เตือนใจน้องๆ ด้วยกฏ 20 ไมล์
กฎ 20 ไมล์
ในปีค.ศ.1911 สองนักสำรวจชาวนอร์เวย์และอังกฤษแข่งกันว่า ใครจะสามารถพิชิตขั้วโลกใต้ได้เป็นคนแรก
นักสำรวจชาวนอร์เวย์ชื่อโรอัลด์ อามุนด์เซน (Roald Amundsen)
ส่วนนักสำรวจชาวอังกฤษนั้นชื่อโรเบิร์ต ฟอลคอน สก็อตต์ (Robert Falcon Scott)
ทั้งสองคนอายุพอๆ กัน มีประสบการณ์พอๆ กัน ออกเดินทางในเวลาไล่เลี่ยกัน แถมในช่วงสองเดือนแรกหลังจากออกเดินทาง ทั้งสองคณะยังเจอวันที่อากาศแย่พอๆ กันด้วย (อ้างอิงจากสมุดบันทึกที่ทั้งสองคนเขียนเอาไว้)
ในวันที่ 14 ธันวาคม 1911 คณะของอมุนด์เซนได้สร้างประวัติศาสตร์ด้วยการเป็นมนุษย์กลุ่มแรกที่พิชิตขั้วโลกใต้
ผ่านไปอีก 35 วัน กว่าคณะของสก๊อตจะเดินทางมาถึง และได้เห็นภาพอันน่าเจ็บปวดเป็นธงชาตินอร์เวย์ที่ปักอยู่ก่อนแล้ว
(อย่าลืมว่าในยุคนั้นยังไม่มีเครื่องมือสื่อสารใดๆ ดังนั้นทั้งสองฝ่ายจึงไม่มีทางรู้ว่าแต่ละคนเดินทางถึงไหนกันแล้วจนกว่าจะมาถึงขั้วโลกใต้และเห็นว่ามีธงปักอยู่หรือไม่)
คณะของอมุนเซนด์นั้นเดินทางกลับไปยัง Framheim ซึ่งเป็น Basecamp และประกาศให้โลกรับรู้ถึงความสำเร็จในวันที่ 25 มกราคม 1912
แต่คณะของสก๊อตไม่มีใครเหลือรอดกลับมาซักคนเดียว ทุกคนเสียชีวิตระหว่างทางอันเนื่องมาจากสภาพอากาศที่เลวร้ายลง
อะไรคือความแตกต่างของคณะของอมุนเซนด์ชาวนอร์เวยและคณะของสก๊อตชาวอังกฤษ?
ความแตกต่างอย่างหนึ่งที่เห็นได้ชัดก็คือ อมุนเซนด์นั้นจะเดินทางวันละประมาณ 15-20 ไมล์เสมอ
เวลาเจออากาศดีๆ สามารถเดินทางได้วันละ 30 ไมล์ แต่อมุนเซนด์ก็ยังเลือกที่จะเดินทางไม่เกิน 20 ไมล์อยู่ดี เพื่อให้คณะไม่ล้าจนเกินไป
แต่ในวันที่อากาศเลวร้ายมากๆ อมุนเซนด์ก็ยังออกเดินทาง แม้จะไปได้แค่ 10-15 ไมล์ก็ยังดี
ส่วนสก๊อตนั้นแตกต่าง ในวันที่อากาศแย่ๆ เขาและคณะจะหลบอยู่ในเต๊นท์และเขียนบันทึกแบบเซ็งๆ ว่าวันนี้อากาศไม่เป็นใจเอาเสียเลย
แต่ถ้าวันไหนอากาศดีมาก สก๊อตก็จะบุกตะลุยให้ได้ระยะไกลที่สุดเพื่อชดเชยวันที่ไม่ได้เดินทาง แต่การกระทำเช่นนั้นทำให้คณะของสก๊อตพบกับสภาวะเหนื่อยล้าเกินไป พอวันไหนมาเจอกับอากาศแย่ๆ เลยไม่มีแรงและกำลังพอจะทำอะไร
และนี่คือที่มาของกฎ 20 ไมล์ที่ผมอยากพูดถึงในบทความตอนนี้
ถ้าเราอยากจะประสบความสำเร็จในเรื่องใด เราควรจะสร้างความก้าวหน้าในเรื่องนั้นทุกวัน
ไม่ว่าวันนั้นจะเจอเรื่องร้ายดีอย่างไร ก็ไม่หยุดเคลื่อนที่
และแม้ว่าวันไหนจะเส้นทางสดใสหรือมีกำลังเต็มพิกัด ก็ต้องระวังไม่หักโหมเกินไปจนเราไม่ได้พักผ่อน
ผมเองก็เหมือนจะใช้กฎ 20 ไมล์นี้โดยไม่รู้ตัว คือเขียนบล็อกวันละหนึ่งตอนมาปีครึ่งแล้ว และตั้งใจจะทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ
ลองดูนะครับ หาเป้าหมายหนึ่งที่มีคุณค่ากับเรา และเดินตามกฎ 20 ไมล์นี้ทุกวัน
เราอาจพิชิตขั้วโลกใต้ของตัวเองก็ได้นะ
เรื่อง มาจาก https://anontawong.com/2016/08/01/20-miles-march/
ปล.ฝาก page สำหรับน้องๆที่สนใจเภสัชศาสตร์นะครับ https://www.facebook.com/tobepharm/
แสดงความคิดเห็น