อยากรู้ที่มาของพล๊อตนิยาย!!!
ตั้งกระทู้ใหม่
คือเราเป็นคนที่แต่งนิยายอ่านเล่นเองไม่ได้สันทัดในการแต่งยาวๆ กลัวแต่งไม่จบ(และก็ไม่จบจริงๆ)พล๊อตนิยายในหัวเรามันมีมากโขพุดมาเองดื้อๆเลยบ้างครั้งแต่หากจะเอามันมาร้อยเรียงกันให้เป็นเรื่องราวเป็นฉากๆมันยากมากเลยนะ เพราะเรายังคิดว่าเรามีประสบการณ์ในชีวิตประจำวันไม่มากพอที่จะเอามาแต่งยังไงก็ไม่สมจริง ส่วนใหญ่เลยชอบอ่านแต่พวกอดีต,ปัจจุบัน,อนาคตกับแฟนตาซีเสียมากกว่าเพราะเหมือนได้เปิดจินตนาการ แต่ในใจก็ยังอยากจะแต่งนิยายแนวหวานแหววหรือดราม่าให้จบได้สักเรื่อง
พอจะมีวิธีกำหนดพล๊อตเรื่องให้นักเขียนมือสมัครเล่นบ้างไหมคะ และวิธีทำให้เขียนจบแบบไม่ออกทะเล จะได้มีแนวทางปฏิบัติบ้างขอคำชี้แนะทีค่ะ ToT
1000nanana
21 พ.ค. 60 เวลา 21:36 น.
614
views
8 ความคิดเห็น
แต่งนิยายรักอยู่ค่ะ พล็อตที่ได้มาก็ตามนี้
บางเรื่องก็ผุดขึ้นมาในหัว
บางเรื่องก็ได้ยินได้ฟังจากการเล่าประสบการณ์ของคนใกล้ชิดหรือคนที่มีโอกาสได้รู้จัก
บางเรื่องก็เอามาจากการอ่านข่าวตามสื่อต่าง ๆ แล้วเอามาดัดแปลงเพิ่มค่ะ
เราก็ชอบฟังเรื่องราวประสบการณ์ชีวิตส่วนใหญ่จากลุงป้าน้าอาหรือเพื่อนๆบ้างฟังแล้วสนุกยิ่งกว่านิยายด้วย :)
เพลงนี่ตัวดีเลย... เห็นเป็นฉากลอยเข้ามาในหัว แต่ละตอนก็ตามแนวไป
ต่อมาก็พวก มังงะ เกม หนัง นิยาย ตามลำดับ
สุดท้าย ประสบการณ์ชีวิตประจำวันนี่แหละ
นิยายทางนี้เป็นแนวแฟนตาซี
ส่วนวิธีเขียนยังไงไม่ออกทะเล
วางพล็อตเรื่องก่อนครับ แล้วค่อยมาแต่งแต่ละตอนตามที่เราวางไว้
ขอบคุณค่ะ จะพยายามนะคะ :)
พล็อตที่เราเขียนอยู่ในตอนนี้ส่วนใหญ่ได้มาจากความทรงจำของเราเองค่ะ ทำให้ง่ายต่อการเขียน
ส่วนวิธีเขียนให้จบ เราแนะนำได้ไม่มากนะคะ เดี๋ยวเข้าตัว เพราะตั้งแต่เขียนมามีจบอยู่ 3 เรื่อง
วิธีที่ 1 คือวางโครงร่างหรือพล็อตนั่นแหละ ตั้งแต่ต้นจนจบ
วิธีที่ 2 ลำดับเหตุการณ์ต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นให้ชัดเจนและเห็นภาพมากที่สุด
วิธีที่ 3 เขียนเส้นทางเนื้อเรื่องไปทีละตอนเพราะกันไม่ให้ออกทะเล ตั้งแต่ต้นจนจบเรื่องค่ะ
วิธีที่ 4 ลงมือเขียนตามเส้นทางที่เราวางไว้
วิธีที่ 5 ลด ละ เลิก ความขี้เกียจ (ข้อนี้สำคัญมาก)
ทำครบเขียนจบแน่นอนค่ะ
แต่ส่วนใหญ่มาตายกันตรงขั้นตอนสุดท้าย และนิยายก็ลงไหดอง
555 ข้อสุดท้ายจริงเลยค่ะ ขอบคุณคำแนะนำนะคะ (-/\-) มีประโยชน์มากเลย
ข้อสุดท้ายเราเป็นบ่อยค่ะ บังคับตัวเองไม่ให้ขี้เกียจนั้นยากกว่าตื่นนอนอีกค่ะ
ถ้าบอกว่าตัวเอกได้แรงบันดาลใจมาจากโดจินล่ะ?
เป็นความคิดที่ดีนะคะ doujinก็อ่านบ่อย แต่เราไม่ได้หยิบมาแต่งหรือเอามาใส่เพิ่มในเนื้อหาเลย ชอบอ่านมากกว่า เรทเยอะๆยิ่งชอบ :) คงต้องลองเอามาประยุกต์แต่งลงในนิยายบ้างแล้ว 555
ฝันว่านอนบนยาน ด้านล่างเป็นดาวเคราะห์สีน้ำตาล มีดรอยด์สาวแสนสวยมาปลุก บอกถึงแล้วเพคะเจ้าชาย
ยานลงจอดบนดาวนั่น มีขบวนแห่มาต้อนรับ สักพักผมก็ถูกลอบยิง แล้วหนีขึ้นม้ายูนิคอร์น พลัดตกน้ำ
ใต้น้ำมีเมืองอยู่ จึงได้รู้ว่าดาวดวงนี้คือโลกในอนาคตที่ล่มสลาย
ผวาตื่น เปิดคอม พิมพ์ทั้งหมดลงไปได้ 7 บรรทัด
นำมาขยาย ตอนนี้เขียนได้ 3 เล่มแล้วครับ ตีพิมพ์กับสยามได้ 2 เล่ม
เอาเป็นแนวสืบสวนก็แล้วกันนะคะ
ชื่อเรื่องรักเร้น-ตำรับอาหาร
ความคิดแรกที่เขียนคือ... อยากจะเอ่ยถึงบุคคลในประวัติศาสตร์ที่มีคุณต่อบ้านเมืองในเรื่องอาหาร และอยากบอกคนอ่านให้รู้ถึงเรื่องราวและคุณค่าของอาหารไทย อันนี้คือจุดเริ่มต้น
มาที่พล็อต...ด้วยเป็นนิยายสืบสวน เลยต้องเริ่มที่ ใครฆ่า ใครตาย ฆ่าอย่างไร ฆ่าทำไม เมื่อได้ทั้งหมด(ฆ่าอย่างไรสำคัญที่สุดเพราะการสืบสวนเน้นที่จุดนี้) แล้วก็มาผูกปมเอาอาหารเข้ามาสู่วิธีการฆ่า โดยการกำหนดตัวละครว่าต้องมีใครบ้าง ฉากที่ใช้มีที่ไหนบ้าง เงื่อนปมที่จะเจอตอนสืบจะวางเอาไว้ตรงไหน ใครเป็นคนค้นพบ จากนั้นเมื่อได้คร่าวๆ แล้วก็ลงมือเขียนโดยหาข้อมูลไปด้วย ซึ่งขั้นตอนนี้ยากและหนักสำหรับตัวเอง แต่การหาข้อมูลเดี๋ยวนี้อากู๋มีแทบทุกอย่าง ก็สบายมากเพียงแต่ต้องขยันอ่านแค่นั้นค่ะ
ส่วนขั้นตอนการเขียนเลือกฉากที่คุ้นเคยและรู้จักดี เวลาเขียนเลยไหลไปสบายๆ เวลาสะดุดเรื่องข้อเท็จจริงบางทีก็เขียนข้ามๆ ไปบ้าง แล้วค่อยไปหาข้อมูลมาใส่
ถ้าพล็อตแน่นหนา เรื่องย่อมีตั้งแต่ต้นจนจบ การเขียนจะไม่ออกนอกเส้นทาง ถึงเขียนข้ามๆ ก็กลับมาปะได้ ที่สำคัญเราจะไม่หลุด ทิ้งปมเอาไว้ตรงไหนเมื่อถึงตอนจบก็จะคลี่คลายได้หมดไม่มีลืม.. พล็อตและเรื่องย่อจึงสำคัญมาก ^^
พล็อตเกิดการความเบื่อระหว่างเรียนจริยธรรมสองชั่วโมง แล้วไปๆ มาๆ ได้เป็นภาคเฉย
ส่วนวิธีไม่ออกทะเลคือตั้งเป้าหมายของแต่ละตอนว่าจะให้มันเกิดอะไรขึ้นบ้าง อาจช่วยได้
ขอฝากนิยายหน่อยนะ แนวแฟนตาซี
Fallen Wings : ทัณฑ์บาปเทวทูตตกสวรรค์
ถึงมิคาเอล
ข้ารู้ว่าการตัดสินและลงโทษผู้กระทำผิดน่ะเป็นหนึ่งในหน้าที่ของเจ้า แต่ว่าก่อนจะลงโทษอะไรก็หัดบอกเหตุผลให้ฟังหน่อย!! ไม่ใช่จู่ๆ ก็จับข้ายัดลงทาร์ทารัสเลยแบบนี้ ดังนั้นข้าจะไม่ยอมยกโทษให้เจ้าจนกว่าข้าจะได้อัดหน้าเจ้าสักครั้ง เข้าใจนะ!!
จากลูซิเฟอร์
https://my.dek-d.com/gift4869/writer/view.php?id=1616926
ของเราเป็นแนวรักหวานแหววค่ะ
เริ่มจากอยากได้นางเอกติสต์และซาดิสม์
ต่อมาอยากได้นางเอกแบ๊วๆ ใสซื่อ
เลยเอามารวมกันกลายเป็นนางเอกสองบุคลิกนั่นเอง 555 ชอบมากเวลาเขียนนางเอกคนนี้ คิกๆๆ นางเอกปกติจะใสซื่อ น่ารัก แต่บางครั้งนิสัยก็จะกลายเป็นติสต์ๆและซาดิสต์แทน พระเอกบังเอิญมาเห็นตอนบุคลิกนางเปลี่ยนพอดี 555
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?