แรงบันดาลใจสำหรับเพื่อนๆ ที่สนใจในภาษาอังกฤษ

[Lyaly]

สวัสดีค่า ><

ขอแนะนำตัวก่อนนะคะ

เราชื่อลยาลี อายุ 18 ปีละ เพื่อนๆ ในเด็กดีบางคนอาจจะคุ้นๆ ชื่อนี้กันบ้างจากบอร์ดนักเขียน (รึเปล่า ฮา)

เราเป็นเด็กไทยคนหนึ่งที่มีโอกาสได้มาเรียนที่อเมริกาเมื่อแปดเดือนก่อน

เอาตรงๆ เราเองไม่เคยคิดฝันว่าจะมีโอกาสมาเรียนที่นี่ เคยคิดว่าจะสอบเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนแต่ก็ไม่ได้ทำ จนวันหนึ่งคุณพ่อบอกว่า "เราต้องย้ายไปอเมริกา" ด้วยสาเหตุทางด้านครอบครัว เนื่องจากคุณพ่อเราเองก็ไม่ใช่คนไทย 

เราก็ตื่นเต้นและหวาดกลัวไปในเวลาเดียวกัน กลัวเข้ากับชีวิตที่โน่นไม่ได้บ้างล่ะ กลัวฝรั่งพูดแล้วเราฟังไม่รู้เรื่องบ้างล่ะ กลัวเรียนไม่ได้บ้างล่ะ กลัวไปหมด ฮาาาา  แต่เอาจริงๆ เราเองก็พูดภาษาอังกฤษได้ตั้งแต่อยู่เมืองไทยแล้ว ไม่ใช่เพราะเราเป็นลูกครึ่งนะคะ >< พ่อเราไม่ได้มีภาษาหลักเป็นภาษาอังกฤษ

ทุกอย่างที่เราเรียนรู้เกี่ยวกับภาษาอังกฤษ...เราเรียนรู้ด้วยตัวเองค่ะ (ใครจะว่าเราอวดอะไรก็แล้วแต่ ฮา) เราไม่เคยเรียนพิเศษอะไรเลย ครูที่โรงเรียนก็สอนแต่ให้ท่องจำบทสนทนาอะไรไม่รู้มากมายในหนังสือ ที่หลังจากผ่านการทดสอบปุ้ป เราก็ลืมปั้ป ><

เราเคยเกลียดภาษาอังกฤษมากตอนอยู่ประถม ฮาาา ถึงขนาดสอบตกกันบ่อยเลยทีเดียว ย้ำว่าสอบตกตลอด ไม่เคยได้เกรดสี่เลย

แต่พอขึ้นมัธยม เราก็ค้นพบว่าเราเป็นคนที่ถ้ารักในอะไรสักอย่างแล้ว เราจะเรียนรู้ได้เร็วมาก พอดีมีครูต่างชาติมาสอนที่โรงเรียน ด้วยความที่เราเป็นคนมีความสนใจในความหลากหลายของชนชาติ ภาษา (เรามีความฝันอยากเป็นล่ามค่ะ) เรารู้สึกอยากคุยกับเขามาก อยากถามคำถามเยอะแยะไปหมด ประเทศคุณเป็นยังไง? ผู้คนที่นั่นเป็นยังไงบ้าง? วัฒนธรรมที่โน่นต่างจากที่นี่ยังไง?.คุณชอบที่นี่ไหม? คุณโสดรึเปล่า? (เริ่มออกนอกทางละ ฮา)...ถามไม่เป็นค่ะ ฮาาาา ถามได้แต่ สบายดีมั้ย ? สวัสดีเช้าเย็น แค่นั้นเอง T_T เราก็เลยฮึด ตั้งใจเรียนมากขึ้น แต่ครู(ไทย)สอนอะไรในห้องเรียนได้ซ้ำซากมากและดูจะไม่ได้ช่วยให้เราพูดภาษาอังกฤษได้มากขึ้นเลย เราเลยเริ่มศึกษาด้วยตัวเองตั้งแต่นั้นมา เริ่มตั้งแต่ท่องคำศัพท์ ฟังแต่เพลงสากล ฟังไปเรื่อยๆ ดูหนังฝรั่งล้วนๆ ไม่มีพากย์หรือซับ คำศัพท์ไหนที่ไม่เข้าใจ เปิดดิก อ่านหนังสือนิยายภาษาอังกฤษ และที่สำคัญแวะไปคุยกับครูต่างชาติทุกวันจนสนิทกันเลย ฮาาา ทำแบบนั้นเรื่อยมาตั้งแต่มอหนึ่งถึงมอสี่ (เราเปลี่ยนโรงเรียนถึงสี่โรงเรียนด้วยกันค่ะ ในเวลานั้น ฮาาาา และทุก รร ก็มีครูต่างชาติมาสอน เราสนิทกับพวกท่านทุกคนเลย ทั้งจากแอฟริกา อินโดนิเซีย อังกฤษ ซีเรีย ฯลฯ พวกท่านเป็นกุญแจสำคัญที่ทำให้เราเป็นเราในวันนี้ ) >< เรากลายเป็นคนที่พูดภาษาอังกฤษได้อย่างชำนาญอย่างที่เราเองก็ไม่อยากเชื่อ 

จนเมื่อเราได้ก้าวเท้าสู่ประเทศสหรัฐอเมริกาเมื่อแปดเดือนก่อน เราก็รู้เลยว่าความพยายามที่เราสะสมมานานหลายปีไม่สูญเปล่าจริงๆ ฝรั่งต่างช็อกกันมากตอนช่วงแรกๆ ที่เรามาอยู่ที่นี่ ว่าอยู่พูดภาษาอังกฤษได้ระดับนี้ได้ยังไง?! เราก็ยิ้มแล้วบอกว่า เป็นคนไทยทั้งที ทำได้อยู่แล้วล่ะค่ะ!

ปัจจุบันนี้เราพูดได้ทั้งหมด 5 ภาษาค่ะ ฮา ทุกภาษาเราเรียนรู้ด้วยตัวเองหมดเลย ยกเว้นไทยค่ะ แม่สอนมา >< 

เราอยากมาเล่าประสบการณ์การใช้ชีวิตที่นี่ในฐานะเด็กไทยคนหนึ่งที่มาอาศัยอยู่ที่นี่ในระยะยาวให้อ่านกันดู เอาตรงๆ เลย เกรดมอห้า หรือเกรด 11 ซึ่งเราเรียนอยู่กำลังจะจบภายในสองอาทิตย์นี้ เราได้ A ทุกวิชา (ซึ่งเรายังช็อกอยู่เลยค่ะว่าทำได้ไง) เผื่อเป็นแรงบันดาลใจให้ใครๆ หลายๆ คน ไม่รู้ว่าสนใจรึเปล่า 

ถ้าถามว่าทำไมอยู่ดีๆ ถึงตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เมื่อประมาณเดือนก่อน ครูได้ถามว่าเราสนใจจะลองเขียนเรียงความดูมั้ย เป็นเรียงความที่เกี่ยวกับความแตกต่างของประเทศบ้านเกิดที่เราจากมากับอเมริกาส่งผลต่อตัวเรามากน้อยแค่ไหน วัฒนธรรมและวิถีชีวิตของบ้านเกิดเรา ในที่นี่คือประเทศไทยเนาะ เป็นยังไงช่วยเราอย่างไรบ้าง ^^ เราก็ลองเขียนส่งไป พอไม่กี่วันต่อมาครูมาบอก...ใจเย็นๆ นะ เธอชนะ เรานี่หรี้ดลั่นเลยค่ะ ฮา เอาจริงๆ กรี้ดแบบดีใจมากและไม่อยากเชื่อในเวลาเดียวกัน

มันคือความรู้สึกแบบ...เฮ้ย แกทำได้ไงวะ เด็กที่เข้าร่วมการแข่งขันเกือบพันคน...แกชนะ >< ฮาาาา

วันที่เราไปรับรางวัลเราต้องพูดด้วย บอกตรงๆ ตัวสั่นมากค่ะตอนนั้น เราเสียงสั่นแอบน้ำตาไหลตอนท้าย คือเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เราภูมิใจในตัวเองที่สุด เราประกาศไปเลย เราเป็นคนไทยค่ะ ฮาาา 

ด้วยประการฉะนี้ เลยอยากตั้งกระทู้เป็นกำลังใจให้คนที่กำลังพยายามอยู่ หรือกำลังท้อ อยากบอกว่าเราผ่านจุดนั้นมาได้แล้ว คุณก็ต่างผ่านมาได้

ถ้ามีเพื่อนๆ คนไหนสนใจเราจะเอาเรียงความมาลงให้อ่านกันดูได้นะคะ

ก่อนจากไปนี้เรากำลังจะสร้างกลุ่มสอนภาษาอังกฤษในเฟส ใครสนใจอะไรยังไงก็บอกกันได้นะคะ เป็นกลุ่มที่เราจะสอนโดยใช้เสียงประโยคง่ายๆ ในชีวิตประจำวันที่เพื่อนๆ สามารถนำไปใช้กันได้จริงๆ แน่นอน ^^ เหมาะสำหรับคนที่สนใจจะฝึกสำเนียง ฮาาา ส่วนตัวเราพูดสำเนียงอเมริกันผมสค่ะ ฮา เนื่องจากเราพูดได้หลายภาษาก็หลายติดสำเนียงนู่นนี่ปนเปกันหมด รายละเอียดเราจะค่อยอธิบายทีหลังนะคะ อยากรู้ว่ามีใครสนใจกันมั้ย ถ้าสนใจให้คอมเม้นบอกกันได้เลยนะคะ 

ตอนนี้ต้องขอตัวก่อนนะคะ ขอให้ทุกท่านมีวันที่ดีสดใสและสู้ๆ ในความพยายามที่จะทำอะไรให้สำเร็จกันนะคะ

ลยาลี 

Updated : แวะมาใส่ชื่อเฟสไว้เลยดีกว่าค่ะ เผื่อคนที่สนใจจะได้ติดต่อมาเลย

Fb : Felony Adale 

Comments

[ซาบิโก๊ะ]

สวัสดีค่ะ เราชื่อ "ไอซ์" อายุ 18 ปีล่ะ เราไม่ได้จะมาเรียงความนะ แต่เราเป็นคนหนึ่งที่อยากเก่งภาษาอังกฤษมาก แต่เราก็ไม่ใช่คนที่จะมีเงินทำนู้นทำนี่ได้ตามใจชอบ เพราะเรามีพี่น้องสามคนและทุกคนก็กำลังเรียน  เราอยากซื้อหนังสือ อยากทำอะไรหลายๆอย่างแต่เราก็ไม่เคยที่จะบอกพ่อกับแม่หรอก ว่าเราอยากได้อะไร เพราะเราจะพยายามเก็บเงินค่าขนมไปซื้อเอาเอง

เราอยากฝึกภาษาอังกฤษมาก เราอยากจะคุยกับเพื่อนต่างชาติ แล้วพอเรามาเจอกระทู้ของเธอ เราก็เลยสนใจมากๆๆๆและเราก็สนใจที่จะเรียนภาษาอังกฤษกับเธอด้วย เธอเก่งมาก ใช้ความพยายามและอดทนจนพูดได้หลายภาษา  สักคนถ้าเราตั้งใจจริงๆเราจะทำให้ได้แบบเธอ ^^ 

ถ้าไม่เป็นการรบกวนจนเกินไป เราขอเฟสเธอหน่อยได้ไหม และถถ้าไม่รังเกียจเราก็อยากจะเป็นเพื่อนกับเธอ แล้วก็อยากฝึกภาษากับเธอด้วย  นี่คือเฟสเรานะ... zabiko miaura

ยินดีที่ได้รู้จักล่วงหน้าและก็ขอบคุณที่มาตั้งกระทู้ที่มีประโยชน์แบบนรี้ เพราะมันได้สร้างแรงบันดาลใจให่เรามากๆ ที่สำคัญเราอยากไปเที่ยวต่างประเทศ อยากจะพาพ่อ พาแม่ พาครอบครัวไปเที่ยว อยากเก่งภาษา 

เราจะพยายาม ตั้งใจและอดทน!! เพื่อให้เก่งภาษาและประสบความสำเร็จในทุกสิ่งที่เราหวัง

[Lyaly]

Felony Adale ค่ะ ^^ แวะมาคุยกันได้นะคะ

[gee-r]

สนใจค่ะ สกิลภาษาอักกฤษของเราแย่มาก รับไม่ได้อย่างแรง

[JM_Ja-a]

ว้าว จขกท.เก่งมากๆเลยค่ะ เราเนี่ยนะกว่าจะกล้าคุยกับครูต่างชาตินี่คิดแล้วคิดอีก คิดจนลืมเลยอะว่าจะพูดอะไร กรรม....
แล้วที่จขกท.บอกว่าพูดได้5ภาษานี่ภาษาอะไรบ้างอะคะ คือบับ รู้สึกเหมือนเจอไอดอลอะ ><
ตอนนี้เราพูดญี่ปุ่นได้ตี๊ดนึง ตี๊ดนึงจริงๆ แต่ใจเนี่ยแพลนภาษาอื่นๆไว้ในหัวไว้แล้ว(เดี๋ยวๆ...เอาญี่ปุ่นให้รอดก่อน!) 
อ่า เจอกระทู้แบบนี้รู้สึกมีกลจ.ขึ้นมากๆเลยค่ะ ขอบคุณค่า

[Lyaly]

อร๊ายยย ขอโทษที่มาตอบช้านะคะ >< ทักมาคุยดันในเฟสได้เลยน้า ><