ตอบตามข้อเลยนะคะ

1. ปัญหาบางอย่างแค่ขอโทษมันไม่พอค่ะ จขกทต้องถามเพื่อนด้วยว่าเป็นอะไร มีปัญหาตรงไหนแล้วจขกทก็แก้ที่ตรงนั้นค่ะ สนิทกันอยู่แล้วน่าจะคุยกันได้นะคะ คนสนิทกันมีกระทบกระทั่งกันบ้างเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ อยากเป็นเพื่อนกันนานๆก็ต้องค่อยๆปรับเข้าหากันค่ะ ถึงจะไปกันได้

2. เป็นเพื่อนกันไม่จำเป็นต้องสนใจเรื่องเดียวกันนะคะ แต่ถ้าเพื่อนคุยกันแต่เกม จขกทก็ลองให้เพื่อนสอนเล่นดูบ้างสิคะ แต่อย่าติดมากนะ แต่ว่าถ้ามันไม่ใช่เรื่องที่เราสนใจก็อย่าไปฝืนค่ะ หาเพื่อนที่นิสัยเข้ากับเราได้ ในห้องต้องมีอยู่แล้วค่ะ สู้ๆนะคะ

3. คนเราสามารถมีความสุขด้วยตัวคนเดียวได้ค่ะ แต่จะดีเหรอคะ โรงเรียนก็เหมือนสังคมขนาดย่อม เห็นว่าจขกทเป็นคนเงียบๆแต่ถ้าอยากเข้าสังคมลองเป็นฝ่ายเริ่มเข้าไปคุยก่อนดีไหมคะ บางทีเพื่อนอาจจะเห็นจขกทเงียบๆไม่ค่อยพูดเลยไม่รู้ว่าคุยอะไรก็ได้นะ

สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ปัญหาเรื่องเพื่อนค่อนข้างละเอียดอ่อนในวัยรุ่น จะบอกว่าปกติไหมก็คงใช่เพราะเราก็เคยทำตัวงี่เง่าใส่เพื่อนมากกก ไม่คุยกับใครเป็นอาทิตย์ ร้องไห้ขี้มูกโป่งไปหลายรอบ ถามว่าอยู่คนเดียวได้ไหม แน่นอนว่าสบายมากแต่มันจะรู้สึกขาดอะไรไป ชีวิตมันจะไม่มีสีสัน มีปัญหาอะไรเราระบายกับเพื่อไม่ได้ เหนื่อยก็ไม่รู้จะบ่นกับใคร ถ้าบอกให้คุยกับครอบครัวแน่นอนว่ามันคนละฟีลกัน

ทีนี้ เราว่าจขกท.ต้องถามเพื่อนที่เหวี่ยงใส่ก่อนว่าเราทำอะไรให้ไม่พอใจ คือถ้าไม่คุยเเบบเปิดอกกันตรงๆยังไงมันก็ไม่จบค่ะ มันจะมีความคลุมเครืออึดอัดอยู่ ต้องใจเย็นๆค่อยๆคุยนะคะ ถามไปตรงๆเลย เราจะได้แก้ปัญหาให้ตรงจุด

ส่วนไอเรื่องที่รู้สึกไม่มีตัวตนเราก็เคยเป็นค่ะ มีเพื่อนนะ แต่รู้สึกแปลกแยกเหมือนเราตามไม่ทันเพื่อนในบางครั้ง เรื่องนี้ต้องอยู่ที่ตัวเองเเล้วล่ะ เราอย่าเอาความรู้สึกไปผูกกับเพื่อนเกิน ถ้าเพื่อนเขาดีกับเราอยู่กับเขาไม่มีอะไรเสียหายเลยค่ะ แต่ถ้าแสดงท่าทีรังเกียจเราก็ไม่แนะนำนะเพราะมันอาจจะอึดอัดใจกันเปล่าๆ

เรื่องการพูดเนี่ยถ้าเราฟังเขาพูดไม่เข้าใจไม่มีอะไรจะพูดเราก็อาจจะนั่งฟังเขาเฉยๆก็ได้เพราะเราเชื่อว่ามันต้องมีสักเรื่องที่เพื่อนจะพึ่งเราได้บ้าง ยังไงก็ใจเย็นๆนะคะ ทุกอย่างจะต้องดีขึ้นค่ะ

อยู่ปวชปี1แล้ว แต่การเขียนนี่อยู่เหมือนเด็กป.6เลยนะคะ 55555555555