(ขำขัน) มีใครเผลอใช้สำนวนนิยายบางคำในชีวิตจริงบ้างคะ

ใช้คำว่า "จักรยานยนต์" ค่ะ คนได้ยินแต่ละคนชะงักแล้วมองหน้า เค้าควรเรียกว่า มอ'ไซ สินะ TvT

           ผมเคยใช้ "ย่อมได้" กับ "อย่างแท้จริง" ครับ เพื่อนก็ขำกันนะ

เคยค่ะ ตอนส่งแก้วน้ำให้เพื่อนดื่ม เราพูดว่า "เชิญกระดก" ผลที่ได้คือเพื่อนสำลักน้ำ555

ใช้ครับ หลายคำด้วย...
.
ก็คงใช่กระมัง
อย่างนั้นหรือ
ลองพินิจพิจารณาดูสิ
ฯลฯ
.
ติดปากแล้ว ฮ่าๆๆๆ

เยอะแยะเลยค่ะ 

เช่น แลดู (เช่น วิชานี้แลดู... *กลอกตา*)

 ยังไงรึ (พูดในอารมณ์เนิบนาบขั้นสุด ปกติเวลาเราพูดคือ ยังไงอะ, ยังไงวะ)

คุณพระ (พร้อมยกมือทาบอก จีบปากจีบคออุทาน อันนี้ใช้ในทำนองแกล้งประชดหน่อยๆ เพราะถ้าตกใจจริงๆ จะอุทานคำหยาบ)

ย่อมได้ ไปเก้อ มาเก้อ แล้วแต่ท่านเลยสหาย บลาๆๆๆ เยอะแยะค่ะ ผลที่ได้คือเพื่อนมองหน้าและหาว่าบ้า...

หลุดเอาตอนด่าเพื่อนนี่เเหล่ะครับ
..."บัดสี"
อับอายมาก ณ นาทีนั้น

- กระนั้นฤา
- ถ่องแท้แล้ว (เข้าใจแล้ว)
- เพื่อนว่าจริงหรือไม่
- บัดสีบัดเถลิง
- คุณพี่คะ (เผลอเรียกพี่ชาย/ สยอง)
- สหาย(ชื่อเพื่อน) เช่น สหายส้ม สหายต้น
- ข้าขอจรลี <อันนี้ล้อกันไป3วัน7วัน

จริงๆมีเยอะกว่านี้มากกกก เพื่อนชอบแซวว่าเราชอบหลุดพูดคำโบราณๆ /พูดเหมือนนิยาย เขิน

เผลอรับคำแม่เล่นๆ ว่า เจ้าค่ะฮูหยิน ค่ะ 555555

เคยค่ะ....หลายครั้งด้วย ขนาดเขียนคำตอบส่งครู ยังเผลอใช้ภาษานิยายเลย 555+

เคยครับผม 55
ตอนผมอยู่ห้องเรียนแล้วเพื่อนมาถามเกี่ยวกับงานพรีเซ็นต์ เขาถามผมว่าจะให้ผมออกไปพูดหน้าชั้นเรียนมั้ย(ตอนนั้นผมไม่ค่อยได้ช่วยงาน)

ผมก็ตอบไปเลยว่า "ก็คงต้องเป็นไปตามนั้น"

=[]=

ชอบใช้คำว่าฉันค่ะ...

เวลาเพื่อนถามการบ้าน เมิง ข้อนี้ตอบไรวะ? ก็ตอบไปว่าฉันไม่รู้ ฉันไม่ได้ทำ แหยะ ฉันเกลียดนาง ฉันว่าอาจารย์เขาฉีดน้ำหอมแรงไปว่ะ

ตอนแรกก็ไม่รู้สึกแปลกๆ หรอกค่ะ เพราะเคยเจอในการ์ตูนก็เยอะ ในละครก็เยอะ แถมยังมาเจอในนิยายอีก มันติดปากและพูดไปได้แบบธรรมชาติอยู่นะคะ ตอนแรกเพื่อนก็ขำ บอกว่าติดมาจากนิยายกับละครแน่ๆ จนตอนนี้ก็ชินกันแล้ว เราเพิ่งมาคิดว่ามันแปลกก็ตอนที่เพื่อนทักนี่แหละค่ะ อ๋อ เพื่อนส่วนใหญ่ใช้คำแทนตัวว่าเรา เรียกคนอื่นว่าแก ไม่ก็คำหยาบไปเลย 55555+

ของเราไม่ค่อยมีปัญหา แต่จะใช้คำเป็นทางการไปบางที เช่น นอกจากนี้ แล้วเราก็จะใช้คำแบบเป๊ะ ในขณะที่คนอื่นก็... นะ 5555555

หลายคำเลยล่ะค่ะ เวลาเพื่อนทำการบ้านผิด ปกติเราจะบอกประมาณว่า -ข้อนี้ผิดนะ แต่ชอบพูดว่า "ไม่ เพื่อนข้อนี้มันผิดนะ" หรือบางทีก็ใช้ภาษาชั้นสูงออกไป บ่อยมากจำไม่ได้แล้วว่าคำว่าอะไรบ้าง พอพูดแบบนั้นเพื่อนก็จะถามทุกครั้งว่า แปลว้่ไรอ่ะ- จนต้องแปลไทยเป็นไทยให้เพื่อนฟังทุกที

คำว่า "เจ้าค่ะ"

ใช้จนเบลอๆ 555

ใช้ในความคิด น้อยมากในคำพูด
อย่างตอนเอาพู่กันไปล้างนี่ก็คิด ซึ่งเราคิดว่าคล้ายสำนวนนิยายนะ
"อย่าปล่อยให้สีแห้งติดพู่กัน เพราะมันจะนำความยากลำบากอันไม่จำเป็นมาสู่เรา"
แล้วก็อีกทีนึง ตอนทำงานช่วยแม่
"อย่าเหลือร่องรอยให้เขาได้ตั้งคำถาม"
แต่ถ้าในคำพูดไม่ค่อยมี อาจเพราะเราเป็นคนพูดช้าด้วยแหละ ไม่ใช่เสียงยานคางนะ แต่ในแบบที่ไม่ได้พูดหรือตอบทันทีทันใด

ชอบพูดต่อท้ายคำเป็นคำว่าสิ้นดีตลอดค่ะ555555 เช่น "งี่เง่าสิ้นดี?"
กับคำว่าอันใดนี่บ่อยมากก5555555

เคยนะคะ อย่างคำว่า แลดู เฉกเช่น ราวกับว่า

เช่นนั้น  กับคำว่า เหตุใดกัน ครับ

นานๆจะหลุดว่าสหาย กับ อย่าได้กังวลใจ ถถถถถ

เคยด่ากับเพื่อนเล่นๆขำๆว่าไม่มีความกระดากอายเลย

เราอยู่อีสาน เวลาพูดกับเพื่อนก็จะพูดอีสานแต่พอเขียนนิยายปุปไปๆมาๆพูดอีสานปนไทย เพื่อนมันก็ทักว่า "เอ๊ะอีนี่ทำไมชอบใช้ภาษาที่เป็นทางการจังวะฟังแล้วปวดหัว"

ของเราไม่ใช่ในนิยายค่ะ แค่ได้มาจากวรรณคดีวิจักษ์ ชอบหลุดพูดกับเพื่อนว่า"เฉโก"อยู่บ่อยๆเลยอ่ะค่ะ.        

ตอนมัธยม เจอแมงป่องกำลังเดินอยู่ที่พื้น

แล้วมีนักเรียนสองคนเดินมา คนนึงบอกว่า "อันตราย!" 

ปกติไม่เคยเจอแบบนี้ แค่นี้เราก็รู้สึกแปลก แล้วค่ะ ขำๆ (แต่ก็น่ารักดีนะ)

ก็เคยนะคะใช้คำว่า "บังอาจข้าเป็นถึงฮ่องเต้!!"หรือ"หยิบหนังสือมาให้ข้าด้วย"

ช่วงนั้นอ่านนิยายมากแบบติดงอมแงมเลยเผลอหลุดออกไปเพื่อนก็เลยให้เป็นฮ่องเต้ไปซะงั้น-////-

ปล.ปัจจุบันก็ยังมีบ้างเพื่อนเลยจัดลำดับตำแหน่งตอนนี้เลื่อนขั้นเป็นเง็กเซียนเฉยเลย

ของเราจะติดคำพูดตัวละครซะส่วนใหญ่
-ให้ตายสิ! คำนี้บ่อยมาก จนเพื่อนบอกคำพูด_ึงเหมือนนิยายเลยเนอะ

"บัดซบ" "ชิบหาย" หลุดต่อหน้าครูเลยคร้าาาา

ค่อนข้างบ่อยครับผม ส่วนใหญ่จะติดเป็นคำว่า[ข้า][เจ้า]มากกว่า
ส่วนคำที่หลุดบ่อยๆ ก็เป็น[ให้ตายเถอะ] ไม่ก็[ไม่ใช่เรื่องของผม] คือ ปกติผมจะไม่ใช้คำว่าผมในการเรียกตัวเองไง เเต่มันเป็นประโยคที่พระเอกในนิยายผมพูดบ่อย ดันติดซะงั้น เเละก็ยาวๆ 5555 
เอวัง
orz