พวกคุณพวกท่านกล้าจะเขียนนิยายมั้ย ถ้าทำตามเงื่อนไขเกี่ยวกับตัวละครต่อไปนี้
ตั้งกระทู้ใหม่
1.มนุษย์ทุกคนเป็นตัวประกอบ ห้ามเป็นตัวเอก
2.ตัวเอกของเรื่องเป็นสัตว์ ไม่ใช่คนครึ่งสัตว์ ไม่ใช่มนุษย์หูสัตว์หางสัตว์
3.ตัวละครที่มีบทเด่นบทเยอะ ต้องเป็นสัตว์ ไม่ใช่คนครึ่งสัตว์ ไม่ใช่มนุษย์หูสัตว์หางสัตว์
4.กำหนดให้สัตว์พวกนี้ (ตัวเอก ตัวรอง ตัวประกอบ) มีสติปัญญาเท่าไรก็ได้
สีฟ้า = ภาษาสัตว์
สีแดง = ภาษาคน
5.ส่วนภาษา ตัวเอกและสัตว์อื่นสามารถสื่อสารภาษาสัตว์ได้ แม้ในนิยาย บทสนทนาพูดเป็นภาษาไทย
6.สัตว์ทุกตัว รวมถึงตัวเอก ไม่สามารถพูดภาษามนุษย์กับมนุษย์ทุกกรณี เพราะพวกตัวเอกยังพูดเป็นภาษาสัตว์ แม้ว่าตัวเอกฟังภาษาไทยจากมนุษย์ได้ (ถ้างง ข้อ 7 เฉลย)
7.แม้มนุษย์พูดภาษาไทยได้ ก็ฟังภาษาไทยของตัวเอกและสัตว์อื่นไม่รู้เรื่อง เพราะมนุษย์ไม่เข้าใจภาษาสัตว์เลย แต่เข้าใจภาษาคนต่างหาก
ตัวอย่างจำแนกตัวละคร
สัตว์ต่างสายพันธุ์คุยได้ (ถ้าคุยเฉพาะสายพันธุ์เดียวกัน ข้ามไป)
แต่พอสัตว์กับมนุษย์สื่อสารกัน
(จำนวนคนโหวต 39 คน)
Oregon Trail
20 ก.พ. 61 เวลา 20:29 น.
1,326
views
17 ความคิดเห็น
น่าสนุกออกนะครับ ผมว่า
เรื่องที่เขียนจบไปตัวเอกเป็นมังกร มนุษย์นับหัวได้เลย
นิยายที่ตัวเอกเป็นสัตว์นี่นึกถึง
-แมงมุมเพื่อนรัก
-ทุ่งวอเตอร์ชิพ
-แอนิมอลฟาร์ม
แอนนิมอลฟาร์มนี่ดีมากๆ
เนื้อเรื่องค่อนข้างเปรียบเทียบเปรียบเปรยประเด็นสังคมดีสุดๆ
ชอบทุกเรื่องที่ยกมาเลยค่ะ แต่ทั้งสามต่างกันสุดติ่ง แมงมุมก็น่ารักซึ้ง ๆ วอเตอร์ชิพบู๊ผจญภัย ส่วนแอนนิมอลฟาร์มอ่านจบแล้วขนลุกค่ะ
ไม่เอาก๊อตซิลล่านะ มันเริ่มมาเป็นกระแสอีกแล้ว
คุณผู้ตั้งกระทู้คงเข้าใจเรื่องของการจะเขียนหรือ
ไม่เขียนนิยาย แตกต่างกับผมคนละมุมมอง เพราะ
การเขียนนิยายสำหรับผมแล้ว ไม่จำเป็นต้องอาศัย
ความกล้าเลย หากแต่ขึ้นอยู่กับความต้องการใคร่
เขียน หรือไม่อยากเขียนเท่านั้น ซึ่งคำตอบของผม
คือไม่อยากเขียน เพราะไม่ชอบไม่ใช่ไม่กล้าครับ..
เขียนสิ ถ้ามีคนอ่านน่ะนะ
เขียนนิยายตัวเอกเป็นสัตว์ เขียนยาก เพราะพวกสัตว์มันมีพฤติกรรมแปลกกว่ามนุษย์ ตัวประกอบทุกตัวจะต้องมีคววามเป็นสัตว์พันธุ์นั้น ๆ ซึ่งนักเขียนจะนึกภาพตามได้ยากมาก จะต้องอาศัยการดูสารคดีเกี่ยวกับสัตว์บ่อย ๆ
และอีกอย่าง ความรักระหว่างแอนิมอลกับแอนิมอล มันไม่ค่อยคูล เลยน่ะสิ อ่านแล้วนึกภาพตามไม่ค่อยออก อารมณ์ไม่มา
แต่มันท้าทายความสามารถมากเลยนะ และพล็อตแนวสัตว์ ๆ ก็มีไม่เยอะด้วย ทำให้สามารถสร้างความแตกต่างได้ เพลอ ๆ อาจจะง่ายกว่าแต่งนิยายแนวรักก็ได้ เพราะแนวรักมันมีแนวเรื่องเยอะแยะแล้ว หาจุดแทรกไม่ได้เลย
ทั้งหมดที่ว่ามานี้ทำให้เรานึกถึงงานเขียนของ อี.บี.ไวท์ขึ้นมาเลยค่ะ
ถ้าเป็นนักเขียนไทยก็เรื่องชีวิตของฉัน ลูกกระทิง ของนายแพทย์บุญส่ง เลขะกุล
ส่วนตัวแล้วเชื่อว่านักเขียนในเว็บนี้น่าจะมีคนเขียนได้ค่ะ
แต่เราเขียนไม่ได้แน่ เพราะเข้าถึงธรรมชาติของสัตว์ได้ไม่ดีพอ
ถ้าจะเขียนแนวนี้ได้ดี เราว่าอย่างน้อยต้องมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับสภาพของสัตว์ในระดับหนึ่งเลยทีเดียว
เพิ่มเติม พึ่งนึกออกอีกเรื่อง: 101 dalmatians
เรื่องที่เราเขียนอยู่ตัวเอกก็เป็นแมวที่พูดภาษาคนไม่ได้ไปเกือบครึ่งเรื่อง บางตอนก็ไม่มีเจอคนเลย ที่จริงแต่งเรื่องเกี่ยวกับสัตว์ก็สนุกดีนะ ถ้าบรรยายลักษณะท่าทางดี ๆ ก็ออกมาดูน่ารักมุ้งมิ้ง บางทีก็ฮา ๆ นิยายเราแม่ยกตัวละครที่เป็นสัตว์เยอะกว่าตัวละครมนุษย์อีก ขนาดช่วงนี้ที่ตัวละครสัตว์ (ตัวประกอบ) ไม่มีบท ก็มีแต่แม่ยกถามหา
แปลกตรงไหนเหรอคุณนิยายที่สัตว์เป็นตัวเอก เขียนให้ไม่ต้องพูดก็ยังได้ถ้าอยากเขียนจริงๆ
สัตว์ไม่ได้มีแต่ภาษาพูดแต่มีภาษาท่าทาง(บางชนิดแสดงสีหน้า) สัตว์พูดได้ก็ไม่ต่างอะไรกับนิทาน
ถ้าผมเขียนจริงๆ ผมจะไม่เขียนให้มันพูดภาษาไทยด้วยซ้ำไปเพราะไม่สมจริง สัตว์คิดคำ
ประดิษฐ์ภาษาไม่ได้ คำหลายคำไม่มีในภาษาสัตว์ มันใช้สัญชาตญาณในการสื่อสาร
ถ้าอยากเขียนแนวนี้ก็ต้องศึกษาทำความเข้าใจสัตว์ให้มาก ไม่ใช่เอาคนไปใส่ในร่างสัตว์
แบบเดียวกับเอานางเอกไปใส่ร่างนายเอกในนิยายวาย มันจะเป็นเพียงสัตว์แปลกๆ ที่หลุดออกมา
จากหนังสือนิทานไม่ใช่สัตว์จริงๆ
พวกคุณพวกท่านกล้าจะเขียนนิยายมั้ย ถ้าทำตามเงื่อนไขเกี่ยวกับตัวละครต่อไปนี้
เงื่อนไขการเขียนนิยาย
1.มนุษย์ทุกคนเป็นตัวประกอบ ห้ามเป็นตัวเอก
2.ตัวเอกของเรื่องเป็นสัตว์ ไม่ใช่คนครึ่งสัตว์ ไม่ใช่มนุษย์หูสัตว์หางสัตว์
3.ตัวละครที่มีบทเด่นบทเยอะ ต้องเป็นสัตว์ ไม่ใช่คนครึ่งสัตว์ ไม่ใช่มนุษย์หูสัตว์หางสัตว์
4.กำหนดให้สัตว์พวกนี้ (ตัวเอก ตัวรอง ตัวประกอบ) มีสติปัญญาเท่าไรก็ได้
สวัสดีค่ะ
คือเป็นสัตว์ธรรมดานะคะ คือไม่ใช่สัตว์เทพ หรือไม่ใช่สัตว์ที่แฟนตาซี
หรือไม่ใช่สัตว์ที่ถูกจินตนาการขึ้นมาแบบนั้นนะคะ
คิดว่า...กล้า...ที่จะเขียน...ค่ะ
แต่ก็ต้องต่อเมื่อตนนั้นเก่งพอที่จะเขียนได้เสียก่อนนะคะ (คือตอนนี้ยังเขียนไม่เป็น เขียนไม่ได้ เขียนไม่เก่งนะ กำลังหัดอยู่ค่ะ)
แต่การที่ยังไม่เก่ง...ในวันนี้มิได้มีผล..ต่อความรู้สึกที่ว่าจะไม่กล้าที่จะเขียน...ในวันข้างหน้าแต่อย่างใดค่ะ
คือตอบว่า...ความอยาก ความต้องการ มีความฝันใฝ่ที่จะเขียนในแนวที่คุณยกมานี้นะคะ มีอยู่จริงค่ะ
เมื่อช่วงที่...ภาพยนต์เรื่อง...Spirit...ทำออกมา เกิดเป็นแรงบันดาลใจมากมายค่ะ
ติดตามเฝ้าดูเบื้องหลังการถ่ายทำ ของทีมงานด้วย ยังเห็นด้วยว่าผู้สร้างทำต้องลงทุนมากมายเพื่อการเรียนรู้กับธรรมชาติที่แท้จริงของม้า เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ทำให้อยากเขียนนิยาย...เกี่ยวกับสัตว์ค่ะ
สาเหตุเพราะตนนั้นรักม้า รู้จักธรรมชาติของม้าเป็นอย่างดี มีม้าเป็นของตัวเองตั้งแต่อายุ5-6ขวบ เป็นเพื่อนยาก เป็นเพื่อนตาย ใกล้ชิดมากๆ สนิทกับม้ายิ่งกว่าสุนัขและแมวที่ถูกเลี้ยงไว้ค่ะ
เขานะรักเรามากๆเมื่อตอนเป็นเด็กๆนะ เมื่อไปหาเขา เราเล่นกัน อาบนํ้าให้เสร็จ แปลงขนให้เรียบร้อย ให้อาหารเสร็จ หากเราไม่ขึ้นนั่งหลังเขาจะไม่เดินไปไหนเลยด้วย(เอาใจน่าดู) ขึ้นนั่งหลังนะพาควบออกวิ่งได้ทุกครั้งโดยไม่ต้องบอก รู้มากด้วย
คือมีที่มาค่ะ...
โดยธรรมชาติที่เราใกล้ชิดกันนะกันระหว่างเรากับม้า เราต่างรู้ซึ้งถึงสัญชาติญาณผ่านการเรียนรู้ถึงประสบการณ์ของกันและกันผ่านจิตวิญญาณ(ม้าก็มีจิตวิญาณนะคะ)
และเมื่อโตขึ้น...หลายๆครั้งที่ตนได้มีโอกาสออกเดินทางออกสู่ป่าเขากับม้ามีเพียงเราสอง (ออกไปแอดเวนเจ้อ ชอบมากๆ)
หนึ่งม้าและหนึ่งเจ้าของ เดินทางออกสู่ป่าใหญ่ค้างคืน นอนเต้นท์ คํ่าไหนนอนนั้น หรือบางที่บรรยากาศดีๆนะเราค้างแรม2-3คืน เพื่อเสพธรรมชาติ การเดินทางเป็นเวลาหลายวัน หลายคืน (ทริปเช่นนี้เกิดขึ้นหลายๆครั้งค่ะ)
ม้าและเจ้าของสามารถสื่อสารกันได้เป็นภาษาที่เราสามารถเข้าใจกันได้ชนิดไม่ต้องจูงเขาเลยด้วยค่ะ พูดกับเขาได้เป็นภาษาคนเขารู้เรื่องหมด(เพราะเราสนิทใกล้ชิดมานานๆหลายปี)
ไม่ต้องผูก ไม่ต้องมัดเขาด้วย หากเราลงเดิน เขาก็เดินตามต้อยๆ บางครั้งหน้าผาลึกชันสงสารเขา เราก็อยากให้เขาเบา ไม่ต้องมีเรานั่งบนหลังหนักเขา เราลงเดินเอง บางครั้งรู้สึกเขาแคร์เรามากทำเสียงคล้ายๆบ่นพึมพัมส่ายหัวด้วย คล้ายอยากให้เราขี่หลัง ม้าเป็นสัตว์แสนรู้ เป็นเพื่อนตายของนักเเดินทางได้จริงด้วยสิ
กลางคืนเรานอนเขานอนข้างนอกข้างๆเต้นท์ไม่ต้องผูกก็ไม่ไปไหนด้วย เป็นยามเฝ้าความปลอดภัยให้เราด้วย
เคยมีตัวมูสตัวโตๆลูกมันซุกซนเข้ามาใกล้ๆเต้นท์ของเราตอนกลางคืน แม่ของมูสห่วงหรือหวงลูกพยายามจะเข้ามาชนเต้นท์ที่เรานอนอยู่ ม้าแสนรู้เป็นผู้ดูแลต่อสู้ หรือทำทีไล่ลูกของมูสและแม่มันออกห่างไปเพื่อความปลอดภัยของเรา
ตื่นมาเห็นเหตุการณ์เข้าพอดี จึงเข้าใจว่าเรื่องของสัตว์ หรือการที่จะให้สัตว์เป็นพระเอก หรือตัวเอก...ในบางเรื่องนั้นอยากเขียนค่ะ
อยากเขียนนิทาน หรือนิยายเพื่อเด็กๆเล็ก...โดยการนำสัตว์ต่างๆมาเป็นตัวละครด้วยนะ หากตนจะมีความสามารถในวันหนึ่ง (คงจะสนุกมากๆเลยด้วย)
นี่คือตัวอย่าง...ภาพยนต์อีกเรื่องเกี่ยวกับสัตว์ โดยมีสัตว์เป็นตัวละครเอก...ซึ่งประสบความสำเร็จมากมาย เป็นอีกหนึ่งแรงบันดาลใจค่ะ
นึกถึงเรื่องนี้เหมือนกันครับ หนึ่งในอนิเมขึ้นหิ้งของผม... (Spirit)
ทั้งเรื่องตัวเอกไม่มีบทพูดเลย มีแต่ร้องฮี้ ๆ (ก็มันเป็นม้า) แถมเพลงประกอบ ซาวแทร็คก็เพราะมาก เรียกว่าดีงามทุกประการ
Just Monika...
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณ และยินดีมากมายค่ะ ที่ชอบอะไรๆคล้ายๆกัน(มีคนที่ชอบSpiritเหมือนเราด้วย)
Spirit...เป็นเรื่องราวที่ทำให้เกิดเป็นแรงบันดาลใจเกี่ยวกับการสร้างพล็อต ตัวเอกของเรื่อง คือม้านะคะ มีSpiritที่ดี มีคุณธรรม มีศีลธรรม มีพลังมากๆ มีความเป็นมิตร มีไมตรีจิต มีความรัก มีความกลมเกียวในสังคม(ฝูง)ของมัน(ทั้งที่เป็นม้านะ คือผู้สร้าง เขาสร้างออกมาได้ดีมากค่ะ) ชอบมากค่ะ
เรื่องนี้ได้นำมาขึ้นหิ้ง...ไว้เป็นแบบอย่าง เป็นต้นแบบในการที่จะเขียน...นิยาย...ต่อไปด้วยค่ะ
กระทู้...ซึ่งมีประเด็น...ดังที่ว่า
ตัวเอก...เป็นสัตว์...
พูดภาษาคนไม่ได้ด้วยซํ้า...
นี้นะ
ขึ้นติดทอปหนึ่งด้วยยยยย
เหตุนี้พอจะบอกได้ไหมนะว่า...
มีผู้ที่สนใจมากมาย(กระทู้มันจึงวิ่งขึ้นมาข้างบน...ท็อปนี้ได้ฮา)
เห็นเหตุการณ์แล้วรู้สึกราวกับว่า..นิยายแนวนี้...ก็กำลังจะเกิดขึ้น...หรือ?
จะเป็นอีก...แนวที่จะบังเกิดขึ้น...เป็นฮิต...หรือไม่นะ
คอยดูต่อไปสิ
หากมีเป็นฮิตก็น่าจะดีเนาะ
นักอ่านจะได้รู้สึกผ่อนคลายบ้างเนาะ
มาวัันนี้มีแต่นิยายต่อสู้ สู้
เลือดสาดหวาดเสียว
น่ากลัว อ่านแล้วเกร็ง อ่านแล้วเครียด ฮื้ออ
เม้นต์นั้นะคะ เข้ามาดัน...แนวบุกเบิก...ของเจ้าของกระทู้ให้อยู่บนท็อป10นี้ อีกสักวันเนาะ
เพื่อเพื่อนๆนักเขียนได้เห็น...สิ่งที่แปลกประหลาดกำลังจะเกิดขึ้น(หรือไม่นะ)5555
ต่อไปนี้น๊าา...พระเอกของเราจะไม่ใช่คนอีกต่อไป...แว๊วว
จะเป็นแนวที่ท้าทายความสามารถของนักเขียนทั้งหลายด้วย
จะเป็นแนวที่อ่านแล้วผ่อนคลาย สบายอารมณ์
ให้อีกคลิป...ค่ะ
ดันๆ
แม้จะเป็นเรื่องราวของสัตว์...หากแต่ฮอลลีวูด ก็ไม่ทิ้งปมโรแมนติกจากพล็อต...เป็นอะไรที่แปลกมากเลยด้วย
หรือว่า...ปมดังกล่าวนี้นะ...ทำให้เรื่องละมุนละไมได้เนาะ5555
แถมๆๆค่ะ
ทำไมเราชอบความคิด จขกท จัง
มันดูท้าทายและแนวมากอ่ะ ชอบมากๆ 5555
น่าสนใจนะคะ
แบบ
"โฮ่งๆ(เจ้านายหิวข้าว)"
"ห๊ะ อยากวิ่ง?"
"โฮ่ง!!!(ตรูหิวเฟ้ยยยยยยยยยยย)"
เฮฮาดีนะคะ 5555
มมันเจ็บหน่อยๆหิวแล้วไปวิ่งอีก
จริง ๆ มันไม่เกี่ยวที่ว่ากล้าหรือไม่กล้า แต่อยู่ที่เขียนได้หรือเปล่าต่างหาก บางคนที่ไม่เขียนเพราะไม่มีความถนัด การเขียนในสิ่งที่ต่างจากสายพันธุ์ของเราจำเป็นต้องรู้ถึงพฤติกรรมบางอย่างที่เลี่ยงไม่ได้ของสายพันธุ์นั้น ๆ ซึ่งหากไม่มีความเข้าใจก็จะทำให้เรื่องดูไม่สมจริง มันยากตรงนี้แหละ และอีกอย่างที่ยากคือเราต้องวางโครงเรื่องอย่างไรถึงจะสนุก บางครั้งการวางโครงเรื่องก็จำเป็นต้องดูขีดจำกัดของสิ่งที่ตัวละครจะสามารถทำได้ด้วย
ถ้าให้พูดแล้วงานเขียนที่ตัวเอกเป็นสัตว์เองก็ใช่ว่าจะไม่มี เอาตัวอย่างง่าย ๆ ก็นิทานไง พวกนิทานภาพนี่ยิ่งเห็นเพียบ
ดังนั้นคุณถามผิดแล้วล่ะ ไม่ใช่ว่ากล้าหรือไม่กล้า แต่สามารถหรือไม่สามารถต่างหาก ถ้าถามว่าฉันกล้าเขียนไหม ฉันกล้า แต่ถ้าถามว่าสามารถที่จะเขียนให้สนุกได้ไหม ฉันไม่รู้
เคยเขียนเรื่องแมวกะนกอยู่ช่วงหนึ่ง ไม่รู้ไฟล์นั้นหายไปไหนแล้ว สามปีก่อนนู่นมั้ง ช่วงที่กำลังไฟแรงคิดอะไรก็เขียนๆแล้วเซฟไว้
น่าสนใจครับ
ไม่มีอะไรยากเกินความสามารถค่ะ
การเล่าเรื่องผ่านตัวเอกที่เป็นสัตว์ก็ไม่ได้ยากอะไรขนาดนั้น ดีซะอีกแหวกแนวดี อาจจะคล้ายๆชาล็อตแมงมุมเพื่อนรัก ถ้าได้เขียนเองคงน่าสนุกดีค่ะ ^^
น่าสนุกดีออกค่ะ รู้จักนิยายชุด Warrior cats ของ Erin Hunters มั้ยคะ? เราไปเจอในยูทูปมีคลิป มี MV เยอะแยะเลยที่คนทำเกี่ยวกับตัวละครในนิยายชุดนี้ก็เลยไปค้นๆดู คือเราก็ไม่เคยอ่าน แต่ไปค้นจนรู้ว่านิยายชุดนี้ตัวละครเป็นแมวหมดเลย แทบจะไม่มีคนโผล่มา(หรือไม่คนเลยก็ไม่รู้) แต่ท่าทางแฟนคลับเรื่องนี้จะเยอะมากเลยนะ มีทำออกมาหลายชุดมากเลย(แต่คนไทยไม่ค่อยมีใครรู้จักเรื่องนี้) เราคิดว่าการแต่งนิยายที่ตัวละครเป็นสัตว์ไม่น่าจะยากอะไรขนาดนั้นอย่างคห.ก่อนหน้าว่า และน่าจะมีโอกาสประสบความสำเร็จได้เหมือนนิยายที่ตัวละครหลักเป็นคน
(ถ้าว่างจะไปหาอ่านนิยาย Warrior cats ดูในยูทูปมาซะเยอะเลย 555555)
จริงๆถ้าอ่านพวกคลาสสิกๆ จะพบว่างานแนวนี้มี ref. เยอะมากเลยนะ
คือถ้าได้อ่านแล้วจะไม่ได้รู้สึกว่ามันยากขนาดนั้น ก็แค่เปลี่ยนเซตติ้งจากคนเป็นสัตว์
ง่ายกว่านั้นก็เอาคนออกให้หมด เหมือนพวกนิทานอะไรทำนองนี้
ปัญหาที่จะยากคงเป็นทำยังไงให้เขียนอยู่บนหน้ากระดาษระดับนิยายได้นี่แหละ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?