เขียนนิยายอย่างไรให้ประสบความสำเร็จ
ตั้งกระทู้ใหม่
ดังนั้น
หัวข้อกระทู้นี้ มิได้หมายถึงการเขียนนิยายอย่างไรให้ดังล้นฟ้า หรือขายดีชนิดพิมพ์ซ้ำเป็นสิบรอบ
หากแต่ผมนำ 'ความสำเร็จ' ที่ประสบกับตนเองมาเป็นเกณฑ์ และคิดว่าในเว็บไซต์เด็กดี มีนักเขียนหลายคนที่เพิ่งเริ่มเขียนผลงาน หรือเขียนแล้วยังไม่มีงานตีพิมพ์เป็นเล่ม จึงมาแนะแนวทางที่ผมใช้กับตัวเอง นับแต่เริ่มเขียนนิยายเรื่องแรกจนถึงปัจจุบัน
1. รู้จักตัวเอง : งานเขียนมีมากมายหลายหลาก การรู้จักตัวเองหมายถึง การรู้รสนิยม ความชอบ ความถนัด ความต้องการ ของตัวเองเสียก่อน ว่าชอบอะไร อยากเขียนอะไร แนวไหน บางคนอยากเขียนนิยาย แต่สำนวนภาษาและการนำเสนอเหมาะกับงานเขียนประเภทอื่นมากกว่า เช่น บทความ เรื่องสั้น ฯลฯ ก็อาจจะเริ่มต้นจากงานเขียนประเภทนั้นให้มีประสบการณ์ มีความคล่องในการเขียนเสียก่อน ค่อยวกกลับมาหานิยายที่อยากเขียน
- ปัจจุบันมีนักเขียนหลายคนที่ประสบความสำเร็จกับงานเขียนประเภท non fiction ดังเช่น เจ้าของเพจดังในเฟซบุ๊กอย่างจ่าพิชิต บันทึกของตุ๊ด ฯลฯ
2. อย่าเขียนในสิ่งที่ไม่รู้ : นักเขียนควรเป็นผู้รู้ ถ้าไม่รู้ก็ควรอวดรู้ (หมายถึงศึกษาหาข้อมูลให้ตัวเองรู้พอจะอวดคนอื่นได้) เพราะคนอ่านฉลาดจะตาย นำเสนอข้อมูลมั่ว ๆ ไปโดนสับยับแน่ และงานเขียนชิ้นนั้นก็จะด้อยคุณภาพลงทันที
3. เตรียมตัวให้พร้อมก่อนเขียน : งานเขียนเรื่องแรก ๆ ของผม ผมเขียนโดยไม่มีความรู้ ไม่มีแนวทาง ไม่มีการวางแผน ภาษานักเขียนเรียก 'ด้นสด' แม้จะมีข้อดีตรงที่นิยายมีความสดใหม่ มีพลัง แต่เมื่อเข้าระบบสำนักพิมพ์ กลับพบความ 'บรรลัย' เพราะการไม่ได้เขียนเรื่องย่อ เขียนทรีต หรือเขียนข้อมูลประกอบต่าง ๆ เอาไว้โดยเฉพาะ ทำให้การแบ่งหน้า แบ่งบท เพื่อให้จบเล่มตรงตามกำหนด หรือการเขียนย้อนในเรื่องที่เคยเขียนมาแล้วเล่มแรก ๆ ต้องลำบากไล่หาเนื้อเรื่องเพื่อมิให้ข้อมูลผิดพลาด ผิดเพี้ยน เรียกได้ว่านรกแดรกกันเลยทีเดียวกว่าจะเข็นจนจบภาค
4. พลอตหาได้รอบตัว : ข่าวสาร สื่อบันเทิง ข้อมูลวิทยาศาสตร์ กระทั่งเรื่องราวของตัวเอง ของพ่อแม่พี่น้อง เพื่อนฝูง คนรัก ทุกสิ่งรอบตัวสามารถนำมาเป็นพลอตนิยายได้ สิ่งสำคัญสำหรับนักเขียนคือควรเป็นนักสะสมข้อมูล แม้จะยังใช้ตอนนี้ไม่ได้ แต่เชื่อเถอะว่าสักวันจะสามารถหยิบมาใช้ประโยชน์ได้แน่นอน
- ผมมีโฟลเดอร์ "วัตถุดิบ" ไว้ในโฟลเดอร์นิยาย สำหรับเซฟบทความ ข่าวสาร รูปภาพ หรือเรื่องราวต่าง ๆ ที่เห็นแล้วรู้สึกสนใจ และนำมันมาเป็นธีมหรือพลอตหลักในการเขียนนิยายหลายเรื่องแล้ว
5. มีวินัย : เรื่องนี้แม่มคอดยากเลย หลายคนตั้งเป้าหมายในการเขียนว่าจะเขียนอย่างน้อยวันละ...บรรทัด วันละ...หน้า แต่เชื่อเถอะว่ามีไม่ถึง 10% หรอกที่ทำได้ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะเราทุกคนมีกิจกรรมชีวิตอื่นที่ต้องทำ การเขียนนิยายไม่ใช่กิจกรรมหลักที่หากไม่ทำแล้วจะส่งผลร้ายกับชีวิต (เว้นเสียแต่จะเป็นนักเขียนอาชีพที่มีเดดไลน์จ่อตรูดตลอดเวลา) เอาเป็นว่าอย่าทิ้งการเขียนไปนาน ๆ จนสนิมขึ้น หากมีเวลา หรือนั่งอยู่หน้าคอมสักชั่วโมงครึ่งชั่วโมง ก็พิมพ์ก๊อก ๆ แก๊ก ๆ บ้างเพื่อทลายไหดองของตัวเองกันเถอะ
- ผมเขียนนิยายได้เพียงสัปดาห์ละครึ่งบท (เว้นช่วงมีเดดไลน์) แต่ไม่เคยทิ้งระยะนานเกินกว่าสองสัปดาห์ถ้าไม่จำเป็น
6. ภาษาไทยยากจะตาย : ภาษาไทยยากมากกก (ก ไก่ ล้านตัว) ขนาดนักเขียนอาชีพ นักเขียนดัง ยังพลาดเขียนผิดกันมานักต่อนัก ศึกษาคำที่มักเขียนผิดไว้เยอะ ๆ เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองเขียนผิดพลาด
- และควรศึกษาคลังคำ คำไวพจน์ต่าง ๆ เพื่อรู้ศัพท์หลากหลาย สามารถหยิบมาใช้ได้ในหลายโอกาส
7. กระโจนหาโอกาส : อย่ารอให้โอกาสมาหา สมัยนี้มีการประกวด มีช่องทางมากมายให้นำเสนอผลงาน แม้จะประเมินตัวเองแล้วว่าสู้คนอื่นไม่ได้ แต่หากไม่ลองสู้ ก็แพ้ตั้งแต่อยู่ในมุ้ง มีไอเดียมีเวลาก็ส่งงานไปประกวดดูได้ หากไม่ผ่านไม่ได้รางวัล ก็ยังได้ประสบการณ์ บางเวทีอาจได้คำวิจารณ์เพื่อนำมาปรับปรุงงานเขียนตัวเองให้ดีขึ้นด้วย
- ผมได้รางวัลจากการประกวดมาสองเวที ซึ่งนั่นเป็นจุดเริ่มต้นการเป็นนักเขียนประจำของสองสำนักพิมพ์ใหญ่
8. อ่านเยอะ ๆ : นักอ่านไม่จำเป็นต้องเป็นนักเขียน แต่นักเขียนจำเป็นต้องเป็นนักอ่าน การอ่านงานเขียนดี ๆ นอกจากจะได้รับแรงบันดาลใจ ยังได้เรียนรู้เทคนิค ทั้งการใช้ภาษา การนำเสนอ จังหวะ การวางพลอตวางแพลนในการเขียน
- ทำตัวเป็นฟองน้ำแล้วซึมซับเทคนิคของคนเก่ง นำมาปรับใช้กับตัวเองซะ
9. อย่าเสียเวลากับโลกโซเชียล : ไม่ได้หมายถึงไม่ให้เล่นโซเชียลเน็ตเวิร์ก แต่ขณะเขียนนิยาย สมาธิและความต่อเนื่องคือสิ่งสำคัญ เพราะจะทำให้อารมณ์ในการเขียนไม่สะดุด ไม่ขาดตอน การเปิดเฟซบุ๊ก ไลน์ หรือสื่อโซเชียลเน็ตเวิร์กต่าง ๆ ระหว่างเขียน คือการบั่นทอนสมาธิตัวเองอย่างร้ายแรงที่สุด (เชื่อว่านักเขียนหลายคนรู้ แต่ก็ตัดใจไม่ได้เสียที)
- นักเขียนมือรางวัลอย่าง 'ปราปต์' ปิดบัญชีเฟซบุ๊กไปชั่วคราวเลย ขณะเขียนนิยาย
10. โดนมาเยอะ เจ็บมาเยอะ : บางคนลองทุกอย่างแล้ว สู้แล้ว แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ นิยายไม่ผ่านการพิจารณาเสียที จนท้อ จนอยากจะเลิกเขียน
ผมมีความเชื่ออย่างหนึ่งว่า หากเราตั้งเป้าหมายอันเป็นเส้นชัยไว้แล้ว เราอาจวิ่ง กระโดด เดิน หรือกระทั่งคลาน เร็วบ้าง ช้าบ้าง แต่หากเรายังเคลื่อนไปข้างหน้าไม่หยุด สักวันย่อมไปถึงเส้นชัยที่หวังไว้ (ถ้าไม่ตายเสียก่อน)
- เราจะไม่มีทางไปถึงเส้นชัย ถ้าเรา 'หยุด'
สาเหตุที่ตั้งกระทู้นี้เพราะได้รับข่าวดีมาว่า นิยายเรื่องหนึ่งของผมถูกซื้อลิขสิทธิ์ไปตีพิมพ์ต่างประเทศแล้ว (น่าจะได้เห็นฉบับภาษาต่างประเทศในปีหน้า) ซึ่งเมื่อมาย้อนกลับไปมองเส้นทางการเป็นนักเขียนของตัวเอง พบว่าได้ทำหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่คาดคิดว่านักเขียนหน้าใหม่ที่เพิ่งมีผลงานไม่กี่ปีจะมีโอกาสได้ทำ
ทั้งการเขียนนิยายที่ถูกสร้างเป็นภาพยนตร์ การร่วมงานกับนักเขียนดังระดับประเทศอย่าง ภาคินัย ปองวุฒิ ปราปต์ การได้รางวัลจากการประกวด (ล่าสุดผ่านเข้ารอบสุดท้ายการประกวดพลอตเด่นเป็นละครของช่อง 3 ซึ่งเป็นเวทีที่แบบ... โคตรเซอร์ไพรส์ เพราะไม่ใช่แนวหลักที่เขียนเลย) และการเป็นวิทยากรบรรยายเกี่ยวกับการเขียนนิยาย
ทั้งที่นิยายเรื่องแรกของผม ยังได้รับคำติว่าภาษาธรรมดา ไม่สละสลวย ไม่มีสำนวนวรรณกรรมอยู่เลย
ผมคิดว่าผมประสบความสำเร็จแล้วล่ะ
แล้วถ้านักเขียนธรรมดาอย่างผมทำได้
นักเขียนทุกคนในเด็กดีก็ทำได้ครับ เป็นกำลังใจให้^^
6 ความคิดเห็น
ข้อมีวินัยน่ะยากจริงๆ ค่ะ ทั้งที่ว่าง มีเวลามากมาย เล่นคอมได้เป็นหลายชั่วโมงก็ขี้เกียจเขียน เลือกจะนั่งเล่นโซเชียล ดูเขาแคสต์เกมไปวันๆ /หน้าสั่น
ยินดีด้วยกับความสำเร็จนะคะ หวังว่าสักวัน...หวังว่า...จะเลิกดองได้
พี่ว่าซอเป็นเด็กเก่งคนนึงเลยนะ อย่างพี่กว่าจะเขียนได้หลายเรื่องแบบนี้ ก็อายุปาเข้าไป 30+
ถ้าซอเขียนเรื่อย ๆ เด๋วก็สำเร็จ สักวัน... หวังว่า...
ยินดีด้วยค่า ขอให้ขายดีๆ ยิ่งๆ ขึ้นไปนะคะ \(^O^)/
ขอบคุณมากครับ
ยินดีด้วยค่ะกับความสำเร็จ อยากมีโมเมนต์นี้บ้างงงง (ง งู ล้านตัว) ก้มหน้าก้มตาเขียนไป พัฒนาตัวเองต่อไป
เขียนไปไม่หยุด มีแน่นอนครับ
ยินดีด้วยค่ะ
เราก็อยากมีโอกาสแบบนั้นบ้าง :D
ต้องมีแน่นอนครับ
ยินดีด้วยค่ะ เราก็กำลังทำตามฝันของตัวเองอยู่เหมือนกัน เพราะภาวนาอย่างเดียวคงไม่รอด กลัวกับคำว่า "นิยายของคุณไม่ผ่าน" เหลือเกินค่ะ ถ้าแต่งเสร็จไม่รู้จะกล้าส่งสำนักพิมพ์ไหม??
ไม่ผ่านไม่ใช่เรื่องเสียหายครับ แต่ไม่เขียนและไม่ส่งนี่ เสียหายแน่นอน
เข้ามาเกาะค่ะ ...
ตอนนี้อยุ่ในสภาวะฟองน้ำ
ซึมซับความรู้...
บีบส่วนที่เสียออก ...
การเขียนนิยายดีๆสักเรื่องมันยากจริงๆค่ะ
ทำตัวเป็นฟองน้ำแหละครับ ดีมากเลย
บางคนทำตัวเป็นแก้วที่มีน้ำเต็ม ใส่อะไรไปเพิ่มไม่ได้ ก็ล้มเหลวไป
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?