ทำไมอ่านนิยายตัวเองไม่สนุก มันไม่สนุกจริงๆ หรือเพราะว่าเราเป็นคนเขียน
ตั้งกระทู้ใหม่
ผมอ่านนิยายตัวเองแล้ว ไม่รู้ว่ามันสนุก ชวนให้อ่านตอนต่อๆ ไปไหม ก็บอกตัวเองไม่ถูก แต่ความรู้สึกคือ ขณะเราอ่านนิยายตัวเอง ปากเขาขมุบขมิบตามตัวหนังสือ แต่ไม่เกิดภาพจินตนาการตามในหัวเลย แต่เราจะไปคิดถึงฉากต่อๆ ไป หรือ บทพูดต่อๆ ไปมากกว่าเนื้อหาคำบัจจุบัน (แบบว่านึกภาพล่วงหน้า) มันเลยรู้สึกตอบตัวเองไม่ถูกว่า นิยายตัวเองมันสนุกหรือไม่สนุก
พอเป็นแบบนี้ ทำให้ไม่อยากเขียนต่อไป เหมือนอยากกลับมาแก้แต่ตอนเดิมๆ พอคิดว่าดีแล้ว กำลังจะเขียนตอนต่อไป ลองกลับมาอ่านเช็คดูอีกรอบ มันก็ยังอึนๆ กับนิยายตัวเอง กลายเป็นวนลูป ย้ำคิดย้ำทำซะงั้น นิยายไม่ไปไหนเลยทีนี้
แต่หากลองปล่อยไว้นานๆ แล้วกลับมาอ่าน มันจะสนุกขึ้น พอเขียนต่อไป ลองกลับมาอ่านอีก อ้าว ทำไมมันสนุกเลย
แล้วสรุป มันสนุกหรือไม่สนุกล่ะนิ
หวัดดีชาวโลก!
11 ม.ค. 61 เวลา 13:22 น.
4,676
views
19 ความคิดเห็น
เราขอยืนยันนะคะว่า ถ้าเขียนสนุก เราที่เป็นคนเขียนเองอ่านเองยังสนุก และมีอารมณ์ร่วมซึ่งมากกว่านักอ่านเพราะเราทราบดีว่า hint ที่เราใส่ไว้มันสื่อถึงอะไรซึ่งคนอ่านจะยังไม่ทราบจนกว่ามันจะเฉลยภายหลังค่ะ
เราเห็นด้วยกะเมนต์นี้นะ เราเป็นคนนึงที่อ่านนิยายสนุก ยิ่งฉากไหนที่ชอบกลับไปอ่านเมื่อไหร่ก็ยังสนุกอยู่ จขกท.ก็พยายามเข้าน๊า
นี่ก็อ่านเองแล้วสนุกอยู่คนเดียวอ่าค่ะ ถถถ ช่วงเวลาที่พิมพ์ออกมาแล้วอ่านเองไม่สนุกก็มีนะ จะเครียด ๆ หน่อย รู้สึกว่าพิมพ์อะไรมาก็กากไปหมด ลบแล้วลบอีก ตอนที่เราเป็นก็จะให้เวลาตัวเองหน่อย แต่ถึงจะเป็นช่วงที่คิดว่าดีที่สุดแล้ว ก็ยังมีวนกลับไปแก้ใหม่ไป ๆ มา ๆ อยู่บ่อย ๆ เหมือนกันค่ะ คงไม่ใช่เรื่องแปลกหรอก เราว่าความคิดมันเปลี่ยนแปลงได้อยู่เรื่อย ๆ
ไม่แน่ใจว่านักเขียนท่านอื่นอ่านงานตัวเองแล้วรู้สึกอย่างไร
แต่ส่วนตัว ผมอ่านงานเขียนตัวเองแล้วสนุกครับ มุกขำทำงานได้ตามที่ต้องการ อ่านกี่ครั้ง แม้จะไม่ขำแล้วแต่ก็ยังยิ้มได้ --- ฉากต่อสู้มันส์ซะใจอย่างที่คิดไว้ ไม่น้อยกว่าที่วางไว้เลย
ส่วนคนอ่าน อ่านแล้วรู้สึกอย่างไร คงไปกำหนดไม่ได้ ตัวคนเขียนได้แค่ส่งสิ่งที่ (ตัวเอง) คิดว่าดีที่สุดให้เท่านั้น
วิธีแก้ไม่แน่ใจ แต่อยากให้อ่านงานเขียนดี ๆ เยอะ ๆ ซ้ำ ๆ บ่อย ๆ เพื่อยกมาตรฐานการเขียน และต้องยกมาตรฐานความคิดด้วยการเสพสื่อแนวที่เราเขียนเยอะ ๆ เพราะสองอย่างนี้ต้องไปด้วยกัน
แล้วอาการอ่านนิยายตัวเองไม่สนุกจะหายไป เพราะเรายกมาตรฐานให้เท่ากับของคนอื่นที่เราเห็นว่าสนุกได้แล้ว
ถ้าอ่านคอมเม้นของผมแล้วไม่เข้าใจ ไม่ต้องห่วง เพราะเรื่องพวกนี้ใคร ๆ ก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน มันเป็นเรื่องของความรู้สึกที่ซับซ้อนของมนุษย์ แนะนำให้เขียน(และศึกษางานคนอื่น)ไปเรื่อย ๆ อย่าหยุด เชื่อว่ามันจะดีขึ้นเอง
ผมเห็นด้วยกับคอมเม้นนี่นะ
เพราตัวผมเองตอนแต่งนิยายครั้งแรกผมก็ใส่อะไรที่ผมคิดตอนนั้นลงไปในนิยายจนหมดเนื้อเรื่องเลยออกมาแบบพระเอกเก่งมั่งกากมั่งจนคนดูเริ่มถดทอยลงไปเพราะความสะเพร่าของผม
ผมจึงหยุดการแต่งนิยายเอาไว้และได้ไปศึกษาอ่านนิยายดังๆจนได้แนวคิดและมาเริ่มเรื่องใหม่และแต่งจนคนอ่านกลับมาอ่านแบบไม่ลดลงและได้คอมเม้นเป็นกำลังใจให้แต่งตอนต่อไปได้
คือผมก็ไม่รู้ว่าสิ่งนี้มันจะตรงประเด็นกับคอมเม้นที่ผมแสดงความคิดเห็นหรือไม่แต่ผมขอบอกเอาไว้เลยว่า คอมเม้นที่ผมตอบกลับมีประโยชอย่างมากกับนักเขียนหน้าใหม่ทุกท่าน
ตอบให้ไม่ได้เหมือนกันค่ะ แต่นิยายของตัวเองเราอ่านแล้วสนุกนะ แต่ยอดวิวต่ำ (เพิ่งเอาลง) และคิดว่าคงไม่ถูกจริตน้อง ๆ ในเว็บนี้ ก็เลยอาจจะไม่สนุกสำหรับคนอื่น(มั้ง)
แต่ไม่เป็นไร เขียนเองแล้วสนุก อ่านเองแล้วฟิน เก็บน้องชายนางเอกมาเพ้อเอง แค่นี้ก็พอใจแล้ว
และคิดด้วยว่าสักวันจะจ้างโรงพิมพ์พิมพ์นิยายเอง (มีตังค์เสียอย่าง ５５５) เพราะอยากเห็นนิยายตัวเองเป็นรูปเล่ม (เพราะไม่คิดว่าจะมีสำนักพิมพ์ที่ไหนรับ ส่งไปที่หนึ่งแล้วโดนปฎิเสธไปแล้วด้วย) :P
สรุปคือ คิดว่านิยายตัวเองสนุก แต่ไม่มีคนอ่าน แล้วคิดด้วยว่าถ้าคนเขียนเขียนแล้วไม่สนุก คนอ่านก็คงจะไม่สนุกไปด้วย
สนับสนุนความคิดว่าพิมพ์เองค่ะ แล้วไปขอวางตามร้านหนังสือ แต่อย่าคาดหวังว่าจะขายได้นะคะ
แล้วที่สำคัญขายทางออนไลน์อันนี้ผลตอบรับดีที่สุดค่ะ
เราก็เป็นคนหนึ่งที่ฝันอยากเห็นหนังสือของตัวเอง พิมพ์แค่หกสิบเล่มหนาห้าร้อยหน้าเล่มละร้อยกว่าบาทเองค่ะ แนะนำแนะนำ สำนักพิมพ์มหาลัยธรรมศาสตร์ค่ะ ถูก คุณภาพดี แถมมีแถมด้วย555
สนุกไม่สนุกอยู่ที่คนอ่าน
ถ้าเป็นคนเขียน อ่านงานตัวเอง แล้วไม่สนุก
อ่านแล้วมองข้ามบรรทัดปัจจุบัน ไปนึกถึงเหตุการณ์ในอนาคต
แปลได้ 2 อย่างคือ
1. เขียนได้ไม่ค่อยดีนัก จนไม่สามารถดึงดูดใจผู้อ่านให้อยู่กับสถานการณ์ปัจจุบันได้
หรือในมุมกลับ เขียนได้ดีจนนักอ่านลุ้นระทึก คิดถึงฉากถัดๆไป
2. เพราะเป็นคนเขียน เลยไม่รู้สึกอะไรกับเนื้อหาปัจจุบันที่อาจ
ใจเลยวาร์ปไปเนื้อหาตอนถัดๆไป ทำให้รู้สึกว่าไม่สนุก
ถ้าเป็นแบบแรกยังพอแก้ไข ปรับปรุงวิธีเขียน วิธีนำเสนอเหตุการณ์ต่างๆได้
แต่ถ้าเป็นแบบที่สอง นี่แก้ยากหน่อย
ต้องปรับทัศนคติของผู้เขียน ให้อ่านนิยายตัวเองในมุมมองผู้อ่าน ที่ไม่รู้ว่าต่อไปตัวเอกจะเจออะไร
อาจทำให้ใจจดใจจ่อกับสถานการณ์ปัจจุบันมากขึ้น สนุกกับตอนอ่านปัจจุบัน
ไม่วาร์ปไปฉากถัดๆไป บทพูดถัดไป สถานการณ์ถัดไป
วิธีแก้อีกอย่างก็คือ วางพล็อตให้แน่นขึ้น เขียนตามพล็อตที่วางไว้ไปเรื่อยๆก่อน
จบช่วงเนื้อเรื่องนึง ค่อยกลับมาอ่านใหม่ แล้วค่อยรีไรต์
ถ้าเขียนไป รีไรต์ไป จะมึนๆ อึนๆ ติดในลูปที่ไม่รู้จะแก้ยังไง จะออกตรงไหน = นิยายไม่เดิน
และการทิ้งช่วงไว้ค่อยมาอ่าน จะทำให้สนุกขึ้นเพราะเราไม่ได้จดจ่อกับฉากปัจจุบันที่อ่าน
ฉากอนาคตที่กำลังจะเกิด แต่พอเริ่มเขียนๆไปละย้อนมาอ่านตอนแรกๆ อาจไม่สนุกเพราะตอนถัดๆมาสนุกกว่าก็เป็นได้
สรุป : ขึ้นอยู่กับตัวบุคคลล้วนๆ กับการอ่านนิยายสนุก/ไม่สนุก
อย่างเช่น ให้คนไม่ชอบแนว Yuri มาอ่านแนว Yuri ยังไงก็ไม่สนุกหรอก
หรือคนไม่ชอบแนวสยองขวัญ อ่านยังไงก็ไม่สนุก
ดังนั้นเขียนนิยายแนวที่ตัวเองชอบ อ่านยังไงก็จะสนุก
^
^
มุมมองที่ดีมากครับ มันต้องแก้ที่ตัวเราเอง แก้ทัศนคติกับงานเขียนตัวเองล้วนๆ
ถ้าตัวเราซึ่งเป็นคนที่เขียนเองอ่านแล้วรู้สึกว่ามันไม่สนุก ก็คงไม่ต้องไม่ถามถึงคนอ่านแล้วล่ะค่ะ เพราะสิ่งแรกที่จะทำให้เราสามารถเขียนต่อไปได้ก็คือ ความรู้สึกสนุกไปกับเนื้อหาของนิยายของเรา
ถ้าอ่านแล้วอาย เขิน เหมือนกำลังจีบผู้
นี่นับว่าสนุกหรือไม่สนุกหว่า...
แสดงว่าอินจนนึกว่าตัวเองเป็นนางเอกค่ะ
ตอนที่เขียนและอ่านเองแรก ๆ ก็สนุกครับ แต่จะเบื่อหน่อย ๆ ก็ตอนที่แก้คำผิดนี่แหละ อ่านซ้ำหลายรอบเกิน...
ใครว่า นิยายเราไม่สนุก แต่เราชอบนิยายที่เราเขียนเสมอ และอ่านซ้ำบ่อย ๆ เลย
อืม... เราเป็นคนนึงที่เวลาเขียนนิยายแล้วไม่รู้สึกว่ามันสนุกเลย
แต่จากที่เคยให้คนอื่นอ่าน+คนอ่านในเว็บอ่าน พวกเขาก็บอกว่าสนุก
เราเลยบอกไม่ได้ว่าทำไมตัวเองถึงไม่สนุก คงเพราะตัวเองเป็นคนเขียนแล้วรู้ทุกอย่างละมังคะ
(หรืออีกข้อคือ ความพารานอยด์ส่วนตัว 55555 แบบ เพอร์เฟคชั่นนิสต์เกินไป อะไรไม่ได้ดั่งใจ รู้สึกว่ามันไม่ดีพอเท่าที่ควร รู้สึกว่าผลงานไม่ดีตลอดเวลา อันนั้นก็เป็นได้.... เราเป็นตลอดเลยค่ะ เฮ้อ)
ว่าไปตามเหตุผลที่คนแนะนำมาเยอะแยะแล้วนั่นแหละ..บาย
เกิด 3 เหตุการณ์ขึ้นกับเราค่ะ
1.เขียนแบบเอื่อยๆ เฉื่อยๆ เขียนแบบไม่ค่อยมีอารมณ์ร่วม เขียนแค่เพราะต้องเขียน แต่...กลับมีคนอ่านแล้บมาบอกว่าสนุก
2.เขียนแบบตั้งใจ ทิ้งปม ประดิดประดอบภาษา ยิงมุกที่คิดว่าฮาแน่ๆ แต่...คนอ่านอ่านแล้วไม่มีฟีดแบคกลับมาเลย เหมือนไม่ได้เห็นส่วนที่เราพยายามเน้นให้เขาด้วยซ้ำ 5555555
3.เขียนแบบตั้งใจมากๆ เขียนตอนมีอารมณ์ร่วม สมองปลอดโปร่ง เขียนอย่างมีความสุข และ ฟีดแบคกลับมาก็ดี คนอ่านชอบ คอมเมนต์ตอนนั้นๆ เยอะกว่าตอนอื่น
เกิดเหตุการณ์พวกนี้ขึ้นกับเราสลับกันไปค่ะ ส่วนตัวเราเป็นคนที่ไม่อยากดองนิยายนานและอยากสร้างวินัยให้ตัวเอง เลยมีบางครั้งที่เขียนเพราะอยากเขียน และเขียนทั้งที่ไม่อยากเขียน ออกแนวบังคับตัวเองน่ะนะ
ส่วนคำถามที่คุณจขกท.สงสัย เราคิดว่าน่าจะเป็นเพราะความชอบของคุณจขกท.และคนอ่านไม่ตรงกันหรือเปล่าคะ เนื้อหาบางช่วง คุณยังไม่ชอบไม่พอใจ แต่คนอ่านมาอ่านอาจบอกว่าสนุกก็ได้นะ หรือไม่ปัญหาการอ่านนิยายตัวเองแล้วไม่ชอบ อาจเพราะเราคาดหวังมากเกินไป หรือเผลอเอาตัวเองไปเปรียบกับคนอื่นโดยไม่รู้ตัวเลยคิดไปเองว่ามันไม่สนุก ยังไม่ดีพอ
ส่วนตัวเราแก้ปัญหานี้โดยเขียนต่อไปเรื่อยๆ พอจบแล้วมาอ่านรวดเดียว พบจุดบกพร่องก็แก้ไข ถึงไม่สนุก แต่สิ่งที่รู้สึกถึงคือภูมิใจที่เขียนนิยายจบเรื่องแล้ว เรื่องแรกอาจอยู่ในขั้นกาก แต่เขียนต่อไปเรื่อยๆ ฝีมือเราน่าจะพัฒนาขึ้นนะคะ ดีกว่ามัวกังวล อยากเขียนเรื่องปัจจุบันให้ดีที่สุด ถ้าเป็นแบบนั้น เรื่องปัจจุบันดีที่สุดแล้ว แล้วเรื่องต่อไปจะพัฒนาได้หรือ จริงไหมคะ สู้ๆ นะคะ
ตัวเองเขียน อ่านสนุกอยู่คนเดียว... กลัวคนอื่นอ่านไม่สนุกค่ะ
จริง รู้สึกเหมือนจขกท.เลยค่ะ พอเขียนเสร็จแล้วมาอ่านตรวจคำผิดรู้สึกว่ามันไม่สนุก ดูน่าเบื่อๆทั้งๆที่ของเขียนครั้งแรกรู้สึกสนุกมาก จนสุดท้ายตอนนี้ก็ไม่ได้เขียนแล้วค่ะ ไม่รู้เหมือนมันรู้สึกไม่มีกำลังใจเขียนต่อเลย
แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งหลังจากที่เลิกเขียนไปเป็นปี เราไปเจอนิยายone shotที่ตัวเองเคยเขียน เบื่อๆเลยลองนั่งอ่านดู กลับสนุกซะงั้น พอลองกลับไปอ่านหลายๆเรื่องที่ตัวเองเคยเขียน รู้สึกว่า เห้ย มันไม่ได้แย่เหมือนที่เคยคิดนิ แล้วก็ค้นพบว่าตัวเองถนัดเขียนแบบ one shot มากกว่าเรื่องยาว ตอนนี้ก็เริ่มมีกำลังใจมากขึ้น
บางทีต้องลืม ๆ ไปสักพักครับ พอกลับมาอ่านแล้วจำไม่ค่อยได้แล้วจะรู้สึกสนุกขึ้น
เหมือนเราเลย 555 เราแก้หลายรอบเรื่องคำผิด เลยอ่านซ้ำแบบ โค-ตะ-ระ บ่อยอ่ะ แก้หนักไปหน่อย แต่เราก็คิดว่ามันยังสนุกเพราะเราบังคับตัวเองว่า ต้องอ่านให้สนุก งงล่ะสิ 555
ข้ามเม้นนี้ไป (=_=)
ยังไงก็สู้ ๆ น่ะ เพื่อนนักเขียน
เราขอแค่แนะละกันค่ะ
หลังจากอ่านข้อคิดนักเขียนดังมาหลายคน เราพบว่า ส่วนใหญ่ท่านเหล่านั้นจะให้กลับไปre-writeใหม่หลังผ่านไปเป็นสัปดาห์ให้เราลืมตอนนั้นๆแล้วนะคะ
แบบนี้จะได้ไม่วนลูปไงคะ แล้วค่อยมาแก้เพิ่มความสนุกอีกที : )
เวลาเราอ่านนิยายของตัวเองก็มีทั้งเวลาที่สนุกแล้วก็ไม่สนุกอ่ะนะ ถ้าอ่านแล้วรู้สึกสนุกก็แสดงว่ามันดีแล้ว แต่ถ้าอ่านแล้วยังรู้สึกไม่สนุก เหมือนขาดอะไรไปก็ตีความได้สองอย่าง คือหนึ่งมันยังดีไม่พอ สองคือเรามาตรฐานสูงไป
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?