[ชวนให้นักเขียนที่ดองนิยาย(?),นักอ่านที่นักเขียนไม่อัพเข้ามาอ่าน]
ตั้งกระทู้ใหม่
***แก้ไขใหม่ วันที่ 23 กรกฎาคม เวลา 00:23
**ขอชี้แจงก่อนว่าที่ตั้งกระทู้นี้ไม่ได้มีจุดประสงค์จะบอกว่านักเขียนท่านนี้ดองนะ หรือบอกว่าไม่ควรดองเพราะทำให้นักอ่านค้างรุนแรง(?) เราแค่อยากตั้งกระทู้เพื่อให้นักเขียนที่อาจจะเสียกำลังใจไม่มีใครเมนต์ไม่มีฟีดแบ็คตอบรับมาเห็นและมีกำลังใจ หรือตระหนักถึงนิยายของตัวเองว่ายังมีคนคิดถึงนิยายของท่านถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้กล่าวถึงนิยายของท่านค่ะ...****ที่นำนิยายของท่านรีเนมกับท่านสเนคมากล่าวถึงโดยไม่ขออนุญาตนี้ต้องขออภัยจริง ๆ ค่ะ เราแค่มีจุดประสงค์จะนำเสนอนิยายดี ๆ ที่ไรท์หาย(?)เท่านั้นค่ะ
สวัสดีค่ะ//โค้งงาม ๆ เราสพัจน์บ็อบเองนะคะ คัมแบ็คแล้วค่ะหลังจากหายจากเว็บเด็กดีไปสักพัก... แล้วก็เกิดปัญหาขัดข้องในการโพสต์ด้วยเล็กน้อยค่ะ (คือเราพิมพ์ในโทรศัพท์ แล้วแวะไปทานข้าวแค่แปบเดียวเท่านั้น ทุกอย่างที่พิมพ์มาหายหมดเลยค่ะ T^T)
สำหรับกระทู้นี้มีจุดประสงค์สองอย่างค่ะ
1.ต้องการให้นักเขียนที่อยู่ ๆ ก็ล้มเลิกการแต่งนิยายไม่อัพไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด เสียกำลังใจหรือขี้เกียจเห็นว่ายังมีคนคิดถึงผลงานของท่านอยู่
2.บ่นค่ะ ผิด— แชร์กับนักอ่านท่านอื่น ๆ ให้มาติดกับนิยายเรื่องนี้เหมือนกับเรา (หาคนลงแดงตายเพราะติดนิยายนั่นเอง)
ซึ่งทุกคนสามารถเอามาแชร์กันได้เลยนะคะว่าคิดถึงเรื่องไหนอะไรกันบ้าง เผื่อไรท์เตอร์มาอ่านและอัพต่อ เย้ ไปลุยกันค่ะ
ชื่อเรื่อง : STRIKE อัจฉริยะผ่าระบบ
สถานะ : ไม่อัพมาตั้งแต่วันที่ 11 กรกฎาคม 2554
ผู้สร้างสรรค์ผลงาน : ท่านรีเนม (Rename)
ความรู้สึกต่อนิยายเรื่องนี้(อาจสปอยล์) : เป็นเรื่องที่อ่านเพราะมีคนแนะนำมาค่ะ ในช่วงนั้นอยู่ ๆ ก็เกิดสนใจแนวแฮคเกอร์พอดี จึงได้รู้จักกับเรื่องนี้ และเราก็เมนต์แค่ไม่กี่ตอนเท่านั้นเพราะซุ่ม... เกิดเนื่องมาจากเมื่อก่อนเป็นคนแสดงความคิดเห็นไม่เก่งเท่าไรนัก ไม่กล้าเมนต์ค่ะ เราชอบเรื่องนี้มาก เราชอบเอกรินทร์ เราชอบพี่ชายของเอกคุง(?) เราชอบHIDE และเราชอบอนาวิน จริง ๆ มีเยอะกว่านี้มากค่ะ แต่เราก็ไม่ได้อ่านเรื่องนี้มาสักพักแล้ว มีกลับไปอ่านบ้างเพราะคิดถึง แต่ก็ไม่ได้อ่านจบเพราะตอนครั้งแรกที่อ่านจบติดมาก หากกลับไปอ่านจบอีกคงติดอีก... เรื่องนี้มีตอนที่เราจำได้และชอบมากคือตอนที่เอกไปหาของอะไรสักอย่างในบ้านคนอื่น ได้คำใบ้มาเป็นภาษาอังกฤษและสลับตัว เอกพอได้ยินคำใบ้ สมองก็ประมวลผลด้วยความชาญฉลาดอันสูงส่งว่าเพดาน... ซึ่งยังมีอีกมากเลยค่ะสกิลของเอกนี้ ไหนจะความฟินที่เราจิ้นนางกับHIDE... #โดนท่านรีเนมตบ หรืออนาวินคู่ปรับหรือคู่...(โปรดเติมคำในช่องว่าง) ที่อยากเป็นนักบินแต่ทำตัวประหนึ่งนักสืบ...
อยากบอกท่านรีเนมว่า : ถึงท่านจะลืมเรื่องนี้ไปแล้วหรือยังไม่ลืมก็ตาม เราอยากบอกว่าขอบคุณที่ประพันธ์เรื่องนี้ให้เราอ่านถึงแม้ว่าจะไม่จบและจบค้างมาก ๆ... หากท่านรีเนมยังคงอยู่ในบอร์ดนักเขียนอยู่ บอกเราทีว่าท่านยังจำรหัสไอดีได้... นักอ่านทุกคนคิดถึงเอกรินทร์และคิดถึงท่านนะคะ
ความต้องการให้อัพต่อ : ทะลุร้อย...
[อัพเดตแล้วค่ะ❤️]
*แก้ไขแล้ว
แถมค่ะ
ชื่อเรื่อง : Goddamn เมื่อพระเจ้าเริ่มเล่นตลก "แบบจริงจัง"
สถานะ : อัพแล้วค่ะ 22 กรกฎาคม 2559
ผู้สร้างสรรค์ผลงาน : ท่านSnake's eye
ความรู้สึกต่อนิยายเรื่องนี้ : เป็นเรื่องที่เราเข้ามาอ่านเพราะชอบชื่อเรื่อง และหยุดอ่านไม่ได้เมื่อเจอบทนำเข้าไป มันดึงดูดมากค่ะ สนใจอยากอ่านต่อ แถมตอนแรก ๆ ก็หมั่นไส้ซีนายด์ซะเหลือเกิน อิจฉาซีนายด์ที่ได้พี่แบบเซน...จุด ๆ นี้จนอ่านถึงตอนล่าสุดก็ยังยืนยันว่าอิจฉาซีนายด์... เซนเป็นพี่ที่ดีมากอ่ะ นางเข้าใจอะไรง่ายมาก พ่อของเซนก็น่ารักมาก เป็นครอบครัวกุ๊งกิ๊ง แถมพ่อยังโอเคกับเซนด้วยนะถ้าชิองจะมาจีบ..(?) ชอบปมของเรื่อง ชอบสำนวน ชอบเซน ชอบทุกคนยกเว้นซีนายด์ เอ๊ะ ยังไง... เราอิจฉานาง... นางไม่ผิด เราแค่อิจฉา... จะว่าไปเซนก็สวยกว่าซีนายด์ด้วยสิ... รอชิองมาสู่ขอเซนอยู่ ผิด—
อยากบอกท่านสเนคว่า : ท่านช่วยกลับมาแต่งฉากชิองจับมือแล้วกอดเซนให้เราก่อนหายไปนาน ๆ ทีค่ะ... โดนกระทืบ... เรายังรอเรื่องนี้อยู่นะคะ จริง ๆ รู้สึกว่าเนื้อเรื่องก็แอบดาร์กแต่ที่เราเอามาบ่น(?)เป็นอะไรที่มุ้งมิ้งท่านสเนคอาจงงว่าแต่งไว้มุ้งมิ้งแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร...
ความต้องการให้อัพต่อ : พอ ๆ กับความอิจฉาซี...
สำหรับเราก็มีแค่นี้ค่ะ ที่ไรท์เตอร์หายมาเกินปีและลงเนื้อหาไว้จำนวนหนึ่งแล้ว จริง ๆ ยังมีอีกมาก แต่จะขอกล่าวถึงแค่นี้ กลัวโดนหลายรองเท้าจากหลายที่รุม...
หากมีใครสังเกตเรื่องที่เราอ่านดูจิ้นวายได้ทั้งนั้น... ซึ่งก่อนอ่านก็ไม่ได้คิดเหมือนกันแฮะ แค่ความบังเอิญนั่นแหละน่า หรือวายมันโหยหาเรากันนะ..?
หากมีใครสังเกตเรื่องที่เราอ่านดูจิ้นวายได้ทั้งนั้น... ซึ่งก่อนอ่านก็ไม่ได้คิดเหมือนกันแฮะ แค่ความบังเอิญนั่นแหละน่า หรือวายมันโหยหาเรากันนะ..?
ว่าแต่มีใครรอเรื่องเดียวกับเราบ้างไหมคะ? เอกกับเซนนี้ ;_;
แถมค่ะ
ผมคือตัวร้ายที่พยายามทำตัวจืดจางครับ ( yaoi ) ของท่านกระเป๋าเป้... ก็พอจะเข้าใจนะคะว่าท่านหายไปเพราะแอดมินชั่น แต่นี่ก็ผลแอดออกแล้ว มีคณะอะไรกันหมดแล้ว(หรือเปล่า?)... จะครบหนึ่งปีแล้วค่ะท่าน
|เพิ่มเติม|
สุดท้ายนี้ ท่านสเนคก็มาอัพแล้ว ไม่ทราบว่านักเขียนท่านอื่น ๆ ที่ท่าน(นักอ่านที่เข้ามาอ่านและคอมเมนต์)นำมากล่าวถึง เซอร์ไพรส์ด้วยการอัพใหม่ไหมคะ ฮา
และเห็นหลายคนได้รู้ข่าวใหม่ว่านักเขียนคนนี้เป็นอะไรยังไง ทำไมไม่อัพ ป่วยติดปัญหาด้วยนะคะ
หวังว่ากระทู้นี้คงเป็นประโยชน์ (?) สร้างความบันเทิง(ตรงไหน?) และไม่ไร้สาระเกินไป (?)ให้กับทุกท่านค่ะ
Ps.เราแก้ไขรอบล่าสุดในโทรศัพท์น้า ไม่รู้ว่ามันแปลก ๆ หรือเปล่า ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สพัจน์บ็อบ.
สพัจน์บ็อบ.
18 ก.ค. 59 เวลา 18:27 น.
5,208
views
45 ความคิดเห็น
เอ่อ ผมเคยอ่านอยู่เรื่องนึง ดูวันที่ที่โพสล่าสุดเกือบสิบปีที่แล้ว.... เค้าคงไม่กลับมาแล้วล่ะครับ........ . .)
เขาอาจจะชีวิตยุ่งมากกกกก หรือไม่ก็ลืมรหัสไอดี... #มาทำให้กระทู้ไม่แป้กกันเถอะะ เรื่องอะไรๆ
ชื่อเรื่อง: ราชันย์ไร้มงกุฎ แห่งอาระเบีย
สถานะ: อัพเดทล่าสุด 28 มี.ค. 49
ผู้เขียน: กุยแกตามหาโจโฉ
ปล. ผมเข้าไปเจอเรื่องนี้ทีหลังน่ะครับ ไม่ทันตอนที่นักเขียนยังแอคทีฟอยู่ //ความรู้สึกเหมือนตัวเองเดินเข้าไปในอาคารที่ไม่มีใครผ่านเข้าไปเป็นสิบปีแล้ว o-o
เราเดาว่าเขาคงไปตามหาโจโฉอยู่น่ะค่ะ หาเจอคงกลับมา แค่สิบปีค่ะ เราต้องสตรอง... ห้าปีของเราดูอ่อนหัดไปเลย...
ผมก็พยายามไปยืนรอที่ท่าน้ำ---เอ๊ย ไปแวะเวียนดูที่หน้านิยายอยู่นะครับ
การตามหาตัวโจโฉคงต้องใช้เวลาค่ะ... ต้องไปหาพรรคพวกอย่างขงเบ้งกับเล่าปี่มาช่วย...เอ เนื้อเรื่องมันทำนองนี้ไหมนะ เราก็ไม่เคยอ่านด้วยสิ ฮา
นั่นฝ่ายศัตรูแล้วคร้าบบบบ =[ ]= (ฮา)
อ้าว ผิดหมด... กรรม โจโฉนี่เป็นฝ่ายตรงข้ามกับขงเบ้งสินะคะเนี่ย... ไม่รู้มาก่อน ฮาา
ใช่ครับ ฝ่ายขงเบ้งกับเล่าปี่จะมองว่าโจโฉเป็นคนที่มากดขี่ฮ่องเต้อะไรประมาณนี้ //กลายเป็นกระทู้สามก๊ก xD
ช่วงนี้ไม่ได้ตามอ่านนิยายในเว็บเลยค่ะ เรื่องนักเขียนดองงานเลยไม่มีผลอะไรกับเรา //หัวเราะแรงๆ
แต่เรานี่แหละค่ะ ที่ดองงานเขียนจนนักอ่านจะลืมหน้าอยู่แล้ว //หัวเราะดังกว่าตอนแรก
เราก็ดองเช่นกันค่ะ แต่ในไอดีนี้ยังไม่ได้ลงอะไรกลัวดอง(?)
นักเขียนบางคนดองเรื่องแบบ ดองนานมาก ดองจนผมถอนแฟ็บไปเลยก็มี เนื่องจากดูจากปีที่อัพล่าสุดแล้วรู้สึกขี้เกียจรอ //ที่พิมพ์มาทั้งหมดนี่เข้าตัวเองล้วนๆ แงงงงง
พอดีเราติดบ่วงน่ะสิคะ ฮือ ดันเข้าไปอ่าน แต่ก็สนุกจริง ๆ นั่นแหละค่ะ แค่จะดีกว่านี่ถ้ามาอัพต่อ... เราก็ดองค่ะท่านคามิยะ(หรือเปล่า?) มาแท็คทีมเป็นผองเพื่อนดอง(?)กันค่ะ
บางเรื่องอ่านเพลินมาก แต่พอมาดูวันอัพล่าสุดก็ได้แต่ร้องไห้น้ำตาตกใน
(ใช่ครับ) เราจะดองไปด้วยกัลลลล 5555
ตอนนี้ยังไม่มีเรื่องที่ต้องตามจิกค่ะ แต่ก็อยากให้คนเขียน The Prince อลวน เจ้าชายปีศาจ กลับมาเขียนต่อนะ ยังไงก็ตาม เอาเวลาไปอ่านเรื่องที่ซื้อมาดองไว้กว่าห้าสิบเล่มดีกว่าค่ะ เพราะคนเขียนดองไว้ตั้งแต่ปี 54 คงหมดหวังแล้วล่ะ
ดองแปบ------- #โดนถีบ
เมนต์ก่อนหน้ายังตั้งสิบปีเลยค่ะ เราต้องมีความหวังกันนะคะ!! //แต่ตัวเราก็ดองแฮะ
ไม่ขอเอ่ยชื่อนิยาย แต่รอมาตลอดค่ะ เพราะชอบมาก แต่นักเขียนลงมาแค่สองตอนแล้วก็หายไปเลย คือเสียดายอะ เรื่องนั้นมันดีมากเลยนะ
จะว่าไปเราก็มีนะคะ นักเขียนท่านนั้นเอามาลงแค่ตอนเดียวเท่านั้นค่ะ อยากให้แต่งต่อมาก แต่ก็ไม่รู้จะทำเช่นไร...สลด
ของผมก็ลงราวสองตอนครับ.....แล้วก็ไม่เห็นเค้าอัพมาเป็นสิบปีแล้ว.................. 0]-[
โฮรววว เพื่อนร่วมชะตากรรม ของเราประมาณ 2 ปีค่ะ เป็นนิยายเรื่องแรกที่ Fav ไว้เลย(ในไอดี.เก่า)
ทิ้งไว้เพียงความคาใจ และตอนที่สามที่มีแต่ชื่อ
ของเราทิ้งปมใหญ่ๆ ไว้ท้ายตอนที่สอง คนเขียนจ๋า คนอ่านโคตรค้างเลย
Be strong....
อันนี้ไรท์แกอัพค้างไว้ที่อินโทรของตอนที่ 104 (ขอไม่พูดถึงเรื่อง) หลังจากนั้นก็ไม่มาอะไรอีกเลยยย ยอมรับว่ามันสนุกมากกกก ปมเยอะมากกกก(แถมยังแก้ไม่เสร็จอีกด้วย ฮรือออ) มันทำให้ลุ้นระทึก ได้รู้วิธีการฆ่าคนแบบใหม่ๆ(หือ?) เป็นไปได้ก็อยากให้กลับมาอัพให้หน่อยยยย แง๊
โห การฆ่าคนแบบใหม่ ๆ เราสนใจค่ะ สนใจไปลงแดงอยากอ่านด้วยคน ขอกระซิบชื่อเรื่องได้ไหมคะ แง้ม ๆ มาเล็กน้อย...
มีอยู่เรื่องนึง อยู่ๆก็หายไปเลย ขอเอ่ยชื่อนะคะ Love Child รักแสบใส หัวใจข้ามรุ่น {Yaoi} ตัวเอกชื่อโซ่กับเหรียญ คนเเต่งคือคุณเเสนเสน่หา อยากบอกพี่เเสนว่าคิดถึงมาก ฮือออออออ อยู่ๆก็หายไป กลับมาเถอะ ได้โปรดนะ ฮืออออออ T^T น้ำตาไหลจริงๆอะตอนที่เข้าไปดูหน้านิยายเเล้วอยู่ลิ้งค์ก็ขึ้นว่านิยายถูกลบไปเเล้วอะ.... ฮืออออออ
เป็นไปได้ว่าอาจจะโดนเคยแบนหรือเปล่าคะ? คนเขียนก็เลยตัดสินใจลบแล้วคิดว่าคงไม่สามารถลงในเด็กดีได้เพราะเนื้อหาไม่สามาถตัดบางฉาก(?)ได้จริง ๆ เราเข้าใจความรู้สึกนะคะ เพราะนิยายวายที่อ่านจะอัพช้ามากถึงมากที่สุด แต่ไรท์ก็ยังกลับมาอยู่นะคะ สามเดือนครั้งก็ว่าไป...
// มาสารภาพด้วยว่าดอง T^T เราดองนานเกินไป พออัพอีกทีละไม่มีคนเข้ามาอ่านก็เลยไม่กล้าอัพต่อ ฮือออ รู้สึกผิดรุนเเรง
เป็นเหมือนกันเลยค่ะ ตอนนี้กำลังชดเชยลงให้จบๆ ไม่ว่าจะมีคนอ่านหรือไม่ก็ตาม (แล้วก็ไม่มีเลยสักคน55)
เดี๋ยวเราจะไปอ่านเองค่ะท่านเนโกะ ส่วนตัวในไอดีเก่าก็ดองค่ะ ดองจนไม่มีคนอ่านแล้วเหมือนกัน... ในไอดีใหม่ก็ว่าจะลงค่ะ แต่สกิลการดองของเรานั้นมากพอกับความต้องการอากาศในการดำรงชีพ...
จะแต่งนิยายได้ ต้องอาศัยแรงกาย แรงใจ และความคิดสร้างสรรค์ เพราะฉะนั้นถ้าสร้างสรรค์ไม่ออกก็ดองต่อไปค่ะ 55555
และ FC ก็จะหายไปตามกาลเวลา 55555555
เป็นอะไรที่ยากจริง ๆ ค่ะ ขอนับถือกับทุกนักเขียนทุกท่านที่ทำได้เ ราเป็นคนหนึ่งที่ยังคงรอเรื่องที่ชอบนะคะถึงแม้ว่าไรท์จะชอบหายตัวไปบ่อย ๆ... ว่าแต่ท่านจะอัพเจ้าชายเมื่อไรกันคะ...
เราก็นับถือพวกี่อัพวันละสามเวลาหลังอาหารเหมือนกันค่ะ สปีดดีจริงๆ
// นั่นสิ อัพเมื่อไหร่ดีนะ (นั่งจ้องกระดาษขาว)
ว้าว วันนี้อัพด้วยหรอคะเนี่ย ;_; ดีจังเลยค่ะ ถ้ารู้ว่าตั้งกระทู้บ่นแบบนี้จะมาอัพ... เห็นทีอาจจะต้องทำบ่อย ๆ #ผิด
ไม่ชอบการดอง อ่านนิยายของผมก็ได้ครับ
งานขายของก็มาค่ะ ประโยคเดียวสั้น ๆ ... ทางนี้ก็อยากทำได้บ้าง
อืม...จะว่าไปผมไม่ได้อัพนิยายมากี่สัปดาห์แล้วเนี่ย
ถ้าเรื่อง killer soul ล่ะก็ตั้งแต่เดือนที่แล้วแล้วเจ้าค่ะ...//ไล่กลับไปอัพรัว ๆ
...ไปดูหน้าหลักนิยาย...ไม่ได้อัพตั้งแต่ วันที่23เดือนก่อนแล้ว
เราก็ไม่ได้อัพมาเป็นเดือนแล้วล่ะค่ะ แต่ก็แอบแว็บเข้าเวิร์ดไปแต่งบ้าง แต่โดยภาพรวมแล้วตอนนี้ไม่มีเวลาว่างเลยเพราะอยู่ในช่วงม.6 มีทั้งเตรียมสอบ ทั้งเรียนพิเศษด้วย เลยคิดว่าหยุดแต่งไปสักพักเลยดีมั้ยน้า... #จากใจผู้แต่งที่เคยโดนทวงข้ามเรื่อง #ได้โปรดอย่าทำให้รู้สึกผิดอีกเลย555
ถ้าหยุดแต่งนักอ่านอาจจะลงแดง(?)ได้ค่ะ แต่หากยังกลับมาอัพก็เป็นอันดีแล้ว ในเมื่ออยู่ม.6 ที่อยู่ในช่วงเตรียมสอบแล้วเราก็แนะนำให้ท่านเอาเวลาไปทุ่มกับตรงนั้นก่อน เครียดแล้วกลับมาหานิยายได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ ๆ ค่ะ #จากใจนักอ่านที่คนเขียนไม่อัพเพราะเตรียมสอบ #แต่นั่นก็เรื่องเมื่อปีก่อนแล้ว...
เราหายไปเพราะเรียน 4 ปีเต็ม กลับมาไอดีรกร้างว่างเปล่า อัพนิยายก็ไม่มีคนอ่าน ระบบนิยายก็เปลี่ยนไปหมด ลงได้บ้างไม่ได้บ้าง ช่างเศร้าใจเหลือเกิน 555 ไม่รู้มีใครคิดถึงเราเหมือนที่เราคิดถึงเขาบ้างไหม อ่านเม้นท์เก่าๆแล้วน้ำตาซึม คิดถึงพวกคุณเหลือเกินนน ฮืออออ
ลองอัพไปก่อนเรื่อย ๆ ค่ะ เดี๋ยวนักอ่านเก่าก็จะกลับมาเองค่ะถ้าเขาคิดถึงเรา แถมถ้าอัพถี่มีวินัยก็จะได้นักอ่านใหม่เพิ่มอีก เราขอแว่บไปดูนิยายของท่านโรตีกล้วยหอมบ้างดีกว่าค่ะ ฮา
เคยมีเรื่องที่ดองเอาไว้ในไอดีเก่าเมื่อ 4 ปีที่แล้ว... แต่ลืมหมดแล้วรหัสพงรหัสผ่าน (เปลี่ยนไอดีมาสามสี่รอบแล้วจ้า) ไอดีปัจจุบันนี้เป็นไอดีแรกที่อยู่เกินข้ามปี ฟุฟุฟุฟุ (ไอดีก่อนๆ ไม่เกินสามเดือน...)
นักอ่านอย่างเราคงน้ำตาเล็ดถ้ารู้ว่านักเขียนเรื่องที่ติดจำรหัสไอดีไม่ได้ ฮาาาา แนะนำให้จดรหัสไว้ค่ะ เราจดไว้ทุกอย่างเลยเพราะมันเยอะมากกับการจำและสมองอันน้อยนิดนี้...
เราก็เป็นคนหนึ่งที่ดองค่ะ
จริงๆ ไม่ได้ตั้งใจดอง และสารภาพว่าตอนแต่งนิยายก็ไม่ได้ต้องการยอดวิว ยอดแฟนคลับ หรือคอมเมนต์ใดๆ ทั้งนั้น ตามใจตัวเองล้วนๆ
ตอนที่มีไฟแต่งใหม่ๆ ก็เลยอัพเอาๆ (เท่าที่เวลาของตัวเองจะอำนวย) ไม่ค่อยสนใจเรื่องกำลังใจเท่าไหร่ แต่ถ้ามีคนมาคอมเมนต์ก็สุดแสนจะดีใจ
จนกระทั่ง มีช่วงที่เราไม่สามารถอัพต่อเนื่องได้ ทำให้นิยายขาดตอน
พอกลับมาอัพอีกที ไฟหมด ยอดวิวไม่ค่อยกระเตื้อง คอมเมนต์ไม่มี ทุกอย่างนิ่งเหมือนก่อนที่เราจะทิ้งไปเพื่อทำธุระ
ถึงได้รู้ว่า จริงๆ ฟีดแบ็คเนี่ย มันมีผลต่อความคืบหน้าจริงๆ
หลังจากนั้น เราก็เริ่มดองค่ะ คือไม่ค่อยเกรงใจคนอ่านเท่าไหร่ เขียนไปก็ไม่มีคนเข้ามาอยู่แล้ว การที่ไม่มีคอมเมนต์อะไรเลย ตีความได้ว่าไม่มีคนสนใจ จะดองนานแค่ไหนก็ได้ 555 แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเลิกเขียนหรือไม่เขียนต่อนะคะ แต่มันจะอืดขึ้นมาก
ไหนจะต้องกลับไปรำลึกความหลังอีก เพราะไม่งั้นจะไม่ต่อเนื่อง เราเป็นพวกลืมง่ายซะด้วย พอไปทำอย่างอื่นก็ลืมแล้วว่าต้องการสื่ออะไรในงานเขียนตัวเอง กว่าจะได้เริ่มเขียนต่อนี่ใช้เวลานานโขเลยล่ะ บางทีก็จำตัวละครตัวเองไม่ได้ ที่จริงมีจดบันทึกแยกไว้ค่ะ แต่เราก็นึกออกมาเป็นภาพไม่ออกอยู่ดี เหมือนอ่านโปรไฟล์ของคนที่ไม่รู้จักกัน
แต่ถ้าเปิดมาเจอคอมเมนต์ใหม่ๆ ก็จะรู้สึกเกรงใจคนอ่าน และพยายามเร่งตัวเองมากขึ้น แต่ถ้าไม่มีก็ปล่อยเลยตามเลยไปตามอารมณ์ ซึ่งแน่นอนว่ามีแต่ขี้เกียจขึ้นค่ะ 555
ขยัน แต่ไม่มีแรงกระตุ้นเหมือนกันเลยค่ะ555
ฟีดแบ็คสำคัญมากจริง ๆ นั่นแหละค่ะ เข้าใจความรู้สึกที่ไม่มีคนมาเมนต์หรือทวงนิยายเลย แง่ว เป็นกำลังใจให้นะคะ นักเขียนบางท่านก็ไม่ได้อยากดองแค่ติดธุระ อย่างเมนต์แรกที่ไปตามหาโจโฉ(?)หรืออย่างที่จำรหัสไอดีไม่ได้...
มาร่วมทวงด้วยคนทวงเรื่องของตัวเองฮะอุ๋งอิ๋ง มะหร่ายยย Tail Apocalypse จะมาเขียนต่อดองไว้ที่ตอน 69 ตั้งแต่สามเดือนที่แล้วโอเมก้าาา
/โดนตรบ
แง่มๆ ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องของท่านอื่นดองกันทะไหร่แต่ตัวเองนี่แหละที่ดองงานซะเองอุ๋งอิ๋ง ฮรือTwT
ถ้าคิดได้เช่นนั้นแล้วก็ไปอัพเลยท่าน มีนักอ่านรออีกมาก เราก็เช่นกัน อัพโลดค่ะะ
ร่วมทวงด้วยคน//ชูมือ
Infinite Trinity Online
หมวด เดิมน่าจะอยู่อฟนตาซี ตอนนี้เด้งไปเกมออนไลน์แล้ว
ผู้แต่ง : SounDzerO
->เมื่อสาวน้อยตัวเล็กโชคดีได้เกมส์มาเล่น เมื่อนั้นเรื่องวุ่นๆอลวนจึงเกิดขึ้น มาดูซิว่าการเข้าเกมส์ของเธอจะทำให้ใครปวดหัวได้บ้าง
จริงๆเรื่องนี้อ่านแล้วเหมือนแบ่งย่อยๆได้4เฟส เฟส4เริ่มได้สักพัก หายจ้า อัพล่าสุด 26 พ.ย. 56
ลำนำ เทพอสูร
หมวด กำลังภายใน
ผู้แต่ง ชื่อเดิม เทพอสูรปลาผัด
ชื่อปัจจุบัน เทพอสูรจักรกล
-> เรื่องราวของ วิญญาณหนุ่มที่อยู่ในร่างเด็ก และใช้สติปัญญาที่มีในการท่องเที่ยวไปในยุทธภพ พบทั้งรัก เศร้า
เรื่องนี้มีความเคลื่อนไหวล่าสุดเมื่อ 12 พ.ค. 58 / 18:02 ผมเดาว่าผู้แต่ก็ยังอยู่ในเด็ดดีนี่แหละครับ :3
ถ้าผู้อ่านมาเห็นกระทู้นี้ ตอนต่อไปคงอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมค่ะ ถ้าไม่มีเหตุขัดข้อง (ติดสอบ,ติดงาน,ธุระ) หรือขี้เกียจ... แต่หากรู้ว่ายังมีคนรอก็คงลดความขี้เกียจได้มากนั่นแหละค่ะ
เคยเห็นเมมเบอร์ชื่อนี้ในบอร์ดจริงครับ แต่หลัง ๆ มานี้ไม่ได้เห็นนานมากแล้ว คิดว่าอาจจะไม่ได้เข้ามาแล้วก็เป็นได้นะ?
คิดถึงอยู่สองเรื่องค่ะ เพราะสองเรื่องนี้เป็นแรงบันดาลใจให้เราแต่งนิยายแนวแฟนตาซีอย่างจริงจังเลย ถึงตอนนั้นจะแต่งแนวเกมออนไลน์ตามกระแสนิยมก็เถอะ 555+ สุดท้ายไม่ใช่แนวก็เลยลบแล้วแต่งเรื่องใหม่ค่ะ คิดว่าดีกว่าเรื่องเก่าพอสมควรนะ! (ฮา)
Backpacker Online สาวน้อยพันธุ์แสบป่วนเกมหลุดมิติ
- เรื่องนี้ชอบมากกก! เป็นแนวเกมออนไลน์ แฟนตาซี ฮาเร็ม ต่างประเทศที่สนุกสุดๆ จำได้ว่าติดงอมแงม แต่ตอนนี้หานิยายเรื่องนี้ไม่เจอแล้วค่ะ แอบเสียดายเหมือนกัน ไม่รู้ว่าคนแต่งเขาลบทำไม หรือมีปัญหาอะไรหรือเปล่าเพราะไอดีก็หายไปด้วย ตอนนั้นได้ข่าวว่าเรื่องนี้จะได้ตีพิมพ์ เราเองก็เตรียมเปย์เต็มที่ แอบเสียดายอยู่เหมือนกันค่ะ เฮ้อ... เรื่องนี้ผู้ชายเยอะมาก แต่เรารักเดียวใจเดียวเชียร์หนุ่มคนแรกที่นางเอกเจอในเกมค่ะ 555+
Gu Online
- อันนี้ก็สนุก ช่วงนั้นติดแต่แนวเกมออนไลน์ มีเกลื่อนเว็บเลย อันที่ติดท็อปนี่สนุกทั้งนั้น เราไม่ค่อยอ่านแนวตัวเอกเป็นชาย แต่ชอบอ่านผู้หญิงค่ะ คนเขียนหายไปห้าปีแล้ว เมื่อก่อนเราเองก็ไปพร่ำเพ้อสวัสดีปีใหม่อยู่ทุกปี ตอนนี้ปลงแล้วค่ะ เหมือนเขาจะมีปัญหาอะไรบางอย่าง เราไม่ควรเข้าไปยุ่งเนอะ ถึงจะไม่กลับมาแล้วแต่เราก็จะจำไว้เสมอค่ะ ว่าเคยอ่านนิยายเรื่องนี้ #ง่อวว (;w;)
แต่คิดว่าคงจะฟินน่าดูเลยนะคะ ถ้านักเขียนเข้ามาอ่านกระทู้นี้แล้วเจอคนพร่ำเพ้อถึงนิยายตัวเองที่ดองเอา ไว้ เราเองก็อยากมีโมเม้นต์นั้นจังเลยค่ะ อยากเห็นนักอ่านของเรามาแสดงตัว 555+
ใช่ค่ะ คงฟินน่าดูถ้ามีนักเขียนว่าคนอ่านยังรออยู่นะคะ เป็นกำลังใจชั้นเยี่ยมเหมือนกันนะคะ นักเขียนทั้งสองท่านที่แต่งเรื่องข้างต้นอาจจะเห็นแล้วกลับมาก็ได้นะคะ อะไรก็เกิดขึ้นได้ค่ะ :) ส่วนถ้าอยากมีโมเมนต์นั้นก็นั่งอ่านคอมเมนต์ไปเรื่อย ๆ ค่ะ เราอาจเจอนักอ่านที่มาตามทวงก็เป็นได้
gu คนแต่งกลับมาแล้วนะครับ เห็นว่ากำลังรีไรท์ตอนเก่าๆอยู่
ว้าววว ข่าวดีสำหรับเจ้าของเมนต์นี่นะคะเนี่ย
โอ๊ยย! จริงเหรอคะ (*////*) ไม่ได้มาตั๋วกันใช่ไหม? ดีใจจังค่ะ ฮือ...
ถ้าคนอ่านกลับมาดูเชื่อว่าจะกลับมาอัพนะคะ
เพราะนี่เมื่อก่อนก็สายดองเหมือนกัน
แต่คือแบบเราก็คิดว่าเออ เขาคงไม่รองานเราหรอก
กลับมาปีละครั้งสองครั้ง ล่าสุดเมื่อพฤษภาปีที่แล้ว
ยังมีคนตามอยู่!!!!!!!
ความรู้สึกผิดแล่นเข้ามากระแทกจิตใจมากมาย
เลยอัพรัวๆ กลายเป็นว่าเสพติดการเขียนนิยายไปแบ้ว ._.
แต่ช่วงนี้ก็แอบดอง เพราะต้องรีไรท์นิยายเยอะมากกกกกกกกก
เป็นกำลังใจให้นะคะ รีไรท์อย่างไหลลื่น ไม่ขี้เกียจ //ถือเป็นจุดประสงค์ของการตั้งกระทู้เลยค่ะ เผื่อนักเขียนท่านที่เราคิดถึงต้องการให้อัพมาเห็น แล้วก็ผลักดันให้คนที่ดองเริ่มแต่งสักที เฮ้อ จะว่าไป...เรื่องที่เราแต่งในไอดีก่อนก็ยังลงไม่จบด้วยสิ ฮา
เป็นคนหนึ่งที่โมโหนิยายดองมากๆ ทำให้ติดเสียเวลาคอยติดตาม รู้สึกว่านักเขียนสมัครเล่น(บางคน)ไม่ค่อยมีความรับผิดชอบต่อผู้อ่าน พอมีไฟอยากเขียนก็เข้ามา แล้วก็มีเหตุผลสารพัดที่แก้ตัว (อ่านฟรีแล้วยังเรียกร้องอีก) เข้าใจว่าหน้าใหม่ บางครั้งติดขัด เขียนต่อไม่ได้ แต่อยากให้เขียนให้จบ
อืม รู้สึกว่าเรามีความคิดเห็นที่แตกต่างกันนะคะท่าน ถ้าเป็นนักเขียนมือสมัครเล่นที่ทำให้เราติดนิยายงอมแงมจนอยากอ่านต่อได้ก็เป็นนักเขียนมือสมัครเล่นที่ไม่ธรรมดาเหมือนกันนะคะ แล้วก็การไม่อัพบางคนก็มีเหตุผลจริง ๆ นะคะ หรือเขาอาจจะเสียกำลังใจเพราะนักอ่านเงาที่ไม่เคยมาเมนต์เลยทำให้คิดว่าคงไม่มีคนอ่านหรอก มาอัพไปก็เท่านั้น //นิยายของเราที่นำมาบ่นในกระทู้นี้ พูด...พิมพ์ได้เลยค่ะ นักเขียนทั้งสองท่านหรืออาจสามที่นำมาแถม ไม่ใช่แค่มือสมัครเล่นที่มาเขียน ๆ ตามอารมณ์แล้วหาเหตุผลมาบอกว่าไม่ว่าง แถข้าง ๆ คู ๆ แน่นอนค่ะ ท่านรีเนมที่เขียนเรื่องแรกนั้น อัพไว้หกสิบกว่าตอนแล้วจึงหายไปกับสายหมอก... ข้อมูลแน่นมากค่ะ การแฮคเอย ความฉลาดของตัวละคร หรืออย่างเรื่อง Goddamn ท่านสเนคก็อัพไว้ยี่สิบกว่าตอนแล้วหาย แต่เป็นยี่สิบตอนที่ตอนหนึ่งยาวมากค่ะ แถมแสดงถึงพลังความทุ่มเทของคนเขียน และเรื่องสุดท้ายที่เราเพิ่งเอามาแปะ นักเขียนติดแอดมิดชั่นค่ะ ถึงมันจะเรื่องตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่เราก็ยังรอค่ะ คิดว่าฟิดแบ็ค คอมเมนต์ หรือการตามไปทวงนิยายกับนักเขียนมันทำให้ได้กำลังใจมากเลยนะคะ สุดท้ายนี้ขอบคุณที่มาแสดงความคิดเห็นค่ะ ขอให้นิยายที่ท่านติดตามอัพไว ๆ ไม่ดองนะคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?