สายสามัญกับสายอาชีพ เลือกอันไหนดี?
ตั้งกระทู้ใหม่
สาเหตุที่พ่อให้ไปเรียนสายสามัญ
1. เลือกคณะได้กว้างกว่า
2. จบมาเป็นเจ้าคนนายคน(จริงหรอ?)
3.เงินเดือนเยอะ
สาเหตุที่ผมอยากเรียนอาชีวะ
1.ผมไม่ถนัดวิชาการและก็ไม่ชอบมาก ยิ่งเรียนพิเศษก็ไม่ชอบอย่างมาก
2.อยากเรียนที่ถนัด ไม่ต้องไปแข่งขันกับคนอื่นที่เค้าเก่งวิชาการ ผมอยากเก่งในเรื่องที่ชอบ
3.อยากทำportfolio (สายสามัญขยันเรียนหนังสือมาก+เรียนพิเศษ เครียดสอบเข้า กลัวว่าจะไม่ได้ทำportfolio กลัวปัญหาสุขภาพจิต)
สุดท้ายนี้ผมคิดว่าผมมีชีวิตของผมทำไมผมต้องทำตามที่คนอื่นบอกด้วย ถึงพ่อแม่เป็นผู้ให้กำเนิดชิวิตผู้มีพระคุณอย่างสูงแต่ทำไมผมถึงไม่สามารถใช้ชีวิตของตัวเองได้
*ขออภัยผู้ประสบการณ์ผู้รู้ผู้เบิกบานช่วยให้ข้อมูลแก่ผมด้วยครับเพื่อเป็นการตัดสินใจเส้นทางชีวิตของผม*
สวัสดีครับ
iandmartino555
9 ส.ค. 59 เวลา 19:17 น.
756
views
5 ความคิดเห็น
พาพ่อไปวิทยาลัยค่ะ
คือถ้ามีเป้าหมายชัวร์ สายอาชีพตอบโจทย์กว่าค่ะ คนประสบความสำเร็จกันไปก็มากมาย
1. ค่ะ ม.ปลาย สำหรับ วิทย์ คณิต เลือกคณะได้กว้างมาก เรียนได้เกือบหมด
2. สายอาชีพ ไม่เหมาะสำหรับคนไม่เก่งซะทีเดียวเลยนะ ไม่ได้วิชาการเลยมันก็ลำบาก
3.จบม.ปลาย ทำงานได้แคบ มากๆ นั่นก็คือมีพวก แม่บ้าน,พนักงานทำความสะอาด,รปภ.,งานไลน์ผลิต,ที่รับน้อยสุดคือพนักงานราชการและข้าราชการ
เงินเดือนม. ปลาย ก็ค่าแรงขั้นต่ำขึ้นไป
เงินเดือนปวช. 10,500+ มีงานตรงสายพอสมควร
ต่อมหาลัย ตรงสาขาก็ได้หลายม. เปลี่ยนสาขาก็พอได้บ้าง ยกเว้นพวกทางวิทย์ ก็ยากจะไป
3.ไม่รู้สิคะ พี่จบช่าง เรียนหนัก ไม่ได้ทำ แต่ไม่มีปัญหาใดใด
ถ้าเลือกสายอาชีพไม่ได้แปลว่าจะเข้ามหาลัยสายสามัญไม่ได้นะ :) เราแนะนำว่าเลือกที่ตัวเองถนัด ถ้าไม่ถนัดวิชาการมาสายอาชีพก็ไม่เสียหายนะ
เรามาบอกความรู้สึกของสายอาชีพส่วนนึงนะ เผื่อจะช่วยอะไรได้บ้างไม่มากก็น้อยล่ะเนอะ
ตอนเราอยู่ม.3เราไม่รู้ว่าตัวเองถนัดอะไรชอบอะไร ตั้งแต่เด็กอยากเป็นพยาบาล หมอ อะไรงี้ความฝันของผู้หญิงอ่ะนะ พอมาม.3 รู้ว่าตัวเองไม่ชอบวิทยาศาสตร์ แต่ไม่รู้ว่าที่ชอบอ่ะคืออะไร รู้แต่ที่ไม่ชอบ มองดูๆวิชาที่ต้องเจอในม.ปลาย ก็ยังหาคำตอบที่ว่าชอบอะไรไม่ได้
เลยหันมาเรียนสายอาชีพ เพราะคิดว่ามันเรียนเจาะจงสาขานั้นๆมากกว่าม.ปลาย เช่นเรียนคอม ปี1ก็เรียนรวมๆเหมือนม.ปลาย มีทั้งวิทยาศาสตร์ คณิตฯ คอม สังคม สุขศึกษา บลาๆ แต่พอปี2 จะเรียนวิชาของสาขาเยอะขึ้น ตอนปี2วิชาอื่นก็มี แต่น้อย เลยมองดูข้อดีของแต่ละสาขา ก็เลือกบัญชีเพราะคิดว่าคนคงเรียนไม่เยอะ555555 น่าจะขาดแคลนในตลาดแรงงาน เลยเข้ามาเรียน
เราเป็นคนไม่ชอบกิจกรรมที่ไม่เกิดประโยชน์ หรือกิจกรรมที่เหนื่อยเพราะบ้านอยู่ไกลจากวิทยาลัย มันจะเหงื่อออก ร้อน ไม่สบายตัว อยากรีบอาบน้ำเวลาทำกิจกรรมเสร็จแต่บ้านอยู่ไกล ซึ่งวิทยาลัยที่เราเรียนก็ไม่ค่อยมีกิจกรรม ซึ่งเราชอบมากไม่รู้ใครคิดยังไงนะ กิจกรรมส่วนรวมแค่กีฬาสี งานสัปดาห์วิชาการ งานชมรม แค่นี้เอง ส่วนงานอื่นเช่นวันแม่ วันพ่อ วันพระใหญ่ก็จะส่งตัวแทนไปทำกิจกรรม (บางวิทยาลัยทุกกิจกรรมต้องทำทุกคนไม่มีส่งตัวแทน) นอกนั้นก็มีการแข่งขันของสายอาชีพกับวิทยาลัยต่างๆ ของแต่ละสาขา เหมือนม.ปลายแหละ แข่งในโรงเรียน เสร็จก็ส่งไปแข่งระดับนู้นนี้ มีแข่งอะไรบ้างเราก็จำไม่ได้ละ เราก็แข่งมาเหมือนกัน
เรื่องเรียนปีแรกเรียนหนักนะ เพราะเรียนวิชาสามัญเลิกเย็นสุดบ่ายสามครึ่ง เร็วสุดบ่ายสองสี่สิบห้า ปีสองก็เริ่มเลิกเร็วเพราะส่วนใหญ่มีแต่วิชาของสาขา เย็นสุดบ่ายสองสี่สิบห้า เร็วสุดเที่ยงห้าสิบห้า คาบเรียน วิชาสาขาส่วนใหญ่จะเรียน2-3คาบติดกัน คาบนึง50นาที นั่งเรียนไปเหอะ55555
สภาพสังคม วิทยาลัยเรามีช่างด้วย แต่ก็ไม่ได้อะไรนะ เขาอยู่ส่วนเขา เราอยู่ส่วนเรา ตึกเรียนแยกกันอยู่แล้ว กับผู้หญิงมันไม่อะไร ไม่ยุ่งไม่อะไรนะเห็นแบบนี้เขาให้เกียรติผู้หญิงนะ มีแซวๆจีบๆบ้าง ช่างมัน ส่วนผู้ชายพยายามอย่าไม่มองหน้าทำหน้ากวนใส่ พวกนี้ไม่ชอบเหมือนหาเรื่องมัน แต่ถ้าเรียนบริหารมันก็ไม่อะไร แต่ถ้าเรียนช่างด้วยกันมันถือเรื่องระบบรุ่นน้องรุ่นพี่ อย่าปีนเกลียวอะไรแบบนี้
เราเรียนบัญชี อยากบอกว่ายากอ่ะ5555แต่ถ้าเข้าใจก็ง่ายมาก เรียนอย่าใช้ความจำอย่างเดียว สังคมของสาขาเรา ใครบอกคนเรียนบัญชีเรียบร้อยอยากเถียงขาดใจ (เรียบร้อยมีแต่ที่เห็นน้อยอ่ะ) มาแรกๆแทบลาออก เราโตมาในสังคมแบบเรียบร้อย ตามกฎระเบียบ เคารพทุกคนอะไรแบบนี้ มาอยู่สายอาชีพห้องเราแบบทุกคนแบบต่างจากเราอ่ะ เราเป็นเหมือนตัวประหลาดอ่ะ เสียใจมาก มองเราไม่ดีแอ๊บ -เงียบ ต่างๆนานา อยู่ๆกันไป เขาก็รู้ว่าเราเป็นแบบนี้อยู่แล้วก็อยู่ด้วยกันได้จนจะจบล่ะ
อาจารย์ ดูแลเหมือนเราคือลูก ดีมาก ทำให้กล้าที่จะถามกล้าที่จะขอให้สอนในเรื่องที่ไม่เข้าใจ หรือถามในเรื่องที่อยากรู้เพิ่มเติม ส่วนใครพฤติกรรมไม่ดีมีโทรแจ้งผู้ปกครองเป็นระยะ
ระบบการจัดการที่วิทยาลัยดีนะไม่รู้สิเราชอบ
ส่วนเรื่องเรา โชคดีที่เราเรียนสาขาบัญชีแล้วเราชอบ ในที่สุดก็หาที่ชอบเจออ่ะนะ55555 ตอนนี้เราก็คิดเรื่องจะต่อมหาวิทยาลัยละ เสียอย่างนะเข้าไม่ได้ทุกมหาวิทยาลัย แต่ดีตรง ถ้าเราจบปวช3 แล้วเข้ามหาวิทยาลัยไม่ต่อปวส เราจะได้เปรียบมาก เราเรียนบัญชีเบื้องต้น1และ2มา และวิชาในบัญชีขั้นกลางบางวิชามา พอไปเรียนมหาวิทยาลัยปี1วิชาบัญชีเราเรียนมาแล้ว แต่เสียเปรียบตรงวิชาสามัญในมหาวิทยาลัยเราจะไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่พวกนั้นเรียนม.ปลายมาก็คงได้วิชาตรงนั้น
ก็นะดีอย่างเสียอย่าง แต่ถ้าเรียนม.ปลายมันก็จะสอบเข้าได้ทุกมหาวิทยาลัย แต่มันก็หนักอ่ะนะ แต่ที่สำคัญคืออยากให้รู้ว่าตัวเองชอบอะไรถนัดอะไรจะได้เลือกเรียนให้ตรงกับที่ชอบที่ถนัดจะได้ทำให้เต็มที่ มีความสุขกับสิ่งที่ทำ
เรื่องเลือกคณะ ถูกนะเลือกได้กว้างกว่า แต่จบมาเป็นเจ้าคนนายคนเราว่าไม่นะ ไม่มีงานทำเยอะแยะถูกไหม ถ้ามีต้นทุนชีวิตดี มีความคิดแปลกใหม่มองการตลาดได้ เก่งในด้านที่ตัวเองถนัดแบบมากกกกกก มองทะลุอะไรแบบนี้ก็เป็นได้อยู่หรอก ส่วนเงินเดือนเยอะ เดี๋ยวนี้เราว่าคนที่ได้ภาษาอ่ะเยอะอยู่แล้วรับรองเลย ส่วนคนที่ไม้ได้ภาษาแรกเริ่มก็ไม่หรอก แต่ถ้าจบสาขาที่ขาดแคลนนะ แล้วถ้าเก่งด้วยนี่ พี่ที่ทำงานบอกนะว่าแรกเริ่มหมื่นกว่า เกินสามเดือนถ้าเห็นว่าใช้ได้สองหมื่นอัพอ่ะ ไม่รู้เหมือนกันยังไม่จริงจังเรื่องนั้น เราคงต่อปวสแล้วค่อยเทียบโอนต่อตรี จะได้วุฒิทั้ง ปวช ปวส ป.ตรี
ในความคิดเราถ้ารู้ว่าตัวเองชอบอะไรถนัดอะไร ก็เรียนแบบนั้นสิ เราจะไปเสียเวลาเรียนที่ไม่ชอบทำไมในเมื่อมีช่องทางให้เรียน เรียนปวช เสร็จถ้าอยากเข้ามหาลัยเลยก็ดูด้วยนะว่าเข้าได้ไหม บางที่ไม่รับ ถ้าไม่จริงจังเรื่องมหาวิทยาลัยก็ไม่มีปัญหา ถ้าจริงจังก็ถ้ามหาวิทยาลัยที่อยากเข้าไม่รับปวช ก็เรียนสามัญ หรือจะเรียนปวช ต่อปวส แล้วต่อมหาวิทยาลัยก็ได้ จะได้ประสบการณ์ฝึกงานเยอะ บวกกับได้วุฒิด้วย เผื่อไปทำงานบางที่รับปวส บางที่รับป.ตรี กันๆไว้
***ยาวไปหน่อยนะ ไม่รู้ช่วยอะไรได้บ้างไหมนะ***
ขอบคุณที่ตอบนะครับ ตอนนี้พ่อบังคับหนักมาก วันศุกร์บังคับให้เลือกสายสามัญ เราก็ตอบไปงั้นเเหละ เพราะพ่อให้เลือกเลยไงไม่ต้องมาคิดอีก ถ้าตอบปวชะจะโดนตีเราก็ไม่อยากมีเรื่องไง พ่ออธิบายว่ามันเกี่ยวกับค่านิยมของสังคมด้วย ถ้าไม่จบปตรีเค้าไม่รับเข้าาทำงานแต่สายอาชีพก็บอกว่าจบมามีงานทำไม่ใช่หรอ? ทำงานโรงงานพิมพ์บัตร จริงหรอ? ผมก็ไม่รู้ บางครั้งก็ไม่อยากเชื่อพ่อเหมือนกัน ถึงเค้าจะมีประสบการณ์แต่มันก็ตั้ง20ปีที่แล้ว ความรู้สึกเหมือนพ่อไม่สนใจเลยนะว่าผมก็อยากทำไร ถนัดไร ชอบอะไร?เหมือนสนใจแต่เกรด ผมว่าจะไปปรึกษาอาจารย์แนะแนวเค้าจะให้คำแนะนำอย่างไรนะ? ผมอยากได้คนช่วยพูดแทนผมแล้วเนี่ย? พูดไปพ่อก็ไม่ฟัง(ไม่ยอมสักอย่าง) รู้นะว่าพ่อรักผมอะแต่รักเกินไปผมก็ไม่ชอบนะ
พี่สงสารพ่อน้องนะ โลกของเขาคงมีแค่นั้น ไม่เคยพบคนประสบความสำเร็จเพราะสายอาชีพเลยแน่ๆ
พวกพี่จบป.ตรี กันเยอะแยะ ใครว่าสายอาชีพจบป.ตรีไม่ได้
พวกพี่ไม่ต่อป.ตรี บางคนก็มีกิจการของตนเอง บางคนทำงานธนาคาร บางคนทำงานรัฐวิสาหกิจ บางคนทำส่วนท้องถิ่น งานโรงงานตรงสาขาก็เยอะ เงินดีกว่าม.ปลายที่ทำได้แต่ไลน์ผลิต , แม่บ้าน และอื่นๆอีก
แล้วแต่คนจะมองนะ เขาเลือกมองมุมไหน ก็จะเห็นแต่มุมนั้นๆวนลูปแหละ
ม.ปลายก็ดี แต่ต้องจบป.ตรีให้ได้ ไม่งั้นลำบากแน่นอน สู้ๆค่ะ
แล้วต่อมหาลัยยังไงครับ ถ้าสอบเข้าจะได้หรอครับ?
วิธีอื่น?
อ้าว ทำข้อสอบได้ ก็ต้องเข้าได้สิคะ คนเข้าได้เยอะแยะไปค่ะ
ถ้าเรียนสายอาชีพแล้วต่อปวส.ต่อมหาวิทยาลัยได้ค่ะ เทียบโอนวิชาที่เรียนไปเอา เรียนปวส2ปีเทียบไปเรียนตรีอีก2ปี ใช้เวลาเรียน4ปี เท่ากันกับเรียนป.ตรีปกติเลยนะ จะได้วุฒิทั้งปวส.และป.ตรีเลยนะคะ ไม่ลองบอกคุณพ่อดู ดีกว่าได้แค่วุฒิป.ตรีอย่างเดียวอีกนะ แต่เทียบได้ทุกสาขาไหมไม่แน่ใจนะ
ถ้าหมายถึงวิธีเข้ามหาวิทยาลัยเฉยๆก็สอบเข้าให้ได้ค่ะ แข่งกับคนอื่นๆเอาถ้าไม่ได้ก็ต้องใต้โต๊ะไม่ก็รอปีหน้า ไม่แน่ใจว่ามีวิธีอื่นไหม สู้ๆนะ
จบปวส.อะไร เข้าศึกษาต่อได้แค่นั้น ทั้งต่อเนื่องและเทียบโอนจ๊ะ
ยกเว้น ม.ราม กับ ม.เอกชน ค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?