’รักต้องห้ามของเหล่าทวยเทพ ’ขอแนะนำนิยายใหม่ของตัวเองหน่อยนะครับ
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1781260&chapter=1
ราาชาปีศาจที่ตกหลุมรักเทพตนหนึ่ง แต่ทว่ามันผิดกฎของสวรรค์จึงทำให้เขาถูกลงโทษโดยห้ามพบเธออีกเป็นอันขาด แต่ก่อนจะจากลากัน พวกเขาได้ให้กำเนิดบุตรชาย ที่สามารถเปลี่ยนแปลงกฎสวรรค์นั้นได้ เขามีนามว่าเชน มารุ
ณ โตเกียว ที่ประเทศญี่ปุ่น ได้มีเด็กหนุ่มที่นั่งอยู่ในรถหรู่ เขากำลังเดินทางไปโรงเรียน ที่ตั้งอยู่ใจกลางกรุงโตเกียว เมื่อรถมาถึงโรงเรียน คนขับรถก็ลงมาและวิ่งไปเปิดประตูรถตรงด้านที่เด็กหนุ่มกำลังนั่งอยู่ ในขณะนั้นคนได้จ้องมองมาเป็นจำนวนมาก
‘เชิญ ขอรับ นายน้อย ’ คนขับรถพูดออกมาอย่างอ้อนน้อม
หลังจากนั้นเด็กหนุ่มที่ลงมาจากรถเขาก็ได้เดินเข้าไปในโรงเรียนในขณะที่เดินนั้นได้มีเหล่าหญิงสาวมากมายมองมาที่เด็กหนุ่มผู้นี้ เขามีหน้าตาที่หล่อยิ่งนัก ใบหน้าที่เรียว ริมฝีปากเล็ก จมูกที่โด่ง รำตัวที่สูงพอดีๆ ดวงตามีสีทองระยิบระยับ ผมที่มีสีดำราวกับเคลือบอัญมณีเข้าไป ทั้งสวยและงดงาม สาวๆมากมายต่างก็จ้องมองไปที่เขาราวกับว่าพวกนางได้ตกอยู่ในห้วงแห่งความรักซะแล้ว
เด็กหนุ่มก็ได้เดินไปเรื่อยๆและก็ไม่ได้สนใจพวกผู้หญิงเหล่านั้นซักเท่าไหร่ และสักพักก็ได้มีเสียงประกาศออกมา
‘ประกาศ ขอให้นักเรียนทุกคนทราบ ณ บัดนี้ ขอเชิญนักเรียนทุกคนมารวมตัวในหอประชุมใหญ่ด้วยนะค่ะ’
เสียงอันไพเราะของหญิงสาวได้ประกาศออกมา
ณ ห้องประชุมลับของโรงเรียน ได้มีชายชรามากมาย ที่นั่งกันอยู่เป็นสองฝั่ง เหมือนกำลังคุยอะไรที่สำคัญกันอยู่ แต่จะมีชายชราคนหนึ่งที่นั่งอยู่ตรงกลาง เขากำลังเอามือพิงคางตัวเองและกำลังยิ้มอยู่ เขาผู้นั้นคือ ผอ. ของโรงเรียนแห่งนี้ซึ่งเป็นบุคคลที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก หลังจากที่ชายชรามากมายกำลังคุยกันอยู่นั้นก็มีเสียงแทรกออกมาอย่างกับดีใจอะไรบางอย่าง
‘ฮาๆ ปีนี้ดูเหมือนจะมีนักเรียนเข้ามาใหม่ที่น่าสนใจอยู่เยอะเลยนะ ‘
เสียงที่พูดออกมาอย่างทรงพลังของผอ ทำให้ทุกคนนั้นหยุดพูดกัน และ พวกเขาก็ดีใจเหมือนกันกับท่าน ผอ
‘ดูเหมือนปีนี้จะมีเผ่าพันธุ์หายากเข้ามาเพียบเลย ฮาๆ อย่างเช่นเผ่าพันธุ์ เอลส์ บุตรของตระกูล ฟาเร่ ที่เก่าแก่ ฮาๆๆ’
ชายชราท่านหนึ่งพูดออกมา
‘ไม่สิ ข้าเห็นว่ามีเผ่าพันธุ์ที่หายากกว่าเอลส์เข้ามาในโรงเรียนด้วยล่ะ เผ่าแฟรี่ยังไงล่ะ ‘
ชายชราอีกท่านได้พูดออกมาและทันใดนั้น ผอ ได้ทุบโต๊ะอย่างดังและพูดออกมาด้วยความปริติยินดีเป็นอย่างยิ่ง
‘ฮ่าๆ นั้นมันก็แค่เผ่าพันธุ์หายากก็เท่านั้น ถ้าพวกเจ้ารู้ว่าเผ่าพันธุ์นี้เข้ามาในโรงเรียนเราด้วย ต้องตกใจเป็นอย่างแน่ ฮ่าๆๆ ‘
ผอ พูดด้วยความดีใจเป็นอย่างมาก
‘เอ๊ะ ยังมีเผ่าพันธุ์ที่จะต้องให้ตกใจอีกเหรอ ท่านช่วยบอกพวกเราที ‘ ชายชราท่านหนึ่งได้พูดออกมาอย่างสงสัย
‘ใช่ มีแน่นอน นามของเผ่าพันธุ์นั้นก็คือ เทพ ‘
ผู้คนในห้องประชุมต่างก็แสดงท่าทาง ตกตะลึงและอ้าปากค้างกันทุกคน เพราะเผ่าเทพนั้น เป็นเผ่าที่หายากมากบนโลกใบนี้คงเรียกว่าเป็นตำนานที่มีชีวิตอยู่ยังว่าได้ซึ่งพวกเขาไม่ค่อยเปิดเผยตัวตนซักเท่าไหร่ แต่ดูเหมือนในที่ประชุมแห่งนี้จะมีแค่ผอ คนเดียวเท่านั้นที่รู้ว่าเผ่าเทพคนนั้นเป็นใคร
ณ หอประชุมใหญ่ ได้มีนักเรียนหลายพันคนเข้ามาในที่แห่งนี้ และทันใดนั้นก็ได้มีเสียงประกาศอันแสนไพเราะอ่อนโยนอีกครั้ง
‘ขอให้นักเรียนทุกคนอยู่ในความสงบด้วยนะคะ’
นักเรียนทั้งหมดก็ได้เงียบลงเพราะอยากฟังเสียงนั้นมันช่างไพเราะเป็นอย่างมาก
ทุกคนนั้นต่างมาจากหลายเผ่าพันธุ์ บางคนก็เผยตัวตนออกมา บางคนก็ซ่อนมันเอาไว้ และแล้วก็เกิดเสียงกริ๊ดของผู้หญิงขึ้นมาดังลั่นหอประชุม และได้มีคนเดินเข้ามา 5 คน คนแรกนั้นเป็นผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อเกินไปจนผู้หญิงทนไม่ไหว เขาคือ ประธานนักเรียน และคนที่สองนั้น เป็นผู้หญิงมีใบหน้าที่งดงามคมเรียว ดวงตาที่เป็นสีแดงราวกับดอกกุหลาบ และ สีผมบอลน์ที่งดงาม ราวกับแสงของดวงดาว เธอคือ รองประธานนักเรียน และ 3คนที่เหลือก็เป็นหัวหน้าคณะกรรมการ ในขณะที่พวกประธานนักเรียนกำลังเดินอยู่ รองประธานได้หันไปมองและเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งตอนเธอเห็นเขาราวกับกาลเวลาได้หยุดลงและเธอรู้สึกเหมือนอยากจะจ้องมองไปที่เขาเพียงผู้เดียวเท่านั้นคนที่เธอมองก็คือ มารุ นั่นเอง
แล้วสักพักก็ได้มีเสียงเรียกขึ้นมาจนทำเธอหยุดเม่อ
‘นี่ อลิช ?’ เสียงเรียกจากคณะกรรมการคนหนึ่ง เธอคือเพื่อนสนิทของอลิช
‘หือ อะไรหรอ ‘ อลิชหยุดเม่อและพูดออกมา
‘แก เป็นอะไรรึเปล่า ‘ เพื่อนสนิทของอลิชถาม
‘เปล่าๆชั้นไม่เป็นไร’ อลิชพูดออกมา
หลังจากที่เธอได้สติ (ขอเรียกว่าสภานักเรียนละกันนะครับ) พวกสภานักเรียนก็ได้เดินขึ้นไปถึงบนเวที และ สักพัก ก็ได้มีแรงดันพลังบางอย่างที่น่ากลัวและมหาศาลยิ่งนัก เด็กนักเรียนทุกคนต่างก็รับรู้ได้ถึงพลังนี้และก็หวาดกลัวไปกับมัน และแรงดันพลังนั่นก็ได้ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ และก็มีคนผู้หนึ่งเดินเข้ามาในทางประตูบานใหญ่พร้อมกับชายชราอีกมากมาย พวกเขาก็คือ ผู้อำนวยการโรงเรียนแห่งนี้และเหล่าผู้อาวุโสตำแหน่งต่างๆมากมาย พวกเขาได้เดินขึ้นไปบนเวที และตอนนั้นก็มีเสียงหญิงยาวอันไพเราะพูดขึ้นมา
‘ขณะนี้ ผู้อำนวยการและผู้อาวุโสได้เดินทางมาถึงแล้ว ณ บัดนี้ จะเป็นการกล่าวเปิดเรียนวันแรกจาก ผู้อำนวยการ ‘
ผอ ที่มีรูปร่างใหญ่ ดูน่าเกรงขาม และดวงตาสีแดง มีบาดแผลตรงตาข้างซ้าย ลักษณะ เป็นเส้นตรงลากลงมาราวกับโดนดาบฟัน และมีหนวดเครามากมาย ทำให้รู้ว่าท่านผู้นี้นั้น มีอายุและประสบการณ์มากแค่ไหน เขาได้เดินไปตรงกลางและได้พูดใส่ไมค์
หลังจากที่ผอ พูดเสร็จ
เขาก็มองไปที่ชายคนหนึ่งและยิ้มให้ ชายคนนั้นก็คือมารุ แต่มารุไม่รู้ตัวว่าเขาถูกมองอยู่ หลังจากสิ้นสุดการกล่าวเปิดเรียนก็ได้ให้นักเรียนทุกคนนั้นแยกยาย เข้าเรียนตามห้องตัวเอง มารุ หลังจากนั้นเขาก็เอามือสอดเข้าไปในกระเป๋าเสื้อข้างเอว ทั้งสองข้าง และก็เดินไปยังห้องเรียนของตน เขาเป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจใครซักเท่าไหร่ แถมยังเป็นพวกซุ่มซ่ามอีกด้วยโดยเฉพาะกับพวกผู้หญิง หลังจากที่เขาเดินไปเรื่อยๆจนถึงห้องของตัวเอง เขาอยู่ห้อง
A-2 ตัวอักษรด้านหน้าตัวเลขล้วนแต่มีความหมายแน่นอน และเขาก็เดินเข้าไปในห้อง ต่างก็มีนักเรียนนั่งกันอยู่มากมาย แน่นอนเขาคือ นักเรียนใหม่ สักพักก็มีเสียงผู้หญิงที่ฟังแล้วน่าจะเป็นพวกโหด ซาดิส แต่ว่าเธอนั้นก็สวยเป็นอย่างมากและเธอก็ใส่แว่นด้วย และได้พูดขึ้นมาเธอก็คือเซนเซ ประจำชั้น นามว่า เรโกะ
‘เฮ้ แก นักเรียนใหม่ แนะนำตัวด้วยสิ ’ ก่อนที่มารุจะแนะนำตัวก็มีเสียงผู้หญิงกริ๊ดกันใหญ่
‘ว้ายย แกดูสิ หล่อมากๆเลย ’
‘เขามีแฟนรึยังนะ’
‘ชั้นต้องให้พ่อมาขอแล้วล่ะ’
‘เขาเสร็จชั้นแน่! ’
นั้นคือเสียงผู้หญิงเด็กร่วมห้องพูดออกมา แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงแทรกออกมาอย่างดุดัน นั้นก็คือครูประจำห้อง ที่บอกให้พวกเธอหยุดส่งเสียง และแล้วมารุก็ได้แนะนำตัวเองว่าเป็นใคร
‘ เอ่อ .. ชั้นชื่อ เชน .. มารุ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนด้วย ’ เสียงอันหนุ่มนวลของมารุนั้นทำให้สาวๆฟังแล้วรู้เคลิ้มจนเกือบมีอารมณ์ทางเพศขึ้นมา (555+)
แต่มีผู้หญิงอยู่คนหนึ่งที่ไม่ได้สนใจผู้ชายที่เข้ามาใหม่เลย ดูเหมือนเธอกำลังโมโหอะไรอยู่ก็ไม่รู้ และ พูดอะไรออกมากอย่างเบาๆ
‘ชิ! ก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งจะกริ๊ดกันทำไม หนวกหูจริงๆ ’เด็กสาวที่กำลังโมโห พูดออกมาอย่างเบาๆ
แต่ทันใดนั้นมารุ ซึ่งมีความสามารถจากเผ่าเทพ เขานั้นสามารถได้ยินเสียงจากระยะไกลและเบาๆได้ ทำให้เขาแปลกใจเพราะส่วนใหญ่เวลาเขาเดินไปไหนหรือไปที่ไหน ก็จะมีแต่ผู้หญิง กริ๊ด ออกมา เพราะว่า เขานั้นหล่อเกินไป แต่ทว่าผู้หญิงคนนั้นกับไม่สนใจเขาเลยแม้แต่น้อย เขาเลยคิดอะไรดีๆขึ้นมา
‘ดูเหมือนยัยนั่น จะไม่มีปฏิกิริยาอะไรกับชั้นเลยสินะ ดีเลยงั้นลองไปขอเป็นเพื่อนด้วยน่าจะดีกว่า’ มารุคิดในใจ
เขาคงอยากมีเพื่อนผู้หญิงที่ไม่เห็นแก่ใบหน้าอันหล่อเกินไปของเขา แต่เป็นที่จิตใจเขาหวังแบบนั้น .. หลังจากนั้นเขาก็กำลังเดินไปนั่ง แต่ทันใดนั้น ก็ได้มีเสียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งพูดออกมา แต่มารุไม่รู้ว่าคือใครเพราะไม่เห็นใบหน้าได้แต่ยินเสียง
‘อ๊าา เชน น มารุ .. งั้นหรอ น่าเอานามสกุลไปใช้จังเลย .. ’ เสียงเด็กสาวปริศนา พูดออกมาอย่างคนที่กำลังมีความต้องการทางเพศขั้นสูงสุด(55+) มารุนั้นขนลุกขึ้นมาเลย เขาจึงคิดได้ว่าเขาต้องระวังตัวไว้หน่อยน่าจะดีกว่า
และเขาก็เดินไปนั่งตรงที่นั่งของเขา แล้วหลังจากนั้นห้องก็อยู่ในความสงบ เซนเซ (ขอเรียกเป็นเซนเซละกันเพื่อจะได้กลิ่นอายแบบญี่ปุ่น55) ได้ชี้แจ้งข่าวสารต่างๆในการเรียน และสุดท้ายเซนเซได้อธิบายเกี่ยวกับห้องเรียนว่าทำไมถึงมีตัวอักษรอยู่ด้านหน้า
‘ เอาล่ะเดี๋ยวเซนเซจะ อธิบายเกี่ยวกับอักษรของห้องเรียนให้ฟังห้องเรียนนั้นจะแบ่งออกเป็นระดับ ซึ่งจะวัดถึงความแข็งแกร่งของคนที่อยู่ในห้องนั้นๆ คือ อักษรจะแบ่งเป็นระดับความแข็งแกร่ง ตัวเลขจะแบ่งเป็นระดับชั้นว่าอยู่ปีไหนจะมี 1 (ม4 ) 2(ม5) 3(ม6) (ม1-3 ก็เหมือนกัน) และอักษร จะแบ่งได้ดังนี้ SS- , S- , A- , B- , C- , D- , F- ,ซึ่งจะนับจากSS ที่มีระดับความแข็งแกร่งสูงสุด และ F นั้นคือ ต่ำสุด ห้องเรานั้นอยู่ที่ A-2 ก็ถือว่าเก่งในระดับนึงล่ะนะ และห้องนั้นสามารถเปลี่ยนได้จากการชนะการประลอง ซึ่งตอนนี้มีห้อง SS อยู่ 4 ห้อง ถือว่าเยอะมาก(อันนี้หมายถึงนักเรียนเยอะ) ซึ่งในห้องเรียนในแต่ละห้องจะมีนักเรียน 50 คน ดังนั้น เซนเซหวังว่าพวกเธอจะยกระดับห้องตัวเองได้นะ ’
หลังจากที่อธิบายทุกอย่างเสร็จทุกคนก็เข้าใจ เพราะมีนักเรียนมาใหม่อยู่ไม่น้อยเลย
1 ความคิดเห็น
ใส่ใจสะกดคำให้ถูกต้องหน่อย (เช็คจากเวบราชบัณฑิตหรือจากแอพโหลดฟรีก็ได้) เว้นวรรคแปลกๆ และสุดท้ายใช้คำซ้ำเยอะเกินไป คำว่าและ เดี๋ยวก็และ แล้วก็และ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?