เขียนเพราะขายได้ หรือเขียนเพราะอยากเขียนกันคะ?

ของผมยังไม่เคยขายได้ เลยยังเป็นแค่เขียนเพราะอยากเขียนอยู่ครับ

เราเขียนเพราะอยากเขียนคะ  ไม่ได้อยากหารายได้จากตรงนี้  การเขียนนิยายมันได้อะไรหลายๆ อย่างนะ  อย่างแรกเลยก็คือภาษา  จากคนเขียนไม่ได้อ่านไม่ออกมาแต่งนิยายนี่เก่งเลยนะจริงๆ 555+ สองความรับผิดชอบและความอดทน  จะแต่งนิยายให้จบเลยต้องอดทน  อดทนกับทุกอย่างรอบๆ ตัว  อดทนกับตัวเอง....พูดมานี่เหมือนตัวเองทำได้นะ 555+

สรุป...เราแต่งเพราะความชอบและสนองตัณหาตัวเองเท่านั้นล่ะไม่ได้คำนึงถึงอะไรหรอก  จริงๆ นะ

เขียนเพราะอยากเขียนและอยากแต่ง
อยากเล่าเรื่องราวผ่านตัวอักษรที่ปรากฏ
อยู่บนหน้าจอ

เขียนเพราะสนุก คลายเครียดดี เลยเขียนน่ะ จบไม่จบช่างมัน

เขียนเพราะอยากเขียนค่ะ
ขาย สนพ.ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เพราะรู้อยู่ว่าเขียนเพราะอะไร

:)

เราคิดอะไรเป็นเหตุเป็นผล เรียนค่อนข้างหนัก และอยู่ในสายวิทยาศาสตร์ สมองซีกขวาที่เป็นด้านจินตนาการ ความคิดสร้างสรรค์เลยแทบไม่พัฒนา เราเลยเริ่มเขียนนิยาย และรู้สึกว่ามีความคิดส้รางสรรค์เพิ่มขึ้น มีความสุขมากขึ้นค่ะ
รู้สึกว่าพรสวรรค์ของตัวเองคือด้านการเขียน การใช้ภาษและความคิดสร้างสรรค์ ถ้าหากไม่เขียนนิยาย คงไม่รู้ตัวว่ามีพรสวรรค์ค่ะ

อีกอย่างเขียนเพื่อเรียนรู้โลกกว้าง เวลาเขียนแต่ละเรื่องต้องค้นหาข้อมูลเยอะมาก ๆ เลยทำให้เป็นคนชอบสังเกต ชอบค้นหาไปเสียแล้ว 

ปล.เราเกิดราศีคนคู่ด้วยค่ะ ราศีที่มีพรสวรรค์ด้านภาษา เลยคิดว่าชอบการเขียนตั้งแต่เกิด พอมาเขียนเลยหยุดเขียนไม่ได้

ผมเขียนเพราะอยากเขียนครับไม่มีอะไรเลยนอกนั้น แต่ติดตรงที่คำผิดเยอะไปหน่อยไม่สิมากเลยต่างหาก

เขียนเพราะอยากเขียนครับ :]

ผมก็เขียนเพราะอยากเขียนเหมือนกันครับ มันเป็นความรู้สึกง่ายๆที่ผลักดันทุกคนมาจนทะกวันนี้ เพราะความเชื่อ ความรัก ความศรัทธา ควบคุมพฤติกรรมมนุษย์ได้มากกว่าเหตุผล(จิตวิทยาอีกแล้ว5555 เพราะงั้นแหละถึงรู้เหตุผลให้ตาย คนก็เลิกบุหรี่หรือลดความอ้วนไม่ได้ ถ้าไม่มี'แรงจูงใจ')

ถ้าวันไหนเกิดลงมือทำด้วย'เหตุผล'อาจจะเป็นเงินขึ้นมา มากกว่าความรัก ผมว่าแย่เลยครับอย่างนั้น

แต่ผมก็เคยนะช่วงนั้นฟัง พี่illslick มาก(แรปเปชื่อดัง เจ้าของเพลงรักเมียที่สุดในโลกจ้า) รู้สึกพี่เขาเจ๋ง อยากรวยแบบพี่เขาบ้าง เราเลยตั้งหน้าจอโทรศัพท์เป็นแลมโบเลยจ้าา เป็นเป้าหมายในการทำงานไรงี้

แต่คิดดูดีๆแล้วก็เอาออกละ สุดท้ายอยากเขียนเพราะความรักในงาน ความศรัทธาในความเป็นนักเขียนมากกว่า ควรเอาใจไปผูกไว้ที่แก่น ไม่ใช่ที่เปลือก ถึงมีตังซื้อแค่จักรยานก็จะเขียน (จักรยานก็พอใจแล้วละจริงๆ5555 แลมโบคันละสามสิบล้าน แต่นั่งได้สองคน! จักรยานยังซ้อนสามได้เลยด้วยซ้ำ// คุ้มกว่าแลมโบ!55555)

ยิ่งเขียนแนวให้ข้อคิดแนวคิดแบบผม แล้วมีเป้าหมายว่าเขียนเพราะอยากได้รถ เหอะๆ ตลกตัวเองจริงๆ แต่ก็ดีแล้วล่ะ มันก็ทำให้ผมคิดได้ และจะไม่เป็นแบบเดิมอีก ฮึบๆ^^

ปกติเขียนเพราะอยากเขียน แต่ถ้าอยากได้ตังค์ ก็จะเขียนเรื่องที่ขายได้หาตังค์กินหนม (แม้ไม่แฮปที่จะเขียนเท่าไร)

เขียนเพราะอยากเขียน
พอมันขายได้ ก็มีความอยากเขียนเพิ่มเรื่อย ๆ 555

แต่ไม่เคยเขียนเพราะอยากขาย  

2คำครับ สำหรับผมคือ 'ใจรัก' ผมชอบการเขียนที่ผ่านจิตนาการมากครับ อิอิ

ตอนแรกเขียนเพราะหงุดหงิดเวลาไปอ่านนิยายคนอื่นแล้วขัดใจ
เลยเปิดเรื่องเขียนเองซะเลย ตัวละครเป็นของเรา เนื้อเรื่องเรากำหนดเอง
ส่วนขายได้เนี่ย ผลพลอยได้มากกว่า ซึ่งก็เป็นเรื่องดีนะ
คนเขียนจะได้มีกำลังใจปั่น ฮ่าๆ

จุดหมายทุกคนคงเมือนกันนั้นแหละครับ สุดท้ายก็หวังให้นิยายที่เขียนสามารถหารายได้ให้กับตัวเอง ถึงจะเริ่มจากการอยากเขียน อยากระบายความคิดของตัวเอง แต่มันก็อดไม่ได้อยู่ดีที่จะแอบหวังเล็กๆ ว่าสักวันคงมีคนสนใจ แต่ถึงกระนั้นก็จริงสิ่งที่เจ้าของกระทู้ถาม มันคงหาคำตอบได้ยาก เพราะทุกคนคิดไม่เหมือนกันดังนั้น ผมคิดว่าถามตัวเราเองดีกว่าครับว่าเราต้องการแบบไหน

เริ่มแรก เขียนเพราะอยากเขียนครับ

เวลาผ่านไป...

ตอนนี้จับของยากขึ้น คือเขียนงานที่มันขายได้ งานที่มีคนสนใจ ใครผ่านมาอ่านถึงกับต้องร้อง "ว้าว" 

แต่ไม่ว่าจะเขียนเพราะอะไร ความรู้สึก "สนุก" ที่ได้เขียนยังคงมีอยู่เสมอครับ ^^

ยังอยู่ในขั้นเขียนเพราะอยากเขียน

แต่ตั้งเป้าหมายไว้ว่า สักวันต้องเขียนให้งานขายได้
ผมอยากมีโมเม้นท์ ที่มีคนยินดีจ่ายเพื่อเสพผลงานของเรา (ฮา)

เรื่องแรกที่แต่งอยู่นี่ เขียนเพราะอยากเขียนล้วนๆเลย 55555 ขายได้มั้ยอีกเรื่อง ขายได้ก็ดีใจแหละ ทำปก ebook รอรีไรท์งานเสร็จไว้ละ ขายไม่ได้เราก็ไม่ซีเรียส ดีใจที่ได้แต่งมันจบก็สุดๆละ

เรื่องสองนี่ อบากอ่านเองผสมกับอยากขาย 555555 เลยมาทางตลาดบ้าง 

แต่เมนหลักของทุกเรื่อง คือตัวเราอยากอ่านเองที่สุด ^^

เขียนเพราะอยากเขียนค่ะ เคยขายอยู่เหมือนกันแต่แค่เรื่องเดียวนะ เป็นหนังสือทำมือด้วย กำรี้กำไรไม่ค่อยมี
เคยเขียนส่งสนพ. โดนปฏิเสธกลับมา แต่พอมาลงเว็บ ผลตอบรับดีเกินคาด ดีเกินจนตัวลอยเลยค่ะ

ตอนนี้แต่งฟิคเกาหลีอยู่ค่ะ ไม่คิดจะขาย แค่อยากแต่งให้อ่านกับฝึกเขียนฝึกใช้ภาษาฝึกวางแผนวางโครงเรื่องนั่นแหล่ะค่ะ ที่ผ่านมาไม่เคยเขียนนิยายลงเว็บ แต่เขียนการ์ตูน ดังนั้นการใช้ภาษาในการบรรยายเรื่องจะแตกต่างกัน การ์ตูนสื่อสารผ่านลายเส้น นิยายผ่านตัวอักษรและจินตนาการ
มันค่อนข้างท้าทายสำหรับเรา จากที่เคยเล่าเรื่องด้วยภาพกลายเป็นถ่ายทอดด้วยตัวหนังสือ ได้สัมผัสความยากง่ายในการเขียนแต่ละแบบ ได้สัมผัสประสบการณ์ใหม่ๆทุกครั้งที่เขียน 

ถามว่าอยากขายไหม? เราก็อยากขายนะ ความฝันนึงคือการได้ตีพิมพ์ มันคือที่สุดของที่สุดจริงๆค่ะ แต่ก็อีกนั่นแหล่ะ แนวการเขียนเราคือเขียนเรื่องที่อยากเขียน ไม่ค่อยสนใจตลาดสักเท่าไหร่ ถึงจะเป็นเช่นนั้นเราก็จะสร้างสรรค์ผลงานต่อไปเรื่อยๆ คนมีหลากหลาย นักอ่านก็มีหลากหลาย มันต้องมีสักวันที่เป็นของเรา ไฟท์ติ้ง

เขียนเพราะอยากเขียนค่ะ  อีกอย่างยังไม่เคยขายนิยายได้ซักเรื่องด้วย ฮ่าๆ

เขียนเพราะอยากเขียนค่ะ
เวลาอยากดองก็จะได้ดองเลย...

เขียนเพราะว่าอยากระบายความเครียดให้ไปอยู่กับจินตนาการค่ะ

เขียนเพราะว่าอยากระบายความเครียดให้ไปอยู่กับจินตนาการค่ะ

เขียนเพราะอยากเขียนค่ะ ตามมาทีหลังคือเรื่องการขาย แต่ยังขายไม่ได้หรอกค่ะ ฮ่าๆๆ แต่ความอยากเขียนก็มีเต็มอัตราตลอดเวลา

เขียนเพราะอยากเขียนค่ะ  เพราะอ่านมาเยอะ บางทีจินตนาการมันออกมาวิ่งกันให้วุ่นวายในหัว พอมันล้นก็อยากบันทึกไว้มันดันเยอะขึ้นเรื่อย ๆ พอจะส่งพิมพิ์ก็ไกลเกินเอื้อม  เลยเอาใกล้ ๆด้วยขายในอีบุ๊ค ตอนนี้การขายนิยายได้อะไรเยอะกว่าที่คิด เพราะได้ทั้งการลองผิดลองถูกได้ทั้งการพัฒนาฝีมือให้มีความชัดเจนขึ้น  ใส่อารมณ์ ลงรายละเอียดมากขึ้น ที่สำคัญมีนิยายอ่านฟรีด้วย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ 

เขียนเพราะอยากเขียน อยากถ่ายทอดประสบการณ์ทำงานบางแง่มุม
อยากถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิด หรือมุมมองที่มีต่อสังคม
และก็หวังว่างานเขียนแนวนี้จะพอขายได้บ้าง
หรือถึงขนาดขายได้จนเป็นรายได้เลี้ยงตัว และกลายเป็นทรัพย์สินทางปัญญาที่เราจะเก็บกินได้ยามแก่
แต่ก็นั่นแหละ เพิ่งเขียนจบเรื่องแรกไปยังไม่ถึงสองเดือนเลย
ขั้นแรกก็เรียกว่าบรรลุแล้ว ได้เขียนอะไรที่อยากเขียน
ส่วนจะไปถึงขั้นต่อๆ ไปหรือไม่คงไม่ได้อยู่ที่เราแล้ว คงอยู่ที่สำนักพิมพ์แหละค่ะ

เราเขียนเพราะอยากเขียนค่ะไม่ต้องการเงิน
เลยลองเขียนดูพอเขียนแล้วมันสนุกก็เขียนต่ะไปค่ะมันอาจเป็นเพราะเราชอบมันรักมันค่ะ

เขียนเพราะรัก แต่ถ้าสำนักพิมพ์ทักจะรีบตอบตกลงทันที 555 กำไรสองต่อดีครับ 

เขียนเพราะอยากเขียนครับ ขายได้นั่นผลพลอยได้
หวังเล็กๆแค่ขอให้มีใครสักคนอ่านงานของเราบ้างก็พอใจแล้ว 'v'

เราเขียนเพราะเราเพียงแค่ชอบเท่านั้น
ตอนเรกไม่รู้ว่าเขียนไปแล้วได้อะไร 
เราอยากเป็นคนใดคนหนึ่งในตัวละครนั้นเลยลองเขียนออกมาผ่านไปไม่กี่วันมีคนเข้ามาอ่านมีคนเข้ามาเป็นแฟนคลับ เอ่อ..มันรู้สึกอย่างนี้นี้เอง เขาเป็นใครก็ไม่รู้แล้วเข้ามาอ่านนิยายของเราเเละมาบอกว่าชื่นชอบบ้างติบ้างเท่านั้นแหละ เฮ้ย!ใจมันเต้นๆ มันรู้สึกดีและเราอยากจะทำให้มันออกมาดีที่สุด

อยากเขียนครับ

ส่วนขายได้นั้น ยากนะครับ การจะเป็นนักเขียนชื่อดังได้สักคน มีเพียงแค่ 1 ในล้านเท่านั้นเองครับ 

เขียนเพราะชอบเขียนค่ะ เคยมีช่วงที่อ่านเยอะจนไม่เจออะไรใหม่เลยเขียนเอง ฝึกภาษา ฝึกความคิด เก็บไว้อ่านเองด้วย อยากรู้ว่าตอนนั้นตัวเองคิดอะไร :)

อยากเขียนมีคนมาอ่านบ้างแค่นั้นก็ดีใจแล้ว

เดิมทีอยากทำหนังกับเพื่อน  อยากเป็น ผกก.  เเต่ปรากฏว่าเพื่อนก็น้อยเวลาก็ไม่ค่อยมี  บ้าน

ตอนนั้นก็ไม่ซื้อกล้องให้  เเต่เราก็ยังอยากจะสร้างหนังของตัวเอง  ในเมื่อเครื่องมือไม่มี  ง่ายที่

สุดท่คิดได้ตอนนั้นก็คือนิยายนี่เเหละ ฮ่าๆๆ  จากนั้นก็เริ่มละเลงผลงานเลยครับ  รู้ตัวอีกทีก็ติด

การเขียนจนสุดท้ายก็เข้าเอกวารสารฯไปซะเเล้ววววว 

เขียนเพราะอยากเขียน เพราะใจรักใจชอบเป็นหลัก รู้สึกดีที่คนอ่านสนุกสนานไปกับเรื่องราวของเรา เงินเป็นเรื่องรอง และเอาจริงๆ ถ้าอยากรวย ไปทำอาชีพอื่นดีกว่า หุหุ

ตอนนี้เขียนเพราะอยากเขียน เพราะชอบอ่านหนังสือเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเลยอยากมาลองเป็นคน
ถ่ายทอดเรื่องราวผ่านตัวอักษรดูบ้าง อยากรู้ว่าสำนานการเขียนของเรานั้นมีคนสนใจบ้างมั้ย พอลองเขียนดูก็เริ่มสนุกกับมัน ถึงแม้ว่าตอนนี้ยังเป็นนักเขียนเด็กน้อยอยู่ก็ตาม แต่ก็หวังว่างสักวันหนึ่งงานเขียนของเราจะขึ้นไปอยู่บนแผงหนังสือบ้างเหมือนกัน^^

ปล. เด็กที่ชอบเรียนวิทยาศาสตร์ เรียนมาทั้งชีวิตเรียนจนตอนนี้จบป.โทแล้ว แต่ก็มีอีกมุมหนึ่งที่ชอบอ่านนิยายเพ้อฝัน ซึ่งบางคนบอกว่าแปลก ชอบมีคนพูดว่าเรียนวิทย์แล้วอ่านแบบนี้ด้วยเหรอ ในใจก็คิดไม่เห็นจะแปลกนี่นา 55555

เราเขียนเพราะอยากเขียนค่ะ เพราะว่าแค่อยากระบายความคิด แล้วก็ไม่คิดว่านิยายเราจะขายได้หรอก555555

เคยเขียนเพราะอยากเขียนอย่างเดียว
ตอนนี้ เขียนเพราะอยากเขียนและขายได้ด้วย 55555+

$__$

ไม่ว่าจะแฝงไปด้วยอะไร ตอนเด็กๆ ที่เริ่มเขียนเพราะอยากเขียนจริงๆ ค่ะ เขียนเป็นงานอดิเรกยามว่างผ่อนคลายจากการเรียน 

แต่ว่าตอนนี้โตแล้วต้องทำงานหาเงิน ถ้างานอดิเรกอันนี้สามารถต่อยอดเป็นหนึ่งในช่องทางรายได้นี่ก็จะเวิคมากค่ะ 555

สรุปแล้ว จุดประสงค์ก็แปรผันไปตามอายุแฮะสำหรับเรา แต่ยังไงถึงตอนนี้จะโตจนเริ่มแก่แล้ว จุดประสงค์แรกที่ทำให้เริ่มต้นก็ยังอยู่นะ ก็ยังเขียนเพราะอยากเขียนอยู่ดี แค่มีเรื่องกำไรจากงานอดิเรกอันนี้เข้ามาแจมด้วยนิดๆ หน่อยๆ ให้พอกระชุ่มกระชวยว่า เออ ก็มีคนอ่านแฮะของเรางี้ค่ะ :)