ระบาย เรียนมหาลัย เบื่อเพื่อนสนิท รู้สึกเข้ากันไม่ได้ ไม่อยากสานต่ออะไรแล้ว

[E-lisa]

สวัสดีค่ะ วันนี้ดิฉันมีข้อสงสัยทีค้างคาใจมานานอยากปรึกษาอ่ะค่ะ ไม่ทราบว่ามีใครเคยอยู่ในกลุ่มเพื่อนแล้วรู้สึกเบื่อบ้างมั้ยคะ รู้สึกยิ่งคบกันก็เหมือนยิ่งเข้ากันไม่ได้ ดูไม่มีใครเข้าหาใคร เหมือนไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนกันจริงๆ เวลามีเรื่องกลุ้มใจอะไรก็ปรึกษาไม่ได้ เหมือนจะไม่เข้าใจ คือแรกๆก็ดีอยู่นะ รู้สึกว่าอยู่ด้วยแล้วมันสนุกกว่านี้ ไม่ถึงกับมากมาย เพราะดูแล้วยังมีช่องว่าง แต่ก็ไม่ได้แย่เท่าตอนนี้อ่ะค่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เอ๊ะ หรือทำอะไรให้เพื่อนไม่พอใจหรือเปล่านะ หรือนิสัยบางอย่างของเราทำให้เพื่อนๆไม่ชอบรึเปล่า? แต่หลักๆดิฉันว่าน่าจะเป็นที่เวลาไม่ตรงกันมากกว่า บางคนชอบอยู่หอไม่ออกไปไหน บางคนเลิกเรียนเสร็จก็กลับบ้านเลย ที่อยู่ม. แต่ก่อนก็มีไปกินข้าวกันบ้าง แต่เดี๋ยวนี้ก็ห่างๆกันไป แต่ตอนเรียนก็ยังนั่งด้วยกันนะคะ แต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมาก เพราะเหมือนแต่ละคนจะชอบคุยกันเป็นคู่ๆอ่ะค่ะ สนิทกันอยู่แค่นั้น และแต่ละคนมีนิสัยบุคลิกแตกต่างกัน ซึ่งแตกต่างกันแบบนี้ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นเพื่อนกันไม่ได้ถูกมั้ยคะ แต่กรณีดิฉันนี่ดูจะแตกต่างจนรู้สึกเราไม่หน้าจะเข้ากันได้เลยอ่ะค่ะ 55 แปลกเนาะ แล้วมาอยู่กลุ่มเดียวกันได้ไงเนี่ยยย!!! คือในกลุ่มมีกัน 8 คน แต่ที่คุยด้วยแล้วรู้สึกสบายใจ เข้ากันได้มีแค่คนเดียวเอง ที่เหลือก็เฉยๆ บางทีดิฉันก็อยากบอกไปตรงๆเหมือนกันนะคะว่ารู้สึกแบบนี้อยู่นะ แต่ก็แปลกๆ รู้สึกว่าเรายังไม่สนิทกันมากพอที่จะพูด บางทีก็อยากจะทำให้เราสนิทกันมากกว่านี้เหมือนกัน แต่พอนึกถึงความรู้สึกนี้ทีไร มันก็ทำให้ดิฉันเบื่อทุกที เป็นอารมณ์เหนื่อย ไม่อยากสานต่ออะไรแล้ว ความคิดความอ่าน นิสัยก็ไม่ตรงกัน พูดอะไรกันตรงๆก็ไม่ได้ อยากเล่นอยากแซวอะไรก็เหมือนไม่เต็มที่ต้องเกรงใจไปซะหมด ดูไม่มีอะไรที่ทำให้เราสนิทกันมากขึ้นเลย บางทีก็อยากจะหากลุ่มให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยนะ แต่ถ้าทำอย่างนั้นก็คงรู้สึกไม่ดีกันหมด อีกอย่างนี่ก็ปี 3 แล้ว กลุ่มอื่นเค้าก็ลงตัวกันหมดแล้ว ดิฉันก็มีเพื่อนที่พอคุยได้กลุ่มอื่นบ้างนะคะ แต่ส่วนใหญ่ก็ใช้เวลาอยู่กับกลุ่มตัวเองอ่ะค่ะเลยไม่ค่อยได้คุยกับพวกเขาเท่าไหร่ บางทีก็อยากคุยกับพวกเขาให้มากขึ้นนะคะ ชวนมากินข้าวบ้าง เล่นกีฬาอะไรบ้าง อยากหาสังคมใหม่ๆบ้าง แต่ยิ่งอยู่มหาลัยแล้ว เฮ้อ! เจอกันยากค่ะ แค่ในกลุ่มตัวเองยังยากเลย เคยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาแม่เหมือนกัน แม่ก็บอกให้ตั้งใจเรียน เรื่องเพื่อนถ้าไม่เวิร์คก็ไม่ต้องไปใส่ใจมาก ซึ่งดิฉันก็คิดแบบนี้นะคะ แต่พอเจอความรู้สึกแบบนี้เข้าไปทุกวันๆก็น่าเบื่อเหมือนกัน บางทีก็พาลเป็นไม่อยากไปเรียนเลย เพราะไปแล้วก็ต้องเจออะไรแบบนี้ หรือบางทีก็อยากหนีไปนั่งเรียนที่อื่น แต่ถ้าอยู่ๆทำอย่างงั้นก็กระไรๆอยู่ เป็นความรู้สึกอึดอัด บางทีเห็นเพื่อนในกลุ่มยืนคุยกัน ก็อยากไปแจมบ้าง แต่ก็ เฮ้อ! ไม่ดีกว่า สั้นๆ เบื่อ! 
จบแล้วค่ะ ตอนแรกว่าจะไม่เขียนอะไรมาก ไปๆมาๆยาวเยียดเลย กลุ้มใจจริงๆค่ะ

Comments

[Sket-SS]

เฮ้อ อ่านแล้วเหนื่อยแทนเลย ก็คงบอกได้แค่ว่า เปลี่ยนวิธีคิดดูไหม อ่ะ เพราะว่าดูเหมือนความต้องการของน้องกับเพื่อนๆไม่เหมือนกัน อย่าลืมนะว่าเราไม่สามารถเปลี่ยนใครได้ ความคาดหวังมักจะทำให้เราเจ็บปวดเสมอ และเท่าที่อ่านมา น้องดูคาดหวังกับเพื่อนมากๆเลย ว่าอยากให้เป็นแบบนั้น แบบนี้ 

วิธีแก้ก็คือ ถ้าเบื่อๆก็หางานอดิเรกทำค่ะ เราต้องเรียนรู้วิธีที่จะทำให้ตัวเองมีความสุขได้ แม้ในเวลาที่ต้องอยู่คนเดียว อาจจะฟังดูโลกสวยนะ55 แต่จะโลกมืดอมทุกข์อยู่ทำไมล่ะ ไม่เห็นมีปะโยชน์เลย จริงมะ

ซึ่งเรื่องนี้ มีหลายคนที่พยามช่วยเหลือคนที่ตกอยู่ในสถานการณ์แบบน้องนะ คือ เค้าค่อยๆเปลี่ยนตัวเองค่ะ เปลี่ยนให้เป็นคนที่น่าคบ แล้วบุคคลิกเราจะดึงดูดมิตรสหายมาหาเอง แบบว่าน้องลองนึกดูนะ ว่าถ้ามีคนที่ยิ้มแย้ม ดูเป็นมิตร น่าคบหา น้องจะชอบจะอยากเข้าไปคุยด้วยหรือเปล่า กับอีกคนที่คิดแต่ว่า ทำไมไม่มีเพื่อนที่เข้าใจเราเลย น่าบึ้งตึง สายตาอมทุกข์ ดูเบื่อๆอยู่ตลอดเวลา มันมีผลจริงๆนา.. (หนังสือ How to win friend เขียนไว้ดีมากๆไปหาซื้อมาอ่านได้นะ)

ก็ลองเอ่ยปากชวนเพื่อนคนที่สบายใจไปกินข้าวดูหนังกันบ้างก็ได้ค่ะ คนที่บอกว่าเข้ากันได้อ่ะ ลองดู สู้ๆนะ ค่อยๆปรับไป เดี๋ยวก็เรียนจบแล้ว สู้ๆค่ะ