มาระบายเกี่ยวกับนิยายกัน...
ตั้งกระทู้ใหม่
อัดอั้นสุดๆอ่ะ นิยายบางเรื่องในเน็ตใช่มั้ย คือเราเป็นคนนึงที่ชอบอ่านนิยายจบแล้ว พอเข้าเรื่องๆนึงที่มันเก่าๆตามกระทู้อื่นที่แนะนำ แล้วเลื่อนๆมาข้างล่าง เย่~ เขียนว่าจบแล้ว ดีใจมากเลยยย อ่านต่อ... (ลบ--ตีพิมพ์ค่ะ)
ทำร้ายยยย ตีพิมพ์ไม่พอ มันหมดแล้ววว โอ้แม่จ้าวววว
และอีกกรณี คือเปิดพรี เค้าเปิดกันไปตั้งนานแล้วเราพึ่งเข้ามา.. ทำร้ายเราทำไม.. เราเจ็บนะ โหดร้ายยย ไม่มีรีปริ้นด้วยยย โอ้มายก้อชชชช
แล้วก็อีกไม่กี่เรื่องที่ดราม่าจัดๆ คือตอนแรกๆเราอ่านแม่งโคตรแฮปปี้อ่ะ ไปๆมาๆ ทำไมดราม่าหมดด ดราม่าไม่พอ หลังๆเข้าใจผิด สลัดดดด เอาน้ำตาหนูคืนมาาาา
และอีกไม่กี่เรื่องที่พระเอกตาย กัดฟันแน่นมาก อ่านมาตั้งนานพระเอกตาย.. ไรท์ควรบอกก่อนว่ามันมีอะไรๆที่เซอร์ไพรส์ หรือไม่ก็บอกเลยพระเอกตายย รับม่ายด้ายยย แทบขว้างโทรศัพท์ทิ้ง แบบว่า..ทำร้ายยย
บางเรื่องพระนายก็แบบ... เรารู้ว่าเขียนมาแบบนี้ แต่แบบบ ทำไมงี่เง่าจังง่าTT
เป็นคนๆนึงที่แต่งนิยายแต่ไม่ไ้ลง คือก่อนหน้านี้ลงไปสี่เรื่อง สามเรื่องแรกลบเพราะตัน อีกเรื่องปัจจุบันดองไว้ แล้วคือแบบ พอมาอ่านนิยายของตัวเอง ไม่รู้ว่าหลงตัวเองรึป่าวแต่มันสนุกเว่ยย พอสนุก -> ก็อยากอ่าน -> ต้องแต่ง -> ใครแต่ง -> เรา -> ขี้เกียจ อื้มมม...จบค่ะ!
ถึงมันจะมีอีกหลายเรื่องที่เยอะมาก แต่คิดไม่ออก แค่นี้! พอ!! จบ!!!
ปล. นิยายที่เฟ็บไว้แล้วไม่อัพบอกเลยว่ารอ ถ้าไม่รอคือไม่เฟ็บเพราะงั้นอัพเถอะะะTT
-------------- มาระบายกันนน บางเรื่องมันเม้นไม่ได้เพราะงั้นในนี้ อะไรที่อัดอั้นเอามันออกม๊าาาาาาาาาาา------------
ตะเตือนไตตตตต
2,020
views
43 ความคิดเห็น
งั้นร่วมระบายด้วยคนนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่านิยายเรื่องล่าสุดที่กำลังแต่งอยู่ ผมมีทุกอย่างพร้อมหมดแล้ว แต่แต่งต่อไปไม่ได้ แต่ง 3 หน้าลบ 2 หน้ารู้สึกเหมือนไม่พอใจในผลงานของตัวเอง ที่ร้ายกว่านั้นคือผมถูกตัวละครที่สร้างขึ้นมาเถียง/โต้แย้งเกี่ยวกับการดำเนินเรื่อง
ข้อความหลังจากนี้อาจดูจูนิเบียวหรือเกินจริง จะไม่อ่านก็ไม่ว่ากันนะครับ
ย้อนไปตอนวันที่ 17 หลังจากหายป่วยออกจากโรงพยาบาลมา ผมมีไฟอยากแต่งนิยายมากเลย(เพราะไม่ได้แต่งมาหลายวัน) แต่พอแต่งเข้าจริงๆ มันเดินหน้า 3 ก้าว ถอยหลัง 2 ก้าว เป็นแบบนี้ต่อเนื่องกันหลายวันมาก ระหว่างแต่งไปก็ได้ยินเสียงเหมือนตัวละครกำลังต่อว่าอยู่ตลอด ว่าแต่งแบบนี้ไม่ได้ มันไม่ถูกต้อง บทสนทนานี่ก็ด้วยห่วยแตกควรลบออก เนื้อเรื่องไม่ควรเป็นแบบนี้ ด้วยนิสัยของเค้า(หมายถึงนิสัยตัวละคร)จะไม่ยอมพูดหรือทำแบบนี้ง่ายๆ แรงจูงใจก็เบาบางไป ไม่สมเหตุสมผลพอให้ผู้อ่านเชื่อหรือเห็นด้วยได้หรอก
สรุปคือเครียดมากครับ รู้ตัวว่ามีผู้อ่านรออยู่แต่ก็ไม่ได้ออกไปแจ้งความคืบหน้าอะไรเลย เพราะมันไม่ได้ตันแต่เขียนแล้วลบซ้ำซากอยู่อย่างนั้น จนตอนนี้ต้องหยุดแต่งชั่วคราวหวังว่าจะเจอซักทางให้เดินไปได้ต่อ
ผมอาจต้องลองทำตัวเบียวๆ คุยกับตัวละครดูว่าจะเอายังไง ยิ่งเป็นตัวละครเอาใจยาก อินดี้ไม่ฟังใครอยู่ด้วยก็ยิ่งเป็นงานยาก นึกแปลกใจเหมือนกันครับ ว่าการให้องค์ประกอบเหมือนตัวละครนั้นมีตัวตนอยู่จริงๆ จะทำให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมา ส่วนนึงเป็นเพราะเขียนด้วย POV1 ก็เลยอยากเข้าถึงตัวละครนั้นให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ จนกลายเป็นว่าตัวละครมีอิทธิพลต่อเนื้อเรื่องและเริ่มเล่นผิดคิว แสดงนอกบทมากขึ้นเรื่อยๆ
ได้แต่หวังว่าตัวเองจะพ้นจากสภาวะนี้ได้ในเร็ววันครับ
ขอบคุณสำหรับพื้นที่นะคะ...
โคตรขี้เกียจเลยโง้ยยยยยยยยยยยยย อะไรคือมีเวลาว่างเยอะแยะไปหมด เรียนก็ไม่หนัก แต่กลับขี้เกียจสุดๆ นิยาย นิยายแก้บน บทความอีกไอดี แล้วก็อะไรต่อมิอะไรเยอะแยะไปหมด ทำไมเธอยังดอง หา /ทึ้งผมตัวเอง
ระบายด้วยคนค่ะ
7สัปดาห์เขียนได้7บรรทัดดีใจจังเลย- -เขียนนิยายรักอยู่ดีๆโผล่ไปเป็นแฟนตาซีได้ไงไม่รู้!โอ๊ยยยย งอนความขี้เกียจกับเซลพาออกทะเลมากค่ะ!!!
แล้วยังไม่พอนิยายที่เฟ็บไว้นางเอกโดนกระทำมิดีมิร้าย -เราเข้ามาก็งงๆคืออะไรแว้....ย้อนกลับไปอ่าน3-4ตอนถึงบางอ้อเลย น้ำตาร่วงเผาะๆสงสารพระเอก---(ถึงนางเอกจะเป็นผู้โดนกระทำแต่เราดูเห็นใจคนที่ต้องเห็นคนรักเป็นแบบนั้นมากกว่า สรุปเราลำเอียง---)ทำไมตอนแรกเรื่องมันใสๆจู่ๆต่อมาก็ดาร์คอย่างงี้ล่ะ! ฝากถึงไรท์ด้วยนะคะ ถ้าคิดว่าใช่เรื่องของตัวเอง โปรดอย่าทำร้ายช้านอีกเลยยยยยTvT
งงตัวเอง วันก่อนมีไฟวันนี้หมดไฟ 5555555555 มีความย้อนแย้งในตัว TWT
ลงนิยายช้าลงเยอะเพราะมัวแต่เล่นเกม พอมีเวลาแต่งแล้วมาลง ผลตอบรับก็ทำเอาผิดหวังอีก
ไหนจะเรื่องดองอีกเป็นสิบเรื่องที่ยังไม่ได้ต่อ ๕๕๕๕๕๕ //หลบสหบาทา
เอาด้วยๆ ระบายบ้าง
อะไรคือ 1 สัปดาห์ไม่ได้ลงเลย ด้วยเหตุที่ว่า 7 วันได้ เเค่หนึ่งหน้า
เเล้วพอเริ่มรู้สึกว่า เราต้องลงเเล้วนะ เราต้องเริ่มเขียนเเล้วนะ เสร็จเเล้วก็เริ่มมีไฟ
เเละพอเริ่มเขียนไป ก็หันไปมองนาฬิกา
"อ้าว เที่ยงคืนเเล้วหรอ พรุ่งนี้ค่อยทำล่ะกัน"
จากนั้นก็ปิดไฟนอน
ซึ่งมันเป็นอย่างงี้เเทบทุกวัน
เเละวันนี้ต้องเขียนเเละลงให้ได้!!!!!!
มีละคร นิยายหลายเรื่องรวมถึงการ์ตูน ที่ตอนแรกๆ สนุกสนานเบาสมองแต่พอหลังๆ กลายเป็นมาม่า
น้ำข้นซะงั้น
นิยายของผมที่แต่งจบไปสองเรื่องมีปัญหา คนที่เคยอ่านเฟบไว้แล้วไม่มาอ่านต่อตั้งหลายคน - -
บางตอนยังตั้งไข่อยู่เลย
เค้าเสียใจนะ T T หนูจะไปฟ้องเห็ดทรัฟเฟิลใต้รากโกงกางบนยอดเขาเอเวอร์เรส
*ซู้ด~* งั้นเอาล่ะนะ
ว้ากกกก นี่มันอะไรเนี่ย!? 1 วัน แค่ 3 หน้า 3 หน้า? Three? What happens to me!?
บ้าแล้ว ทำไมกัน? ไม่น่าเชื่อ หรือว่ามีพลังงานลึกลับอยู่แถวนี้? ที่เสียเวลาไปตั้งเยอะแต่ได้ไม่กี่หน้า เพราะมีคนเล่นของใส่เราสินะ
นั่นไง! เกมกับอนิเมะออกใหม่พวกนั้น มันจะต้องเป็นแผนชั่วของพวกบริษัทผลิตที่ส่งมาขัดขวางเส้นทางนักเขียนของเราชัวร์ หนอยแน่เจ้าพวกมารร้าย...แต่ก็สนุกมาก เพราะงั้น โดโมะ อาริกาโตะ!
พล็อตเรื่องก็เป็นแนวข้ามมิติแท้ ๆ แต่-คุณพระเอกทำไมถึงไม่ไปต่างโลกต่างมิติกับเขาสักทีว้า ดูอย่างเรื่องอื่นเขาไปตั้งแต่บทนำ แล้วเอ็งจะหน้าด้านเดินเล่นอยู่ในโลกเดิมหาง้าวกรีดนภาอะไรไม่ทราบ รีบ ๆ ม่องแล้วลากเทพธิดา เอ้ย นางฟ้าไม่ได้เรื่องไปให้กบยักษ์กินเล่นที่ต่างโลกได้แล้วไป๊
โอ๊ย เจ้าแมวนี่! จะอ้อนทำไมนักหนาห๊ะ? ที่นิยายไม่คืบหน้าแกนี่แหละต้นเหตุ อุตส่าห์เทวิสกัสให้ก็ไม่ดอสระแอก อะไร จะเอาปลาทูรึไงเนี๊ยว?
อะไรเราก็โทษได้หมดแหละ ยกเว้นตัวเอง
พออ่านนิยายที่ตัวเองเขียนอีกครั้ง แล้วรู้สึกว่ามันไม่ดีเหมือนตอนที่อ่านครั้งแรกหลังเขียนเสร็จ อยากรีไรต์ใหม่หมดเลยT-T
ของผมก็ตอนปิดเทอมสั้น ไม่ยอมเขียนดูเมะเล่นเกมส์จนไม่ได้เขียน เปิดเรื่องออกแนวไซไฟแต่ปล่อยเวทย์กันตั้งแต่ตอนแรก พลังของตัวเอกโอพีมากเลยทำการเนิฟไม่ก็ตัดบท ความฝันของตัวเอกคือตามหามนุษย์ต่างดาว แล้วพล็อตมนุษย์ต่างดาวบุกโลกนี่มันอะไรกันแถมมีบางส่วนเข้ามาปะปนกับชาวโลก แรกๆพลังพออธิบายเหตุผลได้หลังๆเหมือนจะปล่อยเวทย์เน้นๆ
ระบายด้วยคนงับ
เขียนนิยาย ต้องเริ่มด้วยพล็อตเรื่อง พล็อตเสร็จ วันนึงกลับมา เอ้อ มันไม่หนุกปหะ แก้ๆๆ แก้เสร็จ เริ่มเขียนตอนแรก ไปๆมาๆ ไม่ชอบพล็อต แก้อีก ต้องอีดิทตอนแรกอีก อ้าว แอนิมอล อ่านพล็อตไปๆมาๆ ไม่ชอบ ไม่ตรงสเปคเราสะงั้น เปลี่ยนๆ กว่าจะคิดพล็อตได้ ตอนนี้ยังพล็อตยุ่ ยาวหนักกว่าเดิม อีดิท ก็ยังไม่ได้อีดิท พล็อตก็ยังไม่เสร็จ ติดนิยายคนอื่น งานเตมหัว ต้องดึงเกรด ฟราชชชช เหนื่อยค่ะ เหนื้อยยยย แต่อยากเขียนนิยาย ก็เหนื่อยต่อไปค่ะ มนุษย โอ้วๆ แล้วที่สุดๆเลย คือติดละคร ติดมากกกก (กไก่อีกล้านตัว) โดยเฉพาะคลื่นชีวิต ณ ตอนนี้ กำลังเด็ดๆ เลย แซ่บพริกล้านเม็ด
เรามีพล็อตเปิดใหม่ งื้อออ แฟนตาเซียด้วยแหละ แต่พล็อตช่องโหว่เยอะมากเลย แง๊งงงงง ช่องโหว่เยอะไม่พอ หาอะไรมาปิดช่องโหว่ไม่ได้อีก ฮืออออ ร้องไห้หนักมาก
เคยอ่านนิยายคนอื่นอะ ชอบอ่านแบบที่อัพจบแล้ว เพราะเราเป็นคนอ่านเร็วมากกกกก วันนึงสิบกว่าอนยี่สิบกว่าตอน โต้รุ่งอ่านก็มี แต่คือ หาอ่านยากมากกกกกก นิยายที่ตรงเคมีกับเราก็หายากมากกกกกกก อยากจะกรีดร้องให้ตายตรงนี้ นื้อออออ นี่แหละฮะ TvT ไอปิดเรื่องไม่เท่าไหร่เพราะเข้าใจคนเขียน แต่หาอ่านไม่ได้นี่สิ ฮึก
ขอระบายบ้างค่ะ คือเรามีพล็อตมีไฟแต่เวลาเขียนมันไม่ได้ดั่งใจสักที เรากลัวว่าเวลาลงไปแล้วคนอ่านจะไม่เข้าใจสิ่งทีีเราต้องการจะสื่อ เหนือสิ่งอื่นใดคือการสอบที่มาพร้อมๆกับพล็อตใหม่ๆคอยฉุดกระชากลากถูเราไปมาให้ใจโลเล อ๊ากกกกก! //นี่ฉันพิมพ์อะไรลงไป...
หาที่เก็บนิยายไม่ได้ค่ะ//เผ่น
ขอระบายด้วยคนค่ะ
นี่ก็เขียนตามพล็อตอยู่ดีๆ ออกทะเลไปซะอย่างนั้น แล้วทีนี้ก็ตันเลยค่ะ ตันแบบคิดไม่ออกจริงๆ แล้วก็ดันอัพลงเว็บแล้วด้วย จะกลับไปแก้ใหม่ก็กลัวคนอ่านบ่นเอา นี่ก็เป็นเดือนที่เนื้อเรื่องยังไม่ขยับเขยื้อนไปไหนเลย บางทีก็โดนUnfav อาจจะเป็นเพราะเรื่องเริ่มออกทะเลนั่นแหละมั้ง จนตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะแก้พล็อตหรือจะแต่งต่อยังไงดี อยากจะชิ่งไปเขียนเรื่องใหม่ แต่คือเรายังรักเรื่องเก่าอยู่ไง จะทิ้งก็เจ็บปวด งืมๆๆ
ระบายบ้าง!! คือตอนนี้ก็แต่งฟิค ชxช นะ แต่งมา 7 เรื่องแล้วก็อยากจะกลับไปแต่งออริคู่นอร์มอลบ้าง แต่ตอนนี้ฟิคที่แต่งไว้มันยังไม่จบเลย ฮว้าก!!! อยากรีบแต่งให้จบแล้ว แต่ทำไมตัวเองถึงได้แต่งช้าแบบนี้!!! ทำไมถึงได้อยากดูคลิปยูทูป ดูการ์ตูนมากกว่า แต่งให้จบไป!! ฮว้ากกกก!!!!!
ยอดวิวน้อย-ิบ-าย ลงไปสามตอนก็ช้ามากกก ท้อนะแบบนี้
เอามั่ง
ตั้งใจเขียนมาตั้งนานอดหลับอดนอน พอโพสต์ลงเน็ตเท่านั้นล่ะ ลงไป 5 ตอนมีคนอ่าน 56 คน !!!! 5555555555555555 แม่เจ้า.......
ปลอบใจตัวเองด้วยประโยคที่ว่า "ใช่ซี้ ฉันไม่ได้เขียนพล็อตตามกระแส! ใช่ซี้ ฉันมันมือใหม่ฝึกหัด! ใช่ซี้ ฉันยังไม่เก่งพอ...."
แต่ฉันจะไม่ท้อนะ อันนี้เสียงอ่อยลง......เดินออกจากกระทู้ไปเงียบๆ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า อ่านเม้นต์นี้แล้ว...เข้าใจคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
เข้าใจ...เพราะว่ามีอาการคล้ายคุณนี้มากเลยค่ะ55555
แต่ที่แย่...กว่าคุณก็มีด้วยค่ะ...คือว่าแท้จริงนะคะรักการเขียน และหัดเขียนมาตั้งแต่ตั้งใข่ล้มเลยค่ะ555
คือตั้งแต่ยังใส่แพมเพิส...อยู่เลยค่ะ คือตั้งแต่ยังยืนไม่แข็งด้วยนะ มือหนึ่งยึดโต๊ะ อีกมือหนึ่งของขีดๆเขียนๆ วงๆ เป็นรูปต่างๆค่ะ คือเขียนเป็นภาษา...หรือเขียนเป็นตัวหนังสือไม่ได้ก็วาดเป็นภาพบอกเล่า...แบบนั้นค่ะ (พูดก็ยังไม่ได้ คือพูดยังไม่ชัดภาษาคนด้วยหล่ะค่ะ5555)
เห็นรูปถ่ายท่าต่างๆดังที่เล่า...ของตัวเองนะคะ...ถามคุณแม่ว่า...ตอนนั้น(เรา)ทำอะไรอยู่ คุณแม่ได้นำสิ่งที่เราผลิต...สิ่งที่วาดๆ เขียนๆจากวันนั้นมากมายมาให้ดู...โอ๊ยโย้55555 บางรูปนะคะ เห็นแล้วงง บางรูปเห็นแล้วหัวเราะ
และบางรูปเห็นแล้วหัวเราะไม่ออก บางรูปเห็นแล้วต้องรีบดึงสติให้สำรวม...น่ากลัวอ่า...น่ากลัวมากแฟนตาซีสุดๆเลย555 (มาได้อย่างไรก็ไม่รู้ด้วย)
คือเข้าใจว่าตนนั้นเกิดมาพร้อมวิญญาณของนักเขียน...สงสัยในตัวเอง...แบบนั้นค่ะ จริงนะคะ แต่มาถึงวันนี้ก็ยังขี้เกียจ...ที่จะเขียนอยู่ แปลกมากเลย...
หรือว่ามีอารมณ์...ถึงนิพพาน...นะ5555 คือมีอารมณ์ไม่อยากได้ ไม่อยากกิน ไม่อยากเกิดเป็นนักเขียน...ในตอนนี้ค่ะ5555(ว่าไปนั้น55555)
แต่ก็นะ ทุกอย่างมีเกิดขึ้นได้ ตั้งอยู่ได้ และอาจจะดับไปได้ในที่สุด...ขึ้นอยู่ที่ว่าจะช้าหรือเร็วเท่านั้นเอง
แต่มาถึงตอนนี้...นักเขียนหัดเขียน...กลับมีอาการขี้เกียจ(อาจจะมีบุญแต่กรรมหนักมันบังไว้ละมั้งเนอะ5555)...และอาการขี้เกียจนี้...อาจจะหายไปก็ได้ หรือไม่ได้...ในชาตินี้ก็เป็นได้...คือหากความขี้เกียจไม่หายไป...การเป็นนักเขียน...ของเจ้าของเม้นต์ก็คงบังเกิดไม่ได้...ในชาตินี้...แต่อาจจะเป็นชาติหน้า...หรือชาติไหน หรืออาจจะไม่ได้เกิดเพื่อกลับมาเขียนเลยก็เป็นได้...คงอยู่ที่กรรมเวร วาสนา...เป็นตัวบงการ...อย่างแน่นอน (เชื่อแบบนั้นค่ะ)
เม้นต์นี้ดูคล้ายๆจะระบาย...จริงจังเนอะ5555 เห็นคุณมีอาการคล้ายๆๆกัน จึงถือโอกาสเข้ามาเป็นกำลังใจให้คุณ และ ถือโอกาส...ระบาย...ให้ตรงประเด็น...ของเจ้าของกระทู้เลยด้วยค่ะ
เป็นกำลังใจให้คุณค่ะ สู้สู้ไปด้วยกัน...นะคะ ^_____^
ค่า สู้ๆไปด้วยกันค่ะ เราเขียนนิยายพร้อมกับประโยคนึงในใจค่ะ
"เราไม่ได้เกิดมาพร้อมพรสวรรค์ แต่สิ่งหนึ่งที่เราจะมีเหมือนคนอื่นๆเค้าได้คือความพยายามค่ะ"
พยายามไปพร้อมๆกันนะคะ สำหรับคนที่เขียนนิยายป่าช้าทั้งหลาย 55555
ม่ายมีครายให้ความร่วมมือเลย!! หื้อๆ~~ ถามไปเผื่อจะได้ไอเดียใหม่ๆ คนติดตามเงียบเฉย...
ตอนนี้แทบต้องไปง้อคนอ่านลูกเดียว ทำให้แทบจะแต่งไปไม่ถูกทางเลย -"-
งานเลยออกช้ามากกกก อ๊ากกกก!! นี้มาเปิดปั้มวิวปั้มแฟนคลับให้ตรูผ่านๆใช่ไหมเนี่ย!!!
ผมเขียนอย่างงี้ผมผิดหรอ!!! โอ้วว!! อยู่ๆก็มาอ่านตอนล่าสุด คุณมึมคงเข้าใจเนื้อเรื่องหรอกเนอะะะ!!
คุตโซ!!! ดาเร!!!! นอนละแม่มเอ้ย!!
Orz________
คือ พิมพ์แล้วมันไม่ถูกใจ พิมพ์ลบ พิมพ์ลบ จนแบบ ไม่ไหว ไปเล่นเกมละ แล้วก็ยาวเลย พอตั้งใจจะมาเเต่งต่อ เปิดคอม พอสัญญาณเน็ตเข้าปุบ ไม่ปงไม่เปิดมันละงานเงิน ไปเล่นเด็กดี ทวิต เฟส ดูยูทูปบ้างละ จนในที่สุดจะทำจริงๆก็ปาเข้าไปเที่ยงคืนกว่า เวลานอนฉันนนน สุดท้ายก็ไม่ได้เเต่ง >> เป็นบ่อยมากกก
แล้วก็แบบคือเขียนไม่ออก จะเขียนคำนี้ลงไปก็ชั่งใจว่ามันจะดีหรอ อะไรเทือกนั้นน และจะปูเรื่องยังไงให้มันสับซ้อน (เป็นคนที่เก็บอะไรม่ค่อยอยู่และเขียนพลอตไม่ค่อยมีปมมากมาย สับสนค่ะ) เป็นการยากมากที่จะวางให้ได้ถูกใจ ร้องไห้หนักมากค่าาา
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?