มาแชร์นิสัยเสียของตัวเองตอนแต่งนิยายกันเถอะ!
ตั้งกระทู้ใหม่
อย่างของเราตอนแต่งนิยายชอบติดเขียนประโยคแนวขัดแย้งกันประจำ เลยมีคำว่า "แต่" หรือ "ทว่า" เต็มพรืดไปหมด บางทีเผลอไปหน่อย พอย้อนกลับมาอ่านอีกทีเจอคำว่า "แต่" "ทว่า" "อย่างไรก็ดี" "แต่กระนั้น" โผล่มาแทบทุกประโยคเลย ต้องคอยกลับมานั่นแก้สำนวนใหม่ตลอด บางทีก็ขัดใจนะ แต่ก็อดขำตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าติดสำนวนอย่างนี้มาจากไหน
Topduck
6 ก.พ. 60 เวลา 22:27 น.
1,780
views
42 ความคิดเห็น
นิสัยเสียร้ายกาจระหว่างแต่งนิยายเหรอครับ
ก็การพับจอมาตอบกระทู้ แล้วก็แวะชมบอร์ดบ่อยๆ แบบในตอนนี้ไงครับ
ขึ้นต้นประโยคมีแต่ชื่อหรือคำแทนตัวละครตลอด ไม่งั้นก็จะเป็น "แต่" หรือ "อย่างไรก็ตาม" ซะมาก รู้สึกว่าเมื่อก่อนเขียนได้หลากหลายกว่านี้
อย่างที่สอง ผมมักจะคิดบทสนทนาแบบเอาเหตุการณ์เอาสิ่งที่ต้องพูดขึ้นก่อน แล้วค่อยจ่ายให้ตัวละครทีหลัง แทนที่จะเอานิสัยตัวละครนำแล้วให้มันพาบทสนทนาไป ทำให้บางทีรู้สึกเหมือนเวลาเขียน คำพูดของแต่ละตัวไม่ค่อยมีเอกลักษณ์ บทสนทนาทั่วๆไปนี่แทบจะใส่ชื่อใครพูดก็ได้ไม่ต่างกัน (แต่ถ้าเป็นบทสนทนาที่เป็นเชิงเทคนิค ซึ่งแต่ละตัวมีความสามารถพิเศษคนละอย่าง จะค่อนข้างต่างกันเห็นได้ชัด)
นิสัยเสียของตัวเองตอนแต่งนิยาย
นิสัยเสียตอนแต่งนิยาย
แต่งนิยาย
แต่ง
นิยาย
ช่วงนี้ไม่สามารถเก็บข้อมูลได้ค่ะเพราะ observation เป็นศูนย์ หรือง่ายๆ ก็คือดองอยู่ เย้ๆ
ขออนุญาตเชิญตัวเองออกจากกระทู้...
ไม่ตัดเน็ตครับ เลยมีนิสัยแวะไปเว็ปอื่นบ้าง แล้วก็แวะนานจนไม่ได้เขียน
ตัวละครผุดขึ้นมาเหมือนเห็ดแล้วแบ่งบทให้พอดีไม่ได้ค่ะ
เวลาตันก็ดองค่ะ ดังนั้นพอมีกระทู้ถามว่าตันทำยังไง เราเลยมักจะไม่ตอบ
- เปลี่ยนเนื้อเรื่องที่วางพล็อตเอาไว้อย่างดี
- เปลี่ยนเส้นทางดำเนินเรื่องจากแนวที่กำหนดเอาไว้
- เปลี่ยนบุคลิกและบทบาทของตัวละครที่ตั้งเอาไว้
- เปลี่ยนทุกอย่างให้เรื่องที่ควรจะราบรื่นกลายเป็นต้องคิดใหม่ตั้งแต่ต้น
นิสัยเสียของผมก็มีแค่นี้แหละครับ
นิสัยเสีย ที่ควบคุมได้แต่โคตรจะยากเลยก็คือ
ระหว่างเขียนดันได้พล็อตใหม่มาแล้วคันมืออยากเขียนมาก ๆ แต่ดีว่าบังคับตัวเองได้
นิสัยเสียงที่ควบคุมไม่ค่อยได้ แต่พยายามอยู่ก็คือ
ค่อนข้างจะอารมณ์แปรปรวนได้ง่ายมาก
ถ้าตัวเองซึมเศร้าขึ้นมา ก็จะไม่แตะนิยายเลย
สงสารคนอ่าน แต่ก็ไม่ได้เป็นบ่อยนะ
แต่เป็นทีนี่หนักเลย 55555
เพิ่งสังเกตตัวเองได้ว่าเขียนเวิ่นเว้ออธิบายละเอียดไป โดนนักอ่านติมาหลายคนละว่าตาลาย+นึกว่าอ่านหนังสือเรียน เดี๋ยวว่างๆต้องกลับไปรีไรท์ปรับบางบทอยู่ 555
เวลาเขียน หาดสะกดคำไม่ถูก จะไปที่กูเกิล แล้วพิมพ์ค้นหาคำที่ถูกต้อง หลั หลังจากนั้นก็จะเลยไปที่ Facebook เสร็ เสร็จแล้วสุดท้าย ก็ ก็จะไม่ได้แต่งนิยายต่ออีกเลย
คือดองครับ ...
ขี้เกียจแต่ง แต่ถ้าได้แต่งแล้วจะไม่อยากหยุด
แป๊บๆ
อ้าว สวัสดีพระอาทิตย์
ถ้าตามนิสัยคนแต่งก็...
- วอกแวกเก่ง พอตันนิดนึงก็เบนความสนใจ ส่วนมากไถ FB ดูหนัง ฟังเพลง ยูทูป บอร์ด ฯลฯ
- เพราะความวอกแวกเก่งทำให้ไหเพิ่มพูนขึ้นทุกวัน มีพล็อตใหม่และห้ามใจไม่ให้เขียนไม่ได้ (นิสัยเสียจะเพิ่มมากขึ้นเมื่อนักอ่านชอบเรื่องใหม่ของเราไปด้วย 5555)
นิสัยเสียลงในนิยาย
- เขียนออกมามักจะมีสตรีเหนือเสมอ
- เขียนกระชับเกิน เมื่อก่อนถึงกับมีคนบอกว่า ตัดคำเกิน ไม่เข้าใจ 555
- เมื่อก่อนเขียนยาวมาก มีปัญหาว่าต้นฉบับยาวเกิน ตอนนี้เขียนสั้นมาก ปัญหาต้นฉบับสั้นเกิน
1. ยึดติดกับจำนวนหน้ามากเกินไป
2. มักลืมบทชมโฉม (บรรยายลักษณะรูปร่างหน้าตาตัวละคร)
2 อย่างนี้คือปัญหาหลักของเราเลยค่ะ 555 แก้อยู่นานหลายปีแล้ว ก็ยังไม่หายสักที
นิสัยเสียช่วงนี้คือติดเกมค่ะ OW สนุกจนจากที่อัพอาทิตย์ละ 2 ตอนต่อเรื่องกลายเป็นสองอาทิตย์อัพที 555555
แต่ถ้านิสัยเสียจริงๆ ก็คือใช้บุรุษที่สามไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ ใช้แล้วชอบผสมกับหนึ่งตลอดเลย
เป็นเหมือนกันค่ะ ติด OW แล้วเพื่อนชอบพาไปเพิ่มแรงค์ตอนกำลังจะแต่ง 555
ขอไอดีไว้ได้ไหมคะ เผื่อชวนไปเล่นด้วย >W<
หวาย ๆๆๆ ติดเกม
มาๆๆๆ main lucio ครับ quick play ตลอดศก
รู้สึกบอร์ดนักเขียนคนติดเกม ow เยอะเหมือนกันนะเนี่ย 55555555
ชื่อ FIRETHEWORLD#1804 ค่ะ
เมนจั้งแรท แต่เวลาลงแร้งต้องเล่นแท้งกะลิง ;w; มีผช. ถามด้วย ผญนี่ชอบเรนจริงๆ เหรอ 5555
ใจไม่จดจ่อกับงาน บางครั้งก็เผลอไปทำอย่างอื่น บ้างครั้งกำทำอย่างอื่นจนลืมไปว่ามีนิยายที่ต้องแต่ง กว่าจะรู้ตัวว่าต้องอัพประจำวัน ก็ดึกมากเสียแล้ว
นิสัยเสียของเราก็คือ ชอบทำหลายๆพร้อมกันจนสมองมันตีกันไปหมด สรุปเละทุกอัน 5555+
อย่างเช่น เราจะชอบเปิดซีรี่ย์+หนังดู หรือไม่ก็ทำการบ้านไปด้วยตอนแต่งนิยาย
หลายครั้งที่มันทำให้เราเขียนไม่ออกเพราะเสียงที่ดังในหูมันกลบเสียงจินตนาการตัวเอง แต่ให้แต่งนิยายเงียบๆมันก็รู้สึกขัดใจตัวเอง(เป็นคนติดให้มีอะไรดังเข้าโสตประสาทตลอด) อีกนัยหนึ่ง สายตาที่เราอยู่ที่นิยายตอนพิมพ์อ่ะ มันไม่ได้ดูที่ซีรี่ย์หรือหนังเลยค่ะ
สรุปแต่งนิยายก็ไม่ค่อยออก ดูหนังหรือซีรี่ย์ก็ไม่รู้เรื่อง 5555555555
แต่ก็ไม่เป็นปัญหานะเราทำมาจนชินแล้ว เพราะแบบสลับๆกันรับรู้ ได้นิยายก็พลาดซีรี่ย์ไปซักนิดหน่อย พอหันไปดูซีรี่ย์ก็หยุดพิมพ์นิยาย เป็นการพักสมองไปในตัว
ความสั้นและความยาวที่ไม่ค่อยเท่ากันในแต่ละตอน ชอบมีไอเดียใหม่ๆอยากจะเปิดเรื่องใหม่แต่เรื่องเก่ายังไม่ไปถึงไหน สุดท้ายเลยแอบแต่งเรื่องอื่นเก็บไว้ก่อน ในขณะที่เรื่องเก่ามาถึงจุดตัน เวลาว่างไม่ค่อยมี เรียนหนักมาก กิจกรรมเยอะ งานแยะ สุดท้ายทำได้แค่ 'ดองต่อไป' ค่ะ
แต่ละตอนสั้นสุดๆค่ะ ถ้าลองเทียบกับนักเขียนทั่วๆไปดู หนึ่งตอนของเค้าเท่ากับสามสี่ตอนของเราเลยล่ะคะ ยิ่งบทนำเนี่ย นับบรรทัดได้....
ชอบติดคำว่า "ก่อน" และก็ "แล้ว" ค่ะ
ที่สำคัญ ชอบคิดพล็อตเรื่องใหม่ๆโดยที่เรื่องเก่าๆยังอยู่ที่บทแรก
ชอบให้นางเอกเทพทรูค่ะ (แหะๆ)
ชอบเขียนในสมุดแล้วขี้เกียจพิมพ์ค่ะ
ชอบตัดจบแบบ...#อย่างนี้ก็ได้หรอ
ชอบหมั่นไส้ตัวประกอบ เขียนเอง คิดเอง หมั่นไส้เอง
บทบรรยายมีน้อย ข้อมูลโผล่มาทีละเป็นแพ
บางตัวนิสัยขัดแย้งกันเอง
รู้สึกว่ายิ่งพิมพ์ยิ่งมีข้อใหม่ๆมาอีกแฮะ
ฉึก (นั่นเสียงตอนที่โดนแทงใจดำค่ะ)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?