ตัวละครเดียว คำเรียกหลายรูปแบบ!! 'w'
ตั้งกระทู้ใหม่
ในนิยายก็ย่อมต้องมีตัวละคร
และในตัวละครก็ย่อมมีคำที่ใช้เรียกและจับวางบริบทของพวกเขาในเนื้อหาต่างๆของแต่ละตอน
ซึ่งบางครั้งตัวละครตัวหนึ่ง ผู้เขียนก็อาจจะมีการสรรหาคำหลายรูปแบบมาใช้ที่นอกเหนือไปจาก "ชื่อจริง" หรือ "ชื่อเล่น" ของตัวละครเองไปตามความเหมาะสมด้วย!
และในตัวละครก็ย่อมมีคำที่ใช้เรียกและจับวางบริบทของพวกเขาในเนื้อหาต่างๆของแต่ละตอน
ซึ่งบางครั้งตัวละครตัวหนึ่ง ผู้เขียนก็อาจจะมีการสรรหาคำหลายรูปแบบมาใช้ที่นอกเหนือไปจาก "ชื่อจริง" หรือ "ชื่อเล่น" ของตัวละครเองไปตามความเหมาะสมด้วย!
อาทิ
อนันตา อนันต์ ชายวัยกลางคน ชายกลางคน ชายวัยกลางคนคนเดียวในกลุ่ม ผู้แก่กว่า คนถือปืน คนที่อายุมากสุด
กระทู้นี้จึงโผล่มาตั้งหัวข้อให้ตอบกันแบบสนุกๆ
ก็คือ "ตัวละครของท่านมีการใช้คำเรียกแบบไหนบ้าง" นั่นเองครับผม
เผลอๆ ก็อาจจะมีคนที่บังเอิญใช้คำคล้ายๆคุณอยู่ด้วย ก็ เป็น ได้...
โอเค เริ่มกันเล้ย!!
เฟืองเก่า
16 ม.ค. 61 เวลา 15:41 น.
4,169
views
16 ความคิดเห็น
เอาพระเอก ผู้อีโวมาจากบทเป็นตัวร้าย
นามกร : วิคเตอร์ กรินญา
พอทั้งตระกูลเหลือตัวคนเดียวก็เลยเป็นเพียงกรินญาเพียงหนึ่งเดียวทุกคนก็เลยเรียก : กรินญา
ตอนอยู่กับปู่ที่เป็นเจ้าของสำนักปรุงยา
ปู่ พ่อ เพื่อน เรียก : วิค
น้องชายไม่แท้เรียก : พี่
พอโตมาเป็นอาจารย์เช่นกัน ศิษย์ผู้น้องก็เรียก : อาจารย์น้อย
ตอนอยู่กับย่า คนที่บ้านย่าเรียก : คุณชายน้อย/นายน้อย
ตอนเป็นครูอยู่โรงเรียนอนุบาล เด็กๆ เรียก : ครูกริน
แต่มีเด็กคนหนึ่งอุตริเรียก : ญาญ่า ทั้งหมดที่ว่ามานั่นหมายถึงคนๆ เดียว
อีดิท ลืมไปๆ เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อเรียกว่า : คนสวย
เอาตัวละครนี้แล้วกัน -..- เป็นตัวประกอบฮะ
ถ้าใช้มาก ๆ เลยก็มี เด็กหนุ่ม กับ เขา (555หลบรองเท้าแพร๊บ)
ใช้บ้างก็มี คนที่มีตาสีช็อกโกแลต
เพื่อนในองค์กรเรียก นะโม (นามแฝง)
นางเอกเรียก สายสืบ สายสืบตัวซีด เพื่อนร่วมปฏิบัติการ สายสืบตัวร้าย สายสืบหน้าตาย คนเถร คนบ้าข้อมูล คณิตกรเดินได้ -เด็กโควต้าพัฒนาอัฉริยะภาพทางด้านเทคโนโลยี -คนที่แยกซ้ายกับขวาไม่ออก เจ้าหน้าที่ห้องคอม เพื่อนที่ชอบพูดเป็นเลขฐานสอง คนที่ชอบพูดยาวเป็นย่อหน้า คนที่พูดแล้วต้องขอให้แปลไทยเป็นไทยอีกรอบ (และก็เอาพวกนี้มาฟิวชั่นกันสลับไปเรื่อยงับ555)
เพื่อนในห้องตอนนี้เรียก นนท์ (ชื่อปลอม)
ครูในโรงเรียนขั้นสูงเรียก ชีวานนท์ (ชื่อปลอม)
พ่อแม่เรียก โอห์ม (ชื่อเล่น)
พี่ชายเรียก เด็กน้อยเอ้ย น้องชาย ฯลฯ
ครูในโรงเรียนสมัยเด็กเรียก นรธีร์ (ชื่อจริง)
จบ.
ตัวนี้ละกัน [เสพชา]
หนูนิชาเรียก : พ่อจ๋า
สไลม์น้อยกับเจ้ากระต่ายเรียก : นายท่าน
นุชาเรียก : พี่สาว
พีชาเรียก : -เสพชา
แอนติชาเรียก : -เสพชา,สามีสุดที่รัก
เจ้าชายหมาป่าขนเทา : ภรรยาสุดที่รัก
ไอซ์ชา,กันย์ชา,ญาชา,ไหมชา : คุณเสพชา
ตัวที่น่าจะเยอะที่สุดน่าจะเป็นตนนี้ครับ หมิง
คำแทนตัวเวลาเขียน - เด็กสาวหน้าเสือ เด็กสาวผู้มีผมสีขาวสลับดำ (ไม่ค่อยได้ใช้) สมิงสาว สมิงสาวแห่งป่าแสนคำ สมิงสาวผมหางม้า เด็กสาวผมหางม้า (ใช้ได้แค่ในบางฉาก เพราะมีตัวที่ทำผมหางม้าเป็นปกติอยู่อีกตน) สัตว์ภูตสาว เสือหิมะเชียงหลวง เสือลายพาดกลอน
เพื่อนทั่วไป/คนที่แก่กว่าเรียก - หมิง
รุ่นน้องสองตนเรียก - เอื้อยหมิง
เพื่อนนางเอกอีกตนเรียก - บ่าสมิงบ้าพลัง บ่าสมิงจ้าดง่าว (และเรียกเขากลับว่า "บักตานีมักผู้สาว")
ื่ชื่อจริง - มิ่งขวัญ แสนคำรำลึก
อืม....
ส่วนใหญ่ในการบรรยายจะใช้คำตั้งแต่ชื่อจริง ชื่อเล่น รวมถึงเรียกด้วยลักษณะทางกายภาพ (สีตา สีผม) หรือตำแหน่ง/ยศ/สถานภาพทางสังคม
นิยายที่เราลงอยู่ตอนนี้ นางเอกชื่อเวเนอไรน์ค่ะ แต่จริงๆ แล้วเราจะใช้เวไนล์ที่เป็นชื่อเล่นมากกว่า มันจะได้ดูกันเองขึ้นมาหน่อย
คำแทนอื่นๆ ที่ใช้เรียกนางเอกก็เช่น เด็กสาว ร่างเล็ก(ใช้ร่างเล็กเพราะเท่าที่คิดไว้เปรียบเทียบกับคนรอบตัวนาง(ที่มีแต่ผู้..ด้วยเหตุผลบางประการตามท้องเรื่อง)แล้วนางตัวเล็กน่ะค่ะ เทียบกับพระเอกนี่เตี้ยกว่าไหล่อีก เพราะยังอายุน้อยด้วย พอโตเดี๋ยวก็สูงขึ้น) คุณหนู คุณหนูแห่งเจเซไรซ์ (เป็นนามสกุล) เจ้าของเส้นผมยาวสีบลอนด์ส้ม ทายาทแห่งเจเซไรซ์ เจ้าของดวงตาสีน้ำตาลอ่อน ..
อืม..อะไรอีกหว่า เราพยายามใช้คำให้หลากหลายเพราะไม่อยากใช้เด็กสาวหลายๆ ย่อหน้า (เราจะเลือกใช้คำสั้นกับฉากที่ค่อนข้างเร่งรัด เพราะงั้นบางทีมันจะเด็กสาวบ่อย เราเลยต้องหาทางแก้ปัญหา ฉากนึงใช้คำแบบนึง อีกฉากใช้คำอีกแบบ) บางทีคำแทนตัวละครบางคำจะขึ้นกับฉากด้วย เช่นสมมติว่าฉากนั้นนางเอกกำลังถือพู่กัด ก็จะใช้คำแทนว่าคนถือพู่กัน อะไรแบบนั้นค่ะ
การใช้คำพวกนี้เลยจะดึงตั้งแต่ข้อมูลเชิงกายภาพ ลักษณะหน้าตา อายุ รวมไปถึงอาชีพมาใช้ บางเรื่องของเรานางเอกเป็นนักโบฯ ก็ใช้คำว่านักโบราณคดีสาว บางทีก็ถูกเชิญไปเป็นอาจารย์ ฉากที่กำลังสอนก็จะเรียกอาจารย์สาว
แต่การใช้ลักษณะกายภาพแบบสีตาสีผมมีข้อจำกัดเวลาตัวละครอยู่กับครอบครัวค่ะ .. เพราะไม่ว่าเราจะเรื่องไหนครอบครัวจะมีสีผมสีตาที่คล้ายหรือเหมือนประจำ มันเลยใช้ได้เฉพาะบางตอน
เราเอานุ้งเมลดีกว่าค่ะ
พ่อเเม่พี่น้อง+ญาติๆเรียก : เมลวาส
นางเอก (คาซุเอะ) เรียก : เมล
เพื่อนที่โรงเรียนเรียก : เมลคุง
พวกเพื่อนี่บ้าน + พวกที่ยศศักดิ์เท่ากันหรือต่ำกว่าเรียก : ลอร์ดเมลวาส
พวกคนใช้ที่บ้านเรียก : คุณชาย
คนเขียนเรียก : อีเมล นังเมล -เลว 5555 จริงๆอยากเรียกโหดกว่านี้เเต่เกรงใจคาซุเอะจัง
ดูของแต่ละคนแล้ว..นิยายเราดูใช้คำน้อยไปเลยอ่ะ
เอาเป็นพระเอก(?)ละกัน น่าจะมีคำเรียกหลายแบบสุดละ
ชื่อ: ฟริกซัส (เป็นเทพเลยไม่มีนามสกุลอ่ะค่ะ)
คำที่ไรท์ใช้บรรยาย: เขา(แน่นอนอยู่แล้ว 55555) เทพแห่งจิตวิญญาณ เทพองครักษ์
นางเอก เพื่อนนางเอก หรือคนที่ต่ำกว่าเรียก ท่านฟริกซัส นายท่าน
น้องๆกับเพื่อนเก่าแก่(?)บางคนเรียก แมมบ้า(ชื่อเดิม)
ศัตรู คู่กัด เรียก เจ้าบ้านั่น (55555)
ส่วนคนอื่นเรียกชื่อฟริกซัส
ส่วนเวลาไรท์เอาตัวละครตัวนี้ไปคุยให้คนอื่นฟัง ใช้ว่า นาง XD
อ่านคอมเมนท์นี้แล้วสงสัยกับแมมบ้ามากเลยค่ะ ทำไมดูโดดต่างออกมาแบบนั้น 5555555
เอ่อ..อธิบายยังไงดีล่ะ เรื่องมันยาวค่ะ อิอิ (แถมในนิยายยังเล่าไม่ถึงเลยด้วยว่าทำไมแต่ก่อนนางชื่อนี้ ขอใบ้ว่าเป็นชืองูชนิดหนึ่งค่ะ)
เนคิน
พรานนำทาง พรานไพร พรานหนุ่ม นายพราน เนคิน นาย(มาจากคำที่คุณเรียกเจ้านายเเบบสั้นว่า นาย) นายเนคิน คุณเนคิน คุณ (นี่เป็นคำที่ผมใช้เขียนตัวละคร เเละตัวละครตัวอื่นเรียกเนคินครับ)
พระเอก - เจ้ารัชทายาท, เจ้าชายหนุ่ม, ผู้ยิ่งยศ, ผู้สูงกว่าด้วยฐานันดรศักดิ์, สุริยาดวงนั้น
นางเอก - สาวเพชรบุรี, สาวตาหวาน, ดวงใจของเจ้ารัชทายาทหนุ่ม
ตอนนี้ใช้ภาษานิยายแปลอยู่ ทุกอย่างเลยออกมาแบบ Keep it simple ค่ะ แทนแค่ชื่อตัวละครกับเขา/เธอ รู้สึกตอนนี้คลังศัพท์ในหัวต่ำเตี้ยมาก เขียนดรอปไปเยอะเลย ฮืออออ จบเรื่องนี้จะกลับไปแต่งแบบพรรณนาเยอะๆ สักรอบ
ชายกลางคน ชายวัยกลางคน ชายวัยกลางคน... ต่างกันตรงไหนเหรอ? ผมถือว่าเหมือนกันนะ
อย่าคิดที่มันคล้ายๆ เดิม คิดแยกเป็นหมวดหมู่ให้ชัดเจนจะได้หลากหลายและไม่ซ้ำกัน
1 ตามลักษณะรูปร่างหน้าตา เช่น ชายร่างสูง หรือเน้นบางส่วนของร่างกาย ชายผมสีน้ำตาล
2 วัยและเพศ เด็กหญิง ชายหนุ่ม หญิงวัยกลางคน พ่อเฒ่า
3 ลักษณะการแต่งกาย ชายสวมชุดสูท สาวในชุดพยาบาล
4 ตามฐานะ เศรษฐี นายจ้าง ลูกจ้าง เจ้านาย ลูกน้อง
5 ความสัมพันธ์ พ่อ ป้า น้อง เพื่อน ศิษย์ อาจารย์ หญิงคนรัก สามี
6 อาชีพหรือหน้าที่การงาน ช่างหนุ่ม นายตำรวจ ผู้บริหาร แม่ค้า
7 ตามกริยาอาการขณะนั้น ชายผู้ยืนอยู่ตรงหน้า หญิงซึ่งกำลังดื่มกาแฟ
8 อารมณ์ความรู้สึก หญิงผู้โกรธเกรี้ยว สาวน้อยที่โศกเศร้า
ฯลฯ แล้วแต่จะคิดออก
ตัวอย่าง ชื่อ น้ำทิพย์
หญิงผู้มีผมทรงแผงคอสิงโต
หญิงวัยกลางคน หญิงวัยทอง
หญิงในชุดสูทสีดำ
เศรษฐีนี คุณผู้หญิง เจ้านาย
อาหญิง ป้า
ท่านประธาน
นอกจากนี้ในแต่ละข้อยังคิดให้แปลกแตกต่างกันได้อีกมากมาย ตามบริบทของเรื่องในแต่ละช่วง
เป็นประโยชน์มากเลยทีเดียว ขอบคุณครับ : D
ที่เขียนอยู่ นางเอกน่าจะเป็นตัวละครที่มีคำเรียกแทนเวลาเขียนเยอะพอ ๆ กับพระเอก คือเจ๊แกชื่อ บีร์ชาเรีย นี่เลยจะเป็นคำเรียกหลัก ๆ
เวลาเขียนจะแทนตัวก็จะมี เด็กสาว เจ้าของดวงตาสีทับทิม เจ้าของริมฝีปากสีกุหลาบ แม่มด แม่มดเด็ก(ที่ถูกเรียกเป็นเด็กก็เพราะอายุแค่ 16 แล้วในสายตาพระเอก [บรรยายแบบบุคคลที่ 3 แต่เกาะมุมมองพระเอก] เจ๊แกก็แบบ เด็กน้อยมาก ไรงี้) แม่มดดำ สตรีแห่งความมืด ผู้ใช้คาถามืด ผู้ใช้ศาสตร์มืด แม่มดเลือดบริสุทธิ์ ร่างเล็ก ร่างบาง ว่ากันไป แล้วก็อันสุดท้ายเป็นคำที่พระเอกเอาไว้ใช้ล้อเลียนเจ๊แก คือเรียกว่า แม่นางโฉมสะคราญ ซึ่ง ก็ถูกหยิบมาใช้เขียนแทนตัวนางในบางที
เอาเป็นตัวละครหลักเลยละกันนะ
จริง ๆ ก็ชื่อ อัศวินสามสี ถ้าชื่อนอกเกมก็ น้องจา
เขียน ๆ ไปคำบรรยายที่ใช้เรียกแทนก็วนเวียนอยู่หลายอย่าง ถ้าร่างคนก็ประมาณ
หนุ่มร่างเล็ก เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาล เจ้าของดวงตาสีฟ้าใส เจ้าของมือเรียว ผู้อ่อนวัยกว่า น้องชายคนเล็ก น้องน้อยของบ้าน นายทาสมือใหม่ รุ่นพี่ เจ้าหนู หนุ่มน้อยชาวนา ผู้เล่นมือใหม่ เด็กหนุ่มในชุดผู้เล่นใหม่ ชายในชุดคลุมสีเทา เด็กหนุ่มในเงามืด
ถ้าเป็นร่างแมวก็ประมาณ
แมวน้อย แมวตัวเล็ก เหมียวน้อย แมวน้อยขนฟู แมวขนฟูสีขาว ร่างปุย เจ้าของใบหูสีส้ม เจ้าของเท้าปุย เจ้าของหางเป็นพวงสวย ร่างบ้องแบ๊ว อสูรฝึกหัด เจ้าเหมียวหนึ่งเอ็ม ตัวนำโชคประจำทีม สัตว์เลี้ยง สัมภาระ
อืม งั้นเอาอีกาแดงละกัน เป็นพระรองค่า(คุยไว้หลายกระทู้แล้วว่าเขียนฟิคtmsอยู่
อายุประมาณ30ปีเต็ม(ภาคพ่อกาแม่มัง)เป็นพี่คนโต เป็นอีกา สีแดง
น้องๆเรียก = พี่ใหญ่ พี่ปิแอร์ พี่แดง
แม่มังเรียก = คุณลุงกาแดง
หลานทุกะหลานโจ้เรียก : ลุงกาแดง
คนเขียนเรียก : ลุงกาแดง
ที่เหลือก็คงแล้วแต่สถานการณ์ เช่น เมื่อนางอายมาเยี่ยมลุงกาแดงในห้อง
- เจ้าของห้อง
- คู่สนทนา
- คนเป็นแขก
- ผู้มาเยือน
- ปักษาสีแดง
- ชายร่างสีแดง
- ผู้เป็นเพื่อน
- อีกฝ่าย
(อันนี้เอาเท่าที่คิดออก)
แต่ถ้าเป็นลุงกาแดงไปเยี่ยมน้องชายล่ะ(ภาคครอบครัวหน้ากาก) อันนี้เราจะเลือกใช้คำที่สถานะ คนนี้กับคนนี้เขาเป็นอะไรกัน เช่น
พ่อกาเป็นเจ้าของบ้าน(เป็นคนซื้อบ้าน) แม่มังเป็นภรรยาพ่อกา จิงโจ้เป็นลูกคนโต ทุเรียนเป็นลูกคนเล็ก ลุงกาแดงเป็นแขก เป็นพี่ชายของพ่อกา แก่สุดในนั้น มันก็จะออกมาประมาณว่า
- เจ้าของบ้าน
- ภรรยาเจ้าของบ้าน
- ลูกคนโตของบ้าน
- ลูกคนเล็กของบ้าน
- ผู้เป็นแขก
- คนแก่ที่สุด
- คนอ่อนเยาว์ที่สุด
- คนพูด
- คนฟัง
- พี่ชายเจ้าของบ้าน
- ปักษาสีดำ แดง ขาว
- เด็กชาย
- เด็กน้อย
- หนูน้อย
- พี่ชาย
- น้องชาย
โอ๊ยยย หลากหลายล่ะ แต่ที่นึกออกในตอนนี้ก็ประมาณนี้แหละค่ะ
ของเราก็ชื่อ อเล็กซาน ลานาเทีย
เพื่อนเรียก : อเล็ก
คนในครอบครัว : อเล็ก/อัล
เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ : อเล็ก เจ้าบ้าอเล็ก
คนไม่สนิท/ตัวละครกล่าวถึง : คุณชายลานาเทีย คุณชายอเล็กซาน อเล็กซาน
เวลาบรรยาย ถ้าไม่แทนตัวตัวตรงๆไปว่าอเล็กซานก็เป็นคุณชายลานาเทีย มีบ้างที่ใช้สีผมสีตาหรือลักษณะเด่นอื่นๆ บางทีอยู่กับผู้ใหญ่อาจใช้คำว่าคนเด็กกว่าอะไรทำนองนี้
ส่วนตัวเราว่าเป้าหมายของการบรรยายคือทำให้รู็ว่าใครพูดอยู่ พูดถึงใครก็คงให้มีชื่อเรียกไม่มากเพราะเดี๋ยวคนอ่านจะสับสนเอา
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?