พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน
ตั้งกระทู้ใหม่
เวลามันทำผิดแม่ด่ามันนะคะ แต่เหมือนจะพาลมาถึงหนูทุกครั้ง หนูก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร มันชอบทำของหายคะ ของอะไรแพงๆชอบให้เพื่อนยืม ร้องเท้ายี่ห้อกางเกงยีนยี่หอมันให้เพื่อนยืมหมดคะ เพื่อนไม่เคยคืนเลย หนักสุดมันทำไอแพดของหนูหาย จริงๆก็เพื่อนมันนั้นแหละทำ แต่มันบอกแม่ว่ามันทำหายเอง มันอยู่รรประจำ ผ้าขนหนูหาย เตารีดหาย โทรศัพท์โดนยึดเกือบปี มันไม่บอกแม่ จนแม่รู้ เเม่ก็โกดนะคะ แต่แม่แทบจะพูดดีมาก ทำไมละลูก ทำไมเตารีดหาย แล้วโทรศัพโดนยึดทำไมไม่บอกแม่ มองข้ามแม่ได้ไง ถ้าเปนหนูแม่คงดุหนูหนักมากคะ เช่น แกนี่ไม่มีความรับผิดชอบจริงๆเลย วันหลังอย่ามาบอกให้ซื้ออะไรนะ ฉันไม่ซื้อให้แล้ว เรื่องเล็กๆที่หนูทำผิดแม่ด่าหนูแรงมากคะจนหนูคิดว่ามันต้องขนาดนี้เลยหรอ แม่ตามใจมันทุกอย่างเลยคะ จนหนูคิดว่ามันเกเรขนาดนี้ไม่เหนต้องตามใจเลย งานบ้านถ้าหนูไม่ช่วยแม่ดุหนูทั้งวันเลยคะ หนูเคยทะเลาะกับแม่สามสี่วันไม่คุยกัน แต่ถ้ามันไม่ช่วยงานบ้านแม่ไม่ด่าเท่าหนูคะ มันเปนผชคะ แต่ก็ไม่ใช่ว่าผชจะไม่ต้องทำงานบ้านนิคะ
เวลาเดินทางไปไหนจอดรถ มันจะซื้ออะไรมันชอบให้แม่ไปด้วย หรือสั่งให้แม่ไปซื้อ แม่ก็ไปคะ ถ้าเปนหนูแม่คงไม่ไป ให้ไปซื้อเอง ถ้าไม่ซื้อเองก็ไม่ต้องกิน บางทีหนูทะเลาะกับแม่จนหนูเครียดมาก หนูร้องไห้ทุกวันเลยคะ ช่วงที่ไม่คุยกับแม่ ช่วงนี้หนูจะสอบแกทแพทคะ อีกไม่ถึงอาทิตก็สอบแกทแพทแล้ว หนังสือยังไม่อ่านเลยคะ หนูยังไม่กะจิตกะใจจะอ่านเลย เพราะไม่คุยกับแม่ จะซื้อหนังสือแกทแพทหนูยังไม่กล้าขอแม่เลยคะ หนูอยากให้แม่รักหนูเหมือนที่แม่รักน้อง หนูไม่อยากคิดมากว่าแม่รักน้องมากกว่าเลยคะ
18 ความคิดเห็น
บางครั้งแม่ก็ทำกับเราแบบนั้นเหมือนกันค่ะ แต่เราไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก พยายามอย่าคิดมากนะค่ะ และตั้งใจอ่านหนังสือนะค่ะ
ขอบคุณมากๆนะค้ะ สบายใจขึ้นเยอะเลยคะ ️
เข้าใจนะคะ แต่อย่าไปคิดมากแม่เค้าอาจจะมีเหตุผลของเค้า อย่าน้อยใจทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีค่ะสู่ๆ
ขอบคุณมากๆนะค้ะ ^^
ตอบในฐานะเป็นพ่อที่มีลูก2คนนะครับ
อาอยากจะบอกว่าพ่อแม่รักลูกทุกคนครับ แต่ห่วงลูกไม่เท่ากัน
ลูกคนไหนที่เอาตัวเองไม่ค่อยรอดก้อจะห่วงมาก
ส่วนลูกคนไหนที่เอาตัวรอดแล้ว ไม่มีอะไรที่ทำให้หนักใจก้ออาจจะปล่อและแอบมองอยู่ห่างๆ
กรณีของหนูอาว่าแม่หนูห่วงน้องมากกว่าหนูเพราะน้องดูท่าจะเป็นผู้เป็นคนน้อยกว่าหนู อย่าคิดอิจฉาน้องเลยครับ ดูแลตัวเราเองให้เป็นเด็กดีดีกว่าแม่จะได้สบายใจบ้าง
เราคิดว่าเพราะน้องเคยเป็นแบบนั้น แม่เลยกังวลและห่วงน้องมากนะคะ
แต่ยังไงก็รักลูกทุกคนอยู่แล้วเนอะ อย่าคิดมากนะคะ ตั้งใจอ่านหนังสือ สู้ๆค่ะ
อย่าคิดมากเลยนะคะ คนที่มีพี่น้องมักคิดแบบนี้พี่ก็เป็นมีน้องชายห่างกันปีเดียวเช่นกันเหมือนกันกับน้องทุกอย่างยกเว้นแค่มันไม่ติดยาแต่ติดเกมส์ แต่เราต้องรักตัวเองอนาคตเราข้างหน้า และสุดท้ายน้องก็คือน้องอยุ่ดีตัดกันไม่ขาดหรอก สักวันน้องชายของน้องก็จะได้เรียนรุ้ถึงการใช้ชีวิตด้วยตัวเองอยุ่ดีเพราะแม่คงไม่อยุ่ดูแลเค้าจรเค้าตายแน่นอนอย่าไปซีเรียสตั้งใจเรียนทำให้พ่อแม่ภูมิใจดีกว่านะตะ
เข้ามากอดค่ะ พี่มีประสบการณ์เดียวกันกับน้อง น้องพี่แทบจะไม่โดนว่าแรงๆเลย แต่พี่โดนแม่ว่าโดยใช้คำหยาบคายค่ะ ในสิ่งที่พี่ไม่ได้ทำผิดด้วยซ้ำ พี่เสียใจมากจนกลายเป็นโรคซึมเศร้า ต้องไปพบจิตแพทย์ แต่การไปพบจิตแพทย์ถือเป็นความโชคดีของพี่ที่อยากแบ่งปันน้องด้วย คุณหมอพี่แนะนำวิธีคิดให้อยู่ในครอบครัวที่แม้จะไม่อบอุ่นอย่างมีความสุขค่ะ เริ่มแรกเลยให้น้องลองมองไปที่คุณแม่ก่อน ท่านทำอะไรมห้เราบ้าง ถ้าเป็นเราจะทำให้คนที่เราไม่ได้รักแบบนี้รึเปล่า เมื่อได้คำตอบแล้ววิธีคิดสเต็ปที่ 2 ค่ะ ลองมองไปที่น้องชายของเราค่ะ แล้วน้องจะพบว่าน้องของเรานั้นมีปัญหาที่หนักกว่าเรา ที่ของหายบ่อยๆ ย้ายโรงเรียนบ่อยๆ เขาโดนเพื่อนแกล้งรึเปล่า พี่มั่นใจว่าน้องชายของน้องไม่ได้รู้สึกมีความสุขเลยกับสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ เมื่อเราเข้าใจน้อง เราสงสารน้องเราจะเข้าใจคุณแม่ได้ทันที่ค่ะว่า ทำไมจึงดูแลน้องมากกว่าเรา และข้อสุดท้าย ไม่มีอะไรจะทำร้ายเรา ได้ทำกับเราทำตัวเองค่ะ การคิดเปรียบเทียบน้อยใจซ้ำๆ ก็ไม่สามารถไปแก้ให้คุณแม่พูดกับเราดีๆได้ค่ะ สิ่งที่จะแก้ได้คือเลิกคิดค่ะ ไม่ต้องไปสนใจคำพูดร้ายๆพวกนั้น มองข้ามไป ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ไม่ใช่เพื่อใครเลยค่ะ เพื่อตัวน้องเอง พี่มั่นใจว่าน้องเข้มแข็งและเก่งพอที่จะก้าวข้ามปัญหาเหล่านี้ไปได้ สู้ๆนะคะ พี่เป็นกำลังใจให้
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นมากๆนะคะ เข้าใจอะไรเยอะเลยคะ เหมือนพี่เป็นจิตแพทย์มาให้คำปรึกษาหนูเลยคะ หัวอกเดียวกัน เข้ากอดคะ ^^
พ่อ แม่ ต้อง สนใจ ลูกที่มีปัญหา มากเป็นพิเศษอยู่แล้วครับ
ตัวเราไม่มีปัญหาก็ดีแล้วคับ พยายามช่วยเหลือตัวเองให้ได้
พ่อแม่จะได้หมดห่วง แนะนำให้เลิกโฟกัสที่น้อง
มาเน้นที่ตัวเอง ตั้งใจเรียน ดูแลสุขภาพ ช่วยเหลือพ่อแม่บ้าง
ผมเชื่อว่าน้องเป็นเด็กดีแล้ว แม่เลยเชื่อใจและให้อิสระ สู้ๆครับ
^ ^
ขอบคุณมากๆนะค้าาา
พี่ก็เป็นแบบน้องเลยค่ะ แต่เมื่อถึงวันนึงเราจะเรียนรู้จากสิ่งที่ผ่านมาได้เองค่ะ
น้องพี่มักจะได้รับคำชมอย่างล้นหลามทั้งๆที่สิ่งนั้นๆ พี่ก็สามารถทำให้ได้ แต่เมื่อถึงเวลาที่เราลองย้อนกลับไปดู แม่อาจจะมองว่าเราเก่งพออยู่แล้ว ทำได้อยู่แล้ว
พี่เชื่อว่าพ่อแม่รักลูกเหมือนกันค่ะ แต่อาจจะแสดงออกต่างกัน เพราะความห่วงใยไม่เท่ากันตามที่พี่ๆ ข้างบนบอกเอาไว้
เราสนใจแค่ตัวเองพอค่ะ ไม่ต้องสนใจอะไร ทำตัวเองให้ดีๆ ดูแลตัวเองให้ได้ ก็พอค่ะ
ขอบคุณมากๆค้าา ️
ในฐานะที่เป็นลูกสาวคนโตก็โดนมาแบบนี้เหมือนกันค่ะ ตอนเป็นเด็กกับช่วงวัยรุ่นจะรู้สึกน้อยใจมาก แต่พอเรียนจบ ทำงานแล้ว ก็ได้มาคิดทบทวนดูว่า แม่อยากให้เราเข้มแข็ง เป็นที่พึ่งให้น้องๆ
อ่านคอมเม้นด้านบนแล้วเห็นด้วยทุกอันเลยค่ะ พี่ก็มีน้องสาวกะน้องชาย
พี่ก็เคยคิดเหมือนกันว่าแม่รักน้องมากกว่า ก็มีแอบน้อยใจบ้าง แต่แม่พี่
จะคอยเป็นห่วงและคอยช่วยเหลือน้องเสมอ แต่พี่ก็เข้าใจได้ว่าคนเป็นแม่
รักลูกทุกคนแต่ห่วงคนที่ดูอ่อนแอมากกว่าคนอื่น เพราะฉะนั้นน้องก็ต้องแสดงให้แม่เห็นว่าน้องเข้มแข็งและเอาตัวรอดได้ เพื่อเป็นการแบ่งเบาภาระแม่
ตั้งใจเรียนให้จบ ทำชีวิตให้ดีเพราะน้องนี่แหละจะเป็นที่พึ่งพิงให้พ่อแม่
ยามแก่เฒ่า สู้สู้นะคะ
ขอบคุณมากๆนะคะ หนูจะตั้งใจเรียน ทำให้แม่ภูมิใจในตัวหนูคะ ^^
เรื่องนี้ก็เคยเกิดขึ้นกับฉัน แต่ผิดกันตรงที่เป็นผู้หญิงทั้งคู่ ฉันเป็นน้อง พี่สาวฉันจะได้ทุกสิ่ง แต่สำรับฉันต้องหาเอง แม้แต่เรื่องเรียนก็ต้องหาเงินส่งตัวเองเรียน ส่วนพี่แม่จะส่งเสียทุกอย่าง จนทำให้พี่สาวทำอะไรเองไม่เป็นเลย พอเราพูดก็ว่าเราอิจฉา เป็นน้องก็ต้องให้พี่ก่อนเสมอ
เรื่องของคุณเหมือนเราเลย พิมพ์ทุกอย่างเหมือนความในใจเราเป๊ะ ท้อมากนะบางที
โอ๋ๆ หัวอกเดียวกันค้า ถ้าคิดในแง่ดีอย่างน้อยก็ทำให้เราเอาตัวรอดได้นะคะ อายุเท่าไหร่คะ ที่บอกส่งตัวเองเรียน
เราคิดว่าเเม่รักเธอมากกว่านะ คือน้องอะมันติดยาเเถมเอาเเต่ใจใช่ป่ะที่เเม่ทำไปอาจเพราะกลัวน้องมันบ้าขึ้นมาไรงี้...ส่วนที่เเม่ว่าเธออ่ะอาจจะเพราะอยากให้เธอได้ดีเเละก็พึ่งตัวเองได้คิดเเง่บวกเข้าไว้หรือลองคุยกับพ่อให้พ่อไปคุยกับเเม่ก็ได้ เเต่ทางที่ดีเราอยากให้เธอขยันมีงานดีๆ เงินเดือนสูงๆเอาให้ตอกหน้าน้องไปเลยอ่ะ พอมันขออะไรก็ไม่ต้องให้ ส่วนของอ่ะอย่าให้มันยืมจบ
เธอจะขอหนังสือก็บอกไปเลยว่าจำเป็นถ้าเเม่ไม่ให้ก็ขอพ่อหรือยาย
My frist comment :; มีจริงค่ะ พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน มีเกือบทุกบ้านแต่เรื่องธรรมชาตินะ กฏธรรมชาติ เรื่องต่างเพศ เคยสังเกตไหม ลูกผญ มักสนิทกับพ่อ ลูก ผช มักสนิทกับแม่
มีวิธีแก้นะ ทำให้คนไม่รักเรา เปลี่ยนเป็น กลับมารักเราหรือรักมากกว่า แต่ไม่รู้ว่ายังอยากฟังไหม
อยากฟังๆ ^^
สู้ๆน้าาเป็นกำลังใจให้เราก็เป็นเหมือนกันแต่พยายามปล่อยๆไปเพราะกะน้องห่างกันตั้ง11ปีแม่ว่าน้องเมื่อไหร่เราโดนว่าด้วยตลอดว่าไม่ดูน้องก็นะเราเป็นพี่เลยโดนว่าแบบนี้เป็นเรื่องธรรมดา
เหมือนกันคะ เวลาดุน้องแม่ชอบพาลมาถึงเรา เหมือนเราเป็นคนผิดด้วย
คิดในแง่ดี : แม่เธอพูดดีๆกับน้องเพราะเคยติดยามาก่อน ถ้าพูดไม่ดีด้วยอาจจะกลับไปติดยาอีกหรือาละวาดได้ ตรงกันข้ามกับเธอซึ่งแม่ไม่ต้องห่วงอะไรมาก ความคาดหวังจึงสูงว่าต้องไม่ทำพลาดเหมือนน้อง มีความรับผิดชอบพอที่จะรักษาของและพึ่งตัวเองได้อ่ะ เธอบอกว่าเพิ่งสอบ gatpat แสดงว่าเพิ่งอายุ 17-18 แล้วน้องที่อายุน้อยกว่าเธอยังเคยทำพลาดขนาดติดยา แม่คงเป็นห่วงมากอยู่แล้ว (ประมาณว่าถ้าโตขึ้นจะทำมากกว่านี้มั้ย? ไรงี้นะ) ถ้าตอนนี้ยังไม่คุยกับแม่ ทำไมไม่ลองคุยกับพ่อดูอ่ะ ว่าเป็นแบบนี้ๆๆเราจะทำยังไงดี ลองดูนะ
คิดในแง่ร้าย : แม่รักน้อง ผช มากกว่าความคาดหวังมากกว่า พอไม่เป็นที่ใจคิดเลยมาลงที่เธอ ถ้าเมื่อไหร่ที่คิดว่าแม่ลำเอียงแบบเห็นได้ชัด (ที่ไม่ใช่เธอจิตนาการเอง) ลองจดดูว่าแม่เคยทำแบบนี้กับเราแต่ทำอีกแบบกับน้อง ลองรวบรวม (หลักฐาน 5555) แล้วเอาไปบอกแม่ทีเดียว เค้าจะเถียงเรากลับไม่ได้เพราะแม่เธอเคยทำจริง สู้ๆนะเธอต้องผ่านไปได้ อนาคตรออยู่
ชอบความคิดเหนนี้มากเลยคะ555 ขอบคุณมากๆนะคะ
เราคิดว่าการมองข้ามเรื่องพวกนี้มันก็ดี เราเชื่อว่าทุกคนไม่สามารถรักใครได้เท่ากันหรอก อย่างเช่นเรารักพ่อมากกว่าแม่ หรือแม่มากกว่าพ่อเป็นต้น เพราะฉะนั้นอย่าใส่ใจเลยเพราะเราก็เคยคิดแต่แบบสิ่งที่เค้าทำให้เรามันมีมากกว่าเค้าเป็นแม่เค้าเป็นคน แม่อาจเห็นว่าน้องมีปัญหาเลยคอยดูแลซึ่งเอาจริงก็ผิดนะเพราะตามใจไปมั้ง ถ้าจขกทไม่เล่าเกินจริง บางทีท่านอาจจะเครียดก็ได้เลยอารมณ์เสียใส่ ถ้าเราปล่อยว่างจากแม่และน้องได้เราจะมีความสุขเอง เคยพาน้องไปหาหมอมั้ยลองนะ จริงคุยๆกันบอกไปเลยเราจะได้มะเครียด
ใช่คะ แม่ตามใจน้องเกินไป ชอบใจอ่อน จริงๆอยากให้แม่เด็ดขาดกับน้อง
เหมือนกันเลยค่ะ เมื่อก่อนหนูนี้ทั้งเป็นโรคเครียด เกือบๆจะประสาทด้วย แต่ก็มานั่งตั้งกระทู้รอรับคำปรึกษาจากพี่ๆคนอื่นแบบนี้และค่ะ พอได้รับคำแนะนำ คำปลอบใจ และสารพัดคำ หนูก็เริ่มโอเคและบรรลุแล้ว หลังจากนั้นก็พยายามไม่ใส่ใจเวลาเขาบ่นหรือด่าเราค่ะ เพราะบางทีมันก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรกับเราเลย อย่างหนูเป็นลูกคนเล็ก คนที่ถูกประคบประหงมคือพี่ พี่เขาเป็นคนมองโลกในแง่ร้าย อ่อนแอเปราะบางมากค่ะ แตกต่างกับหนูที่เป็นพวกมองโลกในแง่ดี บ้าๆบอๆ ห้าว ทำให้ผู้ใหญ่เห็นว่าหนูดูแลตัวเองได้ หนูเชื่อว่าพ่อแม่ถูกคนรักลูกเท่ากันค่ะ แต่ห่วงลูกไม่เท่ากัน
#โลกสวยมา!!!
อย่าใส่ใจกับลมปากคน ให้คิดเสมอว่า มีคนที่โชคร้ายและเจอเรื่องแย่ๆกว่าเราอีกเป็นล้านๆพันๆเท่า
บางครั้งเราก็สงสัยนะว่า เเม่เค้ารู้รึเปล่าว่าเค้ารักลูกไม่เท่ากัน เเม่รู้มั้ยว่าเราต้องเเอบร้องไห้ทุกคืน ถ้ารักให้เท่ากันไม่ได้จะ...ทำไม
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?