รู้ไหมว่านิยายของคุณที่แต่งไปแล้วนั้น มีข้อด้อย ข้อเด่น ข้อดี อะไรบ้าง
ตั้งกระทู้ใหม่
โอ้โห... ตรูไม่เคยรู้เลยอะ เห็นนักอ่านมาเมนต์ก็นึกว่ามันดี อิอิ (ทำไปได้ เขาเรียกเข้าข้างตัวเองสุดๆ)
ที่นี้คุณป้า...มีวิธีการมาบอกทำได้ง่ายๆ เลยค่ะ
เอานิยายที่คุณแต่งลงเวปฯ นี่แหละ มาลงใน Word ค่ะ หลังจากนั้น คุณก็นั่งอ่านมันอย่างจริงจัง สิ่งที่คุณจะได้เห็น
1.) โอ๊ย....ช่างกล้าแต่งนะแก 555++ (ทำไปได้) สำนวนโคตรห่วยเลย เขียนไปได้ยังไงแบบนี้ อิอิ
3.) OMG คำซ้ำอะ เยอะไปหรือเปล่าพี่ ขึ้นต้นทุกประโยคจะต้องเป็นคำๆ นี้ โอ้แม่เจ้า ทำไงดี หาคำอื่นมาใช้แทนสิคะ คำเชื่อมประโยค คำขึ้นต้นประโยค ไม่ใช่ เอะอะ... ในเวลาต่อมา / ตอนนี้เขา / รุ่งเช้าของอีกวัน / สี่ชั่วโมงต่อมา ตามมาด้วย ห้าชั่วโมงผ่านไป /ณ จุดนั้นจุดนี้ / ณ ตรงนั้นตรงนี้ (555++ เห็นภาพ ป้าก็ใช่ย่อย)
4.) บรรยายเยอะไปหรือเปล่า โอ้ฉากเดียวล่อเข้าไป สามสี่หน้า อะไรของ...มุง 555++ ลงทะเลอ่าวไทย วนไปทะเลเมดิเตอเรเนียน จบลงโดยการไปต่อขั้วโลกเหนือ เห่อๆๆ... กลับเมืองไทยได้แล้ว น้ำท่วมทุ่งไปพี่ ฮา... เขียนตอนนี้เอาฮาใช่ไหม
5.) บรรยายไม่มีเลย คุยกันทั้งเรื่อง (ฮึๆๆๆ) คุยแบบอยู่บ้าน มุงไม่ได้คุยกับใครชิมิ อ้าก.......
คือบางที่เราเป็นนักเขียนออนไลน์ แต่งจากมือถือ มันเขียนเป็นตอนๆ แต่ถ้าคุณเอามันมารวมเป็นเล่ม อ่านแบบต่อเนื่อง คุณจะเห็นอะไรอีกเยอะ อันนี้แค่ข้อแนะนำ ที่ป้าใช้นะคะน้องๆ ใครทำแล้วเป็นยังไงมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะจ้า
Oriplus
20 ก.พ. 60 เวลา 09:07 น.
679
views
14 ความคิดเห็น
อืม ผมว่าผมรู้นะ ส่วนใหญ่
แค่บางทีเราเหนื่อยเกินกว่าจะย้อนกลับมาแก้ หมดแรง หมดเวลา หมดกำลังใจ เลยปิดตาไปข้างนึงก่อน เดินหน้าให้จบก่อนแล้วค่อยแก้ ไปจนถึงรอแก้ตัวเรืองใหม่เลยแล้วกัน
555++ อย่าเพิ่งหมดแรงนะคะ สู้วนไปจ้า
ก็จริงค่ะ เหนื่อยมากตอนรีไรต์ รู้สึกเหมือนกำลังเขียนเรื่องใหม่ไปเลย
ตอนเขียนนึกอะไรก็เขียนๆ ไป แต่ตอนเอามารีไรท์โคตรยากเลย เหนื่อยยิ่งกว่าเขียนใหม่เสียอีก สู้ๆนะคะ
คิดว่าจะเอามานั่งอ่านยาวๆตอนเขียนจบจะรีไรท์อยู่เหมือนกันครับ แต่ตอนนี้ขอเข็นให้จบก่อน.... o-o
//คงมีต้องแก้เยอะล่ะครับ ชอบใช้คำเกินด้วย บางทีติดอิ๊งมา......
จงพยายามต่อไป อย่าเพิ่งท้อนะ เดี๋ยวก็จบ
ครับผม ขอบคุณครับ
//พยายามจะเขียนทุกวันล่ะครับ วันละนิดก็ยังดี...
สวัสดีค่ะ เจ้าของกระทู้
รู้ไหมว่านิยายของคุณที่แต่งไปแล้วนั้น มีข้อด้อย ข้อเด่น ข้อดี อะไรบ้าง
ก่อนอื่นคำตอบนี้...เป็นของนักเรียนหัดเขียนนะคะ หากใช้คำผิด ถูก ตก เกิน...มาก น้อย อย่างไรต้องขออภัยไว้ก่อนในที่นี้...ด้วยค่ะ
จากคำถาม...ของคุณบนหัวข้อของกระทู้นะคะ...เจ้าของเม้นต์ขอตอบว่า...แม้จะเป็นนักเรียนหัดเขียน...ก็จริง...แต่...ก็รู้ว่าตนนั้นฝึกหัดที่จะเขียนอะไรค่ะ...รู้ทุกๆอย่างที่เขียน...เช่นเม้นต์ทุกเม้นต์ที่มาช่วยๆเพื่อนตอบ...เป็นต้น(นิยายยังไม่นำมาลงค่ะ...)
อาการความรู้สึก...ผิด ถูก ชอบ ชั่ว ดี..นั้นมีเป็นพื้นฐานของอารมณ์...ซึ่งมันเฝ้ามองตนว่า...ตนนั้นเขียนอะไร...และต้องการจะส่งผ่านสิ่งใดสู่สังคม...ค่ะ
อาการความรู้สึก...ที่ว่า...ผิด ถูก ชอบ ชั่ว ดี...นี้ มีความรู้สึกว่ารู้ได้ตั้งแต่รู้ความค่ะ5555 มั่นใจในตนเอง...มากมายค่ะ (คือว่าเกิดมาโชคดีค่ะ เกิดมาก็รู้เรื่อง รู้ภาษาคนเลยค่ะ ขออภัยที่บอกความรู้สึกที่มีอยู่ค่ะ5555 หวังว่าคุณจะให้เกียรติด้วยการรับรู้ ความรู้สึกของผู้อื่นได้นะคะ หากคุณรับไม่ได้ต้องขออภัยด้วยค่ะ)
ข้างบนนั้น...เป็นคำตอบที่คุณถามมา...เกี่ยวกับงานเขียนนะคะ (ใส่ตัวแดงให้เลยคุณได้เห็นชัดและทำความเข้าใจได้ง่ายขึ้นค่ะ)
และ...เมื่ออ่านคำบอกเล่าของคุณ...ซึ่งเมื่ออ่านแล้วสับสนมากมายค่ะ...คือทั้งหมดนี้นะคะ...อ่านแล้วทั้งมึนและงงค่ะ คือเมื่ออ่านแล้ว...นะคะไม่สามารถเข้าใจได้ว่า...แท้จริงคุณบอกเล่าเรื่องของใคร???คุณเล่าถึงตัวคุณเอง หรือว่า...เหตุการณ์ของใคร????? กันคะ
อาการที่คุณบอกเล่ามานี้เป็นอาการของคุณหรือคะ???...
เมื่ออ่านแล้วสงสารคุณมากมายค่ะ เพราะรู้สึกและรับได้ถึงความสับสน...ปนเป...อาจจะเป็นความรู้สึกภายในของคุณ...เอง...จึงทำให้งานเขียนของคุณออกมาเป็นเช่นที่เห็นนี้ค่ะ
โอ้โห... ตรูไม่เคยรู้เลยอะ เห็นนักอ่านมาเมนต์ก็นึกว่ามันดี อิอิ (ทำไปได้ เขาเรียกเข้าข้างตัวเองสุดๆ)
ที่นี้คุณป้า...มีวิธีการมาบอกทำได้ง่ายๆ เลยค่ะ
เอานิยายที่คุณแต่งลงเวปฯ นี่แหละ มาลงใน Word ค่ะ หลังจากนั้น คุณก็นั่งอ่านมันอย่างจริงจัง สิ่งที่คุณจะได้เห็น
1.) โอ๊ย....ช่างกล้าแต่งนะแก 555++ (ทำไปได้) สำนวนโคตรห่วยเลย เขียนไปได้ยังไงแบบนี้ อิอิ
2.) คำผิดเยอะไปไหน เอามาต่อกัน ก็คงยาวตั้งแต่กรุงเทพฯ ถึงเชียงใหม่ วนไปกลับสักสามรอบได้ (คริๆๆ) ที่นี่มาลองสังเกตดูว่า -คำผิดที่เราเขียน มักเป็นคำไหนที่...ผิด ก็เขียนใส่กระดาษติดข้างฝาตรงหน้าคอมนั่นแหละ หลังจากนั้นคุณจะไม่มีคำนี้ผิดในนิยายอีกเลย
3.) OMG คำซ้ำอะ เยอะไปหรือเปล่าพี่ ขึ้นต้นทุกประโยคจะต้องเป็นคำๆ นี้ โอ้แม่เจ้า ทำไงดี หาคำอื่นมาใช้แทนสิคะ คำเชื่อมประโยค คำขึ้นต้นประโยค ไม่ใช่ เอะอะ... ในเวลาต่อมา / ตอนนี้เขา / รุ่งเช้าของอีกวัน / สี่ชั่วโมงต่อมา ตามมาด้วย ห้าชั่วโมงผ่านไป /ณ จุดนั้นจุดนี้ / ณ ตรงนั้นตรงนี้ (555++ เห็นภาพ ป้าก็ใช่ย่อย)
4.) บรรยายเยอะไปหรือเปล่า โอ้ฉากเดียวล่อเข้าไป สามสี่หน้า อะไรของ...มุง 555++ ลงทะเลอ่าวไทย วนไปทะเลเมดิเตอเรเนียน จบลงโดยการไปต่อขั้วโลกเหนือ เห่อๆๆ... กลับเมืองไทยได้แล้ว น้ำท่วมทุ่งไปพี่ ฮา... เขียนตอนนี้เอาฮาใช่ไหม
5.) บรรยายไม่มีเลย คุยกันทั้งเรื่อง (ฮึๆๆๆ) คุยแบบอยู่บ้าน มุงไม่ได้คุยกับใครชิมิ อ้าก.......
คือบางที่เราเป็นนักเขียนออนไลน์ แต่งจากมือถือ มันเขียนเป็นตอนๆ แต่ถ้าคุณเอามันมารวมเป็นเล่ม อ่านแบบต่อเนื่อง คุณจะเห็นอะไรอีกเยอะ อันนี้แค่ข้อแนะนำ ที่ป้าใช้นะคะน้องๆ ใครทำแล้วเป็นยังไงมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะจ้า
คำบอกเล่าของคุณนะคะ...ไม่ว่าคุณจะกล่าวถึงตัวคุณเองหรือว่าใคร???...แต่เมื่ออ่านแล้วรู้สึกว่า...เป็นวิธีเขียนเพื่อการเหน็บ...ด่าทอ...ประชด ประชัน อาจจะเป็นเพราะอารมณ์ของคุณในขณะที่เขียนก็เป็นได้ อ่านๆแล้วรู้สึกได้ว่าเป็นข้อความที่ติดลบเหลือคณา...คุณเห็นคุณภาพ และผลงานในกระทู้นี้ของคุณหรือไม่คะ???????
อ่านๆแล้วต้องใส่พลังแผ่เมตตาให้คุณทันทีเลยค่ะ(เอาจริงเลยค่ะ สงสารคุณ จริงนะคะ)...เพราะรู้สึกราวกับว่า...คุณมีอารมณ์ตกค้าง(และตกตํ่าด้วยค่ะ)
...ตกค้างในที่นี้...คือคุณมีวิธีเขียน...การใช้คำ...(ที่ติดลบมากมาย ไม่ไพเราะด้วย) ราวกับการเขียนเมื่อยุคสมัยหลายร้อยปีมาแล้ว...เป็นอะไรแบบนั้นค่ะ คือการใช้คำ การเขียน...ของคุณเป็นอะไรที่ดูไม่พัฒนา...ตามยุคสมัยเลยค่ะ อ่านแล้วรู้สึกสงสารคนเขียนค่ะ (คืออ่านแล้วสัมผัสได้ถึงตัวตนของคนเขียนค่ะ)
แม้คุณจะแนะนำตัวแบบกลายๆโดยการเรียกตัวคุณเองว่า...คุณป้า...แต่ ก็มีคุณป้าหลายๆคนที่เขาเขียนๆลงเว็บ...มากมายนั้นก็ดูเขาพัฒนา...การเขียน วิธีเขียน วิธีส่งผ่าน หรือวิธีเรียบเรียง...แล้วนะคะในวันนี้
และ...การที่จะเขียนอย่างไร...ยาว...สั้น มากมาย...หรือน้อยนิดนั้นแท้จริง...เป็นผลงานของคุณค่ะ...คุณจะเรียกให้ใครๆมาตัดสินคุณเพื่ออะไรคะ?????
งานเขียน...เป็นสิทธิ์ส่วนตัว เป็นความพอใจ...ส่วนบุคคล...คุณพยายามสงบๆภายใน ในยามที่คุณลงมือเขียนนะคะ...ไม่อย่างนั้นคุณเองที่จะแย่ค่ะ
ชีวิตของคุณเป็นของคุณ...การดำรงไปเป็นของคุณ...การกระทำต่างๆในสิ่งที่คุณต้องการ ตั้งใจ มีความมุ่งมั่น หรือมั่นหมาย เป็นสิทธิ์ของคุณ...คุณต้องไม่สับสนสิคะ ตราบใดที่คุณไม่ตั้งใจทำให้ใครเดือดร้อน...จะเรียกร้องให้ใครๆมาช่วยรุมซํ้าเติมคุณ...(หรือใครๆ????เขา) เพื่ออะไรกัน????...คะ
ดูจากที่คุณเขียน...นะคะ ติดกันพรืด...ด้วย...ดูคุณจะไม่ใส่ใจด้วย...นะคะนี่...ใส่ใจงานหน่อยก็ดีนะคะ
ตามที่บอกมาในตอนต้นนะคะ...เจ้าของเม้นต์เป็นนักเรียนหัดเขียน(ยุคใหม่ ยุคปัจจุบัน)ค่ะ...ได้เห็นการเขียน วิธีเขียนของคุณก็สงสาร และห่วงใย...จึงตั้งใจช่วยเม้นต์...เข้ามาเช่นที่เห็นนี้ค่ะ ด้วยความหวังดีนะคะ
อยากแนะนำคุณด้วยว่า...หากรู้สึกว่าคุณเองยํ่าแย่...มากมายตามที่คุณบอกเล่ามา...ก็อยากแนะนำคุณว่าตั้งใจ สงบๆ จดจ่อ แก้ไข เรียนรู้ พัฒนา และปรับปรุง เปลี่ยนแปลงสิคะ คงมีทางเดียวที่จะทำให้คุณดีขึ้น และเก่งขึ้นได้ค่ะ คงไม่มีทางอื่นจริงนะคะ
เจ้าของเม้นต์นี้ก็กำลังฝึกหัดอยู่เช่นกัน(ตอนนี้อยู่ในระดับอนุบาลสามค่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า) เห็นๆคำบอกเล่า...
คำบอกเล่าที่ว่าอันตัวคุณนั้นยํ่าแย่...จึงอยากจะชวนคุณ...ร่วมเดินทางฝึกฝนหัดเรียน และเขียน เพื่อการพัฒนาไปด้วยกันค่ะ
เป็นกำลังใจให้คุณเจ้าของกระทู้ค่ะ สู้สู้นะคะ
สุดท้าย...ขอความกรุณาคุณอย่าลบกระทู้ทิ้งนะคะ คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับคุณนี้...เก็บไว้ให้เด็กๆดูเป็นแบบอย่าง...ที่ว่า...คุณน่าจะถึงเวลาแล้วที่คุณต้องพัฒนา ได้เป็นอย่างดีค่ะ (ขอบคุณค่ะ หากคุณจะไม่ลบทิ้ง)
เก็บกด กดดันก็ระบายได้ค่ะ
คิดต่างเห็นต่างเห็นได้ค่ะ 555+++ ยินดีน้อมรับคำติชมค่ะ
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาเมนต์ และให้ใส่ความคิดเห็นลงไปค่ะ แต่ถ้าไม่ถูกจริตก็ขออภัยนะคะ กราบงามๆ ค่ะ
มันเพียงเป็นการแชร์จากงานเขียนของตัวเองค่ะ ไม่ได้บอกว่าตัวเองเก่ง แต่เป็นมุขขำๆ ที่คนบางคนอาจจะไม่ขำด้วย
ขอโทษนะคะ ถ้าโพสต์นี้ทำให้จริตคุณเสียไป
#มองแต่ดีค่ะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
สวัสดีค่ะ เจ้าของกระทู้
แท้จริงแล้วคอยคุณเข้ามาตอบรับอยู่นานเช่นกันค่ะ
"เก็บกด กดดันก็ระบายได้ค่ะ"...กดเก็บหรือ????ใครคะ????ที่มีอาการกดเก็บในกระทู้นี้ ที่ดูจะกดเก็บ ดูจะกดเก็บมากๆด้วยค่ะ คุณลองอ่านๆสาระที่คุณเขียนใหม่หลายๆครั้งสิคะ...ก่อนที่จะอ่านพักผ่อนสักพัก หรือพักยาวๆเลยนะคะ และกลับมาอ่านใหม่...คุณอาจจะเห็นอาการ...ของคุณได้ชัดเจน...ค่ะ
รู้สึกว่าคุณนะคะที่มีอาการ...กดเก็บ...กระทู้...ข้อความทั้งหลายที่คุณพิมพ์มาทั้งหมดนี้เป็นของคุณค่ะ ประโยคบอกเล่าย้อนแย้งมากมายที่คุณเขียนมาในกระทู้นี้แท้จริงบอกได้ว่า...คุณมีอาการที่น่าเป็นห่วงค่ะ...จะให้ดีเข้ารับคำปรึกษาจิตแพทย์บ้างก็ดีนะคะ รีบๆรักษาได้ทันการค่ะ อาการแบบนี้เรื้อรังแล้วรักษายากนะคะ ที่บอกแบบนี้เพราะความห่วงใยจริงนะคะ
"คิดต่างเห็นต่างเห็นได้ค่ะ 555+++ ยินดีน้อมรับคำติชมค่ะ"....55555ความต่างของคุณหรือคะ...ใช่สินะ...ในธรรมชาติมีความแตกต่างเป็นแก่นสาร แต่รู้สึกว่าคุณน่าจะปรึกษาจิตแพทย์ก่อนดีไหมคะแล้วเรามาคุยกันอีกครั้งก็ไม่สายค่ะ
"ขอบคุณนะคะที่เข้ามาเมนต์ และให้ใส่ความคิดเห็นลงไปค่ะ"...เพื่อสังคมที่เราอาศัยอยู่...เพื่อเพื่อนร่วมโลก(ร่วมบอร์ด) ยินดีเสมอค่ะ
" แต่ถ้าไม่ถูกจริตก็ขออภัยนะคะ กราบงามๆ ค่ะ"....จริงแล้วไม่ใช่ว่าไม่ถูกจริต...นะคะ แต่สงสาร และสมเพช เวทนา ห่วงใยคุณค่ะ
"มันเพียงเป็นการแชร์จากงานเขียนของตัวเองค่ะ ไม่ได้บอกว่าตัวเองเก่ง แต่เป็นมุขขำๆ ที่คนบางคนอาจจะไม่ขำด้วย"....5555 จริงสินะคนเราต่างกันได้เป็นธรรมดาค่ะ
ในมุมมองของดิฉันนะคะเห็นว่าคุณทำร้ายตัวคุณเองทางตรง และพยายาม...ทางอ้อมโดยที่คุณอาจจะไม่รู้ตัว ดิฉันขำอาการของคุณไม่ออกค่ะ แต่มีความรู้สึกสมเพช เวทนาและสงสารคุณค่ะ จริงนะคะ
กระทู้นี้เป็นของคุณใช่ไหมคะ...https://www.dek-d.com/board/view/3728837/
คุณมิได้เข้ามคุย มาบอกเล่าหรือคะว่าคุณเก่ง???? 555555 อย่าเหยียบสะพายตัวเองสิคะ เอ่ยไม่ใช่อย่าถ่อมตัวไปเลยค่ะ
"ขอโทษนะคะ ถ้าโพสต์นี้ทำให้จริตคุณเสียไป"...5555 คุณมีอาการยําแย่จริงด้วยค่ะ...กระทู้นี้ใครเป็นผู้ตั้ง...สาระที่โพสต์ทั้งของคุณและของดิฉันเห็นกันโต้งๆๆๆๆ คุณเข้าใจคำว่า...จริต...ดีเพียงไรคะ?? การที่มีจริตดีเยี่ยม...นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ...นะคะคุณ
จริตของดิฉัน...คนที่มีอาการที่สามารถเขียนอะไรๆได้เช่นคุณนี้...ไม่มีผลต่อความรู้สึก...ที่จะสามารถสัมผัสจริตของดิฉันได้ค่ะ จริงนะคะ คุณเข้าใจอะไรผิดไปหล่ะ จริตของดิฉันคงทนถาวร อย่าห่วงเลย คือดิฉันไม่ถือสาค่ะ
แต่...ที่เข้ามาทักทาย แนะนำเพราะสงสาร สมเพช เวทนาคุณค่ะ เป็นคนที่ชอบทำบุญทำทานเป็นธรรมชาติค่ะ เข้ามาเม้นต์ให้คุณเพื่อทำเป็นทานค่ะ และด้วยที่จิตใจที่มีเมตตาโดยธรรมชาตินั้นเองค่ะ
ทำบุญสูนทานแล้วเป็นสุข...เมื่อเห็นว่ามีโอกาสทำ...ก็ทำ..ค่ะ ไม่เกี่ยวกับที่ว่าคุณทำให้ดิฉันเสียจริตแต่ประการใด ดิฉันสบายดี มีความสุข สงบเป็นปรกติค่ะ
หากคุณ...รู้สึกว่ากดเก็บมากนะคะ ...พักผ่อนหรือเข้ารับการปรึกษาจิตแพทย์...ทานยาพักผ่อน...คุณรู้สึกดีขึ้นแล้วแล้วกลับมาคุยกันก็ได้ค่ะ สนใจตัวคุณเองก่อนนะคะ เรื่องคุยกัน...เมื่อไรก็ได้ค่ะ ดิฉันยังจะอยู่ที่นี่อีกนานเลยค่ะ
เม้นต์นี้ส่งเข้ามาด้วยความห่วงใยค่ะ ^______^
ขอให้เจอความสุขที่แท้จริงนะคะ
สวัสดีวันใหม่ค่ะ
"ขอให้เจอความสุขที่แท้จริงนะคะ"...ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่ต้องขอให้...แล้วค่ะ พบเจอมานานแล้วมีอยู่มากมายเหลือล้นเลย...บนโลกนี้...ความสุขนี้มีอยู่จริงด้วยสิ......ขอบคุณชีวิต ขอบคุณธรรมชาติแห่งความสุข...ที่ประดังมาสู่เรา(มาสู่เจ้าของเม้นต์)ค่ะ
ความสุขสงบ...มีอยู่มากมาย....เพียงพอแล้วค่ะ
อยากแนะนำให้คุณหาวิธีค้นหาความสุขด้วยเช่นกันค่ะ...อยากให้คุณมีความสุขสงบด้วยเช่นกันค่ะ อาจจะไม่ง่าย...แต่หากไม่ลองก็น่าเสียดาย...ครั้งหนึ่งในชีวิต...อยากแนะนำคุณว่า...คุ้มมากมายที่จะพบความสุขสงบที่แท้จริงได้นั้นวิเศษมากเลยค่ะ
แต่ก่อนอื่น อย่าลืมปรึกษาจิตแพทย์เกี่ยวกับ...อาการของคุณก่อนนะคะ เพราะหากจิตมีปัญหา กดดัน กดเก็บ หรือว่าประสับกระส่ายทุกข์ทรมาน (พล่านเกิน หรือฟุ้งซ่านไป) คุณก็จะไม่สามารถพบความสุขสงบที่แท้จริงได้...สาเหตุเพราะ...ความสุขสงบที่แท้จริงนั้นคนเราสามารถพบเจอได้ด้วยการใช้...จิตที่ดี...ที่ปรกติ...เป็นสื่อ เป็นพาหนะ และเป็นปัจจัย...เพื่อการนี้ค่ะ
และเรื่องเขียนนี้...ก็เช่นกัน...อย่าได้ผลักใสตัวเองมากไปจนเกิดอาการตกขอบ...ของความเป็นปรกติ...และความเหมาะสมไปนะคะ เสียดายจิต...ที่จะเป็นตัวช่วยชีวิตที่จะสามารถาพบความสุขที่แท้จริงได้
เมื่อเป็นเด็กๆนะ...ผู้หลักผู้ใหญ่ห้ามหนัก ห้ามหนาเรื่อง...การที่จะหัดเขียน...เขาทั้งหลายช่วยอธิบายด้วยว่า...การเขียน...การจินตนาการ...เป็นอะไรที่อาจจะมีผลที่ไม่ดีมากมายต่อจิต...และเมื่อมาเห็น...อาการหรือวิธีเขียนของคุณในกระทู้นี้แล้ว...ดูราวกับจะเป็นหลักฐานให้กับคำบอกเล่าของผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมื่อครั้งที่เขาทั้งหลายพยายามห้ามว่าอาจจะ...เป็นอันตราย...เพราะเขาทั้งหลายเกรงจะเป็นเช่นคุณ...นี้ละมัง (พบเจออีกแล้วสินะหลักฐานจากคำบอกเล่า...ขอบคุณหลักฐานที่แสดงตัวให้เห็นนะ)
ครั้งหนึ่งในชีวิตบนโลกที่สวยงามนี้...หากเกิดอะไรขึ้นกับจิตของคุณ....ดูจะไม่คุ้มกันนะคะ (เพราะอาการของจิตโดยธรรมชาติของมันเมื่อเกิดอาการป่วยแล้วไม่ง่ายที่มันจะหายเป็นปรกติตามที่มันเคยเป็น เสียดายค่ะ) เรื่องเขียนของคุณนี้....จากที่อ่านข้างบนที่คุณเขียนมา...อยากจะบอกคุณว่า...พยายามพักผ่อนบ้างจากการเขียน...น่าจะเป็นเรื่องดีสำหรับคุณค่ะ
ด้วยความห่วงใย....เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ค่ะ
สู้สู้...และอย่าลืมพักผ่อนดูแลสุขภาพกาย...และดูแลสุขภาพจิตใจของคุณเองด้วยนะคะ
ถ้าอายุ เกิน 40 ปี แล้ว เชิญรับยาช่อง 4 ค่ะ 555++ มุขขำๆ นะคะ ชีวิตจะได้มีรสชาติ
หาเวลาพักผ่อนบ้างนะคะ อย่าโหมงานเขียนมากเกินไปนะคะ
เมื่อไหร่เอาผลงานมาลงเวป ช่วยนำมาแชร์ด้วยนะคะ อยากอ่านจังค่ะ สู้ๆ นะคะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ดูสิมีลามปาม...แม้จะมีคำว่า...ถ้า...ก็ตามทีเหอะ เล่นไปถึงอายุเลยด้วย อีกไม่นานนะ...สงสัยคลำหัวเล่นแน่ๆเลยใช่ไหมคะนี่...(คุณนะคะมีอาการแย่ยิ่งกว่าลิง5555.... เบื่อตายหล่ะ ฮึ!!!)
คงไม่มีใครหนีพ้นหรอกนะ ในวันที่มีอายุ40ปีน่ะ แต่ เรื่องอายุ...เกี่ยวอะไรด้วย...นะ ในที่นี้ (ยังไม่ถึง 30 จะให้เกิน 40 แล้ว...ดูสิ เป็นอะไรของคุณนะ) ไปเอาที่ไหนมาคะว่าอายุเกิน40 มั่วหล่ะ
เพิ่งกลับจากเมืองไทยค่ะ ที่เมืองไทยนะไม่ได้ทำอะไรเลย เที่ยวๆพักผ่อนอย่างเดียวเลย พักผ่อนพอแล้วค่ะ ไม่ชอบพักนานๆ เบื่อๆๆๆๆ ไม่สนุกด้วย ชอบทำงานค่ะ (ทำงานไปด้วยและก็ได้เข้ามาดูแลอาการแย่ๆของคุณด้วยนี้ไงคะ5555)
เรื่องเขียนนิยายก็ไม่เคยหักโหมค่ะ...มีโอกาสนั่งจ่อหน้าคอมเพื่อเขียนนิยายเมื่อไรนะ...มันหลั่งไหลออกมาดั่งสายนํ้า สนุก เป็นสุข เพลิดเพลินด้วย ไม่เหนื่อย ไม่ใช่การหักโหมค่ะ (มันตกผนึกมานานมากแล้ว)
...มีพล็อตไว้ในหัวมากมายตั้งแต่จำความได้...แต่ไม่เคยถูกอนุญาตให้เขียน...จึงมีเก็บไว้ในคลังความทรงจำมากมายค่ะ เพราะฉนั้นงานเขียนบทความ หรือนิยาย เป็นอดิเรก...ที่เป็นสุข สนุกสนาน เป็นการปลดปล่อยผนึกจากภายใน...คุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะคะ
ห่วงแต่ตัวคุณนั้นเองเถอะนะ...คุณมีอาการที่ไม่ดีค่ะ...มีอารมณ์ปวนแปร...ตลอดเวลา ชนิดที่ว่าไม่ยอมเปลี่ยนแปลงด้วย ใส่ใจตัวคุณเองให้มากก่อนเถอะ
นิยาย จะไม่นำมาลงต่อค่ะ...เพราะรู้ว่ามีคนตั้งท่าคอยก็อปอยู่...ซึ่งคุณน่าจะรู้นะคะว่าคน คนนั้นคือใคร... ไม่ส่งเสริมค่ะ ฮึ!!!!
เลิกเล่นพิเรนๆ(แบบจิตๆนี้...)ได้เสียทีสิ...เบื่อจังเลยค่ะ :(
แลแล้วหวั้นยังไม่เอา เลยทิ้งไว้บนโลกมนุษย์ เจ็บหัวแม่ดแล้ว เจอแล้วหลาบเลย บัดสี...ชาติ
เอาหล่ะสิ ผิดใจอะไรมากมาย อีกหล่ะ...พูดภาษาคนไม่รู้เรื่องหล่ะคราวนี้ จะบ้าตาย...จะเอาไงคะ บอกมาตรงๆดีกว่าไหม...คะ
ข้อดีเนื้อเรื่องดำเนินไปเร็วไม่ยืดเยื้อ
ข้อด้อย ตัวละครคุยเยอะ บทพูดยาวเป็นกิโล
ดีนะ เวลาที่เราอ่านงานของเราเองมันได้เห็นภาพมุมกว้าง สู้ต่อไปค่ะ
ข้อด้อยคือ เรื่องยาวมาก
ข้อเด่นคือ อืม... คิดว่าให้อะไรคนอ่านมากกว่าการอ่านเรื่องราวความรักอย่างเดียวค่ะ
เมื่อก่อน จขกท ก็เขียนยาวมาเหมือนกน แต่มีนักอ่านแนะนำว่า พี่เขียนให้มันสั้นกระชับกว่านี้ได้ไหม 555++ เลยเอามารวมกันแล้วอ่านนั้นแหละค่ะ ถึงได้ถึงบางอ้อ เอ่อ.. เราออกทะเลไปไกลนี่เอง เลยเอามาปรับแล้วเขียนใหม่ค่ะ
การออกทะเลเป็นประสบการร์อย่างหนึ่งของนักเขียนทุกคน
เรื่องล่าสุดที่ตั้งใจลงในเด็กดีก็เขียน ๆ แก้ ๆ อยู่นี่แหละค่ะ ไปอ่านแล้วติให้ตรง ๆ จะดีมากเลย ชื่อว่า นางร้ายลิขิตใจ หมวดอดีต ปัจจุบัน อนาคต หนีเรื่องที่กำลังรีไรท์มาเพราะตันกลายเป็นว่าเริ่องนี้ต้องรีไรท์เช่นกัน
ค่ะ ถ้ามีเวลาจะเข้าไปอ่านให้นะคะ ขอลิงค์ด้วยได้ไหมคะ
ตอนนี้รีไรท์รอบสองไปแล้วนะคะ เพิ่งงบทนำใหม่ค่ะ https://writer.dek-d.com/ployyhara1993/story/view.php?id=1582042
จะเอาไปโปรโมทในเพจที่ดูแลอยู่ให้นะคะ
ดีเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ
ข้อดี เขียนตามคำชมของคนที่มาคอมเมนท์แล้วกันนะคะ
เขาว่า นิยายของสติมา สำนวนภาษาดี ดูจริงเหมือนคนอ่านไปแอบอยู่ข้างเสาในเหตุการณ์นั้นๆ
มีสาระ
แต่ส่วนข้อด้อย มาจากทั้งที่คนอ่านคอมเมนท์ และที่ตัวเองมองเห็นคือ
สาระเยอะไปน่ะ บรรยายเยอะ พล็อตอ่อน ตัวละครยังไม่ตรงใจคนอ่าน
ลงแต่ละตอนยาวไป ไม่ตัดจบแบบคาใจให้คนอยากอ่านต่อ
ก็ว่าจะรักษาข้อดีไว้ และแก้ไขข้อด้อยในนิยายเรื่องต่อๆ ไปค่ะ
สู้ๆ ค่ะ
เมื่อก่อน จขกท ก็เป็นเหมือนเลย ตอนนี้ได้นักอ่านแนะนำข้อดีๆ ให้ทั้งนั้น เป็นอะไรที่ดีต่อใจ ยังนึกขอบคุณคนแรกที่มาเมนต์ได้ จำชื่อเอาไว้ที่ทำให้เราเห็นทางและเปลี่ยนแปลง
ดีจังค่ะสามารถมองเห็นข้อดีและข้อด้อยเป็นข้อๆ เลย อย่างนี้แก้ไม่ยาก
เขียนจนจบบริบูรณ์แล้วตอนนี้กำลังรีไรท์เลยทำให้เห็นอะไรหลายต่อหลายอย่างเลยค่ะ
ข้อดี ข้อเด่น - เพราะไม่เคยเอานิยายลงและยังไม่เคยให้ใครอ่านก็เลยให้ได้แค่เท่าที่ตัวเองคิดนะคะ
1) ที่ดีที่สุดน่าจะเป็นบทสนทนาค่ะ คิดว่าอ่านแล้วสนุก สมจริง บางทีอาจให้ข้อคิดอะไรบางอย่าง
2) อีกอย่างที่พอเขียนได้น่าจะเป็นฉากโรแมนติกนะคะ คิดว่าตัวเองเขียนให้พระนางจีบกันได้น่ารักพอสมควร (เขียนแนวรักหวานแหวว โรแมนติก ค่ะ)
3) คำสะกดผิดน้อย เพราะจะนอยด์มากและเปิดพจนานุกรมเช็คเสมอ
4) การปูเรื่องน่าจะโอเค แต่คงเป็นเพราะนิยายไม่ได้ซับซ้อนซ่อนเงื่อนอะไร
ข้อเสีย ข้อด้อย
1) พล็อตเรื่องอ่อนมาก ปมไม่ค่อยมี climax ไม่สุด
2) ตัวร้ายร้ายไม่พอ คาแรกเตอร์ของตัวละครไม่ค่อยชัดเจน
3) สำนวนไม่ค่อยลื่นไหล ใช้คำเปรียบเปรยไม่เก่ง
4) บรรยายฉากไม่ค่อยเก่ง
5) เขียนฉากสะเทือนอารมณ์ไม่ค่อยได้
ความจริงข้อเสียน่าจะมีอีกเยอะ แต่เอาแค่หอมปากหอมคอละกันค่ะ
ลองเอานิยายที่แต่งมาลงสิคะ จะได้ให้คนอ่านช่วยเราด้วย นักอ่านเป็นเพื่อนที่ดีของนักเขียนเลยค่ะ เอานิยายมาลงแล้ว เอาลิงค์มาแปะให้กันด้วยนะคะ จะได้ตามไปอ่านจ้า
มีข้อด้อย ข้อเด่น ข้อดี อะไรบ้าง
สารภาพเลยค่ะไม่รู้...ถ้ารู้ว่าอะไรดีก็คงจะเก็บไว้ และถ้ารู้ว่าอะไรแย่ก็คงจะแก้ไขค่ะ
แต่ตอนนี้ไม่รู้ ก็เขียนไปแบบที่อยากจะเขียน บอกตัวเองไว้แค่ว่า พยายามอย่างสร้างทัศนะคติไม่ดีให้สังคม ก็เลยระวังแต่เรื่องนี้
แต่จะว่าไม่รู้เลยก็เหมือนจะโกหก เอาเป็นว่าที่รู้สึกที่สุดตอนนี้คือคำผิด พยายามแก้ไขตรวจทาน แต่บางคำก็ไม่รู้จริงๆ ค่ะ ก็ต้องตรวจสอบมากหน่อย ข้อเสียของตัวเองที่แย่มากๆ ก็คือการผันเสียง การใช้ ร และ ล แต่ในทัศนะส่วนตัวเรื่องอย่างนี้มันไม่เกี่ยวกับเนื้องานเพราะสามารถหาคนอื่นมาแก้ได้ เอาเป็นว่าคำตอบเดิมเลยค่ะ ไม่รู้ว่ามีข้อด้อย ข้อเด่น ข้อดีอะไร เลยลองเอาเรื่องมาลงในนี้เผื่อจะมีคนช่วยติชมให้ ^^ ยังรอคอยความคิดเห็นของนักอ่านแนวสืบสวนเสมอค่ะ
พี่จะคุยไปส่วนตัวนะ วิธีนำงานของเราไปหานักอ่านนะคะ อย่าเครียด สู้ต่อไปค่ะ
ขอบคุณมากค่า ^^
อ่ามายาข้อด้อยก่อนล่ะกัน
1.สำนวนการเขียนที่ยังดีไม่พอ
2.คำผิดเยอะมากจนถึงมากที่สุด
3.ไม่มีความเเปลกใหม่(เเนวโรงเรียน)
4.ตอนจบเหมือนนิยายอื่นๆ(เเนวโรงเรียน ที่พระเอกเป็นเจ้าชาย นางเอกเป็นเจ้าหญิง ท่านหญิง)
5.การใช้คำ ลูกเล่นนิยายที่ยังไม่โอเค
6.นิสัยตัวละคร(ที่พระเอกเย็นชา เเละเเน่นอนว่าเห็นได้ทั่วไป)
7.ไม่อัพ ดองใส่ไห จนมีคนมาตาม
8.ไม่ค่อยมีการบรายาย พูดเกือบทั้งเรื่อง
9.คำซ้ำที่มีมากมายจนเจอบ่อยถึงบ่อยที่สุด
ข้อเด่นข้อดี
อาจจะไม่มีดีหรือเด่นอะไรเเต่มายาก็ภูมิใจค่ะ
ตอนเเต่งไม่เหนื่อยเท่าไหร่ มายามาเหนื่อยตอนรีไรต์นิยายตัวเองนี่ล่ะ555
มายาเคยมีบางที่ท้อเเท้ใจ รู้สึกเหนื่อย ไม่อยากเเต่งต่อ เเต่ชีวิตก็ต้องเดินหน้าต่อไปค่ะ
จขกท ก็ต้องสู้ๆด้วยนะคะ ไรต์เตอร์ด้วย มายาเป็นกำลังใจให้
ข้อด้อยก่อนเลย
1. เรื่องการพิมพ์ เป็นคนชอบพิมพ์ตกหล่น เช่นต้องการพิมพ์ว่า ร้องไห้ กลายเป็น ร้องไห และก็คำผิดบางส่วนค่ะ
2. การบรรยาย โอ้ววว ฉันจะบรรยายยังไงให้มันเห็นภาพดีนะ
3. การใช้คำ ลูกเล่น จะใส่ยังไงให้มันดุเหมาะสมกันและลื่นไหล ไหนภาษาพูดภาษาเขียน
4. เป็นคนจิตใจโลเลเลยส่งผลให้นิยายในตอนย่อยบิดเบี้ยว
5. ชอบสร้างคาแร๊กเตอร์คล้ายคลึงกันรู้ทั้งรู้ว่าต้องแตกต่างแต่ก็ยังดื้อด้านสร้างคล้ายกัน -0-
6. ชอบสับสนเวลาเขียนปมเยอะแยะ ก็เลยเผยปมออกมาทั้งที่ยังไม่ถึงเวลา
7. เขียนอยู่ดีๆ ก็เขียนฉาก 15+ ซะงั้น (งงกับตัวเอง)
ข้อดี
1. ชอบอ่านผลงานตัวเอง ตอนไหนที่สนุกๆก็จะชมตัวเองว่า 'เอ็งก็แต่งแบบนี้ได้เหรอ' (เขาเรียกว่าชมปะ)
2. สร้างความพีคได้นิดๆหน่อยๆ
3. เรื่องไหนไหลไม่มีคำว่าดอง เขียนต่อทุกวัน
มีแค่นี้ค่ะ นึกไม่ออกจริงๆ ToT
เรื่องบางเรื่องถ้าเรามองว่ามันตลกก็ตลกนะ ฝันดีค่ะ จะฮาไปถึงเอา เมนต์เอาฮาใช่ไหม 555+
ข้อดีช่วงนี้คือ เขียนแล้วทวนหาคำผิดและพยายามให้มันสละสลวยขึ้นเพราะคำซ้ำเยอะมาก 55555
ข้อด้อย ติดเกม ลงช้า สำนวนแย่ลง พลอตธรรมดา ตัวละครจืด
เป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณค่ะ ><
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?