การที่เราเเต่งนิยายเเบบนี้ยังมีคนอยากอ่านอีกมั้ย?
คือเราเเต่งนิยาย (ไม่เชิงนิยายมั้ง) เป็นเเบบกลอนบทละคร ด้วยความที่รู้สึกว่ามันคือทางเราที่สุดเเล้ว
เราสนองความต้องการเราล้วนๆ เเหละในการเเต่งเรื่องนี้ เเต่ว่าเราก็ต้องการคนอ่านเเละคอมเม้นท์เพื่อพัฒนาสกิลการเขียนของเรา เเต่คือทุกอย่าง 0 นอกจากวิวที่ตัวเองกดอ่านเอง (เศร้าใจ)
1. จะมีคนอยากอ่านเป็นเเบบกลอนบทละครมั้ยครับ (หรือทุกคนจะรู้สึกว่ามันเป็นเหมือนหนังสือเรียนวรรณคดีวิจักษ์ไปนิด)
2. เเนวนิยายเเบบนี้เหมาะกับกลอนเเปดมั้ย (เเอบโปรโมตนิยายเบาๆ เหอะๆ)
"พอเงาดำย่างกรายสู่ห้องโถง ลมพัดโครมโกรกโกรมจากทุกแห่งหน
เกลียดก็เกลียดกลัวก็กลัวเกินจะทน ภุชทลก็สั่นเทิ้มเริ่มกำปืน
ตัวประหลาดเริ่มย่างก้าวเข้าข้างใน เริ่มเหนี่ยวไกยืดแขนเล็งที่พื้น
จนประตูที่เปิดไว้ก็เริ่มมืน สั่นทั้งยืนก็คงต้องยิงออกไป
เธอยิงเข้าเลือดกระเซ็นเข้าที่หน้า จนราคาเป็นราคีที่แต่งไว้
ปีศาจนั้นกระอ่วนอักสำลักใย ประชวรไข้สำลักคายกลายเป็นควัน
ปีศาจไหนก็คนเสียกระนี่ เป็นเช่นนี้เกิดสำนึกในทีนั้น
ยิงคนซื่อจะฟื้นกลับก็ไม่ทัน คนโจษจันว่าฆ่าคนก็คงอาย
แต่ปีศาจตนที่สองก็ตามหา กระโจนหน้ามาเกาะกินกันเป็นสาย
ห้องโล่งโล่งก็บอดมอดจนวอดวาย เจียนจะตายตั้งสติจึงเหนี่ยวไก
ยิงให้หมดจรดสิ้นระเนนนาด ผิวเป็นดาษโน่นเป็นฝีนี่เป็นไฝ
ยิงไม่สนนรกภูมิคือสิ่งใด ไม่สนใจเอาชีวิตคิดเป็นพอ
จนลืมตาอสูรกายนั้นหายวับ ไม่ผิดกับควันไฟไหม้จนหวอ
เหลือแต่เลือดกับเถ้าถ่านเป็นต้นตอ เหมือนชะลอก็ปลิวจึงลิ่วมา"
8 ความคิดเห็น
คิดว่าจขกทเก่งค่ะ แต่ให้เราอ่านเราก็ไม่อ่านอะ เราชอบอ่านบทบรรยายมากกว่า ส่วนพวกกลอนถ้ามีนิดหน่อยก็โอเค
มันอ่านยากมั้งคะ แต่ก็น่าสนใจดีค่ะ สู้ต่อไปนะคะืโปรโมทบ่อยๆ
คือมันไม่ใช่นิยายอ่ะครับ คนที่ชอบอ่านบทกลอนมันก็มีแหละ แต่ถ้ามาลงเป็นนิยายในเด็กดี มันออกจะผิดกลุ่มเป้าหมายไปหน่อย
อันนี้ขออนุญาติถามตรงๆ นะครับ ถ้าสมมติว่าจะลงเเนวๆ นี้จะลงเว็ปไซต์ไหนดีครับ
เท่าที่เรารู้ไม่มีครับ แต่อาจจะสร้างเป็นเพจเฟสบุ้คก็ได้ แล้วชวนคนที่สนใจเช้ามา
อืมมมม...นอกจากที่คนอื่นบอกแล้ว ยังมีอีกอย่างหนึ่ง
จขกท ใช้คำผิด และผิดฉันทลักษณ์ด้วยล่ะค่ะ
อย่างเช่น
"พอเงาดำย่างกรายสู่ห้องโถง ลมพัดโครมโกรกโกรมจากทุกแห่งหน
เกลียดก็เกลียดกลัวก็กลัวเกินจะทน ภุชทลก็สั่นเทิ้มเริ่มกำปืน
โถง...มันควรมีคำคล้องเป็น โ-ง แต่อันนี้ไม่มี
ตัวประหลาดเริ่มย่างก้าวเข้าข้างใน เริ่มเหนี่ยวไกยืดแขนเล็งที่พื้น
จนประตูที่เปิดไว้ก็เริ่มมืน สั่นทั้งยืนก็คงต้องยิงออกไป
ตรงคำว่าพื้น จริงๆ ไม่ใช่ว่าผิดหรอก แต่ว่ามันควรเป็นเสียงจัตวา จะเพราะกว่าค่ะ ลองอ่านกลอนเยอะๆ ดู เสียงมันจะไปในทางเดียวกัน จะมีผิดแปลกเป็นเสียงเอก เสียงโท หรือแม้แต่เสียงสามัญบ้าง แต่ก็ไม่มากเท่าไหร่
อ้อ...จนประตูที่เปิดไว้ก็เริ่มมืน...? ตรงนี้แปลว่าอะไรอ่ะ มืน? มึน? แล้วประตูหรือคะที่มึน หรือคนที่มึน เพราะตรงนี้ไม่สื่อความหมาย/กำกวมจริงๆ
เธอยิงเข้าเลือดกระเซ็นเข้าที่หน้า จนราคาเป็นราคีที่แต่งไว้
ปีศาจนั้นกระอ่วนอักสำลักใย ประชวรไข้สำลักคายกลายเป็นควัน
ราคาเป็นราคี??? ความหมายคืออะไรเอ่ย อันนี้ความหมายไม่ใช่จริงๆ นะคะ
แต่ปีศาจตนที่สองก็ตามหา กระโจนหน้ามาเกาะกินกันเป็นสาย
ห้องโล่งโล่งก็บอดมอดจนวอดวาย เจียนจะตายตั้งสติจึงเหนี่ยวไก
ห้องโล่งก็บอด มืดบอด? อันนี้ยังกำกวมอยู่ ถ้าจะเล่นคำเล่นความหมายก็...เราว่าเปลี่ยนหน่อยดีไหม
ยิงให้หมดจรดสิ้นระเนนนาด ผิวเป็นดาษโน่นเป็นฝีนี่เป็นไฝ
ยิงไม่สนนรกภูมิคือสิ่งใด ไม่สนใจเอาชีวิตคิดเป็นพอ
แอบฮาท่อนเป็นฝีเป็นไฝ คือไม่ได้เกี่ยวอะไรกับการยิงเลย จะบอกว่ายิงเลือดกระเด็นแต้มเป็นจุดอะไรงี้ (คิดว่าเข้าใจนะ) แต่...มันไม่ใช่อ่ะ 555
อ้อ ระเนนนาด ไม่มี มีแต่ระเนระนาด นะคะ กลอนสุภาพมีคำ 7-9 ได้แหละ
จนลืมตาอสูรกายนั้นหายวับ ไม่ผิดกับควันไฟไหม้จนหวอ
เหลือแต่เลือดกับเถ้าถ่านเป็นต้นตอ เหมือนชะลอก็ปลิวจึงลิ่วมา"
เหมือนชะลอก็ปลิวจึงลิ่วมา...อันนี้ไม่เข้าใจจริงๆ ค่ะ
บทละครแบบวรรณคดีสมัยก่อนที่แต่งเป็นกลอนกัน เราเคยอ่านนะ หลายเรื่องเลย (ไม่นับที่บังคับให้อ่านในหนังสือเรียนนะ) เราว่าถ้าอยากแต่งเป็นกลอน จขกท ควรเริ่มจากการสะสมคลังคำให้มากๆ และลองแต่งไปเรื่อยๆ ก่อนค่ะ การบิดคำ การบิดเสียงมันจะสนุกมากขึ้นถ้าเราสื่อความหมายดี แต่ถ้าจะเล่นคำเล่นเสียงมันก็ได้นะ แต่ต้องให้ได้ความหมายด้วยค่ะ
อุ้ย! ตายละ เเต่งตอนง่วง ไปเเก้ก่อนล่ะ ฟิ้ววววว
เอาจริงๆ เเล้ว มืน มันเเปลว่าเปิดเเหละ เเต่น่าจะใช้กะฉันทลักษณ์นี้ไม่ได้ ยังไงขอบคุณเจ้าของคอมเมนท์ด้วยละกันครับ ถ้าไม่มีเจ้าของคอมเมนท์นี่คือคงไม่สังเกต
กลอนมันก็นับเป็นนิยายหรือเรื่องสั้นอย่างนึงในสมัยสุนทรภู่ แต่สมัยนี้คงไม่มีใครอ่านแล้ว ถ้าจะให้ดี แนะนำให้แต่งบรรยายปกติ พอถึงเหตุการณ์อะไรสักอย่างเราค่อยเปลี่ยนเป็นกลอน สักบทสองบทก็ได้ คนอ่านน่าจะสนุกกว่า
ผมเคยทำช่วงหนึ่งครับ คือเขียนเหมือนนิทานคำกลอน (คล้ายๆ พระอภัยมณีหรือนิทานร้อยบรรทัดนั่นแหละครับ) แต่ว่ายังไม่ได้เริ่มเสียทีเพราะตอนนี้ยังเขียนกลอนไม่เก่งเท่าไหร่ และมีบางช่วงที่อยากแต่งบทละครคำกลอนหรือบทละครแต่ก็ไม่มีความรู้ด้านนี้เช่นกัน
คือจะบอกว่าแต่งอะไรก็ลองดูก่อนดีกว่าครับ เพื่อจะได้รู้แนวของตัวเองและรู้ว่าเราควรปรับปรุงหรือแก้ไขตรงไหนบ้างจะดีเป็นที่สุดครับ
พูดตรงๆ เราเป็นคนชอบอ่านกลอนบทละครมากเลยนะคะ แต่ถ้าอยากหลงนิยายแนวนี้ในเว็บจะต้องเกลาภาษาให้สวยมากๆ ถึงจะมีคนอ่าน อย่างกลอนของเจ้าของกระทู้ก็ถือดีว่าค่ะ แต่สามารถใช้คำไวพจน์ทำให้สวยมากกว่านี้ได้อีกค่ะ
ปล. ถ้าจะลงนิยายแนวนี้จริงๆเราจะติดตามนะคะ ^^
เก่งนะ แต่เราคนอ่านไม่เก่งขนาดนั้น
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?