มาแชร์กัน! อุปสรรคระหว่างเขียนนิยาย

งานยุ่งค่ะ และเอาเวลานอนมาเขียน

คำเดียวสั้นๆค่ะ ขี้เกียจ!

อยากเขียนนะ แต่หัวมันตัน! ตอนแรกก็มีไอเดียมากมายแต่พอถึงกลางเรื่องนี่แหละไปต่อไม่ถูกเลย

เรื่องงาน เรื่องเรียนนี่แหละค่ะ ตอนนี้เฟดตัวจากนิยายแล้วค่ะ บอกตัวเองว่าโปรเจคไม่เสร็จห้ามแต่ง T T

......

สำหรับเรามีสองข้อค่ะ

1. ข้อมูลไม่พอ ก็ไล่หากันไป + ถามเพื่อน

2. คิดคำไม่ออกค่ะ ปกติเราจะนึกภาพในหัวก่อนแล้วเขียนตามภาพที่เห็น แต่มันนึกคำไม่ออก บางครั้งพิมพ์ไปแล้วกลับมาอ่านเอง เรายังว่ามันไม่ใช่ มันวกวนหรืออ่านไม่รู้เรื่อง อ้า... อยากเขียนคล่องๆสำนวนสวยๆจัง

บิ้วตัวเองไม่ขึ้นค่ะ

ปกติพอลงเสร็จหนึ่งตอน ครึ่งเช้าวันแรกจะวนเวียนๆ อยูหน้านิยายก่อน

ครึ่งบ่าย ค่อยสะสมอารมณ์บิ้วตัวเองไปเรื่อยๆ ซึ่งบางทีก็ลากจนถึงวันรุ่งขึ้น

จนโอเคและค่อยลงมือเขียน ก็จะวนอยู่แบบนี้

ถ้าบิ้วไม่ขึ้น หรือต้องตัดสินใจว่าเนื้อเรื่องจะไปทิศทางไหน

ก็บอกว่ารีดเดอร์ว่าวันนี้ไม่ลงนะ

ประมาณนี้ค่ะ55

1. งานท่วมหัวเอาตัวไม่รอด

2. ความง่วงจู่โจม

3. อ่านนิยายที่ดองไว้ในเวลาว่าง

เลยไม่ได้เขียนสักทีค่ะ TT

สมอง ร่างกาย เวลาไม่ไปพร้อมกับเรามีเเต่คำว่า ล้มกับล้ม

แถม ยูธูป เฟสบุ๊กและทวิตเตอร์ เวลามีสมาธิทีไรต้องเข้าไปส่องสามสิ่งนี้จนเขียนดึกๆ ตื่นๆ แทบทุกวัน พูดง่ายๆ ว่าเกิดอาการเพลินจนลืมงานไปชั่วขณะหนึ่ง...

หัวร้อนกับตัวเองค่ะ5555 ทะเลาะกับน้องเรื่องพล้อตด้วย(ตอนนั้นแต่งด้วยกันสองคน)ตอนแรกก้แบ่งตอนแต่งกับน้องดีๆเอาเปลียบด้วยซำ้5555เอาไปเอามาเหมือนเราแต่งคนเดียวสะงั้น555

หลักๆคือความเพี้ยนของตัวเองค่ะ 5555

มีหลายความคิดเกินไป บางทีเขียนนิยายรักแต่เลี่ยนจัง

หรือไม่ก็เขียนอยู่ออกไป แฟนตาซี

ตอนนี้เข้าสู่โลกมืด เริ่มออกแนวผีแล้วค่ะ อิทธิพลจากการนอนแล้วคิดเยอะเกิน

แต่ก็หวังว่านิยายรักที่แต่งอยู่จะจบสมบูรณ์อย่างที่ตั้งใจไว้

สู้ๆนะคะ

งาน

จน

อากาศร้อน

อารมณ์และพล๊อตมักจะมาตอนนอนเล่นมือถือ พอลุกไปเปิดคอมปรากฏว่าฟีลหาย 555555555

นึกคำบรรยายให้สละสลวยไม่ออก

มีแต่แบบร่าง ภาษาวิบัติ

ไม่ก็หดหู่แล้วเขียนออกแต่ดราม่าดราม่าดราม่าดราม่า

ซีรี่ส์จีนค่ะ ไปดูฉู่เฉียวด้วยกันมั้ย? / ไม่ได้ค่าโฆษณานะเนี่ย

สำหรับเรา

1. ตัน อารมณ์ร่วมไม่มา ข้อมูลเขียนไม่พอ บางทีไม่มีรู้จะต่อพลอตยังไง

2. เป็นคนเขียนนิยายลงสมุดค่ะ ปวดนิ้วมาก ต่อให้หัวแล่นขนาดไหนก็ได้ไม่เกินประมาณ 3 ชั่วโมงค่ะ (ได้ไม่เกินบทนึงหรอกค่ะ) แถมพอเอาลงคอมก็นิ้วจะล็อคต่ออีก เศร้าใจ

3. ติดเกมค่ะ กะจะเขียนนิยายซักหน่อย เผลอเปิดเกม หันออกจากคอมอีกทีก็เย็นแล้ว แถมบางทีไปได้แรงบันดาลใจจากเกมที่เล่นแล้วอยากเอามาใส่ในนิยายก็เลยต้องลองหาวิธีใส่ มันก็เลยวนกลับข้อ 1 อีกรอบค่ะ

เรามีอุปสรรคอยู่3อย่างค่ะ ที่ไม่เคยเอาชนะมันได้ซะที

1.ความขี้เกียจ

2.คิดไม่ออก หรือ ตัน นั่นเองค่ะ...และ

3.ติดโชเชียลค่ะ

เวลา+ตัน สั้นๆค่ะ

1.ตัน

2.ขี้เกียจ

แค่นี้แหละมั้ง งาน นิยาย อ่านหมดและทำหมดแล้ว จนพ่อแม่พี่น้อง บลาๆๆๆๆๆไม่เชื่อว่าอ่านหมดแล้ว 555555555555555555555555555555555555555555 ทุกเล่ม ไร้การดองใดๆยกเว้นนิยาย

อุปสรรคหรอสำหรับผมขี้เกียจเหมือนกันแต่ของผมน้าจะมีเยอะอยู่ที่เคยเจอ เน็ตดับ ไฟตกนิยายลืมเชิฟ

พ่อแม่อยู่เลยเขียนยาก(อาย) ติดเกม ปวด เป็นหวัด ติดสอบ หมดกำลังใจในการเขียน

1. ขี้เกียจ

2. ตัน

3. สอบ

4. พ่อป่วย แม่ป่วย ญาติป่วย

5. ไปเที่ยว

6. Christmas Sale ใน Steam และ Origin ทำให้ต้องสละเวลาไปเล่นเกม555

7. การบ้าน

8. เหนื่อย

9. ทำธุระส่วนตัว

10 ติดซีรีย์ ติดอนิเมะ

11. ติดนิยาย ติดการ์ตูน ติดฟิค

12. ไม่มีอารมณ์แต่ง

13. เอาเวลาแต่งไปวาดภาพ

14. คอมพัง

15. คอมโดนพี่ยึดไปทำงาน

16. ไฟล์นิยายหาย เฟล

17. เอาเวลาไปแต่งเรื่องอื่นแปป

18. โดนจำกัดเวลาเล่นคอม

19. แต่งนิยายก็โดนใช้ไปหุงข้าว (??)

20. อื่น ๆ อีกมากมาย

สารพัดเหตุผลค่ะ ยังงงอยู่เลยว่าแต่งมากตั้งหลายตอนได้ยังไง555

จากที่เราอ่านคอมเม้นของเพื่อนๆส่วนใหญ่จะไม่ค่อยมีเวลา ตันและขี้เกียจ ซึ่งเป็นเหตุผลที่ค่อนข้างแก้ยากซึ่งเราก็เป็น แต่เราอยากบอกในฐานะนักเขียนมือใหม่ว่า ‘กำลังใจ’ สำคัญมาก เราเคยหมดกำลังใจในการเขียนไปแล้วเพราะมีแต่เฟบ ไม่มีคอมเม้นเลยว่าชอบนิยายที่เราแต่งมั้ย รู้สึกอินกับตัวละครมั้ย บลาๆๆๆ แต่สุดท้ายก็กลับมาแต่งเพราะมันทิ้งไม่ได้ สำหรับนักเขียนอย่างเราๆนักอ่านถือว่าสำคัญ พวกเขามีทั้งที่ดีและพวกวิจารณ์หยาบๆก็เช่นกัน เราเคยโดนแล้วท้อไปเลย แต่กำลังใจจากส่วนน้อยนั้นก็ดึงเราขึ้นมาและเริ่มแต่งต่อโดยการแก้ไขนิยายเราไปเรื่อยๆ สรุปสั้นๆนะคะ หากหมดกำลังใจในการเขียนจริงๆให้ถามตัวเองค่ะว่าทำไม ถ้าเป็นเพราะไม่มีคอมเม้น แล้วเราจะสามารถสร้างผลงานที่ดีกว่านี้ได้มั้ย? หากว่าไม่ นั่นหมายถึงการเขียนอาจไม่ใช่ที่สุดสำหรับคุณ ลองทบทวนตัวเองดูดีๆนะคะ ที่พูดมาทั้งหมดไม่ได้บอกว่าตัวเองแต่งเก่งหรือมีภาษาสละสลวยอะไรเลย เราอยากให้กำลังใจทุกคนที่รักการแต่งนิยาย อย่ายอมแพ้ค่ะ ทุกคนมีโอกาสพัฒนา ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆเลยค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นักเขียนทุกคนนะคะ สู้ๆ ไฟท์ติ้งงงง

แมว... เมี้ยวว~

///โยนความผิดแบบหน้าด้านๆ

พล็อตแต่ล่ะตอนเยอะมาก แบบเขียนนิยายสืบสวนอ่า ข้อมูลเยอะสุด แต่กว่าจะกรองออกมาเป็นเรื่องเป็นราวได้ ต้องอ่านหนังสือไม่รู้กี่จบ นี่ยังแต่งตอนปัจจุบันไม่ได้สักตัวเพราะหัวไม่ถึง ถถถถถถถ

1. นึกประโยคที่จะเขียนได้ละ...อ๊ะ! นั่นกระทู้อะไรน่ะ น่าสนใจจัง ขอกดดูแปป

10 นาทีผ่านไป...

...เมื่อกี๊เราจะเขียนอะไรหว่า??? ลืมละ ถถถถถถ

2. เราแต่งนิยายเป็นภาษาอังกฤษด้วย แล้วเวลาจะนึกคำศัพท์อะไรสักคำขึ้นมามันดันนึกไม่ออกอ่ะ! ไม่รู้จริง ๆ ว่าตรงนี้ต้องใช้คำอะไร นอนกลิ้งไปกลิ้งมาสามสี่ชั่วโมงกว่าจะนึกออก พบว่าคำศัพท์ที่เราต้องการจะใช้นั้นเป็นคำง่าย ๆ พื้น ๆ ที่ดูแล้วไม่น่าใช้เวลานึกนานขนาดนี้ ( = =)

ช่วงเที่ยงถึงเย็น อยากเขียน แต่เขียนไม่ออก ได้แต่นั่งจ้องคอม ฟังเพลง บิ้วอารมณ์ไปพลางๆ

พอเข้าช่วงหัวค่ำ จะเริ่มมีไฟเขียน เขียนได้ทีละบรรทัดอย่างกับเต่าคลาน

ขึ้นวันใหม่จะลื่นเป็นพิเศษ เขียนได้รัวๆ ไม่กล้าหยุดมือกลัวพล็อตกระเด็น

และเมื่อท้องฟ้าเริ่มสว่าง หนึ่งตอนก็เสร็จพอดี

ความสำเร็จ มาพร้อมกับแสงแรกของวันใหม่

ผมได้เดินออกไปดูพระอาทิตย์ขึ้นทุกเช้า จากนั้นก็ ...สลบเป็นตาย

ตื่นขึ้นมาก็ง่วงงุน จนคิดอะไรไม่ออก แล้วก็วนลูปเดิม วนไป

คิดไม่ออกกับติดงานของร.ร.==

ความขี้เกียจเน้นๆเลยครับ

ไม่เคยมีปัญหาเรื่องความขี้เกียจค่ะ ส่วนใหญ่จะเป็น"ไม่ว่าง"มากกว่า

พล็อตเขียนไว้หมดแล้ว ภาพในหัวอิมเมจิ้นไว้แล้ว ขาดเพียงเวลาที่จะเขียนเท่านั้น 5555555 งานนู่นงานนี่ทำเอาทุกวันนี้นอนไม่เคยจะเต็มอิ่ม ไม่ต้องพูดถึงการเขียนนิยายเลยค่า //ซับน้ำตา

สดใสไม่กล้าลงนิยายค่ะ รู้สึกตื่นเต้นมากๆเหมือนหัวใจจะวาย แล้วก็เลยชอบผัดไปก่อน ประมาณว่ามันยังไม่สมบูรณ์นะ ต้องแก้อีกหน่อย นี่ก็ผัดมาหลายวันนับตั้งแต่ที่ลงคำโปรยไป เพื่อนๆจะว่าสดใสรึเปล่านะ