กระหัง วาไรตี้
ตั้งกระทู้ใหม่
กระหัง วาไรตี้
คลุกเคล้าไปด้วยเรื่องราวโรแมนติคสยองขวัญระหว่างมนุษย์และกระหัง
คุณไม่มีทางรู้หรอกว่าการที่ผู้ล่าและเหยื่อตกหลุมรักกันมันพิลึกเพียงใด
และตอนนี้มันได้เกิดขึ้นแล้วกับภูผาและอลิซ หนำซ้ำมันมิได้ราบรื่นอย่างที่คิด
แล้วคุณจะยอมปล่อยผ่านเรื่องราวความรักของทั้งคู่ไปง่ายๆเช่นนั้นเหรอ?
ลิ้มลองสักหน่อยไหม?
คลุกเคล้าไปด้วยเรื่องราวโรแมนติคสยองขวัญระหว่างมนุษย์และกระหัง
คุณไม่มีทางรู้หรอกว่าการที่ผู้ล่าและเหยื่อตกหลุมรักกันมันพิลึกเพียงใด
และตอนนี้มันได้เกิดขึ้นแล้วกับภูผาและอลิซ หนำซ้ำมันมิได้ราบรื่นอย่างที่คิด
แล้วคุณจะยอมปล่อยผ่านเรื่องราวความรักของทั้งคู่ไปง่ายๆเช่นนั้นเหรอ?
ลิ้มลองสักหน่อยไหม?
-------------------------------------------------------------------------------
“นี่ไม่ใช่ฝีมือของมนุษย์”
จ่าดับอุทานเสียงแห้ง ผู้กองวรุฑยักไหล่ ถึงแม้ลูกน้องคนสนิทจะไม่พูด เขาก็รู้อยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว เพราะผลงานที่ฆาตกรจงใจทิ้งเอาไว้เละเทะเกินกว่าจะเชื่อว่าเป็นฝีมือของปุทุชนทั่วไป อกซ้ายของเหยื่อทะลวงจนเกือบทะลุ หัวใจถูกควัก ปอด ตับ ม้าม ก็เช่นกัน เหลือเพียงไส้กองเรี่ยราดอยู่ข้างศพ
“สัปดาห์นี้ปาเข้าไปรายที่สองแล้ว” จ่าดับเตือนความจำผู้เป็นหัวหน้า “เป็นไปได้ไหมครับผู้กองว่าเธอถูกเสือหรือไม่ก็หมีขย้ำ”
“จ่าคิดว่าไงล่ะ ครั้งนี้แผลลึกแถมกว้างขึ้นกว่าศพก่อนหน้าเยอะเลย?” ผู้กองวรุฑหลุดแสดงท่าทีเดือดดาล เขารู้สึกไม่พอใจเท่าไหร่นัก เพราะบริเวณพื้นที่ที่ตนเองดูแลมีคนถูกฆาตกรรมถึงสองศพในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน
“เหยื่อรายแรกเราสันนิจฐานว่าเป็นฝีมือของพิตบลูหรือไม่ก็ร็อตไวเลอร์หลุดมาจากที่ไหนสักแห่ง แต่เมื่อออกสืบค้นตามบ้านเรือนต่างๆกลับพบว่ามีเพียงสุนัขสายพันธุ์เป็นมิตรอย่างชิสุ ปั๊ก และโกลเดนท์ ไม่เห็นวี่แววของสัตว์ดุร้ายที่พอจะสังหารคนได้เลย” จ่าดับพูดก่อนควักบุหรี่ขึ้นมาสูบ อีกมวนถูกส่งให้กับผู้เป็นนาย
“เอางี้!…จ่าลองโทรประสานงานกับทางสวนสัตว์ดูนะว่ามีสัตว์ตัวไหนหลุดออกมารึเปล่า ส่วนผมจะรีบไปให้สำภาษกับนักข่าวก่อน จะได้ถือโอกาสแจ้งเตือนประชาชนให้ระวังตัวมากขึ้นด้วย”
“ครับผู้กอง”
เมื่อวรุฑสั่งงานเสร็จก็ปลีกตัวออกไปทันที ปล่อยให้ชุดตรวจสถานที่เกิดเหตุทำหน้าที่สืบค้นวัตถุพยานต่อไป เพื่อใช้ในการแกะรอยผู้กระทำความผิดมาลงโทษให้ได้ถึงแม้ว่าจะเป็นสัตว์เดรัจฉานก็ตาม
สำนักข่าว มังค์กี้ พลัส ทีวี – สวัสดีคุณผู้ชมทางบ้านทุกท่านนะคะ ข่าวเด่นเย็นนี้นำเสนอคดีสะเทือนขวัญที่เหล่าประชาชนในกรุงเทพต่างให้ความสนใจมากเป็นพิเศษ นั่นเพราะว่าเมื่อสามวันก่อนได้เกิดเหตุฆาตกรรมขึ้นที่สวนจตุจักร สภาพศพที่พบคล้ายกับถูกสัตว์ทำร้ายจนเสียชีวิต และยังไม่มีความคืบหน้าว่าตำรวจจะสามารถตามจับตัวฆาตกรได้จนกระทั่งวันนี้ได้เกิดเหตุฆาตกรรมขึ้นอีกครั้งในบริเวณเดิม
และขณะนี้ ดิฉัน เพียงขวัญ ได้ลงพื้นที่สนามข่าวให้คุณผู้ชมได้เกาะติดสถานการณ์ไปพร้อมกัน
เมื่อเวลา 16:00 น. ที่ผ่านมา พบศพหญิงสาว ชื่อ ปัญจลักษณ์ เทวะมินตรา อายุ 28 ปี อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าเนื่องจากเสื้อผ้าฉีกขาด ใบหน้าเป็นแผลลึกยาวตั้งแต่ใบหูจรดคาง อกซ้ายถูกทะลวงจนเกือบทะลุด้านหลัง หัวใจ ปอด ตับ ม้าม หายไป
จากการสันนิจฐานของผู้กองวรุฑ สังกัดกองปราบปรามสำนักงานตำรวจแห่งชาติ สรุปได้ว่าฆาตกรอาจเป็นสัตว์ร้ายอย่างเช่น เสือ สิงโต หรือหมี ที่หลุดออกมาจากสวนสัตว์ในละแวกใกล้เคียง หรืออาจจะเป็นไปได้ว่ามีชาวบ้านแอบเลี้ยงเอาไว้แบบผิดกฎหมายก่อนที่จะหลุดออกมาทำร้ายผู้คนในที่สุด
และนี่ก็เป็นรายงานบางส่วนจากการลงพื้นที่ของสำนักข่าว มังค์กี้ พลัส ทีวี หากมีความคืบหน้าเพิ่มเติมทางเราจะรีบแจ้งให้ท่านผู้ชมทราบทันที เอาล่ะค่ะเชิญรับชมข่าวต่….
-บ
เสียงกดรีโมทดังขึ้นก่อนสัญญาณภาพของโทรทัศน์จะดับลง ใครคนหนึ่งพยายามเลี่ยงที่จะเสพข่าวสะเทือนขวัญหรือไม่แน่ว่าเขาอาจกำลังไม่สบอารมณ์ที่ได้ยินข่าวบิดเบือนจากความเป็นจริง
“ไร้สาระ คิดว่าทั้งหมดนั่นแค่ฝีมือของสัตว์อย่างนั้นเหรอ?”
หนุ่มผมสีน้ำตาลเข้มอุทานอย่างไม่พอใจ เขารินเครื่องดื่มบางอย่างใส่แก้ว กระแทกก้นขวดลงบนโต๊ะ ก่อนบรรจงลิ้มรสชาติของมัน
“อา…สดชื่นเป็นบ้า”
มองเผินๆสีของมันคล้ายกับไวน์องุ่นชั้นเลิศ แต่สีเข้มกว่าและมีฝอยสีแดงสดคล้ายลิ่มเลือดเจือปน แน่ละ…เพราะสิ่งที่ผ่านลงคอของชายหนุ่มเมื่อครู่คือเลือดสดๆของมนุษย์หมักกับไวน์องุ่นในสัดส่วนพอเหมาะ ด้วยรสชาติที่ขึ้นชื่อในเรื่องของความนุ่มในรสสัมผัส ทำให้ปัจจุบันมันกลายเป็นไวน์ชั้นเลิศที่เหล่าผู้ล่าชอบที่จะลิ้มรสมากที่สุด
“เธอจะดื่มด้วยไหมล่ะ สาวน้อย?”
เขาพูดพลางเดินถือขวดไวน์ไปยังเตียงที่อยู่ชิดผนัง ห้องแห่งนี้กว้าง 6 เมตร ยาว 8 เมตร พื้นที่ใช้สอยมากพอที่จะใช้จัดงานปาร์ตี้ขนาดย่อม รอบห้องประกอบไปด้วยชั้นหนังสือที่ส่วนใหญ่มีแต่บันทึกสำหรับปรุงยาพิษ หมักไวน์ และกายวิภาค ส่วนพื้นที่ว่างเปล่าที่เหลือถูกวางด้วยโหลแก้วดองชิ้นส่วนมนุษย์ เป็นงานสะสมที่ดูแล้วเพลินตาไม่เบา
“อ้อ! ลืมไป ฉันจะทำให้เธอพูดได้เดี๋ยวนี้” ชายหนุ่มเทไวน์ลงบนเรือนร่างของหญิงสาวผิวขาวที่ถูกพันธนาการข้อมือและข้อเท้าด้วยโซ่ล่าม ปากถูกผ้ารัดด้วยเงื่อนตาย “คงอึดอัดมานานแล้วสินะ”
สิ้นสุดคำพูด ลิ้นสีชมพูระเรื่อของชายหนุ่มก็ขจัดคราบเปื้อนของไวน์บนร่างกายของหญิงสาว ไล่ตั้งแต่เนินสะดือ หน้าท้อง หน้าอก ไปจนถึงลำคอ ก่อนจะใช้ปากช่วยปลดผ้าที่พันธนาการออก
“ปล่อยฉันไปเถอะ ได้โปรด ฮือ…ฮือ…” เธอสะอื้นฟังแทบไม่ได้ศัพท์เมื่อมีโอกาสได้ขยับปาก หลายชั่วโมงแล้วที่เธอไม่ได้กินอาหาร คอแหกผากเพราะขาดน้ำชโลม ถูกปล่อยทิ้งให้เผชิญหน้ากับความหิวโหย โดยมีหน้าที่เพียงอย่างเดียวก็คือ…
เธอต้องกลายเป็นอาหารเสียเอง
ชายหนุ่มฝังเขี้ยวลึกลงบนลำคอของหญิงสาวโดยไม่พูดพร่ำ พลันสูบโลหิตของเธอออกจากร่างที่ซูบผอม ของเหลวขับถ่ายออกจากอวัยวะเพศเธออย่างห้ามตัวเองมิได้ ร่างกายชักเกร็ง ตาเหลือก ก่อนเข้าสู่ห้วงภวังค์ที่ไม่มีวันหวนคืน
“ยินดีต้อนรับเข้าสู่โลกของ กระหัง”
จ่าดับอุทานเสียงแห้ง ผู้กองวรุฑยักไหล่ ถึงแม้ลูกน้องคนสนิทจะไม่พูด เขาก็รู้อยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว เพราะผลงานที่ฆาตกรจงใจทิ้งเอาไว้เละเทะเกินกว่าจะเชื่อว่าเป็นฝีมือของปุทุชนทั่วไป อกซ้ายของเหยื่อทะลวงจนเกือบทะลุ หัวใจถูกควัก ปอด ตับ ม้าม ก็เช่นกัน เหลือเพียงไส้กองเรี่ยราดอยู่ข้างศพ
“สัปดาห์นี้ปาเข้าไปรายที่สองแล้ว” จ่าดับเตือนความจำผู้เป็นหัวหน้า “เป็นไปได้ไหมครับผู้กองว่าเธอถูกเสือหรือไม่ก็หมีขย้ำ”
“จ่าคิดว่าไงล่ะ ครั้งนี้แผลลึกแถมกว้างขึ้นกว่าศพก่อนหน้าเยอะเลย?” ผู้กองวรุฑหลุดแสดงท่าทีเดือดดาล เขารู้สึกไม่พอใจเท่าไหร่นัก เพราะบริเวณพื้นที่ที่ตนเองดูแลมีคนถูกฆาตกรรมถึงสองศพในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน
“เหยื่อรายแรกเราสันนิจฐานว่าเป็นฝีมือของพิตบลูหรือไม่ก็ร็อตไวเลอร์หลุดมาจากที่ไหนสักแห่ง แต่เมื่อออกสืบค้นตามบ้านเรือนต่างๆกลับพบว่ามีเพียงสุนัขสายพันธุ์เป็นมิตรอย่างชิสุ ปั๊ก และโกลเดนท์ ไม่เห็นวี่แววของสัตว์ดุร้ายที่พอจะสังหารคนได้เลย” จ่าดับพูดก่อนควักบุหรี่ขึ้นมาสูบ อีกมวนถูกส่งให้กับผู้เป็นนาย
“เอางี้!…จ่าลองโทรประสานงานกับทางสวนสัตว์ดูนะว่ามีสัตว์ตัวไหนหลุดออกมารึเปล่า ส่วนผมจะรีบไปให้สำภาษกับนักข่าวก่อน จะได้ถือโอกาสแจ้งเตือนประชาชนให้ระวังตัวมากขึ้นด้วย”
“ครับผู้กอง”
เมื่อวรุฑสั่งงานเสร็จก็ปลีกตัวออกไปทันที ปล่อยให้ชุดตรวจสถานที่เกิดเหตุทำหน้าที่สืบค้นวัตถุพยานต่อไป เพื่อใช้ในการแกะรอยผู้กระทำความผิดมาลงโทษให้ได้ถึงแม้ว่าจะเป็นสัตว์เดรัจฉานก็ตาม
สำนักข่าว มังค์กี้ พลัส ทีวี – สวัสดีคุณผู้ชมทางบ้านทุกท่านนะคะ ข่าวเด่นเย็นนี้นำเสนอคดีสะเทือนขวัญที่เหล่าประชาชนในกรุงเทพต่างให้ความสนใจมากเป็นพิเศษ นั่นเพราะว่าเมื่อสามวันก่อนได้เกิดเหตุฆาตกรรมขึ้นที่สวนจตุจักร สภาพศพที่พบคล้ายกับถูกสัตว์ทำร้ายจนเสียชีวิต และยังไม่มีความคืบหน้าว่าตำรวจจะสามารถตามจับตัวฆาตกรได้จนกระทั่งวันนี้ได้เกิดเหตุฆาตกรรมขึ้นอีกครั้งในบริเวณเดิม
และขณะนี้ ดิฉัน เพียงขวัญ ได้ลงพื้นที่สนามข่าวให้คุณผู้ชมได้เกาะติดสถานการณ์ไปพร้อมกัน
เมื่อเวลา 16:00 น. ที่ผ่านมา พบศพหญิงสาว ชื่อ ปัญจลักษณ์ เทวะมินตรา อายุ 28 ปี อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าเนื่องจากเสื้อผ้าฉีกขาด ใบหน้าเป็นแผลลึกยาวตั้งแต่ใบหูจรดคาง อกซ้ายถูกทะลวงจนเกือบทะลุด้านหลัง หัวใจ ปอด ตับ ม้าม หายไป
จากการสันนิจฐานของผู้กองวรุฑ สังกัดกองปราบปรามสำนักงานตำรวจแห่งชาติ สรุปได้ว่าฆาตกรอาจเป็นสัตว์ร้ายอย่างเช่น เสือ สิงโต หรือหมี ที่หลุดออกมาจากสวนสัตว์ในละแวกใกล้เคียง หรืออาจจะเป็นไปได้ว่ามีชาวบ้านแอบเลี้ยงเอาไว้แบบผิดกฎหมายก่อนที่จะหลุดออกมาทำร้ายผู้คนในที่สุด
และนี่ก็เป็นรายงานบางส่วนจากการลงพื้นที่ของสำนักข่าว มังค์กี้ พลัส ทีวี หากมีความคืบหน้าเพิ่มเติมทางเราจะรีบแจ้งให้ท่านผู้ชมทราบทันที เอาล่ะค่ะเชิญรับชมข่าวต่….
-บ
เสียงกดรีโมทดังขึ้นก่อนสัญญาณภาพของโทรทัศน์จะดับลง ใครคนหนึ่งพยายามเลี่ยงที่จะเสพข่าวสะเทือนขวัญหรือไม่แน่ว่าเขาอาจกำลังไม่สบอารมณ์ที่ได้ยินข่าวบิดเบือนจากความเป็นจริง
“ไร้สาระ คิดว่าทั้งหมดนั่นแค่ฝีมือของสัตว์อย่างนั้นเหรอ?”
หนุ่มผมสีน้ำตาลเข้มอุทานอย่างไม่พอใจ เขารินเครื่องดื่มบางอย่างใส่แก้ว กระแทกก้นขวดลงบนโต๊ะ ก่อนบรรจงลิ้มรสชาติของมัน
“อา…สดชื่นเป็นบ้า”
มองเผินๆสีของมันคล้ายกับไวน์องุ่นชั้นเลิศ แต่สีเข้มกว่าและมีฝอยสีแดงสดคล้ายลิ่มเลือดเจือปน แน่ละ…เพราะสิ่งที่ผ่านลงคอของชายหนุ่มเมื่อครู่คือเลือดสดๆของมนุษย์หมักกับไวน์องุ่นในสัดส่วนพอเหมาะ ด้วยรสชาติที่ขึ้นชื่อในเรื่องของความนุ่มในรสสัมผัส ทำให้ปัจจุบันมันกลายเป็นไวน์ชั้นเลิศที่เหล่าผู้ล่าชอบที่จะลิ้มรสมากที่สุด
“เธอจะดื่มด้วยไหมล่ะ สาวน้อย?”
เขาพูดพลางเดินถือขวดไวน์ไปยังเตียงที่อยู่ชิดผนัง ห้องแห่งนี้กว้าง 6 เมตร ยาว 8 เมตร พื้นที่ใช้สอยมากพอที่จะใช้จัดงานปาร์ตี้ขนาดย่อม รอบห้องประกอบไปด้วยชั้นหนังสือที่ส่วนใหญ่มีแต่บันทึกสำหรับปรุงยาพิษ หมักไวน์ และกายวิภาค ส่วนพื้นที่ว่างเปล่าที่เหลือถูกวางด้วยโหลแก้วดองชิ้นส่วนมนุษย์ เป็นงานสะสมที่ดูแล้วเพลินตาไม่เบา
“อ้อ! ลืมไป ฉันจะทำให้เธอพูดได้เดี๋ยวนี้” ชายหนุ่มเทไวน์ลงบนเรือนร่างของหญิงสาวผิวขาวที่ถูกพันธนาการข้อมือและข้อเท้าด้วยโซ่ล่าม ปากถูกผ้ารัดด้วยเงื่อนตาย “คงอึดอัดมานานแล้วสินะ”
สิ้นสุดคำพูด ลิ้นสีชมพูระเรื่อของชายหนุ่มก็ขจัดคราบเปื้อนของไวน์บนร่างกายของหญิงสาว ไล่ตั้งแต่เนินสะดือ หน้าท้อง หน้าอก ไปจนถึงลำคอ ก่อนจะใช้ปากช่วยปลดผ้าที่พันธนาการออก
“ปล่อยฉันไปเถอะ ได้โปรด ฮือ…ฮือ…” เธอสะอื้นฟังแทบไม่ได้ศัพท์เมื่อมีโอกาสได้ขยับปาก หลายชั่วโมงแล้วที่เธอไม่ได้กินอาหาร คอแหกผากเพราะขาดน้ำชโลม ถูกปล่อยทิ้งให้เผชิญหน้ากับความหิวโหย โดยมีหน้าที่เพียงอย่างเดียวก็คือ…
เธอต้องกลายเป็นอาหารเสียเอง
ชายหนุ่มฝังเขี้ยวลึกลงบนลำคอของหญิงสาวโดยไม่พูดพร่ำ พลันสูบโลหิตของเธอออกจากร่างที่ซูบผอม ของเหลวขับถ่ายออกจากอวัยวะเพศเธออย่างห้ามตัวเองมิได้ ร่างกายชักเกร็ง ตาเหลือก ก่อนเข้าสู่ห้วงภวังค์ที่ไม่มีวันหวนคืน
“ยินดีต้อนรับเข้าสู่โลกของ กระหัง”
(คลิ๊กที่รูปเพื่อติดตามอ่าน)
มิสเตอร์เท็ดดี้
7 ก.ย. 60 เวลา 21:17 น.
299
views
แสดงความคิดเห็น