อะไรคือแรงบันดาลใจของนักเขียน
ตั้งกระทู้ใหม่
-เคยมีประสบการณ์ชีวิตแบบนี้จริงๆหรือคะ?
-ถ้าฉัน เล่าเรื่องชีวิตของฉันให้ฟัง คุณนักเขียนเอาไปเขียนนิยายได้นะคะ
และ อีกหลายคำถามค่ะ ที่แฟนๆนิยายท่านชอบมาถาม
ส่วนตัวเราจริงๆ แรงบันดาลใจก็ไม่มีอะไรมาก ส่วนใหญ่ มาจากซีรี่ส์โปรด เพลงโปรด เท่านั้นเอง
เวลาหัวตื้อ นึกอะไรไม่ออก ก็ฟังเพลง เดี๋ยวแป็บๆ ก็ไหลลื่นไปเอง
แล้วเพื่อนนักเขียนคนอื่นๆ มีอะไรเป็นแรงบันดาลใจกันบ้างคะ? มาคุยกันนะ
15 ความคิดเห็น
เรื่องที่อยากอ่านไม่มีคนเขียนค่ะ เลยเขียนเองเลย
555 ทำไมรู้สึกว่า เราคล้ายๆ กัน แต่ไม่เหมือนกันเลยทีเดียวค่ะ
มีเรื่องขำๆส่วนตัว คือ นานมาแล้ว ก่อนที่จะเริ่มแต่งนิยายค่ะ
เคยดูละครเรื่องหนึ่ง อินมาก โดนใจมากค่ะ
แต่ละครมันยืดยาด ไม่ทันใจ
จนคืนหนึ่ง ฝันต่อจากที่ดู จนจบเรื่อง Happy Ending ไปเลยค่ะ
เลยไม่ต้องเฝ้ารอละครออนแอร์ทางทีวีแล้ว
ถูกใจใช่เลย XD
เสียดายไอเดียต่างๆที่คิดไว้ เลยหาช่องทางเล่ามันออกมา
ความคิดจากสิ่งต่างๆในชีวิตที่ผ่านมา อันไหนน่าสนใจก็หยิบมาพูดถึงแล้วแต่งนิยายเอาค่ะ
อีกประเด็นคือ ไม่มีคนแต่ง หาอ่านมิได้ ถึงมีก็ไม่ตรงสเป็คเลย ก็ขอแต่งเองแล้วกัน
อยากทําให้ผู้คนหัวเราะ มากกว่าจะปวดตับ
//นิยายหลายเรื่องจบด้วยความปวดตับหรือเศร้าจน...เจ็บเหลือหลาย 555+
นึกไปถึงซีรี่ส์จีนเลยค่ะ ชอบจบแบบ ไม่นางเอกตาย ก็พระเอกตาย ทรมานใจคนดู
ก็เขียนไปเรื่อยๆ แรงบันดาลใจของเราคงเป็นความชอบในการเขียนนิยาย ^^ อยากเขียนสิ่งที่เราจินตนาการให้คนอื่นได้อ่าน
ทุกสิ่งที่ได้รับรู้ผ่านอายตนะทั้ง 12 ค่ะ
อายตนะคืออะไร ?
อายตนะ หมายถึง เครื่องให้รู้ สิ่งที่ทำให้รับรู้ เหตุ หรือบ่อเกิด
อายตนะ 12 อย่าง ประกอบด้วยอายตนะภายใน 6 อย่าง และอายตนะภายนอก 6 อย่าง ดังนี้
อายตนะภายใน 6 อย่าง
1. โสตายตนะ หมายถึง หู
2. จักขายตนะ หมายถึง ตา
3. ฆานะยตนะ หมายถึง จมูก
4. ชิวหายตนะ หมายถึง ลิ้น
5. กายายตนะ หมายถึง กาย
6. มนายตนะ หมายถึง ใจ
อายตนะภายนอก 6 อย่าง
1. รูปายตนะ หมายถึง รูป
2. สัททายตนะ หมายถึง เสียง
3. คันธายตนะ หมายถึง กลิ่น
4. รสยตนะ หมายถึง รส
5. โผฏฐัพพายตนะ หมายถึง สิ่งสัมผัสกาย
6. ธัมมายตนะ หมายถึง อารมณ์ที่เกิดกับใจ
จริงๆ เรียกสั้นๆ คือ สิ่งที่รับรู้ผ่านประสาทสัมผัสทั้ง 5+1 (ใจ) ทั้งภายนอกภายในจะสัมพันธ์กัน
หากตัดไม่รับภายนอก ภายในไม่สัมผัสประมาณนี้
มาจากแรงมโนล้วนๆ ค่ะ
เขียนจนคนอ่านรู้สึกได้ขนาดนี้ น่าชื่นใจนะครับ แสดงว่าเขียนได้เข้าถึงจริงๆ เลย
แรงบันดาลของผมคืออะไรหนอ ส่วนมากมักจะเก็บมาจากข้างๆ ทาง อ่านเจออะไร เห็นอะไร ได้ยินอะไร แล้วก็เกิดความรู้สึกขึ้นมาก่อน ว่ารู้สึกอะไร แล้วก็มานึกถึงตัวละครในเรื่อง ว่าเขาเป็นใคร แล้วก็ค่อยๆ งอกออกมาเป็นเรื่องครับ บางทีจุดเริ่มต้นก็เล็กๆ แล้วมันก็งอกไปเรื่อย จนเรื่องเต็มห่างจากจุดเริ่มต้นออกไปตั้งไกลก็มีครับ
นั่นนิยายหรือต้นไม้เจ้าคะ 555+
555 นึกภาพเป็นต้นไม้เหมือนกันเลยค่ะ
เปรียบได้ดีค่ะ ถ้างานเขียนเป็นต้นไม้ ก็จะมีกิ่งก้าน ผลิดอกออกใบ ใครๆก็อยากอยู่ใต้ร่มไม้
และต้นไม้ ก็ไม่จบแค่ต้นเดียว แต่สามารถแพร่ขยายออกไปเป็นต้นอ่อนๆ ได้อีกหลายต้น
แสดงว่า งานเขียนของคุณพีทคุง...จะมีผลงานออกมาได้เรื่อยๆ โดยไม่สิ้นสุดสินะ
นั่นสิครับผมก็ว่า!
ขอให้ต้นไม้งอกงาม เพี้ยง สาธุ
แรงบันดาลใจก็คงคล้ายๆ กันค่ะ
แต่ !!!!
เวลาไหนที่เจอกับตัวเองนี่ก็จะเขียนลื่นเป็นพิเศษ เพราะเป็นประสบการณ์ตรง
ส่วนถ้าสมองตื้อๆ ก็ฟังเพลง ดูละคร ซี่รี่ย์ หนัง หาแรงบันดาลใจต่อไป
ปล.เขียนในแบบที่เป็นตัวเอง ดีที่สุดแล้วค่ะ
แรงบันดาลใจผมมาจากความฝัน หรือไม่ก็ช่วงฟุ้งซ่าน 555
เป็นเรื่องที่ฝันว่าอยากให้เกิดกับชีวิตจริงของตัวเองค่ะ เลยเอามาเขียน จินตนาการไม่มีสิ้นสุดนี่เนอะ ^^
ความเพ้อฝันเกินจริง เพราะชอบจินตนาการอยู่บ่อยๆว่าถ้าหากในชีวิตจริงเกิดเหตุการณ์แบบนี้บ้างแบบนั้นบ้างขึ้นมามันจะสนุกแค่ไหน ก็เลยลองแต่งเป็นนิยายดูครับ 5555555+
เรียนวิท ค่ะ
ไม่รู้สิคะ แรงบันดาลใจของพล็อตแต่ละเรื่องจะต่างกันออกไป แต่ส่วนใหญ่ก็เกิดจากความอยากเขียนแหละค่ะ แต่เวลาหัวตื้อก็ฟังเพลง ถ้าเกิดแบบคิดอะไรไม่ออกจริงๆก็จะไปข้างนอก เปลี่ยนบรรยากาศ ไปหาอะไรอร่อยๆกิน หาอะไรอย่างอื่นทำบ้าง เดี๋ยวก็คิดงานออกเอง ฮ่าๆๆๆ
แรงบันดาลใจก็มาจากการเล่นเทควันโดค่ะ บวกกับไปอ่านเว็บตูนเรื่อง วีน เหวี่ยง WILD มัธยมสาวพันธุ์ดุ กับไปดูหนังเรื่อง รูโรนิ เคนชินไปด้วย ก็เลยมาแต่งนิยายแนวบู๊ๆเสียเลยค่ะ 5555
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?