข้นด้วยนี่ บางเรื่องแค่อ่านชื่อตอนก็แทบจะรู้เรื่องเลยนะ!
ถ้าจะใส่อะไรที่ไม่เกี่ยวกับบทดังกล่าว มันก็... ไม่รู้จะใส่ทำไม

หากผมถูกนักอ่านท้วงติงเรื่องนี้ ผมไม่เปลี่ยนหรอก จะเฉย ๆ แม้รู้ดีว่านักอ่านหงุดหงิดที่ต้องไปไล่หาเอง แต่ถ้าเขาอยากอ่านจริง มันก็เป็นเรื่องน่าหงุดหงิดแค่เล็กน้อยเท่านั้น

การใส่ชื่อตอนแบบอลังการ ๆ ทำให้ผมนึกถึงการ์ตูนโดราเอม่อนน่ะครับ
"ติ่งติ๊ง ติงติ๊ง วันนี้เสนอตอน บ้านเปลือกหอยแสนสุข แว้ว แวว แวว แหว่ว"

จากที่ลงนิยายออนไน์มา พบประโยชน์ของการใส่ชื่อตอนดังนี้
- ช่วยเรียกแขก เพราะเท่าที่ทราบ นักอ่านหลสยคนเลือกอ่านนิยายโดยดูจากชื่อตอนที่อยู่ในหน้าแรกนิยาย
- เป็นตัวช่วยจำของคนเขียนเอง ว่าลงไปถึงไหนแล้ว กรณีแต่งต้นฉบับสำรองไว้ก่อนลง
- เป็นตัวช่วยนักอ่าน คือบางทีนักอ่านเขาก็ไม่ได้อ่านรวดเดียวกลับมาอีกที จำไม่ได้ละว่าอ่านไปถึงไหน นิยายบางหน้า สีชื่อตอนมันไม่เปลี่ยนหลังเราคลิกอ่ะ
แต่คคห.บน ก็จริงอ่ะนะ ดังนั้นก็ตั้งแบบสปอยล์น้อยที่สุดเป็นดี

ส่วนใหญ่เวลาที่ผมอ่านผมไม่อ่านชื่อตอนครับ
อ่านชื่อตอนแล้วทำให้ไม่อยากอ่านเนื้อข้างใน อ่านชื่อตอนแล้วรู้สึกว่าไม่น่าสนุกขึ้นมา
ผมชอบที่มีแแต่บทที่เท่านั้น เพราะทำให้อยากรู้ว่าข้างในเป็นอย่างไร

มีนิยายน้อยเรื่องครับที่มีชื่อตอนแล้วทำให้อยากอ่าน มักเป็นชื่อตอนที่หักมุม คือชื่อตอนทำให้เราคิดไปทางหนึ่งแต่เนื้อหากลับไปอีกทาง อย่างนี้ทำให้อยากอ่าน หรืออีกอย่างชื่อตอนที่ใช้คำที่สละสลวย
มีความหมายลึกซึ้ง หรือชวนให้คิดก็ทำให้อยากอ่านครับ

ผมคิดว่าชื่อตอนควรมีก็ต่อเมื่อผู้เขียนเห็นว่าสำคัญต่อเนื้อหาครับ

ปกติก็ไม่ได้เป็นข้อบังคับน่ะนะครับว่าต้องมีชื่อตอน
แต่มีไว้ก็น่าจะดีกว่าไม่มีเพราะบางทีผู้อ่านก็จะใช้จำว่าเคยอ่านถึงตอนไหน ระหว่างเลขตอนกับชื่อตอน ยังไงชื่อก็อิมแพคกว่าแน่ๆ

แต่บางคนก็อาร์ทครับ ชื่อตอนไม่ได้เกี่ยวกับเนื้อหาในตอนก็มี หรือเกี่ยวก็แบบผิวๆ หรือจงใจล้ออะไรสักอย่าง อย่างการ์ตูนเรื่องฮายาเตะ เป็นต้น

สำหรับผมแล้ว ชื่อตอนส่วนใหญ่จะมาจากเหตุการณ์สำคัญในตอนครับ เช่นถ้าตอนนั้นมันบู๊กันก็ใช้ชื่อ ปะทะ ศึกแตกหัก อะไรแบบนี้
ถ้าเป็นช่วงสุดท้ายการต่อสู้ก็อาจเป็น ผลการตัดสิน
อะไรแบบนี้ ง่ายแต่ชัดเจนดี

นิยายต่างประเทศหลายเรื่องก็ไม่ใส่ชื่อตอนนะ ใส่ 1 2 3... ไปเลย

ชื่อตอนไม่ได้จำเป็น แต่มันเป็นองค์ปนะกอบหนึ่งที่จะทำให้ประสบการณ์ของผู้อ่านดีขึ้นหรือไม่ ขึ้นกับการออกแบบของคนเขียน

อย่างถ้าเป็นแนวลึกลับ แต่ชื่อตอนดันออกแนวบอกใบ้ เฉลย นี่ก็แย่เต็มที แต่ถ้าเป็นแนวอื่น แล้วพออ่านชื่อตอนรู้สึกตื่นเต้นอยากอ่านต่อก็ถือว่าสำเร็จครับ

ของหมาใช้ชื่อตอนมาเล่นทริคเซอไพรส์คนอ่านตอนจบด้วยทีนึง พอถึงตอนจบปุบเอาช่ื่อตอนทั้งหมดมาอ่านไล่หลังกลับไปตั้งแต่ตอนสุดท้ายจนถึงตอนแรก จะได้เฉลยของตอนจบที่หมาละไว้ไม่อธิบายแต่ให้ตัวละครมาใบ้ว่าจงกลับไปดูชื่อตอนเอา

ชื่อตอนถ้าใช้ดีๆก็เอามาเล่นได้เยอะแยะฮะ อยู่ที่ว่าเราจะใช้ยังไง ถ้าไม่อยากตั้งชื่อตอนก็ไม่ต้องตั้งก็ได้เช่นกันบางเรื่องอาจจะตั้งชื่อตอนแบบสั้นๆด้วยการหยิบเอาอะไรที่มีอยู่ในตอนมาแปะแค่นั้นจบเลยก็มี หรือชื่อตอนแบบอุปมาอุปไมยให้คนอ่านต้องคิดตามหรืออ่านจบตอนนั้นก่อนถึงเข้าใจชื่อตอนก็มี หรือกระทั่งแบ่งชื่อตอนไว้อย่างละครึ่ง เอาครึ่งแรกแปะที่หน้าสารบัญอีกครึ่งแปะที่ท้ายตอนของตอนนั้นๆ ทำให้คนอ่านได้อ่านชื่อตอนแล้วยังไม่เข้าใจทั้งหมดต้องตามมาอ่านจนถึงบรรทัดสุดท้ายของตอนถึงเอาคำอีกครึ่งไปประกอบกับชื่อตอนให้เป้นตอนสมบูรณ์ได้ก็มีมาแล้วฮะ

ส่วนตัวตั้งชื่อตอนไม่สปอยเนื้อหาอยู่แล้วเลยไม่เคยคิดว่าการไม่ใส่ชื่อตอนจะทำให้มีปัญหาหรือสปอยเนื้อหาด้านในแต่อย่างใด...

ปกติเราอ่านนิยายจำว่าอ่านถึงบทไหนก็จริง แต่ถ้านานๆไม่ได้ตามอ่านก็จะลืมทันทีเพราะจำพวกตัวเลขไม่ค่อยได้ ชื่อตอนก็ช่วยนิดหน่อยเพราะสุดท้ายแล้วเราก็จะไล่ไปดูอีกทีอยู่ดี - -
สรุปไม่ผิดนะ แล้วแต่คนเขียนอยากจะทำ

ผมเคยไม่ใส่ไม่เห็นมีใครว่าอะไร แต่ก็กลับไปเติมอยู่ดีนั่นแหละ  ถ้าไม่ตั้งแค่บางตอนแบบ
นึกไม่ออกจริงๆ ก็ไม่น่ามีปัญหาอะไรนะ  นอกจากคนอ่านเขาอยากจะรู้ก่อนอ่าน

ไม่ผิดค่ะ

เมื่อก่อนเราก็ไม่ใส่ แต่มาเจอปัญหาคือเวลาที่จะไล่แก้หรือค้นหาเนื้อหาก็งงเองว่ามันอยู่ตอนไหน จะเสียเวลาหานานหน่อย  แต่พอมาใส่ก็ไม่ต้องค้นหานาน

(เราเป็นประเภทเขียนไปเรื่อย ๆไม่ค่อยย้อนมาอ่านเลยแต่งไปลืมไป)

ผมว่าไม่จำเป็นต้องตั้งชื่อนะครับ

ไม่เสียเวลาคิดชื่อตอนด้วย อิอิ

ไม่เคยใส่ชื่อตอนขอรับ ข้าน้อยยังเป็นคนเขียนรุ่นเก่าทีเห็นเรื่องมีชื่อตอนก็ไม่อ่านชื่อ และไม่อยากอ่านด้วย รู้สึกแบบ...เพื่ออะไร? อ่านเองก็รู้อยู่แล้วป่ะ

แต่ยุคสมัยเปลี่ยนแล้ว ถ้าท่านลงในเวบนี้ มีชื่อตอนก็ดีขอรับ มันช่วยเรียกแขกอย่างคห.บนๆ ว่าไว้ และยังช่วยคนอ่านประเมินด้วยว่าจะอ่านดีไหม และคนอ่านกำลังจะพบเจออะไร

ไม่ตั้งก็ไม่ผิดค่ะ แต่เวลาเราอ่านนิยายเราชอบเรื่องที่ตั้งชื่อตอนนิยาย ^^

แต่ก่อนก็ไม่เคยตั้งเหมือนกัน ใส่ตอนที่ 1-2-3 เฉย ๆ  แต่พอมาลงเวปหลาย ๆ เวป เขาต้องใส่กัน  อีกอย่างมันทำให้คนอยากอ่านมากขึ้นด้วยนะ บางคนเขียนซะยาวเลย  ตั้ง ๆ ไปเถอะ เดี๋ยวก็ได้เองน่า...ถ้าไม่ซีเรียสกับมันก็ใส่ง่าย ๆ สั้น ๆ ก็ได้  ส่วนตัวไม่ชอบชื่อตอนที่ยาว ๆ 

เช่น  วันเปิดเทอมใหม่  อิอิ เชยมากกกก  หรือ การพบกันครั้งแรก  แผนการหนี ไรงี้  ลองดูนะ^^

ไม่ต้องซีเรียสหรอกค่ะ อ่านไม่อ่านอยู่ที่เนื้อหาแหละ ต่อให้คนอ่านจำไม่ได้ว่าอ่านถึงไหนแล้ว แต่ถ้าชอบก็เข้ามาหาอยู่ดี ว่าอ่านถึงไหนแล้ว

สำหรับเราตั้งๆไปก่อน ไม่ชอบค่อยเปลี่ยนใหม่ เอิ้กๆ

ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มีนิยายหลายเรื่องที่ไม่ได้ใส่ชื่อตอน เราเองก็ไม่ซีเรียสถ้านิยายเป็นบทที่ 1,2,3 เฉยๆ

สวัสดีครับ สำหรับผมแล้ว ผมไม่ชอบตั้งชื่อตอนนะครับ เพราะไม่อยากบอกผู้อ่านว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้นๆ อยากให้ผู้อ่าน อ่านเอง 

แต่ข้อเสียของการไม่ใส่ชื่อตอน คือ ผู้อ่านอาจลืมได้ว่าอ่านไปถึงไหนแล้ว หรือบางอยากย้อนกลับมาอ่านตอนที่สนุกเร้าใจ แต่ก็จำไม่ได้ว่าเป็นตอนไหน

ไม่ผิดเลยครับ ไม่มีก็ลุ้นดี จะได้เดาไม่ออกว่าตอนนั้นๆเป็นยังไง 555555

เชื่อเราเถอะ เขียนไม่จบตอน มันน่าเครียดกว่าเยอะค่ะ55555555555