มาอวด คำ/วลี/ประโยค/บทพูด เด็ดๆ ในนิยายของเรากันเถอะ
สวัสดีครับ ก่อนอื่นขอเกริ่นสั้น ๆ ถึงที่มาของกระทู้นี้ซะหน่อย
คือที่ผ่านมาเคยเห็นบทความที่ยก คำ/วลี/ประโยค/บทพูด เด็ด ๆ ของตัวละครในนิยาย ละคร หนัง การ์ตูน มาพูดถึงกัน แน่นอนว่าส่วนใหญ่จะมาจากเรื่องที่ได้รับความนิยมสูง และผมก็เกิดความคิดว่า 'แล้วนิยายของเราล่ะ? มีรึเปล่า?' ...มีสิ มีอยู่แล้ว ต้องมีแน่นอน! แต่ถ้าจะมัวรอให้คนมาพูดถึงตอนที่เรื่องดังแล้วก็เหมือนจะไม่ทันใจ สรุปคืออยากโชว์เร็ว ๆ นั่นแหละ
กระทู้นี้ขอเชิญชวนนักเขียนทุกท่านมานำเสนอ คำ/วลี/ประโยค/บทพูด ที่คิดว่าเจ๋งสุดในเนื้อเรื่องนิยายที่เขียนถึงของท่าน หากมั่นใจว่าจะไม่น้อยพวกประโยคเด็ดจากเรื่องดัง ๆ ทั้งหลายก็อย่าได้พลาดโอกาสนี้ จงแสดงมันออกมาด้วยความภาคภูมิใจซะ!
มาเริ่มกันเลย
#################################
“คำ/วลี/ประโยค/บทพูด”
จาก:
ผู้กล่าว:
กล่าวกับ:
คำอธิบายเพิ่มเติม...
*ฟอร์มนี้เป็นแค่การนำให้เท่านั้น ท่านสามารถนำเสนอในรูปแบบของตัวเองได้อย่างอิสระ
#################################
ขอใช้สิทธิ์ของ จขกท. เริ่มก่อน!
“การวางแผนน่ะ ต้องตั้งเป้าถึงผลลัพธ์ดีสุดที่มันคิดยากกว่ากรณีเลวร้ายไว้ก่อนสิ”
จาก: Ultimate Dream of Fantasy
ผู้กล่าว: เอ๊กซ์ พระเอกมาดขรึมสุดเท่ หล่อเหลา เสาหลักของทีม
กล่าวกับ: สองนางฟ้าโลลิแก่แดดหัวสี ผีเข้าผีออก (มิฉะ+โนโดกะ)
เป็นคำพูดที่เอ๊กซ์กล่าวเชิงตำหนิกับนางฟ้าโลลิทั้งสองที่เอาแต่เสนอแผนเสียสละชีวิตตัวเอง ในช่วงเตรียมแผนรับมือกับศัตรูสุดอันตราย
ปล. บางที ถึงจะเป็นบทพูดธรรมดา แต่ก็กลายเป็นบทพูดเด็ดกินใจได้ตามสถานการณ์ที่นำเสนอ เพราะงั้นไม่ต้องกลัวว่าในเนื้อเรื่องจะไม่มีบทพูดเด็ด ๆ อยู่เลย (แค่อาจจะยังเขียนไม่ถึง)
*แบบสำรวจ*
ถึงนักเขียนทุกท่าน หากท่านมีแต้มเรียนรู้ความสามารถพิเศษอยู่ 100 แต้ม ท่านจะเลือกเรียนรู้อะไรระหว่าง
1. ความสามารถในการสร้างไหดองที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก (ใช้ 100 แต้ม)
2. ความสามารถทำลายล้างไหดองทุกชนิดในจักรวาล (ใช้ 1 แต้ม)
51 ความคิดเห็น
"ข่าวร้ายไม่เคยทำให้ใครยิ้มได้..."
จาก The Recorder ผู้พิทักษ์บันทึกแห่งชีวิต
ผู้กล่าว: เกรย์เซีย ถือทั้งตำแหน่งพี่เลี้ยงสมัยเด็กของพระเอกและคู่หูคนสำคัญในเมืองมนุษย์ที่ตนดูแล
กล่าวกับ: รีคอร์เดอร์สาวชาวภูตไม้และตัวพระเอกเอง เมล
คำพูดเหล่านี้เกิดขึ้นในวันที่เมลได้รัรู้ถึงข่าวร้ายสามอย่างพร้อมกันในชีวิต คนสำคัญสองคนที่ต้องจากไป และภาระอันหนักอึ้งของเขานับจากนี้ ซึ่งมันเกี่ยวข้องกับความเป็นไปกับ...แห่งชีวิต
อ้อ ใช่ ส่วนข้อล่าง อยากเพิ่มแต้มเพิ่มไอเดียจังเลยค่ะ จะ 100 แต้มเราก็โอเคนะ ฮา
ข่าวร้ายไม่เคยทำให้ใครยิ้มได้จริง ๆ ด้วย...แต่บางครั้งถ้าเกิดกับคนที่แค้นอาจมีผุดยิ้มนิด ๆ นะ
ส่วนถ้าจะเพิ่มไอเดียสงสัยคงต้องเก็บเพิ่มอีกสักหน่อยนะครับ
ฮี่ ๆ ถ้างั้นก็แสดงว่าเรามีความแค้นบ่อยสินะคะ เวลาตัวละครเจ็บตัวทีไร ยิ้มทุกที
ว่ากันว่านักเขียนคือลาสต์บอสนะคะ...
หุ ๆ ๆ สไตล์เดียวกันเลย พอตัวละครเจองานเข้าทีไร จิตใจเบิกบานทุกที (คงเพราะหายตันล่ะมั้ง)
(หน้าชั่วร้ายอีกรอบ)
เอ...อย่างงี้พวกพระเจ้าในนิยายต่างโลกหลาย ๆ เรื่องก็เป็นตัวนักเขียนเองสินะ เพราะเห็นเป็นลาสบอสให้พวกตัวเอกไปโบกเกรียนแตกตอนจบบ่อย ๆ ด้วย
ข่าวร้าย...ลุงตู่กำลังลาออกจากการเป็นนายก
...อย่ายิ้มเชียวนะ
#แซวเล่น
เล่นด้วยๆ (นิยายไม่ยอมแต่งยังมาเล่น)
"ทุกคนล้วนเป็นตัวเอกในชีวิตของตนและเป็นตัวร้ายในชีวิตผู้อื่น เจ้าไม่มีทางรู้หรอกว่าเจ้ากำลังเป็นตัวร้ายในชีวิตใครบ้าง มันเพียงขึ้นกับว่าใครเป็นผู้มองและมองชีวิตใคร เจ้าอาจเป็นนางร้ายในชีวิตของกุ้ยฮวา แต่เจ้าก็เป็นนางเอกในชีวิตของเจ้าเองเช่นกัน”
จาก:นางร้ายสายชิล
ผู้กล่าว:มหาโจร
กล่าวกับ:นางร้าย
สตรีผู้ถูกบังคับให้เป็นนางร้ายและฝังใจมาเสมอว่านางร้ายมักเป็นบทที่จบไม่สวย ไม่มีใครรักและไม่มีสิทธิ์จะรักใครแต่ได้ท่านมหารโจรรูปงามเรียกสติแบบงานจีบโคตรลิเก
ส่วนแต้มขอเป็นแต้มขยันแทนได้ไหมคะ ไหดองไม่อยากทลายมันเยอะมากเลยขอแต้มขยันให้ไม่สร้างไหดองเพิ่มจะดีกว่าค่ะ orz
และแล้วท่านมหาโจรรูปงามก็ได้หัวใจของนางร้ายไป...
สกิวขยันใช้แต้มอัพเยอะหน่อยนะครับ แต่ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวผมเป็นกำลังใจให้ //ช่วยได้มั้ยเนี่ย?
"จะทำให้ดีใจได้ประโยชน์กันทุกคนน่ะมันเป็นไปไม่ได้หรอก สุดท้ายคุณก็ต้องเลือกคนที่คุณคิดว่าสำคัญ สุดท้ายคุณก็ต้องเลือกคนที่มีประโยชน์กับคุณ หรืออย่างมากที่สุดก็คือคนที่คุณรัก และท้ายที่สุด คุณก็ต้องเลือกตัวคุณเอง หรือว่าไม่จริง"
จาก - ตานี - (หมอ)ผีสาวผู้มีกล้วยเป็นอาวุธ ตอนที่ 114 "ทางกลับบ้านที่วกวนเวียนเข้าไปในวัด"
ผู้พูด - ประจิม บัญชรศิลป์ นักการเมือง ประธานรัฐ
พูดกับ - กล้วย ราชินีตานี
พูดระหว่างที่กล้วยถูกจับเป็นตัวประกัน ประจิมเปิดเผยว่าทุกอย่างที่เกิดกับกล้วยและเผ่าพันธุ์ตานี (โดนไล่ออกจากที่อยู่ โดนสังหารแทบทั้งเผ่า ที่เหลือโดนตามล่าด้วยทหารทั้งหมดของรัฐ) เป็นฝีมือของเขาเอง และมีหลายคนที่ได้ประโยชน์จากการกระทำของเขา กล้วยถามกลับว่าแล้วไม่สนใจคนที่ต้องสูญเสียบ้างเลยหรือ จึงได้คำตอบแบบนี้กลับมา
ผมไม่ได้ชอบคำพูดนี้เพราะเห็นด้วยกับมันนะครับ แต่ผมคิดว่าเป็นคำพูดที่สะท้อนตัวตนของคนพูดได้ดีมาก
คำถามข้างล่าง ขอเป็นหนึ่งแต้มละกันครับ เผื่ออนาคตมีทักษะอื่นให้เรียน
จริงด้วย ในเกมอาร์พีจีทั่วไปถ้าเลเวลถึงก็จะมีทักษะใหม่ ๆ มาเรียนเลือกเรียนรู้เพียบเลยนี่นา บางทีก็มาเสียใจทีหลังว่าไม่น่าใช้แต้มอัพไปก่อนเลย (เศร้า)
เพิ่มเติมสถานการณ์ตอนพูดขึ้นมาแล้วนะครับ ตอนแรกไม่ค่อยอยากเขียนเพราะมันเป็นการสปอยล์อย่างมาก แต่คิดไปคิดมา ยังไงก็ไม่ค่อยมีคนอ่านอยู่แล้ว สปอยล์ไปคงไม่เป็นไรมั้ง....
ส่วนเรื่องแต้ม ไม่มีปัญหาครับ เติมเงินซื้อใบรีสกิลก็จบแล้ว (ผมว่าผู้ให้บริการของหลายเกมรวยเพราะไอเทมชิ้นนี้เลยนะ)
"ขอบคุณโศกนาฎกรรม...สำหรับการเปลี่ยนแปลง เพราะทุกคนชอบความเจ็บปวดยังไงล่ะ??"
จาก โลกใบนี้พระเจ้าไม่ต้องการ
คนพูด เอลเซล เป็นพระเจ้าของโลกที่ดำเนินเรื่องอยู่
เอ่ยกับ กริช ตัวเอกของเรื่อง
สำหรับเอลเซลแล้ว โลกที่เจ้าตัวสร้างมันก็เหมือนกับละครเวทีขนาดเล็ก และสิ่งที่เขาชอบที่สุดคือการเปลี่ยนแปลงของมนุษย์ในเรื่อง เขาจึงพูดกับตัวเอกว่า ขอบคุณสำหรับความเลวร้ายที่เกิดขึ้นบนโลก เพราะมันทำให้โลกที่เขาสร้างมีแต่เรื่องสนุก และทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ชนิดที่ว่าพระเจ้าเช่นตนยังควบคุมไม่ได้เลย
พระเจ้าองค์นี้ช่าง...สงสัยคงอยู่กับอะไรที่ซ้ำ ๆ ซาก ๆ น่าเบื่อหน่ายมานาน พอตัวเอกมาสร้างสีสันให้ก็เลยชอบใจเป็นพิเศษสินะเนี่ย
"ถ้านายไม่รู้สึกเศร้า ก็แปลว่านายไม่เคยผูกพัน และถ้านายไม่รู้จักความผูกพัน นายจะไม่มีวันได้สัมผัสความรัก"
จากเรื่อง: เซเลเน่ แอนด์ โซล่า [แนวแฟนตาซี-POV3]
ผู้พูด: พระรอง(ยังไม่ได้ตั้งชื่อ)
พูดกับ: พระเอก(ยังไม่ได้ตั้งชื่อ)
พระรองพูดกลุ่มประโยคนี้ออกมา หลังพระเอกพูดว่า 'ฉันไม่อยากเศร้า.. มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นคนอ่อนแอ'
ปล.แบบสำรวจนี่พูดยากนะครับ ทุบไหใช้แต้มเดียวเองเหรอ
แต่บทพูดทำให้นึกถึงเนื้อเพลงฤดูที่แตกต่างเลย หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ~
ว่าแล้วก็กลับไปฟังดีกว่า
ครับ ใช้แค่แต้มเดียว แต่อัพแล้วระวังจะมาเสียใจทีหลังที่แต้มไม่พออัพสกิวแรกนะ
เรื่องนี้อยู่ในคิวรอแต่งครับ แต่คิวท้ายๆ เลยล่ะ ช่วงนี้เอาเรื่องหลักให้จบก่อน หะหะ
อ่านแล้วรู้สึกอยากกระทืบไลค์เลยค่ะ 555 กินใจมาก น่าก็อปไปใช้ // โดนตบ
"เธอน่ะก็แค่พวกเรียกร้องความสนใจตั้งแต่เด็กจนตายนั่นแหละ มันไม่ได้มีค่าอะไรให้ฉันจดจำเลย"
จาก นิยายที่ดองไว้ไม่ยอมคลอดซักที---
ผู้พูด-นางเอกสายฮาร์ดคอ
พูดกับ-นางร้ายที่ดูไม่ร้ายเลย(เพราะนางเอกนางแย่งซีนร้ายไปหมดแล้ว---)
ชอบอันนี้เพราะนอกนั้นในเรื่องไร้สาระหมดค่ะ555
ความจริงอยากเอาอีกอันมากกว่าค่ะ
"เพราะฉันสวยที่สุดยังไงล่ะ"
มันช่างให้ความมั่นหน้าเหมือนไรท์ ขนาดเขียนไปก็ยังนึกหน้าคนได้ยินได้ว่าจะกรอกตามองบนแล้วเบ้ปากใส่กี่รอบ5555(ได้โปรดอย่าเอานิสัยตัวเองมาใช้ในนิยายค่ะ--)
//ขอทำลายไหดองได้มั้ยคะ ล้นแล้ว5555
หวา...จ่ายบทสลับกันรึเปล่าครับนั่น อ่านแล้วสงสารนางร้ายขึ้นมาทันทีเลย -*-
จะทำลายไหดองเหรอครับ จุ๊ ๆ คิดดี ๆ ก่อน ทำลายของล้ำค่าแบบนั้นไป แล้วมาเสียดายทีหลังไม่ได้นะครับ
ก็คิดๆอยู่นะคะ ว่าตอนเขียนเมารึเปล่า5555แต่นางร้ายไม่ค่อยจำเป็นต่อเรื่องค่ะ โผล่มาให้นางเอกเอาปืนจ่อหัวพอ555เพราะส่วนใหญ่จะเน้นไปที่ภูมิหลังกับชายลึกลับมากกว่า ส่วนทำลายไหดองนั่นทำดีกว่าค่ะ บางเรื่องดองมานานมากๆใจนึงก็อยากเขียนต่อ อีกใจนึงก็อยากขโมยฉากดีๆที่เข้ากับเรื่องที่สมองกำลังแล่นมาใช้ค่ะ555 ยุบเถอะจะได้ไม่รู้สึกผิดตอนขโมยฉาก----
"เจ้าจงใช้ชีวิตให้คุ้มค่ากับเวลาที่เสียไป"
จาก : ขอไม่เปิดเผยนะคะยังไม่ได้ลงเรื่องนี้ในเว็ป(เหตุผลจริงๆคือคิดชื่อเรื่องไม่ได้ เหอะๆ)
ผู้พูด : ความคิดของชายชรา
พูดกับ : คีอาร์ (ชายหนุ่มผู้มีพลังการอ่านความคิดคน<<ที่อ่านความคิดของชรา)
บริสุทธิ์แม้แต่ในความคิด...ช่างเป็นชายชราที่มีจิตใจงดงามอะไรเช่นนี้
ส่วนคีอาร์ นายค่อนข้างเสียมารยาทนะ ที่ไปอ่านความคิดคนอื่นเค้าน่ะ
เพิ่งได้คอมเมนต์มา
"เยอะก็ตายหมดถ้าเครื่องบินตก"
จากเรื่อง รอคอยวันนั้น...ที่หมอกจางหาย [รักดราม่า]
ผู้พูด ฟินิกซ์ (พระเอก)
พูดกับ นีออน (เพื่อนและเลขาฯ)
เหตุการณ์ ทะเลาะกันเรื่่องบอดี้การ์ดที่จะเอาไปด้วยตอนบิินไปต่างประเทศ คนหนึ่งกังวลว่าจะโดนลอบฆ่่าเลยอยากจะเอาไปเยอะๆ ส่วนอีกคนรำคาญ
นั่นสิ (==;)
ก็ตามที่พระเอกพูด ยังไงก็พาไปด้วยแบบพอดีดีกว่าเนอะ จะได้ไม่เป็นที่สะดุดตาคนอื่นด้วย
ทำไมอ่านแล้วรู้สึกขำ :)
“การตายไม่ใช่เรื่องน่ายินดี หนึ่งคนตาย ใครอีกคนก็ต้องสูญเสีย"
จาก: Princess of Curse
ผู้กล่าว: ยูรีเอล
กล่าวกับ: ชาร์เลน(น้องสาว)
เป็นคำพูดเตือนใจ เพราะชาร์เลนแค้นตัวเอกจนเผลอแช่งในใจไปแบบไม่ตั้งใจ ยูรีเอลเลยนึกถึงโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อสิบกว่าปีก่อน ที่ทำให้เขาและน้องสาวสูญเสียครอบครัวไป
ยูรีเอลคงไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเดิม (T^T)
ที่จริงเพราะตัวเองแอบแช่งเหมือนกันค่ะ55555 แต่สำนึกได้ทันเสียก่อน
"ผมเข้าใจว่ามีหลายท่านที่ไม่ทราบว่าผมเป็นใคร ฉะนั้นผมขออนุญาตแนะนำตัว ผมชื่อเอ็ดเวิร์ด แลงดอน ถ้าหากทุกท่านไม่ว่าอะไร ผมอยากจะพาโลกนี้ไปสู่อีกก้าวแห่งอนาคต....และจุดสูงสุดของวิวิฒนาการ"
ผู้พูด: เอ็ดเวิร์ด แลงดอน
พูดกับ: ผู้เข้าร่วมงาน TED Talk ปี 2030 ซึ่งถ่ายทอดไปทั่วโลกหรือจะพูดกับทั้งโลกก็ไม่ผิด
ประโยคนี้ทำให้เอ็ดเวิร์ด แลงดอนในวัยเพียง 33 ปีถูกจับตามองจากสังคมโลก ไม่กี่ปีต่อมาบริษัทแม็กนัสคอร์ปอเรชั่นของแลงดอนก็กลายเป็นยักษ์ใหญ่ทางด้านเทคโนโลยีและการรักษาความสงบของโลก
นี่มัน บทพูดอันองอาจของบุคคลศักยภาพระดับผู้นำเลยนี่นา
"ในเมื่อเราเกิดมามีพลังจะทาํอะไรให้ใครก็ได้ ทำไมเราไม่สร้างประโยชน์ให้คนอื่นล่ะ ฉันคิดว่าการที่มนุษย์จะมีค่า ไม่ใช่อยู่ที่การทำอะไรให้ตัวเอง แต่อยู่ที่ว่าเราทำอะไรให้คนอื่นมากแค่ไหนต่างหากล่ะ"
จากผู้หญิงแสนดีที่สุดในเรื่องที่พยายามโน้มน้าวพระเอก แต่ไม่สำเร็จ...บาย
(= =) อ้าว? ขนาดนี้ยังโน้มน้าวไม่สำเร็จเหรอ
อย่างนี้พระเอกเขาคงมีเหตุผลอื่นที่มีน้ำหนักกว่าอยู่สินะครับ
เล่นมั่ง...:P
“ชีวิตวัยเด็กนั้นสั้นนัก ยามเมื่อเวลาเหล่านี้ผ่านไป มันจะไม่หวนกลับมาอีก...ดังนั้นในช่วงเวลานี้ อย่าเอาภาระหน้าที่มากดดันตัวเองจนเกินไป ยอมให้ตัวเองได้เรียนรู้ที่จะรัก ที่จะได้เล่นสนุกบ้าง เพราะเมื่อใดที่เติบใหญ่ สายเลือดขัตติยาจะกลายเป็นบ่วงที่รัดตรึงพวกท่านไว้กับสิ่งที่เรียกว่าภาระและหน้าที่สำหรับแผ่นดิน”
จาก: Really Otome? นี่มันแค่เกมส์จีบหนุ่มจริงๆน่ะเหรอ?
ผู้กล่าว: Roche Rivaldoff - โรเช่
กล่าวกับ: Raymil & Adeles Asmodeus - เรมิล & อเดเลส ฝาแฝดอินคิวบัสสุดแสบ
หลังจากที่เหล่าวิญญาณบรรพบุรุษเจอหน้ากันก็จะฆ่ากันลูกเดียว โรเช่เลยเตือนสติผู้ใหญ่ไปรอบว่าจะเลี้ยงเด็กก็เลี้ยงด้วยความรัก ไม่ใช่คิดแต่จะเอาความแค้นฝังหัวเด็ก เตือนรุ่นเก่าแล้วก็หันมาให้ข้อคิดรุ่นทายาทด้วยเหมือนกัน ว่าให้ค่อยๆโตไปตามวัยไม่ใช่จะเสียสละทุกอย่างของชีวิตเพื่อการแก้แค้น
ใช่แล้ว ๆ เด็ก ๆ เป็นผ้าขาวนะ
มาปลูกฝังความคิดแค้นของตัวเองให้นี่ เป็นพวกผู้ใหญ๋ที่ใช้ไม่ได้จริง ๆ
จริงๆคือเด็กมันแค้นของมันเองค่ะ พอดีโดนสังหารล้างราชวงศ์ แล้วได้เห็นแม่ตัวเองโดนตัดแขน แทงตัว ฟันหัวหลุดต่อหน้า นางเอกแค่ไปช่วย 2 คนนี้มาทัน = ="
พอเอากลับมาให้บรรพบุรุษเลี้ยง สมาชิก 2 กลุ่มของบ้าน บรรพบุรุษก็ไปฆ่ากันตายในสนามรบมาก่อนอีก เจอหน้ากันก็เตรียมเชือดกันบ้านแตกละ 5555
#12-2
นี่มันแค่เกมส์จีบหนุ่มจริงๆน่ะเหรอ? (= =;)
เนื้อหาเข้ากับชื่อเรื่องจริง ๆ ครับ
แล้วผมว่า 'เกม' ในกรณีนี้ไม่น่ามี 'ส์' นะครับ เพราะไม่ได้ใช้กับเกมที่มีชื่อเฉพาะ อย่าง ซีเกมส์ เป็นต้น (ไปเจอในเว็บ Wiki น่ะครับ)
จริงด้วย เพิ่งสังเกต -_-"
ขอบคุณที่ท้วงนะคะ เดี๋ยวจะไปแก้ค่ะ
"ข้าเลือกเอง เลือกที่จะสละความสุขสบายจากตระกูลชนชั้นสูง เลือกที่จะรักเจ้า เลือกที่จะไม่สนใจว่าจะมีบทลงโทษอะไรรออยู่ข้างหน้า และต่อให้โดนลงโทษ ข้าก็ไม่เสียใจ! เพราะเราไม่ได้ทำอะไรผิด! เรารักกัน ความรักของเราไม่ใช่เรื่องผิด!"
ตัวละครตัวนึงพูดกับคนรักตัวเองระหว่างหลบหนีการตามล่าของเจ้าหน้าที่ ซึ่งทั้งสองคนเป็นคนต่างชนชั้นกัน ตามกฎหมายของเมืองนี้ไม่สามารถแต่งงานกันได้ แต่ทั้งสองคนลักลอบคบกันจนตั้งครรภ์ ตามจารีตและกฎหมายเลยถือได้ว่าเป็นการสมสู่ระหว่างคนกับสัตว์ก็ว่าได้
ตัวละครตัวนี้ไม่ได้มีบทบาทนัก เรียกว่าตัวประกอบเลย 55555 แต่เราชอบตรงรู้สึกว่าทั้งคำพูดและฉากช่วยส่งให้บทพูดมีพลังดี
ในส่วนของการเลือก เลือกทลายไหดีกว่าค่ะ 55555 มีไหแกร่งไปก็ไม่ดี 5555
จารีต? กฎหมาย? ชนชั้นวรรณะ?
ของพวกนี้พอมาอยู่ต่อหน้าพลังแห่งรักแล้ว ก็เป็นแค่ตรรกะที่โง่เขลาเท่านั้นแหละ! //อินไปเปล่าเนี่ย
=RAY= ได้เรียนรู้ทักษะ 'ทำลายไหดองทุกชนิดในจักรวาล' แล้ว! //แต๊ด ตะแน ๆ (เสียงเอฟเฟค)
“ถ้าจะหลอกคนมีความรู้ ก็แค่สร้างเรื่องมิติจักรวาลไร้ประโยชน์อีกล้านแบบ แต่จะหลอกคนไร้การศึกษา ก็สร้างพระเจ้าขึ้นมาให้บูชา ศัตรูรู้มากเราก็ต้องยิ่งซับซ้อน ศัตรูรู้น้อยก็ต้องยิ่งเข้าใจง่าย เจ้าจำไว้นะเบลค..."
จาก: นิยาย Nova to Terra เล่ม 2
ผู้กล่าว: โครนอส
กล่าวกับ: เบลค
คำอธิบายเพิ่มเติม : เป็นการพบกันของคนทั้งสอง
ช่างเป็นเทคนิคการหลอกขั้นสูงจริง ๆ
แต่เจอหน้ากันก็สอนวิธีหลอกคนเลยเหรอเนี่ย ความสัมพันธ์ของสองคนนี้เป็นยังไงกันแน่นะ? (= =a)
เรากะจะทำเป็นภาพเก็บไว้เลยค่ะ
แต่ก็เพิ่งทำได้ 2 รูป ยังมีอีกหลายวลีที่คิดว่าดีน่าจดจำและนำเสนอ อิอิ
เป็นการโยงคำพูดที่เคยกล่าวไปแล้วของพ่อมดคนหนึ่ง ถึงเจ้าหญิงคนหนึ่ง
ปล.บรรยายประกอบภาพ
เบื้องหลังของคำพูด เขาผู้นั้นรู้สึกเช่นไร
สำหรับผู้เขียน เป็นบทที่ชอบมาก ๆ บทหนึ่งเลยค่ะ
อะ หืม มาเป็นภาพอย่างนี้ดูน่าสนใจมาก ไว้ว่าง ๆ เราก็ไปทำเตรียมไว้บ้างดีกว่า
แล้วขออนุญาตยืมบทพูดนี้ไปพูดกับหัวหน้าที่ทำงานนะครับ (...ไม่เอาดีกว่า เดี๋ยวโดนไล่ออก)
เราไม่ขอรับผิดชอบต่อการนำรูปประโยคไปใช้(กับหัวหน้า)นะคะ ^ ^"
แต่งเติมจากนิยายนิดหน่อย
"ไม่มีความเป็นนิรันในจักรวาลแห่งนี้ ทุกช่วงชีวิตมีจุดจบของมันแม้แต่ดวงดาวบนฟากฟ้า หรือแม้แต่จักรวาลนี้ก็อาจมีวันที่ต้องถึงคราวดับสูญ ถึงแม้ชีวิตของพวกเรานั้นแสนสั้นเมื่อกับดวงดาวแต่ว่าพวกเราก็ได้ทำอะไรมากมายในช่วงชีวิตนั้น"
ผู้กล่าว ยูทามาสึ คิวาโดะ นักดาราศาสตร์
กล่าวกับ หัวหน้าของสถาบันวิจัยอีกแห่ง
หัวหน้าของสถาบันวิจัยนี้ ได้ทำการวิจัยวิธีที่จะชุบชีวิตมนุษย์รวมถึงการเป็นอมตะ เพื่อที่จะชุบชีวิตภรรยาและลูกที่ตายไป
เป็นคำพูดเตือนสติหัวหน้าสถาบันวิจัยจากนักดาราศาสตร์นี่เอง
ทำใจเถอะนะคุณหัวหน้า ใดใดในโลกล้วนอนิจจัง...สาธุ
"เด็กๆน่ะ วันหนึ่งก็ต้องเติบโตขึ้น แล้วแกล่ะ เป็นเด็กที่รอวันโตหรือผู้ใหญ่ที่คิดเองได้แล้ว"
ประโยคที่คิดไว้นานแล้ว แต่ไม่รู้จะให้ใครพูด
ผิดกติกา 'ต้องเขียนถึงแล้ว' นิดหน่อย แต่เพราะเห็นว่าตั้งใจจะเขียนอยู่แล้ว
เพราะงั้นไม่เป็นไรหยวน ๆ ให้นะ
เดาว่าคนพูดต้องเป็นคุณพ่อไม่ก็คุณแม่ที่รู้สึกเป็นห่วงลูกจากใจจริงแน่นอน!
ขอเล่นด้วยคนค่ะ ทันไหม(หัวเราะ)
“ พันธุ์บุปผาที่งดงาม ล้วนงอกเงยขึ้นจากดินโคลน ” (ถือเป็นแรงบันดาลใจในการเขียนนิยายเลยทีเดียว มาจากบอร์ดหนังเรื่องหนึ่งค่ะ)
“ ณ เวลาที่ผ่านพ้นไปให้เก็บเรื่องเก่าไว้เป็นบทเรียน วันข้างหน้ามาถึงเราจะได้ไม่พลาดในเรื่องเดิมอีก” (ตัดเติมเสริมแต่งมาจาก Talk อวยพรปีใหม่ของผู้เขียนคนหนึ่ง ชอบมากค่ะ แต่กลับแต่งประโยคซะเกือบเพี้ยน ฮา)
ส่วนของตัวเองเพิ่งลบไปค่ะ ธีมเรื่องหลวมมากเอาไว้พอใจแล้วค่อยลง (หัวเราะทั้งนำตา)
ผู้กล่าว : Devilinlove.
กล่าวกับ: Devilinlove.
คำอธิบายเพิ่มเติม : เป็นการให้กำลังใจตัวเองประมาณ 'ไม่มีอะไรสำเร็จราบรื่นตั้งแต่แรกเริ่ม ล้มแล้วก็ลุกเสียหนทางของเรายังอีกยาวไกล'
ตรงที่ให้เลือกขอเปลี่ยนเป็นโละไหดองต้อนรับปีใหม่(?)เลยแล้วกันค่ะ (ร้องไห้)
อืมมม ที่จริงอยากให้เอาบทพูดหรือบทบรรยายจากเรื่องที่ตัวเองเขียนออกมาอวดมากกว่า
แต่ถ้าตั้งใจจะเขียนหรือมีในนิยายอยู่แล้ว ถือว่ายกผลประโยชน์ให้ครับ ^ ^
เดี๋ยวก่อน..หรือว่าจะเป็นงานเขียนประเภทเล่าเรื่องราวชีวิตของตัวนักเขียนเอง
(ส่งสายตาคาดหวัง)
ถถถถถถถ ทำไมถึงได้เดาถูกล่ะคะ เรื่องที่จะลงนี้ตั้งใจว่าจะใส่ความเสื่อมของตนเข้าไปให้เต็มที่ (หัวเราะ)
เป็นคำพูดที่อยากให้มีในนิยายมากค่ะ เลยเอามาแปะไว้ก่อนเดี๋ยวลืม (ฮา)
"โชว์เทพในเมืองเริ่มต้น ใครจะว่า"
จาก:ตัวซวยมือใหม่
ผู้กล่าว:ไอซ์
กล่าวกับ:(เป็นเพิ่งคําพูดเท่ๆขึ้นหน้าตอนเท่านั้นอย่าสนใจ)
นอกจากจะไม่มีใครว่าแล้ว ดีไม่ดีอาจจะได้รับการสรรเสริญเป็นยอดรุกกี้อนาคตไกลด้วยก็ได้
...ถ้าไม่ได้ไปสร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้านชาวช่องเขาล่ะก็นะ
“คำ/วลี/ประโยค/บทพูด”:"คนเราทุกคนน่ะ พิเศษได้ถ้าอยากจะเป็น หรือว่าคุณคิดว่าไม่จริงล่ะ เนคิน?"
จาก:เนคิน กับมหานครกัลปาโกส
ผู้กล่าว:เรนาบดี(หมอประจำคณะเดินทาง)
กล่าวกับ:เนคิน
มันเป็นตอนที่เนคินเพ้อว่า ทำไมชีวิตของตนเองนั้น มันถึงได้พิเศษเหนือเกินจินตนาการกับการต้องมาพบเจอสิ่งที่นอกกฏวิทยาศาสตร์เป็นว่าเล่น เเล้วหมอประจำคณะจึงบอกเช่นนั้น นั่นทำให้เนคินนิ่งเงียบเถียงไม่ได้ เพราะถ้าเนคินไม่รับการว่าจ้างครั้งนี้ ตัวเองก็คงมีชีวิตสงบสุขไปแล้ว...
เท่าที่เข้าใจ...พลาดแล้วสินะเนคิน นายพลาดที่เลือกทางที่ทำให้ชีวิตนายพิเศษเองนะ
ตอนแรกงงกับ “คำ/วลี/ประโยค/บทพูด”: นิดหน่อย ที่จริงไม่ต้องก็อปตรงนี้มาก็ได้นะครับ = =
พึ่งเห็นแต่อยากเล่น // ตาวาว
"เธอทำทุกอย่างเพียงเพื่อจะตามล่าชีวิตของเด็กคนหนึ่ง...คนอย่างเธอมันน่ารังเกียจสิ้นดี" -ทารัส-
"สุดท้ายแล้วนายก็ไม่ได้เข้าใจฉันเลยซักนิดเดียว...ทั้งๆที่ฉัน...เชื่อใจนายขนาดนั้นแท้ๆ" -เฟลีย-
(สองอันบนนั่นแค่เวิ่นเว้อท้าวความค่ะ ที่ชอบคืออันด้านล่าง ฮาาาาา)
"เด็กหนุ่มผู้โง่เขลาช่างทำร้ายจิดใจของเด็กสาวผู้อยู่ในวังวนแห่งความแค้นได้โหดร้ายนัก ช่างน่าสงสารเด็กสาวเสียจริง เด็กชายผู้โง่เขลานั้นไม่ได้รู้เลยว่า 'ทุกการกระทำไม่ว่าจะดีหรือเลวย่อมมีเหตุผลของการกระทำนั้นเสมอ' แต่กว่าเขาจะเข้าใจทุกอย่างก็คงสายไปเสียแล้ว..."
จาก : ตำนานเนตราทมิฬ มนตราแห่งรัตติกาล
ผู้พูด : ผู้เฝ้ามองการกระทำของมนุษย์
ถึง : ฮีแค่เวิ่นเว้อค่ะ แต่ใจจริงๆคืออยากพูดถึงทารัสแค่ฮีทำได้แค่เฝ้ามอง ถถถถ
เฟลียบอกจุดประสงค์ในการเดินทางของเธอให้ทารัสฟังเพราะเธอเชื่อใจ แต่ทารัสกลับไม่เข้าใจแถมยังรังเกียจและพยายามไล่เฟลียลงจากเรือของเขา (ช่างเป็นนางเอกที่อาภัพและน่าสงสารอะไรเยี่ยงนี้ =_=) เฟลียก็เลยตัดพ้อและลงจากเรือไป ส่วนคนที่เฝ้ามองมนุษย์อยากจะกล่าวเตือนทารัส(เพื่อความสงบสุขของโลก // แอบสปอยเฉย!?)แต่ฮีทำได้แค่ดู...(รายนี้ก็น่าสงสารพอกัน...หรือสมเพชดี?)
เดินเข้าไปตบไหล่ผู้เฝ้ามองการกระทำของมนุษย์แล้วบอกด้วยน้ำเสียงอันอ่อนโยนว่า
ที่พล่าม ๆ ไปเมื่อกี้น่ะ ทารัสกกับเฟลียไม่ได้ยินหรอกนะ
"ฝนไม่ได้ตกเพราะพิธีขอฝน
แต่เจ้าต้องทำพิธีไปจนกว่าฝนจะตก
คนเราบัญชาสวรรค์ไม่ได้
แต่ต้องทำให้ดูเหมือนทำได้"
จาก:คนธรรมด๊า ธรรมดาออนไลน์(ยังไม่ลง)
ผู้กล่าว:พระเอกของเรา ฟาริส เป็นคนกล่าว
กล่าวกับ:เพื่อนในเกมออนไลน์
"การคบหากับคนน่ะไม่มีสูตรตายตัวหรอกนะ
แค่เปลี่ยนคนตัวเลือกก็ต่างแล้ว……………"
จาก:คนธรรมด๊า ธรรมดาออนไลน์(ยังไม่ลง)
ผู้กล่าว:ฟาริส(อีกเช่นเคย)
กล่าวกับ:เอ็นพีซี
หมายเหตุ:พระเอกของเราเป็นพ่อบ้าน(นอกเกม)ที่เข้าเกมมาได้ก็เพราะคุณหนูของเขาที่ให้มาเป็นบอดี้การ์ดในเกม (จุดประสงค์แอบแฝงของนาง:อยางให้พระเอกได้พัก)
"การคบหากับคนน่ะไม่มีสูตรตายตัวหรอกนะ
แค่เปลี่ยนคนตัวเลือกก็ต่างแล้ว……………"
อืมมม คอมเมนต์ยังไงดีนะ
คนเราต่างที่มา ต่างพ่อต่างแม่ ต่างนิสัย วิธีการคบหากันก็เลยไม่ตายตัวไปด้วย...เอาแบบนี้ละกัน
ส่วน...
"ฝนไม่ได้ตกเพราะพิธีขอฝน
แต่เจ้าต้องทำพิธีไปจนกว่าฝนจะตก
คนเราบัญชาสวรรค์ไม่ได้
แต่ต้องทำให้ดูเหมือนทำได้"
คุ้น ๆ เหมือนเคยได้ยินในซีรี่ย์ ข้ามมิติลิขิตสวรรค์ เลยนะครับ ที่มีองค์ชาย 4 อะไรนั่นน่ะ หรือจำผิดก็ไม่รู้เพราะไม่ได้ตั้งใจดูด้วย ถ้าเหมือนกันเปี๊ยบนี่ ระวังลงแล้วจะมีคนมาท้วงนะครับ แต่ถ้าแค่คล้ายคุณคงอธิบายได้อยู่แล้ว
มีนิยายหลายเรื่อง ถ้าลงอีกจะผิดไหม 555
"...นับตั้งแต่กาลก่อนๆ ข้าผู้นี้มิเคยถูกผูกติดอยู่กับผู้ใด จะมีแต่ผู้มาหาข้าเพียงเพราะต้องในเล่ห์สเน่หาของข้าเพียงเท่านั้น หากแต่กาลปัจจุบันนี้ไม่ใช่เพียงแค่ต้องมาใช้ร่างร่วมกันเท่านั้นหากแต่รวมถึงความรู้สึกของข้าด้วยที่ถูกเจ้าช่วงชิงไป มนุษย์เอ๋ย กว่าข้าจะรู้ตัว...ข้าก็ไม่อาจละสายตาไปจากเจ้าได้แล้ว...
.
.
.
.
...แต่เพราะช่วงชีวิตของมนุษย์ช่างสั้นนัก ข้าจึงอยากปกป้องไว้ อยากจะเฝ้าดูเจ้าต่อไป"
- TAMAMO -
จาก : Zodiac War! สงครามเทพพิทักษ์จักรราศี (บทนำ)
คนพูด : ปีศาจจิ้งจอก ทามาโมะ โนะ มาเอะ
พูดถึง : มิมิกะ(นางเอก)
ทามาโมะเคยได้รับบาดเจ็บจนหนีมาสิงในร่างนางเอกที่พึ่งเกิดไม่นานและเพื่อเอาวิญญาณตนไปใส่ไว้ในร่างเด็กคนนั้นก็เลยกินวิญญาณเด็กคนนั้น(นางเอก)ไปครึ่งนึงแล้วเอาวิญญาณของตัวเองไปแทที่(เจริญล่ะค่ะ) และก็ได้เฝ้าดูนางเอกมาตลอดตั้งแต่เด็ก(ตีนเท่าฝาหอยยันสุนัขเลียก้นไม่ถึงจนเป็นสาวสะพรั่ง)ก็เลยรู้สึกผิดและหลงสเน่ห์นางเอกแทนค่ะ(เราจะไม่กล่าวถึงเรื่องเพศนะคะ แค่รักแบบตายแทนได้ ไม่ได้หวังแอ้มหรืออะไรนะ)
ปล. จริงๆที่คนอื่นพูดมันก็ซึ้งนะ แค่...เลือกไม่ถูกเลยอ่ะ!? แต่คิดว่าทามาโมะเป็นคนที่ดูบริสุทธิ์ใจสุดๆแล้ว(ห้ะ!?)
ปล.1. แต่สองเรื่องนี้อยากทุบไหดองตัวเองค่ะ! เพราะถึงเลือกทุบไหดองทุกอย่างได้ก็คงไม่สามารถทุบไหดองของไรท์เตอท่านอื่นได้ กระซิก
ลืมบอกไปว่า ไรท์เตอร์แต่ละคนจะมี ซูเปอร์อัลติเมทออโต้บาเรีย คอยคุ้มกันไหตัวเองอยู่น่ะครับ
เพราะงั้นถ้าเล็งจะทำลายไหของผมอยู่ล่ะก็...ครองโลกง่ายกว่าครับ :p
บริสุทธิ์มากๆเลยค่ะ ขนาดที่ว่าใครทำร้ายนางเอกแม่เชือดทิ้งหมด :) (แถมแลดูจะเปย์เต็มที่ด้วยสิคะ// เลี้ยงต้อ...//โดนตบ) แต่ทามาโมะเราไม่ค่อยอะไรมากหรอกค่ะ นางซึนค่ะ 555
สะท้อนให้เห็นภาพของคนประเภทไม่กล้าเดินออกนอกกรอบตัวเองเลย
แต่เป็นบทพูดที่ให้ความรู้สึกคุ้นกับความหมายจัง สงสัยเมื่อก่อนเพื่อนมันอ่านเรื่องนี้แล้วเอามาพูดเป่าหูบ่อย ๆ ล่ะมั้ง
“ไม่มีใครบอกได้หรอกว่ามันถูกหรือผิด ต่อให้มันผิด แกก็จะมองว่ามันถูกอยู่ดีเพราะแกจะมองว่าแกคิดดีแล้ว ดังนั้นสายตาคนอื่นใครจะมองยังไงก็ช่างเถอะ เราทุกคนมีเหตุผลเป็นของตัวเอง มันอยู่ที่ว่าแกจะแบกรับในสิ่งที่แกทำไหวไหมต่างหาก ทันทีที่แกทำลงไปแล้ว แกอาจจะโดนคนทั้งโลกเกลียด โดนทุกคนหันหลังให้ หรืออาจจะเสียใจเจียนตาย แต่นั่นคือผลที่แกต้องแบบรับมันไว้เพราะมันเกิดจากการกระทำของแกเอง”
จาก: handsome mafia
ผู้กล่าว: พ่อ
กล่าวกับ: กับลูก
นางเอกไม่มั่นใจว่าสิ่งที่ตัวเองทำมันถูกรึเปล่าก็เลยไปถามพ่อค่ะ 555
เพราะนางไปสร้างเรื่องลวงโลกมา 55555
ท่านป้อ: มันไม่สำคัญหรอกว่าสิ่งแกทำลงไป ใครจะมองว่าถูกหรือผิด แต่แกจะรับผิดชอบกับสิ่งที่ทำลงไป หรือทำใจรับผลที่ตามมาได้แค่ไหน นั่นต่างหากล่ะที่แกควรใส่ใจ...แล้วไม่ต้องห่วง ไม่ว่าแกจะเป็นยังไง พ่อก็รักแกเสมออ้ายลูกเลิฟ
ป๋ม: ท่านป้อออออ!
ท่านป้อ: แหกปากหาป้อแกหรืออ้ายลูกเลิฟ (ยิ้ม)
...แซวเล่นน่ะครับ แต่ความหมายของเนื้อหาไปทางเดียวกันเนอะ ^ ^
อันนี้แนะนำนิดหน่อย ผมคิดว่าถ้าในเนื้อนิยายท่านพ่อพูดยาวแบบนี้ลูกสาวคงได้หลับทั้งยืนแน่ ลองแทรกเหตุการณ์อื่นเข้ามาจะดูดีขึ้นนะครับ เช่นใส่การแสดงอาการของลูกสาวขณะที่พ่อกำลังพูดอยู่เข้าไปสักหน่อย
"เพราะ_ูเชื่อ...ว่าลึกๆแล้ว _ึงยังเป็นคนดีอยู่"
(ขออภัยในความหยาบเล็กน้อย ._.)
จาก: (Not) so different รักแท้(ไม่)แพ้ความต่าง [Yaoi]
ผู้กล่าว: ไนท์ สถาปนิก/ดีไซน์เนอร์หนุ่ม ผู้เคยผิดหวังกับความรัก
กล่าวกับ: เจ ลูกชายประธานบริษัทส่งออกชื่อดัง ที่เพิ่งโดนแฟนสาวบอกเลิก
เรื่องมันมีที่มาว่า น้องเจผู้น่ารัก(?)โดนพ่อแม่(ถีบหัว)ส่งให้มาอยู่กับ ไนท์ ที่เป็นสถาปนิกคู่บุญของบริษัท เนื่องจากนางนิสัยเสีย(ดื่มเหล้า เที่ยวเตร่ตอนกลางคืน ม่อผู้หญิงไม่เลือกหน้า)จนเกินเยียวยา และแล้วปฏิบัติการดัดนิสัยของคุณหนูเกเรผู้นี้ก็เริ่มขึ้น...
คำพูดที่ยกมาข้างต้น มาจากตอนที่เจถามไนท์ว่าทำไมถึงยัง 'ยอมรับ' ตัวเองได้อยู่ ทั้งที่ตัวเองทำตัวแย่มากๆ แล้วไนท์ก็ตอบนางไปตามข้างต้นนั่นแหละ... //ฟินแป๊บ(?)
ปล. เรื่องนี้จบไปแล้วนะ อยากหาอ่าน ก๊อปชื่อเรื่อง แล้ววางในหน้าค้นหานิยายเลยยยย
Yaoi...งั้นบทพูดนี้คงเป็นดั่งเชื้อเพลิงแห่งรักอันเร่าร้อนของทั้งสองคนแน่ ๆ
ถูกต้องนะคร้าบ วะฮ่าๆๆๆๆ -..- (บ้าไปแล้ว)
"เกียรติยศก็เหมือนกับสร้อยคอครับ หากผูกไว้พอดีก็จะดูสวยงามในสายตาของคนอื่น แต่หากดื้อรั้นผูกแน่นจนเกินไป สร้อยเส้นนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับเชือกรัดคอที่ใช้ฆ่าคนสวมหรอกนะครับ"
จากเรื่อง Rhythm of god curser
ผู้กล่าว เนโอเน่ ก็อดเคอร์เซอร์
กล่าวกับ ยูเรนัส แบล็คสตรีม
สั้น ๆ มันคือ ดาบสองคม
...ยูเรนัสได้ฟังอย่างนี้แล้วคงระวังตัวมากขึ้น
เปล่าครับ สิ่งที่ต้องการแฝงมาในประโยคนี้คือ ถ้าจำเป็นกะอีแค่สร้อยคอจะถอดออกเมื่อไหร่ก็ได้ ซึ่งเป็นการกล่าวถึงนิสัยของเนโอเน่ที่เป็นตัวเอกครับ :3
-*- เดาผิดแฮะเรา แป๊บนะ เดี๋ยวไปหาปี๊บคลุมหัวก่อน
บู่ ไม่ถึงขนาดนั้นครับ เพราะความหมายตรงๆก็อย่างที่คิดนั่นแหละครับ ตรงส่วนนี้แค่เป็นความหมายแฝงที่ถ้าแปลออกก็ยิ่งสนุก แต่ถ้าแปลไม่ออกก็ไม่เป็นไรครับ^_^
“Every deal always comes with price"
(ทุกข้อตกลงย่อมมีราคาของมันเสมอ)
เป็นตอนที่พระเอกตกลงทดลองใช้ยาจากเพื่อนนายเอก ที่แสร้งทำตัวเป็นเอเย่นต์ขาย แต่จริงๆ แล้วเป็นผู้ผลิตค่ะ คนพูดคือเพื่อนนางเอกที่ได้ฉายา -นังแม่มด- ในวงการ
นิยาย BL นะคะ (ฮา)
"แล้ว...แพงอ๊ะเป่า?" แบมือสองข้างที่มีเหรียญบาท 10 เหรียญอยู่ให้ดูพร้อมส่งสายตาอ้อนวอน
“คนแบบพวกเจ้าต่างก็อยากที่จะเป็นฮีโร่กันทั้งนั้น และปัญหาของการเป็นฮีโร่ก็คือ เจ้าต้องพร้อมที่จะตายเพียงเพื่อสิ่งที่เจ้าเชื่อ”
จาก: LINE of SUFFER ตรรกะในโลกอันผิดเพี้ยน
ผู้กล่าว: หนึ่งใน The Nine คาไมทาจิ
กล่าวกับ: จอมโจรซีเร แคสฟีเรีย
คำอธิบายเพิ่มเติม... ซีเรได้ถามว่าทำไมคาไมทาจิถึงละทิ้งหน้าที่ของตัวเอง คาไมทาจิที่เคยเป็นหนึ่งในเก้าฮีโร่ก็เลยตอบไปวประมาณว่าเขา ไม่อยากตายเพื่อสิ่งที่เขาเชื่อ และเขายอมที่จะเป็นคนละทิ้งความเชื่อของตัวเอง
"แล้วเจ้าล่ะ ซีเร แคสฟีเรีย เจ้าพร้อมจะตายเพื่อสิ่งที่เจ้าเชื่อรึเปล่า?"
กระผมได้กล่าวไว้ ณ จุด ๆ นี้
ใช่เลยท่อนนี้555
"นายไม่ควรจำฉันได้ แต่ไม่ต้องห่วงนะ หลังจากที่เรื่องทุกอย่างจบลงแล้ว ความทรงจำเกี่ยวกับพวกเราก็จะหายไปเอง ฉันจะจำนายเอาไว้ตลอดเลยล่ะ ต่อให้ถึงตอนนั้น ฉันจะไม่เคยอยู่ในความทรงจำของนายอีกต่อไปแล้วก็ตาม"
จากเรื่อง: Angelic Wars สงครามนางฟ้าชีวอาวุธ
ผู้พูด: ตะโก
พูดกับ: แสงสุทิน
เป็นคำพูดที่ตะโกให้เอาไว้ก่อนที่แสงสุทินจะถูกส่งข้ามเวลาไปเปลี่ยนแปลงอดีต ถ้าทำสำเร็จก็จะช่วยชีวิตคนทั้งโลกเอาไว้ได้ และหลีกเลี่ยงสงครามหลังโลกล่มสลายในอนาคตได้อีกด้วย แต่ตะโกก็จะต้องหายไปด้วยเช่นกัน เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความลังเล ตะโกเลยลบความจำเกี่ยวกับตัวเธอทั้งหมดก่อนจะส่งแสงสุทินไป ที่สำคัญคือในตอนนั้น ทั้งสองคนแต่งงานอยู่กินกันมาหลายปีแล้ว
คำพูดนี้เรียกว่ายอมเสียสละทุกอย่างเพื่อคนอื่น หรือไม่รักสามีตัวเองกันแน่นะ
มีภรรยาอย่างตะโกนี่ก็คิดหนักเหมือนกันนะ เพราะเธอรักโลกมากกว่าสามีของเธอ บู่ บู่ //ล้อเล่น
"เจ้ากล่าวหาว่าเพราะข้าทำให้คนบริสุทธิ์มากมายต้องตายรึ? แต่ขออภัยเถอะ เจ้าไม่ลองมองดูให้ถี่ถ้วนล่ะ เพียงเพราะเผ่าพันธุ์มนุษย์ของเจ้าเป็นเผ่าพันธุ์เดียวที่มีสติปัญญาพร้อมกับการออกลูกออกหลานได้เยอะที่สุดก็โอหังคิดว่าโลกทั้งใบเป็นของพวกเจ้าแล้วรึ? "
จาก: ขอให้ข้าได้กลับไปแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดเถอะ!!
ผู้กล่าว: มหาเทพแห่งนรก การ์ลอส
กล่าวกับ: ผู้กล้าเผ่ามนุษย์
คำอธิบายเพิ่มเติม...การ์ลอสได้พูดแย้งขึ้นมา หลังจากที่ผู้กล้าได้กล่าวโทษว่าการ์ลอสเป็นต้นเหตุของความวุ่นวายบนโลกจนทำให้หลายชีวิต(ที่เป็นมนุษย์)ต้องตาย จากการที่การ์ลอสได้ให้ความช่วยเหลือจอมมารกับเผ่าปีศาจในการทำสงครามกับมนุษย์(ในขณะที่มนุษย์เองก็ได้รับความช่วยเหลือจากเทพองค์อื่นเกือบหมดสวรรค์)
เจ้าพวกมนุษย์ที่โง่เขลา เผ่าพันธุ์พวกเจ้าถือกำหนดหลังจากเผ่าพันธุ์ของข้าห่างนับล้าน ๆ ปี แล้วยังจะมาทำหน้าด้านอ้างตัวว่าเป็นเจ้าของโลกนี้อีกงั้นเรอะ! //มหาเทพองค์หนึ่งไม่ได้กล่าวไว้
ฮิ ๆ รู้สึกแปลกดี ไม่คิดว่าจะได้เห็นสมบัติล้ำค่าในนิยายของนักเขียนหลาย ๆ ท่านเยอะขนาดนี้
แต่นี่ก็คงเป็นแค่ส่วนหนึ่งของสมบัติล้ำค่าทั้งหมดนั่นแหละ ส่วนของท่านไหนยังไม่มี จะคิด ๆ เตรียมไว้ก็ไม่เสียหายนะ
หุ ๆ คิดว่าหลายท่านคงไปเฟ้นหามาแบบตาเหลือกกันเลยล่ะสิท่า? (เอาตัวเองเป็นมาตรฐานไว้ก่อน)
ปัญหาต่อไปคือ ทำยังไงให้นักอ่านทั้งหลายได้เจอกับสมบัตินี้ในสถานที่จริง (ในหน้านิยายของพวกท่านเอง) ซึ่งไม่ให้เบื่อไปก่อนเจอสมบัตินี้ แต่ของใครที่อยู่ตั้งแต่ตอนแรก ๆ ปัญหานี้คงไม่เท่าไหร่ อาจจะมุ่งตรงไปโฟกัสว่าต้องทำยังไงคนอ่านถึงจะอินแทนเลยก็ได้
*********
จะว่าไปไม่เห็นพวกแฟนฟิคเลย ที่จริงถ้ามีก็เอามาอวดกันได้นะ ไม่ต้องอาย
ถึงตัวละครจะไม่ใช่ออริจินอลของเรา แต่เนื้อหาก็ไม่ได้ก็อปใครมาใช่มั้ยล่า เพราะงั้นไม่เป็นไรหรอก
เนื้อหานั้นเป็นของคุณ
แต่คงต้องระวังการอ้างชื่อตัวละครที่กล่าวประโยคเด็ด ๆ สักหน่อย เช่น
"เฮโรอีนนายมันคนชั่ว ขนาดจอมโจรชื่อก้องโลกยังขโมยหัวใจฉันไม่ได้เหมือนนายเลย" //มั่วขึ้นมา
ผู้กล่าว: คิมมูจิ //มั่วขึ้นมานะ ไม่ตรงชื่อใครจริง ๆ ใช่มั้ย?
กล่าวกับ: เฮโรอีน //ไม่น่าจะมีใครชื่อนี้ ไม่น่ามีปัญหา
สมมติว่ามีดาราชื่อตามที่อ้างจริง แล้วพวกเขามาเห็นโพสเราเข้า อาจจะมีโพล่งข้ามประเทศมาว่า 'อย่ามากล่าวหากันสิ ฉันไม่ได้พูดแบบนั้นกับหมอนี่สักหน่อย!' เจอแบบนี้งานเข้าน่าดู
อาจจะต้องอาศัยเทคนิคหลีกเลี่ยงสักหน่อย
"นายมันคนชั่ว ขนาดจอมโจรชื่อก้องโลกยังขโมยหัวใจฉันไม่ได้เหมือนนายเลย"
ผู้กล่าว: หนุ่มน้อยฝ่ายรับผมสั้นสีดำ
กล่าวกับ: ชายฉกรรจ์ฝ่ายรุกผิวเข้มบึกบึน
ก็...ประมาณนี้ ที่จริงผมก็อยากนำเป็นตัวอย่างให้นะ แต่แฟนฟิคผมเท่าที่ลงยังไม่ค่อยมีบทพูดที่โดนใจเป็นพิเศษเลย แล้วขืนเอามาลงเดี๋ยวจะกลายเป็นสปอยไปด้วย (ถึงจะไม่ค่อยมีคนอ่านก็เถอะ)
...แต่เพื่อความเป็นผู้นำที่ดี สักหน่อยละกัน ถึงจุดประสงค์จะเป็นบทพูดเอาฮาก็เถอะนะ
//ฉบับที่ตั้งใจว่าจะลงรีไรท์หลังเนื้อหาไปถึงครึ่งทางแล้ว
"จริงอยู่ที่ฉันบอกให้ล่วงหน้าไปก่อน...แต่ไม่ได้หมายความให้ทิ้งฉันไปกันหมดสักหน่อย!"
จาก: Ultimate Dimension Neptunia
ผู้กล่าว: เทพธิดาทวินเทลคาแรคเตอร์ปากไม่ตรงกับใจ (ซึนเดเระ)
กล่าวกับ: ยัยเทพธิดาบ๊องผมม่วงที่เข้าใจว่าเธอตั้งใจจะเสียสละตัวเองคนเดียวเพื่อทุกคน
เพราะรับมือกับฝูงมอนสเตอร์สุดร้ายกาจไม่ไหว แต่ก็จำเป็นต้องไปต่อเพื่อทำภารกิจให้ลุล่วง และด้วยเทพธิดาซึนเดเระที่หวังดีจะต้านให้คนจำนวนหนึ่งคุ้มกันคนที่อ่อนสุดในกลุ่มนำไปก่อน แล้วผลออกมาดันเกินคาดคือทุกคนล่วงหน้าไปก่อนกันหมด...เอวัง
**********
สุดท้ายนี้ ยังไงผมก็ขอเป็นกำลังใจให้นักเขียนทุกท่านนะครับ ^ ^
แล้ว...ไม่คิดจะอัพทักษะสร้างไหดองที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกกันจริง ๆ เหรอ?
(สงสัยเพราะใช้แต้มเยอะไปสินะ อืม ๆ ต้องเพราะเหตุผลนี้แน่เลย)
“สวรรค์แม่มลำเอียง”
จาก: สวรรค์ลำเอียง
ผู้กล่าว: อ้อย (ซิ่งฮวา)
กล่าวกับ: สวรรค์(คนเขียน)
คำอธิบายเพิ่มเติม... มันด่าค่ะ
ชื่อเรื่องก็บอกอยู่โต้ง ๆ แล้วเธอยังจะบ่นอะไรอีกล่ะ อ้อย
"นี่…รู้ไหม…ถ้าผู้แพ้คนนั้น…มอบความสุขและทำอะไรบางอย่างให้ใครสักคนจากใจจริงแล้วละก็…
เขาไม่มีทางเป็นผู้แพ้ได้เลย…ถึงแม้ว่าเขาจะแพ้มาทั้งชีวิตก็ตาม อย่างน้อยเขาก็ชนะใจฉัน”
จาก 'เวทมนต์ ความทรงจำและความรัก'
ผู้กล่าว: ลุงจอร์จ
กล่าวกับ: คริสโตเฟอร์
ผู้แพ้ทั้งชีวิตคนนั้นทำยังไงถึงชนะใจลุงจอร์จได้กันน้อ~ สงสัยอยากรู้คงต้องเข้าไปอ่านเองแล้วล่ะ
...ว่าแต่ทำไมไม่เห็นเรื่อง 'เวทมนต์ ความทรงจำและความรัก' ใน MY.ID เลยล่ะ? อยู่ใน ID อื่นของคุณเหรอ?
ไม่ได้ลงในdek-dครับ555 รอแต่งจบแล้วลงทีเดียว
จาก : J.MERY โลกคู่ขนาน ผมมีพี่ชาย!(ซุ่มแต่ง อย่าเอาไปบอกใครนะ จุ๊ๆ)
ผู้กล่าว : ยุย(น้องชายคนเล็ก)
กล่าวกับ : ริจจิ(พี่ชายคนสุดท้อง)
พวกเขาเป็นลูก4แหละ !
----และอีกเรื่อง---
"ตัวประกอบก็มีหัวใจ ฉันไม่ชื่นชอบที่จะเขียนแต่เรื่องของตัวเอกลงในหนังสือ พวกเขาเป็นตัวประกอบแล้วไง พวกเขาก็เป็นตัวละครของฉันเหมือนกัน เพราะอย่างนั้นฉันเลยมักจะเขียนเรื่องที่ทุกตัวละครมีบทเท่ากัน โดยที่ไม่มีใครเป็นตัวเอก"
จาก : นักประพันธ์กาลเวลา(ซุ่มแต่งเช่นเคย)
ผู้กล่าว : ไทม์โรส(นักเขียนผู้ได้รับฉายาว่า 'ผู้เป็นที่รักของตัวละคร' )
กล่าวกับ : เดเนียล(ตัวละครที่อยากจะเป็นตัวเอกเพียงคนเดียว)
-ไม่ว่าจะดีจะเลว เราก็พี่น้องกัน (ซึ้ง)
-ถ้างัั้นสำหรับผมก็ไม่ใช่ไม่มีใครเป็นตัวเอกหรอกคุณไทม์โรส แต่ทุกคนเป็นตัวเอกกันหมดเลยต่างหากล่ะ!
ซุ่มแต่งอยู่เหรอเนี่ย? งั้นไม่ต้องห่วง เราจะเก็บไว้เป็นความลับให้ถึงที่สุด
*ชู่ว~* เงียบไว้ เดี๋ยวคนอื่นก็รู้ตัวกันพอดี เรื่องนี้ให้รู้กันแค่ 2 คนนะ โอเค๊?
"โชคชะตาไม่เคยกำหนดการกระทำของผู้ค้นหาถ้าหากเพียงผู้คนเข้าใจสักหน่อยล่ะก็"
จาก Nexus The Phantom War (บทนำ)
ผู้พูด: ฮาร์ท
คิดในใจของตัวเอง
เห็นกระทู้น่าสนใจเลยอยากเล่นกับเขาบ้างครับ
ดองนิยายไว้นานมากเกือบปีได้แล้วยังไม่อัพต่อเลย ติดเรื่องสมองตันกับป่วยบ่อยและติดเรียนจนแทบไม่ได้จับปากกา(หมายถึงคีย์บอร์ด) แต่ตอนนี้กำลังพยายามเขียนต่อให้เสร็จอยู่ครับ(แม้จะยังไม่อัพบทที่หนึ่งเลยก็ตาม)
ใช่แล้ว ต่อให้โชคชะตากำหนดเส้นทางชีวิต แต่มนุษย์อย่างเราก็เลือกที่จะไม่เดินตามได้!
สู้ ๆ จะรอวันที่คุณนักเขียนคืนสู่สังเวียนนะ ขาดช่วงไปตั้งปีหนึ่งฝีมือคงยังไม่ตกใช่มั้ย
ขอบคุณครับ คิดว่าน่าจะต้องกลับมาฝึกเขียนอีกสักพักล่ะครับถึงจะเป็นเหมือนเดิม
" 'ยิ่งสูงยิ่งหนาว' 'อำนาจมากมายแต่ไม่อาจหาความสงบใจ' 'อำนาจมาพร้อมกับความทุกข์มหันต์' 'ต้องคอยระวังเสมอว่าจะมีคนแย่งไปจากตัวเอง' เหอะ ! คำพูดพวกนี้ก็แค่คำพูดของพวกขี้แพ้เอาไว้ปลอบใจตัวเอง เป็นกุศโลบายของชนชั้นสูงเพื่อหลอกชนชั้นต่ำโง่ๆ ให้ไม่แสวงหาความเป็นใหญ่ ให้จมปลักดักดานอยู่ที่เดิมต่างหากเล่า หากวันนั้นข้าไม่ต่อสู้ดิ้นรนเพื่อมาถึงจุดนี้ วันนี้เจ้าก็ไม่ได้สุขสบายเช่นนี้หรอก"
จาก THE HIDDEN REALM.
ผู้กล่าว : เทโรเซนส์ เฟรนซัส
กล่าวกับ : เด็กซ์เตอร์ เฟรนซัส (ลูกชาย)
เนื่อเรื่องยังแต่งไม่ถึงตอนนี้หรอกนะ แต่ข้ามมาเขียนฉากนี้ก่อน (ซะงั้น)
เป็นประโยคที่พ่อพูดกับลูกชายคนโต ตอนที่อ่านจดหมายจากลูกสาวหรือก็คือนางเอก ว่ากลุ่มคนที่กำลังจะถูกประหารในวันรุ่งขึ้นเป็นผู้บริสุทธิ์ จึงมาขอให้พ่อเข้าแทรกแซงช่วยเหลือหน่อย แต่พ่อไม่ช่วยเพราะไม่อยากผิดใจกับตระกูลใหญ่และต้องรักษาฐานอำนาจของตัวเองไว้ ลูกชายเลยมาถามว่าเหตุใดถึงเห็นอำนาจสำคัญกว่าชีวิตผู้บริสุทธิ์ ทั้งที่อำนาจมันก็ทำให้เกิดทุกข์ พ่อเลยตอบกลับมาอย่างนี้ (พ่อก็เคยเป็นคนชั้นล่างมาก่อน แต่พยายามปากกัดตีนถีบจนได้ดี)
//ตลาดวายยังเอ่ย
//ตลาดยังไม่วายครับ เพราะมีผมกำลังไล่ตบมุกโพสชาวบ้านเขาอยู่
"ถ้าลืมอดีตได้ เธอจะเดินไปอนาคตพร้อมกับฉันมั้ย"
จาก: F.A. เฟรเนริอัส โรงเรียนหลากพันธุ์
ผู้พูด: เดล ฮอลโล แอลเบเนีย
พูดกับ : เกรย์ เนทีเชีย ซินเซีย
คิดว่าประโยคนี้ อีกนานกว่าจะออก เป็นแนวที่เพื่อนของเดล(เกรย์)ยึดติดกับอดีตมากเกินไปจนทำให้
เกิดเรื่องเลวร้ายต่างๆตามมา เพื่อนแสนดี(?)เลยต้องช่วยฮับ :)
"...ขอฉันคิดดูก่อนนะ เดล"
เอาประโยคเด็ดในอนาคตมาอวดแบบนี้ ระวังนักอ่านที่ติดตามมาเห็นเข้าจะหาว่าสปอยด้วยนะครับ
"ข้าคือออร์คเเละข้าเเตกต่างจากออร์คเเละข้าเเตกต่างจากออร์คธรรมดานิดหน่อย"
จาก : ข้าคือออร์คเเละข้าเเตกจากต่าออร์คธรรมดานิดหน่อย
ผู้พูด : ทริกซี่
กล่าวกับ : ทุกๆ คนเแม้เเต่คนอ่าน
นิดหน่อยจริงอ่า~?
นิดหน่อยขอรับ //มองบน
ซูลาส "ความยุติธรรมมันไม่เคยมีหรอก หากพวกแกไม่รู้จักความเป็นธรรม"
ทีลาโซ "ความยุติธรรมไม่เคยมีเช่นกัน หากพวกคุณไม่รู้จักยุติ"
จาก p2 เล่มสาม บทสนทนาระหว่างซูลาสนายทหารจอมโหด กับทีลาโซ นางเอกตัวเล็ก ๆที่ลุกขึ้นเถียง
เป็นการโต้กันที่ดุเดือดมาก
อ๊ะ!? จะ จากหนังสือที่ตีพิมพ์แล้ว?
ตีพิมพ์นานแล้วครับ ยกเว้นเล่ม 3 ที่มาทำออนไลน์
ประโยคสนทนาข้างบนพยายามเล่นกับคำว่า ยุติ กับคำว่า ธรรม
พึ่งได้ประโยคเด็ดมาค่ะโดนใจมากกจนต้องเอาขึ้นหน้าแรกกันเลยทีเดียว
ประโยคเด็ด "มารยาหญิงร้อยเล่มเกวียน มีหรือจะทันเล่ห์เหลี่ยมคุณชายขายชา"
ผู้อ่านท่านหนึ่งได้กล่าวไว้...
จากเรื่อง เฟิ่งหลง องค์ชายผู้ถูกลืม
ปล.ถ้าใครอ่านเรื่องของเราแล้วจะต้องเห็นด้วยกับประโยคนี้แน่นอนเลยค่ะ (เค้าก็เห็นด้วย)
โอ้...ถูกคุณชายแกล้งหลอกขายชาในราคาแพงเปล่าเนี่ย?
“ สุราเป็นสุราดี คนดื่มก็สุขสงบดี บรรยากาศก็ยิ่งดี โอบล้อมไปด้วยเหล่านางงาม เหตุใดข้าต้องดื่มอย่างลนลานให้สุราดีนี้เสียรสชาติไปเล่า เหตุใดข้าไม่ให้ลิ้นได้สัมผัสกับความนุ่มนวลของสุรา ให้ลำคอค่อย ๆ ถูกเผาผลาญด้วยฤทธิ์ร้อนแรงของสุรา นี่ไม่ใช่สุราปลุกปลอบใจ ไม่ใช่สุราดับทุกข์ ยิ่งไม่ใช่สุราคลายหนาว แต่มันเป็นสุราแห่งความยินดี ใยไม่ดื่มให้ซึมซับถึงแก่นแท้ของความยินดีเล่า ”
วาทะของวายุ ยอดนักรบจากนครละโว้ กล่าวกับเหล่าสาวงามกองโจรอสุรี
กองโจรอสุรี มีวาร์ปให้นะเออ
มหาบุรุษชิงแผ่นดิน ทั้งเรื่อง ฮ่าๆๆๆ
จัดไปลูกพี่ ต่อให้เมาก็ไม่เลิก...เดี๋ยว กองโจร? ลูกพี่ แม่นางพวกนี้ดูมีพิรุธชอบกลนะ
ก็แค่วายุถูกกองโจรนางงามจับมาเป็นนายบำเรอเท่านั้นเอง ฮ่าๆๆ
"เพราะของแบบนี้มันตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอก...
ถ้าจะโกรธก็ต้องโกรธคนของเรา...ที่ยอมไปตบมือกับเขา.....จนดัง....."
ผู้กล่าว : ต้าร์
กล่าวกับ : คนอ่าน แหะๆ
ทันไหมๆ
ทัน ๆ
*Spoiler*
จากเรื่อง: ที่ที่มีแค่เราสองคน (อยู่ในเว็ปนะ ถ้าเกิดมีใครอยากอ่าน)
ผู้กล่าว: วารัน
กล่าวกับ: อาริล
ตอนจบ(?)ของนิยายเรื่องนี้เมื่อวารันและอาริลรับเหตุการณืที่เกิดขึ้นกับตัวเองไม่ได้ จึงคิดที่จะทำลายกฎหรือไม่ก็วัฏจักรเดิมๆของตัวเอง
ประโยค:
"เราหนีไปกันเถอะ หนีไปจากสงครามบ้าๆนี่ หนีไปให้ไกล ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข เปลี่ยนชื่อเพื่อไม่ให้ใครรู้จักเราได้อีกและเราก็จะได้ไม่ต้องนึกถึงสิ่งที่ทำร้ายเรา หนีไปที่ที่มีแค่เราสองคน"
อยากจะหนี หนี หนีตามเธอไป รักฉันไว้สักคน ......ลา ละ ลา ลา ล่า หล่า ล๊า ละ ละ ลา ลา ละ ลา...
เพลง หนี ของพริกไทย ลอยมาแต่ไกลเลยครับ ฮ่าๆๆๆๆ
ครั้งนี้มีคนทำหน้าที่ตบมุกแทนแล้ว งั้นข้าน้อยขอหลีกทางให้ละกัน หุ หุ
ตายละ เจ้าของมู้มีนอย
เปล่า ๆ ไม่ได้นอย งอนเลยต่างหาก...ล้อเล่นจ้า ^ ^
ภาค 3 ตอนที่ 18 นายมิดได้กล่าวเอาไว้กับเดช
Arabania Hunter ก๊วนนักล่าป่วนอลเวง (ออนไลน์)
สำหรับผม นี่อาจเป็นคำพูดที่ดูขัดแย้งและตรงกันข้ามกับสำนึกของหลาย ๆ คน แต่มันเป็นคำพูดของคนซื่อ กับคนที่เขานับถือสุดหัวใจ
ยาวจัง...นั่นสินะ ถึงจะดูชั่วช้ายังไงก็คงต้องมีด้านดีอยู่บ้างสิน่า
แจมด้วยคน
"มนุษย์ก็เหมือนดาบ ต้องถูกไฟแผดเผา ต้องเหน็บหนาวเพราะน้ำเย็น ต้องถูกตีด้วยค้อนแข็ง มันถึงจะแข็งแกร่ง!"
จาก:Rival god war light in the shadow ศึกเทพปรปักษ์ ภาคแสงสว่างในเงามืด
ผู้กล่าว:มิรินด้า อายเบิร์ก นางเอกผู้เย็นชาประดุจน้ำแข็ง
กล่าวกับ:เดวิเนล่า นางพญามาร
ในการต่อสู้กับเดวิเนล่า เดวิเลน่าเยาะเย้ยว่ามิรินเป็นคนที่พระเจ้าไม่รัก ชีวิตจึงมีแต่อุปสรรค มิรินเลยของขึ้นแล้วพูดพลางไล่ฟันเดวิเนล่าอย่างบ้าคลั่ง
"คนดีหรือไม่ดีไม่ได้อยู่ที่ชาติกำเนิด แต่อยู่ที่ตัวของนายเอง ขุนนางบางคนยังสู้เด็กสลัมอย่างนายไม่ได้เลยด้วยซ้ำ"
จาก:Pro เกมส์นี้ ผมคุม
ผู้กล่าว:ไซรอน แอนเธอดิอุส พระรองสุดกวน
กล่าวกับ:อิกนิส ไทเกอร์บีส พระเอกขรึมๆ อดีตเด็กสลัมที่มาเกิดใหม่ต่างโลก(?)
อิกนิสถูกเรียกตัวไปเข้าเฝ้าพระราชาเพื่อสอบถามเรื่องสัตว์ประหลาดที่ทะเลทางใต้ และพระราชทานรางวัลให้อย่างงาม ทำให้พวกขุนนางไม่พอใจ พากันดูถูกเหยียดหยามจนอิกนิสใจเสีย
"อัญมณีน่ะ แม้ไม่มีผู้ใดมองเห็น มันก็ยังเป็นอัญมณี ไม่มีวันกลายเป็นหินไปได้หรอก"
จาก:jewelry อัญมณีแห่งโชคชะตา
ผู้กล่าว:เซซาลีน เทพธิดาแห่งผืนดิน
กล่าวกับ:เมอร์เร่ เดอ ลิตเติล ดรีท/เมอร์เร่ คลินเมลสัน
เมอร์เร่ตัดพ้อว่า "อัญมณี หากไม่มีใครต้องการ มันก็เป็นเพียงหินก้อนหนึ่ง" แต่เซซาลีนพูดคำเบื้องต้นขึ้นทำให้เมอร์เร่ลุกขึ้นสู้กับนักบุญคนบาปได้
"การเป็นตำรวจน่ะมันไม่ง่ายเลย เราถูกคาดหวังให้มีคุณธรรมและความยุติธรรม แม้ว่าบางครั้งมันจะขัดแย้งกันเองก็ตาม"
จาก:Jimmy Jackson สืบคดีร้าย นายcsiจอมป่วน
ผู้กล่าว:จิมมี่ แจ็กสัน csiขี้เล่น
กล่าวกับ:ไซริว เอมอน
จิมมี่พูดเนิบๆ แววตาสีฟ้าอ่อนแฝงความเหนื่อยล้าและความเศร้าใจ มือที่เกาะเกี่ยวขอบตึกดาดฟ้าสั่นด้วยความล้า เขายิ้มบางๆให้ไซริว ก่อนที่ร่างสูงจะร่วงพล้อยลงสู่พื้นล่างราวกับใบไม้ที่ร่วงจากต้น...
"ข้าเป็นสตรีแล้วอย่างไรเล่า ข้าก็มีมือ มีเท้า ไม่ต่างกับบุรุษหรอก"
จาก:บุปผาสีชาด
ผู้กล่าว:หมิงเหมยวา นางเอก
กล่าวกับ:พระเอก
ขี้เกียจอธิบายละ
ป.ล.ตอนนี้นิยายทั้งหมดติดสถานะดองเพราะดาเมจจากความขี้เกียจ
สกิลเหรอ ทะลายไห! นี่ตอบแบบไม่ต้องคิดเบย ;w;
กราบขออภัยกับความคิดเห็นนี้ด้วย มาเยอะขนาดนี้ข้าน้อยรับมือ (ตบมุก) ไม่ไหวจริง ๆ TAT
ชะตากรรมมันก็แค่คำอ้างอันสวยหรูที่จะให้หลานผมต้องทรมานกับสิ่งที่พวกคุณสร้างขึ้น
ผู้กล่าว : โอนิกซ์ เดอ คาร์เทียร์ คุณปู่ที่รักและห่วงหลานที่สุดในพาลัน
กล่าวกับ : แฮนเรียสตาผู้หยิ่งผยองทั้งหลาย
ส่วนตัวไม่ชอบกับการที่เอาคำว่าชะตากรรมมากล่าวอ้างค่ะ เพราะเราเชื่อว่าทุกสิ่งที่มันเกิดและเป็นขึ้นอยู่กับตัวเราเอง อันนี้เป็นประโยคก่อนหน้าที่จะทำให้คุณปู่ลั่นวาจานะคะ
ไม่ว่าพวกคุณจะสร้างกำแพงไว้สูงเสียดฟ้า
ลึกถึงแก่นโลกเพื่อโอบล้อมเด็กคนนี้ไว้ เธอก็หลีกเลี่ยงจากชะตากรรมไม่ได้อยู่ดี
ชะตากรรมที่แฮนเรียสตาเป็นผู้กำหนดน่ะหรือ
ใช่ และเดอ คาร์เทียร์ทำได้เพียงเผ้ามอง
พวกคนไม่เอาไหนที่rvเจอปัญหาก็เอาแต่โทษโชคชะตาทั้งหลาย พวกเจ้าจงสดับฟังคำของคุณปู่แสนดีท่านนี้ซะ!
------------
ฮ้า~ นี่คงเป็นความคิดเห็นสุดท้ายของกระทู้นี้แล้วสินะ
*เอ้าฮึบ* อัพสกิวทะลายไหดองแล้วไปแต่งนิยายต่อดีกว่าเรา
ห่างหายจากการอัพนิยายไปนานพอสมควร 555 แต่อยากเล่นด้วยอ่า
“แสงสว่างในตอนกลางคืนก็มีเพียงแค่แสงเล็กๆจากดวงดาวเท่านั้น มันไม่มากพอที่จะส่องทางให้สว่างได้”
จาก: The crying demon...หัวใจรักสีเทา
ผู้กล่าว: วิลล์
กล่าวกับ: แดน
วิลล์กล่าวกับแดนเมื่ออีกฝ่ายตัดพ้อถึงวิถีชีวิตของพวกเขาและหวังอยากไปใช้ชีวิตครอบครัวเหมือนคนปกติสามัญทั่วๆ ไป
หากท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ยังร้องไห้ออกมา ตัวเขามนุษย์ธรรมดาก็อยากจะหลั่งน้ำตาออกมาสักครั้งเพื่อเหตุผลหรือเพื่อใครสักคน
จาก: The crying demon...หัวใจรักสีเทา
ไม่ใช่ประโยคคำพูด แต่เป็นประโยคที่แสดงถึงความปรารถนาที่แสนเรียบง่ายของชายที่ใครๆ ต่างก็เรียกเขาว่า ปีศาจไร้หัวใจ วิลล์ นิโคลาฟ
คำว่าอิสรภาพในการใช้ชีวิตเป็นเพียงแค่คำพูดสวยหรูที่มีอยู่แค่ในจินตนาการเท่านั้น
จาก: The crying demon...หัวใจรักสีเทา
“จริงอยู่ที่การพบเจอจะนำไปสู่การจากลาในสักวัน แต่ว่านะ วันนี้ไม่ใช่วันสุดท้ายที่เราจะได้มาที่นี่ เพราะการพลัดพรากในวันนี้จะนำเรามาเจอกันอีกครั้ง...ในวันพรุ่งนี้”
จาก: My dear friend...เพื่อนซี้ที่รัก
ผู้กล่าว: ปีใหม่
กล่าวกับ: นู
บางครั้งในความโหดร้ายของชีวิต ที่มีเพียงแสงสว่างดวงเล็กๆ ก็คงจะเพียงพอแล้ว เพื่อให้หัวใจที่กำลังจะตายทั้งเป็นกลับมาสดใสอีกครั้ง
จาก: Beside me (FanFic Harry Potter x Twilight)
ไม่มีใครบนโลกใบนี้ต้องการอยู่อย่างโดดเดี่ยวบนความสูญเสียที่เจ็บปวด แต่ในเมื่อหัวใจไม่เข้มแข็งพอที่จะเดินฝ่ามันไป เขาจึงไม่มีทางเลือก ได้แต่ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับความโศกเศร้านั้นต่อไป ในเมื่อตัวคนเดียวแล้วไม่อาจลุกขึ้นยืนและก้าวไปข้างหน้าอย่างเข้มแข็งได้ การมีใครสักคนที่คอยจับมือและคอยพยุงให้ก้าวผ่านทุกๆ มรสุมชีวิต อาจเป็นสิ่งเดียวที่จะช่วยให้หลุดพ้นจากความโหดร้ายทั้งปวงได้
จาก: Beside me (FanFic Harry Potter x Twilight)
อา...มา 6 ประโยคเด็ด ก็โดนใจไป 6 ตลบ
"ถ้านายคิดว่าหลังสงครามเราจะไม่ได้เห็นที่ว่างในรถเกวียนล่ะก็...นายคงจะคิดผิด เพราะสนามรบมันเป็นสถานที่เสียสละของเหล่าวีรบุรุษ ไม่ใช่ที่เอาไว้หนีสงครามสำหรับพวกขี้ขลาดตาขาว...และถ้าฉันไม่ได้รอดกลับบ้าน ฉันก็จะขอจารึกชื่อของตัวเองเอาไว้ในสนามรบ"
จาก : XENON LIFER อมนุษย์พันธุ์ทมิฬ
ผู้กล่าว : นักเรียนเตรียมอัศวินหญิง
กล่าวกับ : ทุกคนในรถเกวียนคันเดียวกัน
คำอธิบายเพิ่มเติม : นักเรียนเตรียมอัศวินพวกนี้จำเป็นต้องไปออกรบเป็นการชั่วคราวเพื้อปกป้องเมืองของพวกเขา หลายๆคนยังไม่มีประสบการณ์การรบ จึงกังวลใจเป็นอย่างมาก และในตอนนั้นก็เริ่มมีการให้กำลังใจซึ่งกันและกัน นั่นคือจุดเริ่มต้นของสหายร่วมรบของพวกเขา
บทพูดประโยคนี้ถือเป็นการปักธงตายรึเปล่านะ -*-
ไม่มั่นใจครับผม555
อยากเล่นอีก ยังทันไหม 555
เรื่อง : Zodiac War! สงครามเทพพิทักษ์จักรราศี (บทนำ)
"...ผู้หญิงคนนั้น...น่ากลัว พลังพวกนั้น...น่ากลัว ความมืดมิดที่ไร้จุดจบนั่น...น่ากลัว อนาคต...น่ากลัว ความตายและการลาจาก...น่ากลัว การฆ่านั้น...น่ากลัว...
...แต่ที่น่ากลัวที่สุด คือ "ตัวชั้นเอง" เพราะฉันคือผู้หญิงคนนั้น เพราะพลังพวกนั้นคือพลังของชั้น เพราะความมืดมิดนั่นคือตัวตนของชั้น เพราะความตายและการจากลาเหล่านั้นชั้นคือผู้ก่อเกิด เพราะชั้นคือผู้ฆ่า....
.
.
.
.
และเพราะอนาคตคือตัวหมากในมือชั้น..."
- MIMIKA -
คนพูด : มิมิกะ(นางเอก)
พูดกับ : นางพูดคุยกับตัวเอง รำพึงพันกับตัวเอง แง่มๆ
เหตุการณ์ก็คือ...ทุกคนทรยศนางเอกไปหมดเลย เพราะหวาดกลัวในพลังและตัวตนของมิมิกะ เอวัง
____________________________________________________
"...เพราะสำคัญจึงหวงแหน ความเข้มแข็งทั้งหมดถูกสร้างมาเพื่อการนี้ ชั้นจะคอยปกป้องจนกว่าจะถึงวันที่เธอสามารถยืนหยัดอยู่ได้ด้วยตัวเอง...จะเฝ้ารอวันที่จะได้ยืนอยู่เคียงข้างเธอได้เหมือนแต่ก่อน...ณ เวลานี้...มีเพียงชั้น...มีเพียงชั้นเท่านั้น...มีเพียงชั้นเท่านั้นที่สามารถปกป้องเธอได้แม้จะสูญเสียทุกอย่างไปก็ตามที...
.
.
.
.
แต่มีเพียงเธอเท่านั้นที่ชั้นจะยอมให้สูญเสียไปไม่ได้เด็ดขาด"
- MINA -
คนพูด : มินะ(หนึ่งในบุคลิกที่อาศัยอยู่ในร่างของนางเอก เป็นบุคลิกของนักฆ่า
พูดถึง : มิมิกะ(นางเอก) (แต่ไม่ได้พูดให้นางเอกได้ยิน)
เหตุการณ์ก็คือ...ทุกคนทรยศนางเอก แถมยังจะกำจัดนางเอกทิ้งเพราะหวาดกลัวในพลังของมิมิกะ แต่ด้วยพลังแห่งความรั...แค่ก! แต่ด้วยความผูกพันธ์แต่กาลก่อน(แบบนานมากๆ // สปอยมากไม่ดี) จึงเป็นหนึ่งในคน(?)ที่เลือกจะยืนอยู่ฝ่ายเดียวกับนางเอก แหม~ ช่างเป็นพลังแห่งความรักที่เหลือล้นจริ...แอ็ก!(โดนอัด)
____________________________________________________
"...ข้าคือตัวตนที่ยิ่งใหญ่ แข็งแกร่ง และแบกรับภาระที่ยากลำบากไว้ ด้วยเหตุนั้นข้าจึงได้ในสิ่งที่ข้าต้องการทุกครั้งไป...
...แต่กับเจ้า...ข้าไม่อาจแม้แต่จะไขว่คว้ามาได้แม้เพียงเส้นผมสักเส้น เพราะตัวตนของเจ้ายิ่งใหญ่กว่าดวงตะวัน ใจของเจ้าแข็งแกร่งยิ่งกว่าหินผา ความคิดคำนึงนั้นล้ำลึกเกินมหาสมุทร ลึกลับซ่อนเร้นยิ่งกว่าสายลม และอ่อนโยนยิ่งกว่าแสงจันทร์ แต่สิ่งที่ข้าไม่อาจเทียบเคียงได้นั้น...
.
.
.
.
...คือภาระอันหนักอึ้งที่เจ้าแบกรับไว้บนบ่าเล็กนั่น ซึ่งมากจนอาจกดทับเจ้าให้จมหายไปได้ก็ไม่ปาน"
- VIRGO -
คนพูด : หัวหน้าเทพจักราศี เวอร์โก้
พูดถึง : มิมิกะ(นางเอก) (และแน่นอนว่านางเอกก็ไม่ได้ยินอีกตามเคย)
เหตุการณ์ก็คือ...เวอร์โก้(สปอยหน่อยละกัน...ก็...BIG LAST BOSS (VERY VERY BAD BOSS) น่ะนะ)พูดถึงมิมิกะที่หลังจากโดนเวอร์โก้ปู้ยี่ปู้ยำ(!?)มาหลายครั้งหลายครา แต่มิมิกะก็จะลุกขึ้นมาได้ทุกครั้งๆ ไม่เคยยอมแพ้(เป็นนางเอกต้องอดทน ตากแดดตากฝนต้องไม่หาย(!?)
____________________________________________________
"...ยามที่ข้าแข็งแกร่ง เจ้ากลับอ่อนแอ... ยามที่ข้าท้อแท้ เจ้ากลับยังยืนอยู่... วันที่ข้าสูญเสียทุกอย่าง เจ้าก็ยังคงอยู่ข้างข้า... ยามเมื่อเห็นน้ำตาของเจ้า...ใบหน้าที่แสดงออกถึงดวงใจที่ปวดร้าวนั่น...ช่างเจ็บปวด... เจ้าช่างเป็นคนที่แปลกเหลือเกิน... แม้สูงศักดิ์ แต่มิเคยดูถูกใคร... แม้เก่งกาจ แต่มิเคยทำร้ายใคร... แม้อ่อนแอ แต่กลับเข้มแข็ง... แม้โหดร้าย แต่ก็ยังอ่อนโยนอยู่เสมอ... แม้จะถูกทรยศ แต่เจ้าก็ยังคอยอยู่ตรงนั้น...
.
.
.
.
...ข้าขอสัญญา มือแรกที่ยื่นออกไปหาเจ้า...จะเป็นมือ...ของข้า..."
- FONG -
คนพูด : ภาชนะของสกอเปี้ยน หยาง ไคฟง(ฟง)
พูด(สัญญา)กับ : มิมิกะ(นางเอก) (และสุดท้ายคำสัญญาก็เป็นหมันไปตามระเบียบ-_-)
เหตุการณ์ก็คือ...หลังจากที่ฟงได้รู้จักมิมิกะมากขึ้นๆ สุดท้ายก็หลงสเน่...แค่ก! ประทับใจในตัวตนของมิมิกะและได้สัญญาออกมาในที่สุด (แม้ว่าในภายหลังนางจะเป็นหนึ่งในคนแรกๆที่ทรยศนางเอกก็เถอะนะ)
ปล. ที่มาลงซ้ำซากนี่เพราะอะไรรู้มั้ย...เพราะอยากให้คุณเจ้าของกระทู้มาตบมุกให้ไง นี่ลงตั้ง 4 คนอย่าลืมตบมุกให้ครบด้วยนะ! ^^
"พิษทุกชนิดที่ต่ำกว่าสวรรค์มักจะมียาถอนพิษอยู่เสมอ"
จาก:จอมยุทธ์ภูติ ถังซาน
ผู้กล่าว:ปรมาจารย์ถัง
กล่าวกับ:ถังซาน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?