โดนครูแกล้ง ครูด่าว่าไม่มีหัวนอนปลายเท้า แถมหาเรื่องเอาผิดเราเรื่องอื่น
ตั้งกระทู้ใหม่
แล้วครูคนนี้เหมือนจะไม่ชอบเราเพราะอะไรไม่รู้ ก็ทำเหมือนกับเด็กพวกนั้น ติดที่ว่าเป็นครู ไปเล่าเรื่องเราเชิงประจารให้คนอื่นฟัง แล้วเอาเรื่องส่วนตัวเราไปพูดในเชิงดูถูก เล่าเรื่องจริงบ้างไม่จริงบ้าง จนเราดูแย่มากกว่าเดิม คนอื่นที่ไม่รู้จักเรา ตอนแรกก็ทำเฉยๆกับเราก็กลายเป็นมองเราไม่ดี คนอื่นก็ยิ่งไม่อยากยุ่งกับเรามากขึ้น เหมือนโดนรังแกซ้ำ
แค่เราไม่มีเพื่อนก็แย่พอแล้ว ส่วนตัวอยากถามว่าเป็นผู้ใหญ่แบบนี้ดีแล้วใช่มั้ย แบบนี้คือการกระทำของคนจบการศึกษาระดับสูงใช่มั้ย หรือว่าเค้าอายุมากกว่าเค้าเรียนจบมหาลัยแล้วเรายังเด็ก เลยยังไม่มีการศึกษาไม่มีการมีงาน เราเลยเป็นแค่เด็กและไม่มีหัวนอนปลายเท้า ต่างจากผู้ใหญ่อย่างคุณที่ชอบหาเรื่องและดูถูกคนอื่นใช่มั้ย ที่เป็นผู้ใหญ่ไม่น่าเคารพแต่เรียกร้องให้คนอื่นเคารพ เงินเดือนหมื่นสองหมื่นน่าจะดีมากแล้วมั้ยคะ ยังจะเรียกร้องอะไรที่ไม่สมควรได้อีก เลิกยุ่งกับหนูเถอะค่ะเดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน 55
ความเลวขนาดนี้เก็บไว้ที่บ้านดีกว่ามั้ยคะคุณครู ??? หนูเป็นเด็กเห็นแล้วรู้สึกลำบากใจแทน ครูดีเกินไปจนหนูไม่อยากเปรียบเทียบตัวเองกับครูเลยค่ะ ไม่อยากเป็นแบบครูด้วยค่ะ 555 แต่นิสัยชอบดูถูกคนคงไม่เกี่ยวกับเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่รึป่าวคะ น่าจะเป็นที่นิสัย ที่เกี่ยวกับการเลี้ยงดูและกำพืดมากกว่านะคะ
ผู้ใหญ่ที่ดีก่อนจะด่าว่าใครว่าเป็นเด็กควรจะคิดก่อนนะว่าเค้าต่างจากเรายังไง วุฒิภาวะหรือ รอยหยักสมอง หรือแค่ รตก และการกระทำเหมาะกับอายุและชื่อว่าเป็นผู้ใหญ่มั้ย หรือโตแต่ตัวรึป่าว เครียดมากค่ะไม่อยากเจอผู้ใหญ่แบบนี้ เบื่อความเยอะและความรกของนาง
ถ้าหนูทำอะไรตอบกลับไปที่มากกว่านี้ครูจะว่าหนูไม่มีหัวนอนปลายเท้า เท่านั้นใช่มั้ยคะ ครูคิดคำอื่นไม่เป็นใช่มั้ยคะ ถ้ายังงั้นแล้วหนูต้องทำไงถึงจะเป็นเด็กมีหัวนอนปลายเท้าคะ ครูหรือผู้ใหญ่ที่เคยด่าว่าเด็กคนไหนว่าไม่มีหัวนอนปลายเท้าแล้วเข้ามาอ่าน ช่วยเสนอแนะหนูหน่อยนะคะ หนูควรทำยังไงถึงจะเป็นเด็กมีหัวนอนปลายเท้า ?.. ให้เค้าไม่ว่าหนูได้อีก ไม่ยุ่งกับหนูเลยจะดีมากๆ ขอบคุณค่ะ
น้องเน่า
21 พ.ย. 60 เวลา 12:06 น.
4,894
views
7 ความคิดเห็น
น้าคาดคะเนเอาจาก การที่หนูเขียนมาทั้งหมดเลยนะ
หนูเป็นเด็กที่ น่าจะแสดงออกทางสีหน้า เด่นชัดเกินไป
คือ เก็บอาการไม่อยู่น่ะล่ะ
น้ารู้ได้ยังไงเหรอ เพราะหนูเอง ไม่ทันไร
ก็ได้ศัตรูมารอบทิศแล้ว ทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่
อันที่จริง น้าเองก็เคยมีคนไม่พอใจ แต่นั่นแค่
บางคนนะ ไม่ได้เยอะขนาดหนู
หนูเองอาจไม่ได้เคยมองข้อเสีย ของตัวเอง
ที่น้าคิดว่าไม่น่าเดาผิดคือ
1. ชักสีหน้า
2. ถ้ากับเพื่อน ก็จะบวก การแสดงออกที่หยาบคาย
3. มักจะโมโห หรือ หงุดหงิดง่าย
น้าคิดว่าหนูต้องมี อย่างน้อย 2 จาก 3 ข้อ
เพราะนี่เป็นเหตุผลหลักที่ คนจะเข้าสังคมได้ยาก
ถามว่ามีทางแก้ไหม มี แต่ยาก
เพราะหนูต้องเริ่มปรับตัวใหม่ เกือบหมด
แทบจะหน้ามือเป็นหลังมือ
น้าสังเกตจาก การเขียนระบายก็รู้ว่าหนู
แทบไม่อยากอดทนกับใครเลย
ซึ่งถ้าปล่อยไปแบบนี้ มันจะไม่ได้จำกัด
แค่ที่โรงเรียน ที่ทำงานหนูก็จะมีปัญหาไม่มากก็น้อย
น้าก็มีปัญหาพวกนี้มาก่อน ถึงบอกหนู ไม่ปรับไม่ได้
หนูเคยอ่าน ประเด็นในโซเชียลไหม
ที่มีพนักงานร้านค้าปลีกชื่อดัง ด่ากับลูกค้า
ชนิดไม่เผาผีน่ะ
ไม่ใช่ว่าน้าไม่รู้นะ ว่าลูกค้าคนนั้ันก็ใช่ย่อย
แต่ทางบริษัทค้าปลีกนั่น เค้าไม่มีทางเลือกหรอก
นอกจากไล่ออกสถานเดียว ขึ้นชื่อว่า
พนักงานบริการ ถ้าไม่สามารถอดทนกับงานบริการ
อดทนกับลูกค้าได้ ก็ไม่สมควรได้ทำงานต่อ
นี่หลักการง่ายแบบเหลือเชื่อ แต่พนักงานคนนั้น
เค้ามีความคิดคล้ายหนู ข้อหนึ่งเลยคือ
"เราไม่ผิด" คิดแบบนี้ตลอด เค้าถึงมีปัญหาไง
ถ้าเรา ยอมลงให้คนอื่นบ้าง ชีวิตจะสบายขึ้น
แบบชนิดที่หนู จะไม่เคยคิดเลย ว่าหนูจะ
สามารถมีเพื่อนได้ง่าย ๆ แบบปลอกกล้วยเลย
น้ามีหลักที่จะสามารถ ได้เพื่อน หรือ รักษาเพื่อนง่าย ๆ
1. "เราผิดเสมอ" อย่าหาว่าน้าบ้า ทำไมต้องยอมรับผิดเสมอ
เพราะที่จริง การจะตัดสินว่าใครผิดนั้นมันไม่ยาก แต่จะให้คนทำผิด
รับผิดนั้นยากยิ่งกว่า หลักการที่ถูกคือ รับไว้กับตัว
ไม่เคยมีใคร เสียเพื่อน เพราะการยอมรับผิดเวลาที่ขัดแย้งกัน
2. "เหนื่อยเรา ดีกว่ารบกวนเขา" ถ้ามีการทำงานแบบประสานงานกัน
ขอให้รับภาระที่หนักกว่า ไว้กับเรา ถามว่าทำไมทำอะไรโง่ ๆ
คนเราไม่อยากเหนื่อยหรอก ถ้ายิ่งงานนั้นเป็นความรับผิดชอบแบบกลุ่ม
ดังนั้น ถ้าเราเป็นผู้เสียสละ น้อยคนจะอยากตำหนิเรา
หากงานผิดพลาด ตรงข้ามเขาจะไม่มากก็น้อย ที่อยากจะมี
เราอยู่กลุ่มเดียวกันไปตลอด
3. "เก็บคำต่อว่า ความน้อยเนื้อต่ำใจ กลืนไว้ในลำคอ"
ทุกคนมีอยู่แล้ว ความไม่พอใจ ที่ถูกคนอื่นกระทำน่ะ
แต่เชื่อน้าเถอะว่า ยิ่งทวงคืนความเป็นธรรม
เราจะยิ่งได้รับความไม่เป็นธรรมมากขึ้น
ตรงข้ามถ้าเราสามารถ มองข้ามไปได้
ความยุ่งยากใจที่จะเข้ามา จะน้อยมากจนแทบจะเข้ากลีบเมฆไปเลย
คือ การแสดงออกของเรายิ่งไม่พอใจ แรงสะท้อนกลับมา
จะยิ่งหนักข้อ หนูสังเกต เวลามีคนทะเลาะกัน
ต่อให้คนหนึ่งจะมีเหตุผลเพียงใดก็ตาม
แต่ถ้าแสดงออกอย่างหยาบคาย ไม่ลดราวาศอก
กับอีกคน แม้จะมีเหตุผลน้อยกว่า แต่เงียบ
ฟังมากกว่าเถียง หนูคิดว่า ใครจะได้รับการยอมรับ
จากสังคม หรือ ใครที่คนรอบข้างจะตัดสินว่าผิด
ไม่ต้องเดาให้ยากเลย คนเถียงมาก จะยิ่ง
ถูกเกลียดชังมาก นี่แทบจะเป็นกฏในสังคมนี้เลยนะ
ไม่อยากเป็นคนที่ต้องพูดคนเดียว หรือ บ่นคนเดียว
ในบอร์ดแบบนี้ หนูต้องปรับปรุงตัวเยอะ ๆ เลย
ความแข็ง ของหนู เอาไว้ใช้ตอนเผชิญความลำบากดีกว่า
อย่างแสดงออกแบบนี้ มันแทบไม่มีประโยชน์อะไรเลย
"สงบ สยบความเคลื่อนไหว" ในหนังจีนกำลังภายใน
ก็เอามาจากเหตุการณ์ทำนองนี้ล่ะ
ขอบคุณนะคะ แต่หนูไม่รู้จักเค้า แต่เค้าจ้องเล่นงานหนู แต่หนูผิดคนเดียว ยุติธรรมดีเนอะ
อีกอย่างนะคะ การด่าว่าไม่มีหัวนอนปลายเท้า มันสุภาพจริงๆหรอคะ ไม่ถือว่าหยาบคาย ใช่มั้ยคะ ?
ขอโทษที่ต้องพูดพาดพิงถึงเพื่อน ความจริงก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกันมากมายค่ะ แค่ไม่สนิทกันเฉยๆ ส่วนเด็กเกเรที่พูดถึงก็มีอยู่จริงบนโลกใบนี้ค่ะ หนูอายุน้อยๆหนูยังเคยเจอเลย หนูหวังว่าคุณน้าคงจะเข้าใจว่าหนูเจอมาจริงๆ เค้าไม่ใช่ผีค่ะคุณน้า ไม่ใช่ตัวละครสมมติ 555 คือเจอมาจริงค่ะ
ขอบคุณที่ทำให้หนูไม่ต้องบ่นคนเดียวค่ะ 55 ขอบอกว่าปกติหนูเป็นคนเงียบๆเรียบร้อยนะคะ ไม่ค่อยไปหาเรื่องใคร หน้าก็ไม่ได้หาเรื่องขนาดที่น้าจินตนาการค่ะ เพราะว่าคิดก่อนพูดดีแล้วแน่นอนค่ะ สติดีอยู่ 55 ปากหนูก็ไม่ต้องครอบตะกร้อค่ะ เพราะว่าไม่กัดใครก่อนอยู่แล้ว มีไว้ป้องกันตัวเฉยๆ เฉพาะตอนมีคนพาลมาหาเรื่อง โดยเฉพาะคนมีปมส่วนตัวแล้วพาลมาแกล้งคนอื่น ขอเข้าประเด็นเลยนะคะ หนูคิดว่าแค่คำว่าแกล้งก็ไม่ควรเกิดกับคนอายุมากแล้ว คำด่าว่าไม่มีหัวนอนปลายเท้ามันแรงมากนะคะไม่ควรออกจากปากคนที่พูดก็สมควรกลืนมันไปแต่แรกค่ะ ไม่ก็อ้วกออกมาเลยค่ะ ปากจะได้ไม่เป็นพิษ ยกเว้นปากอย่างอื่นที่ไม่ใช่คน หนูรู้สึกว่าคำพูดแบบนี้เป็นต้นเหตุที่มีผลมากกับคำว่าไม่เผาผีค่ะ ฉะนั้นคนจะพูดควรต้องเตือนตัวเองคิดให้ดีก่อนและสุดท้ายต้องกลืนมันลงไปก่อนที่จะพูดออกมา ไม่ใช่พูดออกมาแล้วจะบอกให้คนฟังที่โกรธต้องอดทนอดกลั้นจากพิษคำพูดที่ไม่ยอมกลืนมันลงไปด้วยตัวเองแต่แรก ถือว่าเบียดเบียนรบกวนคนอื่นค่ะ แล้วยังบอกว่าคนอื่นผิด คนแบบนี้ไม่ไหวนะคะ เพราะรู้ว่าทำให้คนอื่นโกรธแน่นอนก็ยังจะทำ แล้วพอเค้าโกรธแล้วโมโหก็จะพาลไปว่าคนที่โกรธ แต่ตัวเองไม่รู้จักห้ามความคิดของตัวเอง แต่อาจจะยกเว้นบางคนเช่นคุณน้า 1 คนนะคะ ^^ ที่โชคดี คำพูดแย่ๆของใครคงทำอะไรไม่ได้ ยังมีอีกนะคะ เค้ายังด่าว่าหนูพร้อมระบุตัว หนูคนนึงไม่โอเคค่ะ แบบนี้คุณน้าคงจะฟังเข้าใจง่ายขึ้นใช่มั้ยคะ แล้วหนูอยากทราบว่า คุณน้าอายุเท่าไหร่คะ อายุใกล้คุณครูคนนั้นของหนูรึป่าว ถ้าใกล้หนูจะได้เรียกลุง เพราะหนูเรียกเค้าว่าอมนุษย์ป้าอ่ะค่ะ ข้ามขั้นมนุษย์ไปแล้วเรียบร้อย 55555
สุดท้ายนะคะ ที่คุณน้าบอกว่า
-- หนูเองอาจไม่ได้เคยมองข้อเสีย ของตัวเอง
ที่น้าคิดว่าไม่น่าเดาผิดคือ
1. ชักสีหน้า
2. ถ้ากับเพื่อน ก็จะบวก การแสดงออกที่หยาบคาย
3. มักจะโมโห หรือ หงุดหงิดง่าย --
ผลออกมาคือคุณน้าเดาผิดค่ะ 55555
ขอบคุณที่ช่วยมาให้ข้อคิดเห็นดีๆนะคะ ถ้าคุณครูป้าคนนั้นเข้ามาอ่านคงปรบมือชอบใจน่าดู
สุดท้ายขอย้ำกับทุกคนนะคะ คำว่า ไม่มีหัวนอนปลายเท้า ต้องไม่ให้มันออกมาเพ่นพ่านนะคะ :))
ครูอาจจะอยากสั่งสอนว่า ที่ทำไปแบบนี้ไม่ดี
ครูก็ไม่ใช่ศาลที่จะรอสืบค้นหาข้อมูลว่าใครผิดไม่ผิด ดูที่เจตนา ครูไม่ต้องการที่จะเหยียบย่ำเราให้จมดินนะครับ
ลองใจเย็นๆ ใจกว้างๆ อันไหนให้อภัยได้ก็อภัย
เราจะได้ไปเรียนอย่างมีความสุขขึ้นน่ะครับ
เราต้องการแค่ไปเรียนให้ได้วุฒิได้ความรู้ใช่ไหม
ใช่แล้วแค่เรียนก็ไม่น่าจะล้ำเส้นก้าวก่ายบงการชีวิตคนอื่นได้นะ ทำไมน้อ…
ขอบคุณนะคะ
อย่าหาว่าพี่เผือกนะคะ พี่คิดว่าคห.3 น่าจะสื่อว่า ให้น้องลองปล่อยวางบ้างอะไรบางอย่างเราไม่จำเป็นต้องตอบโต้ทุกอย่างที่เราไม่พอใจก็ได้ จุดที่ควรโฟกัสจริงๆคือเรื่องการเรียนมากกว่าการทะเลาะเบาะแว้งกันในโรงเรียนน่ะค่ะ พี่รู้ว่าเราโกรธมากดูจากลักษณะการพิมพ์น้องดูไม่ค่อยลดราวาศอกเท่าไหร่ อาจจะด้วยวัยของน้องด้วย แต่เชื่อพี่เถอะ ถ้าน้องฝึกให้ใจเย็นลงได้ พอโตขึ้นน้องจะสามารถทนกับปัญหา ทนกับผู้คนได้ โลกข้างนอกนั่นโหดร้ายมากกว่านี้อีก สู้ๆนะคะ พี่เอาใจช่วย
เสียดายที่จบมาสูง เเต่ไม่มีเหตุผลเอาเสียเลยเสียดายเวลาที่เรียนไปจริงๆ
เห็นด้วยมากๆ ขอบคุณนะคะ
คิดเหมือนน้าสุกิต คห หนึ่ง เลยค่ะ เราว่าดูจากการพิมพ์ของเธอ น่าจะเป็นคนที่สีหน้าชัดมากจริงๆ แม้ต่อหน้าไม่พูด หน้าตาก็คงออกแน่ๆ เรากลัวเธอจะโดนว่ามากกว่านี้จัง เป็นห่วงนะ
กำลังโมโหน่ะค่ะ ขอโทษนะคะถ้าใส่ฟิลลิ่งเยอะไปหน่อย ^^
นอกจากเรื่องคำว่าหยาบคายว่าไม่มีหัวนอนปลายเท้า และอีกหลายๆสิ่งที่พูดไปก่อนหน้าแล้วนะคะ ยังมีอีกอย่างนะคะที่ไม่สมควรทำ คือ การนำเอาข้อมูลส่วนตัวที่รู้มาจากการทำหน้าที่สำหรับช่วยเด็ก มาเปิดเผยกับคนอื่นนี่ถือว่าไม่สมควรอย่างยิ่ง เป็นการปฏิบัตินอกเหนือจากหน้าที่ ต่อให้กลายเป็นศัตรูกันแล้วก็ยังต้องเก็บความลับไว้อยู่กับตัวนะคะ เพราะตามจริงแล้วครูต้องไม่ปฏิบัติตัวเป็นนักเลงเสเพลหาเรื่องนักเรียนแต่แรกอยู่แล้ว เพราะถ้าทำนอกจากนั้นเนี่ย โทษมี่จะได้รับควรหนักและรุนแรงมากขึ้นตามระดับอันสมควร ขอบคุณค่ะ
เหมือนเห็นตัวเองในอดีตเลยค่ะ555 เราก็แนะนำอะไรไม่ได้มาก แต่ตอนนั้นเราก็ทนให้เขาแกล้งๆไปจนเรื่องเงียบจนเขาเบื่อไปเองจากนั้นก็ค่อยๆปรับตัวหากลุ่มเพื่อนใหม่ ป.1-ป.3 โดนมาตลอด กว่าจะเข้ากะเพื่อนได้ก็ป.5
ถ้าเราโต้ตอบไรมาก เขาก็สนุกอยากแกล้งเราต่อ ครูบางคนก็เชื่อแต่เรื่องหลอกๆที่คนส่วนมากแต่งขึ้นมาเท่านั้นแหละ ปัญหาแบบนี้เราควรจัดการเองเพราะเขาจะมองว่าเป็นปัญหาเล็กๆ(ที่ไม่เล็กสำหรับเรา)เหมือนเด็กทะเลาะกันเดี๋ยวก็คืนดีไรงี้
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?