เเอบชอบอาจารย์เป็นโรคจิตรึเปล่า

[Jurapron tiyarak]

เรื่องมีอยู่ว่าเราเรียนอยู่ ปวช ในวิทยาลัยเเห่งหนึ่ง เเอบชอบอาจารย์คนนึงซึ่งอายุรุ่นพ่อได้เลย....เอิ่มมม.....สำหรับเราคิดว่าอาจารย์เขาน่ารักมากตอนเช้าเข้าเเถวก็คอยเเอบมองหารู้สึกดีใจตื่นเต้นมากทุกครั้งเวลาถึงคาบเรียนเวลาที่เขาไม่สอนหรือปล่อยไวก็รู้สึกใจหาย..ฮ่าๆเวลาอาจารย์ชวนคุยเราก็เขินมาก เวลาอาจารย์เขาเรียกชื่อก็รูสึกดีว่าเเบบเขาจำชื่อเราได้ด้วย..ดีใจจัง..(เขาก็คงจำชื่อคนอื่นได้เหมือนกันเเหละมโนว่าสำคัญไปอีก)เขาก็คงไม่ได้คิดอะไรกับเรา สำหรับเราคิดว่าเเค่เป็นกำลังใจในการเรียนก็พอละมั้งง (รุ่นพ่อเลยนะ..)

นี่เราเป็นโรคจิตรึเปล่า

เเอบชอบอาจารย์ผิดมากรึเปล่า
สำหรับอาจารย์คงจะผิดจรรยาบรรณ์ใช่ไหม..

Comments

[ฮันกระตูล]

เป็นหรือไม่ก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ ความรักความชอบมันห้ามกันไม่ได้อยู่แล้ว

[พี่หมิวเป็นของหวาน]

ถ้าแค่แอบชอบให้ใจได้ฟินไปวันๆ ไม่ผิดหรอกค่ะ แต่ถ้ามากไปกว่านั้นมันคงไม่ใช่เรื่องดัีีแน่ๆ แล้วน้องก็ไม่ได้เป็นโรคจิตด้วยค่ะ เพราะเรื่องหัวใจมันบังคับกันไม่ได้ ที่รู้สึกว่าชอบคนมีอายุเพราะว่าลึกๆแล้ว เราต้องการความอบอุ่นรึเปล่าคะ แบบเห็นคนมีอายุแล้วเรามักจะรู้สึกว่ามันอบอุ่นดีอ่ะ ประมาณว่าเราต้องการผู้ใหญรึเปล่าประมาณนั้น เดี๋ยวเวลาผ่านไปน้องจะรู้เองค่ะ

[Jurapron tiyarak]

ใช่ค่ะน่าจะรู้สึกว่าเขาเป็นผู่ใหญ่ที่ดูอบอุ่น

[พันปักษา อ่านจันทรา]

ปกติครับ เหมือนแอบชอบดารานักร้องนักแสดง

เพราะมันคือ ความชอบ

แต่ถ้าชอบไปนานๆก็จะเกิด ความผูกพัน

พอผูกผันนานๆ ก็อาจจะเกิด ความรัก

พอมีความ ความรัก ก็จะเกิด ความใคร่

แต่ทั้งหมดทั้งมวลจะสามารถยุติได้ด้วย ความคิด ครับ

[Jurapron tiyarak]

สงสัยคงต้องยุติความคิดสะเเล้วว :

[Jurapron tiyarak]

++++เรื่องมีอยู่ว่าเรียนคาบเค้าเเล้วเขาถามคำถามก็ตอบเป็นคนเเรกเเละก็ตอบถูกเขากลับเงียบใส่สะงั้น เเละเพื่อนก็มาตอบทีหลังเเล้วเขาก็บอกว่าถูกทั้งที่เราก็ตอบถูกเป็นคนเเรกเเต่กลับเงียบใส่ งงจ้าา(เราก็คิดว่าตอบผิด)...

[ความหวังของหมู่บ้าน :)]

โนความเห็น...