เวลาแต่งเรื่องใหม่จะได้ความคิดมาจากไหนกัน
ตั้งกระทู้ใหม่
คือว่าเรามีเพื่อนอยู่คนนึงที่อยากจะแต่งนิยายแบบเราค่ะ..แล้วนางก็ถามประมาณว่าแต่งไงอ่ะ ทำได้ไงอะไรงี้ เราก็ตอบไม่ได้ค่ะเพราะมันเป็นอารมณ์ล้วนๆ..แล้วด้วยความที่เราเป็นสายมโน(ครูบอกมาค่ะ(ฮาา))ติดเกมส์ ติดอนิเมะมาก เวลาชอบตัวไหนคนไหนก็จะเพ้อนู่นเพ้อนี่ถึงเขาค่ะ555เลยคิดเรื่องใหม่ๆไว้ในหัวเต็มเลยค่ะ..แต่ไม่ได้เเต่งเพราะเราพอจะเข้าใจว่านี่มันเป็นช่วงติดน่ะค่ะ แบบพอผ่านไปซักพักก็หายติดเดี๋ยวก็หมดไฟแต่งแล้วเลยทำให้นานๆจะเริ่มเรื่องใหม่ค่ะ(เรื่องที่เราติดเป็นเดือนฮาา)และเราเป็นพวกที่ชอบจิ้นตัวเราเองกับคนที่เราชอบค่ะ(ฟินดี--)ทำให้ส่วนใหญ่ที่แต่งจะเป็นแนว x You หรือแบบ x Reader มากกว่า555 ทั้งๆที่แต่งแบบวายหรือแบบยูริได้หมดค่ะแต่เรารู้สึกแปลกๆเวลาแต่งแนวพวกนี้แบบแปลกๆ55
สรุปก็คือ การที่เราจะเริ่มเรื่องใหม่มันมักจะมาจากอนิเมะหรือเกมส์ที่เราเล่นค่ะ คนอื่นๆได้ความคิดมาจากไหนกันบ้างคะ??
15 ความคิดเห็น
ของเราได้มาจากสิ่งรอบตัวเลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นหนังหรือละครที่ดู เพลงที่ฟัง เอ็มวีเอยอะไรเอย บางทีไปเที่ยวเจอบรรยากาศใหม่ๆ สวยๆ เยอะแยะเลยค่ะสำหรับเรา
เราชอบเล่นเกม ดูเมะ อ่านมังงะ เหมือนกันค่ะ
แต่นั่นคงไม่ทำให้เราเกิดแรงบันดาลใจได้
ความชอบจริงๆ คือมาจากการที่เราวาดคาแรคเตอร์ขึ้นมาค่ะ
คงเป็นความหลงในตัวละครที่เราวาด และอยากจะสร้างโลกให้เขาอยู่จริงๆ
55555555555+
ส่วนผมนะครับ เป็นคนที่ดูหนังแบบ ดูหนังเยอะมากกกกกกกก มากจนเอาหลายๆเรื่องมายำกลายเป็นนิยายเรื่องเดียวได้ 5555555555
โดยหลักจะมาจากการเขียนนิยายเรื่องล่าสุดค่ะ พอเขียนไปเขียนมาถึงร้านอาหาร เฮ้ยย คืออยากลองให้พระเอกเป็นพนักงานขายของแล้วโดนนางเองจีบไร้งี้
หรือเราอ่านนิยายของนักเขียนคนอื่นๆแล้วผุดความคิดออกมาได้ เช่น พระเอกของนักเขียนคนหนึ่งมาจากต่างดาว เอ๊ะ ถ้าเราลองเขียนให้แหวกแนวกว่า โดยที่คงหลักเอาไว้ว่ามีตัวละครตัวหนึ่งเป็นต่างดาวล่ะ (ไม่ลอกเขามาหมดน้าาา ToT ดูพอเป็นแนวทาง)
หรือจากสิ่งรอบตัวตามเม้นต์บนเลยค่ะ (แต่เราไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่วันๆอยู่แต่บ้าน หน้าจอคอมแค่นั้นแหละค่ะ)
และ...เหมือน จขกทเลย เราเองก็ติดเกมส์ และบ้าผู้ชาย 2D แรงมากกกกกกกกก(ก.ยาวไป) -0-
เราจะมาจากพวกเพลงที่เปิดๆฟังไปแล้วมันนึกขึ้นได้ค่ะ
จากหนัง ซีรีย์ เพลง สถานที่ต่างๆ ค่ะ
แต่ก็นะ...แต่งไม่ได้ นิยายเรื่องเก่ายังไม่ขึ้นจากไหดองเลย
หลายอย่างค่ะ ทุกอย่างที่ทำ ที่สัมผัส ที่ชอบ ไม่ชอบ ที่ประทับใจ ที่ยังจดจำได้อยู่
- ชอบดูซีรีส์สืบสวน หนังแนวสายลับ ชอบมากจนอิ่มตัว จนไม่ไหวแล้ว ก็เขียนออกมา
- เพลงที่ชอบ เนื้อหา อารมณ์ พอฟังแล้วมันเกิดความคิด ความติ่ง
- ความชอบ/ความถนัดส่วนตัว เช่น วรรณคดี การแต่งกลอน ประวัติศาสตร์ เอามายำ(?)
เป็นต้นค่ะ
สองเรื่องที่เขียนมา ได้มาจากการ์ตูนครับ
เรื่องแรกมีต้นแบบแค่เรื่องเดียว แรงบันดาลใจเลยชัดมาก (ชื่อ หน้าตาตัวละครหลักสองตัว เอามาจากการ์ตูนเรื่องนั้นเลย)
ส่วนเรื่องที่สองนี่ยำมาหลายเรื่องจนแยกไม่ค่อยออกว่ามาจากเรื่องอะไร อีกส่วนคือประสบการณ์ชีวิตตอนม.6-มหาวิทยาลัยครับ
ความรู้เกิดจากการศึกษาและการเลียนแบบครับ
ส่วนการสร้างสรรค์มาจาก ข้อมูลที่มี+ไอเดียใหม่ๆ+ความสนใจส่วนตัว
เมื่อมีถึงจุดหนึ่งมันจะแวบมาเอง อาจมาตอนเดินเล่นเรื่อยเปื่อย ตอนอาบน้ำ ตอนดูหนัง ฯลฯ แล้วแต่สถานการณ์
คนเราสนใจเรื่องอะไร พอรับข้อมูลหนึ่งๆมาก็จะโฟกัสไปเรื่องที่สนใจ
และคนที่ชอบคิดเกี่ยวกับเรื่องอะไร พอคิดมากเข้าก็จะเห็นช่องทางใหม่ๆ ต่อยอดจากข้อมูลที่รับมา
พอมารวมกันลงล็อคปุ๊บ มันก็จะแวบมาเอง
ความคิดสร้างสรรค์มันมีอยู่ในมนุษย์ทุกคนเพียงแต่จะเป็นด้านไหนเท่านั้นเอง แม่บ้านอาจได้ไอเดียเมนูอาหาร นักวิชาการอาจได้ทฤษฎีใหม่ๆ ส่วนนักอ่านอย่างผมก็ได้ไอเดียเรื่องราวไว้แต่งนิยาย
สรุปคือ ขึ้นอยู่กับวิธีการใช้ชีวิตและความเป็นตัวคนนั้นๆครับ
ของเราจะมาจากสิ่งแวดล้อม หรือเห็นจากสิ่งที่อยู่รอบๆตัว อย่างเช่น เราชอบอ่านพวกหนังสือวรรณคดีไทย ก็จะมีแรงบรรดาลใจในการแต่งเรื่องเกี่ยวกับสัตว์หิมพานต์ไรงี้อ่ะค่ะ
แล้วเราก็เป็นติ่งด้วย เลยได้แรงบรรดาลใจมาจากเพลง เอ็มวี ไลฟ์ หรือโมเม้นต์ของศิลปินที่เราชอบมาต่อยอดเป็นฟิคตามความมโนขึ้นมาค่ะ
จากนิยายที่อ่าน อนิเมะที่ดู MV บางตัว ซีรี่ย์ต่างประเทศ พวกนี้จะจุดประกายเบื้องต้นค่ะ จะจดความคิดเอาไว้ พออยากแต่งเรื่องใหม่ก็กลับไปอ่านบันทึกพวกนี้ เรื่องที่ใช่จะหลั่งไหลมาดุจสายน้ำ (ตลกละ ปกติจะมาแบบประปาประเทศไทย ไหลๆ หยุดๆ บางที่อาบน้ำยังไม่สุด แชมพูเต็มหัว น้ำดันหยุดไหล นั่นคือประสบการณ์การเขียนนิยายของฉัน ฮา!) ลองดูนะคะ อยากเขียน อารมณ์มา จดไว้ก่อนค่ะ เพราะบางทีมันมาไม่สุด อาจสะดุดไปบ้าง แต่ถ้ากลับมาอ่านอีกครั้ง คราวนี้อาจได้พล็อตที่สมบูรณ์ พร้อมเขียนก็ได้นะคะ
ปล. โดยส่วนตัว การเขียนแบบไร้พล็อตที่สมบูรณ์ ช่างร้ายกาจ พาลเขียนไม่จบ และสุดท้าย ก็ลงสู่ไหดอง ^_^
มาจากเรื่องจริงที่เจอค่ะ อารมณ์เหมือนเอาเหตุการณ์ที่เกิดกับตัวเองมามโนต่อ เราชอบเขียนแนว Coming of age ด้วย พอดีกับที่ช่วงนี้เพิ่งขึ้นปีหนึ่ง กำลังอยู่ในช่วง Coming of age เหมือนๆ กัน เลยหาเรื่องโน้นเรื่องนี้มาเขียนได้ง่าย เหมือนเขียนเก็บเป็นไดอารี่ให้ตัวเองอ่านค่ะ พอกลับมาอ่านนิยาย ก็จะจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง
ของเราได้มากจากหลายอย่างเลยค่ะ รอบๆตัว อะไรแว๊บมาก็เอามาต่อยอดเป็นเรื่องสั้นๆไป
- เพลง :: อันนี้มาเป็นอันดับ 1 เลยค่ะ บางทีฟังเพลงแล้วก็ได้พล็อตออกมาเฉยเลย เป็นเรื่องยาวด้วยยังเคยมี แค่ประโยคเดียวของเพลงก็ทำให้มือไม้สั่นได้เลยค่ะ
- หนังสือ :: อันนี้ไม่ใช่การคัดลอกจากงานเขียนของท่านอื่นนะคะ เป็นคีย์เวิร์ดสั้นๆจากพวกหนังสือท่องเที่ยว หนังสือปรัชญาอะไรแบบนี้มากกว่าค่ะ // บางทีเห็นรูปคาเฟ่สวยๆในหนังสือก็เกิดเป็นร้านในงานเขียนได้เหมือนกันค่ะ
- ชีวิตจริง :: ประเด็นนี้ใช้สำหรับสร้างตัวละครมากกว่าค่ะ เพราะในชีวิตจริงเราต้องเจอกับคนเยอะ ก็เลยเอาเขาเข้ามาใส่ในงานเขียนของเรา เพื่อนๆนี่มาแทบจะครบทุกคนแล้วค่ะ
- ผู้คน / เรื่องเล่า / รูปภาพ / อื่นๆ :: พวกนี้นานๆจะแว๊บมาสักทีค่ะ แต่ก็มีประโยชน์มากนะคะ
ตอนแรกที่เราเริ่มเขียน เราเริ่มจากการเขียนสั้นๆค่ะ ไม่กี่หน้ากระดาษเท่านั้น แต่สนุกดีค่ะ เลยเขียนไปเขียนมาเพลินๆ กลายเป็นความชอบอีกอย่างไปเลย
ส่วนมากได้แรงบันดาลใจมาจากอนิเมะ...หรือเห็นพวกรูปแฟนตาซีสวยๆ ในเว็บแล้วอยู่ๆ ก็นึกพล็อตใหม่ได้ก็มีนะคะ
แต่ถึงนึกได้ขนาดไหนก็ต้องจดไว้ก่อน ไม่กล้าเปิดเรื่อง เพราะกลัวว่าจะไม่จบ // ร้องไห้หนักมาก
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?