นักเขียนทั้งหลาย มีใครจะลงนิยายไม่จบเพราะเหตุผลนี้บ้าง
ตั้งกระทู้ใหม่
ปัญหาที่เพิ่งรู้ว่ามีหากลงนิยายจนจบคือ พอบอกคนอ่านที่ตามงานมาว่าเราทำอีบุ๊คนะ วานคนอ่านช่วยซื้อด้วย
เราไปไม่เป็นเลย คือก็ดีใจนะที่คนอ่านบอกตรงๆ แต่อีกใจก็รู้สึกจิตตกกับการลงนิยายเรื่องต่อไป
ต่อไปต้องลงแบบกั๊กไว้ใช่มั้ยเนี่ย เผื่อว่าไม่ผ่านสนพจะได้ขายอีบุ๊คออก
...หลบไปเช็ดน้ำตา
.............................ทุกท่านจะลงจนจบมั้ย (ถามเพื่อเป็นแนวทาง)
จิตตก
12 ธ.ค. 59 เวลา 11:59 น.
1,055
views
16 ความคิดเห็น
เราลงจนจบค่ะ แต่ในเวอร์ชั่นที่จะขายเราจะทำการรีไรท์ปรับแก้สำนวนให้ลื่นไหลมากขึ้น เขียนบทพิเศษเพิ่มเฉพาะผู้อ่านที่ซื้อเท่านั้น ส่วนคนที่อ่านฟรีในเว็บก็จะไม่ได้อ่านบทพิเศษ ในมุมมองเราการเพิ่มอะไรที่พิเศษๆ สำหรับลูกค้าที่อุดหนุนผลงานเป็นสิ่งจูงใจที่ดีวิธีหนึ่งค่ะ
ส่วนเรื่องลงเว็บจนจบหรือกั๊ก อันนี้แล้วแต่คนค่ะ ถ้าเป็นเราเราจะลงจนจบ ทิ้งระยะไว้ให้อ่านประมาณนึงแล้วลบเนื้อหาครึ่งหลังของเรื่องทิ้ง ใครมาหลังจากนั้นให้ตามอุดหนุนเอาในอีบุ๊คค่ะ
เห็นด้วยคะที่ควรจะลงจนจบเพราะ เคยเจอกับเรื่องที่กั๊กตอน หรือลบบางตอนออก แล้วคนอ่านเลิกติดตามนักเขียนไปเลย (คิดว่ามันค่อนข้างเสี่ยง)
ขอเสนอให้ ใช้การปรับสำนวล และ เพิ่มตอนพิเศษ ในฉบับอีบุ๊คค่ะ
ต้องมันใจในการเขียนของเรา. หนังสือของ J.K. Rowling ยังถูกตีกลับจากสำนักพิมพ์หลังจากส่งไปถึง 12 แห่ง.... สู้ๆ ค่ะ
ถ้าอ่านจากที่เซฟไว้เหมือนกันนิยายที่จะซื้อแบบ ebook แล้วคนอ่านจะซื้อทำไมครับ
สิ่งที่นักเขียนทำได้คือการการรีไรท์ใหม่ ทำให้เรื่องมันน่าสนใจขึ้น ดูว่าพลอตเรื่องตรงไหน
บกพร่องมั้ย
ปล. ต่อให้พิมพ์เป็นหนังสือ ถ้าที่พิมพ์ขายกับในเว็บเหมือนกันคนที่อ่านแล้วใครจะซื้อ
คนอ่านต้องซื้อเพราะอยากอ่าน
ได้คำแนะนำจากหลากหลาย กูรู้ และ กูก็ไม่รู้ ... พบว่า ถ้าตัดสินใจที่จะลงนิยายในเว็บใด ลืมไปได้เลยที่จะปิดมัน. คุณสามารถค้นหานิยายตอนที่ถูกปิดไปแล้วจากอินเตอร์เน็ต (ตัวอย่าง https://archive.org/web/ )
แล้วก็ลืมไปได้เลยที่จะฟ้องเว็บดังกล่าว เพราะเขาทำอย่างถูกต้องและได้รับการรับลองด้วยกฏหมายของประเทศเขา.
แอพดูดนิยาย นี่เด็กๆ เลย. ตอนนี้ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมแอพพวกนี้ยังอยู่ และ ไม่ถูกเอาออกไป เพราะ ด้วยสาเหตุเดียวกัน.
ในทางกลับกัน ถ้าเว็บเด็กดีตั้งอยู่ในประเทศเขา อาจถูกฟ้องกลับในข้อหา กีดกันอิสระและเสรีภาพ (Discrimination Law) ซึ่งห้ามในการเลือกปฏิบัติ และ จำกัดสิทธิ์ของบุคคลหรือองค์กรใด ในการเข้าถึงข้อมูลสาธารณะ เพราะข้อมูลใดๆที่เจ้าของได้ยินยอมที่จะจัดแสดงในที่สาธารณะอย่างเป็นทางการ (รวมถึงเว็บสาธารณะอย่าง เด็กดี) ก็เข้าข่ายเป็นข้อมูลสาธารณะ และ ทุกบุคคลและองค์กรมีสิทธิ์เต็มที่ที่จะเข้าถึงข้อมูลดังกล่าวจนกว่าจะมีการเปลียนแปลงสถาณะของข้อมูลด้วยคำสั่งศาล และ แม้จะมีการฟ้องร้องหรืออยู่ระหว่างดำเนินคดีเพื่อเปลี่ยนแปลงสถาณะของข้อมูล ข้อมูลนั้นจะยังคงสถาณะภาพเดิมจนกว่าการดำเนินการจะเป็นอันที่สุด.
รู้สึกเศร้ายังไงไม่รู้ ...
(อาจจะแปลผิดพลาด ข้อให้ผู้รู้ช่วยตรวจสอบว่าดิฉันเข้าใจตีความถูกต้องหรือไม่? ... เป็นนักเขียนไม่ใช่นักกฏหมาย)
เซฟเก็บไว้อ่านเองแล้ว....
คือไร?
ส่วนใหญ่ถ้าส่ง สนพ. ไม่ผ่าน อาจต้องแก้ลำด้วยการทำมือเอง พิมพ์ในเวอร์ชั่นปรังปรุงให้ดีขึ้น หรือเพิ่มตอนพิเศษที่ไม่มีในเว็บเข้าไป ขายพร้อมของที่ระลึกเล็กๆ น้อยๆ อย่างที่คั่นหนังสือไม่ก็พวงกุญแจ ก็ช่วยได้ทางนึงนะครับ
วิธีการขายรวมเล่นที่ดี ควรรีไรท์ทั้งหมดและเพิ่มตอนพิเศษหาได้ยากลงไปในนิยายค่ะ ยิ่งมีของชำร่วยอย่างพวก ที่คั่นหนังสือรูปตัวเอก จะเพิ่มความน่าสนใจเป็นอีกเท่าตัว แต่นี่เป็นแค่จุดเริ่มต้นในการโปรโมทเท่านั้น ต้องถามผู้อ่านที่สนใจชื้อร่วมเล่มด้วยว่าสนใจเยอะไหม?
โดยส่วนตัวถ้านิยายเรื่องที่ชอบมากๆรวมเล่มจะซื้อทันทีค่ะ 5555 (ส่วนคำถามที่ว่าจะลงจนจบไหม ลงค่ะ อย่างน้อยก็เอาไว้เก็บนิยายตัวเองเดะคอมเจ๊งหายหมด ;-; )
คนอ่านเขาตรงไปตรงมาครับ
คือเซฟเก็บไว้แล้ว เคยอ่านแล้ว ไม่มีเหตุจำเป็นต้องซื้อ
ตัดสินใจซื้อเป็นรูปเล่มอย่างเดียว
แบบนี้ เราไปโทษคนอ่านก็ไม่ได้ เพราะเขามีสิทธิ์ที่จะคิดแบบนี้
ทางออกก็น่าจะมีสองอย่างคือ ทำเป็นเล่ม (ทำมือ) เพื่อเปิดขาย
หรือไม่ก็เปิดช่องทางรับบริจาค เผื่อว่านักอ่านท่านนั้นอยากจะช่วยเหลือเราจริงๆ และเราเองก็ทำหนังสือเป็นเล่มไม่ไหว
คราวหน้า ถ้าจะทำเป็นอีบุ๊คขาย แล้วอยากให้นักอ่าน(สายอ่านแล้ว) ซื้อ ก็ควรจะกั๊กเนื้อหาไว้ส่วนหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องลงหมด
ในกรณีที่อยากขายจริงๆ หน่ะนะ
เดี๋ยวๆ สะดุดตรงเซฟตัวที่อ่านเก็บไว้แล้ว คือ...
ตกลงว่าที่ลงนิยายในนี้สามารถก๊อปปี้เก็บไว้ได้เหรอคะ
อาจ ctrl+P หรือวิธีอื่น
จริงด้วย เพิ่งรู้นะเนี๊ย
บางคนเขาไม่รู้ก็อย่าชี้เป้าเลย
คิดว่าใช้ CTRL+S มากกว่าค่ะ CTRL+P นั้นใช้เพื่อปรินท์...
(ไม่ได้ชี้โพลงให้กระรอก แต่มันคือความจริง)
แล้วอีบุ๊คฉันจะขายออกไหม๊เนี่ย ....
(แน่นอน ... อีบุ๊คฉันมีโบนัส และ Alternate Endings... )
เอ้อ ลืมนึกไปเลยว่าอาจเป็นการชี้โพรงให้กระรอก ขอโทษด้วยนะ เราเคยใช้กับบทความเฉลยแบบฝึกเคมีน่ะ เลือกเก็บเป็น PDF ได้นี่
ปล. Ctrl+S นี่เซฟหน้าเว็บเป็นลิงค์หรือเปล่า
ปกติลงหมดค่ะ แต่ส่วนใหญ่ถึงจะทำเป็น ebook ก็ให้อ่านฟรีอยู่ดีเลยไม่ค่อยมีผล แต่ถึงแบบเสียตังค์ก็มีนักอ่านบางส่วนยอมจ่ายนะคะ (จะบอกว่าเขา donate ให้ก็ว่าได้)
เอาเป็นว่าตอบตัวเองก่อนว่าเขียนเพื่ออะไร ของเราเขียนเพราะอยากให้มีคนอ่าน ได้ตังค์กินหนมนิดหน่อยก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร มีคนอ่านก็แฮป รูปแบบการลงเรื่องของเราเลยมาแนวนี้
แต่ถ้าคุณจขกท ไม่ใช่แบบนี้ ก็ทำในรูปแบบที่คุณต้องการเถอะค่ะ ทำยังไงก็ได้ให้ตัวเองไม่ต้องมาตีอกชกหัวตัวเองทีหลังน่ะ
เซฟไม่เท่าไหร่ เจอ บอกปริ้นมานอนอ่านเลยนี่ ข้าพเจ้าถึงกับสะดุ้ง
บังเอิญได้รู้จักกับคนอ่านในเกม พอถามว่าเคยอ่านนิยายเรื่องนรี้ไหมเท่านั้น เขาบอก โหย อ่านสิ ชอบมาก ปริ้นมานอนอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก ข้าพเจ้าติดสตั้นไปหลายนาที ฮะฮะฮะ หากถามว่าข้าพเจ้าโกรธไหม ตอบว่าไม่นะคะ ถ้าแค่ปริ้นไปนอนอ่านเฉยๆ เพราะชอบ พอลองถามคนอ่านหลายคนดู ผลปรากฎว่า ทำกันหลายคน ฮะฮะฮะ ข้าพเจ้าชอบนะ นักอ่านบอกมาตรงๆแบบนี้
อย่างที่ท่าน จขกท ว่า ถ้าทำ e-book จะไม่ซื้อ ถ้าทำหนังสือซื้อ นั้นเพราะ(ตามความรุ้สึกข้าพเจ้า) อ่านแบบ e-book มันก็ไม่ต่างอะไรกับการอ่านในเว็บ ในคอม ในมือถือ เก็บรักษาไว้ไม่ได้ แต่ถ้ามันเป้นแบบรูปเล่มซื้อเก็บไว้ พกไปไหนก็ได้ เน็ตไม่มีไฟฟ้าไม่มีก็ยังสามารถอ่านได้ เก็บได้ (แค่ต้องระวังปลวกกิน?)
อีกอย่างคือ ถ้าซื้อมาแล้ว ก็ต้องอยากได้ตอนพิเศษ นอกเหนือจากที่ลง มันต้องพิเศษกว่าคนอื่นหน่อยเพราะเสียเงินมาแล้ว ค่ะ
ถ้าจะลงไม่จบก็คงเพราะ 1 ติด สนพ 2.กลัวมีคนก็อปงานเราไป
เพิ่งแต่งจบไปสองเรื่องลงจบทั้งสองเรื่องค่ะ แต่จบแล้วทิ้งไว้สองสามวัน จากนั้นก้ปิดครึ่งหลัง
เรื่องแรกส่งสนพงเลยตามที่ลงในเว็บ ผลคือไม่ผ่านค่ะ
ตอนนี้เลยขายในเด็กดี ก็พอมีคนซื้อบ้าง
ส่วนเรื่องที่สอง ฉบับที่จะส่งสนพ.รีไรท์ใหม่ช่วงตอนหลังๆ จะต่างจากในเว็บ
แต่หลังจากนี้ไป ถ้ามีโอกาสได้ตีพิมพ์
เรื่องต่อๆ ไป อาจต้องตักจบแบบไม่ค้าง แต่ไม่หมดมั้งคะ
เพราะที่จริงก็อยากให้งานเขียนเป็นทรัพย์สินทางปัญญาที่พอขายกินได้บ้างตอนแก่ตัวนะ
ถึงเราจะไม่ใช่นักเขียนนิยายแต่ก็เป็นคนอ่านนิยายคะขอแสดงความคิดเห็นหน่อยนะคะ
คือเท่าที่เรารู้มาคือนักเขียนทุกคนไม่ว่าจะ แสตมป์เบอรี่ เจ้าปลาน้อย ก็ตามพวกเค้าก็เคยไม่ผ่านคะแล้วพวกพี่เค้าก็แก้ไข้เอาไปส่งสำนักพิมพ์จนผ่านแล้วได้มาอ่านอย่างทุกวันนี้คะที่ไม่ผ่านเพราะอาจไปแล้วไม่เข้าถึงใจคนนักอ่านหลายๆคนค่ะอย่างเรามีเล่มหนึ่งถือว่าน้ำเน่าสุดๆซื้อมาจากสำนักพิมพ์ชูการ์เรนคะปกติสำนักพิมนี้ทุกเล่มเนื้อเรื่องสนุกคะแต่ปัจจุบันซื้อแต่แจ่มใสของพี่แสตมป์เบอรี่ เจ้าปลาน้อยคะ สำหรับเราคิดว่าคุณต้องอดทนกับวงการพวกนนี้หน่อยคะไม่ใช่ว่าไม่ผ่านแล้วก็ไม่ผ่านตลอดคนเราน่ะคะถ้าพยายามมถึงขีดสุดแล้วเด่วก็มีความสำเร็จแล้วคะแนะนำเลยคะว่าให้ไปแก้ไข้ให้นิยายมันผ่านคะถ้าผ่านก็บอกชื่อเรื่องด้วยนะคะเผื่อไปซื้อมาอ่านคะ
ก็ลงจนจบนะคะ
หากไม่มีเหตุให้ต้องส่งสนพหรืออะไร
ปล.มีคนแอบปริ้นงานเราไปอ่านบ้างไหมเนี่ย ฮาๆ
เราลงจนจบเรื่อง ก่อนพอเป็นอีบุ้คก้อปิดตอนครึ่งหลัง จากนั้นขายกับเด็กดีนี่ละค่ะ
และเพิ่มตอนพิเศษหรือรีไรท์ตามคำแนะนำก็เป็นอีกทางออกที่ดีค่ะ
ปล.ของเรานักอ่านที่ตามในเด็กดีอาจไม่เยอะ (หลักพัน) แต่ตลาดอีบุ๊คกว้างนะคะ ลองตั้งราคาขายไม่สูงมาก หรือจัดโปรโมชั่น ช่วยได้พอสมควรค่ะ
ชอบให้ลงจนจบ แล้วไรท์ลบออกตอนหลัง ชอบมากก็ตามซื้อเก็บในรูปแบบอีบุ๊ก นิยายที่ลงไม่จบพอซื้ออีบุ๊กหลายเล่มแล้วเสียดายตังเพราะครึ่งหลังที่ไม่ลงให้จบ ไม่สนุก จบห้วนๆ ผิดหวังสุดๆ
เคยลง 2 เรื่องแรกจบทั้งหมด แต่พอมาลงขายเป็น package
ก็มีการแต่งตอนพิเศษเพิ่มกับปรับสำนวนบางส่วนค่ะ
แนะนำจากนักอ่านนะครับ ว่าให้คุณทำการรีไรท์ผลงานปรับปรุงให้ดีขึ้นแก้คำผิดปรับปรุงเนื้อหาเพิ่มตอนพิเศษที่ไม่มีในเรื่องอาจจะเพิ่มเติมรูปภาพทำให้ดูน่าสนใจหรือทำที่คั่นหนังสือถมไปในผลงานล้วให้คนที่ซื้ออีบุ๊คสามสารถนำไปปริ้นได้แล้วทำเป็นอีบุ๊คจะดีกว่าลงไม่จบนะครับ เพราะถ้านิยายคุณอ่านสนุกจริงแล้วคุณมีการทำให้ชิ้นงานนั้นมีคุณภาพมากขึ้นมีความน่าสนใจมากขึ้น คนอ่านที่เป็นเเฟนผลงานของคุณซื้ออ่านเเน่ครับแต่ถ้ามันเป็นชิ้นงานเดิมๆที่ลงไปเลยนี้ไม่มีคนซื้อครับดังนั้นเราต้องสร้างความคุ้มค่าเเละเเรงดึงดูดให้กับคนอ่านหรือลูกค้าครับ แบบนี้น่าจะดีกว่านะครับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?