นักอ่านชอบนิยายแบบมุมมองบุคคลที่ 1 หรือ 3 มากว่ากันคะ
ตั้งกระทู้ใหม่
ตามความเข้าใจของเรานะคะ
มุมมองบุคคลที่หนึ่ง คือ ตัวเอกเป็นคนเล่าเรื่องจากมุมมองของตัวเขาเอง โดยอาจใช้สรรพนามแทนตัวเองว่า 'ฉัน' 'ผม' 'ข้า' ฯลฯ
มุมมองบุคคลที่สาม คือ ผู้เขียนเป็นคนเล่า แต่เล่าในมุมมองของตัวเอกที่เป็นคนดำเนินเรื่อง โดยอาจใช้สรรพนามเป็นชื่อของตัวละคร
และอย่าลืมเม้นบอกว่า "ชอบเพราะอะไร?" ด้วยนะคะ v\\\v)/
ประมาณนี้ค่ะ สงสัยตรงไหนถามได้ หรือถ้าจะเสริมหรือแนะนำอะไรก็เม้นได้เลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ ช่วยกันตอบหน่อยนะ อยากรู้มากๆ เลย ถ้าตอบมาจะเป็นประโยชน์กับเรามากกกก และหวังว่าจะเป็นประโยชน์กับทุกคนด้วยค่ะ <3
ก่อนอื่นต้องขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาตอบคำถาม และโพล
เราทราบข้อมูลเยอะขึ้นมากเลยค่ะ ในขณะที่ตอนแรกแค่จะตั้งกระทู้โพลเฉยๆ(ฮา)
กลับมีเม้นมากมาย(สำหรับเรา) ที่แนะนำข้อมูลหลายอย่างเลยค่ะ ขอบคุณจริงๆ
จากที่คุณ @pitandorn และคุณ @lollygail27273 ได้แนะนำกระทู้มา เราได้ดูจนจบแล้วค่ะ ได้ข้อมูลเพิ่มมากจริงๆ ดังนั้นจะนำมาเทียบกับการเรียกประเภท(เรียกแบบนี้ละกัน) ของเราที่อาจทำให้เข้าใจไม่ตรงกัน เพราะเรายังมีความเข้าใจไม่มากพอในก่อนหน้านี้ T^T
" มุมมองบุคคลที่หนึ่ง คือ ตัวเอกเป็นคนเล่าเรื่องจากมุมมองของตัวเขาเอง โดยอาจใช้สรรพนามแทนตัวเองว่า 'ฉัน' 'ผม' 'ข้า' ฯลฯ"
ตรงกับ first-person
"มุมมองบุคคลที่สาม คือ ผู้เขียนเป็นคนเล่า แต่เล่าในมุมมองของตัวเอกที่เป็นคนดำเนินเรื่อง โดยอาจใช้สรรพนามเป็นชื่อของตัวละคร "
ตรงกับ Omniscient /Limited Omniscient /Objective
ที่เราเข้าใจก่อนหน้านี้ เปรียบเที่ยบกับข้อมูลใหม่ที่ได้มาประมาณนี้ค่ะ
อย่างที่บอกตอนแรกเราตั้งใจทำกระทู้โพลสำรวจสถิติเฉยๆ แต่ได้ข้อมูลใหม่ๆ มาเพรียบเลย ขอบคุณทุกท่านมากๆ อีกครั้งค่ะ
สามารถคอมเมนต์ได้เรื่อยๆเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(จำนวนคนโหวต 131 คน)
31 ความคิดเห็น
เราว่ามันสนุกว่าเพราะเราจะได้อ่านความคิดของตัวละคร ว่าตัวละครรู้สึกอะไร หรือบ่นอะไรในใจ(แอบด่าก็มีนะ) ถ้าตัวละครที่เล่าเรื่องเป็นคนตลกก็ยิ่งสนุกค่ะ
ขอคุณสำหรับข้อมูลค่าาา เป็นคนตลกสินะคะ V-V
เป็นประโยชน์มากๆ เลยค่ะ ^U^
ต้องมีแอบจิกกัดด้วยใช่ไหมคะ5555
มุมมองบุคคลที่สามค่ะ เพราะเวลาตัดสลับไปอีกตัวละครจะง่ายกว่า
ทำให้เรามีลูกเล่นกับตัวละครได้เยอะ
และสามารถแสดงความรู้สึก ความคิดของตัวละครได้ครอบคลุมกว่าบรรยายแบบบุคคลที่หนึ่งค่ะ
ขอบคุณที่เม้นค่ะ ดีใจจังมีคนชอบแบบเราด้วย เราก็ชอบอ่านแบบมุมมองที่3เหมือนกันค่ะ
แต่พอไปอ่านแบบมุมมองที่1ก็อินได้เหมือนกัน มีแอบน้ำตาซึมเบาๆ
เราก็เลยสงสัยว่าแบบไหนมีคนชอบมากกว่ากัน เลยมาตั้งกระทู้นี่แหละค่ะ
ขอบคุณที่ตอบนะค้าา ไขความกระจ่างไปอีก
มุมมองที่1 ก็ดีนะคะ เพราะช่วยให้นักอ่านรู้สึกเหมือนเราเป็นตัวนั้นๆทำให้อินกับบทบาท แต่เราไม่ค่อยถนัดแต่งเท่าไหร่ เพราะมีการจำกัดมุมมองเอาไว้
ทุกเรื่องที่ชอบอันดับต้นๆ
เป็นมุมมองพระเจ้า หรือบุคลลที่สามหมด
คิดว่าสนุกดีตรงที่เหมือนดูหนัง
แต่มานึกๆดู เรื่องจากมุมมองที่1 ที่ดังๆ มีอะไรมั่งหว่า
เหมือนดูหนังจริงๆ ด้วยค่ะ #ไม่ได้อวยเลยนะ55555
มุมมองที่1 ที่ดังๆ ก็ต้องเลิฟซีรี่แจ่มใสค่ะ
โอ้เย้
มุมมองบุคคลที่ 1 ครับ รู้สึกได้สัมผัสกับตัวละครนั้นๆถึงระดับความคิด บางครั้งมันทำให้ผมรู้สึกเหมือนว่าพวกเค้ามีตัวตนอยู่จริง (ท่าจะหลอนละ ฮา) ยิ่งชอบแนวคิดของตัวเอกด้วยละก็ผม F5 รัวๆเลยครับ
แต่ผมเห็นหลายเรื่องเค้าใช้สลับกันนะ 1 ทำให้มีอารมณ์ร่วม 3 บรรยายในจุดที่มองไม่เห็นเก็บรายละเอียดดี
มีเรื่องที่ใช้สลับกันด้วยเหรอคะ ไหนๆ เอามาแชร์หน่อย55555555
เหมือนเราอยู่หลังเขาไม่เคยเจอที่ใช้สลับกันเลยค่ะ เคยอยากใช้เหมือนกัน
แต่คิดว่าเรื่องเดียวกัน ควรเขียนให้เหมือนกันรึเปล่า กลัวคนอ่านงง เลยไม่ทำอะค่ะ
ผมไม่ค่อยแน่ใจนะมันนานแล้วจำได้แค่นี่อะ
(นิยายแปล) Kumo Desu ga, Nani ka? เป็นแมงมุม แล้วยังไงคะ? - Lenient
มุมมองบุคคลที่ 1 แนะนำอันนี้เลยครับ
ฉันคือดันเจี้ยนค่ะ ! - WildLorD
มุมมองบุคคลที่ 1 สนุกดีครับ
Begin again -เริ่มใหม่อีกครั้งในโลกต่างมิติ- [Talent] - OorLy
*1 กับ 3 ครับ ผมค่อนข้างชอบสไตการเขียนแบบนี้ ตีพิมพ์แล้ว
ผมว่าผมจำผิดละ Begin again มันเปลี่ยนมาใช้บุคคลที่ 1 ในตอนหลังๆ
ส่วนเรื่องที่แต่งด้วยบุคคลที่ 3 บางเรื่องก็มีบุคคลที่ 1 เป็นตอนพิเศษไม่ใช่กับเนื้อเรื่องทั้งหมดคือเป็น 1 กับ 3 จริง แต่ 1 ไม่ได้มีผลกับเนื้อเรื่องโดยรวม เหมือนเป็นโมเม้นของตัวละครต่างๆ ส่วนใหญ่ก็เป็นมาสคอตหรือตัวละครที่ได้รับความนิยม
ส่วนที่เป็นกรอบความคิดก็สามารถเขียนแทนด้วยมุมมองบุคคลที่ 3 ไม่เกี่ยวข้องกับสายตาของตัวละครที่มองเห็นโลกนั้นๆ คือเห็นด้วยดวงตาพระเจ้า แต่คิดแบบบุคคล เป็นแค่กรอบความคิดเล็กๆแทรกกระจายอยู่ บ่อยครั้งใช้ในการชิงไหวชิงพริบ จิตวิทยา สงครามทางความคิด การมโนเข้าใจผิดแบบขำขัน เอาง่ายๆก็เหมือนในมังงะครับตัวโน้นคิดทีตัวนี้คิดที แบบซีเรียสก็เดธโน๊ต แบบขำขันก็ ... เกี่ยวกับความรักของนักเรียน ผมจำไม่ได้ (อีกนั่นแหล่ะ) แต่มีกล่าวไว้ในเรื่อง "ความรักคือสงครามที่ใครรักก่อนแพ้"
พอดีผมได้แรงบันดาลใจมาจากนิยายที่เปลี่ยนมุมมองตัวละครบุคคลที่ 1 ไปๆมาๆเพื่อถมช่องว่างมุมมองบุคคลที่ 3 ตัวเอกอายุน้อยหน่อยก็เปลี่ยนบทไปให้ตัวละครที่มีอายุเล่าเรื่อง ตัวเอกมองไม่เห็นในบางจุดก็ใช้ผู้เห็นเหตุการณ์เล่าเรื่อง ผมว่ามันมีมิติดีนะแต่ไม่เข้าใจทำไมหลายๆคนชอบบอกว่าอ่านแล้วงง สงสัยมีผมคนเดียวละที่ใช้ 1 กับ 3 "บุคคลเมียงมอง พระเจ้ากำหนด" การจะเข้าถึงความเจ็บป่วยทางจิตของทุกตัวละครในเรื่องผมจำเป็นต้องใช้มุมมองบุคคลที่ 1 ตั้งแต่โลลิจิตป่วยไปยันฆาตรกรต่อเนื่องส่วนที่ผมใช้ 1 กับ 3 ก็เพราะมือไม่ถึงพอจะแต่ง 1 ล้วนมังครับ เพราะงั้นก็อาจเปลี่ยนไปใช้ 1 ล้วนเมื่อจังหวะเป็นใจ
เราคิดมาตลอดว่าคนที่แต่ง 1 ได้นี่ต้องเก่งมากแน่ๆ ในการเล่นกับลายละเอียด เพราะแต่ละตัวละครมีวิธีการพูดแตกต่างกันไป มีมุมมองที่ต่างกัน เรื่องที่คนหนึ่งไม่รู้มาก่อนแต่อีกคนกลับรู้ทั้งหมด พอสลับตัวละครที่เล่ามันก็สนุกตรงนี้แหละค่ะ เราเลยชอบมากๆ
แต่ส่วนตัวตั้งแต่แต่งนิยายตอนแรกๆ ก็ใช้ 3 ค่ะ คือมันเขียนง่ายดี อย่างที่คุณบอกเลยว่ามันเหมือนดูการ์ตูน ดูหนังเราก็เลยมองเห็นภาพชัดกว่า แล้วบรรยายออกมาได้ดีกว่า
ไม่รู้ว่านักเขียนท่านอื่นเป็นแบบนี้เหมือนกันรึเปล่า555 ขอบคุณสำหรับข้อมมูลเพิ่มเติมค่ะ
โซระชอบ pov3 มากกว่าค่ะ จริงๆ ก็ชอบเท่าๆ กันนะคะ อยู่การดำเนินเรื่องว่าสนุกหรือเปล่ามากกว่า แต่เลือก pov3 ค่ะเพราะอย่างน้อยpov3ก็ไม่มีการสลับมุมมองชวนงง (อาจมีแต่โซระไม่เคยเจอ ซึ่งดีอล้วล่ะ)
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่าาา จริงๆ ตอนเราแต่งมุมมองที่3 ก็มีงงๆ เองด้วยนะคะ555
สลับไปมานิดนึงเหมือนกัน แต่ความตั้งใจหลักของเราคือเขียนยังไงให้ออกมา
คนอ่านสนุก อิน(เอาแบบน้ำตาซึมได้ยิ่งดี5555) รู้ความรู้สึกของหลายตัวละครที่มีต่อกัน
แต่ไม่งงกับการตัดฉาก อันนี้ยากมากค่ะ
อ่านได้หมด แต่...............
อย่าตัดฉากเยอะ อยากบอกว่าตัดไปตัดมาน่ะ น่ารำคาญ
ตัวละคร นู่น นี่ นั่น บรรยาย บลาๆๆ
คือ ต้องมีประสบการณ์การเขียนระดับนึง ถึงจะบรรยายได้ดี
แต่ถ้าไม่ สิ่งที่ทำ ก็คือ การตัดอนาคตตัวเอง
เพราะคนอ่าน รำคาญ หนีหมด
ขอบคุณค่ะ ได้ข้อมูลเพิ่มอีกหนึ่งหน่วย
ในฐานะนักเขียนอีกคนจะพยายามไม่ทำให้นักอ่านงงจนเบื่อนะคะ
ไม่ได้ชอบแบบไหนตายตัว แค่ใช้แล้วเหมาะกับเรื่องก็โอเค
ลืมนึกถึงคนที่ชอบทั้งสองอย่างเลยค่ะ ไปเพิ่มข้อในโพลดีไหมนะ555555
POV3ครับผม เพราะเหมือนอะไรมันง่ายกว่าPOV1 เเต่โดยส่วนตัวเเล้วผมชอบเเบบผสมมากกว่า คือการบรรยายเเบบPOV3เเต่อยู่จำกัดกรอบระยะสายตาของตัวละคร เเละมีความคิดการอ่านของตัวเอลเเทรกอยู่ในบทของการบรรยาย เรียกว่าPOV3.1 ผมเองก็เขียนนิยายมุมมองนี้อยู่เหมือนกัน
มี 3.1 ด้วยเหรอคะ โว้วววววว มีตัวอย่างแนะนำไหมคะ อยากอ่านสักเรื่องสองเรื่อง
หาได้ง่ายอยู่นะครับ ผมเองก็เขียน น่าจะวงเเหวนเเห่งเมอบิอุสน่ะครับ เท่าที่ผมเคยอ่านนะ ไม่ต่างจากPOV3ทั่วไปเท่าไหร่ เเต่มันเเทรกความคิดของตัวละครมาเนื่องๆ ผมคืออดีตจอมมารก็ใช่
ชอบทั้งสองมุมมองครับ
อยู่ที่นักเขียนท่านไหนจะดึงประสิทธิภาพการเล่าออกมามากกว่ากัน
มุมมองที่ 1 บางครั้งเหมาะกับการเล่นมุข และตบมุขด้วยความคิดตัวละครมากๆ คิดมุขเอง แล้วก็ตบมุขเอง เล่นมุขได้ต่อเนื่องมาก
มุมมองที่ 3 มองภาพได้ชัดกว่า กว้างกว่า จินตนาการต่อเนื่องไม่ขาดตอน รู้สึกเหมือนดูหนังที่มีตัวละครหลายๆ ตัวเดินไปมา
โดยส่วนตัว ชอบนิยายมุม 3 มากกว่า สำหรับแฟนตาซีนะ
ขอบคุณที่มาตอบกระทู้ค่าา
รู้สึกเหมือนอธิบายได้ตอบโจทย์เลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
ตอนเป็นวัยรุ่นชอบบุรุษหนึ่ง
ตอนนี้ชอบแบบบุรุษที่สามมากกว่า
เหตุผล ไม่ทราบเหมือนกันค่ะเพราะอะไร รู้แต่ว่าถ้าเจอแบบบุรุษที่หนึ่งจะมีการปิดกั้นตัวเองทันที แต่ถ้ามีเหตุผลดีๆ ในการอ่านก็ยังอ่านได้อยู่ค่ะ
เหมือนกันเลยค่ะ เพราะแรกๆ เรามีโอกาสอ่านแต่แบบ1รึเปล่าก็ไม่ทราบ
แต่พอหลังๆ มาอ่านแบบ3 เราก็ชอบมากกว่าเสียอย่างนั้น
ต้องขอบคุณที่มาตอบนะค่ะ
อ่านได้ทั้งสองแบบครับ ไม่ได้ชอบแบบไหนมากกว่าเป็นพิเศษ ขึ้นอยู่กับคนเขียนใช้แบบนั้นได้เหมาะสมกับเรื่องรึเปล่ามากกว่าครับ
ขอบคุณที่มาตอบค่ะ
เสริมให้หน่อยได้รึเปล่าคะว่า เรื่องแบบไหนใช้อะไรถึงจะเหมาะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ที่ไม่ได้ตอบไว้ยาวๆ เพราะมีความสับสนกันเยอะครับ ระหว่างคำว่า "มุมมอง" (หมายความว่า ใครเป็นคนเล่า เล่าจากมุมมองของใคร กี่คน) กับคำว่า "สรรพนาม" (คือถ้อยคำที่ใช้ในการเล่า ว่าเล่าด้วยสรรพนามบุรุษที่ 1 หรือเล่าด้วยสรรพนามบุรุษที่ 3)
กระทู้นี้ตั้งคำถามเรื่องมุมมองบุคคลที่ 1 กับ 3 จริงๆ มันไม่ได้มีแค่สองมุมนี้ครับ สรรพนามต่างหากที่มีแค่ 1 กับ 3 ภายในการเล่าด้วยสรรพนามบุรุษที่ 3 ยังสามารถเลือกมุมมองผู้เล่าได้อีกหลายแบบ แต่ละแบบก็มีข้อได้เปรียบเสียเปรียบต่างกันไป
ถามว่าเรื่องแบบไหนใช้อะไรถึงจะเหมาะ อันนี้เขียนได้เป็นสิบหน้าเลยครับ ถ้าจะให้เข้าใจจริงๆ ต้องศึกษาก่อนว่ามุมมองแต่ละแบบเป็นยังไง แล้วมันจะตามมาเอง ถ้าสนใจลึกซึ้งกว่านี้ แนะนำกระทู้ของคุณหนิงที่นี่นะครับ
คำแนะนำเบื้องต้นในการเลือกใช้ "มุมมอง" ในนิยาย
https://www.dek-d.com/board/view/3692116/
(ใต้คอมเมนต์ทำลิงก์ไม่ได้ ต้องก๊อปแปะเอานะครับ)
โอ้วขอบคุณครับเพิ่งได้ดูมีประโยชน์มากๆ กลับไปหาบทความเก่าๆอ่านดีกว่าผม
แต่ศัพท์เยอะโค-ตรๆ
ขอโทษที่ทำให้งงนะคะ T^T ขอบคุณที่บอกนะคะว่างงตรงไหน เราอธิบายงงจริงๆนั้นแหละ แฮะๆ
พอคิดแล้วก็เข้าใจนะคะว่ามันค่อนข้างต่างกัน เพิ่งมานึกได้เลยค่ะ =_= ยกตัวอย่างเดอะเมซรันเนอร์ที่ใช้สรรพนาม "เขา" แต่เป็นมุมมองพระเอก แบบนี้ใช้ไหมคะ
ที่เรายกตัวอย่าง ผม เขา นี่เราอยากจะขยายความค่ะ จขกท กับ คห จะได้เข้าใจตรงกันมากขึ้น
ขอบคุณสำหรับคำชี้แจงค่ะ
มีการเหม็นหน้าด้วยเหรอคะ #แบบนี้ได้เหรอ5555
ขอบคุณที่มาตอบค่ะ ได้ข้อมูลเพิ่มอีกแล้ว
ก็อย่างตัวเอกเรื่อง The tales of demon and god หรือ พวกตัวเอกเติมทรูแล้วคนเขียนทำได้ไม่น่าติดตามในเว็บเด็กดีเป็นต้นน่ะครับ แต่อันหลังนี่ผมไม่เข้าใจอย่าง คือคนเขียนเขาเขียนเนื้อเรื่องของตัวเอกได้แย่มาก แต่เขียนของตัวรองได้น่าติดตามสุดๆ
อารมณ์พระเอกโดนแย่งซีน ยกตัวอย่างหนังฮีโร่เรื่องหนึ่งที่พี่ชายเป็นพระเอก
น้องชายเป็นตัวร้าย แต่แฟนเกิร์ลน้องมากกว่ารึเปล่าคะ55555555
แล้วแต่แนวนะครับ บางเรื่อง pov1 pov2 ดีกว่า บางเรื่องต้อง pov3 ถึงจะสนุกกว่าครับ
pov2 นี่แบบเชอล็อค ใช่ไหมคะ เราก็ชอบนะ มันทำให้เรารู้สึกว่าตัวเอกดูลึกลับมากเข้าไปอีก
ใช่ครับ เล่าผ่านหมอวัตสัน
เราอ่านได้ทั้งสองแบบนะคะ แต่ชอบเป็นบุคคลที่สาม เพราะมีลูกเล่นหลากหลายดีค่ะ ทั้งมีอิสระในการเล่า/บรรยายแบบไม่จำกัด หรือสามารถบรรยายผ่านตัวละครใดตัวหนึ่งโดยข้อมูลนั้นมีจำกัด บางทีสามารถผสมผสานเข้าด้วยกันได้ ในขณะที่หากบรรยายผ่าน pov1 จะแคบกว่า รับรู้เฉพาะอารมณ์ของตัวละครซึ่งใช้เป็นตัวเล่าเรื่องมากกว่าตัวละครอื่น
ขอบคุณที่มาตอบค่าา #มีคนอวย3เพิ่ม1ea
ส่วนตัวเราชอบอ่านทั้งสองแบบค่ะ แต่ถ้าให้แต่งจะชอบแบบมุมมองที่ 1 มากกว่า มุมมองแบบที่สามก็สนุกเพราะตัดไปฉากอื่นได้ง่ายดี ได้เห็นอะไรหลายๆ มุม บางทีก็รู้ความคิดของคนอื่นด้วย เคยได้ยินคนเรียกว่าเป็นมุมมองแบบพระเจ้า 5555 แต่มุมมองบุคคลที่หนึ่งถ้าเป็นนิยายแนวสยองขวัญหรือสืบสวนจะชอบมากค่ะ เพราะเราไม่รู้อะไรเลย (ฮา) รู้แค่ที่มาที่ไป ที่เหลือเป็นการให้ตัวเอกบรรยายบรรยากาศและความคิดของตัวเอง แต่น่าจะแต่งยากพอสมควรเลย แต่เคยอ่านเจอแล้วสนุกดีค่ะ ความรู้สึกเหมือนพวกเกมผีมุมมองบุคคลที่ 1 พวก Outlast , Amnesia น่ะค่ะ
แต่เดี๋ยวนี้นิยายส่วนใหญ่ที่ใช้มุมมองบุลคคลที่ 1 ก็ดูครบรสดีนะคะ เมื่อก่อนเคยเจอแบบที่มีแต่ความคิดนางเอกไม่ก็พระเอกคนเดียว แต่ตอนนี้ก็มีหลายเรื่องเลยที่เขียนทั้งความคิดพระเอกและนางเอกตัดสลับกันตามบริบทที่เหมาะสมหรือไม่ก็แบ่งกันแต่ละบทแต่ละพาร์ท แบบ สมชาย says สมหญิง says น่ะค่ะ โดยรวมก็ชอบหมดแหละ เราอ่านได้หมด
ว้าววว เราไม่ค่อยอ่านพวกสยองขวัญเลยไม่รู้เรื่องนิยายสยองขวัญเลค่ะ555 อ่านแต่การ์ตูนแบล็ค
ขอบคุณนะคะ เหมือนเปิดโลกใหม่เลยค่ะ55555 แต่แอมเนสไซนี่เกมผีเหรอคะ? เรานึกถึงโอโตเมะเกม
Amnesia ที่ว่าหมายถึงเกม Amnesia the dark descent ค่ะ เปิดเรื่องมาบอกแค่ว่าตัวเอกเข้ามาในคฤหาสถ์ ต้องหาเบาะแสของตัวเองและวิ่งหนีไปเรื่อยๆ เร้าใจดีค่ะ แต่ Outlast ระทึกกว่ามาก ถือกล้องวิ่งหนีสัตว์ประหลาดเป็นอะไรที่น่ากลัวมากเลยนะคะ! ถ้าเป็นมุมมองบุคคลที่ 3 จะไม่น่ากลัวเลย (ยกตัวอย่างเช่นเกม Resident Evil ถึงซอมบี้จะมาเยอะแค่ไหนแต่เราก็ไม่กลัวเลยเนอะ ออกจะดูตลกด้วยซ้ำ) แต่พอเป็นมุมมองบุคคลที่ 1 ทุกอย่างจะดูเรียลและสยองมากขึ้นจริงๆ ค่ะ เราเผลอบอกชื่อเกมไม่หมด เข้าใจผิดเลย (ฮา) แต่แบบโอโตเมะเกมเราก็ชอบนะ ดูภาพโปรไฟล์เราก็รู้แล้ว 5555+
ภาพโปรไฟล์ยิ่งทำให้เราเข้าใจผิดเลยล่ะค่ะ55555555
Outlast นี่น่ากลัวมากจริงๆ ค่ะ เห็นกี่ครั้งก็สะดุ้งสะเทือน หัวใจหล่นไปตาตุ่ม55555
หนึ่งเหตุผลที่ไม่อ่านนิยายผีก็เพราะแบบนี้แหละค่ะ -\\\-
ส่วนแอมเนสไซโอโตเมะเกมนี่เราก็ชอบเหมือนกัน ซื้อมาเล่นด้วยค่ะ แต่เล่นยังไม่จบสักคนเลย...
อยากเล่นรูทอุเคียวมากค่ะ แต่เห็นว่าต้องเล่นจบทุกคนก่อนถึงจะเล่นรูทอุเคียวได้ T^T
เราก็ว่าเรสซิเดทอีวิวนี่ออกเป็นเกมตลกเหมือนกัน
ดิอีวิววิทตินก็ชอบนะคะ เนื้อเรื่องกับตัวละครมันจูงใจ แต่ให้เล่นเองนี่น่ากลัวมากค่ะจริงๆ
The Evil Within นี่รู้สึกว่าน่าจะคนสร้างเดียวกันกับ Resident Evil ค่ะ มุมมองเกมก็เลยเหมือนกัน ถ้าตุ้งแช่มาเฉยๆ จะไม่น่ากลัว ต้องให้ตุ้งแช่มาช่วงคัทซีนค่ะ ซึ่งก็ต้องเป็นมุมมองบุคคลที่ 1 เห็นม้า หนังผี เกมผี จะให้น่ากลัวก็ต้องมุมมองบุคคลที่ 1 (ฮา) แต่เกมนี้ตัวละครหน้าตาดีกว่ามาก โดยเฉพาะหนุ่มแว่นโจเซฟ เรากรี๊ดเขามากเลยค่ะ ผีผมสลวยมาก สัตว์ประหลาดปี๊ปคลุมหัวมาไม่กลัว ไม่กรี๊ด มากรี๊ดตอนเจอหนุ่มแว่น คิดแล้วก็ขำตัวเองที่กรี๊ดหน้าคอมเป็นบ้าเป็นหลัง แซ่บมาก 5555+
Amnesia เราซื้อมา 55 บาทตอนลดราคาค่ะ ตอนแรกตั้งใจว่าจะเล่นให้จบ สุดท้ายก็เอาไปดองในคลังเกม โว๊ะ! เกลียดพวกเกมที่ต้องเล่นตัวละครหลายๆ ตัวให้จบเพื่อปลดล็อกตัวละครลับจัง เพราะเราก็ชอบอุเคียวมาก ฮืออ เห็นใจคนขี้เกียจหน่อยสิ 55555+
มุมกล้องบุคคล1 นี่น่ากลัวมากๆ จริงๆ ค่ะ คือมันจั้มป์สแกร์ได้ใจหายใจคว่ำ
การหันหลังกลับไปมองเป็นสิ่งที่น่ากลัวมาก(นี่ขนาดไม่ได้เล่นเองนะดูเขาแคสยังหน้ากกลัว)
ขนาดเกมซอมบี้ว่าน่ากลัวแล้ว พอมุมมอง1 นี่กลัว x2
ดิอีวิว เราก็ชอบโจเซฟค่ะ แอมเนสไซเราก็ชอบอุเคียวสุด เหมือนกันเลย >\\\<
แล้วที่ชอบในดิอีวิวอีกก็มี หนูเลสลี่ ค่ะ น้องน่ารัก55555
ชอบมุมมองของบุคคลที่หนึ่งค่ะ คงเป็นเพราะเราชอบดูพัฒนาการด้านความคิดของตัวละคร อ่า... ประมาณถ้าตัวละครนี้เจอเหตุการณ์กระทบจิตใจ ความคิดของเขาจะเปลี่ยนไปในทิศทางไหน
จริงๆเราอ่านแบบไหนก็ได้ แต่เราชอบอ่านความคิดตัวละครมากกว่าอยู่ดี (ฮา)
คิดว่าพอเข้าใจนะคะ
อารมณ์เหมือนชอบอ่านไลท์โนเวล
เพราะเหมือนตัวเองได้สวมบทพระเอกรึเปล่าคะ
คือเราเป็นแบบนั้นแหละค่ะ -\\\-
ประมาณนั้นแหละค่ะ โดยส่วนตัวเราอ่านไลท์โนเวลบ่อยพอสมควร ถ้าตัวเอกเก่งนี่เหมือนเราเก่งไปด้วย โดยเฉพาะไลท์โนเวล SAO นี่เหมือนเราเป็นเทพทรูไปพร้อมกับคิริโตะเลยค่ะ 555555
ชอบ 3 ค่ะ
ขอบคุณที่มาตอบค่ะ
ส่วนตัวเราใช้บุคคลที่3มาตลอด เพราะเราสามารถอธิบายได้คลอบคลุม และนิยายเราค่อนข้างตัวละครเยอะ555
แต่ทางกลับกัน แบบบุคคลที่1 จะสามารถ บอกความรู้สึกของตัวละครหลักได้ดีกว่า เพราะอธิบายด้วยตัวละครเอง เราก็เลยคิดว่าถ้าใช้มิกซ์กันมันจะดีนะคะ แต่ก็ต้องทำให้ไม่งงด้วย555
สำหรับคนที่อยากเลือกใช้มุมมองอ่านกระทู้นี้ก็ได้ค่ะ. https://www.dek-d.com/board/view/3692116/
(คัดลอกเอานะ ทำวาร์ปไม่เป็นแล้ว55)
ขอบคุณสำหรับคำตอบ และคำแนะนำค่ะ
ผมคิดว่ายังไงมันก็ดีทั้งคู่ อยู่ที่ว่าจะเขียนยังไง
แต่ที่โหวตเป็นบุคคลที่สามนั้นเพราะผมรู้สึกถูกจริตมากกว่าหน่อย
ถ้าเป็นบุคคลที่หนึ่ง จะทำให้คนอ่านเข้าถึงความคิดของตัวละครได้ง่ายกว่า แต่ถ้าเกิดคุณอยู่ๆ ก็เปลี่ยนมุมมองตัวละคร เช่นจากที่เล่าจากคนนึงไปเป็นอีกคนโดยไม่บอกไม่กล่าว แบบนี้จะสร้างความมึนหัวให้คนอื่นพอสมควร
ถ้าเป็นบุคคลที่สาม จะมีแยกอีกว่าจะเล่าในลักษณะไหน แต่มันจะดีตรงที่เปลี่ยนมุมมองได้เรื่อยๆ เป้นใครคนไหนก็ได้ในเรื่อง แต่ถ้าเกิดว่าบรรยายได้ไม่ดีพอคนอ่านจะเข้าถึงตัวละครยาก
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ
ชอบบุคคลที่สาม สลับเปลี่ยนคนได้ทันทีในฉากแบบลื่นไหล ทำให้รู้ความคิดของตัวละครหลายๆ ตัวรวมถึงเรามีความหลากหลายไม่จำเจค่ะ
ขอบคุณสำหรับการตอบคำถามนะคะ
จริงๆชอบอ่านทั้งมุมมองของตัวละคร(บุรุษที่หนึ่ง) กับมุมมองของพระเจ้า(บุรุษที่สาม)
1.มุมมองของตัวละคร เราจะลุ้นไปกับตัวละครว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
2.มุมมองของพระเจ้า เรารู้ทุกความเคลื่อนไหวของตัวละคร เหมือนเรากำลังนั่งดูละครสักเรื่องหนึ่งละคะ
แต่ที่ตอบว่าชอบมุมมองของตัวละคร เพราะเราจะรู้สึกอยากเอาใจช่วยตัวละคร ว่าจะแก้ปัญหานั้นๆอย่างไร ซึ่งแตกต่างกับมุมมองพระเจ้าที่เราจะรู้สึกรำคาญทันทีที่ตัวละครตัดสินใจทำแบบที่เราไม่เห็นด้วย
คือชอบแบบ1เพราะมันอินกว่าใช่ไหมคะ ^U^
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ
ใช่ค่ะ เราจะเข้าถึงตัวละครได้ดีกว่า :D
เราชอบแบบผสมค่ะ ประมาณว่าเป็นมุมมองบุคคลที่สามแต่ใส่ความคิดของบุคคลที่หนึ่งไปด้วยค่ะ ถ้าให้นึกภาพง่ายๆก็...
ชายหนุ่มจ้องมองเพื่อนของตนที่กำลังเถียงกันอยู่หน้าร้านขนมด้วยสายตาว่างเปล่า
'ตูมาทำอะไรที่นี่กันแน่...' <ความคิดของตัวละคร>
ก็ประมาณนี้แหละค่ะ ^^
อันนั้นแบบมุมมองพระเจ้าสินะคะ ขอบคุณสำหรับการตอบคำถามค่า
ชอบมุมมองบุคคลที่ 1 นะคะ เหมือนได้เข้าไปในมุมมองความรู้สึกของตัวละคร แต่จริงๆแล้วชอบที่เขียนสลับกันทั้ง 1 และ 3 ค่ะ 555555 เช่น นิยายของคุณวิศิษฎ์ ศาสนเที่ยง
อ๋อ นึกภาพออกเลยค่ะ ขอบคุณที่มาร่วมตอบคำถามนะคะ เป็นประโยชน์มากๆ เลย
ถ้าตัวเองอ่านจะชอบแบบที่3ค่ะ แต่ถ้าเขียนมักจะเขียนได้แบบที่1
เคยลองพยายามเขียนแบบ3แล้วปรากฏว่าเพื่อนที่คอยช่วยอ่านบอกว่ามุมมองบุคคลที่1แบบคิดอะไรในหัวเวิ่นเวอร์กลายเป็นโลโก้ของนิยายเราไปแล้ว.... (ชักสงสัยว่ามันชมหรือด่าเราฟระ)
ชอบอ่านอีกแบบกับเขียนอีกแบบ เราก็เป็นคล้ายๆ กันเลยค่ะ
แต่เขียนเป็นแต่แบบ 3 ชอบอ่านแบบ1
ชอบมุมมองที่ 3 เพราะมันเขียนง่ายกว่า 555+
แต่ถ้าเก่งจริงเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาก็ยังได้
ประเด็น → เขียนยังไงก็ได้ให้ไม่งง
ไม่รู้สิ เวลาอ่านนิยายส่วนใหญ่มันจะเป็นมุมมองที่ 3 แต่ถ้าเป็นมุมมองที่ 1 คนเขียนเขาต้องบรรยายได้ดีมากไม่งั้นเราเลิกอ่านตั้งแต่ตอนแรกแล้วอ่ะ
นั้นสินะคะ แค่บรรทัดแรกก็สำคัญมากกจริงๆ
ของเรามันก็แล้วแต่แนวของนิยายนั้นนะ...อย่างนิยายแนวรักน่ะเราชอบแบบบุคคลที่1 เพราะเราจะรู้สึกอิน เหมือนเราเป็นนางเอก...เอ๊ะ!! คิดอย่างนี้เหรอ..หรือเพราะฉันสวย555
ต่อไหมล่ะ...ต่อมานะถ้าเป็นแนวแฟนซีนี่ต้องแบบมุมมองพระเจ้าเลย ไม่งั้นจะเข้าไม่ถึงอารมณ์ของมันอ่ะนะ
แต่ส่วนใหญ่เราแต่งนิยาย เราก็ใช้สรรพนามตามแนวแบบนี้ล่ะน้าาาาาา
ใช้ตามแนวเรื่องสินะคะ ขอบคุณค่ะ
เรารู้สึกว่ามันขึ้นอยู่กับแนวเรื่องเลยค่ะ แต่โดยส่วนตัวแล้วชอบทั้งคู่
บุคคลที่หนึ่ง แนวนิยายรักเลยค่ะ555 ถ้าเป็นการบรรยายแบบนี้จะเป็นนิยายใสๆ เน้นเกี่ยวกับสไตล์การดำเนินเรื่องและความรู้สึกนึกคิดของตัวละครเป็นส่วนใหญ่ จะบรรยายความหวานหรือเศร้าแล้วได้อารมณ์มากกว่าค่ะ
บุคคลที่สาม อันนี้จะเหมาะกับแนวแฟนตาซี สืบสวน ระทึกขวัญ ประมาณนี้ค่ะ เน้นบรรยายเรื่องราวหรือเหตุการณ์รวมถึงการกระทำของตัวละครเป็นหลัก นิยายแนวนี้จะมีตัวละครค่อนข้างเยอะและก็จะมีพล็อตแบบตัดฉากค่อนข้างมาก และเราสามารถบรรยายฉากความอลังหรือนองเลือดของฉากรวมถึงซ่อนปมต่างๆได้มากกว่าค่ะ
โว้วว ขอบคุณค่ะ
บุคคลที่สามค่า ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอ่านแบบนี้มาตั้งแต่ต้นรึเปล่านะ แต่สำหรับเรา นิยายที่ใช้บุคคลที่หนึ่ง ส่วนใหญ่จะใช้คำว่าฉัน ทีนี้ เวลามองไปทางไหนมันก็จะมีคำว่าฉันเต็มไปหมด ไม่ว่าจะเป็นในบทสนทนาหรือจุดที่บรรยาย บางครั้งก็ทำให้เราเอียนกับคำว่าฉันเหมือนกัน
เราเลือกไม่ได้อ่ะค่ะ แอแง ชอบทั้งสองแบบเลย
บรรยายเป็นบุคคลที่หนึ่ง - ถ้าตัวละครเป็นคนตลกก็บันเทิงเลยค่ะ ตามที่คุณ คห.1บอก การบรรยายแบบนี้มันจะแสดงถึงอารมณ์และความคิดของตัวละครได้ดีกว่าการบรรยายแบบบุคคลที่สาม ฉากเชิงหวานๆก็เหมาะกับการบรรยายแบบนี้ดีค่ะ55 บรรยายบุคคลที่สาม - บรรยายแบบนี้ก็สนุกได้เช่นกันค่ะ แต่ส่วนใหญ่การบรรยายแบบนี้ที่เราเห็นจะเป็นการบรรยายเรื่องที่ค่อนข้างจริงจังนิดนึง แต่ก็มีมุกตลกแทรกเป็นระยะๆ(ยกตัวอย่างเช่น แฮร์รี่ พอตเตอร์ของป้าเจเคค่ะ)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?